💢اختلافات سیاسی در شبکه‌های اجتماعی بیش از ارتباطات رودررو تشدید می‌شود

🔹مطابقات با پژوهشی که در سال ۲۰۱۸ انجام شده است، کاربران شبکه‌های اجتماعی در این محیط بیشتر از محیط واقعی اختلافات سیاسی را احساس می‌کنند. بر اساس یافته‌های این پژوهش، کاربران شبکه‌های اجتماهی از عقاید سیاسی و اجتماعی دیگران راحت‌تر آگاه می‌شوند (به‌طور مثال از طریق مشاهده لایک‌های آن‌ها) و این‌گونه بیشتر اختلافات سیاسی‌شان را درک می‌کنند. علاوه بر این افراد در شبکه‌های اجتماعی بیشتر خودافشاگری می‌کنند. این کار باعث می‌شود تا دیگران برداشت‌هایی از دیگری داشته باشند که آن هم ادراک تفاوت سیاسی را افزایش می‌دهد.

این امر بر رواداری سیاسی اثر منفی داشته و به قطبیت ِعاطفی دامن می‌زند امری که می‌تواند مخاطراتی برای دموکراسی داشته باشد.

جزییات این مقاله را در لینک زیر بیشتر می‌توانید بخوانید.

📲 @socialMediaAnalysis

💢کتاب مدیریت روابط‌ عمومی «جمع‌آوری و پردازش اطلاعات» منتشر شد

❇️جلد پنجم کتاب مدیریت روابط عمومی «جمع‌آوری و پردازش اطلاعات» از مجموعه ۶ جلدی کتب مدیریت روابط عمومی منتشر شد.

🌐https://toseepooya.ir/کتاب-مدیریت-روابط-عمومی-جمعآوری/
#روابط_عمومی
🆔 @commac

چکیده نشست بودن یا نبودن رسانه ژورنالیسم و آزادی بیان

▪️علی اکبر قاضی زاده

🔻قدیمی ترین سند در موضوع رسانه و آزادی بیان سند منشور استقلال آمریکا و منشور مشابه دیگر، پس از انقلاب فرانسه است.

🔻در کشور ما بعد از پیروزی مشروطه و تشکیل مجلس، یکی از نخستین لایحه هایی که در موردش بحث و تبدیل به قانون شد، قانون مطبوعات بود که در واقع اولین قانون رسانه بود که صحبت درباره مبانی اولیه و ریشه‌های این قانون باعث تاسف است.

🔻 ما ۹ قانون مطبوعات داشتیم که الگو و چارچوب آنها، همان قانون بهمن سال ۱۲۸۶ شمسی است، از منویات آن گرفته تا برخوردهایی که با روزنامه نگاران صورت گرفته است. تنها هنر قانون فعلی ما این است که سخت گیری ها نسبت به روزنامه نگاران به روز شده است.

▪️حسن نمکدوست طهرانی

🔻 قدیمی ترین قانون حق دسترسی آزاد به اطلاعات به کشور سوئد در سال ۱۷۶۶ برمی گردد که همگی معتقدند بنیان های اولیه این قانون در این کشور پایه گذاری شده البته که رد این قانون را در کشورهای چون کره و چین در قرن ۸ تا ۱۱ هم دیده شده است.

🔻 آزادی رسانه ها جز مطالبات مردم نیست، اگر اقتصاد آزاد باشد اما مطبوعات آزاد نباشند، آن اقتصاد آزاد نیست، انحصار و عدم شفافیت است.

🔻 چرا در شعارهای مردم آزادی مطبوعات و رسانه مطرح نیست‌، یا ما چه کار کردیم که این مطالبه در شعارهای مردم مطرح نشده است؟

▪️مجید رضاییان

🔻 موضوع آزادی در پنج دیدگاه خلاصه می شود، هابز، کانت، استوارت میل، دورکیم و رالز. اگر این پنج دیدگاه را کنار یکدیگر بگذاریم این پرسش مطرح می شود که آیا آزادی حق است یا ودیعه؟

🔻 هابز دیدگاهش این است که آزادی را حق طبیعی می داند، کانت نگاه اخلاقی دارد و موضوعی به نام خودمختاری را مطرح می کند و می گوید: انسان آزاد آفریده شده و به او گوهر وجودی به نام آزادی داده شده و او آزادی را ودیعه می داند. اسمارت میل می گوید: آزادی باعث خیر کثیر می شود و نه شر کثیر. دورکیم و رالز آزادی را مکمل می دانند، دورکیم آزادی را مکمل کرامت می داند، رالز آزادی را مکمل عدالت می داند. دین پژوهان و اهالی اصول، آزادی را ودیعه می دانند و معتقدند قرار نیست کسی آزادی را به کس دیگری بدهد.

🔻 رسانه می خواهد میان ذهن و عین‌ روایت بسازد. شما نمی توانید عین‌را حذف کنید، یعنی اگر جامعه در اقتصاد دچار تناقض هست و دچار تعارض در سیاست هست و دچار افسردگی در عرصه فرهنگ است، نمی توانیم بگوییم هیچ کدام از اینها نیست، «وحدت مصداق» هست که «وحدت مفهوم» را می سازد.

🔻 رسانه با در نظر گرفتن دیالکتیک میان ذهن و عین، می خواهد عنصری به نام «متن» بسازد که این خودش دارای چهار طبقه است.«متن بر اصل روایت استوار است»،«روایت بر مفهوم استوار است»،«مفهوم بر معنا استوار است» و«معنا هم بر دال و مدلول استوار است» آنچه که وجود دارد و ما می خواهیم بر اساس لفظ یک برداشت انجام دهیم. اگر رسانه می خواهد به یک روایت برای اطلاع رسانی برسد باید از یک «دال و مدلول» به «معنا» برسد و از«معنا» به«مفهوم» و از«مفهوم» به «روایت» می رسد و این سیر باید طی بشود چرا که روایت ذهنی ساخته نمی شود و عینی است.

[ادامه مطلب را از اینجا مطالعه کنید]

🆔 @Danesh_Resane

کوتاهترین مقاله چاپ شده در مجلات علمی دارای داوری همتا مقاله ایست که در تصویر میبینید و کلا "خالی" است!
نظر داور مقاله را هم در ذیل مقاله میبینید. جالب است که این مقاله تا به حال بیش از ۶۰ بار مورد استناد قرار گرفته است.
نتایج این مقاله در چند نوبت دیگر در چند مقاله دیگر تایید مجدد شد. حتی پی گیری ۱۰ ساله آن هم چاپ شده است!
جالب تر اینکه متاآنالیز مقاله فوق هم به چاپ رسیده است
Mclean, Derrick C.; Thomas, Benjamin R. (2014). "UNSUCCESSFUL TREATMENTS OF "WRITER'S BLOCK": A META-ANALYSIS".Psychological Reports. 115 (1):276-278

@TMUDailyNews
🆔 @commac

🔺🔺ما برای آموزش سواد رسانه‌ای به‌غايت نمی‌کوشیم

شفقنارسانه- سید غلامرضا فلسفي، كارشناس سواد رسانه‌ای و خبري، به ترجمه مطلبی از كارولين جونز خبرنگار ارشد EdSource پرداخت. در ترجمه این متن آمده است:

در حال حاضر گروه مردم‌نهاد حمايت از سواد رسانه‌ای، یاری‌رسان همه ایالت‌هایی است كه نياز به سواد رسانه‌ای را در برنامه درسي همه دوره‌های تحصيلي خود احساس می‌کنند. در مقابل، ایالت‌ها نيز بايد به توليد استانداردها و طراحي برنامه درسي، تخصيص بودجه جهت توسعه حرفه‌ای معلمان، تشكيل شوراهاي مشورتي و تعيين هماهنگ‌کنندگان مركزي مبادرت ورزند. همچنين بايد ترتيبي اتخاذ شود كه فراغت از تحصيل دانش آموزان به كسب صلاحيت و شایستگی‌های سواد رسانه‌ای منوط شود.

گروه MAX در بخشي ديگر از گزارش خود درباره وضعيت سواد رسانه‌ای ایالات‌متحده در سال 2022 مي‌گويد: «یک آموزشِ باکیفیتِ سواد رسانه‌ای به دانش آموزان می‌آموزد که چگونه انتقادی‌تر فكر كنند، نه این‌که به چه فکر کنند. تفكر و تعقل عنصري فرمايشي نیست، بلکه از عناصر محوري آموزش است.»

https://media.shafaqna.com/news/547432/
🆔 @commac

🆔 @commac

#بنده_استاد_هستم!

نام کتاب: بنده استاد هستم! (نگاهی به تجربه نقشی اعضای هیئت علمی در ایران)
نویسنده: دکتر #فاطمه_علمدار (پژوهشگر جامعه‌شناسی)
نشر: لوگوس


https://drsargolzaei.com/بنده-استاد-هستم/


فروش از وبسایت لوگوس در لینک زیر
yun.ir/9vc0td
توزیع گسترده با پخش ققنوس
✅ @commac

وزیر ارتباطات: مسئولیت فیلترینگ با وزارت ارتباطات نیست که ما آن را برداریم

🔹وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات، در مورد برداشته شدن فیلتر از پیام رسانه‌های خارجی گفت: فیلترینگ شبکه‌های اجتماعی در اختیار وزارت ارتباطات نیست که بخواهد آن را بردارد./خانه ملت

@NewJournalism
🆔 @commac

🎯 میان نخواستن مرگ و نخواستن زندگی، جایی کوچک هست که بتوان ایستاد
— هرچه می‌خواستم داشتم و چیزی نبود که بهتر شود، جز افسردگی جان‌فرسایم


📍جفری روف فیلم‌‏ساز و استاد کالج دارتموثِ آمریکاست. او، به گفتۀ خودش، همه‌‏چیز دارد: همسری خوب، شغلی مهیج و خانه‌‏ای دنج در منطقه‏‌ای روستایی. ولی جفری مبتلا به افسردگیِ شدید است؛ تا آنجا که چند سال پیش تا یک‌‏قدمی خودکشی رفت. شیو‏ه‌ای مختلف درمان را امتحان کرده ولی هنوز به راه‌‏حل قطعی نرسیده است. حالا او، در روایتی صمیمانه، برشی از زندگی پررنج خود را نوشته و از معجزه‌‏های کوچکی گفته که در هر موجِ افسردگی نجات‏‌بخش او بوده‌‏اند: آمدن بهار، سفر با خانواده و دوستان و کارت‏‌پستال‏‌هایی که از نقاط مختلف دنیا می‌‏رسند و پیامشان عشق است.

🔖 ۳۶۳۰ کلمه
⏰ زمان مطالعه: ۲۳ دقيقه

📌 ادامۀ مطلب را در لینک زیر بخوانید:
https://b2n.ir/d08468
✅ @commac

گروگان‏‌گیری اینترنت

✍کیوان جامه‌بزرگ، عضو هیئت‌مدیره نظام صنفی رایانه‌ای تهران

🔹نیمه دوم سال گذشته و متعاقب ناآرامی‌هایی که در شهرهای مختلف کشور رخ داد، اینترنت نسبتاً آزاد به بهانه مسائل و اولویت‌های امنیتی به مسلخ کشیده شد. در این میان بسیاری از کارشناسان، فعالان صنفی و نهادهای تخصصی مرتبط تلاش کردند طی گفت‌وگو با نهادهای مختلف، نادرستی این رویکرد و بی‌نتیجه بودن فیلترینگ به بهانه دفع شر تهدیدات امنیتی را گوشزد کنند. نهایتاً پاسخی که روسای قوای مجریه و مقننه و شخص وزیر محترم ارتباطات دادند این بود که با پایان ناآرامی‌ها می‌توانیم مجدداً دسترسی مردم را به پلتفرم‌های بزرگ اجتماعی- که فقط دو پلتفرم اینستاگرام و واتس‌اپ شرکت متا سهم 80درصدی از ترافیک مصرفی اینترنت کشور را نیز به خود اختصاص داده‌ بودند (حاکی از سهم بزرگ آنها در زندگی روزمره ایرانیان) - برقرار کنیم.

🔹در این مدت مردم ایران از دسترسی به بیش از نیمی از ۲۰ سایت و ۲۰ پلتفرم محبوب دنیا (بخوانید بیش از ۸۰درصد مصرف اینترنت دنیا) محروم هستند. این فاجعه آنجا تراژیک‌تر می‌شود که درعین‌حال بسیاری از مسئولان رده‌بالای کشور همچنان در اغلب این پلتفرم‌ها فعال و مشغول به فعالیت هستند! البته که در همین دوره‌ی تشدید فیلترینگ نیز بررسی‌های تخصصی حاکی از بازگشت ترافیک این پلتفرم‌ها و به‌نوعی رجوع مجدد مردم به آنها – این‌بار با دشواری و مکافات استفاده از فیلترشکن - است.

🔹پیامد این سیاست پس از شش ماه، علاوه بر ضربه‌ای که به اعتماد شهروندان و کسب‌وکارهای فعال در شبکه‌های اجتماعی وارد کرد، آلوده شدن گوشی بسیاری از شهروندان ایرانی به انواع بدافزار به‌دلیل استفاده از فیلترشکن‌های ناامن، رشد انفجاری نصب و فروش vpn و رشد پنج میلیون نفری کاربران پلتفرم به‌محاق‌رفته قبلی (تلگرام) و ۵۰ میلیونی شدن تعداد کاربران آن در ایران بود.

ادامه👈
https://b2n.ir/q59629
#هم‌میهن

@NewJournalism
🆔 @commac

🍁 روزنامه‌نگاری تحقیقی چگونه مقابله با فساد را ممکن می‌سازد؟ 

در آوریل سال ۲۰۱۶، نتایج یک گزارش تحقیقی به طور همزمان در ۷۶ کشور جهان منتشر شد که نشان می‌داد فسادی بزرگ در یک شرکت فراساحلی ارائه‌دهنده تسهیلات مالی در پاناما روی داده و پای بسیاری از بزرگان جهان در آن گیر است. ماجرا از آنجا آغاز شد که یک فرد ناشناس که خود را «جان دو» معرفی کرده اسناد ۴۰ساله یک شرکت مالی پانامایی به نام «Mossack Fonseca» را جمع‌آوری و در اختیار دو روزنامه‌نگار آلمانی قرار می‌دهد. کار این شرکت فراساحلی ارائه تسهیلات مالی به شهروندان سایر کشورهایی که خارج از پاناما زندگی می‌کنند بوده است. جان دو حدود ۱۱٫۵ میلیون سند از اطلاعات محرمانه مردم در ۲۰۰ کشور را جمع‌آوری کرده بود که از سال ۱۹۷۷ تا ۲۰۱۶ را دربر می‌گرفت. این اسناد شامل پنج میلیون ایمیل، دو میلیون فایل پی‌دی‌اف و چهار میلیون فایل‌های دیگر می‌شد.

خبرنگاران آلمانی که به این اسناد دست پیدا کرده بودند به تنهایی قادر به استخراج اطلاعات کلیدی نبودند. به همین دلیل، سراغ «کنسرسیوم بین‌المللی روزنامه‌نگاران تحقیقی» در واشنگتن دی سی آمریکا می‌روند. این موسسه از ورود به این پرونده استقبال می‌کند و کار تحقیق روی اسناد به‌دست‌آمده را با همکاری ۳۵۰ خبرنگار از ۷۶ کشور دنیا در دستور کار قرار می‌دهد. آنها برای خبرنگاران مشارکت کننده در این پروژه تحقیقاتی دو شرط می‌گذارند:

۱. هیچ خبرنگاری مجاز نیست اطلاعاتی از این پرونده را منتشر کند و همه با هم و به طور همزمان گزارش خود را منتشر خواهند کرد.

۲. خبرنگاران مشارکت‌کننده متعهد می‌شوند هر اطلاعات دیگری در این زمینه پیدا کردند، با دیگران به اشتراک بگذارند.

لذا آنها برای مدت یک سال در یک تحریریهٔ خبری آنلاین با رعایت کامل نکات امنیت سایبری با هم روی این پروژه کار و فسادهای متعددی را استخراج کردند. «فرار مالیاتی» یکی از مهم‌ترین مصادیق فساد برخی از رهبران جهان و چهره‌های سرشناس بود که با انتشار «اسناد پاناما» برملا شد.

با انتشار این گزارش، راهپیمایی گسترده‌ای در ایسلند در اعتراض به فساد نخست وزیر وقت روی داد که به استعفای او منجر شد. در مکزیک مقر یک کارتل بزرگ قاچاق مواد مخدر لو رفت و افراد آن دستگیر شدند. در روسیه پوتین که با سؤال‌هایی از سوی فعالان این پروژه تحقیقاتی روبه‌رو شده بود، به جای پاسخ‌گویی، یک کنفرانس خبری برگزار کرد و از توطئه‌ای از سوی غرب علیه خود و اطرافیانش خبر داد. کنفرانسی که یک هفته قبل از انتشار نتایج این گزارش برگزار شد و بیم آن می‌رفت تا این پروژه را با مشکل مواجه کند. نتایج منتشره به احیا و بازگشت بیش از ۱٫۲ میلیارد دلار پول منجر شد. 

رسانه‌ها، به ویژه روزنامه‌نگاری تحقیقی، نقش مهمی در افشای فساد، قرار دادن اسناد فساد در معرض دید عموم و مبارزه با فساد دارند. روزنامه‌نگاری تحقیقی، همان‌گونه که از نام آن پیداست، بر تحقیق استوار است، ولی تحقیق در روزنامه‌نگاری تحقیقی از جنس پژوهش دانشگاهی نیست، بلکه بیشتر شبیه تحقیقات پلیسی است. رسانه‌ها با تکیه بر مهارت‌های روزنامه‌نگاری تحقیقی، یا روزنامه‌نگاری دیده‌بان، می‌توانند در کشف حقیقت و گزارش موارد پنهان، نقش سازنده‌ای ایفا کنند.

موضوع روزنامه‌نگاری تحقیقی همیشه از جنس «اسناد پاناما» نیست که فساد بسیار گسترده و افشایی خارق‌العاده را در پی داشته باشد، بلکه هر مسئله‌ای که:

ـ جامعه را از یک موضوع پنهان آگاه کند؛
ـ به اقشار آسیب‌پذیر جامعه کمک کند؛
ـ با فاسد مقابله کند؛
ـ با ارائه اطلاعات نادرست به مردم از سوی مدیران مبارزه کند؛
ـ منافع عمومی را افزایش دهد؛
 
می‌تواند موضوعی در خور توجه برای روزنامه‌نگاری تحقیقی باشد. روزنامه‌نگاری تحقیقی مهارت و ابزاری است که این قدرت را به روزنامه‌نگاران می‌دهد تا با انجام تحقیقات به اطلاعات دقیق و آمارهای واقعی دست یابند و آنها را قادر می‌سازد تا با کشفیات خود، با فساد مبارزه کنند.

پاسخ‌گویی و شفافیت به عنوان دو اصل کلیدی دموکراسی محقق نمی‌شود، مگر اینکه رسانه‌ها بتوانند آزادانه و مستقل فعالیت کنند. در چنین جامعه‌ای است که می‌توان انتظار داشت رسانه‌ها نقش خود را در مقابله با فساد بازی کنند. در جوامع دموکراتیک، افشاگری فساد و مبارزه با مصونیت فراقانونی صاحبان قدرت بر‌عهده رسانه‌هاست. در واقع، آنچه در این جوامع، افشای فساد را ممکن می‌سازد، به‌رسمیت‌شناختنِ آزادی بیان و آزادی رسانه‌هاست. «افزایش تکثرگرایی سیاسی»، «ایجاد احساس مسئولیت‌پذیری در میان سیاست‌مداران و نهادها»، «الزام به پاسخ‌گویی» و «رعایت اصول شفافیت» چهار اثر مهم تلاش‌های ضد فساد رسانه‌هاست.

📝 متن کامل را در اینجا بخوانید.

© تهیه و تدوین: مدرسه پرتو | #روزنامه‌نگاری
🆔 @commac

🔸شیوه‌نامهٔ رسانه‌ای در بازنمایی خودکشی

🔺سازمان جهانی بهداشت در کتابچه «پیشگیری از خودکشی: منبعی برای متخصصان رسانه» که آخرین بار در سال ۲۰۱۷ به‌روزرسانی شده است، مواردی را در راستای انتشار مسئولانه اخبار خودکشی توسط رسانه‌ها متذکر می‌شود:

۱. اطلاعات دقیقی در مورد محل و چگونگی کمک گرفتن برای افرادی که به خودکشی فکر می‌کنند، ارائه دهید.
۲. آموزش مردم در مورد حقایق خودکشی و پیشگیری از خودکشی، بدون افسانه‌سرایی.
۳. هنگام گزارش خودکشی افراد مشهور احتیاط خاصی را به کار ببرید.
۴. هنگام مصاحبه با خانواده یا دوستان داغدار احتیاط کنید.
۵. توجه داشته باشید که خود متخصصان رسانه ممکن است تحت تأثیر داستان‌های مربوط به خودکشی قرار گیرند.
۶. داستان‌های مربوط به خودکشی را به صورت برجسته در منابع خبری منتشر نکنید و چنین داستان‌هایی را بی‌جهت تکرار نکنید.
۷. از زبانی استفاده نکنید که خودکشی را امری موجه یا عادی جلوه می‌دهد؛ یا آن را به عنوان راه‌حلی سازنده برای مشکلات معرفی می‌کند.
۸. روش استفاده شده در خودکشی را به صراحت و با جزئیات شرح ندهید.
۹. از تیترهای هیجان انگیز استفاده نکنید.
۱۰. از عکس‌ها، فیلم‌های ویدئویی یا پیوندهای رسانه‌های دیجیتال استفاده نکنید.

🔺نکته مهم در این کتابچه درباره خودکشی افراد مشهور این است که:

🔸خودکشی سلبریتی‌ها ارزش خبری تلقی می‌شود و اغلب این طور در نظر گرفته می‌شود که باید به نفع خبری عموم مردم گزارش شود. با این حال، چنین گزارش‌هایی به‌ویژه به احتمال زیاد باعث کپی‌برداری در مدل خودکشی در افراد آسیب‌پذیر می‌شوند.

🔹 تجلیل از مرگ یک سلبریتی ممکن است به طور ناخواسته نشان دهد که جامعه به رفتار خودکشی احترام می‌گذارد و بنابراین ممکن است رفتار خودکشی را در دیگران ترویج دهد. به همین دلیل هنگام گزارش خودکشی افراد مشهور باید دقت ویژه‌ای داشت.

🔸چنین گزارش‌هایی نباید خودکشی را پر زرق و برق کند یا روش خودکشی را با جزئیات توصیف کند. همچنین نباید در راستای موجه‌سازی و عادی‌سازیِ آن از عباراتی با حسن تعبیر و تلطیف شده به آن بپردازد تا اصل زشتی امر خودکشی پوشیده شود.

🔹تمرکز بر زندگی افراد مشهور، نحوه کمک او به جامعه، و تأثیر منفی مرگ آنها بر دیگران به گزارش جزئیات اقدام خودکشی یا ارائه دلایل ساده برای اینکه چرا خودکشی رخ داده است، ترجیح داده می‌شود. علاوه بر این، زمانی که علت مرگ مشخص نیست، هنگام گزارش مرگ یک سلبریتی باید مراقب بود.

🔸 گمانه‌زنی رسانه‌ها در مورد خودکشی به عنوان دلیل احتمالی مرگ یک سلبریتی می‌تواند مضر باشد. بهتر است منتظر بمانیم تا علت مرگ مشخص شود و شرایط خاص را به دقت بررسی کنیم.

🔹فراموش نکنیم که گزارش‌ها باید همیشه برای کسانی باشد که به دلیل مرگ مضطرب هستند یا ممکن است دچار خودکشی شوند یا آمادگی روانی برای انجام چنین کاری را دارند، شامل اطلاعاتی در مورد دسترسی به منابع پشتیبانی و کمک‌رسانی و مشاوره روانی و پزشکی باشد.

@Cyber_Literacy
https://news.1rj.ru/str/irCDS
🆔 @commac

📸 تیک تاک، تقابل آمریکا با رسانه محبوب شرقی

🔹تیک‌تاک یکی از محبوب‌ترین پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی در سراسر جهان است که ۱۵۰ بازار، ۷۵ زبان و بیش از ۳.۵ میلیارد بارگیری در سراسر جهان، آن را به یکی از محبوب‌ترین پلتفرم‌های تاریخ بدل کرده است.

📡 @IRNA_1313

آغاز ثبت‌نام اصحاب رسانه برای حضور در نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران

🔹ثبت‌نام اصحاب رسانه، برای حضور در سی‌وچهارمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران از امروز، یکشنبه بیستم فروردین آغاز شد و تا سی ویکم فروردین ماه ادامه خواهد داشت.

🔹رسانه‌های متقاضی نیز می‌توانند برای دریافت غرفه در نمایشگاه درخواست خود را ارسال کنند.

🌐 لینک خبر

📡 @IRNA_1313
🆔 @commac

شبکه های اجتماعی شما را بمباران اطلاعاتی می‌کنند؟ "فقط 3" می تواند کمک تان کند

❇️گردش مداوم در شبکه های اجتماعی و سایت ها، مغز ما را با پدیده بمباران کور اطلاعاتی مواجه کرده است.

❇️این اطلاعات با همان سرعتی که می آیند، می روند و عمدتاً بعد از ساعتی وبگردی و شبکه گردی، متوجه می شویم که در این مدت، مغزمان مانند دروازه ای دو در بوده که اطلاعات به سرعت از یک در وارد شده و بدون پردازش و با سرعتی بیشتر از در دیگر خارج شده اند!

❇️همین است که برغم این حجم عظیم از داده ها، در مواقعی که به اطلاعات نیاز داریم، متوجه می شویم که هیچ نمی دانیم.

❇️برای این که شبکه گردی و وبگردی هایمان فایده علمی هم داشته باشد، من روش "فقط 3" را تعریف کرده ام. برای این روش، فقط یک کاغذ و قلم لازم است و قدرت انتخاب.

🔺متن کامل را در لینک زیر بخوانید👇🏼👇🏼

http://savadezendegi.com/fa/news/674

❤️با آن‌ها که دوستشان دارید به اشتراک بگذارید
@savadzendegi
✅ @commac

🎯 چطور بعضی از انسان‌ها دست به خشونت‌هايی بی‌نهايت سنگدلانه می‌زنند؟
— خشونت‌ برای بیشتر آدم‌ها غیرقابل‌فهم است. نظریه‌ای جدید می‌گوید خشونت نه ذاتی است، نه عقلانی

📍اکثر ما دست به اقدامات بی‌نهایت سنگدلانه نمی‌زنیم. شلیک نمی‌کنیم، چاقو نمی‌زنیم، یا در حد مرگ کسی را کتک نمی‌زنیم. هرگز به کسی تجاوز نمی‌کنیم یا انسان دیگری را در آتش نمی‌سوزانیم. بمب به خودمان نمی‌بندیم و در یک کافۀ پرازدحام خودمان را منفجر نمی‌کنیم. و بنابراین، وقتی این کارهای بی‌معنا را می‌بینیم، سردرگم می‌شویم. هدف از این کارها چیست؟ اساساً چرا کسی باید به دیگران صدمه بزند یا آن‌ها را بکشد؟
انگار پاسخی برای این پرسش وجود ندارد. ولی چرا، پاسخی هست؛ ساده، نیرومند، و به‌شدت نگران‌کننده، و تقریباً هر جایی که نقش دارد، متوجه آن نمی‌شویم. اما اگر واقعاً قصد داریم مسئلۀ خشونت را حل کنیم، چاره‌ای جز آن نداریم. باید خطر کنیم و فهم و برداشتی را بپذیریم که ارزش‌های خودمان، شیوۀ زندگی خودمان، را در معرض تهدید قرار می‌دهد. باید به پایین پرتگاه خیره شویم.
در حال حاضر، برای فهم خشونت دو رویکرد رایج وجود دارد. هیچ‌کدام هم جواب نمی‌دهد. رویکرد اول را من نظریۀ مهارزدایی می‌نامم. داستانش این است که می‌گویند حتی آدم‌های عادی نیز ممکن است تمایلات خشونت‌بار داشته باشند، ولی در شرایط معمول این تمایلات را مهار می‌کنند. اما وقتی عواطف اخلاقیِ افراد دچار گسست یا به نحوی مسدود می‌شود، آنان خودشان را تسلیم سمت تاریکشان می‌کنند. رویکرد دوم می‌گوید خشونت صرفاً راهی برای رسیدن به اهداف ابزاری است. برای مثال، اگر شما بخواهید پادشاه شوید، گاهی کشتن جانشین‌های رقیب ایدۀ خوبی است. چه در جنگ بین برادران و چه بین ملت‌ها، این الگوهای انتخاب عقلانی می‌گویند وقتی خشونت منافع زیادی داشته باشد یا هزینه‌اش کم باشد، احتمال خشونت افزایش می‌یابد.
بااین‌حال، هر دوی این تحلیل‌ها نقصان‌هایی بنیادین دارند. تاگه رای که سال‌هاست دربارۀ دلایل دست‌زدن به خشونت تحقیق می‌کند، در این نوشته، تحلیل دیگری ارائه می‌دهد.

🔖 ۳۶۳۰ کلمه
⏰ زمان مطالعه: ۲۳ دقيقه

📌 ادامۀ مطلب را در لینک زیر بخوانید:
https://b2n.ir/k22294
✅ @commac

چند حرف درباره حجاب
✍️ راوی: محمدعلی الستی، جامعه‌شناس ارتباطات

🔳 این‌که روش حضور گشت ارشاد در خیابان‌ها حذف و به‌جای آن‌ها لوازم هوشمندی مانند دوربین به‌کار گرفته شود، راه حل مسئله نیست.

🔳 با این روش‌ها فقط مسئله از نقطه‌ای به نقطه دیگر منتقل می‌شود اما حل نمی‌شود، این‌که برای حل مسئله صورت آن را پاک کنیم روش درستی نیست.

🔳 پرسش این است که برخورد با چیزی که آنها بدحجابی می‌نامند منحصراً در اختیار حاکمیت و دولت است یا نیروهای مردمی هم حق دارند برای حل این مسئله اقدام کنند؟

🔳 اگر قرار است مردم بتوانند در موضوع حجاب وارد شوند عواقب این روش را هم بپذیرند، چیزی‌که به درگیری‌های مردم یا یکدیگر ختم می‌شود، اگر در انحصار حاکمیت است آنها که در کار حاکمیت دخالت می‌کنند مجازات شوند، مثلاً مجازات آن آقایی که کاسه ماست را سر آن زن برگرداند چه شد؟

🔳 بنابراین تکلیف این موضوع هم باید روشن شود، وقتی این تناقض‌ها در حل مسئله مشاهده می‌شود، به‌نظر می‌رسد یک عدم صداقت در حل مسئله وجود دارد.

@commn_develop
🆔 @commac