✅ فضایل اخلاقی نظری
🖋 مصطفی ملکیان
📍1️⃣ سعة صدر، يعني آمادگي براي شنيدن هر سخن و راي و عقيدهاي. يعني اينكه انسان ذهن خود را باز نگه دارد و اين وقتي حاصل ميشود كه انسان دو چيز را بپذيرد: يكي اينكه هر سخني ممكن است حق باشد و ديگر اينكه هر سخني ممكن است باطل باشد. قبول اين سخن خيلي ساده است و شهود انسان آن را همراهي ميكند و انسان بهوضوح ميتواند تصديقش كند و بهمحض قبول آن ذهن انسان باز ميشود، چون انسان به دو دليل ذهن خود را ميبندد، يكي به اين دليل كه فكر ميكند سخن ديگران باطل است و محال است كه باطل نباشد، اما اگر گزارة اول را پذيرفته باشد ميداند كه ممكن است سخن ديگران حق باشد، بنابراين به سخن ديگري اجازة ورود ميدهد. دليل دوم اين است كه فكر ميكند سخنش حق است و محال است كه حق نباشد، اما اگر گزارة دوم را پذيرفته باشد ميداند كه ممكن است سخنش باطل باشد و سخن ديگري حق، بنابراين به سخن ديگري اجازة ورود ميدهد. اگر انسان در مقام عمل به اين دو نكته ملتزم باشد همواره پروندة آرا و نظرات خود را باز ميگذارد؛ گزارة اول براي اين است كه الزاماً سخن ديگران را باطل ندانيم و گزارة دوم براي اين است كه الزاماً سخن خود را حق ندانيم. اين را به هركس كه بگوييد تصديق ميكند، اما اندكي به آن عمل ميكنند و البته كساني كه به آن عمل نميكنند بهانههايي هم درست ميكنند، مثلاً ميگويند كه آدمهاي شرابخوار كه ديگر ممكن نيست سخنشان درست باشد!
🔻نتيجة عملي سعة صدر آمادگي براي گفتوگوست. در عالم ذهن و معرفت كفايت مذاكرات معني ندارد و هميشه ممكن است شخص جديدي ظهور كند و حرفي بزند كه انسان مجبور شود در تمام مذاكرات سابق خود تجديدنظر كند. البته گفتوگو با جروبحث، گپ زدن، مذاكره و آشتيجويي فرق ميكند، كه در جاي ديگري دربارهاش نوشتهام. در واقع، گفتوگو يعني نوعي سكوت دروني داشتن و با سكوت دروني وارد دنياي ديگري شدن و جهان را از چشم او ديدن و سپس بازگشتن به عالم خود و داوري كردن.
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2056
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
🖋 مصطفی ملکیان
📍1️⃣ سعة صدر، يعني آمادگي براي شنيدن هر سخن و راي و عقيدهاي. يعني اينكه انسان ذهن خود را باز نگه دارد و اين وقتي حاصل ميشود كه انسان دو چيز را بپذيرد: يكي اينكه هر سخني ممكن است حق باشد و ديگر اينكه هر سخني ممكن است باطل باشد. قبول اين سخن خيلي ساده است و شهود انسان آن را همراهي ميكند و انسان بهوضوح ميتواند تصديقش كند و بهمحض قبول آن ذهن انسان باز ميشود، چون انسان به دو دليل ذهن خود را ميبندد، يكي به اين دليل كه فكر ميكند سخن ديگران باطل است و محال است كه باطل نباشد، اما اگر گزارة اول را پذيرفته باشد ميداند كه ممكن است سخن ديگران حق باشد، بنابراين به سخن ديگري اجازة ورود ميدهد. دليل دوم اين است كه فكر ميكند سخنش حق است و محال است كه حق نباشد، اما اگر گزارة دوم را پذيرفته باشد ميداند كه ممكن است سخنش باطل باشد و سخن ديگري حق، بنابراين به سخن ديگري اجازة ورود ميدهد. اگر انسان در مقام عمل به اين دو نكته ملتزم باشد همواره پروندة آرا و نظرات خود را باز ميگذارد؛ گزارة اول براي اين است كه الزاماً سخن ديگران را باطل ندانيم و گزارة دوم براي اين است كه الزاماً سخن خود را حق ندانيم. اين را به هركس كه بگوييد تصديق ميكند، اما اندكي به آن عمل ميكنند و البته كساني كه به آن عمل نميكنند بهانههايي هم درست ميكنند، مثلاً ميگويند كه آدمهاي شرابخوار كه ديگر ممكن نيست سخنشان درست باشد!
🔻نتيجة عملي سعة صدر آمادگي براي گفتوگوست. در عالم ذهن و معرفت كفايت مذاكرات معني ندارد و هميشه ممكن است شخص جديدي ظهور كند و حرفي بزند كه انسان مجبور شود در تمام مذاكرات سابق خود تجديدنظر كند. البته گفتوگو با جروبحث، گپ زدن، مذاكره و آشتيجويي فرق ميكند، كه در جاي ديگري دربارهاش نوشتهام. در واقع، گفتوگو يعني نوعي سكوت دروني داشتن و با سكوت دروني وارد دنياي ديگري شدن و جهان را از چشم او ديدن و سپس بازگشتن به عالم خود و داوري كردن.
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2056
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
✅ بی تفاوتی اجتماعی
🖋 مدیر سایت
📍 یکی از مهمترین مسائلی که گریبان جامعه ما را گرفته بی تفاوتی اجتماعی است. البته با ورود فضای مجازی به زندگی اجتماعی ایرانیان، بی تفاوتی اجتماعی شدت بیشتری به خود گرفته و هر نوع مسئولیت پذیری در مقابل جامعه به شکل مجازی اتفاق می افتد. بی تفاوتی اجتماعی در بیشتر موارد به صورت فردگرایی محض خود را نشان می دهد. فردگرایی را با تعریف لیبرالیستی اشتباه نگیرید، فردگرایی را در غالب منافع شخصی و کسب سود از هر راه قانونی و غیرقانونی معنی کنید. بی تفاوتی اجتماعی چنان سراپای جامعه را درنوردیده است که هر نوع آینده نگری چالش های...
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2062
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
🖋 مدیر سایت
📍 یکی از مهمترین مسائلی که گریبان جامعه ما را گرفته بی تفاوتی اجتماعی است. البته با ورود فضای مجازی به زندگی اجتماعی ایرانیان، بی تفاوتی اجتماعی شدت بیشتری به خود گرفته و هر نوع مسئولیت پذیری در مقابل جامعه به شکل مجازی اتفاق می افتد. بی تفاوتی اجتماعی در بیشتر موارد به صورت فردگرایی محض خود را نشان می دهد. فردگرایی را با تعریف لیبرالیستی اشتباه نگیرید، فردگرایی را در غالب منافع شخصی و کسب سود از هر راه قانونی و غیرقانونی معنی کنید. بی تفاوتی اجتماعی چنان سراپای جامعه را درنوردیده است که هر نوع آینده نگری چالش های...
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2062
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
✅ دانسته ها و ندانسته های انسان
🖋 محمدباقر تاجالدین
📍ابن یمین فریومدی شاعر قرن هفتم و هشتم قمری که اهل خراسان آن روز (فریومد یا فرومد در آن روزگار جزیی از خراسان بزرگ بود) و امروزه جزیی از شهرستان میامی در استان سمنان است، بود. شعری زیبا درباره دانستن و ندانستن به شرح زیر سروده است:
آن کس که بداند و بداند که بداند اسبِ خِرَد از گنبد گردون بستاند
آن کس که بداند و نداند که بداند بیدار نمایید که بس خفته نماند
آن کس که نداند و بداند که نداند لنگان خَرَکِ خویش به منزل برساند
آن کس که نداند و نداند که نداند در جهل مُرَکب ابدالدهر بماند
و یا مولوی شاعر و عارف بزرگ قرن هشتم که این گونه سروده بود:
هر که او بیدارتر پُر دردتر هر که او آگاه تر رُخ زردتر(مثنوی، دفتر اول)
دانستن، آگاهی، دانایی، خردورزی و عقلانیت اگرچه در تعریف دقیق و مفهومی تفاوت هایی هر چند اندک با یکدیگر دارند، اما در این نوشته مسامحتا آنها را به یک معنا فرض کرده ام و دانستن را مقابل نداستن همانند دانایی در مقابل نادانی گرفته ام. روشن است که نادانی و ندانستن انسان در برابر دانسته های او بسیار گسترده تر و عمیق تر است. به عبارت دیگر، آدمی اگر چه درباره بسیاری از امور این جهانی از آسمان ها و کهکشان ها گرفته تا اعماق اقیانوس ها و دریاها و تا جسم و روان انسان و جامعه و سایر امور مطالب زیادی می داند و موفق به بسط و گسترش دانش ها و علوم جدید هم شده است، اما بر کسی پوشیده نیست که بسیاری از امور دیگر هم هستند که هنوز آدمی نسبت به آنها بی اطلاع یا کم اطلاع است و مرز نادانی های آدمی بسیار گسترده است. به عنوان نمونه ما هنوز از بسیاری از کرات آسمانی دیگر اطلاعی نداریم، ما هنوز ابعاد پیچیده هستی را درست و دقیق نمی شناسیم، ما هنوز از ابعاد پیچیده روح و روان آدمی اطلاع دقیقی نداریم، ما هنوز بسیاری از بیماری ها را نتوانستیم به کنترل خود درآوریم، ما هنوز از اعماق تاریخ اطلاع درست و دقیق نداریم، ما هنوز راه حل اساسی برای رفع تبعیض و بی عدالتی در جامعه را نمی دانیم، و هکذا و هکذا. اما ناگفته نگذاریم که حجم و عمق دانسته های آدمی هم در خور توجه و قابل تقدیر و ستایش است.
اما در این نوشته منظور من از دانستن...
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2075
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
🖋 محمدباقر تاجالدین
📍ابن یمین فریومدی شاعر قرن هفتم و هشتم قمری که اهل خراسان آن روز (فریومد یا فرومد در آن روزگار جزیی از خراسان بزرگ بود) و امروزه جزیی از شهرستان میامی در استان سمنان است، بود. شعری زیبا درباره دانستن و ندانستن به شرح زیر سروده است:
آن کس که بداند و بداند که بداند اسبِ خِرَد از گنبد گردون بستاند
آن کس که بداند و نداند که بداند بیدار نمایید که بس خفته نماند
آن کس که نداند و بداند که نداند لنگان خَرَکِ خویش به منزل برساند
آن کس که نداند و نداند که نداند در جهل مُرَکب ابدالدهر بماند
و یا مولوی شاعر و عارف بزرگ قرن هشتم که این گونه سروده بود:
هر که او بیدارتر پُر دردتر هر که او آگاه تر رُخ زردتر(مثنوی، دفتر اول)
دانستن، آگاهی، دانایی، خردورزی و عقلانیت اگرچه در تعریف دقیق و مفهومی تفاوت هایی هر چند اندک با یکدیگر دارند، اما در این نوشته مسامحتا آنها را به یک معنا فرض کرده ام و دانستن را مقابل نداستن همانند دانایی در مقابل نادانی گرفته ام. روشن است که نادانی و ندانستن انسان در برابر دانسته های او بسیار گسترده تر و عمیق تر است. به عبارت دیگر، آدمی اگر چه درباره بسیاری از امور این جهانی از آسمان ها و کهکشان ها گرفته تا اعماق اقیانوس ها و دریاها و تا جسم و روان انسان و جامعه و سایر امور مطالب زیادی می داند و موفق به بسط و گسترش دانش ها و علوم جدید هم شده است، اما بر کسی پوشیده نیست که بسیاری از امور دیگر هم هستند که هنوز آدمی نسبت به آنها بی اطلاع یا کم اطلاع است و مرز نادانی های آدمی بسیار گسترده است. به عنوان نمونه ما هنوز از بسیاری از کرات آسمانی دیگر اطلاعی نداریم، ما هنوز ابعاد پیچیده هستی را درست و دقیق نمی شناسیم، ما هنوز از ابعاد پیچیده روح و روان آدمی اطلاع دقیقی نداریم، ما هنوز بسیاری از بیماری ها را نتوانستیم به کنترل خود درآوریم، ما هنوز از اعماق تاریخ اطلاع درست و دقیق نداریم، ما هنوز راه حل اساسی برای رفع تبعیض و بی عدالتی در جامعه را نمی دانیم، و هکذا و هکذا. اما ناگفته نگذاریم که حجم و عمق دانسته های آدمی هم در خور توجه و قابل تقدیر و ستایش است.
اما در این نوشته منظور من از دانستن...
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2075
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
✅ صد سال است پشت در مدرنیته درجا میزنیم
🖋 عظيم محمودآبادي
📍 عوامل متعددي در شكلگيري جوامع دخيل هستند اما براي دوام يك جامعه همبستگي اجتماعي از اهميت بسيار بالا و استثنايي برخوردار است؛ عاملي كه هرچند از علل موجبه آن محسوب ميشود اما در علل مابقي اش نيز نقش بيبديلي را ايفا ميكند؛ نقشي كه البته در بزنگاههاي حساس، پررنگتر هم ميشود.
ناصر فكوهي معتقد است كه مولفههاي همبستگي اجتماعي ثابت نيستند و در طول دوران دچار تحول ميشوند.
به باور استاد انسانشناسي دانشكده علوم اجتماعي دانشگاه تهران، بيتوجهي به اين تغيير مولفهها ميتواند همبستگي اجتماعي را دچار آسيبهاي جدي كند.
آيا فرمول مشخصي براي سنجش ميزان همبستگي اجتماعي در يك جامعه وجود دارد؟ با چه فرمول و مكانيسمي ميتوان ميزان همبستگي اجتماعي در جامعه را تخمين زد؟
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2080
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
🖋 عظيم محمودآبادي
📍 عوامل متعددي در شكلگيري جوامع دخيل هستند اما براي دوام يك جامعه همبستگي اجتماعي از اهميت بسيار بالا و استثنايي برخوردار است؛ عاملي كه هرچند از علل موجبه آن محسوب ميشود اما در علل مابقي اش نيز نقش بيبديلي را ايفا ميكند؛ نقشي كه البته در بزنگاههاي حساس، پررنگتر هم ميشود.
ناصر فكوهي معتقد است كه مولفههاي همبستگي اجتماعي ثابت نيستند و در طول دوران دچار تحول ميشوند.
به باور استاد انسانشناسي دانشكده علوم اجتماعي دانشگاه تهران، بيتوجهي به اين تغيير مولفهها ميتواند همبستگي اجتماعي را دچار آسيبهاي جدي كند.
آيا فرمول مشخصي براي سنجش ميزان همبستگي اجتماعي در يك جامعه وجود دارد؟ با چه فرمول و مكانيسمي ميتوان ميزان همبستگي اجتماعي در جامعه را تخمين زد؟
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2080
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
✅ جلوهها و ابعاد دین داری و کارکردهای اجتماعی دین
سخنرانی سیدحسین سراج زاده در مرکز اسلامی مفید تورنتو
📍بحث جامعه شناختی درباره دین بحث برون دینی و تا حدی بدور از داوری های ارزشی و داوری درباره درستی و نادرستی گزاره هایی است که پیروان ادیان مطرح می کنند.
از این رو با کلام و الهیات متفاوت است که عمدتا درون دینی هستند.
جامعه شناسان پرسش شان درباره ماهیت دین نیست، بیشتر درباره کارکردهای آن برای فرد و جامعه است و اینکه دین به عنوان یک نهاد اجتماعی چه تغییرات و تبدیلاتی داشته است، مثلا مردم دین را چگونه می فهمند؟ رابطه نهاد دین با سایر نهادهای اجتماعی چگونه است؟ مجموعه خاصی از باورهای دینی چه ارتباطی با سایر کنش های و اعمال و رفتار فردی و جمعی دارند و ...
تعریف جامعه شناسانه از دین تعریفی است که تا حد زیادی جامعیت دارد و همه ادیان و همه انواع دینداری را در بر می گیرد.
آن تعریف به طور خلاصه این است؛ مجموعه ای از باورها درباره وجود پدیدهای ماورای طبیعی و نقشی که در این جهان دارند، نمادها و نیز مناسکی و رسومی که در ارتباط با آنان ایجاد می شود، و عواطف و احساساتی که نسبت به آن ها شکل می گیرد، و قواعد و هنجارهایی که گذاشته می شود
.
** فایل صوتی جلسه در وبسایت قابل دسترس میباشد
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2088
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
سخنرانی سیدحسین سراج زاده در مرکز اسلامی مفید تورنتو
📍بحث جامعه شناختی درباره دین بحث برون دینی و تا حدی بدور از داوری های ارزشی و داوری درباره درستی و نادرستی گزاره هایی است که پیروان ادیان مطرح می کنند.
از این رو با کلام و الهیات متفاوت است که عمدتا درون دینی هستند.
جامعه شناسان پرسش شان درباره ماهیت دین نیست، بیشتر درباره کارکردهای آن برای فرد و جامعه است و اینکه دین به عنوان یک نهاد اجتماعی چه تغییرات و تبدیلاتی داشته است، مثلا مردم دین را چگونه می فهمند؟ رابطه نهاد دین با سایر نهادهای اجتماعی چگونه است؟ مجموعه خاصی از باورهای دینی چه ارتباطی با سایر کنش های و اعمال و رفتار فردی و جمعی دارند و ...
تعریف جامعه شناسانه از دین تعریفی است که تا حد زیادی جامعیت دارد و همه ادیان و همه انواع دینداری را در بر می گیرد.
آن تعریف به طور خلاصه این است؛ مجموعه ای از باورها درباره وجود پدیدهای ماورای طبیعی و نقشی که در این جهان دارند، نمادها و نیز مناسکی و رسومی که در ارتباط با آنان ایجاد می شود، و عواطف و احساساتی که نسبت به آن ها شکل می گیرد، و قواعد و هنجارهایی که گذاشته می شود
.
** فایل صوتی جلسه در وبسایت قابل دسترس میباشد
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2088
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
✅ آموزش و پرورش کنکور محور، یا شهروند مدار؟!
🖋 مهران صولتی
📍به نظر می رسد امروزه اگر کسی بخواهد درباره وضعیت آموزش و پرورش و چشم اندازهای امکان تحول بنیادین در آن داوری کند به هیچ روی کار دشواری پیش رو ندارد. تنها به عنوان یک نمونه کافی است تا نگاهی به لیست دروسی که قرار شده کلاس های آن در پایه تازه تاسیس دوازدهم حذف و به صورت خودخوان برگزار شود بیفکند تا به خوبی بتواند ماهیت این دستگاه فرهنگی ورشکسته را درک نماید! برای شما این درس ها را می خوانم: علوم اجتماعی/ سلامت و بهداست/ مدیریت خانواده و سبک زندگی/ نگارش/ تربیت بدنی و زبان انگلیسی. پر واضح است درسی که قرار است خودخوان باشد نه انگیزه ای در دانش آموز بر می انگیزد و نه چیزی به اندوخته های او می افزاید بلکه صرفا کسب نمره قبولی را از او می خواهد. در حالی که فقدان بینش جامعه شناختی بسیاری از شهروندان را از درک واقعیت های اجتماعی محروم ساخته و تنها به آنها عینکی برای نگاه سیاسی و سیاه و سفید به مسائل اجتماعی بخشیده است درس" علوم اجتماعی" از لیست دروس دارای کلاس حذف می شود!
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2085
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
🖋 مهران صولتی
📍به نظر می رسد امروزه اگر کسی بخواهد درباره وضعیت آموزش و پرورش و چشم اندازهای امکان تحول بنیادین در آن داوری کند به هیچ روی کار دشواری پیش رو ندارد. تنها به عنوان یک نمونه کافی است تا نگاهی به لیست دروسی که قرار شده کلاس های آن در پایه تازه تاسیس دوازدهم حذف و به صورت خودخوان برگزار شود بیفکند تا به خوبی بتواند ماهیت این دستگاه فرهنگی ورشکسته را درک نماید! برای شما این درس ها را می خوانم: علوم اجتماعی/ سلامت و بهداست/ مدیریت خانواده و سبک زندگی/ نگارش/ تربیت بدنی و زبان انگلیسی. پر واضح است درسی که قرار است خودخوان باشد نه انگیزه ای در دانش آموز بر می انگیزد و نه چیزی به اندوخته های او می افزاید بلکه صرفا کسب نمره قبولی را از او می خواهد. در حالی که فقدان بینش جامعه شناختی بسیاری از شهروندان را از درک واقعیت های اجتماعی محروم ساخته و تنها به آنها عینکی برای نگاه سیاسی و سیاه و سفید به مسائل اجتماعی بخشیده است درس" علوم اجتماعی" از لیست دروس دارای کلاس حذف می شود!
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2085
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
✅ دانلود مجله گفت و گوی جهانی – دوره ۱ شماره ۵
گفتگوی جهانی مجله اینترنتی انجمن بینالمللی جامعهشناسی (ISA) است. اولین شماره در سال 2010 به عنوان یک خبرنامه آغاز شد. گفتگوی جهانی اکنون 3 بار در سال به 17 زبان نمایش داده می شود. این نشریه به عنوان پلی برای ارتباط بین تمامی اعضای انجمن به حساب میآید.
به دلیل اهمیت بالای این نشریه، تصمیم گرفتیم که آرشیو فارسی آن را به مرور برای کاربران فارسی زبان منتشر کنیم. (از شماره 5 دوره اول این نشریه به صورت همزمان به فارسی ترجمه و منتشر میشود)
در این نوشته، نشریه گفتوگوی جهانی، سال اول، شماره 5 (جولای 2011) را میتوانید به صورت آنلاین بخوانید یا دانلود کنید:
لیست نوشتههای این نشریه:
آرمانشهرهای واقعی و جامعهشناسی جهانی
نویسنده اریک اولین رایت
توسعه به مثابه عدالت: آرمانشهری واقعی از هند
نویسنده: کالپانا کانابیران
رویارویی با بیعدالتی در زمینه آب
نویسنده: ژوزه استبان کاسترو
بحث پیرامون کار جهانی
نکوداشت رابرت مرتون
جامعه شناسان جوان کاتالونیا
تحرک جامعه شناسی خاورمیانه
پیچ تاریخ: رشد ساختار انجمن بینالمللی جامعه شناسی
جامعهشناسی مردمدار: انقلاب اسپانیایی
🔸 مطالعه آنلاین و دانلود در 🔻
📎 https://engare.net/?p=2065
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
گفتگوی جهانی مجله اینترنتی انجمن بینالمللی جامعهشناسی (ISA) است. اولین شماره در سال 2010 به عنوان یک خبرنامه آغاز شد. گفتگوی جهانی اکنون 3 بار در سال به 17 زبان نمایش داده می شود. این نشریه به عنوان پلی برای ارتباط بین تمامی اعضای انجمن به حساب میآید.
به دلیل اهمیت بالای این نشریه، تصمیم گرفتیم که آرشیو فارسی آن را به مرور برای کاربران فارسی زبان منتشر کنیم. (از شماره 5 دوره اول این نشریه به صورت همزمان به فارسی ترجمه و منتشر میشود)
در این نوشته، نشریه گفتوگوی جهانی، سال اول، شماره 5 (جولای 2011) را میتوانید به صورت آنلاین بخوانید یا دانلود کنید:
لیست نوشتههای این نشریه:
آرمانشهرهای واقعی و جامعهشناسی جهانی
نویسنده اریک اولین رایت
توسعه به مثابه عدالت: آرمانشهری واقعی از هند
نویسنده: کالپانا کانابیران
رویارویی با بیعدالتی در زمینه آب
نویسنده: ژوزه استبان کاسترو
بحث پیرامون کار جهانی
نکوداشت رابرت مرتون
جامعه شناسان جوان کاتالونیا
تحرک جامعه شناسی خاورمیانه
پیچ تاریخ: رشد ساختار انجمن بینالمللی جامعه شناسی
جامعهشناسی مردمدار: انقلاب اسپانیایی
🔸 مطالعه آنلاین و دانلود در 🔻
📎 https://engare.net/?p=2065
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
✅ فلسفه در ایران مثل اژدهاگیری شده است
گفتوگوي منتشر نشده با محمد علي مرادي پژوهشگر فقيد حوزه فلسفه
این روزها زیاد دربارهاش میخوانیم و میشنویم. در تریبونهای نسبتا رسمیتر مثل خبرگزاریها و صفحات روزنامهها، استادان علوم اجتماعی و فلسفه و علوم سیاسی با انتشار یادداشتهایی از خصایل و فضیلتهایش میگویند و از اینکه صدایش شنیده نشد. در صفحات مجازی و شبکههای اجتماعی نیز با خیل اظهارنظر شاگردان و دوستانش مواجهیم که با زبانی سرراستتر از اجحافهایی که در حق او شد، مینویسند. معدودی نیز در این میانه، حتی مرگش را بهانه کردهاند، برای «تصفیه حساب» دقیقا به معنایی که ابوالحسن نجفی در «غلط ننویسیم» مجازا برای این تعبیر به کار برده است
...
فلسفه در ایران مثل اژدهاگیری شده است، زیرا طرح پرسش صورت نگرفته است. بعد از طرح پرسش است که مبانی مشخص میشود. البته باید میان مبانی و مساله و سوال تمایز گذاشت. از زمان مشروطیت تا حال ما با مشکلاتی مواجه شدهایم، مثلا میخواهیم وارد جهان جدید شویم و مظاهر آن چون معماری مدرن، فوتبال، فیلم، طبقه کارگر و… را داشته باشیم. این یعنی که یک مجموعه سوال مطرح شده است. اما برای پاسخ دادن به این پرسشها باید بنیاد نظری را توضیح دهیم. در حالی که ما در حوزه نظر منفعلیم و در حوزه عمل تهاجمی (aggressive) عمل میکنیم و مسائل را مستدل نمیکنیم. حال آنکه فلسفه در دنیا این طور نیست. بنابراین ابتدا باید سوال و مساله مطرح شود. ما کشوری پر مساله هستیم، از ترافیک و خانواده تا محیط زیست و فوتبال. اما این مسائل سویه نظری ندارند. باید برای این مسائل راهحل خودمان را بیابیم. برای حل مسائل باید به دانش پناه ببریم، یعنی بکوشیم مسائل را فرهیخته توضیح دهیم تا دچار پرخاشگری نشویم و بتوانیم با هم گفتوگو کنیم. بنابراین در فلسفه نخست باید طرح مساله کرد. جواد طباطبایی نیز در ابتدای کارهایش همین حرف را میزد. بعد از طرح مساله است که امکان گفتوگو طرح میشود.
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2092
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
گفتوگوي منتشر نشده با محمد علي مرادي پژوهشگر فقيد حوزه فلسفه
این روزها زیاد دربارهاش میخوانیم و میشنویم. در تریبونهای نسبتا رسمیتر مثل خبرگزاریها و صفحات روزنامهها، استادان علوم اجتماعی و فلسفه و علوم سیاسی با انتشار یادداشتهایی از خصایل و فضیلتهایش میگویند و از اینکه صدایش شنیده نشد. در صفحات مجازی و شبکههای اجتماعی نیز با خیل اظهارنظر شاگردان و دوستانش مواجهیم که با زبانی سرراستتر از اجحافهایی که در حق او شد، مینویسند. معدودی نیز در این میانه، حتی مرگش را بهانه کردهاند، برای «تصفیه حساب» دقیقا به معنایی که ابوالحسن نجفی در «غلط ننویسیم» مجازا برای این تعبیر به کار برده است
...
فلسفه در ایران مثل اژدهاگیری شده است، زیرا طرح پرسش صورت نگرفته است. بعد از طرح پرسش است که مبانی مشخص میشود. البته باید میان مبانی و مساله و سوال تمایز گذاشت. از زمان مشروطیت تا حال ما با مشکلاتی مواجه شدهایم، مثلا میخواهیم وارد جهان جدید شویم و مظاهر آن چون معماری مدرن، فوتبال، فیلم، طبقه کارگر و… را داشته باشیم. این یعنی که یک مجموعه سوال مطرح شده است. اما برای پاسخ دادن به این پرسشها باید بنیاد نظری را توضیح دهیم. در حالی که ما در حوزه نظر منفعلیم و در حوزه عمل تهاجمی (aggressive) عمل میکنیم و مسائل را مستدل نمیکنیم. حال آنکه فلسفه در دنیا این طور نیست. بنابراین ابتدا باید سوال و مساله مطرح شود. ما کشوری پر مساله هستیم، از ترافیک و خانواده تا محیط زیست و فوتبال. اما این مسائل سویه نظری ندارند. باید برای این مسائل راهحل خودمان را بیابیم. برای حل مسائل باید به دانش پناه ببریم، یعنی بکوشیم مسائل را فرهیخته توضیح دهیم تا دچار پرخاشگری نشویم و بتوانیم با هم گفتوگو کنیم. بنابراین در فلسفه نخست باید طرح مساله کرد. جواد طباطبایی نیز در ابتدای کارهایش همین حرف را میزد. بعد از طرح مساله است که امکان گفتوگو طرح میشود.
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2092
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
✅ علوم اجتماعی به مثابه سدی در برابر خشونت
🖋 مرجان آریادخت
📍همۀ جوامع با مسئلۀ خشونت مواجهند. صرف نظر از این که آیا ساختمان ژنتیکی نوع بشر را مستعد اعمال خشونت میسازد یا نه، وجود این امکان که بعضی افراد اعمال خشونت خواهند کرد، هر گروهی را با یک مسئلۀ کلی مواجه میسازد. هیچ جامعهای مسئلۀ خشونت را با حذف آن حل نمیکند؛ در بهترین حالت، میتوان خشونت را محدود نگه داشت و آن را مدیریت نمود.
💡 معرفی برنامه کاهش خشونت
مهمترین اصل برنامۀ ملی کاهش خشونت در فنلاند کاهش خشونت در همۀ انواع عمده آن است. این برنامه رفتارهای خشن، موقعیتهای خشونت بار و آثارشان را پوشش می دهد. مخصوصاً هدف برنامه، پیشگیری از پیامدهای جدی خشونت است. این برنامه مستلزم همکاری حکومت، شهرداریها، سازمانهای مدنی، کلیسا و بخش خصوصی است. کاهش خشونت نیازمند ارادۀ قوی و تعهد است. علاوهبراین، اطلاعات بیشتری دربارۀ شیوع اشکال گوناگون خشونت لازم است. همچنین به اطلاعاتی پیرامون عوامل مؤثر بر شیوع خشونت، میزان اثرگذاری اقدامات پیشگیرانه و نحوۀ سنجش خشونت، نیاز داریم.
این برنامه تصمیمات وزرای اروپا را که در کنفرانسی در نوامبر ۲۰۰۴ اخذ شد، در کار خود لحاظ نموده است. مداخله برای پیشگیری از خشونت باید با رویکردی جامع و مشترک که طالب سیاستهای ملی واحد و همدلی و همفکری و همکاری همۀ سازمانهای ذیبربط است، انجام گیرد.
برنامۀ ملی بهعنوان یک کل شامل طیف وسیعی از اقدامات منفرد است که اگرچه هر کدام به تنهایی نقش محدودی در کاهش خشونت خواهد داشت، ولی ترکیبشان به نتایج قابل توجهی دست مییابد. ازآنجایی که ترکیب این اقدامات خصوصیت این برنامه است، برای اجرای آن باید از هماهنگی بالا میان قسمتهای مختلف اطمینان حاصل کرد.
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2106
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
🖋 مرجان آریادخت
📍همۀ جوامع با مسئلۀ خشونت مواجهند. صرف نظر از این که آیا ساختمان ژنتیکی نوع بشر را مستعد اعمال خشونت میسازد یا نه، وجود این امکان که بعضی افراد اعمال خشونت خواهند کرد، هر گروهی را با یک مسئلۀ کلی مواجه میسازد. هیچ جامعهای مسئلۀ خشونت را با حذف آن حل نمیکند؛ در بهترین حالت، میتوان خشونت را محدود نگه داشت و آن را مدیریت نمود.
💡 معرفی برنامه کاهش خشونت
مهمترین اصل برنامۀ ملی کاهش خشونت در فنلاند کاهش خشونت در همۀ انواع عمده آن است. این برنامه رفتارهای خشن، موقعیتهای خشونت بار و آثارشان را پوشش می دهد. مخصوصاً هدف برنامه، پیشگیری از پیامدهای جدی خشونت است. این برنامه مستلزم همکاری حکومت، شهرداریها، سازمانهای مدنی، کلیسا و بخش خصوصی است. کاهش خشونت نیازمند ارادۀ قوی و تعهد است. علاوهبراین، اطلاعات بیشتری دربارۀ شیوع اشکال گوناگون خشونت لازم است. همچنین به اطلاعاتی پیرامون عوامل مؤثر بر شیوع خشونت، میزان اثرگذاری اقدامات پیشگیرانه و نحوۀ سنجش خشونت، نیاز داریم.
این برنامه تصمیمات وزرای اروپا را که در کنفرانسی در نوامبر ۲۰۰۴ اخذ شد، در کار خود لحاظ نموده است. مداخله برای پیشگیری از خشونت باید با رویکردی جامع و مشترک که طالب سیاستهای ملی واحد و همدلی و همفکری و همکاری همۀ سازمانهای ذیبربط است، انجام گیرد.
برنامۀ ملی بهعنوان یک کل شامل طیف وسیعی از اقدامات منفرد است که اگرچه هر کدام به تنهایی نقش محدودی در کاهش خشونت خواهد داشت، ولی ترکیبشان به نتایج قابل توجهی دست مییابد. ازآنجایی که ترکیب این اقدامات خصوصیت این برنامه است، برای اجرای آن باید از هماهنگی بالا میان قسمتهای مختلف اطمینان حاصل کرد.
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2106
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
✅ کلنگی شدن جامعه ناشکیبا
🖋 علی اصغر سعیدی
اگر مردم کمشکیب باشند، سیاستگذاران هم باید برای راضی کردن مردم تولید آینده را فدای مصرف حال کنند. البته بسیاری از سیاستگذاران نیز از این ناشکیبایی سوءاستفاده میکنند چون ناشکیبایی مردم تا اندازه زیادی با شعارهای پوپولیستی هماهنگ است و در انتخابات این نوع شعارها مورد توجه مردم ناشکیبا قرار میگیرند. افراد ناشکیبا به جای تمایل به برنامههای بلندمدتتر که نیاز به صبر بیشتری دارد جذب سیاستگذارانی میشوند که شعارشان این است که شما را زودتر به اهداف میرسانیم.
جامعه کوتاهمدت در مقابل جامعه درازمدت، نمیتواند دستاوردهای خودش را حفظ کند چه این دستاوردها ثروت باشند چه دانش. در نتیجه توسعه پیدا نمیکند و اوضاع سیاسی و اجتماعیاش هر از چند گاهی به هرجومرج میکشد. در چنین جامعهای قوانین زودگذر و کوتاهمدت هستند و برنامهها به سرانجام نمیرسند. میتوان گفت جامعهای که با تعریف آقای کاتوزیان کوتاهمدت است، ناشکیباتر هم هست چون هر برنامهای تا بخواهد به اهدافش برسد، با بیصبری مردم و سیاستگذاران «کلنگی» میشود. در واقع جامعه کوتاهمدت میتواند نتیجه ناشکیبایی هم باشد که میخواهد تغییرات زودتر انجام شود و تحمل برنامههای طولانیمدت را ندارد.
بیشتر خانوادههای کارآفرین که اموالشان مصادره شد، وقتی از ایران خارج شدند و کارشان را از صفر در محیطی که خیلی رقابتیتر است شروع کردند با صبر و شکیبایی دوباره موفق شدند. به نظر من باز هم علت تمام اینها به همان آموزههایی برمیگردد که از طریق خانواده در این افراد درونی شده است. اگر هم خانوادهای وجود داشته باشد که شکستخورده باشد مشکلش در درونی کردن همین آموزههاست.
ممکن است یکی از دلایل مساله بیاعتمادی به طور کلی این باشد که امکان برقراری رابطه قوی بین افراد بر اثر شناخت وجود ندارد. در رابطه مردم با سیاستمداران باید توجه کرد سیاستمدارانی که به طور ناگهانی ظهور میکنند کمتر مورد اعتماد مردم واقع میشوند به همین علت معمولاً در حکومتهای دموکراتیک برای اینکه این اعتماد پایدار باشد، خیلی تلاش میشود که افراد از طریق احزاب خودشان را در یک فرآیند نشان بدهند؛ در واقع معمولاً پیش از ورود به عرصه انتخابات افراد دولت سایه هستند یا به طریقی دائماً در صحنه هستند و یکدفعه وارد نمیشوند.
به طور کلی برای تغییر دادن هر رفتاری که ناشی از ناشکیبایی مردم باشد، بهترین و معمولترین راه این است که اطلاعات دقیق به مردم بدهیم. وقتی مردم بدانند اگر در کاری بیصبرتر باشند بیشتر ضرر میکنند رفتارشان تغییر میکند؛ یعنی کافی است مردم بدانند کار یا رفتاری به نفع خودشان نیست، حتماً تغییر رویه میدهند. بنابراین، داشتن اطلاعات و شناخت خیلی مهم است.
در شرایط اقتصادی امروز همه انتظار دارند مردم مقاومت کنند و صبر و شکیبایی آنها در مقابل مشکلات بیشتر باشد. امکان ندارد چنین مقاومت و شکیبایی اتفاق بیفتد مگر اینکه مردم از طریق گسترش حوزه عمومی متقاعد شوند که صبر کردن به نفع خودشان است و اگر ناشکیبا باشند ممکن است با بیثباتی بیشتری مواجه شوند، ولی اگر شکیبا باشند ممکن است این دوره هم بگذرد. این مساله تنها از طریق گسترش حوزه عمومی حل میشود؛ یعنی مردم باید بتوانند درباره مسائل خود بحث کنند.
🔸به وبسایت سر بزنید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2124
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
🖋 علی اصغر سعیدی
اگر مردم کمشکیب باشند، سیاستگذاران هم باید برای راضی کردن مردم تولید آینده را فدای مصرف حال کنند. البته بسیاری از سیاستگذاران نیز از این ناشکیبایی سوءاستفاده میکنند چون ناشکیبایی مردم تا اندازه زیادی با شعارهای پوپولیستی هماهنگ است و در انتخابات این نوع شعارها مورد توجه مردم ناشکیبا قرار میگیرند. افراد ناشکیبا به جای تمایل به برنامههای بلندمدتتر که نیاز به صبر بیشتری دارد جذب سیاستگذارانی میشوند که شعارشان این است که شما را زودتر به اهداف میرسانیم.
جامعه کوتاهمدت در مقابل جامعه درازمدت، نمیتواند دستاوردهای خودش را حفظ کند چه این دستاوردها ثروت باشند چه دانش. در نتیجه توسعه پیدا نمیکند و اوضاع سیاسی و اجتماعیاش هر از چند گاهی به هرجومرج میکشد. در چنین جامعهای قوانین زودگذر و کوتاهمدت هستند و برنامهها به سرانجام نمیرسند. میتوان گفت جامعهای که با تعریف آقای کاتوزیان کوتاهمدت است، ناشکیباتر هم هست چون هر برنامهای تا بخواهد به اهدافش برسد، با بیصبری مردم و سیاستگذاران «کلنگی» میشود. در واقع جامعه کوتاهمدت میتواند نتیجه ناشکیبایی هم باشد که میخواهد تغییرات زودتر انجام شود و تحمل برنامههای طولانیمدت را ندارد.
بیشتر خانوادههای کارآفرین که اموالشان مصادره شد، وقتی از ایران خارج شدند و کارشان را از صفر در محیطی که خیلی رقابتیتر است شروع کردند با صبر و شکیبایی دوباره موفق شدند. به نظر من باز هم علت تمام اینها به همان آموزههایی برمیگردد که از طریق خانواده در این افراد درونی شده است. اگر هم خانوادهای وجود داشته باشد که شکستخورده باشد مشکلش در درونی کردن همین آموزههاست.
ممکن است یکی از دلایل مساله بیاعتمادی به طور کلی این باشد که امکان برقراری رابطه قوی بین افراد بر اثر شناخت وجود ندارد. در رابطه مردم با سیاستمداران باید توجه کرد سیاستمدارانی که به طور ناگهانی ظهور میکنند کمتر مورد اعتماد مردم واقع میشوند به همین علت معمولاً در حکومتهای دموکراتیک برای اینکه این اعتماد پایدار باشد، خیلی تلاش میشود که افراد از طریق احزاب خودشان را در یک فرآیند نشان بدهند؛ در واقع معمولاً پیش از ورود به عرصه انتخابات افراد دولت سایه هستند یا به طریقی دائماً در صحنه هستند و یکدفعه وارد نمیشوند.
به طور کلی برای تغییر دادن هر رفتاری که ناشی از ناشکیبایی مردم باشد، بهترین و معمولترین راه این است که اطلاعات دقیق به مردم بدهیم. وقتی مردم بدانند اگر در کاری بیصبرتر باشند بیشتر ضرر میکنند رفتارشان تغییر میکند؛ یعنی کافی است مردم بدانند کار یا رفتاری به نفع خودشان نیست، حتماً تغییر رویه میدهند. بنابراین، داشتن اطلاعات و شناخت خیلی مهم است.
در شرایط اقتصادی امروز همه انتظار دارند مردم مقاومت کنند و صبر و شکیبایی آنها در مقابل مشکلات بیشتر باشد. امکان ندارد چنین مقاومت و شکیبایی اتفاق بیفتد مگر اینکه مردم از طریق گسترش حوزه عمومی متقاعد شوند که صبر کردن به نفع خودشان است و اگر ناشکیبا باشند ممکن است با بیثباتی بیشتری مواجه شوند، ولی اگر شکیبا باشند ممکن است این دوره هم بگذرد. این مساله تنها از طریق گسترش حوزه عمومی حل میشود؛ یعنی مردم باید بتوانند درباره مسائل خود بحث کنند.
🔸به وبسایت سر بزنید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2124
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
✅ شایسته سالاری؛ حلقه مغفول کارایی علمی در ایران
🖋 نیلوفر سقاباشی (دانشجوی دکتری جامعهشناسی بررسی مسائل اجتماعی ایران)
📍 یکی از تحولات شگرف در سدههای اخیر، اهمیت سرمایه انسانی نسبت به دیگر اشکال سرمایه و مطرح شدن آن به عنوان نوعی منبع ثروت بوده است. بر اساس نظر لستر تارو (1387): «در حالی که در تمام دوره تاریخ بشر، منشأ کامیابی، دستیابی به منابع طبیعی مانند زمین، طلا و نفت بوده است، با حادث شدن تغییری ناگهانی به یکدفعه دانش، جایگزین منابع طبیعی گردید» (به نقل از بانک جهانی، 1387: 139). این تحول موجب شد که سرمایهگذاری در سرمایه انسانی و توانمندسازی افراد بهعنوان اولویت اصلی در امر توسعه مورد توجه قرار گیرد. در این راستا، توسعه دسترسی به آموزش [عالی] نیز در اکثر کشورها مورد توجه قرار گرفت.
با قبول دانایی بهعنوان یکی از حقوق بشر [حقّ شهروندان برای دانستن] در جهت خودشکوفایی فردی و انسانی و چه به عنوان پیششرط اساسی برای توسعه، میتوان رشد و توسعه فرهنگی در جامعه را موکول به وجود شهروندانی دانست که قادر باشند با مراجعه به عقل و تجربه خود به تفکر و خلاقیت بپردازند. از لوازم ساختاری برای بسط و توسعه این وضعیت، وجود جوّ آرام و علممداری است که از تولید پایدار، مستمر و متوازن علوم در عرصههای مختلف حمایت کند و پایهای برای ارزیابی کارایی و کیفیت علمی در سطوح مختلف اجرایی و مدیریتی فراهم کند. وجود عوامل مذکور بهنوبه خود، مقوّم توسعه همهجانبه جامعه در ابعاد مختلف بوده و موجبات شخصیت پویا در انسانها را فراهم میآورد؛ بهطوری که اسباب رقابت ناسالم، مدیریت واگنی، گسیختگی اجتماعی، سوءظن اجتماعی و سوءاستفاده از یافتهها و دستاوردهای علمی، برچیده شده و در عوض شاهد افزایش بهداشت سازمانی، دلبستگی به جامعه، اخلاق کار اکثریت در قبال جامعه کل، اعتماد تعمیمیافته و رقابت سازنده خواهیم بود. از طرفی تحقق شرایط مزبور خود منوط به آن است که هریک از نظامهای چهارگانه جامعه: نظام اقتصادی، نظام سیاسی، نظام جماعتی، و نظام فرهنگی لوازم ساختاری لازم برای تحقق و تعامل مستمر و بهینه پژوهشهای علمی را فراهم آورند؛ این در حالی است که حداقل در جوامع توسعهنیافته وجود ترس، ناامنی و استبداد و قانون حاکمیت [بهجای حاکمیت قانون] باعث سلب آرامش و نگاهی خاصگرا در توسعه علمی میگردد. جریان رقابت در این جوامع به دلیل شرایط فوقالذکر، ناسالم و به نفع جریانهای ذینفع و صاحب قدرت است. بنابراین مدیریت این جوامع بدون داشتن یک نظام علمی کارا، ناممکن و یا حداقل بسیار سخت خواهد بود.
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2140
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
🖋 نیلوفر سقاباشی (دانشجوی دکتری جامعهشناسی بررسی مسائل اجتماعی ایران)
📍 یکی از تحولات شگرف در سدههای اخیر، اهمیت سرمایه انسانی نسبت به دیگر اشکال سرمایه و مطرح شدن آن به عنوان نوعی منبع ثروت بوده است. بر اساس نظر لستر تارو (1387): «در حالی که در تمام دوره تاریخ بشر، منشأ کامیابی، دستیابی به منابع طبیعی مانند زمین، طلا و نفت بوده است، با حادث شدن تغییری ناگهانی به یکدفعه دانش، جایگزین منابع طبیعی گردید» (به نقل از بانک جهانی، 1387: 139). این تحول موجب شد که سرمایهگذاری در سرمایه انسانی و توانمندسازی افراد بهعنوان اولویت اصلی در امر توسعه مورد توجه قرار گیرد. در این راستا، توسعه دسترسی به آموزش [عالی] نیز در اکثر کشورها مورد توجه قرار گرفت.
با قبول دانایی بهعنوان یکی از حقوق بشر [حقّ شهروندان برای دانستن] در جهت خودشکوفایی فردی و انسانی و چه به عنوان پیششرط اساسی برای توسعه، میتوان رشد و توسعه فرهنگی در جامعه را موکول به وجود شهروندانی دانست که قادر باشند با مراجعه به عقل و تجربه خود به تفکر و خلاقیت بپردازند. از لوازم ساختاری برای بسط و توسعه این وضعیت، وجود جوّ آرام و علممداری است که از تولید پایدار، مستمر و متوازن علوم در عرصههای مختلف حمایت کند و پایهای برای ارزیابی کارایی و کیفیت علمی در سطوح مختلف اجرایی و مدیریتی فراهم کند. وجود عوامل مذکور بهنوبه خود، مقوّم توسعه همهجانبه جامعه در ابعاد مختلف بوده و موجبات شخصیت پویا در انسانها را فراهم میآورد؛ بهطوری که اسباب رقابت ناسالم، مدیریت واگنی، گسیختگی اجتماعی، سوءظن اجتماعی و سوءاستفاده از یافتهها و دستاوردهای علمی، برچیده شده و در عوض شاهد افزایش بهداشت سازمانی، دلبستگی به جامعه، اخلاق کار اکثریت در قبال جامعه کل، اعتماد تعمیمیافته و رقابت سازنده خواهیم بود. از طرفی تحقق شرایط مزبور خود منوط به آن است که هریک از نظامهای چهارگانه جامعه: نظام اقتصادی، نظام سیاسی، نظام جماعتی، و نظام فرهنگی لوازم ساختاری لازم برای تحقق و تعامل مستمر و بهینه پژوهشهای علمی را فراهم آورند؛ این در حالی است که حداقل در جوامع توسعهنیافته وجود ترس، ناامنی و استبداد و قانون حاکمیت [بهجای حاکمیت قانون] باعث سلب آرامش و نگاهی خاصگرا در توسعه علمی میگردد. جریان رقابت در این جوامع به دلیل شرایط فوقالذکر، ناسالم و به نفع جریانهای ذینفع و صاحب قدرت است. بنابراین مدیریت این جوامع بدون داشتن یک نظام علمی کارا، ناممکن و یا حداقل بسیار سخت خواهد بود.
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2140
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
✅ آفات روشنفکری
🖋 مصطفی ملکیان
مهم ترین آفاتی که دامن گیر روشنفکر می توانند شد عبارتند از :
1- نماینده و سخنگو مردم دانستن خود
این که روشنفکر خود را نماینده و سخنگوی مردم (لابد در برابر قدرت حاکمه) بداند و طبعاْ پاس دار باورها، نگرش ها، و ارزش های آنان باشد. خیر و صلاح مردم در این است که به بازنگری مدام در باورها، نگرش ها، و ارزش های خود تشویق و ترغیب شوند، و روشنفکر راستین فقط معلم، مربی، و راه نُمای آنان در این طریق است، نه چیزی دیگر.
2- کنشگر سیاسی دانستن خود
این که روشنفکر خود را کنشگر سیاسی ببیند و، بالطبع، نرم نرمک و کمابیش به اقتضائات این کنشگری، از جمله ورود در جناح بندی ها و تحزب های سیاسی، تن در دهد. کنشگری سیاسی، چه به اقتضای شغل و حرفه صورت گیرد، چه به اقتضای علقه پردازی، و چه به اقتضای رایگان بخشی، البته کاری است بسیار سودمند و گریزناپذیر، اما همه ی کارهای سودمند و گریزناپذیر، بر عهده روشنفکر نیست.
3- در پی وجیه المله بودن
این که روشنفکر، به جای این که بخواهد خادم الملِّه باشد، در پی وجيه المِلّه بودن باشد. برای این که کسی خدمتگزار انسانها باشد باید فقط در پی برآوردن نیازها و مصالح شان باشد، چه خود آن انسانها باخبر شوند و چه باخبر نشوند و چه خوششان بیاید و چه نیاید و چه قدرشناس این کار باشند و چه نباشند؛ ولی، برای این که کسی در نزد انسان ها وجيه و محترم باشد همین کفایت می کند که خواسته ها و خوشایندهاشان را برآورده کند و، البته، به نحوی باخبرشان کند که چنین کرده است. کم نبوده اند رجال سیاسی و دولت مردانی که برای وجیه بودن نزد مردم به آنان خیانت کرده اند، نه خدمت. خدمت، در اصطلاح دقیق اخلاقی، یعنی عجز و نقص کسی را که در مسیر برآوردن نیازها و مصالح خودش است، جبران و رفع کردن، نه کمک کردن به کسی که در جهت برآوردن خواسته ها و خوشایندهای خلاف نیازهاو مصالحش تلاش می کند.
4- بر خطاهای خود خاک پاشیدن
...
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2143
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
🖋 مصطفی ملکیان
مهم ترین آفاتی که دامن گیر روشنفکر می توانند شد عبارتند از :
1- نماینده و سخنگو مردم دانستن خود
این که روشنفکر خود را نماینده و سخنگوی مردم (لابد در برابر قدرت حاکمه) بداند و طبعاْ پاس دار باورها، نگرش ها، و ارزش های آنان باشد. خیر و صلاح مردم در این است که به بازنگری مدام در باورها، نگرش ها، و ارزش های خود تشویق و ترغیب شوند، و روشنفکر راستین فقط معلم، مربی، و راه نُمای آنان در این طریق است، نه چیزی دیگر.
2- کنشگر سیاسی دانستن خود
این که روشنفکر خود را کنشگر سیاسی ببیند و، بالطبع، نرم نرمک و کمابیش به اقتضائات این کنشگری، از جمله ورود در جناح بندی ها و تحزب های سیاسی، تن در دهد. کنشگری سیاسی، چه به اقتضای شغل و حرفه صورت گیرد، چه به اقتضای علقه پردازی، و چه به اقتضای رایگان بخشی، البته کاری است بسیار سودمند و گریزناپذیر، اما همه ی کارهای سودمند و گریزناپذیر، بر عهده روشنفکر نیست.
3- در پی وجیه المله بودن
این که روشنفکر، به جای این که بخواهد خادم الملِّه باشد، در پی وجيه المِلّه بودن باشد. برای این که کسی خدمتگزار انسانها باشد باید فقط در پی برآوردن نیازها و مصالح شان باشد، چه خود آن انسانها باخبر شوند و چه باخبر نشوند و چه خوششان بیاید و چه نیاید و چه قدرشناس این کار باشند و چه نباشند؛ ولی، برای این که کسی در نزد انسان ها وجيه و محترم باشد همین کفایت می کند که خواسته ها و خوشایندهاشان را برآورده کند و، البته، به نحوی باخبرشان کند که چنین کرده است. کم نبوده اند رجال سیاسی و دولت مردانی که برای وجیه بودن نزد مردم به آنان خیانت کرده اند، نه خدمت. خدمت، در اصطلاح دقیق اخلاقی، یعنی عجز و نقص کسی را که در مسیر برآوردن نیازها و مصالح خودش است، جبران و رفع کردن، نه کمک کردن به کسی که در جهت برآوردن خواسته ها و خوشایندهای خلاف نیازهاو مصالحش تلاش می کند.
4- بر خطاهای خود خاک پاشیدن
...
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2143
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
انگاره
آفات روشنفکری | انگاره؛رسانه علوم اجتماعی
مهم ترین آفاتی که دامن گیر روشنفکر می توانند شد عبارتند از : ۱- نماینده و سخنگو مردم دانستن خود این که روشنفکر خود را نماینده و سخنگوی مردم (لابد در برابر قدرت حاکمه) بداند و طبعاْ پاس دار باورها، نگرش ها، و ارزش های آنان باشد. خیر و صلاح مردم در این است…
✅ میهندوستی بدون شرمندگی هابرماس
🖋 رضا کدخدازاده/ روزنامه نگار و پژوهشگر موضوعات قومی
یورگن هابرماس، جامعهشناس بزرگ زمانه، که به قول خودش ۶۵سال از عمرش را در دانشگاه و همچنین در عرصه عمومی از اصول اندیشه چپ و مارکسیسم دفاع کرده است، در آستانه90سالگی و برای نخستینبار در مصاحبه با مجلهELPAIS اعتراف میکند که خود را یک میهندوست آلمانی و محصول فرهنگ آلمانی میداند و افتخار میکند که فرهنگ میهنش توانسته در تاریخ، یک دموکراسی با ثبات و قابل ستایش بیافریند! این سخن از سوی یکی از تئوریسینهای برجسته معاصر ابراز شده، که معمولا در اندیشههای معاصرین مفاهیمی مانند میهن و ملت کمتر برجسته میشود چه برسد به میهندوستی. این موضوع برای خیلیها -به ویژه جریان چپ- شاید موجب تعجب شود!
در حالی که ایدئولوژیهایی که با ترویج «جهانوطنگرایی»ِ رمانتیک و «بیوطنی»، غایت آرزویشان تربیتِ انسانهایی بود که کل جهان را وطن خود بدانند، حالا شاهدیم که یکی از شارحان بزرگ مدرنیته از میهندوستی خودش و افتخار به فرهنگ کشورش(آلمان) سخن میگوید! البته میهندوستی او میهنپرستی قانونی است و از حقوق برابر همه شهروندان در آلمان دفاع میکند.
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2146
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
🖋 رضا کدخدازاده/ روزنامه نگار و پژوهشگر موضوعات قومی
یورگن هابرماس، جامعهشناس بزرگ زمانه، که به قول خودش ۶۵سال از عمرش را در دانشگاه و همچنین در عرصه عمومی از اصول اندیشه چپ و مارکسیسم دفاع کرده است، در آستانه90سالگی و برای نخستینبار در مصاحبه با مجلهELPAIS اعتراف میکند که خود را یک میهندوست آلمانی و محصول فرهنگ آلمانی میداند و افتخار میکند که فرهنگ میهنش توانسته در تاریخ، یک دموکراسی با ثبات و قابل ستایش بیافریند! این سخن از سوی یکی از تئوریسینهای برجسته معاصر ابراز شده، که معمولا در اندیشههای معاصرین مفاهیمی مانند میهن و ملت کمتر برجسته میشود چه برسد به میهندوستی. این موضوع برای خیلیها -به ویژه جریان چپ- شاید موجب تعجب شود!
در حالی که ایدئولوژیهایی که با ترویج «جهانوطنگرایی»ِ رمانتیک و «بیوطنی»، غایت آرزویشان تربیتِ انسانهایی بود که کل جهان را وطن خود بدانند، حالا شاهدیم که یکی از شارحان بزرگ مدرنیته از میهندوستی خودش و افتخار به فرهنگ کشورش(آلمان) سخن میگوید! البته میهندوستی او میهنپرستی قانونی است و از حقوق برابر همه شهروندان در آلمان دفاع میکند.
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2146
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
✅ رادیکالیسم
🖋 مدیر سایت
📍 این واژه ریشه لاتین دارد و معنای لفظی آن “مربوط به ریشه یا ریشه ها “است عجیب نیست که این معنا به هر چیز اصلی ،حیاتی ،بنیادی، اولیه یا سرچشمه و خاستگاه هر پدیده نیز بسط و تسری یافته باشد. این واژه یا مشتقات آن ،در سیاست به اصلاحات پردامنه و تمامعیار، کسانی که خواهان چنین اصلاحاتی هستند و هواداری از آن به منزله دستگاه عقیدتی کم و بیش نظاممند اطلاق شده است “رادیکال” ممکن است برای توصیف محتوای تغییرات مطلوب به کار رود که به معنای عمیق و پردامنه بودن این تغییرات است، یا برای توصیف روش های دستیابی...
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2132
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
🖋 مدیر سایت
📍 این واژه ریشه لاتین دارد و معنای لفظی آن “مربوط به ریشه یا ریشه ها “است عجیب نیست که این معنا به هر چیز اصلی ،حیاتی ،بنیادی، اولیه یا سرچشمه و خاستگاه هر پدیده نیز بسط و تسری یافته باشد. این واژه یا مشتقات آن ،در سیاست به اصلاحات پردامنه و تمامعیار، کسانی که خواهان چنین اصلاحاتی هستند و هواداری از آن به منزله دستگاه عقیدتی کم و بیش نظاممند اطلاق شده است “رادیکال” ممکن است برای توصیف محتوای تغییرات مطلوب به کار رود که به معنای عمیق و پردامنه بودن این تغییرات است، یا برای توصیف روش های دستیابی...
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2132
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
✅ دانلود مجله گفت و گوی جهانی – دوره ۲ شماره ۱
گفتگوی جهانی مجله اینترنتی انجمن بینالمللی جامعهشناسی (ISA) است. اولین شماره در سال ۲۰۱۰ به عنوان یک خبرنامه آغاز شد. گفتگوی جهانی اکنون 5 بار در سال به ۱۷ زبان نمایش داده می شود. این نشریه به عنوان پلی برای ارتباط بین تمامی اعضای انجمن به حساب میآید.
به دلیل اهمیت بالای این نشریه، تصمیم گرفتیم که آرشیو فارسی آن را به مرور برای کاربران فارسی زبان منتشر کنیم. (از شماره ۵ دوره اول این نشریه به صورت همزمان به فارسی ترجمه و منتشر میشود)
در این نوشته، نشریه گفتوگوی جهانی، سال دوم، شماره 1 (سپتامبر ۲۰۱۱) را میتوانید به صورت آنلاین بخوانید یا دانلود کنید:
لیست نوشتههای این نشریه:
بازگشت طبقه
نویسنده:گوران ثربورن
(نا)شهروندان کمتار
نویسنده: اَیا فابرس
آشوب نظم
نویسنده: بوونتورا د سوسا سانتوس
سیادت زبان انگلیسی
جامعهشناسی ملی: پرو و رومانی
اولف هیلمستراند
پیچ تاریخ: حضور زنان
حقوق بشر: پدرسالاری در ارمنستان
جامعهشناسی مردم دار: چشم انداز آفریقای جنوبیایی
انجمن بینالمللی جامعهشناسی: پذیرش جامعه شناسان جوان
جهان زنان
انجمن جامعه شناسی برزیل
🔸 مطالعه آنلاین و دانلود مجله در🔻
📎 https://engare.net/?p=2129
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
گفتگوی جهانی مجله اینترنتی انجمن بینالمللی جامعهشناسی (ISA) است. اولین شماره در سال ۲۰۱۰ به عنوان یک خبرنامه آغاز شد. گفتگوی جهانی اکنون 5 بار در سال به ۱۷ زبان نمایش داده می شود. این نشریه به عنوان پلی برای ارتباط بین تمامی اعضای انجمن به حساب میآید.
به دلیل اهمیت بالای این نشریه، تصمیم گرفتیم که آرشیو فارسی آن را به مرور برای کاربران فارسی زبان منتشر کنیم. (از شماره ۵ دوره اول این نشریه به صورت همزمان به فارسی ترجمه و منتشر میشود)
در این نوشته، نشریه گفتوگوی جهانی، سال دوم، شماره 1 (سپتامبر ۲۰۱۱) را میتوانید به صورت آنلاین بخوانید یا دانلود کنید:
لیست نوشتههای این نشریه:
بازگشت طبقه
نویسنده:گوران ثربورن
(نا)شهروندان کمتار
نویسنده: اَیا فابرس
آشوب نظم
نویسنده: بوونتورا د سوسا سانتوس
سیادت زبان انگلیسی
جامعهشناسی ملی: پرو و رومانی
اولف هیلمستراند
پیچ تاریخ: حضور زنان
حقوق بشر: پدرسالاری در ارمنستان
جامعهشناسی مردم دار: چشم انداز آفریقای جنوبیایی
انجمن بینالمللی جامعهشناسی: پذیرش جامعه شناسان جوان
جهان زنان
انجمن جامعه شناسی برزیل
🔸 مطالعه آنلاین و دانلود مجله در🔻
📎 https://engare.net/?p=2129
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
✅ امر تقلب و کمیت گرایی در نظام آموزشی
🖋 ولی بهرامی (دانشجوی دکترای جامعه شناسی)
📍 تصور سازمان، نهاد و جامعه ی بدون افراد متقلب محال است، منتهی صورت تقلب تغییرمی کند و در همه جا یکسان نیست. در وهله اول، تقلب بهنجار است زیرا تصور وجود نهاد و جامعه ای عاری از آن محال است. تقلب بهنجار است به شرط آنکه تقلب کردن برای هر نمونه اجتماعی به میزانی برسد و از این میزان تجاوز نکند. همانند سایر مسائل اجتماعی میزان کمی از تقلب در مدارس محتمل است و نشانه پویایی دانش آموز ان و مدرسه است و بیانگر آن است که وجود افراد به یکدیگر بستگی دارد و مانند سوپاپ اطمینانی عمل میکند که میتواند به تخلیه روانی دانش آموز کمک کند و نشانه تجلی نارضایتی آنها از وضع موجود باشد. همچنین اعتراض به وضعیت تقلب در مدارس و جامعه نشان دهنده تلاش برای شناسایی آسیب ها و پیامدها برای رفع آنها است. عمل تقلب یک امر عام و صورت استثنایی است که بررسی آن به ما کمک می کند که شرایط حالت عادی و بهنجار امر آموزش مطلوب در مدرسه را بهتر درک کنیم. تقلب پدیده اجتماعی است که علل اجتماعی در آن دخیل هستند و میزان آن در وضعیت های مختلف اجتماعی مانند؛ اعتقادات دینی، نوع مدرسه محل تحصیل، وضعیت خانوادگی، وضعیت تحصیلی، تغییر در رویه های نظام آموزشی و سبک های تدریس متفاوت است. صورت نابهنجار تقلب میتواند نظم اجتماعی مدرسه، حس اعتماد، اطمینان عمومی و ارزشها و باورهای اخلاقی در مورد نظام آموزشی و جامعه را مخدوش سازد و با تبدیل شدن به یک هنجار و یادگیری آن خصوصاً تحت اثر گروه همسالان هزینه های بسیار زیادی در آینده از قبیل؛ رانت، رشوه و فساد اداری و کاهش سرمایه اجتماعی در جامعه را به دنبال داشته باشد. تمایل به تقلب تنها از طریق تقلب فردی که مظهر آن است قابل مشاهده است. دلیل اینکه تقلب به بیش از یک علت مربوط است این است که چندین نوع تقلب وجود دارد. هر چه ما بیشتر انواع مشخص تقلب را شناسایی کنیم، به همان اندازه نیز جریان تقلب را بهتر خواهیم شناخت و به علت شناسی امر تقلب بر حسب اهمیت نسبی شان بهتر و بیشتر پی خواهیم برد. بنابراین برای واکاوی امر تقلب و علل اجتماعی آن ابتدا به سنخ شناسی تقلب بر اساس زمینه ها و نی روهای اجتماعی می پردازیم.
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2160
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
🖋 ولی بهرامی (دانشجوی دکترای جامعه شناسی)
📍 تصور سازمان، نهاد و جامعه ی بدون افراد متقلب محال است، منتهی صورت تقلب تغییرمی کند و در همه جا یکسان نیست. در وهله اول، تقلب بهنجار است زیرا تصور وجود نهاد و جامعه ای عاری از آن محال است. تقلب بهنجار است به شرط آنکه تقلب کردن برای هر نمونه اجتماعی به میزانی برسد و از این میزان تجاوز نکند. همانند سایر مسائل اجتماعی میزان کمی از تقلب در مدارس محتمل است و نشانه پویایی دانش آموز ان و مدرسه است و بیانگر آن است که وجود افراد به یکدیگر بستگی دارد و مانند سوپاپ اطمینانی عمل میکند که میتواند به تخلیه روانی دانش آموز کمک کند و نشانه تجلی نارضایتی آنها از وضع موجود باشد. همچنین اعتراض به وضعیت تقلب در مدارس و جامعه نشان دهنده تلاش برای شناسایی آسیب ها و پیامدها برای رفع آنها است. عمل تقلب یک امر عام و صورت استثنایی است که بررسی آن به ما کمک می کند که شرایط حالت عادی و بهنجار امر آموزش مطلوب در مدرسه را بهتر درک کنیم. تقلب پدیده اجتماعی است که علل اجتماعی در آن دخیل هستند و میزان آن در وضعیت های مختلف اجتماعی مانند؛ اعتقادات دینی، نوع مدرسه محل تحصیل، وضعیت خانوادگی، وضعیت تحصیلی، تغییر در رویه های نظام آموزشی و سبک های تدریس متفاوت است. صورت نابهنجار تقلب میتواند نظم اجتماعی مدرسه، حس اعتماد، اطمینان عمومی و ارزشها و باورهای اخلاقی در مورد نظام آموزشی و جامعه را مخدوش سازد و با تبدیل شدن به یک هنجار و یادگیری آن خصوصاً تحت اثر گروه همسالان هزینه های بسیار زیادی در آینده از قبیل؛ رانت، رشوه و فساد اداری و کاهش سرمایه اجتماعی در جامعه را به دنبال داشته باشد. تمایل به تقلب تنها از طریق تقلب فردی که مظهر آن است قابل مشاهده است. دلیل اینکه تقلب به بیش از یک علت مربوط است این است که چندین نوع تقلب وجود دارد. هر چه ما بیشتر انواع مشخص تقلب را شناسایی کنیم، به همان اندازه نیز جریان تقلب را بهتر خواهیم شناخت و به علت شناسی امر تقلب بر حسب اهمیت نسبی شان بهتر و بیشتر پی خواهیم برد. بنابراین برای واکاوی امر تقلب و علل اجتماعی آن ابتدا به سنخ شناسی تقلب بر اساس زمینه ها و نی روهای اجتماعی می پردازیم.
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2160
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
✅ دوره گذار را جدی بگیریم (خطر تعمیق فاصلههای اجتماعی)
🖋 گفتوگو با دکتر سید حسین سراجزاده (استاد جامعهشناسی دانشگاه خوارزمی و رئیس انجمن جامعهشناسی ایران)
در این مصاحبه استدلال شده که فروپاشی اجتماعی مفهوم قابل قبولی برای توصیف شرایط جامعه ایران نیست، در عین اینکه نظام های سیاسی ممکن است فروبپاشند؛ اما نظام اجتماعی در جوامعی که ارزش های مشترک تاریخی و فرهنگی در در یک بستر ملی دارند به این راحتی فرو نمی پاشند و حتی بر ویرانه های یک نظام سیاسی نظام اجتماعی و فرهنگی می تواند بازتولید شود و ادامه حیات دهد.
در عین حال استدلال شده ما در یک وضعیت گذار از دوره سنت به دوره مدرن هستیم که در این مسیر جامعه از حکومت جلوتر است و حمکرانی بد شرایط گذار را سخت،پیچیده و طولانی کرده و فاصله های اجتماعی را تشدید کرده است.
امروز وقتی از بی اعتمادی صحبت میکنیم، فقط بی اعتمادی مردم به حکومت یا متقابل نیست بلکه بی اعتمادی به تدریج بین مردم هم افزایش یافته است زیرا افزایش خلاف، قانونشکنی و تخلفات رفته رفته باعث می شود اعتماد اجتماعی هم از بین برود. البته همه اینها با مفهوم فروپاشی خیلی فاصله دارد.
🔸 مطالعه متن کامل مصاحبه و دانلود PDF آن 🔻
📎 https://engare.net/?p=2164
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
🖋 گفتوگو با دکتر سید حسین سراجزاده (استاد جامعهشناسی دانشگاه خوارزمی و رئیس انجمن جامعهشناسی ایران)
در این مصاحبه استدلال شده که فروپاشی اجتماعی مفهوم قابل قبولی برای توصیف شرایط جامعه ایران نیست، در عین اینکه نظام های سیاسی ممکن است فروبپاشند؛ اما نظام اجتماعی در جوامعی که ارزش های مشترک تاریخی و فرهنگی در در یک بستر ملی دارند به این راحتی فرو نمی پاشند و حتی بر ویرانه های یک نظام سیاسی نظام اجتماعی و فرهنگی می تواند بازتولید شود و ادامه حیات دهد.
در عین حال استدلال شده ما در یک وضعیت گذار از دوره سنت به دوره مدرن هستیم که در این مسیر جامعه از حکومت جلوتر است و حمکرانی بد شرایط گذار را سخت،پیچیده و طولانی کرده و فاصله های اجتماعی را تشدید کرده است.
امروز وقتی از بی اعتمادی صحبت میکنیم، فقط بی اعتمادی مردم به حکومت یا متقابل نیست بلکه بی اعتمادی به تدریج بین مردم هم افزایش یافته است زیرا افزایش خلاف، قانونشکنی و تخلفات رفته رفته باعث می شود اعتماد اجتماعی هم از بین برود. البته همه اینها با مفهوم فروپاشی خیلی فاصله دارد.
🔸 مطالعه متن کامل مصاحبه و دانلود PDF آن 🔻
📎 https://engare.net/?p=2164
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
✅ “هشت چ” در مسئلهشناسی
🖋 علی طایفی
در شناسايي هر مسئله اجتماعي يا فرهنگي كه مورد بررسي پژوهشي يا مطالعاتي است و با اهداف دانشگاهي يا كارشناسي صورت مي گيرد چند معيار روش شناختي وجود دارد كه مي بايست مورد توجه باشد. اين معيارها در علوم ارتباطات، "شش wh" نام دارد كه من آنرا به "٨ چه" متعين كرده ام
چه چيز what
اينكه مسئله مورد بررسي چيست و از نظر مفهومي داراي چه معاني شناختي و كاربردي است، و اينكه چگونه از نظر توسعه اي يك مسئله شناخته مي شود، و در نهايت از منظر چه قشر و طبقه اجتماعي بعنوان يك مسئله مطرح است و رويكردهايی از اين دست، براي تدقيق مسيله مورد بررسي ضروري است. به تعبير حكمت عاميانه، سوال خوب، نصفِ جواب است.
چه كسی who
بدين معنا كه چه گروهي زمينه ساز بروز اين مسئله شده و چه گروه يا اقشار اجتماعي، از قِبَل وجود و ماندگاري مسئله مورد بررسي، سود ميبرند. تعيين دقيق اين گروه، اگرچه بعنوان گروه هدف تلقي نمي شود ولي گروه زمينه اي خواهد بود كه در شناسايي چرايي بروز اين پديده در گام هاي بعدي، مدد خواهد رساند.
...
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2169
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
🖋 علی طایفی
در شناسايي هر مسئله اجتماعي يا فرهنگي كه مورد بررسي پژوهشي يا مطالعاتي است و با اهداف دانشگاهي يا كارشناسي صورت مي گيرد چند معيار روش شناختي وجود دارد كه مي بايست مورد توجه باشد. اين معيارها در علوم ارتباطات، "شش wh" نام دارد كه من آنرا به "٨ چه" متعين كرده ام
چه چيز what
اينكه مسئله مورد بررسي چيست و از نظر مفهومي داراي چه معاني شناختي و كاربردي است، و اينكه چگونه از نظر توسعه اي يك مسئله شناخته مي شود، و در نهايت از منظر چه قشر و طبقه اجتماعي بعنوان يك مسئله مطرح است و رويكردهايی از اين دست، براي تدقيق مسيله مورد بررسي ضروري است. به تعبير حكمت عاميانه، سوال خوب، نصفِ جواب است.
چه كسی who
بدين معنا كه چه گروهي زمينه ساز بروز اين مسئله شده و چه گروه يا اقشار اجتماعي، از قِبَل وجود و ماندگاري مسئله مورد بررسي، سود ميبرند. تعيين دقيق اين گروه، اگرچه بعنوان گروه هدف تلقي نمي شود ولي گروه زمينه اي خواهد بود كه در شناسايي چرايي بروز اين پديده در گام هاي بعدي، مدد خواهد رساند.
...
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2169
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
✅ پدرسالارى
این مفهوم که به صورت (patriarcate )نیز آمده است خانواده و حتی جامعه ای را میرساند که در آن مرد حکومت میکند .بدین سان، پدر سری نه تنها حکومت و برتری مرد در خانه است ،بلکه حکومت مردان درجامعه (Androcracy)را نیز میرساند و نه تنها دارای ابعاد سیاسی ،نظامی و اقتصادی است بلکه از بعد تربیتی و فرهنگی نیز برخوردار است .از این رو ،فرهنگ وبستر بین المللی چنین تعریفی از آن ارائه میدهد:« پدر سری نه تنها مرد سالاری است و برتری جسمی و اقتصادی مردان را در جامعه ابتدایی می رساند ،بلکه پدر نسبی را نیز شامل میشود.» از این معنای عام که بگذریم ،پدر سری با تفاوتهای بالنسبه محسوس توسط دانشمندان مطرح گردیده است :
1-در بین انسانشناسان ،پدر سری ،شکل خاص خانواده در جامعه ما قبل خط و کتابت را میرساند:
الف: به عنوان مثال (رادکلیف براون) بر این عقیده است که «یک جامعه را زمانی می توان پدر سرخواند که در آن پدر نسبی، پدر مکانی دیده شود ،همچنین میراث از آن افراد مذکر باشد ،جانشینی نیز توسط پسر صورت گیرد و قدرت در خانه در اختیار مرد باشد »
ب: از دیدگاه مالینوفسکی خانواده پدرسر« تنها خانوادهای است که در آن مرد قدرت مییابد ».
2-در بین جامعه شناسان ،دیدگاه ها در این مورد، تمایز بیشتری مییابند:
الف: برخی چون (ریچارد)، خانواده پدر سر را خانوادهای میدانند که در آن پدر نسبی به چشم میخورد و مردان بر جامعه حکومت میکنند.
ب:برخی دیگر ،نظیر (هویجز)،پدر سری را حکومت مطلقه مردان می دانند و آن را نمونه ای بسیار نادر تلقی میکند. نمونه ای که به نظر (هوبل)، چندان نیز با واقعیت انطباق ندارد .چه، به نظر وی ،«پدر جبار در گروه ها و جوامع ابتدایی جزاز جر وبحث های قرن ۱۹ در بین دانشمندان منبعث نمیشود».
3-روانکاوان نیز از جهاتی بسیار پدر سری را مطمح نظر قرار داده اند ،چه، عقده اودیپ و الکترا به ترتیب در خانوادههای پدر سر و مادر سر تبلور مییابند. سرکوب تمایلات کودک به هنگام برخورد آنان با قوانین اجتماعی در چنین خانوادههایی به حد اعلا تجلی میکند. با این همه روانکاوان تعریفی دقیق از این مفهوم ارائه نکرده اند.
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2136
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
این مفهوم که به صورت (patriarcate )نیز آمده است خانواده و حتی جامعه ای را میرساند که در آن مرد حکومت میکند .بدین سان، پدر سری نه تنها حکومت و برتری مرد در خانه است ،بلکه حکومت مردان درجامعه (Androcracy)را نیز میرساند و نه تنها دارای ابعاد سیاسی ،نظامی و اقتصادی است بلکه از بعد تربیتی و فرهنگی نیز برخوردار است .از این رو ،فرهنگ وبستر بین المللی چنین تعریفی از آن ارائه میدهد:« پدر سری نه تنها مرد سالاری است و برتری جسمی و اقتصادی مردان را در جامعه ابتدایی می رساند ،بلکه پدر نسبی را نیز شامل میشود.» از این معنای عام که بگذریم ،پدر سری با تفاوتهای بالنسبه محسوس توسط دانشمندان مطرح گردیده است :
1-در بین انسانشناسان ،پدر سری ،شکل خاص خانواده در جامعه ما قبل خط و کتابت را میرساند:
الف: به عنوان مثال (رادکلیف براون) بر این عقیده است که «یک جامعه را زمانی می توان پدر سرخواند که در آن پدر نسبی، پدر مکانی دیده شود ،همچنین میراث از آن افراد مذکر باشد ،جانشینی نیز توسط پسر صورت گیرد و قدرت در خانه در اختیار مرد باشد »
ب: از دیدگاه مالینوفسکی خانواده پدرسر« تنها خانوادهای است که در آن مرد قدرت مییابد ».
2-در بین جامعه شناسان ،دیدگاه ها در این مورد، تمایز بیشتری مییابند:
الف: برخی چون (ریچارد)، خانواده پدر سر را خانوادهای میدانند که در آن پدر نسبی به چشم میخورد و مردان بر جامعه حکومت میکنند.
ب:برخی دیگر ،نظیر (هویجز)،پدر سری را حکومت مطلقه مردان می دانند و آن را نمونه ای بسیار نادر تلقی میکند. نمونه ای که به نظر (هوبل)، چندان نیز با واقعیت انطباق ندارد .چه، به نظر وی ،«پدر جبار در گروه ها و جوامع ابتدایی جزاز جر وبحث های قرن ۱۹ در بین دانشمندان منبعث نمیشود».
3-روانکاوان نیز از جهاتی بسیار پدر سری را مطمح نظر قرار داده اند ،چه، عقده اودیپ و الکترا به ترتیب در خانوادههای پدر سر و مادر سر تبلور مییابند. سرکوب تمایلات کودک به هنگام برخورد آنان با قوانین اجتماعی در چنین خانوادههایی به حد اعلا تجلی میکند. با این همه روانکاوان تعریفی دقیق از این مفهوم ارائه نکرده اند.
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2136
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
✅ دانلود مجله گفت و گوی جهانی – دوره ۲ شماره ۱
🖋 مدیر سایت
📍 گفتگوی جهانی مجله اینترنتی انجمن بینالمللی جامعهشناسی (ISA) است. اولین شماره در سال ۲۰۱۰ به عنوان یک خبرنامه آغاز شد. گفتگوی جهانی اکنون ۵ بار در سال به ۱۷ زبان نمایش داده می شود. این نشریه به عنوان پلی برای ارتباط بین تمامی اعضای انجمن به حساب میآید. به دلیل اهمیت بالای این نشریه، تصمیم گرفتیم که آرشیو فارسی آن را به مرور برای کاربران فارسی زبان منتشر کنیم. (از شماره ۵ دوره اول این نشریه به صورت همزمان به فارسی ترجمه و منتشر میشود) در این نوشته، نشریه گفتوگوی جهانی، سال دوم، شماره ۱ (سپتامبر ۲۰۱۱) را میتوانید به...
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2129
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
🖋 مدیر سایت
📍 گفتگوی جهانی مجله اینترنتی انجمن بینالمللی جامعهشناسی (ISA) است. اولین شماره در سال ۲۰۱۰ به عنوان یک خبرنامه آغاز شد. گفتگوی جهانی اکنون ۵ بار در سال به ۱۷ زبان نمایش داده می شود. این نشریه به عنوان پلی برای ارتباط بین تمامی اعضای انجمن به حساب میآید. به دلیل اهمیت بالای این نشریه، تصمیم گرفتیم که آرشیو فارسی آن را به مرور برای کاربران فارسی زبان منتشر کنیم. (از شماره ۵ دوره اول این نشریه به صورت همزمان به فارسی ترجمه و منتشر میشود) در این نوشته، نشریه گفتوگوی جهانی، سال دوم، شماره ۱ (سپتامبر ۲۰۱۱) را میتوانید به...
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2129
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
✅ بسترهای فساد ارز دولتی و راهکار «کوپن الکترونیک»
🖋 احمد میدری
📍 فساد آشکار در تخصیص ارز دولتی موجب تأسف همه مردم و دلسوزان کشور شده است. اخباری که در این زمینه منتشر میشود، بیانگر هدررفت گسترده منابع عمومی است. نکته مثبت و امیدوارکننده در این زمینه، آزادی بیان در نقد این فساد است؛ نقد این فساد میتواند به تغییر فرایندها و سیاستهای دولت منجر شود. فقط در این صورت است که انتشار اخبار فساد مثبت خواهد بود و در غیر این صورت، بدون اصلاح سیاستها و رویههای تخصیص ارز، انتشار این قبیل اخبار به عادیسازی فساد در کشور و فرسایش دائمی سرمایه اجتماعی میانجامد. گفته میشود حداقل ۱۳میلیارد دلار و حداکثر...
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2240
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
🖋 احمد میدری
📍 فساد آشکار در تخصیص ارز دولتی موجب تأسف همه مردم و دلسوزان کشور شده است. اخباری که در این زمینه منتشر میشود، بیانگر هدررفت گسترده منابع عمومی است. نکته مثبت و امیدوارکننده در این زمینه، آزادی بیان در نقد این فساد است؛ نقد این فساد میتواند به تغییر فرایندها و سیاستهای دولت منجر شود. فقط در این صورت است که انتشار اخبار فساد مثبت خواهد بود و در غیر این صورت، بدون اصلاح سیاستها و رویههای تخصیص ارز، انتشار این قبیل اخبار به عادیسازی فساد در کشور و فرسایش دائمی سرمایه اجتماعی میانجامد. گفته میشود حداقل ۱۳میلیارد دلار و حداکثر...
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2240
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet