‌✅ آوار نیم قرن سیاست‌ اشتباه بر سر اقتصاد ایران
🖋 گفت‌و‌گوی رضا امیدی در مورد وضعیت کنونی جامعه

📍 همواره بین اولویت ایجاد عدالت اقتصادی و رشد اقتصادی در جامعه نظرات متفاوتی وجود دارد، به‌صورتی که برخی صاحب‌نظران رشد اقتصادی را پیش‌شرط عدالت‌آفرینی می‌دانند و در مقابل عده‌ای دیگر عقیده دارند زمانی که عدالت در جامعه ایجاد شود، می‌توان به رشد اقتصادی نیز دست یافت. اگر در این بین، عدالت پیروز ماجرا باشد، برای مقابله با فقر راهکارهایی مطرح می‌شود که از حمایت‌های غذایی توسط دولت‌ها گرفته تا ایجاد فضای آموزش و سلامت رایگان برای تمامی افراد جامعه را در برمی‌گیرد.
با این حال نمی‌توان برای تمام شرایط و بحران‌های اقتصادی نسخه واحدی پیچید، بلکه با توجه به مقتضیات زمان می‌توان به‌دنبال راه‌حل مطلوب بود تا کمترین آسیب به گروه‌های ضعیف‌تر وارد آید. از همین رو، با توجه به شوک قیمتی که در ماه‌های اخیر بر زندگی مردم سایه انداخته، دولت راه‌حل‌هایی نظیر افزایش کمک‌هزینه غذایی و یا اعطای بن‌کارت‌های خرید به کارگران را در دستور کار خود قرار داده است.
اما به واقع کدام راه‌حل بهترین تأثیر را بر معیشت مردم دارد و دولت چه حمایت‌هایی را باید در دستور کار خود قرار دهد تا بیشترین دستاورد را به‌دنبال داشته باشد.

برای پاسخ به سؤالاتی از این دست با دکتر رضا امیدی، پژوهشگر سیاستگذاری اجتماعی به گفت‌وگو نشسته‌ایم. امیدی با اشاره به اینکه دولت برای حمایت از قشرهای ضعیف منابع کافی را در اختیار دارد، بر این نکته تأکید کرد که حتی بدون منابع جدید و با پالایش در بودجه سالیانه می‌توان حمایت‌هایی را در حوزه‌های غذایی، آموزش، سلامت، بهداشت و... به جامعه ارائه داد تا علاوه بر تضمین معیشت آن‌ها در بحران‌های اقتصادی، مانع از کاهش کیفیت زندگی دهک‌های متوسط و پایین شد.

🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=4520

اگر نوشته را دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

‌✅ بار این درخت کی می‌رسد؟
آسیب‌شناسی دلایل و زمینه‌های اجتماعی و اقتصادی تصویب قانون ساختار نظام جامع رفاه و تامین‌اجتماعی در سال 1383 و شباهت‌های آن با دوران کنونی

📍 لایحه تفکیک وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی نیامده دوباره رد شد. بحثی کهنه که موافقان و مخالفانش زیادند و هر از چند گاهی نیز به جریان می‌افتد، اما به نتیجه‌ای مشخص نمی‌رسد. برای بار دوم در دو ماه اخیر لایحه تفکیک با موافقت دولت به بهارستان فرستاده شد، اما کمی بعد از اینکه از کمیسیون اجتماعی تاییدیه گرفت، به در بسته صحن علنی خورد و از دستور کار خارج شد. مجلسیان می‌گویند این لایحه اندازه دولت را بزرگ‌تر و هزینه‌های زیادی را به کشور تحمیل می‌کند. با این حال موافقان تفکیک معتقدند، اگر این لایحه روزی از سد مجلس بگذرد، می‌توان امیدوار بود که بخشی از مشکلات کشور در حوزه‌ رفاه و تامین‌اجتماعی نیز حل شود. حوزه‌ای که در آن نهادها و سازمان‌های حمایتی و بیمه‌ای پرشمار فعال‌اند، اما نقدهای زیادی نیز به عملکردشان وارد است. از اشتباه در رهیافت‌ها و ناهماهنگی و موازی‌کاری تا تکرار سیاست‌ها و بعضا حراج منابع محدود رفاهی، نقدهایی هستند که به عملکرد حوزه رفاهی وارد می‌شود. موضوعاتی که دست‌کم سه دهه است گاه بی‌صدا و مواقعی هم با صدای رسا درباره آن‌ها صحبت می‌شود و در این میان در حالی‌که در مقطع تصویب این قانون، تمام امیدها به قانون ساختار نظام جامع رفاه و تامین‌اجتماعی بسته شده‌بود که شاید نسخه‌ای برای دردهای حوزه رفاهی پیچیده شود، اما حالا کمترین اثر و نشانه‌ای از آن دیده نمی‌شود. قانونی که اگر ریشه‌ها و زمینه‌های طرح و تصویب آن را خوب به نظاره بنشینیم، شباهت‌‌های فراوانی با دوران کنونی دارد. این روزها که مجددا موضوع احیای رکن راهبر قانون ساختار نظام جامع بر سر افواه آمده، می‌خواهیم ببینم آیا می‌توان بار دیگر به این قانون رجوع کرد و ارزش‌های آن را یادآور شد.

🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=4529

اگر نوشته را دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

‌✅ فریدریش انگلس، سرمایه‌داری که به طبقه‌ی خود خیانت کرد
✒ مدیر سایت

اگر بتوان آموزه‌های کمونیسم را بر دو ستون اصلی «ماتریالیسم تاریخی» و «ماتریالیسم دیالکتیک» استوار ساخت، می‌توان گفت که سازنده‌ی ستون اول کارل مارکس، و سازنده‌ی ستون دوم، دوست و همفکر وی فریدریش انگلس بوده است. انگلس بر خلاف مارکس که فعالیت‌های فکری خود را عمدتا متوجه اقتصاد سیاسی و جامعه شناسی کرده بود، بیشتر به حوزه‌های معرفت‌شناسی و هستی‌شناسی پرداخته و بر این پایه، به معنای متعارف سخن، بیش از مارکس خود را با موضوع‌های فلسفی مشغول کرده است. تولد و دوران جوانی فریدریش انگلس در تاریخ ۲۸ نوامبر سال ۱۸۲۰ در بارمن از توابع شهر ووپرتال آلمان زاده...

📎 https://engare.net/?p=1203

انگاره
@EngareNet

‌✅ سیستم گِرد پرور
🖋 مهدی سلیمانیه

📍در هر دو مقطع تحصیلی ارشد و دکتری دانشگاه، شاگرد اول بوده‌است. اما توان نوشتن یک متن هزار کلمه‌ای را نداشت. یادم هست که برای نوشتن یک مقاله مفهومی، ایده نداشت و در اواخر ترم، از عدم توانایی نوشتن، به گریه افتاد. در تمام طول دوران تحصیل‌اش، نه در هیچ فعالیت دانشجویی شرکت کرد، نه مطلبی در نشریه‌ و روزنامه‌ای نوشت، نه در انجمن علمی مشارکت کرد، نه موضوعات تحقیقش ربطی به زندگی ما و جامعه‌ی ما و درد ما داشت، نه چهره‌های انقلاب و جنگ و تاریخ معاصر را می‌شناخت، نه موضوع پایان‌نامه‌اش ربطی به درد مردم‌اش داشت.. آرام می‌آمد و آرام می‌رفت. از همان کنار. اما نام تمامی مجلات دارای امتیاز علمی و پژوهشی علوم‌اجتماعی را می‌دانست. با جزئیات می‌دانست که هر مقاله که منتشر شود، چند امتیاز دارد. کی باید در فراخوان هیأت علمی شرکت کند. چه استادانی از چه موضوعاتی خوشش‌شان می‌آید. ماه قبل شنیدم که عضو هیأت علمی یکی از مهمترین دانشگاه‌های تهران در رشته علوم‌اجتماعی شده‌است.

این یک استثناء نیست. یک قاعده است. داستان یک نسل: مهم‌ترین خروجی‌های حاکمیت در سی‌سال گذشته چه بوده است؟ پس از پایان جنگ، سیستم آموزشی ما، دانشگاه ما، نظام مدیریتی ما، حتی حوزه علمیه ما چه تیپ‌هایی را پرورش داده‌است؟ چه بچه‌هایی تربیت کرده‌ایم؟ چه مدرسان دانشگاهی را جذب کرده‌ایم؟ چه مدیرانی را در سیستم بالاتر برده‌ایم؟ سیستم کنکور و تست و قلمچی چه بچه‌هایی ساخته‌است؟...

🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=4532

اگر نوشته را دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

‌✅ استراتژی رفاه ،جامعه منهای فقر باشد
🖋 میثم موسایی

📍 سبد کالا، یارانه نقدی یا افزایش دریافتی مستمری‌بگیران، اقدامات حمایتی از اقشار آسیب‌پذیر هرچه باشد، یک مسئله روشن است؛ دولت‌ها در سال‌های گذشته استراتژی‌های روشنی برای حمایت از اقشار آسیب‌پذیر تعریف نکرده‌اند. به همین دلیل، هر دولت با برجسته‌کردن یک اقدام خاص و تنها تکیه به آن، سعی دارد خود را پیشرو حمایت از این اقشار مطرح کند. به همین دلیل است که دکتر مثیم موسایی، استاد گروه برنامه‌ریزی اجتماعی دانشکده علوم‌اجتماعی دانشگاه تهران معتقد است، اساسا دولت‌ها در ایران فاقد استراتژی روشنی برای حمایت از این اقشار بوده‌اند، اقشاری با درآمدهای مماس یا زیرخط‌فقر که به سختی از عهده معیشت خود برمی‌آیند. از او پرسیده‌ام که چرا این‌گونه است و چرا نه تنها قانون‌های موجود اجرا نشد، بلکه مجلس به‌عنوان ناظر اجرای قانون نیز، بعضا با وضع قوانین متعدد عملا ضدکارکردی عمل کرده است.

🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=4540

اگر نوشته را دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

‌✅ تعارض‌ها جای سیاست‌گذاری رفاهی نشسته‌اند!
علی شکوری، استادیار گروه برنامه‌ریزی اجتماعی دانشگاه تهران از اشتباهات و خطاهای رویکدی و اثرات آن بر ناکامی‌های رفاهی می‌گوید

📍نظام رفاهی کارآمد، هدف و آرمانی مشترک میان تمام ساخت‌های سیاسی و اجتماعی است. نظامی که از رهگذر آن، تور ایمنی حداکثری و گسترده بر سر آحاد جامعه پهن می‌شود و اجتماع انسانی بسته به موقعیت‌ها و شرایطی که پیش می‌‌آید از مزایایی بیمه‌ای و حمایتی برخوردار می‌شوند. در ایران برنامه‌ریزی رفاهی سابقه‌ای قریب به 80 سال دارد و در بیشتر اوقات نیز دولت اصول و قواعد حوزه رفاهی را نوشته و در شکل‌دهی به ساختارهای رفاهی بی‌رقیب بوده است. در مقابل، عملکردها در حوزه رفاه در دهه‌های گذشته درخشان نبوده. نابرابری‌ در توزیع خدمات، پراکندگی پوشش، موازی‌کاری، ناکارآمدی، رقابت درون و برون‌سازمانی و… معایب ساختاری و ریشه‌ای نظام رفاهی ایران هستند. در مقاطعی اما کوشش‌هایی برای تجدید ساختار نظام رفاهی و سیاست‌گذاری آن صورت گرفت که قانون ساختار نظام جامع رفاه و تامین اجتماعی ماحصل همین کوشش‌هاست. قانونی که سال 83 به تصویب رسید و بسیاری آن را نشانه‌ای از بلوغ فکری تدوین‌کنندگان آن می‌دانند. انتظار می‌رفت با اجرای قانون ساختار که مبانی نظری و قانونی سفت و محکمی داشت، شاکله نظام رفاهی و رفتارهای بازیگران این عرصه اصلاح شود و تامین‌اجتماعی حداکثری محقق شود و در نهایت جامعه از گزند نابسامانی‌های معیشتی و اجتماعی در امان بماند. بعد از حدود 14سال...

🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=4553

اگر نوشته را دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

‌✅ برگزاری حلقه رفاه با موضوع چرا رفاه اجتماعی؟
با همکاری انجمن علمی تعاون و رفاه اجتماعی

حلقه رفاه، گفت‌وگویی است پیرامون ضرورت سیاست‌گذاری در حوزه رفاه اجتماعی در ایران که هر هفته برگزار می‌شود.

📍 جلسه اول: چرا رفاه اجتماعی؟

👤 مرتضی پرویزن

دانشجوی دکترای رفاه اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی

🗓 سه‌شنبه، 23 مهر 97، ساعت 12 تا 14

📌 دانشکده علوم اجتماعی علامه طباطبایی، دفتر انجمن‌های علمی

🔹 حضور برای تمامی دانشجویان علاقه‌مند آزاد است.

🔸 در انگاره بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=4564

اگر نوشته را دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

‌✅ متهمان اصلی اقتصاد ایران، موریانه‌های ‌‌‌‌‌نهادی
🖋بهروز علیشیری

📍 ابرهای تیره و تار، فضای کسب و کار در ایران را غیرقابل پیش‌بینی کرده‌اند یکی از چالش‌های اصلی فضای کسب و کار و اقتصاد ایران‌،‌‌‌‌‌ عدم درک درست از کالبد اقتصاد ایران و چالش‌هاي ‌‌‌‌‌اصلی آن‌،‌‌‌‌‌ در بین سیاست‌گذاران و برنامه‌ریزان رشد و توسعه اقتصادی است. یعنی هم دولت و هم مجلس، ‌‌‌‌‌سیاستمداران و مجریان و نهادهای اقتصاد ایران در تشخیص اینکه این لاشه روی میز، از چه جنسی است و یا سندرم اقتصادی ایران چیست و مشکل آن در چه است، تفاهی ندارند و بنابراین، سیاست‌گذاری‌ها و راهکار‌ها‌‌ ‌‌‌‌‌دچار انحراف می‌شود و از مد افتاده خواهد شد‌.‌‌‌‌‌ نباید فراموش...

🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=4574

اگر نوشته را دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

‌✅ لاشه سگ زیر بالش ایرانیان
🖋 مجتبی لشکربلوکی

📍 روستایی بود که فقط یک چاه آب داشت، سگی به داخل چاه افتاد و مرد. آب چاه دیگر قابل استفاده نبود. روستاییان پیش پیر ده رفتند تا بپرسند که چه باید بکنند؟ پیرمرد با تجربه به آنان گفت که صد سطل از چاه آب بردارند و دور بریزند تا آب تمیز جای آن را بگیرد. روستاییان صد سطل آب برداشتند اما فرقی نکرد و آب کثیف و بدبو ماند. دوباره پیش او برگشتند. او پیشنهاد کرد که صد سطل دیگر هم آب بردارند. روستاییان این کار را انجام دادند اما باز هم فایده‌ای نداشت. روستاییان بنابر گفته او برای بار...

🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=4579

اگر نوشته را دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

‌✅ مرخصی زایمان فقط مسئله والدین نیست
🖋 فاطمه غلامرضا کاشی

📍 مرخصی زایمان، حوزه پیچیده‌ای از سیاست‌گذاری عمومی و اجتماعی است، چون باید ابعاد زیادی همچون سلامت مادر شاغل، سلامت نوزاد، برابری جنسیتی در محیط کار، توازن کار و امور خانه، مسئله پرداخت حقوق در دوران مرخصی و طول مدت مرخصی در نظر گرفته شود. مرخصی زایمان تنها والدین را درگیر نمی‌کند و به غیر از آن‌ها دولت و کارفرما هم در این موضوع دخیل هستند. با توجه به این طیف گسترده ذی‌نفعان و اهداف متعدد و بعضا متضاد انواع مرخصی زایمان، دیدگاه‌های مختلفی درباره این موضوع وجود دارد و سیاست‌گذار باید بتواند با انتخاب اهداف نهایی که می‌خواهد به آن برسد، مرخصی زایمان را تعریف کند.
می‌توان از زوایای مختلفی به مسئله مرخصی زایمان نگریست. از زاویه دید بازار کار ابعادی چون بازگشت به کار، پرداخت حقوق در دوره مرخصی و تاثیر دوری از محیط کار مطرح می‌شود، در حالی که مثلا به شکل‌گیری رابطه مادر و نوزاد توجهی نمی‌شود. از جنبه سلامت، طول مرخصی برای بهبود کامل زن و فرزند او اهمیت دارد در حالی که مثلا برابری جنسیتی از این منظر مطرح نمی‌شود. به نظر می‌رسد برای اینکه مرخصی زایمان به‌عنوان یک سیاست عمومی بتواند تمام اهداف موردنظر را پوشش بدهد باید توسط پژوهش‌های چندرشته‌ای پشتیبانی شود....

🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=4561

اگر نوشته را دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

‌✅ کشورهای مختلف چطور با بحران بزرگ اقتصادی سال ۲۰۰۸ دنیا مواجه شدند؟
مترجم : فروغ منصور قناعی

📍 رکود بزرگ، اصطلاحی است که به دوره سقوط شدید فعالیت‌های اقتصادی در اواخر سال‌های 2008 میلادی گفته می‌شود. سقوطی که بعد از رکود بزرگِ قبل از جنگ جهانی دوم، سابقه نداشته است. این اصطلاح، هم برای رکود اقتصادی ایالات متحده آمریکا از دسامبر 2007 تا ژوئن 2009 استفاده می‌شود و هم برای رکود جهانی در سال 2009. رخوت اقتصادی از زمانی شروع شد که بازار املاک آمریکا از اوج به ورشکستی رسید و ارزش مالی‌اش به پایین‌ترین حد.
رکود بزرگ اول در سال‌ 1930 اتفاق افتاده بود، زمانی که تولید ناخالص داخلی به 10درصد کاهش یافته بود و نرخ بیکاری به 25درصد رسیده بود. در رکود بزرگ اخیر هم تولید ناخالص داخلی آمریکا تا 3درصد در سال 2008 و 8/2درصد در سال 2009 سقوط کرد و نرخ بیکاری به‌سرعت به 10درصد رسید. هرچند این رکود به گردپای رکود بزرگ قبلی نمی‌رسید، اما بدون‌شک بدترین شرایط اقتصادی در سال‌های اخیر برای اقتصاد آمریکا بوده است. در آمریکا هم‌زمان در دوره‌ اوج ارزش املاک در دهه نخست قرن حاضر، موسسه‌های مالی، اوراق بهادار را با قیمت‌های گزاف می‌فروختند و وقتی در سال2007، بازار املاک سقوط کرد، ارزش این اوراق به میزان قابل‌توجهی کم شد و خطر عدم پرداخت بدهی را توسط مردم برای بانک‌ها و موسسات مالی در آمریکا و اروپا به‌وجود آورد.با وجود اینکه اقتصاد جهانی از سال 2007، خطر بحران نقدینگی را حس می‌کرد، وقتی در سپتامبر 2008 چهارمین مرکز سرمایه‌گذاری آمریکا یعنی موسسه‌ «برادران لیمن» اعلام ورشکستی کرد، اوضاع به مراتب بدتر شد. این بحران به‌سرعت...

🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=4589

اگر نوشته را دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

‌✅ حـراج کودکان
مجید قاسم کردی/ کارشناس ارشد حقوق خصوصی

📍 آسيب‌های اجتماعی به دليل تبعات و مخاطراتي كه به همراه خود دارند مدت‌هاست باعث سلب شادابي از جامعه شده‌اند. منظره تلخ مرد يا زني معتاد و كارتن خواب يا كودكي كه دست به سرقت مي‌زند يا خودكشي فردي كه خود را در پايان راه ديده‌است، يا كودكاني كه مجبورند تكدي‌گري كنند، تاثيري ناخوشايند بر روح و روان افراد جامعه برجا مي‌گذارد. هرچند كه در بسياري موارد تنها با نگاهي از كنار اين آسيب‌ها مي‌گذريم، اما در نهايت اين جامعه است كه بايد تاوان تبعات اين آسيب‌ها را بپردازد. از دلايل مهم افزايش معضلات اجتماعي كه امروز گريبان‌گير جامعه شده است...

🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=4593

اگر نوشته را دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

‌✅ جلسه دوم حلقه رفاه: فلسفه سیاسی و خاستگاه‌های رفاه اجتماعی
انجمن علمی تعاون و رفاه اجتماعی برگزار می‌کند

🔰 #حلقه_رفاه، گفت‌وگویی است پیرامون ضرورت سیاست‌گذاری در حوزه رفاه اجتماعی در ایران که هر هفته برگزار می‌شود.

📍جلسه #دوم
🔸 فلسفه سیاسی و خاستگاه‌های رفاه اجتماعی
👤 مرتضی پرویزن
دانشجوی دکترای رفاه اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی

🗓 سه‌شنبه، 1 آبان 97، ساعت 12 تا 14
📌 دانشکده علوم اجتماعی علامه طباطبایی، دفتر انجمن‌های علمی

🔹 حضور برای تمامی دانشجویان علاقه‌مند آزاد است.

🔸 انجمن علمی دانشجویی تعاون و رفاه اجتماعی
🔹 @AtuSocialPolicy

🔸 رویدادهای حوزه علوم اجتماعی را در انگاره دنبال کنید🔻
📎 https://engare.net/?p=4604

اگر نوشته را دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

‌✅ جامعه را بیمار نبینیم!
🖋 محمد زینالی اُناری ( پژوهشگر حوزه رفاه )

📍 در سال‌های گذشته ظاهرا نظام سلامت برنامه‌های تغییر و تحول را پیشه کرده، اما به نظر می‌رسد، این تحولات منتج به نتیجه نشده و از قضا در مواردی فشارهای بیشتری هم به جامعه هدف این طرح‌ها وارد شده است. تحول پزشکی از طبیب حاذق یا حکیم‌باشی به کلینیک که محور اصلی تحولات جهانی این حوزه بوده، در ایران به طور کامل عملی نشده و امروز بیشترین نمودی که از آن به چشم می‌خورد، حضور و وجود دفترهای درمانی فردمحور است که اصطلاحا مطب نامیده می‌شوند و درمانگاه‌های سرپایی که درمان سرپایی را به بازار روز شهر‌ها افزوده است. دلیل آن...

🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=4610

اگر نوشته را دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

‌✅ درباره روابط مبتنی بر تخاصم در اجتماع
🖋 محمد زینالی اُناری

📍 شکل­ گیری رابطه میان دو نفر، اتفاق عجیبی نیست. رابطه­ ای که مبتنی بر «احترام»، «اعتماد»، «جاذبه» و احتمالا «سود» دوطرفه بوده و باعث شود هر دو فرد از این که با هم ارتباط برقرار کرده­اند، احساس هم­‌سرشتی و تعلق کنند. اگر این تعلق وجود نداشته باشد، ممکن است افراد نسبت به هم احساس بی­ معنایی کنند. در گذشته، طائفه و قبیله، شبکه­ های اجتماعی را پر کرده بودند و روابط آن­ها نیز عمدتاً بر اساس این نسبت­ ها، از مرکزیت خونی یا عصبیت و شکل­ دادنِ مناسک­های اقتصادی و اجتماعی زندگی برگرفته می­شد. اگرچه از نظر اقتصادی مردم ایران...

🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=4630

اگر نوشته را دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

‌✅ بازنشستگی مطلوب آمریکایی‌ها کدام است؟
🖋 مترجم : فروغ منصور قناعی

📍 بر اساس آمار فدرال رزرو، 40درصد از افراد شاغل 55 تا 64 ساله‌ آمریکایی هیچ پشتوانه‌ مالی‌ برای بازنشستگی ندارند. از میان افرادی که حسابی برای بازنشستگی‌شان دارند، میانگین پس‌انداز حدود صدهزار دلار است، میزانی که کفاف زندگی برای یک دهه یا بیشتر را نمی‌دهد. سوال این است که چه اتفاقی برای سیستم بازنشستگی آمریکا افتاده؟ چرا شرایط نسبت به نسل قبلی بدتر شده است؟ سیستم بازنشستگی آمریکا در دهه‌های گذشته به شکل دیگری بوده و افراد در دوران پیری، زندگی بسیار راحتی داشتند. اما امروزه با قانون401 (کی) (در این برنامه پول پس‌انداز شده برای بازنشستگی از سوی کارفرما...

🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=4636

اگر نوشته را دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

🔸 دوباره سعی کن، دوباره شکست بخور، بهتر شکست بخور!

نکته تنها این نیست که انقلاب دیگر سوار بر قطار تاریخ نیست و از قوانین آن پیروی نمی‌کند؛ مشکل چیز دیگری است. شرایط به‌گونه‌ای است که گویی قانونی برای تاریخ وجود دارد، مسیری اصلی و کمابیش آشکار و مسلط از توسعه تاریخی و انقلاب تنها می‌تواند در روزنه‌های آن، «خلاف جریان غالب»، روی دهد.

«اسلاوی ژیژک»، فیلسوف و نظریه‌پرداز به‌نام اسلوونیایی است. وی در این مقاله که در پایگاه اینترنتی روزنامه ایندپندنت منتشر شده به جایگاه لنین در اکتبر ۱۹۱۷ و روح انقلاب سوسیالیستی در جهان فعلی و عصر سلطه سرمایه‌داری می‌پردازد.

چه‌بسا دستاورد اصلی «ولادیمیر لنین» این بود که او بی‌سروصدا برداشت مارکسیسم ارتدوکس از انقلاب را، به‌مثابه قدم ضروری پیشرفت تاریخی، کنار گذاشت. او در عوض از بصیرت «لوئی آنتوان دو سن-ژوست»، انقلابی و سیاست‌مدار فرانسوی، بهره گرفت که براساس آن یک انقلابی همچو ملاحی است که در قلمرویی ناشناخته پیش می‌رود.

این بود پاسخ لنین به معضل بزرگ مارکسیسم غربی: این‌که چطور می‌شود که طبقه کارگر خود را همچو عاملی انقلابی شکل نمی‌دهد؟ در آن دوران، مارکسیسم غرب مدام در پی عواملی اجتماعی بود که بتواند نقش عامل انقلابی را ایفا کند تا جای طبقه کارگر بی‌میل [به تغییر] را بگیرد: دهقانان جهان سوم، دانشجویان و روشنفکران و آنان که بیرون رانده شده‌اند... ازجمله پناهجویانی که امروز برخی چپ‌های نومید آنها را «پرولتاریای بی‌خانمان» می‌نامند.

نکته تنها این نیست که انقلاب دیگر سوار بر قطار تاریخ نیست و از قوانین آن پیروی نمی‌کند؛ مشکل چیز دیگری است. شرایط به‌گونه‌ای است که گویی قانونی برای تاریخ وجود دارد، مسیری اصلی و کمابیش آشکار و مسلط از توسعه تاریخی و انقلاب تنها می‌تواند در روزنه‌های آن، «خلاف جریان غالب»، روی دهد.

آدمی اغلب در اینجا لنین «تصمیم‌گرا»ی ۱۹۱۷ را با لنین سال‌های پایانی زندگی‌اش مقایسه می‌کند، لنینی پراگماتیک‌تر و واقع‌گراتر که نومیدانه می‌کوشید انقلاب را به شیوه‌ای فروتنانه نهادینه کند. با این حال، آنچه این دو موضع در آن مشترک‌اند اراده‌ای است بی‌رحمانه برای تصاحب قدرت و حفظ و حراست از آن.

تمرکز لنین بر تصاحب قدرت تنها نشانگر اشتیاق او به قدرت نبود، بلکه دلالتی عظیم‌تر در پس آن نهفته بود: یعنی وسواس او (به معنای خوب کلمه) به گشودن یک «قلمرو آزاد»، فضایی تحت کنترل نیروهای رهایی‌بخش که بیرون از نظام سرمایه‌داری جهانی قرار دارند.

به همین خاطر است که هرگونه چکامه درباره انقلابی‌گری دائمی کاملا با لنین مغایر بود. پس از شکست تمام انقلاب‌های اروپایی در اوایل دهه ۱۹۲۰، که انتظارش هم می‌رفت، برخی بولشویک‌ها گمان کردند بهتر است به جای چسبیدن به این شرایط قدرت را رها کنند. لنین از این ایده بسیار وحشت کرد.

از سوی دیگر، تلاش‌های لنین برای پر کردن فضای خالی بیرون از نظام سرمایه‌داری با محتوایی جدید، «اتوپیاگرایی» بیشتری داشت. تناقض قضیه اینجاست که او به‌شکلی پراگماتیستی در مواجهه با شیوه به دست آوردن قدرت عمل می‌کرد و ایده اتوپیایی آن بود که حال باید با این قدرت چه کرد.

امروزه ما نیز در مخمصه مشابهی گرفتاریم. با وجود این‌که مقاومت چپ‌ها علیه سرمایه‌داری و تلاش برای تضعیف آن مدام شکست می‌خورد، به‌شکلی غریب این تلاش‌ها هیچ ارتباطی با گرایش‌های متفاوتی نمی‌یابند که آشکارا نشان از فروپاشی تدریجی سرمایه‌داری دارند. تو گویی این دو گرایش (مقاومت و خود-فروپاشی) در سطوح متفاوتی کارکرد می‌یابند و نمی‌توانند به یکدیگر برسند. بنابراین با اعتراض‌های بیهوده‌ای مواجه‌ایم که به موازات اضمحلال ذاتی پیش می‌روند و به هیچ شکلی نمی‌توان این دو را با یکدیگر در قالب کنشی هماهنگ برای فائق آمدن بر سرمایه‌داری ترکیب کرد.

چطور کار به اینجا کشید؟ در عین حال که چپ‌ها نومیدانه می‌کوشند از حقوق کارگران قدیمی در برابر یورش بی‌امان سرمایه‌داری جهانی حفاظت کنند، تقریبا و به‌شکلی انحصاری این خود سرمایه‌داران «پیشرو» (از «الون ماسک» مدیر شرکت تسلا، گرفته تا «مارک زاکربرگ» مدیر شرکت فیس‌بوک) هستند که درباره پساسرمایه‌داری حرف می‌زنند؛ توگویی موضوع حرکت از جامعه سرمایه‌داری فعلی به نظم نوین پساسرمایه‌داری تنها مختص به خود سرمایه‌داری است.

🔹 بیشتر بخوانید در🔻
https://engare.net/?p=4640

🌐شبکه جامعه شناسی

@SocioNet
@EngareNet

🔸 ما « تنهای انبوه» هستیم
🖋 فردین علیخواه (جامعه‌شناس)

نه اینکه آدم بدبینی باشم یا دچار تکنوفوبیا (واهمه از تکنولوژی) شده باشم. ولی گاهی اوقات وقتی که در ذهنم آینده نه چندان دور را مجسم می کنم به این تصویر می رسم که افراد به تدریج توانایی حرف زدن را از دست خواهند داد. اگر زندگی به همین شکل پیش رود تکلم، به عنوان یکی از مهم ترین مهارت ها و هنرهای انسان سخنگو با او خداحافظی خواهد کرد.

این روزها در مهمانی ها، در کلاس درس، در سخنرانی ها، در مراسم سوگواری، در اتاق خواب، در دورهمی های دوستانه، در سالن موسیقی، هنگام کتابخوانی، موقع نوشتن انشاء، در کنار همسر یا فرزندمان، بر فراز قله و یا در کنار دریاچه، موقع کار اداری و حتی زمانی که مهم ترین چالش زندگی مان معنای زندگی است با انگشتانمان در حال تایپ و دنبال کردن کلمات و سطرهای بی روحِ روی صفحه نمایش تلفن همراه هستیم. همه موقعیت ها را فدا می کنیم تا بتوانیم با « او » یا « آنها» چت کنیم و یا در صفحه این یا آن گشتی بزنیم. مدام پیام می فرستیم و پیام می گیریم. سرمان بسیار شلوغ است. در خانه، در دانشگاه، در پارک، در کافه یا رستوران، در مهمانی و هر جایی که باید حرف زد مشغول تایپ و ارسال پیام به او یا آنها هستیم. مدام در انتظار رسیدن پیامی بسر می بریم ولی نمی دانیم دقیقا از طرف چه کسی، فقط منتظریم. کسی اعتنایی به دیگرانی که در کنارش نشسته اند ندارد. بی اعتنایی مدنی در اینجا به خوبی رخ داده است. دیگران هم به او که در حال تایپ و یا ُسر دادن انگشت روی صفحه نمایش است بی اعتنایند. چون آنها هم مشغول اند. میثاق اجتماعی نانوشتۀ این روزهای ما این جمله است:
” من تو را تنها می گذارم و کاری به کارت ندارم و تو هم قول بده کاری به کار من نداشته باشی. بیا هر دو با گوشی هایمان مشغول باشیم”...

🔹 بیشتر بخوانید در🔻
https://engare.net/re/38

اگر نوشته را دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

🔹 رکورد تاریخی فاصله دهک اول و دهم
🖋 مهدی عبداللهی

🔻 هزینه تحصیل، رستوران و هتل، رفت‌وآمد، تفریح، پوشاک، اثاث منزل، سلامت، مسکن و هزینه خوراکی و آشامیدنی هر خانوار دهک دهم (ثروتمندترین) کشور نسبت به یک خانوار دهک اول (فقیرترین) به ترتیب به 57 برابر، 56 برابر، 52 برابر، 49 برابر، 48 برابر، 40 برابر، 23 برابر10 برابر و هشت برابر رسیده است.
از مهم‌ترین اهداف اقتصادی دولت‌ها رشد اقتصادی، گسترش اشتغال، تثبیت اقتصادی و کنترل تورم است. در این بین اگر برنامه‌های اجرایی دولت با تخصیص بهینه منابع و توزیع برابر درآمدها همراه نشود، افزایش فقر منجر به افزایش مخاطرات اجتماعی، اقتصادی و امنیتی خواهد شد. بر این اساس توزیع عادلانه درآمد، توزیع عادلانه فرصت‌های اشتغال و ایجاد دسترسی برابر با خدمات اجتماعی ازجمله مواردی است که همواره در مرکز توجه اقتـصاددانان قرار داشته است. اقتصاددانان برای سنجش وضعیت توزیع درآمد در جامعه از شاخص آماری ضریب جینی استفاده می‌کنند که عدد آن بین صفر (اشاره به برابری کامل در توزیع درآمدها) و یک (حـاکی از نـابرابری کامـل در توزیـع درآمدها یا مخارج) است. در این زمینه بررسی «فرهیختگان» نشان می‌دهد طی سال‌های اخیر فاصله طبقاتی در کشور افزایش چشمگیری داشته است، به‌طوری که مقدار ضریب جینی از حدود 0.37 در سال 90 به بیش از 0.40 در سال‌های 95 و 96 رسیده است. علاوه‌بر ضریب جینی، یکی دیگر از شاخص‌های سنجش نابرابری درآمدی، نسبت هزینه دهک دهم (ثروتمندترین) به دهک اول (فقیرترین) است. بررسی آماری از وضعیت این شاخص نیز نشان می‌دهد این نسبت از 14.6 در پایان دولت اصلاحات به 12.2 در سال 1390 (کمترین میزان نابرابری پس از انقلاب اسلامی) رسیده بود که در دولت روحانی از 12.9 در سال 92 به بیش از 14 در سال 96 رسیده است. «فرهیختگان» به‌طور مفصل نسبت اقلام هزینه‌ای دهک دهم (ثروتمندترین) کشور به دهک اول (فقیرترین) را نیز بررسی کرده که نتایج آن بسیار قابل تامل است، به‌طوری که در 6 سال اخیر متوسط هزینه تحصیل، هزینه رستوران و هتل، رفت‌وآمد، تفریح، پوشاک، اثاث منزل، سلامت، مسکن و هزینه خوراکی و آشامیدنی هر خانوار دهک دهم (ثروتمندترین) کشور نسبت به یک خانوار دهک اول (فقیرترین) در سال 1390 به ترتیب 44 برابر، 41 برابر، 43 برابر، 35 برابر، 23 برابر، 26 برابر، 15 برابر و مسکن و خوراکی‌ها هر دو هشت‌برابر بوده است که این میزان با افزایش چشمگیر در سال 96 به ترتیب به 57 برابر، 56 برابر، 52 برابر، 49 برابر، 48 برابر، 40 برابر، 23 برابر، 10 برابر و هشت برابر رسیده است.

بیشتر بخوانید در🔻
https://engare.net/?p=4725

اگر نوشته را دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید

🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

‌
✅ بودجه آموزش؛ ناتوان در برابر بحران
🖋 نسرين هزاره مقدم

📍 با آغاز پاییز و فصل شروع مدارس، آموزش‌ و پرورش به عنوان یکی از موتورهای اصلی توسعه پایدار با معضل کمبود بودجه روبه‌رو است. دولت چگونه می‌تواند هم بودجه آموزشی را کاهش ندهد و هم به وظایف مصرح خود در قانون اساسی در مورد آموزش و پرورش عمل کند؟ چه راهکارهایی در این زمینه وجود دارد؟


🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=4747

🔸 اگر نوشته را دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید

🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

‌✅ نگاهی به پیشینه و ریشه‌های خصوصی‌سازی آموزش عمومی در ایران
🖋 رضا امیدی (پژوهشگر حوزه سیاست گذاری اجتماعی)

📍 آموزش رایگان یکی از اصول قانون اساسی به عنوان حقوق اجتماعی شهروندان است. اما در دهه‌ای اخیر این اصل به طور کامل اجرا نشده و همچنان که از تعداد مدارس دولتی و رایگان کاسته میشود شاهد افزایش مراکز آموزشی پولی هستیم. این روند از چه زمانی شروع شد؟ اجراکنندگان آن دارای چه استدلالی هستند و بازندگان اصلی آن چه کسانی‌اند؟

تصوری منفی از سیاستگذاری اجتماعی، آن را به ابزاری برای جبران نقص‌های موجود در سیاست‌های اقتصادی تبدیل می‌کند، در حالی که سیاستگذاری اجتماعی مطلقا بدین معنا نیست. مهمترین سازه‌ نظری که می‌تواند سیاستگذاری اجتماعی را توضیح دهد، همبستگی اجتماعی است، البته همبستگی اجتماعی نه صرفا در معنای انسجام اجتماعی بلکه ترکیبی از انسجام اجتماعی و عدالت اجتماعی. در واقع سیاستگذاری‌ها باید به گونه‌ای باشند که از یک طرف به تقویت حداکثری پیوندهای اجتماعی و سرمایه اجتماعی منجر شوند و از دیگر سو، کاهش حداکثری در انواع نابرابری‌های اجتماعی، تقابل‌های منطقه‌ای، قومیتی، جنسیتی، مذهبی و... را به همراه داشته باشد. اینها دو سویه سیاستگذاری اجتماعی هستند. کشورهایی که نتوانند پیوند و ارتباط عمیقی را میان سیاستگذاری اجتماعی و سیاستگذاری اقتصادی ایجاد کنند بی‌گمان به وضعیت نابه‌سامانی دچار خواهند شد.

دو قلمرو اصلی در حوزه سیاستگذاری‌های اجتماعی، سلامت و آموزش هستند. نخست به بررسی آموزش می‌پردازیم.

🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/ref/41

🔸 اگر نوشته را دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید

🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet