NEW BOT Телеграм, страница

@indianstudies کریدور هند خاور میانه اروپا (IMEC)

@indianstudies

بازگشت آرام اما عمیق IMEC

پروژه هند–خاورمیانه–اروپا دوباره در حال جان‌گرفتن است. سفرهای محرمانه، گفت‌وگوهای تازه میان امارات، عربستان، اردن و اسرائیل، و تلاش برای اتصال ریلی ابوظبی به حیفا نشان می‌دهد که این طرح خاموش نشده، بلکه در سکوت بازطراحی شده است.

احیای ایده‌ای که زمانی نماد رقابت قدرت‌های بزرگ بود، اکنون بیشتر به سمت یک شبکه عملیاتی و چندلایه می‌رود که بتواند جریان کالا، انرژی و داده را بدون گره‌خوردن به تنش‌های سیاسی منتقل کند.

ماهیت فعلی IMEC دیگر صرفاً یک مسیر خطی نیست. مجموعه‌ای از حمل‌ونقل ریلی–دریایی، کابل‌های دیجیتال، خطوط انرژی و گره‌های بندری است که قرار است هند را به خلیج فارس و از آنجا به اروپا متصل کند.

این معماری جدید زیرساختی با هدف کاهش زمان انتقال، کاستن از هزینه تجارت، و افزایش تاب‌آوری زنجیره‌های تأمین طراحی شده است.

تجربه دو سال گذشته نشان داد که طرح‌های قدیمی با نگاه رقابتی، مانند مقابله مستقیم با چین، کارآمد نبودند و اکنون رویکرد تازه‌تری شکل گرفته است.

کشورها هر یک به دلایل متفاوتی در حال بازگشت به IMEC هستند. هند این مسیر را فرصتی برای تقویت نقش صنعتی و کاهش وابستگی به مسیرهای آسیای شرقی می‌بیند. کشورهای اروپایی به دنبال احیای مرکزیت مدیترانه و اتصال به بازارهای جدید هستند. امارات و عربستان نیز با تنوع‌بخشی اقتصادی و تبدیل شدن به گره‌های لجستیکی به این طرح وزن می‌دهند.

باوجوداین، چالش‌ها پابرجاست. بی‌ثباتی سیاسی، تنش‌های امنیتی، هزینه‌های سنگین زیرساخت و اختلافات فنی می‌تواند پروژه را کند کند.

اگر IMEC عملیاتی شود، ممکن است نقش مسیرهای سنتی — از جمله مسیرهای وابسته به تنگه هرمز — دستخوش تغییر شود. اهمیت آبراهه‌هایی که ایران به آن متکی است، می‌تواند کاهش یابد و توازن ژئوپلیتیکی منطقه جابه‌جا شود؛ موضوعی که بسیاری از کارشناسان ایرانی آن را زنگ خطر می‌دانند.

موفقیت نهایی وابسته به این است که طرف‌ها بتوانند آن را به شبکه‌ای باز، انعطاف‌پذیر و فراگیر تبدیل کنند، نه پروژه‌ای در خدمت رقابت قدرت‌ها.

337 views15:47