نگرانی برادر دخانچی از زوال و فروپاشی نهاد سلطنت در ایران و طعنه به سیدجواد طباطبایی که جنبش زنان و شعار #زن_زندگی_آزادی نافی لویاتان و پدرسالاری است!!! واقعا تنها در محک کوران حوادث است که بنیاد افکار نخبگان آشکار می‌گردد.

https://news.1rj.ru/str/miladdokhanchi/1008

🔺این صحبتهای کچوئیان نشانه آشکاری بر کژکارکرد سیاستگذاری دینی کنونی در زمینه عفاف و حجاب است. اینکه چگونه تربیت مذهبی کنونی یک ذهنیت پورنوگرافیک، نیهیلییستی، وسواسی و پرخاش‌جو ایجاد می‌کند که با توهین به میلیونها زن و مرد ایرانی #زن_زندگی_آزادی را زن، فحشا، هرزگی می‌داند. کچوییان در واقع باطن دیدگاه خود و فرقه خود را درباره زنانگی و مردانگی و روابط میان آنها بازگو کرده است: همان جهان‌بینی فالوسی پدرسالارانه که در چند دهه اخیر در دین و سیاست ایرانی نفوذ کرده و نمادهای ابژه‌انگاری جنسی زن و متجاوزنمایی ذاتی مرد را در تمام فرهنگ و معماری و سیاستگذاری پراکنده است.

🔺در ششم فروردین ۱۳۹۹ در پست «سرگذشت کنیز: آلترناتیو زنانه‌ای برای جوکر» در همین کانال تغییر سوژه سیاسی ایرانی از جوکریسم آبان ۹۸ به مقاومت زنانه را مطرح کردم و از آن تاریخ مکررا در اینجا و صفحه اینستاگرامم یادداشتهایی در اینباره منتشر کردم.‌ این مصاحبه درباره جنبش مقاومت زنان ایران و ضرورت یک بازاندیشی فمینیستی در رابطه عدالت و‌ ولایت، مربوط به ۱۴ مهر ۱۳۹۹ است که با مخالفت خبرگزاری میزبان آن، هرگز منتشر نشد

نقدی بر دخانچی

میلاد دخانچی یادداشتی نوشته با عنوان «پسااسلام‌گرایان، خطر تجزیه و فاشیسم!» که کوشیده در آن موضعی وسط لحافی یا وسط‌بازانه یا به تعبیر سنت قدمایی وزرای ایرانی نصیحة‌الملوکی اتخاذ کند که بیش از هرچیز مرا یاد مواضع محمد قوچانی و اصلاح‌طلبان محافظه‌کار شده‌ی دهه نودی می‌اندازد. او با ژستی نخبه‌گرایانه و پدرسالارانه همسو با رسانه‌های دولتی می‌کوشد جنبش #زن_زندگی_آزادی را که مترقی‌ترین جنبش اجتماعی تاریخ معاصر ایران است و تنها کانون امیدواری سده‌ی پیش روی شمسی است، با کلماتی مثل اغتشاش و خشونت و فاشیسم لجن‌مال کند.

دخانچی اعتراضات اخیر را تخطئه می‌کند که انقلاب نیست و می‌خواهد تقلیدی باشد از انقلاب ۵۷؛ ولی نکته اساسی اینجاست که از قضا اتفاقات سال ۵۷ را نمی‌توان در معنای عمیق سیاسی انقلاب دانست دقیقا به دلیل همان پست قبلی وی که انقلاب ۵۷ بخاطر ویژگیهای ایدئولوژیک و ساختار رهبری آن و ازجاکندگی اجتماعی (که پیش از این بارها در نقد امت و امامت شریعتی به آن پرداخته‌ام) اساس نهاد سلطنت و لویاتان مطلقه را نه‌تنها تخریب نکرد بلکه شدیدا تقویت کرد.

به همین دلیل آنچه دخانچی در قیاس با انقلاب ۵۷ ضعف این جنبش می‌داند دقیقا نقطه قوت آنست: اولین جنبش اجتماعی که بخاطر زنانه بودن آن ظرفیت تغییر گاورمنتالیتی دولت-ملت ایرانی از پایین، به جای جابه‌جایی سطحی در قدرت و مهندسی از بالا را دارد. دخانچی نمی‌تواند و نمی‌خواهد این موضوع را دریابد چون به لحاظ معرفت‌شناختی و هستی‌شناختی رؤیای زنانه‌ی بیرون پدرسالاری را متصور نیست.

🔺️دستگاه‌های نظری غربزده و فرمولهای نخبه‌گرایانه عافیت‌طلبانه‌ی میان‌مایه و تکنوکراتیک قادر به توضیح تحولات کنونی ایران نیست. با توجه به جایگاه بی‌بدیل حجاب در سازماندهی پدرسالاری، حوادث اخیر را می‌توان به لحاظ اهمیت نمادین و سیاسی، با فروپاشی دیوار برلین در رژیم شوروی مقایسه کرد.

🔺با اینکه مشهور آنست که مشی مبارزه حضرت امام مدنی بود و ایشان به مبارزه مسلحانه عقیده‌ای نداشت، اما به نظر می‌رسد فتوای آیت‌الله خامنه‌ای در اینباره متفاوت بود و ایشان جهاد با حاکم جائر را نه تنها جایز بلکه واجب می‌دانست. منبع : شرح اسم، ص ۴۶۷، مربوط به نامه‌های پرسش و پاسخ جوانان از ایشان در رمضان سال ۱۳۵۱

فحش رکیکی که مظلوم بر زبان می‌آورد واکنشی مذکر به سلطنت فالوسی است که باید از آن پرهیز کرد. ارگاسم مردانه چیزی جز تخلیه انرژی آنی، ابژه کردن جهان بعنوان ابزار لذت فانتزی خود و در واقع نوعی بسط‌یافته از خودارضایی نیست. این ارگاسم زنانه است که انباشتی، طولانی‌مدت و وجودی است و دیگری معشوق خود را نه به مثابه برده بلکه به مثابه شریک تعالی برمی‌کشد. اگر نعوظ مذکری مداخله نکند ایران در رقص زنان خود در حال دگرگشتی بی‌سابقه و تاریخی است

«زن و آینده ایران» عنوان نشست‌هایی است که در روزهای گذشته توسط مدرسه علوم انسانی [جیوگی] در واکنش به اتفاقات اخیر کشور برگزار شد.

در نشست این هفته براکت جیوگی برگزار کننده مناظره‌ای میان محمد حسین بادامچی و میلاد دخانچی است.
میزبان این مناظره دکتر تینا چهارسوقی امین خواهد بود.

«پدرسالاری و آرایش سیاسی در ایران» عنوان این مناظره است.

علاقه‌مندان می‌توانند از نزدیک و در محل دفتر مدرسه علوم انسانی [جیوگی] این مناظره را دنبال کنند.
همچنین این نشست به صورت مجازی نیز در دسترس خواهد بود.

❇️ثبت نام از طریق وبسایت مدرسه علوم انسانی[جیوگی]:

🌐https://jivegi.school/course/138

@jivegionline

🔺️نشست زنانگی و امر جنسی در اعتراضات ۱۴۰۱/ چهارشنبه بیستم مهر/ پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی

🔺️صوت نشست امروز در حوزه هنری با موضوع زنانگی و امر جنسی در اعتراضات ۱۴۰۱

در این نشست بر پایه ساختار مفهومی این مقاله کوشیدم توضیح دهم که چرا جنبش #زن_زندگی_آزادی جنبش زنانه‌ی عفاف است در مقابل آپاراتوس و گفتمان مردانه‌ی حجاب که بدن زنانه را ابژه جنسی می‌داند و حضور زنانگی در عرصه عمومی را معادل فساد و بی‌بندوباری.

دگرگشت: راه زنانه سومی فراسوی بن‌بست انقلاب و اصلاح

آیا این یک انقلاب است؟
یادداشت بسیار خوبی از آرمان امیری
https://news.1rj.ru/str/divanesara/1558

اما با تعبیر انقلاب اصلا موافق نیستم. دوگانه مذکر انقلاب/اصلاح که هردو بازتولید کننده سیاهچاله تاریخی پدرسالاری است به پایان رسیده و زنان راه تازه‌ای را به ما نشان داده‌اند. این یک ناجنبش زنانه است که به سطح «دگرگشت» یا ترنسفورمیشن رسیده است. مساله اساسی تغییر در ایران آن بود که با از جاکندگی اجتماعی و استعلا به امر سیاسی به پروژه مهندسی دولتی از بالا استحاله می‌شد. سوژه مقاومت زنانه برای اولین بار با نشاندن تغییر اجتماعی به جای تغییر سیاسی «حکومت‌مندی پدرسالار» و «میکروفیزیک صغارت» را از سلولهای منفرد قدرت در پایین فروپاشانده است.

انقلاب زودرس، آفت دگرگشت

تصور ما از انقلاب به انقلاب ۵۷ برمی‌گردد که یک انقلاب «زودرس» بود. این مفهوم را در مقاله «شریعتی و انقلاب زودرس» (اینجا در نشست رونمایی کتاب حسین‌بن علی در افق معاصرت که حاوی نسخه چاپی مقاله است و اینجا در سخنرانی اصلی همایش) توضیح داده‌ام و میان انقلاب روسیه و ایران از این حیث مقایسه کرده‌ام. انقلاب زودرس وضعیتی است که خواست تغییر به جای جاری شدن در ماتریال اجتماعی دچار از جاکندگی شده به امر سیاسی مطلق و متافیزیکی و امر قدسی فراروی می‌کند که ایدئولوژی حاضر و آماده‌ی لویاتان توتالیتر بعد انقلابی است. هانا آرنت هم در مقایسه بین انقلاب امریکا و فرانسه نقش همین مفهوم را در تصاحب انقلاب توسط ژاکوبنها مطرح می‌کند که در مقاله شفاهی «مقایسه نظرات آرنت و شریعتی درباره انقلاب» به آن پرداختم. آنچه این مشکل را حل می‌کند از نظر آرنت وجود سوژه خودمختاریست که تابع ضروریات زیستی نبوده و آماده زایش جهان مدنی نو باشد که تنها در انقلاب امریکا محقق شد. در خوانش تطبیقی من از آرنت. این سوژه رهایی‌بخش در ایران تنها سوژه زنانه است.

برای دسترسی به نشست مناظره: " پدرسالاری و آرایش سیاسی در ایران" با حضور محمدحسین بادامچی و میلاد دخانچی و به میزبانی تینا امین به لینک زیر مراجعه کنید:

🌐https://jivegi.school/course/138

⚠️تهیه این نشست تا ده روز آینده امکان پذیر است.

@jivegionline

🔺دوست عزیز و همکار قدیمیمان در اندیشکده مهاجر محمد محسن نداف‌پور اصلی، فارغ‌التحصیل نخبه‌ی دانشگاه شریف و دانشجوی دکتری جامعه‌شناسی شهید بهشتی، متأهل و صاحب یک پسر یکساله، پنج‌شنبه شب بدون هیچ دلیلی در منزل خودش دستگیر ، لپ‌تاپ و موبایل خودش و همسرش ضبط، و به زندان اوین منتقل شده.
با توجه به آتش‌سوزی و تیراندازی دیشب در زندان اوین همه ما به شدت نگران حال محسن و دیگر زندانیان هستیم. بدیهی است مسئولیت هرگونه حادثه خواسته یا ناخواسته بخاطر این اقدامات غیرقانونی مستقیما بر عهده مرتکبین آن است.
به امید روزی که رؤیای صدوپنجاه‌ساله‌ی عدالتخانه، وجود دادستان و مدعی‌العمومی که بتوان از شر حاکمان و صاحبان قدرت به آن دادخواهی کرد، در ایران ما محقق شود

🔺️فایل صوتی مصاحبه‌ی محمدرضا ضیایی رییس کنونی بسیج دانشجویی دانشگاه شریف با محمدحسین بادامچی درباره گفتمان عدالت و جایگاه کنونی آن / این مصاحبه حدود مرداد ۱۴۰۰ انجام شد و قرار بود در یک برنامه تصویری محصول بسیج دانشجویی دانشگاه شریف منتشر شود که چنین نشد