.


بررسی پاسخ شما به
✅ خودآزمایی ❎



پنج پرسشی که پیش‌تر در خودآزمایی مطرح شد، ناشی از دیدگاه رفتارگرایی است که در همه موارد "موافق" با آن هستند و بخشی از زیربنای نظام‌های آموزشی است.

در تقابل با آن، دیدگاه ساخت‌وسازگرایی قرار دارد. معتقدان به این‌ دیدگاه در هر پنج پرسش این خودآزمایی با آن "مخالف" هستند.


@MathEduReview

تصویری از یک کلاس درس مبتنی بر روش‌های پیشنهادی ساخت‌وسازگرایان...

@MathEduReview

پیش از آن که رویکرد ساخت‌وساز‌گرایان و راهکارهای آموزشی آنان را معرفی کنیم، لازم است به «ماهیت ریاضیات» توجه کنیم.

این که ریاضیات را «چه» می‌دانیم، روی این که آن را «چگونه» تدریس کنیم، تأثیر مستقیم دارد.


@MathEduReview

دو باور کلی برای ماهیت ریاضیات و «چیستی» آن پیش روی ما هست:

1⃣ ریاضیات با همه تنوع آن، اصالت ذاتی دارد و نظم جهان پیرامون ما و کارکرد آن بر این اساس است؛

2⃣ ما بر اساس تجارب، مشاهدات و استنتاج خودمان از جهان، ریاضیات را می‌سازیم. به همین دلیل «یکتا» نیست.


@MathEduReview

دیدگاه 1⃣ :
ما را «کاشف» ریاضیات می‌داند.

➖  🆚   در مقابل   🆚  ➖

دیدگاه 2⃣ :
ما را «خالق» ریاضیات می‌داند.


@MathEduReview

روش تدریس و شاید حتی محتوای درس ریاضیات، به باور ما نسبت به ماهیت ریاضیات بستگی دارد.


@MathEduReview

📣 دو دیدگاه رفتارگرایی و ساخت‌وسازگرایی به‌عنوان رویکردهای آموزشی مدافعان و منتقدانی دارند.

با مقایسه نگرش این دو دیدگاه، در مفاهیم پایه‌ای آموزش، این امکان فراهم می‌شود تا تفاوت روش‌های آموزشی مبتنی بر هر یک را دریابیم.


@MathEduReview

🔅 بخشی از این تفاوت وابسته به باورهای آموزشی معلمان است. لیکن این باورهای آموزشی ناشی از دیدگاه حاکم بر آموزش‌های همین معلمان است.

بنابر این، پذیرش این باورها بدون پشتوانه نظری، می‌تواند نتایجی بر خلاف پیشرفت‌های نوین در زمینه «تعلیم و تربیت» را در پی داشته باشد.


@MathEduReview

برای نمونه اگر باور معلم آن باشد که «معلم باید بر موقعیت و فرایند یادگیری کنترل دقیق داشته باشد» در آن صورت نمی‌تواند در کلاس اجازه دهد که «محور فعالیت‌ها، دانش‌آموز باشد و کنترل فرایند یادگیری در دست یادگیرنده قرار بگیرد»

هر معلم باید درباره تعریف این مفاهیم پایه‌ای، آگاهانه تصمیم بگیرد که چه چیزی را باور دارد و بر اساس آن، فعالیت‌های آموزشی کلاس درس خود، به‌ویژه «روش تدریس» خود را انتخاب کند و به آن پایبند باشد.


@MathEduReview

🔶 موارد زیر ازجمله مهم‌ترین مفاهیمی است که می‌تواند تفاوت رویکردهای مختلف در زمینه آموزش ریاضی را مشخص کند:
(با انتخاب هر یک از موارد،
آن را مطالعه کنید.)

🔸 مفهوم دانش (ریاضی)

🔸 تعریف یادگیری

🔸 برنامه درسی (مدرسه)

🔸 هدف‌های تدریس

🔸 حالت‌های تدریس

🔸 نقش معلم

🔸 نقش دانش‌آموز

🔸 تصور نسبت به بروز خطا

🔸 ارزیابی (و ارزشیابی)



@MathEduReview

در ادامه، هر یک از این موارد را کمی موشکافانه‌تر مورد توجه قرار می‌دهیم...

نظر خودتان را بنویسید👇👇👇

اگر باور معلم آن باشد که «معلم باید بر موقعیت و فرایند یادگیری کنترل دقیق داشته باشد» در آن صورت نمی‌تواند در کلاس اجازه دهد که «محور فعالیت‌ها، دانش‌آموز باشد و کنترل فرایند یادگیری در دست یادگیرنده قرار بگیرد».

@MathEduReview

🔶 ارائه تعریف مفهوم دانش (به‌طور عام) و ریاضی (به‌طور خاص) بیش از آن که موضوعی در حوزه آموزش باشد، یک موضوع فلسفی است. با این حال، چیستی آن و تعریفی که برای دانش ریاضی، مورد پذیرش ما قرار می‌گیرد، نقش مهمی در برنامه‌ریزی ما برای آموزش دارد.


@MathEduReview

به‌طور کلی دو رویکرد برای «ماهیت» ریاضیات و «چیستی» آن وجود دارد:

🔵 گروهی معتقدند: ریاضیات با همه تنوع آن، اصالت ذاتی دارد و نظم جهان پیرامون ما و کارکرد آن بر این اساس است؛ بنابراین ریاضیات «وجود دارد» و ما در تلاش برای «کشف کردن» ریاضیات هستیم.

➖  🆚   در مقابل   🆚  ➖

🔴 گروه دیگری معتقدند: ما بر اساس تجارب، مشاهدات و استنتاج خودمان از جهان، ریاضیات را «می‌سازیم». به همین دلیل تعریف‌های متفاوتی برای آن داریم. برای نمونه، انواع گوناگونی از «هندسه» داریم.


@MathEduReview

🔵 در نظام حاکم بر آموزش رسمی که مبتنی بر رفتارگرایی است، دانش (ریاضی) به‌عنوان توصیفی از واقعیت عینی یا در تطابق با واقعیت عینی تعریف شده است. این دانش به‌طور سلسله مراتبی سازماندهی شده و می‌توان آن را به اجزای کوچک‌تر از ساده به مشکل تقسیم کرد، به طوری که جمع اجزا، کل را خواهد ساخت.

بدین ترتیب در بیشتر موارد صحبت از «انتقال» دانش است. دو رکن اصلی محیط آموزشی «تمرکز» و «دقت» است تا انتقال به خوبی انجام شود. بهتر است پیش از این انتقال، ذهن خالی باشد و همه چیزهای قبلی دور ریخته شود و ذهن همانند «لوح سفید» باشد.


@MathEduReview

🔴 ساخت‌وسازگرایان معتقدند دانش (ریاضی) مجموعه‌ای از ساختارهای دانشی تلفیقی (طرحواره‌ها) است که معرف نظریه‌های شخصی و موقت یک فرد درباره جهان است و این نظریه‌ها برای تفسیر تجربه و هدایت رفتار مورد بررسی قرار می‌گیرند. افراد با تجربه‌های مختلف و باورهای مختلفی که دارند دانش خود را تولید می‌کنند و در بوته آزمایش، دانش خود را جرح و تعدیل می‌کنند.

بنابراین «تجربه» یادگیرنده و «آزمون و خطا» دو روش کارآمدی است که در این رویکرد مورد توجه قرار می‌گیرد.


@MathEduReview

این که در کدام سوی این بحث بایستیم و طرفدار کدام رویکرد باشیم نتیجه مستقیم در تعریف ما از یاددهی/یادگیری و طراحی آموزشی دارد.


@MathEduReview

شما دانش را چه می‌دانید؟
👇👇👇