💢 استقلال رأی یکی از ویژگی‌های خاص دانش‌آموزان قرن حاضر است. هم‌چنین دیرتر قانع شدن؛ و درخواست برای دلیل بیشتر ازجمله ویژگی‌های دیگر آن‌ها است.

💢 صرف‌نظر از چرایی این ویژگی‌ها، برای پاسخگویی به خواسته‌های متنوع این دانش‌آموزان، بسیاری از رویکردهای آموزشی نیازمند بازنگری و اصلاح و حتی تغيير هستند.


@MathEduReview

🔵 به دنبال تعریفی که از نقش معلم ارائه شد، رفتارگرایان نقش دانش‌آموز را چنین می‌دانند:
🔹 دانش‌آموز به‌طور کلی جذب‌کننده دانش است، اما نه به‌صورت فعال، بلکه منفعل و تابع برنامه‌ای که به وی ارائه می‌شود؛
🔹 اگر دانش‌آموز توسط محیط یادگیری تحریک شد، باید پاسخ مورد انتظار را بدهد.


@MathEduReview

➖  🆚   در مقابل   🆚  ➖

🔴 ساخت‌وسازگرایان بر اساس تعریف‌های اولیه خود، نقش دانش‌آموز را چنين تعریف می‌کنند:
♦️ دانش‌آموز باید فعالانه و هدف‌مند ساختارها و معنا را بر تجربه خود تحمیل کند تا آن را بهتر درک کندو در محیط به‌کار گیرد؛
♦️ در فرآیند یادگیری، وی کانون کنترل است؛
♦️ دانش‌آموز مسئله حل‌کن فعالی است که در فرآیند یادگیری، راجع به دانش تولیدشده، آنقدر بحث و گفت‌وگو می‌کند تا قانع شود؛
♦️ او نسبت به یادگیری خویش احساس تملک می‌کند و برای آن برنامه کاری تعیین می‌کند.


@MathEduReview

شما نقش دانش‌آموزان را چه می‌دانیدتر دارید؟
👇👇👇

🟢
⚪️
🔴
🔶 تصور نسبت به بروز خطا

⭕️ بسیاری از کودکان در مسیر رشد خود، بارها آزمون و خطا‌ می‌کنند:
🔻 برای راه رفتن، بارها بر زمین می‌خورد...
🔻 برای خوردن سوپ، بارها قاشق را خالی به دهان خودشان می‌رساند...
🔻 برای دوچرخه‌سواری، بارها به زمین می‌خورد...
🔻 و مثال‌های متعدد دیگر.

💢 اما در نظام آموزشی انتظار داریم که همین کودک، وقتی به‌عنوان دانش‌آموز پشت نیمکت مدرسه نشست، سراپا گوش باشد (یک گوش ۱۴۰سانتی👂!) و بدون هیچ خطا مطالب را جذب کند. برای این منظور تا جایی که می‌شود مطالب را ساده کرده تا بهانه‌ای برای بروز خطا نباشد. اما همین ساده‌سازی کار را به‌جایی می‌کشاند که حوصله دانش‌آموز سر می‌رود و چه بسا بسیاری از خطا‌های وی از این بابت رخ می‌دهد.


@MathEduReview

🟦 رفتارگرایان انتظار دارند دانش‌آموزان با "دقت" و "تمرکز" بر تدریس معلم، "تمام" بسته دریافتی (واحد درسی) را جذب کنند. در این شرایط، جایی برای خطا باقی نمی‌ماند. بنابراین آن‌ها معتقدند...

🔵 خطا مانع یادگیری است و باید از آن اجتناب کرد.


@MathEduReview

➖  🆚   در مقابل   🆚  ➖

🟥 ساخت‌وسازگرایان آموزش را در مسیر رشد کودک تعریف می‌کنند و آن را همانند دیگر تجربه‌ها کودک می‌دانند.

🔴 ساخت‌وسازگرایان معتقدند:
🔺 خطا به‌منزله فکر و ایده‌ای بدیل است؛
🔺 خطا بخش حیاتی و ضروری فرآیند ساختن آزمودن نظریه شخصی است؛
🔺 خطا شواهد مفیدی از ماهیت فهم و درک دانش‌آموزان ارائه می‌دهد.


@MathEduReview

📣  چنانچه مسیر یادگیری از معلم به دانش‌آموز باشد، بدیهی است که هر خطا، اختلالی در مسیر یادگیری است. اما اگر بپذیریم یادگیری تغییر مستمر، فعال، پویا، و هدف‌مندی است که فرد با نظریه‌سازی و بررسی آن برایش حاصل می‌شود؛ آزمودن حدس‌ها و توانایی تشخیص درستی یا نادرستی آن نیازمند تجربه کردن است. بدیهی است که هر تجربه‌ای با خطا کردن همراه است و خطا بخشی از کار است.

در رویکرد ساخت‌وسازگرایی، دانش‌آموزان به چالش کشیده می‌شوند تا فهم و درک خود را از مفاهیم توسعه دهند.


@MathEduReview

شما چه تصور از بروز خطا دارید؟
👇👇👇

🔶 ارزیابی (و ارزشیابی) آخرین مفهوم از موارد مهم در فهرستی است که در آن تفاوت رویکردهای مختلف بررسی می‌شود.


@MathEduReview

💢 موضوع ارزیابی یکی از مباحث مهم در آموزش است. به‌ویژه که در بعضی موارد روش‌های تدریس برای کسب موفقیت در آزمون‌ها دست‌خوش تغییر می‌شود و از هدف‌های تدریس خارج می‌شود.

💢 این هدف (موفقیت در آزمون‌ها) حتی می‌تواند به دور شدن از هدف‌های کلی‌تر آموزش نیز منجر شود.


@MathEduReview

🟦 از نگاه رفتارگرایان، موضوع ارزیابی سرراست تعریف شده است:

🔷 درستی پاسخ‌های داده شده به محرک‌های مشخص شده است.

به عبارت ساده‌تر، نتیجه آزمون‌های قلم و کاغذی عمده‌ترین و شاید تنها راه ارزیابی است.


@MathEduReview

➖  🆚   در مقابل   🆚  ➖

🟥 ساخت‌وسازگرایان معتقدند:

♦️ ارزیابی از طریق استفاده مفید از مسئله‌هایی است که دانش‌آموزان پیش از این با آن‌ها روبه‌رو نشده‌اند؛

♦️ شناختن محدودیت‌های آزمون‌های قلم و کاغذی برای تعیین عمق و دامنه فهم و درک مفهومی دانش‌آموزان ضروری است و استفاده از روش‌های بدیل مانند موارد زیر است:
🔺چک‌لیست مشاهده،
🔺 پوشه کار،
🔺 مصاحبه،
🔺 پرسش‌های باز-پاسخ،
🔺 آزمون عملکردی.


@MathEduReview

به نظر شما، ارزیابی چیست؟