من دارم تلاش میکنم تمام مقالاتی که با داده های IBL کار شده رو جمع آوری کنم. اگر مقاله ای رو میشناسید که روی دیتا IBL کار کرده لطفا زیر این پست لینکش رو بفرستید.

Why I no longer engage with Nature publishing group


Dear Dr. Kuttner:
I am writing in response to your invitation to review the manunoscript noscriptd “Large circular dichroism in the total photoemission yield of free chiral nanoparticles created by a pure electric dipole effect” submitted for publication in Nature Communications.
Although the topic is within my field of expertise and I would normally welcome the opportunity to contribute to peer review, I must decline. Furthermore, I have decided not to engage with journals belonging to the Nature group in any professional capacity in the future because the group has adopted policies and practices that are incompatible with the mission of a scientific publisher.
Scientific publishers play a key role in the production of knowledge — they are a pillar of what Jonathan Rauch has termed the “the Constitution of Knowledge” (Rauch, 2025). The role of the publisher is to be an epistemic funnel: it accepts claims to truth at one end, but permits only those that withstand organized scrutiny to emerge from the other, a function traditionally performed by a rigorous peer-review and editorial process. This process should be guided by scientific rigor and a commitment to finding objective truth.
Unfortunately, the Nature group has abandoned its mission in favor of advancing a social justice agenda. The group has institutionalized censorship, implemented policies that have sacrificed merit in favor of identity-based criteria, and injected social engineering into its author guidelines and publishing process. The result is that papers published in Nature journals can no longer be regarded as rigorous science.
Three representative examples illustrate this decline:
1. Institutionalized social engineering The Springer Nature Diversity Commitment(Skipper & Inchcoombe, 2019), which you quoted in your invitation letter, openly pledges to “take action to improve diversity and inclusion in the conferences we organise, and in our commissioned content, the peer review population and editorial boards.” Editors are “asked to intentionally and proactively reach out to women researchers” and authors are instructed to suggest reviewers “with diversity in mind.” In other words, editorial choices and peer review are to be guided not solely by competence but by demographic attributes. I cannot stop but wondering — was I asked to review the manunoscript because of my expertise in the subject matter or because of my reproductive organs?
2. Ideological subversion of literature citations Nature Reviews Psychology (Unsigned, 2025) now encourages authors to practice “citation justice” — that is, to social-engineer their manunoscript’s bibliography to promote members of favored identity groups, even if their works lack the requisite merit or relevance. “Citation justice” is particularly harmful because it undermines the rigor and reliability of published research. When references are chosen not for their scientific relevance or quality but to promote the work of preferred identity groups, the integrity of science itself is compromised (Shaw, 2025; Coyne, 2025).
3. Institutionalized censorship Nature Human Behavior has published a censorship manifesto (Unsigned, 2022) — now widely criticized (see, for example, Rauch, 2022; Winegard, 2022; Krylov & Tanzman, 2023) — in which they openly declare their intent to censor legitimate research findings that they deem potentially “harmful” to certain groups. Not only is it arrogant for editors to presume they have the expertise to make such judgments, the practice is antithetical to the production of knowledge.
Any of these policies, taken alone, would undermine the epistemic standards of scientific publishing as a pillar of the truth-seeking enterprise. Together they represent a profound corruption of purpose. The purpose of science is the pursuit of truth, not the advancement of diversity, equity, and inclusion.
These examples disturbingly reveal that scientific publishing at Nature has become ideologically corrupt.

For this reason, as a scientist committed to excellence and the advancement of knowledge, I cannot in good conscience continue to engage with the Nature publishing group.
Should Nature recommit to scientific excellence, I will be happy to revisit my decision. In the meantime, I will encourage my fellow scientists to follow my example and stand up for the integrity of science.
Sincerely,
Anna I. Krylov, USC Associates Chair in Natural Sciences and Professor of Chemistry
October 23, 2025

سلام خدمت عزیزان،
همانطور که قبلا وعده داده شده بود، سلسله جلسات جدید آزمایشگاه، به نام Talk-ink شروع خواهد شد.
جزئیات جلسه را به زودی در کانال خواهیم گذاشت.

📩 ایمیل: neuroinklab@gmail.com
📶 راه ارتباطی با ما: @NeuroInkLab_Support

📱نورواینک (NeuroInk Lab)
تلگرام | اینستاگرام | توییتر(ایکس) | لینکدین

🧠 فراخوان جذب منتور برای نهمین کارسوق ملی مسابقات علوم اعصاب شناختی (CNCH)

مسابقه‌ی علوم اعصاب شناختی ایران (CNCH) بزرگترین رویداد تحقیقاتی ملی است که زیر نظر ستاد توسعه علوم و فناوری‌های شناختی و سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان، با هدف آشنایی دانش‌آموزان با مفاهیم علوم اعصاب، تفکر پژوهشی و مهارت‌های علمی برگزار می‌شود.
در این مسیر، حضور منتورهای علمی نقشی کلیدی دارد؛ افرادی از جامعه‌ی دانشگاهی و پژوهشی که علاقه‌مندند تجربه، دانش و دیدگاه خود را در اختیار نسل بعدی پژوهشگران علوم اعصاب بگذارند.

اگر در یکی از حوزه‌های مرتبط با علوم شناختی، علوم اعصاب، روانشناسی، زیست‌شناسی، پزشکی، مهندسی پزشکی، ریاضی، فیزیک، مهندسی برق، مهندسی یا علوم کامپیوتر، مهندسی مکانیک، و سایر رشته‌های مرتبط فعالیت دارید،
و علاقه‌مندید به ترویج علم در کشور کمک کنید،
از شما دعوت می‌کنیم به خانواده‌ی بزرگ و پر افتخار منتورهای CNCH بپیوندید 🌱

🔗 برای آشنایی بیشتر با روند منتورینگ و سؤالات متداول، به پست FAQ در کانال CNCH مراجعه کنید.

🔹در صورت علاقه‌مندی فرم ثبتنام را پر کنید.

اطلاعات بیشتر:
@cnchchannel
اکانت پشتیبانی:
@blogishadmin

🔴 توجه توجه!

به اطلاع می‌رساند با توجه به استقبال و درخواست ‌های فراوان شما عزیزان،
📢 مهلت ثبت‌نام برای اینترنشیپ منتورینگ CNCH تا ۱۶ آبان تمدید شد!

اگر هنوز ثبت‌نام نکرده‌اید، این فرصت طلایی رو از دست ندید🌟

اطلاعات بیشتر:
@cnchchannel
اکانت پشتیبانی:
@blogishadmin

📌 آزمایشگاه NeuroInk با همکاری انجمن علمی زیست شناسی و مركز علوم اعصاب و رفتار رايان برگزار می‌کند:

🎤 اولین جلسه Talk-Ink

📄 موضوع:
State-dependent modulation of the voltage dynamics of primary visual cortical VIP+ interneurons

🗣 مهمان: سرکار خانم سونیا عباسپور (دانشجوی دکتری نوروساینس دانشگاه مینسوتا)

🕒 زمان: شنبه 17 آبان ماه، ساعت 18

- جلسه به صورت آنلاین در پلتفرم زوم برگزار می‌شود، برای اطلاع از شرایط شرکت در جلسه به اکانت تلگرام آزمایشگاه پیام دهید.

📩 ایمیل: neuroinklab@gmail.com
📶 راه ارتباطی با ما: @NeuroInkLab_Support

📱نورواینک (NeuroInk Lab)
تلگرام | اینستاگرام | توییتر(ایکس) | لینکدین‌

سلام به همگی
جلسه ساعت 6 بعد از ظهر آغاز خواهد شد. لینک زوم شرکت در جلسه دقایقی پیش از جلسه در همین کانال ارسال می‌شود. برای ورود به جلسه ممکن است نیاز به وی پی ان داشته باشید ولی بعد از ورود میتوانید وی پی ان را خاموش کنید.

نکات مهم:
1- اگر بعد از وارد شدن به لینک، به اروری برخورد کردید، مرورگر خود را بسته و مجددا از طریق لینک وارد شوید.
2- اگر برنامه زوم بر روی دستگاه شما نصب نیست، از طریق مرورگر دستگاه می‌توانید مستقیما وارد جلسه شوید (گزینه Join from your browser).

https://www.thetransmitter.org/state-of-neuroscience-report-2025/

این مجموعه رو‌ فرصت کردید حتما بخونید. نوشته‌های مختلفی درباره بررسی وضعیت نوروساینس در دوره کنونیه؛ از ترندهای جدید گرفته تا فاندها.

📌 آزمایشگاه NeuroInk با همکاری مركز علوم اعصاب و رفتار رايان برگزار می‌کند:

🎤 دومین جلسه Talk-Ink

📄 موضوع:
Frontotemporal network contribution to occluded face processing

🗣 مهمان: دکتر جلال الدین نوروزی (پژوهشگر فوق دکتری علوم اعصاب)

🕒 زمان: سه شنبه 4 آذر ماه، ساعت 16

- جلسه به صورت آنلاین در پلتفرم زوم برگزار می‌شود، برای اطلاع از شرایط شرکت در جلسه به اکانت تلگرام آزمایشگاه پیام دهید.

📩 ایمیل: neuroinklab@gmail.com
📶 راه ارتباطی با ما: @NeuroInkLab_Support

📱نورواینک (NeuroInk Lab)
تلگرام | اینستاگرام | توییتر(ایکس) | لینکدین‌

ژورنال کلاب "از نورون تا هوش"

هدف: مطالعه مقالات کلاسیک تا متاخر در زمینه فیزیک یادگیری

قدرتِ هوش مصنوعی و طبیعی تا چه اندازه توسط بحرانیت، آشوب و پیامدهای نظریه‌های میدان تعیین می‌شود؟

شرایط:

۱. تحصیلات یا دانش بالا در یکی از زمینه‌های فیزیک، هوش مصنوعی یا علوم اعصاب محاسباتی (مدرک الزامی نیست)

۲. اشتیاق برای و تعهد به کار گروهی و حضور فعال (با هدایت من)

(۳. پیش از شروع نیازی به تسلط بر موضوعات ژورنال کلاب نیست)


با یک گروه نسبتا کوچک تلگرام شروع می‌کنیم و قرار هفتگی یا دوهفتگی در گوگل میت خواهیم داشت. اعضای گروه به تناسب فعالیتشون فرصت همکاری تحقیقاتی با من رو خواهند داشت.


اقدام برای عضویت در ژورنال کلاب:

- انگیزه‌نامه (یک تا چهار پاراگراف)
- رزومه (یا اگر ندارید سی‌وی)

ارسال به آدرس ایمیل:

fanoos.podcast.sc@gmail.com


آخرین فرصت ارسال: ۲۰ دی ماه

توضیحات اضافه:

○ انگیزه نامه متنی است که انگیزه شما از شرکت در این ژورنال کلاب رو توضیح می‌ده.

○ رزومه (یا سی‌وی) خلاصه سوابق شماست.

چندتا از ایمیل‌ها هیچکدوم رو نداشت. پیشنهاد می‌کنم روش کار کنند و وقت بگذارند و دوباره ایمیل بفرستند. 🙏

آیا مغز واقعاً ماژولاره؟ یا همه چیز، همه‌جا، همزمان؟

یکی از سوالاتی که از همون اوایل نوروساینس ذهن آدم‌ها رو درگیر کرده بود این بود که آیا مغز ماژولار (Modular) هست یا نه؟ ماژولار به این معنی که هر ناحیه از مغز مسئول یک کار مشخصه؛ مثلاً بینایی تو Visual Cortex پردازش میشه، خاطرات تو هیپوکمپه و تصمیم‌گیری هم جایگاه اختصاصی خودش رو داره (البته این مثال‌ها بسیار ناقص و حتی غلطن اما منظور رو میرسونن).
معمولاً ریشه نگاه ماژولار رو به Gall و جمجمه‌شناسی معروفش (Phrenology) نسبت میدن، اما شواهد علمی و محکم‌تری که از کارهای Broca و Wernicke روی بیماران آسیب مغزی به دست اومد، نشون داد که آسیب به نقاط خاص، عملکردهای خاصی (مثل گفتار یا فهم زبان) رو مختل می‌کنه.
اما بعدش Karl Lashley با آزمایش‌های معروفش نشون داد که انگار همه‌ی نواحی کرتکس تقریباً به یک اندازه در رفتار نقش دارن و ایده "Equipotentiality" رو مطرح کرد که عملاً ماژولاریتی رو به چالش کشید. ولی خب، با ظهور الکتروفیزیولوژی و کارهای درخشان Hubel و Wiesel، و همینطور مطالعات Penfield و Mountcastle ورق دوباره به نفع ماژولار بودن برگشت و از اونجا به بعد شد پیش‌فرض اصلی ما.

اما این پیش‌فرض در دهه‌ی اخیر، مخصوصاً با داده‌های جدید از موش، آسیب‌های جدی دیده. من در دو جلسه از آزمایشگاه نوروسینتکس (یک و دو) مفصلاً درباره این موضوع صحبت کردم و اونجا این مقاله مهم رو ارائه دادم. این مطالعه و کارهای مشابه نشون میدن که حتی رفتارهای خودانگیخته (Spontaneous) و حرکات ریز صورت موش، باعث ایجاد فعالیت‌های گسترده در تقریباً سرتاسر مغز میشن؛ شواهدی که نشون میده احتمالاً بسیاری از عملکردها به صورت توزیع‌شده (Distributed) در مغز پردازش میشن. علاوه بر این کارهای مهم دیگه‌ای مثل این مقاله و کارهای اخیر IBL که سامان اینجا دربارش صحبت کرده نشون میدن که بسیاری از عملکردهای شناختی‌تر هم به‌صورت گسترده‌ای پردازش میشن.

در چند سال اخیر آدم‌ها دارن تلاش میکنن تا یک تفسیری از این مشاهدات بدن و خب برای همین داره مقالات مروری جالبی درمیاد. مقاله‌ی جدید از لب Freedman که در Nature Reviews Neuroscience چاپ شده، اول یک تاریخ نه‌چندان کاملی از این منازعه میگه و تا حدی تلاش می‌کنه تا مشاهدات رو دسته‌بندی کنه و بعدش هم با توجه به بایاس داشتن دوستان میمون‌کار بر روی مطالعات میمون (!) با مرور داده‌های پریمات‌ها سعی می‌کنه در این باره قضاوت کنه. حرف اصلیشون هم اینه که نه ماژولار محضه و نه همه‌چیز همه‌جا! که خب راستش جواب خوبی نیست چون این واضحه! کمتر کسی هست که الان در یکی از دو سر این طیف باشه.

اما خب این مقاله برای من دوتا چیز جالب داشت. اولاً برای اینکه نشون بده در مطالعات میمون هم اوضاع جالب نیست و نمیشه گفت ماژولاره، دست می‌ذاره روی سه‌تا از تسک‌هایی که بسیار در میمون مطالعه شدن. تسک‌های معروف Romo، Shadlen و تسک خودشون که برمیگرده به کارهای Miller. نکته جالب اینه که در این تسک‌ها هم سیگنال‌های شناختی (مثل Decision Variable) تقریباً در هرجایی که ازش ثبت گرفتن پیدا شده!
ثانیاً ایده جالب مقاله اینه که این فعالیت‌های گسترده ممکنه بازتابی از "حرکات ریزِ ناخواسته" (Micro-movements) باشن. مثل یه پوکر‌باز که وقتی دستش خوبه ناخودآگاه یه تیک عصبی داره، مغز هم موقع فکر کردن، وضعیت بدنی یا حرکات ریز چشم رو تغییر میده و همین باعث فعال شدن شبکه گسترده‌ای از نواحی حرکتی میشه. در این راستا به مقالات جالبی هم ارجاع میده که نشون میدن خیلی از این حرکات ناخواسته بایاس دارن به سمت انتخاب نهایی. اما خب با وجود جذابیت این نکته، دلیلی نمیگه که چرا باید این‌ها تقریباً در همه‌جای مغز پخش بشن. و البته توضیحی هم برای مشاهداتی که در حالت بدون تسکه نمیده.

نهایتاً مقاله پیشنهاد می‌کنه که میزانِ گستردگیِ فعالیت مغز به "Cognitive Demand" بستگی داره. هرچقدر تسک پیچیده‌تر باشه، مغز از حالت ماژولار فاصله می‌گیره و شبکه وسیع‌تری رو بسیج می‌کنه. واقعیت اینه که این نگاه در پس ذهن بسیاری از نوروساینتیست‌های برجسته وجود داره. مثلاً این ترم من از تقریباً هرکی این سوال رو پرسیدم جوابش این بود که چون این موش‌ها over train شدن بنابراین سیگنال‌ها همه‌جا پخش شدن. اما دقت کنید که این نگاه هرچند که درست بنظر میاد و شواهد خوبی از جمله این مقاله داره، دوتا سوال اساسی رو بدون جواب میذاره. اولاً چرا و چطور training سیگنال‌ها رو همه جا پخش می‌کنه. ثانیاً چرا در حالت بدون تسک‌ هم برای بسیاری از سیگنال‌ها این مشاهده برقراره. خلاصه این موضوع یکی از سوالات باز حال حاضر نوروساینسه و من شخصاً براش اشتیاق زیادی دارم!

https://www.nature.com/articles/s41583-025-00992-5

@Neuro_Syntax