این عبارت توصیف‌کننده‌ی قدرت متقاعدکننده‌ی آمار برای تقویت استدلال‌های ضعیف است؛ و به‌عنوان یکی از بهترین و شناخته‌شده‌ترین نقدهای وارد بر کاربرد آمار یاد می‌شود.

نمونه‌ای از استفادهٔ زودهنگام‌تر از این جمله در نامه‌ای به روزنامه National Observer در ۸ ژوئن ۱۸۹۱ دیده می‌شود، که در آن آمده:
«با شوخ‌طبعی گفته‌اند که سه نوع دروغ وجود دارد: نخست، دروغ کوچک (fib)؛ دوم، دروغ آشکار (downright lie)؛ و سوم، و شدیدترین نوع آن، آمار.

آمارها واقعاً دروغ هستن، به شکل‌های مختلف.

مثلاً اگه نسخه‌ی ۴۸ گنوم توی Damned Lies نشون بده که ۱۰۰٪ به زبان شما ترجمه شده، این لزوما به این معنی نیست که نسخه‌ی ۴۸‌ای که روی سیستم شما نصبه هم واقعاً ۱۰۰٪ ترجمه‌شده‌ست. چون آماری که توی Damned Lies نشون داده میشه، مربوط به وضعیت لحظه‌ای branch ترجمه‌ست، ولی نسخه‌ای که روی سیستم نصب شده در واقع یک اسنپ‌شات (tarball) از یک لحظه‌ی خاص در زمانه.

مثلا نسخه‌ی ۴۸.۱ گنوم در حالی منتشر میشه که ترجمه‌ها ۹۹٪ بودن، و بعد از انتشار، مترجمین ترجمه‌ها رو کامل می‌کنن. ولی شما اون ترجمه‌های تکمیل‌شده رو تا وقتی نسخه‌ی ۴۸.۲ منتشر نشه، دریافت نخواهید کرد.

برعکسش هم ممکنه: یعنی ترجمه موقع انتشار نسخه کامل (۱۰۰٪) بوده، ولی بعد از انتشار، یک freeze exception اتفاق می‌افته و رشته‌ی جدیدی به پروژه اضافه میشه. در این صورت، آمار میره روی ۹۹٪، در حالی که نسخه‌ی منتشرشده همچنان ۱۰۰٪ ترجمه‌شده باقی می‌مونه.

یا ممکنه شما به یه نسخه‌ی قدیمی گنوم نگاه کنید که دیگه قرار نیست هیچ‌وقت نسخه‌ی جدیدی ازش منتشر بشه. اون نسخه موقع آخرین انتشارش کامل ترجمه نشده بوده، ولی بعداً یک مترجم تصمیم می‌گیره ترجمه‌ش رو کامل کنه چون ظاهر ناقص ترجمه رو دوست نداشته. نتیجه اینه که «دروغ‌های ملعون» به شما می‌گه اون نسخه‌ی گنوم کاملا ترجمه شده، در حالی که هیچ‌وقت واقعاً این‌طور نبوده و هیچ‌وقت هم نخواهد بود.

همه‌ی اینا یعنی که مترجم‌ها باید یاد بگیرن هوشمندانه کار کنن، در زمان مناسب، روی ماژول‌های مناسب، به‌جای تمرکز روی درصدها و آمار.