✳️کرونا، غیاب نهادهای ملّی معتمد و ویروس کنشگری غیرتخصصی ✳️
✍️ سجاد فتاحی - جامعه‌شناس

t.me/SIAGS
✅ هر حادثه‌ای که در ایران رخ می‌دهد از زلزله و سیل گرفته تا همین مسئله شیوع ویروس کرونا، حجم قابل توجهی از متن ها و تصاویری تولید و به اشتراک گذاشته می‌شود که در غیاب نهادهای ملّی کارآمد و معتمدِ مرتبط با موضوع، بر ابهام جامعه نسبت به روش های صحیح مواجهه با مسئله می‌افزایند، متن ها و تصاویری که بسته به سطح و اهمیت موضوع می‌تواند جان گروهی از هموطنانمان را نجات داده یا به خطر اندازد.

✅ همزمان با شیوع ویروس کرونا در ایران به نظر می‌رسد ویروس اجتماعی دیگری که خطر آن کمتر از کرونا نیست شیوع پیدا کرده است و آن ویروس  کنشگری غیرتخصصی است. یکی از مهمترین نشانه‌های مبتلا شدن به این ویروس، تولید و انتشار مطالبی مرتبط با بیماری کروناست که ارتباطی با دانش و حوزه تخصصی ما ندارد و بنابراین نمی‌توانیم اعتبار آنها را مورد سنجش قرار دهیم. این ویروس می‌تواند صدها بار خطرناک تر از کرونا باشد.

✅ در سطح فردی یادمان باشد که پیش از تولید یا انتشار هر مطلبی هر چند ساده و ابتدایی در مورد این بیماری از خود بپرسیم که آیا من دانش لازم برای قضاوت در مورد صحت محتوای مطلبی که می‌خواهم به اشتراک بگذارم دارم یا خیر؟ اگر پاسختان منفی است و باز هم چنین مطالبی را به اشتراک می‌گذارید شما به ویروس خطرناک کنشگری غیرتخصصی مبتلا شده‌اید و بهتر است هر چه سریعتر کلیه وسایل ارتباطی خودتان را کنار بگذارید و به عواقب خطرناک این نوع کنشگری برای هموطنانمان بیاندیشید. اگر هم مطلبی را از دوستی یا فردی دریافت کردید که آن مطلب، ارتباطی با حوزه تخصصی او نداشت به او نسبت به مبتلا شدنش به ویروس کنشگری غیرتخصصی  هشدار دهید.

✅ در سطح نهادی، جوامعی مستعد شیوع این ویروس هستند که از فقر وجود نهادهای تخصصی کارآمد و معتمد در حوزه‌های گوناگون رنج می‌برند؛ در شرایط کنونی، از یک سو ایجاد نهادی ملّی، متشکل از توانمندترین متخصصان ایرانی از حوزه‌های پزشکی و غیر پزشکی (چه در داخل و چه در خارج از کشور) که از سرمایه اجتماعی مناسبی برخوردار بوده و شائبه اولویت بخشی به ملاحظات سیاسی در برابر سلامت جامعه ایرانی را ندارند و از سوی دیگر برقراری ارتباط ارگانیک این نهاد با افرادی که حوزه نفوذ اجتماعی قابل توجهی در جامعه دارند (از قبیل هنرمندان شناخته شده) جهت ترویج توصیه‌های مورد تایید این نهاد ملٌی، می‌تواند گامی اساسی برای افزایش کارآمدی سامانه حکمرانی جهت حفاظت جامعه ایرانی در برابر ویروس کرونا باشد.

⭕️ این متن را اگر می پسندید به اشتراک بگذارید.
@SIAGS

✳️ ضرورت آسیب‌شناسی سامانه حکمرانی ایران در مواجهه با کرونا ✳️
✍️ سجاد فتاحی
t.me/SIAGS

✅ سایت https://multimedia.scmp.com/widgets/china/wuhanvirus/
آمار لحظه‌ای افراد شناسایی شده‌ی مبتلا به ویروس کرونا را منتشر می‌کند.

✅ بر اساس آخرین آمار 83732 نفر در سراسر جهان شناسایی شده‌اند که به ویروس کرونا مبتلا شده‌اند. از این تعداد 2867 نفر ( 3.4 درصد) بر اثر این بیماری درگذشته‌اند و 36436 نفر ( 43.5 درصد) بهبود یافته اند.
در تمامی کشورهای اصلی که مواردی از بیماری در آنها شناسایی شده است درصد افرادی که بواسطه این بیماری در گذشته اند بین 59 صدم درصد ( کره جنوبی) تا نهایتا 3.5 درصد ( چین) است؛ اما ایران در این میان یک استثناست، چرا که در آن 8.7 درصد افراد شناسایی شده که به این ویروس مبتلا شده‌اند درگذشته‌اند.

✅ علت این فاصله بین ایران و کشورهای دیگر چیست؟

⭕️ ناکارآمدی در شناسایی افراد مبتلا به این بیماری
⭕️ ضعف نظام سلامت در پذیرش و مراقبت از بیماران برای طی کردن دوره بیماری و کسب سلامت
⭕️ عدم شفافیت در ارائه آمار افراد مبتلا به این بیماری
یا هر عامل دیگری که باید پس از مطالعه‌ای سریع نسبت به شناسایی و رفع آن اقدام کرد.
✅ علت این فاصله 5.3 درصدی با متوسط جهانی و 5.2 درصدی با کشور اصلی درگیر با این بیماری، یعنی چین، هر عاملی باشد یکی از نقاط ضعف سامانه حکمرانی ایران در مواجهه با کروناست که خود را در شاخص های عملکردی این سامانه نشان می‌دهد. شناسایی و برطرف کردن این نقطه ضعف می‌تواند گامی روبه جلو برای افزایش کارآمدی این سامانه در برابر این بیماری باشد.
امری که با افزایش آمار مبتلایان به این بیماری در روزها و هفته‌های پیش رو برای حفظ جان هموطنانمان لازم و ضروری است.

⭕️ این متن را اگر می پسندید به اشتراک بگذارید.
@SIAGS

✳️مساله با موعظه حل نمی‌شود✳️
✍️ سجاد فتاحی - جامعه‌شناس
t.me/SIAGS

✅ برخی مقام‌های سیاسی و نخبگان حوزه‌های مختلف به صورت مکرر به عموم مردم توصیه‌های اخلاقی و بهداشتی می‌کنند؛ توصیه‌هایی که به دلایل گوناگون، کاربست آنها در واقعیتِ اجتماعی کنونی برای بسیاری از مردم امکان‌ناپذیر است؛ تصور می‌کنم که حتی این واعظان نیز چون به خلوت می‌روند تسلیم واقعیت‌های اجتماعی و فرهنگی شده و خود آن کار دیگر می‌کنند.

✅ نتیجه این تجویزها و موعظه‌های اخلاقی، تنها افزایش فشار روانی بر روی افراد و جامعه‌ای است که واقعیت‌های اجتماعی و فرهنگی، آنها را به سویی می‌راند و توصیه‌های اخلاقی آنها را به سویی دیگر؛ ناگفته پیداست که در این جدال نیز در نهایت واقعیت‌های ریشه‌دار اجتماعی و فرهنگی پیروز خواهند شد.
تصور کنید که یک نظام سیاسی و اقتصادی ( تصور نکنید منظورم نظام سیاسی کنونی در ایران است) با سیاست‌های نادرست خود، فقر و محرومیت را بر بخش‌های قابل توجهی از جامعه‌ تحمیل کند و آنگاه مکرر در بلندگوها از صبح تا شب مردم را به تقوا خوانده و از آنها بخواهد که اخلاقیات را پاس بدارند؛ بدیهی است که آنچه که در این جامعه رواج می‌یابد تظاهر و ریاست و نه تقوا و فضیلت‌های اخلاقی.

✅ اصولاً پیچیدگی سیاست‌گذاری نیز در همین‌جاست؛ سیاست‌گذاریِ کارآمد، نوعی از سیاست‌گذاری است که با در نظر گرفتن ویژگی‌ها و مختصات فرهنگی و اجتماعی جامعه هدف صورت گیرد؛ اینکه شما با جامعه‌ای روبرو باشید که به محض چند روز تعطیلی بخش قابل توجهی از آنها روانه مسافرت، آن هم به سوی مقصد‌هایی مشخص می‌شوند، ولی با وقوع بحرانی چون بحران کنونی کرونا، انتظار داشته باشید که صرفاً با ابزارهای تبلیغاتی، علیرغم تعطیلی یا تصور مردم از تعطیلی‌های آتی، بخش قابل توجهی از جامعه به سفر نرفته و دامنه شیوع ویروس را گسترش ندهند شوخی با علم جامعه‌شناسی و سیاست‌گذاری است.

✅ سیاست‌گذار کارآمد، سیاست‌گذاری است که با در نظر داشتن ویژگی‌های زمینه‌ای موجود در جامعه، اقدام به تجویز سیاستی درست کند؛ این همانجاست که ما را به این گزاره مهم می‌رساند که:
سیاست‌گذاری در تمام مسائل و از جمله در همین زمینه بحران کنونی شیوع بیماری کرونا، امری خلاقانه و زمینه‌‌محور است و نمی‌توان انتظار داشت که صرفاً با ترجمه متون و کپی کردن سیاست‌های موفق در سایر نقاط جهان، که ویژگی‌های زمینه‌ای متفاوتی دارند، به موفقیت‌هایی همچون آنها دست یافت.

✅ شکست ما در ایران از روزی آغاز شد که تصور کردیم می‌توانیم صرفاً با ترجمه و کپی کردن و بدون توجه به بسترها و زمینه‌های اجتماعی و فرهنگی، مسائل پیش‌روی خود در حوزه‌های گوناگون از آب گرفته تا اقتصاد و مسائل اجتماعی را حل کنیم؛ مواجهه صحیح با بحران کنونی شیوع بیماری کرونا نیازمند گفتگویی دیالکتیک بین تجربیات موفق جهانی و واقعیت‌های اجتماعی و فرهنگی در ایران است؛ واقعیت‌هایی که حتی از استانی به استان دیگر تفاوت می‌کند و بواسطه همین امر الگوهای رفتاری جوامع انسانی آنها نیز در برابر پدیده‌ای واحد که در اینجا شیوع بیماری کروناست متفاوت است و نمی‌توان برای کل کشور الگویی واحد برای مقابله با شیوع این بیماری تجویز کرد.
باور کنیم که مساله با موعظه حل نمی‌شود.

 ⭕️ این متن را اگر می پسندید به اشتراک بگذارید.
@SIAGS

حیات سیاسیِ یوسفِ رستم...

سال گذشته بود که دوست عزیزم جلال چقازردی با معرفی کانال احسان عبدی پور مقدمه آشنایی مجازی من را با او فراهم کرد.

احسان، نویسنده‌ای است که به خوبی نقد اجتماعی را با عناصر فرهنگی زادگاه خود ترکیب نموده و هنگامی که داستان هایش را با صدای گرم و با لهجه دلنشین بوشهری می‌خواند دقایقی دلچسب همراه با غم، شادی و تفکر را برای شنونده رقم می‌زند.

این روزها که شاید لازم باشد بیشتر شنونده باشیم تا بیننده داستان های احسان عبدی پور شنیدنی است.

آخرین داستانی که در کانال منتشر نموده داستان حیات سیاسی یوسف رستم است که بی شک لبخند را بر لبانتان می‌نشاند در حالی که در خفا شما را به تفکر فرا می‌خواند.

آدرس کانال احسان عبدی پور:
@EhsanAbdipourStories
 ⭕️ این مطلب را اگر می پسندید به اشتراک بگذارید.
@SIAGS

✳️کرونا و خطر شکست نظام حکمرانی سلامت در ایران ✳️
✍️ سجاد فتاحی - جامعه‌شناس
t.me/SIAGS
✅ یک نظام حکمرانی که وظیفه پاسخ‌گویی به نیازها و تنظیم و کنترل رفتارِ کنشگرانِ فردی و جمعی در یک حوزه را بر عهده دارد، در صورت ناکارآمدی و ناتوانی در پاسخ به نیازهای کنشگران یا مواجه شدن با حجم قابل توجهی از درخواست برای پاسخ به نیازها در یک بازه زمانی کوتاه، اصطلاحاً دچار شکست خواهد شد؛ و اگر این نظام حکمرانی، یکی از نظام‌های مهم در کشور یعنی نظام بهداشت و سلامت باشد جامعه را به مرحله آشوب می‌رساند.
✅ رصد اخبار و واکنش‌های اجتماعی و بررسی اظهار نظرهای صورت گرفته از سوی مقام‌های مختلف در ارتباط با کمبود اقلام گوناگون (دستکش، ماسک و مواد ضد عفونی کننده و ...) نشان‌دهنده آن است که جامعه‌ی ایرانی در حال حرکت به سمت وضعیت هراس جمعی است و طی روزهای آتی نظام بهداشت و سلامت کشور هم بواسطه این هراس و هم بواسطه افزایش تعداد بیماران مبتلا به کرونا با حجم قابل توجهی از درخواست روبرو خواهد شد؛ که می‌تواند این نظام را دچار شکست و فروپاشی کند؛ با وقوع این وضعیت به مرحله آشوب اجتماعی خواهیم رسید که اصولاً کنترل ناپذیر است.
✅ علت رسیدن جامعه به این وضعیت یا بزرگی بحران پیش‌رو یا ضعف نهادهای حکمرانی است که در مورد وضعیت کنونی ایران می‌توان هر دو عامل را موثر دانست.
✅ با ادامه وضعیت کنونی، جامعه‌ی به هراس درآمده، به مراکز درمانی هجوم خواهد برد و نظام درمانی کشور به نقطه شکست خواهد رسید. از سوی دیگر درخواست برای اقلام پیشگیرانه‌ای چون ماسک، دستکش و مواد ضد عفونی کننده به میزان زیادی افزایش خواهد یافت و بخش قابل توجهی از کالاهای موجود در بازار به سمت بازار سیاه روانه خواهد شد، این موضوع چرخه شوم کمبود اقلام و افزایش قیمت را به طرز کنترل ناپذیری شکل خواهد داد. اگر شیوع بیماری کرونا را یک ورودی ضربه به نظام حکمرانی سلامت ایران بدانیم این ورودی تمامی آسیب های موجود در این نظام را برجسته کرده و آشفتگی نهادی و سازمانی در ایران را به شدت افزایش خواهد داد؛ این موضوع امکان رسیدن به مرحله آشوب و آشفتگی اجتماعی را افزایش می دهد.
✅ به نظر می‌رسد پیش از رسیدن کشور به این وضعیت بحرانی باید مجموعه‌ای از اقدامات زیر را هرچه سریعتر در دستور کار قرار داد:
⭕️ مشارکت گروه‌های اجتماعی صاحب نفوذ در جامعه را (پزشکان، هنرمندان و ...) برای کنترل بحران ضمن حفظ استقلال آنها به صورت سیستماتیک جلب کرد.
⭕️ به سوالات مطرح در ذهن جامعه و مطالبات اجتماعی موجود در رابطه با این ابهام‌ها به سرعت و با کیفیت مناسب پاسخ داد.
⭕️ از مجامع جهانی و کشورهایی که از امکانات لازم برای کمک به ایران در چنین شرایطی برخوردارند درخواست کمک نمود؛ این اقدام برای به تاخیر انداختن رسیدن به مرحله شکست و آشوب لازم و ضروری است و نباید به تاخیر انداخته شود. باید پذیرفت که بزرگی این بحران نسبتی با توانمندی‌های ما ندارد.
⭕️ هرچه سریعتر نسبت به شناسایی نقاط ضعف ستاد ملّی مبارزه با کرونا و برطرف نمودن آنها اقدام کرد؛ در چنین بحران‌هایی اقتدار، کارآمدی، مرجعیت و اعتماد بالای جامعه به هسته مرکزی مقابله با بحران امری مهم و استراتژیک است؛ که به نظر می‌رسد این ستاد در ارتباط با موارد فوق با مسائلی جدی روبروست.
✅ باید توجه داشت که مرحله اول مواجهه صحیح با چنین بحرانی پذیرش بزرگی آن است؛ چرا که اگر بزرگی بحران کمتر از آن‌چه باشد که ما می‌پنداریم ضرری نکرده‌ایم و اگر بزرگ‌تر باشد تمامی اقداماتی که در حد توان بوده است را انجام داده‌ایم. امیدوارم ناشنوایی سیستماتیک نظام حکمرانی در ایران دست کم در این مورد برطرف شده و چنین هشدارهایی هر چه سریعتر شنیده شود.
⭕️ این متن را اگر می پسندید به اشتراک بگذارید.
@SIAGS

✳️جنگ و کرونا ✳️
t.me/SIAGS

✅ یکی از موضوعاتی که در ارتباط با جنگِ بین ایران و عراق به شدت به چشم می‌خورد فداکاری و از جان گذشتگی سربازان و فرماندهان رده های میانی و پایین است در برابر برخی تصمیم‌گیری های به شدت ناکارآمد، بی بهره از دانش روز، غیر عقلانی و احساسی فرماندهان جوان رده های بالا که به شدت تلفات انسانی ما را در جنگ افزایش داد؛ نمونه‌اش عملیات کربلای ۴، این موضوع در تاریخ جنگ نیت مندانه به حاشیه رانده شده است.
✅ داستان امروز ما و کرونا نیز چون هنوز از داستان دیروز جنگ درس های لازم را نگرفتیم و ساختارهای تصمیم‌گیری عموماً بر همان سیاق است چنین است:
فداکاری پزشکان و پرستاران و انسان دوستی غالب هموطنان، و سیاست گذاری ها و تصمیماتی که برخی از آنها رنگ و بوی تصمیم‌گیری های فرماندهان جوان دوران جنگ را دارد، تصمیم هایی از قبیل آنچه که در این فیلم می‌بینید یا اعزام ۳۰۰ هزار اکیپ به درب منازل ایرانیان برای کنترل کرونا از این دست است. چنین تصمیم هایی اگرچه به کار خودنمایی های کوتاه مدت می‌آید اما منابع را بر باد داده و تلفات انسانی را افزایش خواهد داد.
⭕️ این متن را اگر می پسندید به اشتراک بگذارید.
@SIAGS

✳️ساختارهای ناکارآمد، راز ماندگاری سخنان مصدق!✳️
🖋 (سجاد فتاحی - جامعه‌شناس)
t.me/SIAGS

✅ آمارتیان سن در مقدمه کتاب توسعه به مثابه آزادی آرزویی غریب می‌کند؛ او می‌گوید اگرچه آرزوی تمامی نویسندگان آن است که مطلبی را بنویسند که در تاریخ بماند، اما من آرزو می‌کنم به واسطه بهبود اوضاع بشر، مطالبی که در این کتاب نقل شده است برای خوانندگانی از نسل‌های آینده کهنه شده و حتی آنها بر این مطالب بخندند که پدران و مادران ما چه خواسته‌های کوچکی داشته‌اند و با چه مسائل کوچی دست به گریبان بوده‌اند.
✅ یکی از دلایل ماندگاری متون ادبی و سخنان بزرگان یک سرزمین و تازه بودن آنها برای نسل‌هایی که بعد از آنها می‌آیند، توقف، سکون و حتی عقب‌گردی است که آن سرزمین در تاریخ خود، پس از درگذشت آن بزرگان تجربه کرده است.
✅ امروز 14 اسفند، پنجاه و سومین سالروز درگذشت محمد مصدق است. او در دوران زندگی خود جملاتی را بیان کرده است که همچنان می‌تواند برای ما تازه‌گی داشته باشد.
✅ بی‌گمان اگرچه تازه‌گی سخنان او می‌تواند بر قدر و اعتبارش بیافزاید، اما برای ایران و نسل‌های بعد از او چندان تفاخری ندارد؛ چرا که گویاترین نمود سکون، توقف و حتی عقب‌گردی است که در تمامی سال‌های بعد از درگذشت او تجربه کرده‌ایم.
✅ شاید بتوان علت این امر را در این 2 جمله ساختارگرایانه مصدق جستجو کرد؛ جملاتی که اصلاح در ساختارها و سامانه های حکمرانی ناکارآمد را مقدمه هرگونه تغییری می‌داند:

❇️ «اگر امور اجتماعی خوب نباشد، امور انفرادی هم بد می شود؛ پس لازم است که اول هر کس در اصلاح جامعه بکوشد و بعد امور انفرادی را اصلاح نماید.»
❇️ « آزادی مطبوعات و اجتماعات و حقوق مالکیت وسایر حقوق بشری را مردم می توانند در قانون اساسی بخوانند؛ ولی اگر دولت نخواهد نمی توانند از آنها استفاده ببرند و یا استفاده نمایند.»
یادش گرامی.
 ⭕️ این متن را اگر می پسندید به اشتراک بگذارید.
@SIAGS

✳️ مصدق، اگر امروز بود همین را می‌خواست! ✳️
(تاملی درباره نظام اندیشه‌ای مصدق، پریشانی ایران و ضرورت ائتلاف ایران‌گرایان)
🖋 سجاد فتاحی
t.me/SIAGS
✅ محمد مصدق را می‌توان یکی از برجسته‌ترین شخصیت‌های سیاسی جریانی دانست که تحت عنوان جریان ملّی‌گرایی یا ایران‌گرایی شناخته می‌شود؛ از قضا در درون این جریان، دوگانه‌هایی حول شخصیت‌های سیاسی گوناگون و از جمله محمد مصدق شکل گرفته است که یکی از مهمترین آسیب‌های وارد بر این جریان و یکی از مهمترین دلایل عدم شکل‌گیری ائتلافی در درون آن برای رقم زدن آینده‌ای بهتر برای ایران است.
✅ فارغ از اقدامات محمد مصدق که می‌تواند مورد موافقت یا مخالفت ما باشد، در دستگاه نظری او گزاره‌هایی وجود دارد که می‌تواند محور ائتلاف ایران‌گرایان برای آینده ایران باشد؛ امری که با آشفتگی‌ها و پریشان‌حالی‌های کنونی ایران بیش از هر زمان دیگری لازم و ضروری است.
⭕️ در دستگاه نظری مصدق، «نجات وطن عالی‌ترین و بزرگترین قانون است» و همین اصل تبدیل به نقطه مرکزی اندیشه‌ی ایران‌گرایی شده است؛ در این رویکرد، ایران به منزله کلیت آن اصلی اساسی است و تنها ایرانی بودن برای بهره‌مندی از کلیه حقوق برابر با ساکنان این سرزمین کافی است؛ بنابراین آنان که با تقسیم‌بندی‌های دینی و مذهبی ساکنان این سرزمین را به شهروندانی درجه یک و دو تقسیم‌ می‌کنند بنیان‌های انسجام ملّی را نشانه گرفته‌اند؛ از منظر مصدق «قانون برای مملکت است و نه مملکت برای قانون» بر این اساس هیچ قانون مقدسی وجود ندارد و همه چیز باید در خدمت سعادت ایران و ساکنانش باشد؛ قانونی که پایداری ایران را در معرض خطر قرار می‌دهد باید بازنگری شده و تغییر کند.
⭕️ او وجود شخصیت‌های سیاسی و اجتماعی برجسته را عاملی اساسی برای بهبود اوضاع وطن می‌دانست؛ چرا که معتقد بود «مملکتی که رجال ندارد، هیچ چیز ندارد» یکی از دلایل مخالفت او با دیکتاتوری نیز همین بود:
«از خصائص دیکتاتوری یکی اینست که مملکت، فاقد رجال، و دیکتاتور رجل منحصر به فرد باشد».
⭕️ هنگامی که یک فرد یا یک نهاد تبدیل به نهاد و فرد مرکزی در یک کشور می‌شود اندک اندک همه نهادها از نهادهای قانون‌گذاری و اجرایی گرفته تا نهادهای قضایی تعطیل شده و کارکردهای خود را از دست می‌دهند؛ در پایان، همه، آن فرد یا نهاد را مسئول و مقصر اوضاع کشور می‌دانند و این اتفاقی بود که در اواخر حکومت پهلوی رخ داد و امروز نیز زمزمه‌هایش به گوش می‌رسد.
⭕️ مصدق با هرگونه اختناق با هر توجیهی مخالف بود؛ چرا که معتقد بود که «اگر از طریق آزادی و دموکراسی نتوانیم کاری بکنیم، از طریق اختناق و زور و قلدری برای مردم ناراضی نمی توانیم کاری انجام دهیم».
⭕️ او معتقد بود که ایرانیان باید عقیده خود را به اصل و اصولی مشترک حفظ کنند چرا که «اگر یک ملتی عقیده نداشته باشد آن ملت کارش زار می‌شود. همه باید سعی کنید که در جامعه یک عقیده و مسلک و مرامی باشد. اگر ملت بی مرام باشد آن ملت از بین می رود» و چه اصلی برای ایرانیان بالاتر از ایران.
⭕️ او در عین احترام به سایر کشورها، #امت_گرایی، که یکی از اصول ایدئولوژیک ساختار سیاسی کنونی است و جهان‌وطنی را اصولی دست‌کم در شرایط کنونی غیر ممکن و حتی فریبنده و ویرانگر برای ایرانیان می‌دانست زیرا معتقد بود که: «اگر دنیا وطن همگی است پس این جنگ ها و آدم‌کشی‌ها برای چی است؟ و اگر هر ملتی برای خود وطنی است پس چراغی که به خانه روا است به مسجد حرام است».
✅ مصدق مانند هر شخصیت سیاسی دیگری در دوران فعالیت سیاسی خود و بویژه در دوران نخست وزیری، اقداماتی را انجام داد که می‌توانیم با آن موافق یا مخالف باشیم؛ #کوررنگی_اجتماعی_و_سیاسی سبب می‌شود که او را همانند برخی دیگر از شخصیت‌های سیاسیِ ایرانِ معاصر یکپارچه سفید یا به زعم بعضی یکپارچه سیاه ببینیم و این یکی از آسیب‌های اساسی جریان ایران‌گرا در تاریخ معاصر است که سبب شده است آنها در برابر جریان‌های سیاسی دیگری که اصولاً ایران، اصل اساسی مورد توجه آنها نیست شکننده و آسیب‌پذیر باشند.
✅ بر این اساس به نظر می‌رسد گفتگو و ائتلاف بین تمامی ایران‌گرایانِ دل‌بسته‌ی شخصیت‌های سیاسیِ ایران معاصر از محمد مصدق، ایران‌گرای در حصرِ دیروز، تا میرحسین موسوی، ایران‌گرای در حصرِ امروز و تمامی آنانی که شاید نتوان نام آنها را به زبان آورد یا بر کاغذ نوشت اما در نظام اندیشه‌ای آنها ایران اصلی اساسی است لازم و ضروری باشد.
ایران می‌تواند و باید محور گفتگو و ائتلاف بین ایران‌گرایان باشد و تصور می‌کنم مصدق اگر امروز بود همین را می‌خواست.

#مصدق
⭕️ این متن را اگر می پسندید به اشتراک بگذارید.
@SIAGS

✳️کرونا و PDIA ✳️
🖋 سجاد فتاحی
t.me/SIAGS
✅ نویسندگان #کتاب_توانمند_سازی_حکومت برای مواجهه با مسایل پیچیده پیش روی جوامع که با راه حل هایی از پیش مشخص یا الگوبرداری شده از تجارب سایر کشورها نمی توان به مواجهه با آنها پرداخت، روشی را پیشنهاد می‌کنند که آن را
Problem - Driven Iterative Adaptation approach (PDIA)
نامیده اند.
✅ این روش چرخه‌ای است برای حل مسئله که از مراحل زیر تشکیل شده است:
1⃣تجزیه مسئله به عناصر تشکیل دهنده آن
2⃣شناسایی مراحل کنش برای حل مسئله
3⃣ کنش
4⃣ارزیابی نتایج کنش
5⃣تقویت اقتدار بعلاوه مشروعیت
6⃣انطباق به همراه پیش رفتن 
و بازگشت به مرحله اول و تکرار این چرخه تا حل مسئله
✅ به صورت ساده سامانه سیاست گذاری و حکمرانی ایران در مواجهه با مسائل گوناگون ( از سیل تا کرونا) ناتوان از پیمودن این مراحل و تکمیل این چرخه است.
پاسخ به چرایی این امر ما را به علت ریشه‌ای شکل گیری شرایط کنونی می رساند.
در این کلیپ روش PDIA به صورت مختصر توضیح داده شده است.
⭕️ این متن را اگر می پسندید به اشتراک بگذارید.
@SIAGS

✳️ کرونا و ضرورت بازآرایی ستاد ملّی✳️
✍️ سجاد فتاحی

توضیح: اگرچه امید چندانی به ساختار سیاسی کنونی برای حل مسائل، شنیده شدن پیشنهادات و کاربست آنها ندارم؛ اما به نظر می‌رسد هر بحران و چالش ملّی می‌تواند فرصت و آزمونی برای ایران‌گرایان جهت اندیشیدن به نحوه حل کارآمد یک بحران‌ در شرایط استقرار حکومتی ملّی باشد؛ حکومتی که می‌شنود و منافع ملّی برای آن در اولویت است. حکومتی که جامعه ایرانی برای ماندگاری گریزی از حرکت به سوی آن ندارد. این متن بر این اساس نوشته شده است.

⭕️ مقدمه
شیوع بیماری کرونا در کشور در زمره مسائل ساده نیست و نمی‌توان انتظار داشت که با ساختارها و روش‌های ساده گذشته بتوان به گونه‌ای کارآمد به مواجهه با شرایط پدید آمده ناشی از شیوع این بیماری پرداخت. پس از رصد اقدامات دولت و شرایط حاکم بر جامعه، برای مواجهه کارآمدتر با شرایط کنونی به نظر می‌رسد که سه اقدام کلی زیر باید در دستور کار قرار گیرد:
✅ افزایش اعتماد جامعه به هسته مرکزی مدیریت این بحران
✅ افزایش کارآمدی و کیفیت سیاست‌های تجویزی
✅ افزایش قابلیت دستگاه‌های اجرایی برای پیاده‌سازی بهینه‌ی سیاست‌های تجویز شده
این پیشنهاد برای پیاده‌سازی اقدامات فوق که برای مواجهه بهینه با شیوع این بیماری لازم و ضروری است ارائه می‌شود.
⭕️ پیش‌فرض‌ها
این پیشنهاد مبتنی بر چند پیش‌فرض است که باید به آن توجه نمود:
✅ اعتماد جامعه به دولت و نظام سیاسی در کل خدشه‌دار شده است.
✅ هسته مرکزی سیاست‌گذار برای مواجهه بهینه با بحران کنونی، علیرغم ارتباطی پیوسته با بخش اجرایی، باید منفک از آن باشد؛ تداخل و ترکیب این دو سبب می‌شود هیچ یک از بخش‌‌ها وظیفه خود را به درستی انجام ندهد.
✅ مواجهه با مساله‌ی پیچیده‌ی شیوع بیماری کرونا نیازمند نگرشی بین رشته‌ای و ترکیب اطلاعات روز جهان با دانش بومی موجود برای مواجهه بهینه با مساله است؛ امری که به نظر نمی‌رسد دستگاه‌های دولتی از قابلیت چندانی برای انجام آن برخوردار باشند.
✅ نظام اجرایی و سیاسی در ایران به شدت دچار از هم گسیختگی، ناهماهنگی و تداخل عملکرد است به همین دلیل است که به محض وقوع یک بحران نیازمند نهادی واسط برای ایجاد هماهنگی بین دستگاهی هستیم.
⭕️ نقاط کانونی تمرکز در شرایط کنونی
در ارتباط با مواجهه بهینه با شیوع بیماری کرونا در شرایط کنونی باید بر دو موضوع متمرکز شد:
✅ کنترل شیوع بیماری از طریق سیاست‌هایی مبتنی بر کاهش تماس افراد مختلف جامعه با یکدیگر و فراهم نمودن تجهیزات پیشگیری برای بخش‌های آسیب‌پذیر جامعه
✅ رساندن ظرفیت پذیرش بخش‌های درمانی به حداکثر مقدار ممکن از طریق ایجاد بیمارستان‌های صحرایی و ...
با توجه به نکات فوق دستگاه‌های مسئول باید با دیدی آینده‌نگرانه ظرف مدت کوتاهی (نهایتاً یک روز) برآوردی دقیق از امکانات و توانایی کشور در ارتباط با دو موضوع فوق ارائه نمایند؛ تا در صورت ناتوانی کشور در ارتباط با هر یک از این موارد رایزنی‌های لازم برای جلب کمک‌های بین‌المللی پیش از رسیدن به وضعیت بحرانی و شکست نظام حکمرانی سلامت در کشور صورت گیرد.
⭕️ بازآرایی ستاد ملّی مبارزه با کرونا
با توجه به نکات فوق به نظر می‌رسد بازآرایی ستاد ملی مبارزه با کرونا امری لازم و ضروری باشد که در ادامه متن بر آن تمرکز خواهد شد.
این ستاد نیازمند آن است که از سرمایه اجتماعی و اعتماد کافی جامعه نسبت به خود برخوردار باشد؛ بر این اساس پیشنهاد می‌شود که ریاست این ستاد به فردی که هم در جامعه تخصصی پزشکی، هم در فضای اجتماعی جامعه ایران و هم در فضای بین‌المللی دارای اعتبار است سپرده شود؛ پیشنهاد این متن پروفسور مجید سمیعی یا فردی هم تراز ایشان است؛ انتخاب مقام‌های دولتی برای ریاست این ستاد امری اشتباه است که باید به شدت از آن پرهیز نمود.
ستاد دارای دو کارگروه اصلی خواهد بود: «کارگروه سیاست‌گذاری بین رشته‌ای» و «کارگروه ارتباطات جامعه و ستاد» که در ادامه در ارتباط با هر یک توضیحاتی ارائه می‌شود:
برای مطالعه ادامه متن بر روی اینستنت ویو کلیک کنید.
https://b2n.ir/011327
⭕️ این متن را اگر می پسندید به اشتراک بگذارید.
@SIAGS

✳️ پیام استاد محمدعلی موحد، در ضرورت توجه به وضعیت زنان و مردان آبروداری که در این شرایط به تنگنا افتاده اند.
https://news.1rj.ru/str/royayemelli

✅ «غم آن انبوه جماعتی بر دل من نشسته است که برای ادامهٔ زندگی محتاج کار روزانه‌اند. کارگران دستمزدبگیر، در سطوح مختلف، پشت میز اداره، پشت فرمان خودرو، پای ماشین کارگاه، کارگرانی که باید تمام روز را با خاک و گل و سنگ و سیمان پنجه درافکنند تا بتوانند دم غروب قوت لایموتی برای زن و بچهٔ‌ خود ببرند. به فکر آنان باشیم. مردان و زنان باشرف و آبروداری را که در تنگنا افتاده‌اند فراموش نکنیم.»

✅ « مبادا که جوان ها بی حوصله شوند و بی تابی نمایند، به نظرم جهان آبستن حوادث شگرفی است؛ امروز که هستید به وظیفه وجدانی خود عمل کنید و امید را از دست ندهید، فردای روشن تری در راه است، چه باک اگر من نبینمش، دیگرانش خواهند دید.»

منبع:
@jalaeipour

#رویای_ملی
#راهبرد_نوروز
⭕️ این مطلب را اگر می پسندید به اشتراک بگذارید تا آفریده شود.
⭕️ برای آفرینش رویای ملی ایرانیان به کانال زیر بپیوندید:
@royayemelli

✳️ ایران، جامعه‌ای قوی و حکومتی شکست خورده ✳️
✍️ سجاد فتاحی - جامعه‌شناس
t.me/SIAGS

✅ جامعه‌ی ایرانی جامعه‌ای یگانه است؛ نه از آنرو که ذات این جامعه بی همتاست؛ بلکه از آن سبب که استمرار چند هزار ساله این جامعه در این قلمرو جغرافیایی، به انباشتی از ذخایر فرهنگی و اجتماعی انجامیده است که منبعی غنی برای ماندگاری در شرایطی بحرانی است؛ از این منظر این جامعه را می‌توان یکی از پیچیده‌ترین جوامع بشری دانست. گرچه باید توجه داشت که این منبع نیز همانند هر ذخیره‌ی دیگری اگر بر آن افزوده نشده و صرفاً مصرف شود روزی به پایان خواهد رسید و آن روز آغاز فروپاشیِ اجتماعیِ این تمدن کهن است.

✅ سرِّ ماندگاری ایران در شرایطِ سخت نیز همین است؛ اما تمدن ایرانی در چند سده ی اخیر بویژه پس از ضعف حکومت صفوی دچار دولت ها و حکومت هایی شد که قابلیت ها و ظرفیت های آنها نسبتی با مسائل نوظهور پیش روی جامعه‌ی ایرانی نداشت. این روند سینوسی افت #قابلیت_حکومت، در شرایط کنونی به کمینه مقدار خود رسیده است؛ به عبارتی اگر در گذشته برخی نهادهای دولت در ایران از اندک قابلیت هایی برای حل مسائل جامعه‌ی ایرانی برخوردار بودند، این قابلیت ها نیز از دست رفته و ما در حال گذار از مرحله #حکومتی_هردمبیل (که در آن دست کم برخی نهادهای دولت دارای ظرفیت و قابلیت مثبت برای حل مسائل جامعه هستند)  به سمت #حکومتی_شکست_خورده (حکومتی با قابلیت منفی که در آن کلیه نهادهای حکومتی در حل مسائلی که برای مواجهه با آنها طراحی شده‌اند ناتوان اند و صرفاً با اتکا به ابزارهای قدرت سخت، جامعه را استثمار کرده‌ است) هستیم.

✅ تصور می‌کنم در چنین شرایطی افزایش قابلیتِ حکومت که لازمه ی ماندگاری آن است دشوار و تقریباً غیر ممکن است؛ تنها راهبردِ ممکن برای حفظ موجودیت این جامعه، پرهیز #ایران_گرایان از در افتادن به دام منازعه هایی کاذب با یکدیگر و با جامعه، توجه آنها به علل ریشه‌ای پیدایش شرایط کنونی، توضیح و تشریح این علل بنیادین برای جامعه، ائتلاف ایران گرایان برای کنترل نیروهای واگرای برآمده از دهه ها ناکارآمدی در حل مسائل و اندیشیدن به طراحی دولتی است که از قابلیت ها و ظرفیت‌های مناسب برای مواجهه بهینه با مسائل پیچیده و بدخیم پیش روی جامعه‌ی ایرانی برخوردار باشد؛ طرحی که هم به کار اصلاح امروز می‌آید، اگر فرصتی فراهم شود، و هم به کار بنیان گذاری احتمالی فردا.

⭕️ پی نوشت: برای آشنایی بیشتر با مفاهیمی چون قابلیت مثبت و منفی، حکومت هردمبیل و شکست خورده به #کتاب_توانمند_سازی_حکومت مراجعه کنید. 

 ⭕️ این متن را اگر می پسندید به اشتراک بگذارید.
@SIAGS

✳️سیاست مدارِ مَست✳️
( گفت: در سر عقل باید بی کلاهی عار نیست)
✍️ سجاد فتاحی - جامعه‌شناس
t.me/SIAGS
✅ در خوزستان، آمار تلفات ناشی از مصرف الکل تقلبی به بیش از بیست نفر رسیده است... و فکر می‌کنم سالانه بیش از 200 نفر در ایران بواسطه مصرف مشروبات الکلیِ دست ساز و تقلبی جان خود را از دست می‌دهند.
✅ دهه‌هاست در ایران بواسطه غلبه ایدئولوژی بر #سیاست_گذاری_عقلانی_و_داده_محور، منافع ملی نادیده گرفته می‌شود. بر این اساس در ارتباط با همین موضوع مصرف مشروبات الکلی، سیاست‌گذاری به راهکارِ ساده اندیشانه‌ی ممنوعیت تولید و مصرف، تقلیل یافته است... این در حالی است که بنا بر برخی آمارهای غیر رسمی، ایران یکی از پر مصرف‌ترین کشورهای اسلامی در این زمینه بوده و مصرف الکل در آن با برخی کشورهای اروپایی و آمریکایی برابری می‌کند؛ بر این اساس «سیاست ممنوعیت» در کاهش مصرف شکست خورده و اگر تبعات منفی آن از قبیل تبدیل شدن بازار واردات، تولید و فروش مشروبات الکلی به بازاری زیرزمینی و غیر قابل نظارت؛ به خطر افتادن سلامت مصرف کنندگان پر شمار در ایران؛ خروج منابع ارزی قابل توجه و از دست دادن بازارهای داخلی و خارجی در ارتباط با این محصول (از آنرو که ایران در این زمینه دارای مزیت نسبی است؛ به عنوان نمونه بخش قابل توجهی از خرمای تولیدی در جنوب ایران با قیمتی نازل به روسیه صادر می‌شود و با قیمتی گزاف به شکل نوشیدنی‌های الکلی به بازار زیرزمینی ایران باز می‌گردد) را در نظر بگیریم شکست اندر شکست است.
✅ مستی را عموماً حالتی مخالف هوشیاری می دانند؛ به نظر می‌رسد سیاست‌مداران و سیاست‌گذارانِ ایرانی که با دیدن تبعات منفی سیاست‌های ناکارآمد خود در چند دهه گذشته در حوزه‌های گوناگون، و به صورت خاص در زمینه تولید و مصرف مشروبات الکلی، همچنان بر اجرای این سیاست‌ها پافشاری می‌کنند دچار گونه‌ای مستی شده‌اند و در این مستی، منافع ملّی قابل توجهی را بر باد می‌دهند. مستی سیاست‌مداران می‌تواند علل مختلفی داشته باشد؛ یکی از نشانه‌های کارآمدی یک ساختار سیاسی در مقایسه با ساختار سیاسی دیگر، سازوکارهایی است که برای جلوگیری از مستی سیاست‌مداران و سیاست‌گذاران در آن تعبیه شده است؛ چرا که مستی یک سیاست‌مدار می‌تواند بحران‌های عدیده‌ای را برای یک کشور ایجاد کند.
پروین اعتصامی چه زیبا در شعر مست و هوشیار سرود، آنجا که مست در پاسخ به محتسب که به او نهیب زده بود:
آگه نیستی کز سر در افتادت کلاه
گفت: در سر عقل باید بی کلاهی عار نیست
⭕️ این متن را اگر می پسندید به اشتراک بگذارید.
@SIAGS

‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ بی پناهی ما و #پویش_ملی_نه_به_مسافرت_نوروزی
✍️ سجاد فتاحی - جامعه‌شناس
t.me/SIAGS

✅ اینفوگرافی پیوست را خوب نگاه کنید؛ به قطعیت می‌توانم بگویم که آمارها با واقعیت کنونی ابتلای هموطنانمان به بیماری کرونا و مرگ آنها در اثر آن فاصله‌ی زیادی دارد؛ اگر دولت و نظام سیاسی این را می‌داند و اطلاع‌رسانی نمی‌کند که نمی‌دانم نامش را چه بگذارم؛ ولی اگر این را نمی‌داند اوج ناکارآمدی است.

✅ از نظر شیوع بیماری، استان‌های تهران، مازندران، اصفهان، قم و گیلان بحرانی‌ترین وضعیت را دارند؛ از این بین در ایام نوروز، تهران و قم از آنرو که در زمره یکی از مهاجرپذیرترین استان‌های کشور هستند مبدا بزرگ مسافران‌اند و اصفهان، قم و گیلان در شمار یکی از مقاصد جذاب برای سفر. جابجایی جمعیت در ایام نوروز امسال در همین استان‌ها و البته استان‌های دیگر کشور می‌تواند وضعیت بحرانی کنونی را دشوارتر نماید.

✅ در سال گذشته دو استان گیلان و مازندران، در مجموع میزبان نزدیک به 15 میلیون مسافر نوروزی بوده‌اند و اصفهان میزبان 3 میلیون نفر مسافر.

✅ نوروز امسال در صورت ورود حتی یک سوم میزان مسافرین سال گذشته به این استان‌ها، و بویژه به گیلان و مازندران، فاجعه‌ای ملی رقم خواهد خورد؛ چرا که با توجه به وضعیت بحرانی این استان‌ها، هم شیوع بیماری در سراسر نقاط مختلف کشور گسترش می‌یابد و هم با توجه به تجهیزات، نیروی انسانی و زیرساخت‌های درمانی این استان‌ها، نظام درمانی آنها از پاسخ‌گویی به نیازهای بیماران ناتوان خواهد ماند و در آستانه شکست کامل قرار می‌گیرد.

✅ به عنوان نمونه استان گیلان در حدود 2 میلیون و 530 هزار نفر جمعیت دارد و در حال حاضر دست‌کم یک سوم تخت‌های بیمارستانی گیلان به بیماران مبتلا به کرونا اختصاص داده شده است و استاندار این استان از سایر استان‌ها، تقاضای اعزام پزشک و پرستار کرده است؛ تصور کنید که با مسافرت حتی 1 میلیون و 265 هزار نفر به این استان ( در حدود یک هشتم میزان سال گذشته)، 50 درصد به بار نظام درمانی این استان افزوده می‌شود و این یعنی ناتوانی نظام درمانی در پاسخ‌گویی به نیازها و آغاز فاجعه‌ای بزرگتر؛ فاجعه‌ای که بر خلاف نظر برخی آقایان، حتی اگر رقم بخورد باز هم مسئولیت آن بر عهده مردم نیست و نظام سیاسی باید پاسخ‌گو باشد (اگرچه هزینه‌اش را مردم می‌دهند)، چرا که انحصارِ منابع و سیاست‌گذاری را در اختیار دارد. به نظرم آنان که مردم را سرزنش می‌کنند دهانشان را شیر سوزانده و به ماست فوت می‌کنند؛ این هم ناشی از آن است که یا نمی‌دانند که شیر علت اصلی سوزش دهان است یا نمی‌خواهند مخاطرات فوت کردن به شیر را بپذیرند.

✅ با یکدیگر صادق باشیم، ملّت ایران در این روزها، بی‌پناهی تلخی را تجربه می‌کند؛ بی پناهی ناشی از شکست و فروماندگی نظم سیاسی.

✅ سامانه‌های سیاسی، تکیه‌گاه و پناهگاه مردمان یک سرزمین اند، هنگامی که این نظام ها تبدیل به پناهگاه اقلیتی می‌شوند، دیگر در شرایط سخت از اکثریت مردم بی پناه، انتظار رعایت مصلحت و اخلاق نیست؛ و تاریخ بشری نشان داده است که اگر باشد نیز انتظاری بیهوده است.

✅ ما بی پناهیم و جز یکدیگر هیچ‌کَس را نداریم؛ برای جلوگیری از رقم خوردن فاجعه‌ای بزرگ‌تر خودمان باید دست به کار شویم و این بار در آستانه نوروز 1399، برای حفظ جان خود و تعداد بیشتری از هموطنانمان به #پویش_ملی_نه_به_مسافرت_نوروزی بپیوندیم و امیدوار باشیم و بکوشیم که نظم سیاسی، تبدیل به پناهگاهی برای همه ایرانیان شود؛ آنروز، بهار خواهد آمد و در شرایط دشوار، احساس بی پناهی نخواهیم کرد.

⭕️ پی نوشت: یادمان باشد که حتی اگر خودمان در استانی زندگی می‌کنیم و خانه مادری و پدری مان در استانی دیگر است نیز سفر ما به آن دیار، به همان اندازه‌ی سفر دیگران مخاطره آمیز است.

⭕️ این متن را اگر می پسندید به اشتراک بگذارید.
@SIAGS

✳️ملت خسته و حکمران خجسته✳️

⭕️توضیح: محمد حسین کریمی پور را هیچگاه از نزدیک ندیده‌ام اما یادداشت هایش در تلگرام شفافیت و صراحتی دارد که به دل می‌نشیند؛ به گمانم از نسلی است که حاضر نشده است به هیچ قیمتی حقیقت را قربانی مصلحت کند. این آخرین یادداشت او و در وصف اوضاع امروز ملت و حکمران است.

✳️چرا خلق الله، بهانه می گیرند؟ ✳️
✍️ ️محمد حسین کریمی پور
t.me/SIAGS

✅ مرحوم پدرم، حین اشغال شمال ایران در جنگ دوم، شاهد ماجرای جالبی بود. پیرمردِ نحیفِ متشرعی با محاسن و عرقچین، کاسه بزرگی از ماست بر سر داشت و لنگان سوی بازار روز می رفت. سرباز روسی، انگشتی به کاسه برد و بدهان کشید. پیرمرد با اعلا صوت ممکن به لهجه محلی، اظهار تنفر و بی تابی می کرد: “ ایشش! ایشششیه ! “ طبعا مرد روس گیلکی نمی دانست اما شدت اعتراض را در می یافت. کاسه پیرمردرا بزمین زد و او را بباد کتک گرفت.

✅ آن دو‌ نه زبان همدیگر را می فهمیدند و نه منطق فکری هم را. پیرمرد شاکی بود که چرا سرباز بخاطر یک مثقال دلگی، تغار ماستی را نجس و بی مصرف کرده. مرد روس هم لابد معترض بود که مگرانگشتی ماست چه قیمت دارد که بد دهاتی خسیس، بی آبروئی راه انداخته؟

✅ گاهی به رفتار یک ملت خسته و‌ یک حکمران خجسته نگاه کنی، همین را می بینی. حکمران هر کار کند، خوب یا بد، خلق الله با نهایت قدرت به قشقرق و مخالفت می پردازند. نه بابت یک انگشت ماستی که لمبانده، بابت نجاستی که به تغار زندگی ملت زده است! کار باینجا که رسید، خرِ مراد، در گل می ماند و سلطنت امر بیمزه ای می شود. باقی، بقایت!

منبع:
https://news.1rj.ru/str/M_H_Karimipour
⭕️ این متن را اگر می پسندید به اشتراک بگذارید.
@SIAGS

✳️ دُم ماهی را فراموش نکنید! ✳️
✍️ سجاد فتاحی - جامعه‌شناس

https://news.1rj.ru/str/SIAGS

✅ در سال ۱۹۶۸، کائورو ایشیکاوا، که فردی متخصص در حوزه کنترل کیفیت بود، ابزاری را برای ترسیم گرافیکی مجموعه‌ای از علّت‌های کوچک و بزرگ که با قرار گرفتن در کنار هم، یک وضعیت، رویداد یا مسئله را به وجود می‌آورند ابداع کرد؛ ابزاری که بواسطه شباهت شکل آن به ماهی با عنوان نمودار استخوان ماهی هم شناخته می‌شود.

✅ برای رسم این نمودار مشکل یا مساله‌ای که قصد تحلیل آن را داریم در سمت راست نمودار یا همان سر ماهی قرار می‌دهیم و سپس با حرکت از سمت راست به چپ، بر روی استخوان‌های ماهی، علّت‌های نزدیک و دوری که رویداد یا مسئله را ایجاد کرده‌اند می‌گذاریم، این کار را آنقدر ادامه می‌دهیم تا در انتهایی ترین قسمت نمودار (دُم ماهی) به علّت یا علّت‌های ریشه‌ای رخداد یا مسئله برسیم. 

✅ گاهی اوقات ما بدون توجه به اهمیت و اثر علّت‌های گوناگون و مهمتر از همه علّت‌های ریشه‌ای یا همان دُم ماهی، با مسائل زندگی و کشور کلنجار می‌رویم و چون دُم ماهی را فراموش کرده‌ایم شکایت می‌کنیم که چرا مسئله حل نمی‌شود و اوضاع بهبود نمی‌یابد؟ چرا مصیبتی از پی مصیبتی دیگر می‌آید و فاجعه و تلخی، ما را رها نمی‌کند؟
در چنین شرایطی ایشیکاوا به ما یک توصیه راهگشا دارد و آن این است که: نمودار استخوان ماهی را رسم کنید و ببینید دُمِ آن به کجا می‌رسد؟

✅ اگر وضعیت ناگوار کنونی ایران را سر ماهی بدانیم و آسیب‌های اجتماعی گوناگون، وضعیت ناگوار اقتصادی، وضعیت بحرانی محیط‌زیست، اعتبار اندک ایران در عرصه سیاست خارجی، ناکارآمدی در برخورد با هر رویداد و تبدیل کردن آن به یک بحران (از اعتراضات دهه ۶۰ و اعتراضات ۷۸ و ۸۸ و دی ۹۶ و آبان ۹۸ و سیل ۹۷ و سقوط آن هواپیما و مواجهه با کورونا) و... را علّت‌های قرار گرفته بر استخوان‌های نزدیک به سر ماهی (می‌توانیم برای هر یک از این مسائل نیز یک نمودار استخوان ماهی ترسیم کنیم، اما نکته جالب آن است که در جایی به هم می‌رسند) تا زمانی که به سراغ شناسایی علّت یا علّت‌های نشسته بر دُم نرویم مسئله‌ای حل نخواهد شد و هر دَم غمی نو به مبارک بادمان می‌آید.

✅ فراموش کردن دُم ماهی یا ناتوانی در پرداختن به آن، راز استمرار وضعیت بحرانی و ناگوار ایران در چند دهه گذشته است، وضعیتی که با تغییر دولت‌ها نیز بهبودی در آن حاصل نخواهد شد؛ چرا که ناکارآمدی دولت‌ها و قابلیت اندک آنها در بهترین حالت، استخوانِ نزدیک به دُم ماهی است و نه دُم آن.

✅ اقتصاددانان، جامعه‌شناسان و سایر متخصصین حوزه‌های گوناگون که بدون ترسیم نمودار استخوان ماهی مسائل و بدون توجه به دُم ماهی، برای مسائل گوناگون کشور نسخه تجویز می‌کنند در بهترین حالت نقش بر آب می‌زنند و در بدترین حالت سبب گمراهی جامعه و سیاست مدار، استمرار وضعیت ناگوار کنونی و ایجاد اغتشاش ذهنی در جامعه می‌شوند، جامعه‌ای که بیش از هر زمان دیگری نیازمند فهمِ علّت‌های بنیادین پیدایش وضعیت ناگوار کنونی است.

صدای ایشیکاوا هنوز به گوش می‌رسد:
دُم ماهی را فراموش نکنید!

 ⭕️ این متن را اگر می پسندید به اشتراک بگذارید.
@SIAGS

✳️ مرکز دیسپاچینگ کورونا ✳️
✍️ سجاد فتاحی - جامعه‌شناس
t.me/SIAGS

✅ اتاق های کنترل و مراکز دیسپاچینگ در سامانه‌های حکمرانی مراکزی هستند که دو وظیفه عمده را بر عهده دارند، رصد پیوسته وضعیت داده‌ها و اطلاعات در یک حوزه مشخص و ارائه سیاست‌هایی به بخش های اجرایی، با توجه به ادبیات جهانی و بومی، برای حرکت جامعه از وضعیت کنونی به وضعیت مطلوب ( بنگرید به https://news.1rj.ru/str/SIAGS/66).

✅ یکی از نواقص عمده سامانه‌ی حکمرانی در ایران، عدم برخورداری از چنین مرکزی است.
خلاء نبود چنین مراکزی بویژه در هنگامه بحران های بزرگ، همانند همین بحران کورونا خود را بیش از پیش نشان داده و سبب سیاست گذاری هایی نامناسب و حتی اشتباه می‌شود که نتیجه آن افزایش هزینه‌های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی -امنیتی و در نهایت شکست در مواجهه با بحران است. بر این اساس در روزهای اولیه تشکیل ستاد ملّی کرونا، پیشنهاد تشکیل ستادی را دادم که بتواند تبدیل به مرکز دیسپاچینگ کرونا در کشور شود (بنگرید به https://news.1rj.ru/str/SIAGS/320).

✅ استاد و دوست عزیزم محمد فاضلی پیشنهاد و متنی دقیق تر و کاربردی تر در این زمینه تهیه کرده است (بنگرید به https://news.1rj.ru/str/fazeli_mohammad/1829)؛ که به نظرم هر چه سریعتر باید شنیده شده و پیاده‌سازی شود.

✅ البته همانطور که در متن ضرورت بازآرایی ستاد ملّی کرونا هم بیان کرده‌ام شنیده شدن و اجرای چنین پیشنهادهایی خود نیازمند وجود حداقلی از پیچیدگی در حکمرانان و سامانه‌های حکمرانی است که در وجنات سیاست مداران و سامانه سیاسی کنونی چنین ظرفیتی را نمی‌بینم؛ اما همانطور که استاد عزیزم در متن خود گفته است:
رویا و آرزو که محال و جرم نیست.

⭕️ این متن را اگر می پسندید به اشتراک بگذارید.
@SIAGS

تحولات بزرگ پس از سختی های بزرگ از راه می‌رسند و نوروز یادآور آن است که برای گذر از سختی و سرما باید از زمستان دل کند و بهار را در آغوش کشید.
نوروز مبارک

توضیح: دوست عزیزم محمد رضا جلائی‌پور مطلب زیر را در زمینه آسیب شناسی نظام حکمرانی ایران در مواجهه با کرونا نوشته است، این مطلب از آنرو که بر خلاف بسیاری متن های دیگر در صدد تبیین عملکرد نامناسب کنونی است گامی به پیش است، اما از آنرو که محمد رضا به علل میانی پرداخته و در آن به علت های ریشه‌ای اشاره‌ای نکرده است کاستی هایی دارد و باید آن را عمیق تر کرد، چرا که تغییر در علل سطح میانی جز از طریق اصلاح و تعدیل علل ریشه‌ای امکان‌پذیر نیست.

✳️ سندرم تاخیر ✳️

✍️ محمدرضا جلائی‌پور

📍 در طول هفته‌های گذشته و مواجهه با بحران کرونا، ایران «جامعه‌ای قوی»، «نظام سلامت قوی» ولی «حکمرانی و مدیریت بحرانِ ضعیف و کُند» داشت.

📍 در ایران تا ۸ اسفندماه ورود اتباع چین به ایران ممنوع نشد. گزارش شفاف ورود کرونا به ایران تاخیری حداقل یک‌ماهه داشت. ممنوعیت سفر به قم با تاخیری حداقل ۱۹ روزه از ۱۸ اسفند اعمال شد. بعد از ۶هفته هنوز وضعیت اضطراری اعلام نشده است.

📍 تعطیلی موقت زیارتگاه‌ها با تاخیری حداقل ۲۷ روزه در ۲۶ اسفند صورت گرفت. طرح موسوم به «فاصله‌گذاری اجتماعی» تنها از ۸ فروردین اجرا شد.

📍 رویه‌ها و قوانین استخدامی و حراست‌ها مانع جذب و ارتقای سرمایه‌های انسانی در نهادهای حکمرانی ایران‌اند و هیچ جریان سیاسی و دولتی تا کنون اصلاح این رویه‌ها و جایگزینی شیوه‌های شایسته‌گزین و شفافِ جذب و ارتقا در نهادهای حکمرانی را در اولویت خود قرار نداده و حاضر به پرداخت هزینه‌اش نشده است.

📍 دولت حسن روحانی هم مشابه پاره‌ای از دولت‌های راست‌گرای جهان از ترس کاهش تولید و لطمه به اقتصاد و بدون حساسیت کافی به مرگ شهروندانش، هم در جدی گرفتن بحران کرونا تاخیر داشت.

📍 اقتصاددان شاخص ایران در نامه‌ای که به دولت نوشته‌اند، هاشم پسران – استاد برجستهٔ اقتصاد -، اتاق بازرگانی ایران، معاونت رفاه وزارت کار، تعدادی از اقتصاددانان و سیاست‌مداران عدالت‌خواه، و چند طومار دانشگاهیان به دولت پیشنهاد کرده‌اند که از آسیب‌پذیرترین شهروندان حمایت مالی کند.

📍 از ۱۰۰ هزار میلیارد تومانی که دولت برای مدیریت بحران کرونا اختصاص داده‌ تا کنون فقط ۸ هزار میلیاردش را برای کمک مالی به شهروندان بی‌بیمهٔ بی‌حقوقِ ثابت منظور کرده است که کافی نیست.

📍جستار پیش رو ابتدا ۱۲ مصداق پرهزینه‌ از «سندرم تاخیر» در تصمیمات مدیران بحران کرونا در ایران را مرور و سپس در تبیین و توضیح چرایی بروز این سندرم چهار علت مهم را ذکر می‌کند.

👇متن کامل را در اینجا بخوانید یا در موبایل خود روی کلمه instant view بزنید
https://b2n.ir/587692
منبع
@jalaeipour

 ⭕️ این متن را اگر می پسندید به اشتراک بگذارید.
@SIAGS

✳️پیمایش ملّی کرونا، روشی برای شناخت دقیق وضعیت ✳️
✍️ سجاد فتاحی - جامعه‌شناس
t.me/SIAGS
✅ در ارتباط با پدیده‌های پیچیده‌ای چون شیوع بیماری کرونا، آگاهی دولت‌ها از وضعیت واقعی شیوع این بیماری در نقاط مختلف کشور، نقشی اساسی در انجام سیاست‌گذاری‌هایی اثربخش از سوی آنها در زمان و مکان مناسب دارد.
✅ بزرگترین مساله‌ی کنونی در ایران در ارتباط با این بیماری، ناآگاهی دولت و نظام سیاسی از میزان شیوع بیماری در کشور و چگونگی پراکندگی آن در نقاط مختلف ایران است. برخی برآوردها، میزان شیوع بیماری در ایران را بین 15 تا 20 برابر آمار رسمی می‌دانند؛ و این به آن معناست که عملاً نظام حکمرانی در ایران نسبت به وضعیت کنونی شیوع بیماری در کشور و نحوه‌ی پراکندگی آن نابیناست. پایش‌های تلفنی انجام شده نیز بواسطه‌ی آنکه از دقت و اعتبار کافی برخوردار نیست نمی‌تواند به دولت در کاهش این نابینایی که مقدمه‌ی لازم برای سیاست‌گذاری اثربخش است کمک کند.
✅ بر این اساس به نظر می‌رسد انجام یک پیمایش ملّی دو وجهی در شرایط کنونی لازم و ضروری باشد. پیمایشی که با نمونه‌گیری دقیق، امکان تعمیم نتایج آن را به کل جامعه ایران فراهم کند و به صورت همزمان هم نظر ایرانیان را در مورد ابعاد این بیماری جویا شود و هم با استفاده‌ از کیت‌های تست بیماری، سلامت آنها را مورد بررسی قرار داده و میزان شیوع بیماری را در کشور مشخص کند.
✅ در ارتباط با این پیمایش ملی دو وجهی، توجه به نکات زیر لازم و ضروری است:
⭕️ نمونه‌گیری پیمایش باید به صورت بسیار دقیق و با کمترین خطا باشد که اعتبار نتایج حاصل، برای تعمیم آن به کل جامعه ایران افزایش یابد؛ بر این اساس مسئولیت برآورد جمعیت نمونه و نحوه‌ی نمونه‌گیری باید به تیمی متخصص در این زمینه محول شود.
⭕️ کیت‌های مورد استفاده در این پیمایش باید حتماً در زمره‌ی بهترین کیت‌های موجود در جهان بوده و از دقت بالایی برای تشخیص بیماری برخوردار باشند؛ بنا بر اظهار نظر برخی متخصصین بعضی از کیت‌های موجود در ایران از توانایی مناسبی برای تشخیص سریع بیماری برخوردار نیست و طبیعتاً نباید از چنین کیت‌هایی در این پیمایش ملی استفاده کرد.
⭕️ پیمایش باید توسط کادرهای پزشکی و بهداشتی به همراه پرسش‌گرانی خبره انجام شود؛ ورود نیروهای نظامی و انتظامی به این موضوع از قبیل نیروهای بسیج می‌تواند اعتبار نتایج را به شدت کاهش دهد.
⭕️ پرسش‌نامه‌ای که در کنار گرفتن تست تکمیل می‌شود حتماً باید توسط تیمی بین‌رشته‌ای و زبده‌ از جامعه‌شناسان، متخصصین علوم سیاسی و پزشکان تهیه شده و توسط پرسشگرانی آموزش دیده تکمیل شود تا اعتبار نتایج افزایش یابد.
✅ در صورت انجام این پیمایش ملی به صورتی صحیح، نظام حکمرانی از نابینایی نسبی کنونی خارج شده و آگاهی نسبتاً دقیق و معتبری از میزان شیوع بیماری در کشور و نحوه‌ی پراکندگی آن کسب خواهد کرد؛ این آگاهی اگر به درستی به کار گرفته شود می‌تواند به بخش‌های گوناگون دولت و نظام سیاسی در انجام سیاست‌گذاری‌هایی بهتر کمک کند.
⭕️ این متن را اگر می پسندید به اشتراک بگذارید.
@SIAGS

✳️فاصله‌گذاری اجتماعی یا فاصله‌گذاری فیزیکی✳️
✍️ سجاد فتاحی - جامعه‌شناس
t.me/SIAGS
✅ مفاهیم و ایده‌ها اثری عمیق بر نظام اندیشه‌ای انسان‌ها و جوامع بر جا می‌گذارند؛ به همین دلیل همگان و مهمتر از همه دولت‌ها و نظام‌های سیاسی باید در گزینش آنها بیشترین دقت را داشته‌ باشند.
✅ در چند روز اخیر طرحی با عنوان طرح فاصله‌گذاری اجتماعی مطرح شده است که اگرچه کلیت ایده‌ی نهفته در آن قابل دفاع است اما عنوان برگزیده شده برای این طرح، کاملاً اشتباه است.
✅ آنچه که به عنوان طرح فاصله‌گذاری اجتماعی مطرح است در حقیقت طرحی برای افزایش فاصله‌ی فیزیکی بین افراد جهت کاهش احتمال انتقال بیماری کرونا است.
✅ هنگامی که در انتخاب عنوان برای یک طرح اینگونه بی‌‌دقتی می‌شود؛ بسیار بعید می‌دانم که در ارتباط با محتوای آن تاملات و بررسی‌‌های دقیقی انجام شده باشد.
✅ چنین خروجی‌هایی نتیجه‌ی عملکرد سازمان‌ها و اداراتی است که در زمینه کیفیت منابع انسانی بنا به دلایل گوناگون، دچار فقر جدی هستند؛ کار تخصصی و عمیق در آنها معنایی ندارد؛ برای پاسخ‌گویی هرچه سریعتر به تقاضاهای معقول و نامعقول روسای خود دقت را قربانی سرعت می‌کنند و طرح‌ها و پیشنهادهایی را ارائه می‌دهند که اهمیت و بزرگی آنها نسبتی با زمان و کیفیت منابع انسانی که برای تولید آنها صرف شده است ندارد.
نتیجه هم از پیش مشخص است:
❇️ مفاهیم و ایده‌هایی مغشوش که حاصل کپی‌برداری‌هایی بدون تامل است؛
❇️ اتلاف منابع مالی و انسانی؛
❇️ و وارد آمدن آسیب‌هایی جدی به جامعه.

⭕️ این متن را اگر می پسندید به اشتراک بگذارید.
@SIAGS