یعنی نفر اول جمله نیست و نه تنها کاری را انجام نمی‌دهد و بلکه فعل انجام شده به مفعول مرتبط می‌شود و روی آن صورت می‌گیرد.

پس ما نمی‌توانیم از همان ضمایر فاعلی یا Subject Pronouns برای جایگزینی مفعول جمله استفاده کنیم و نیاز به جدول جداگانه داریم.

همانطور که در جدول بالا مشاهده می‌کنید، دو بخش مفردها و جمع‌ها برای این ضمایر هم صدق می‌کند. اما در بعضی از این ضمایر مانند “you” و “it”، تغییری ایجاد نشده و ما باید در جایگاه آنها در جمله متوجه‌ی ضمیر فاعلی یا مفعولی بودن آنها بشویم.

ستون مفردها، درست مانند جدول ضمایر فاعلی یا Subject Pronouns، از سه بخش اول شخص، دوم شخص و سوم شخص تشکیل شده است.

در این جدول، معنی فارسی ضمایر همان خواهد ماند، زیرا در زبان فارسی، ضمایر فاعلی و مفعولی به صورت مشابه با کاربرد مختلف استفاده می‌شوند. در جمله‌ی “من به تو زنگ زدم”، “من” ضمیر فاعلیست و “تو” ضمیر مفعولی، ولی در جدول ضمایر زبان فارسی، تفاوتی با هم ندارند.

پس وقتی از “me” و “you” در جملات استفاده می‌کنیم باید حتما منظورمان اول شخص و دوم شخص مفردی باشد که در جایگاه مفعول می‌نشینند.

برای انتخاب ضمیر مفعولی سوم شخص مفرد، باید دقت داشته باشیم که جنسیت آن فرد به چه صورت است. اگر آن فرد مذکر بود از “him” و اگر مونث بود از “her” برای جایگزینی اسم مفعول با ضمیرش استفاده می‌کنیم. در ضمایر مفعولی هم مانند ضمایر فاعلی، “it” ضمیر اشاره به غیرانسان است و تغییری در ظاهرش، در جایگاه مفعول، ایجاد نشده است.

در ستون جمع‌ها، زمانی که ضمیر “ما”، “شما” و “آنها” در جایگاه مفعول قرار گیرند، عوض شده و مانند جدول پایین تغییر شکل می‌دهند.

صدوسی سخنرانی افراد مشهور جهان با متن ویدیو و فایل صوتی منحصر به فرد ترین مجموعه آموزش پیشرفته زبان انگلیسی
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖🔸

“us” ضمیری است که ما برای بیان اول شخص جمع از آن استفاده می‌کنیم. همانطور که در ابتدای معرفی ضمایر مفعولی یا Object Pronouns توضیح دادیم، ضمیر “you” در هر دو جدول، تغییر شکل داده نشده، اما با توجه به فعل و معنی نهایی جمله باید تشخیص داد که در چه جایگاهی قرار خواهد گرفت.
برای جایگزین کردن چند نفر که خود شخص و مخاطبین مستقیمش نیستند، باید از ضمیر سوم شخص جمع که در این جدول ” Them” است، استفاده کرد.
برای مثال:

2. ضمایر ملکی (Possessive Pronouns):
ضمیرهای ملکی یا Possessive Pronouns کلماتی هستند که مالکیت یا تعلق را نشان می‌دهند. آن‌ها به جای اسم‌ها استفاده می‌شوند تا نشان دهند چیزی متعلق به چه کسی است. در زبان انگلیسی، ضمیرهای ملکی رایج شامل این ضمایر به جلوگیری از تکرار و واضح‌تر کردن جملات کمک می‌کنند. درک نحوه استفاده صحیح از ضمایر ملکی برای برقراری ارتباط مؤثر در زبان گفتاری و نوشتاری ضروری است.

اگر می‌خواهید درباره‌ی ضمایر ملکی بیشتر بدانید به لینک زیر سر بزنید.

برای مثال:

. ضمایر بازتابی (Reflexive Pronouns):
ضمایر بازتابی یا Reflexive pronouns کلماتی هستند که زمانی استفاده می‌شوند که فاعل و مفعول یک جمله یک نفر یا یک گروه یکسان باشند. آن‌ها بر عملی که فاعل خودش انجام می‌دهد تأکید می‌کنند و معمولاً با “-self” یا “-selves” پایان می‌یابند.

🔸🔸▬🔸 خودآموز مکالمه🔸▬🔸
👉🔹American English File
امریکن انگلیش فایل
زبان + انگيزه = فرصت،
شعار مجموعه جديد American English File مي باشد.

برای درک بهتر این ضمایر 👇

برای مثال:

4. ضمایر نسبی (Relative Pronouns):
ضمیرهای نسبی کلماتی هستند که جملات نسبی را معرفی می‌کنند، جملاتی که اطلاعات بیشتری درباره یک اسم در یک جمله ارائه می‌دهند. آن‌ها به اتصال جمله به اسم کمک می‌کنند و مشخص می‌کنند که به چه کسی یا چه چیزی اشاره می‌شود. با استفاده از ضمایر نسبی، می‌توانیم جملات را ترکیب کنیم، توصیف‌ها را غنی‌تر کنیم و ساختارهای پیچیده‌تری ایجاد کنیم که ارتباطات ما را دقیق‌تر و جذاب‌تر می‌سازد.

برای بررسی دقیق از این ضمیر به لینک زیر سر بزنید.

➖➖➖➖🔔➖➖➖➖➖➖

👈🔹 یادگیری انگلیسی با سریال How I Met Your Mother  زیر نویس  انگلیسی

➖➖➖➖➖🔔➖➖➖➖➖

نتیجه‌گیری:
در نتیجه، ضمایر بخش‌های اساسی زبان هستند که ارتباط را با جایگزینی اسم‌ها و جلوگیری از تکرار بهبود می‌بخشند. انواع مختلف ضمایر، از جمله ضمایر شخصی، ملکی، بازتابی، نسبی، هر یک نقش‌های خاصی در جملات دارند. درک این انواع مختلف به ما اجازه می‌دهد تا خود را به‌وضوح و به‌طور مؤثر بیان کنیم و گفتار و نوشتار ما را روان‌تر و جذاب‌تر می‌سازد. تسلط بر ضمایر برای دستیابی به مهارت در هر زبانی اساسی است.