#تاریخ

⚔📚 جنبش شعوبیه / بخش پنجم

🛡🇮🇷 دیلمیها و گیلها

گیلها و دیلمیها، دو تیره از ایرانیان هستند که از روزگاران بسیار دور در بخشهای غربی دریای کاسپین می‌زیسته‌اند. گیلها در فاصله‌ی میان کوهستان البرز و دریای کاسپین و دیلمیها درون کوهستان البرز زندگی می‌کرده‌اند. دیلمیها به اقتضای زندگی در کوهستان و کشمکش با سختیهای طبیعت، مردمانی دلیر و جنگجو بودند. پس از فروافتادن شاهنشاهی ساسانی و تازش اعراب، از برکت کوهستان البرز و سختی گذر از آن، مردم گیل و به ویژه دیلمیها تا سالها در برابر اعراب تازی ایستادگی نموده و آنچه را که توانستند، از کیش و تمدن و آیینهای باستانی ایران، از نابودی رهانیدند. دیلمیها هرگاه فرصت می‌یافتند، بر اعراب می تاختند و با کشتن شماری از ایشان، انتقام ویرانی و آسیبی را که اعراب بر ایران وارد کرده بودند، می‌گرفتند. از این رو اعراب از دیلمیها وحشت داشتند و هرگاه سربازی یا افسری در جایی نافرمانی می‌کرد، او را برای تنبیه، به خدمت در نزدیکی دیلمیها می‌فرستادند. واژه‌ی دیلم در واژگان عرب به معنای مطلق دشمن جا افتاده است. دیلمیها بعدها به داستانی که در تاریخ آمده است مسلمان شدند.

🛡🇮🇷 فرمانروایی بوییان (یا آل‌بویه از ۳۱۴ خورشیدی تا ۴۳۴ خورشیدی)

بوییان (آل بویه) و زیاریان (آل زیار) دو رشته از فرمانروایان ایرانی مسلمان بودند که ریشه در دیلمان داشتند. تاریخنگاران نسبت بوییان را به شاهان ایران پیش از اسلام می‌رسانند.
بوییان در دوره‌ی زیاریان از استانداران بخشهای مرکزی ایران بودند. پس از مرگ مردوایز زیاری (مرداویج) سه پسر بویه به نامهای علی، حسن و احمد حوزه‌ی فرمانروایی خاندان بویه را به جنوب ایران گسترش داده، شهرهای فارس و بندرهای جنوب ایران را بدان افزودند.
یکی از این برادران بویه به نام احمد، پس از شکست دادن گماشتگان خلافت عباسی در کرمان و اهواز، آهنگ بغداد کرد و با شکست دو سپهسالار خلیفه‌ی عباسی، به بغداد وارد شد. او سرنوشت و سرپرستی کارهای المستکفی‌بالله، خلیفه‌ی عباسی را به دست گرفت و دستور داد که هر روز برای هزینه‌های خلیفه ۵۰۰۰ دینار به او پرداخت شود. چون مستکفی خواست علیه او دسیسه نماید، احمد بویه، او را از خلافت برکنار کرد و المطیع‌ بالله را به جای او به خلافت گماشت. از زمان گسترش قدرت خاندان بویه (آل بویه)، به مدت ۱۱۰ سال، عباسیان حکومتی زیردست و کارگزار خاندان ایرانی بویه در بغداد تبدیل گردیدند. تا اینکه با ورود سلجوقیان به بغداد، حکومت عباسی و آل بویه با هم پایان یافت.

📍 بن‌مایه: کتاب نهضت شعوبیه، جنبش ملی ایرانیان در برابر خلافت اموی و عباسی، نوشته‌ی حسینعلی ممتحن

📸 حوزه‌ی فرمانفرمایی بوییان (آل بویه) بین سالهای ۳۱۴ تا ۴۳۴ خورشیدی

@ThinkTogether🌱

#دیدگاه
#فرهنگ

✳️ اندر اهمیت جایگاه آموزش و پرورش / بخش 2⃣

🔻نظام درمانی هر کشور، برای درمان گروه اندکی از مردم کشور سازماندهی می‌شود (برای نمونه برای درمان دو درصد از مردم در سال). همه‌ی دانشگاههای پزشکی و بیمارستانها و بیمه‌های درمانی و ... برای پاسخگویی به همین دو درصد بیمار طراحی می‌شوند. آن ۹۸ درصد دیگر، باید با رعایت بهداشت و خوراک سالم و فضای روانی بدون تنش و هوای پاک و ... تندرست بمانند تا نظام سلامت کشور بتواند پاسخگو و پایدار بماند.

اگر در فراهم‌آوردن خوراک خوب و بهداشت روانی و هوای پاک برای مردم کوتاهی شود، کارامدترین نظام درمانی هم در برابر جامعه‌ای که در سال ۲۰ درصد آن بیمار شوند، ناتوان خواهد بود.

🔻به همین سنجه، نظام دادگستری و انتظامی کشورها (از جمله کشور ما) نیز برای برخورد با درصد کمی از شهروندان بزهکار و خرابکار سازماندهی می‌شود. و بخش بزرگ جامعه (نزدیک به صد درصد) باید به وسیله‌ی فضای فرهنگی کشور به گونه‌ای پرورش یابند که آنچه برای زندگی شرافتمندانه، ارزش‌مدارانه و میهن‌پرستانه نیاز است، بهنگام بیاموزند و در جانشان نهادینه شود.

🔻آموزش و پرورش + رسانه‌های بزرگ (mass media)، مسوولیت پاک نگاه داشتن فضای فرهنگی کشور و نیرومندسازی فرهنگ و هویت ملی را بر دوش دارند. این دو نهاد در کنار دیگر کارکردهای خود، باید
🔸با یادآوری کیستی و هویت ایرانیان
🔸 آموزش پیشینه‌ی تاریخی میهن و ملتمان
🔸 و آموزش دادن روش درست زیستِ فردی و اجتماعی،

از سردرگمی هویتی و رفتارهای نامسوولانه‌ی شهروندان پیشگیری نمایند. (یادآوری کیستی و هویت، ویژه‌ی کشورهای تاریخی همچون ایران و مصر و ژاپن و چین است. در بسیاری کشورها از جمله همسایگان ما، با ابزار آموزش و پرورش + رسانه‌های همگانی، هویت را با دروغ و دزدی می‌سازند!)

🔻اگر آموزش و پرورش + رسانه‌های بزرگ، در یادآوری هویت و نیز آموزش رفتار مسوولانه به شهروندان ناتوان باشند (چه از سر نادانی و چه از سر خیانت) آنگاه شهروندانی ناآگاه و بی‌هویت را خواهند ساخت که هر یک در گوشه‌ای تیشه به ریشه می‌زنند! نویسنده‌اش مزخرف می‌نویسد، گوینده‌اش مزخرف می‌گوید، کارمندش دزدی می‌کند نماینده مجلسش منافع ملی را قربانی منافع شخصی و محفلی می‌کند، شبه‌کارشناس تحلیل خود را به گونه‌ای سو می‌دهد که لگدی هم به میهن خود بزند! و ...

🔻کوتاهی در آموزش و پرورش + در رسانه‌های بزرگ سبب خواهد شد که در آینده، نظامهای فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و امنیتی کشور برای جبران انبوه فسادها و آسیبهایی که از سوی شهروندان بی‌مسوولیت و بی‌هویت می‌آید، به دشواری بیفتند. (چیزی شبیه به فشار توانفرسا بر نیروهای درمان در دوره‌ی بیماری کووید)

❗️به کارکنان تلویزیونهای ضدایران، به قومگرایان و به بیشتر سلبریتیها نگاه کنید. آیا ایرانیانی را که در زندگی خود، چیزی از #وطن نیاموخته‌اند می‌بینید؟

✍ بابک مهرآیین

📎 بخش نخست این یادداشت

@ThinkTogether🌱

#دانستنی
#تاریخ جهان

🇩🇪 زایش کشوری بنام آلمان

آیا می‌دانید تا حدود ۱۵۰ سال پیش، کشوری به نام آلمان وجود نداشت؟!

تا پیش از سال ۱۸۷۱م (۱۲۴۹ خورشیدی) در سرزمینی که اکنون آلمان (Germany) نام دارد، حکومتهای کوچکی حکومت می‌کردند. (روی هم ۲۷ حکومت کوچک، شامل ۴ پادشاهی، ۷ شاهزاده‌نشین، ۱۱ دوک‌نشین و ۵ شهر آزاد). این حکومتهای محلی، پیوسته از تجاوز و باج‌خواهی کشورهای همسایه مانند فرانسه و هابسبورگ رنج می‌بردند. تا اینکه در یکی از تجاوزهای رخ داده از سوی فرانسه، دست به دست هم داده و در سال ۱۸۷۰م (۱۲۴۹خورشیدی)، فرانسه را شکست دادند. در پی جنگ و پیروزی بدست آمده که با رهبری مهمترین و بزرگترین حکومت این منطقه یعنی پادشاهی پروس بدست آمد، در ۱۸ ژانویه ۱۸۷۱‌ میلادی (۲۸ دی ۱۲۴۹ خورشیدی و در دوره‌ی ناصرالدین شاه،) در تالار آیینه‌ی کاخ ورسای پاریس، دیگر شاهان و شاهزادگان تاج خود را به پادشاه پروس (ویلهلم یکم) دادند و از این تاریخ، امپراتوری آلمان به شکل یک حکومت فدرال پدیدار شد.

@ThinkTogether🌱

#دیدگاه
#وطن

📣 نویسندگان، هنرمندان، ترانه‌سرایان، کارگردانان و برنامه‌سازان هموطنم.

💖 ایرانیان اکنون نیازمند شادمانی هستند.

📰چند دهه همزیستی با مفاهیم و واژگان منفی، اندوهناک، سیاه و نامحترمانه، روان ما ایرانیان را فرسوده است.
هر سو را که می‌نگری، فشار و ضربه‌ای است بر روان مردم.
در صدا و سیما و شبکه‌های ماهواره‌ای، در روزنامه‌ها، در کتاب، در سینما.

📒امروزه، بایسته‌ی مسوولیت اجتماعی، آفریدن شادی، مهر، امید و آرامش است.
نمایش دوستی و همبستگی و سبزی و زیبایی و ادب.

🚫الگوهای متعفن در بیانِ فلاکت و تاریکی و نفرت طبقاتی و خیانت و دعوای خانوادگی و فقر و خشم و مرگ و بیماری را رها کنید.

🚫لودگیهای بی‌ادبانه و نامحترمانه را که به نام طنز ارایه می‌شوند، دور بریزید.

🚫ساختن موسیقی و فیلم و سخن و نوشتار غمگین را کنار بگذارید.

⬅️ در فیلمها، ترانه‌ها و کتابهایتان از جشنهای میهنی، عشقهای بدون کشمکش، زندگیهای انسانی، گفتار فاخر، رفتار مسوولانه، طبیعت زیبای ایرانمان، دلاوری و میهن‌پرستی سربازانمان، همبستگی مردم چهارگوشه‌ی کشورمان، شنیدن صدای قهقهه از خانه‌ها و ادب و کتابخوانی فرزندانمان بگویید💛
لطفا.

@ThinkTogether🌱

#وطن
#ایران_بزرگ_فرهنگی

🔥 جشن سده، بر همه‌ی هم‌میهنان گرامی و باشندگان ایران بزرگ فرهنگی شادان باد.

🌺🔥🌺🔥🌺🔥🌺🔥🌺🔥🌺

جشن سَده، یکی از جشنهای ایرانی است که هر سال در شامگاه دهمین روز از بهمن ماه با افروختن هیزمی که مردمان، از روزهای پیشین در میدان شهر یا آبادی یا بر بلندی کوهستان گرد آورده‌اند، آغاز می‌شود.

در یادکردهای تاریخی، این جشن همیشه به شیوه‌ی گروهی و با گردهمایی همه مردمان شهر و کوی و روستا در یک‌جا و برپایی یک آتش بزرگ برگزار می‌شده‌ است. مردمان در گردآوردن هیزم با یکدیگر انبازی می‌کنند و بدینسان جشن سده، جشن همکاری و همبستگی مردمان برای پاسداشت نور و آتش و گرما در سرمای زمستان است. (به معنای زیبای نهفته در این انبازی بیندیشیم).

برای سالهای بسیار که آیینهای ایرانی خاموش بودند، هموطنان زرتشتی این جشن را برپا نگاه داشته‌اند، ولی جشن سده، یک جشن ملی است که به هیچ دین ویژه‌ای پیوستگی ندارد. در چند سال گذشته، دوباره برپایی آن در میان همه‌ی باشندگان #ایران_بزرگ_فرهنگی و میان همه‌ی لایه‌های مردم از مسلمان (شیعه و سنی)، زرتشتی، مسیحی، یهودی و … به نام جشنی ایرانی رو به گسترش می‌باشد.

@ThinkTogether🌱

#یادداشت

🔻 رییس شرکت ملی نفت می‌گوید، صادرات نفت تا بیشینه‌ی پیش‌بینی شده در بودجه‌ی سال ١۴٠٠ انجام یافته است.

🔻 سال گذشته به هنگام تقدیم بودجه سال ١۴٠٠ به مجلس، گروهی از کارشناسان، درآمد پیش‌بینی شده از صادرات نفت در سال جاری را یا به ریشخند می گرفتند و یا دستکم در برآورده شدن آن تردید داشتند.
ولی اکنون درآمد صادراتی نفت همانگونه که در بودجه پیش‌بینی شده بود، به انجام رسیده است.

🔻 نمایندگان مجلس و استادان دانشگاه و کارشناسانی که درآمد صادرات نفت ایران در سال ١۴٠٠ را به ریشخند می‌گرفتند [و در جاهای دیگر نیز چنین می‌کنند]، یک پوزش به همگان بدهکار هستند. از اینرو که بدون دانستن ژئوپولتیک، فراوان سخن می‌گویند.

✍️ محمدحسین ادیب / اقتصاددان (ویرایش و پیرایش شده)

@ThinkTogether🌱

#تلنگر

💥 نزد خود به این پرسشها بیندیشیم:

❓در درازای تاریخ، در پی کدام انقلابها یک ملت به آرمانهایش رسیده‌ است؟

❓آیا آرمانهایی همچون آزادی / حق / برابری / رفاه و ... در ذهن همه‌ی مردم تعریف یکسانی دارند؟ آیا ویران کردن سامان کنونی -که بخشی از آن کارامد و بخشی ناکارامد است- و به امید دست یافتن به این آرمانهای ناروشن و ذهنی، کار خردمندانه‌ای تواند بود؟

❓ اگر کسی از سر خشم و با راه افتادن به دنبال پنداره‌های ذهنی دست به ویرانگری بزند، آیا امید می‌رود که چیز بهتری بسازد؟ و سامان بهتری بر پا سازد؟

❓در کشورهایی که انقلاب رخ داده (اروپا، آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین)، چه کسی توان راهبری و سو دهی به انرژی شگرف توده‌های مردم را داشته است؟ خود مردم آرمانگرا یا سازمانهای اطلاعاتی و قدرتهای بیرونی؟

❓میان رخدادن انقلاب (یا هرگونه بی‌ثباتی) در کشورهایی که درون کمربند شکننده هستند و نظریه‌ی ریملند اسپایکمن چه پیوندی هست؟

⬅️ از گذشته‌ی خود و دیگر کشورها بیاموزیم. که آموخته‌ایم.

🎶 "خلقِ بیدار"، یکی از سرودهای انقلابی یادآور رمانتیسم حاکم بر انقلاب ۱۳۵۷

@ThinkTogether🌱

#موسیقی

🎼 فردوسی
🎤 لطفی‌یار ایمان‌اف
آهنگساز: توفیق باکی‌خان‌اف
شاعر: اتفاق میرزابیگی

💕 نغمه‌ی موسیقیدانان باکویی به یاد #وطن و بزرگداشت شاهنامه‌ی عالیجناب فردوسی.

📎 میهن‌پرستی ایرانی از آذربایجان به اران و شروان نیز راه یافته است (که البته خود، بخشهای دور مانده از مام میهن هستند). آذربایجان در هزاران سال تاریخ ایرانمان، کانون استوار و شکست‌ناپذیر میهن‌پرستی بوده است و بر این جایگاه خواهد ماند. این قومگرایی وارداتی و آلوده را پشت سر می‌گذاریم.

📍 برگرفته از برگه‌ی اینستاگرامی زنجانیکا

@ThinkTogether🌱

#یادداشت

💕 به یادکرد شادروان استاد عباس زریاب خویی (زاده‌ی ۲۰ مرداد ۱۲۹۸ خوی - درگذشته‌ی ۱۴ بهمن ۱۳۷۳ تهران)

@ThinkTogether🌱

📚 دریغا زریاب و دریغا فرهنگ ایرانی!

[...] در عـصر «محققانی» که اگـر از تألیفات خودشان امتحانشان کنند از عهـده‌ی روخوانی مـتن «تحقیقات» خویش برنمی‌آیند. نمی‌گویم او واپسین بـود، ولی در میان واپسینهـا، بی‌گـمان بـرجسـته‌تـرین بـود. برجسـته‌تـرین چهـره از آخـرین پـژوهـندگـانی که بـر مجموعه‌ی فـرهـنگ و مدنیت ایرانی احاطه‌ی ژرف و اشراف کامل دارند و بدان عـشق می‌ورزند: از فلسفه و کلام و تفسیر و حدیث و فـقه و اصـول تـا ادبیات فارسی و عربی و تاریخ و جـغرافیای تاریخی تـا آنـچه در مـغرب زمین می‌گذرد در حوزه پژوهـشهای ایرانی و اسلامی تا آگـاهی درسـت و سنجیده از مجموعه میراث خردمندان غرب، از افلاطون تا هگل و مارکس و ناقدان معاصرش.

زریاب در شرایط فرهنگی عـصر ما، شاید والاترین مصداق کلمه‌ی «حکیم» بود یعنی فرزانه‌ای که بسیار خـوانده است و بسیار آموخته و بسیار اندیشیده و از انبوه خـوانده‌هـا و دانسته‌های خویش، مـنظومه‌ای عقلانی برای تبیین جهان و فرهنگ ملی خـویش تدارك دیده است و بـراساس این مـنظومـه عـقلانی و فرهنگی است که نگران پیرامون خویش است.

به راستی دیگر، در کجای ایران باید جسـت مردی را که بتواند «شفاء» و «اشارات» ابن‌سینا و «اسفار» صدرالمتالهین و «شاهنامه» فردوسی و «صیدنه» ابوریحان بیرونی و «دیوان خاقانی» و فلسفه‌ی تاریخ ایران و تاریخ فلسفه‌ی ایران را در عالیترین سطوح ممکن تدریس و تحقیق کند و آنگاه که درباره گوته، شیلر، کانت، هگل، صادق هدایت و مهدی اخوان ثالث سخن می‌گوید سخنش از ژرفترین سخنها باشد؟

به راستی دیگر، در کجای ایران می‌توان یافت مردی چون او که این چنین ترکیب متناقضی از کهنه و نو و شرق و غرب و عقل و نقل بـاشد؟ بـا آنچنان حـضور ذهـن شگفت‌آور و هوشیاری و طنز و خاکساری و فروتنی اعجاب‌انگیز؟ به راستی که درمانده‌ام، چه بگویم جز اینکه بگویم:
دریغا زریاب و دریغا فرهنگ ایرانی!

[...] در این عـصر، بـا مـحققان و استادان و فـضلا و شبه فضلای بسیاری تـوفیق حشر و نشر داشته‌ام و آنـها را در چـند دسـته دیده‌ام: گروهی می‌شـناسـم -و چـه انـبوه!- که «نـخوانـده»هـا و «ندانسـته»هـای خـویش را بـه قـلم می‌آورند و گاه بـا لـعابی از اصـطلاحات دهـن پرکن شرقی و غربی، خیل عظیمی از «عوام روشنفکران» را نیز فریفته‌ی خویش می‌کنند؛ هم اینان‌اند که اگر کسی از «تحقیقات» و نوشته‌های خودشان امتحانشان کند، از عهده‌ی پاسـخ برنمی‌آیند. در نوشته‌های اینان تمام «افعال مثبت» را می‌توان «منفی» کرد و تمام «افعال منفی» را «مثبت» و آب از آب تکان نخواهد خورد!
گروه دوم، آنان که هـر چه دارند هـمان است که نوشته‌اند و گاه این نوشته‌ها تکرار گونه‌های یک «دانسته» اسـت. که غـالباً از مصادیق عـلمِ برگرفته از «افواه الرجال» است و یا پشت جلد کتابها. گروه سوم آنها که هرچه دانسـته‌اند نوشته‌اند یا به گونه‌ی یادداشت باقی گذاشته‌اند، امثال قزوینی و پورداوود و دهخدا و کسروی و تقی‌زاده و اقـبال و معین و همایی و مینوی و خـانلری (از گذشتگان) و جمعی از استادان حی و حاضـر که خـداونـد آنـان را برای پاسداری از فرهنگ ایران زمین در زینهار خویش نگه دارد. اینان‌اند که سازندگان فرهنگ ملی ما در عصر حاضر به شمار می‌روند، در کنار آفرینندگانی از نوع بهار و هدایت و نیما و شهریار.
ولی نوع چهارم و نادری نیز در این میان هسـت که اینان خـوانـده‌هـا و نـوشـته‌ها و اندیشیده‌هاشان، بـه هیچ روی، با آنچه از ایشان بـه صورت مکتوب بـاقی مانده است، هماهـنگ نیست، یعنی میراث تالیفی و مکتوب ایشان، از حجم دانسته‌ها و برق هوش و ژرفای اطلاعات ایشان حکایت نمی‌کند، گیرم چـندین اثـر برجسته از ایشان باقی بماند.

در میان آنانی که از نزدیک، بـه سالیان محضر ایشان را درك کردم، دکتر علی‌اکبر فیاض (مـصحح تـاریخ بیهقی) و استاد بدیع‌الزمان فروزانفر از اینان بودند و زریاب نیز یکی دیگر.

با اینکه تالیفات و ترجمه‌ها و مقالات زریاب، در حد چشمگیری است و او را در صدر پدیدآورندگان فـرهنگ ایرانی در عصر ما قرار می‌دهد، ولی باز هم می‌توانم با اطمینان بگویم که دانسته‌ها و خوانده‌ها و اندیشیده‌های او، چندین برابر آن چیزی است که از وی به عنوان میراث مکتوب باقی ماند.
از این بـابت نیز مـرگ او، غـبن بـزرگی اسـت بـرای فـرهـنگ ایرانی و دریغی دیگر که چرا بیشتر از این ننوشت، [...] آخر مگر این مملکت چند «زریاب» داشت؟

✍ استاد محمدرضا شفیعی کدکنی (چکیده‌شده)

📍برگرفته از: مجله‌ی دنیای سخن، شماره ۶۴، اسفند ۱۳۷۳
#فرهنگ

@ThinkTogether🌱

#موسیقی

🎼 مهد عشق و وادی خوبان 🇮🇷❤️
ترانه‌سرا و آهنگساز: گمنام

〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰

ایران، ایران، مهد عشق و وادی خوبان
نامت بر زبان، می‌دمد روحی به جسم و جان

رودهایت پرخروش، دشتهایت لاله‌پوش
می‌خواند پیش سرو، باد پیغام سروش

ایران، ایران، مهد عشق و وادی خوبان
نامت بر زبان، می‌دمد روحی به جسم و جان

رفته تا پای جان، در حفظ خاک تو
با دلی پرشور و عشق، مردم بی‌باک تو

ایران، ایران، مهد عشق و وادی خوبان
نامت بر زبان، می‌دمد روحی به جسم و جان

بر جسم و جان ما، مهر تو تابنده باد
در ره آزادگی، نام تو پاینده باد 🇮🇷❤️

#وطنپرستم

@ThinkTogether🌱

#تاریخ

🇮🇷 بنیانگذاری دانشگاه تهران
میاسای ز آموختن یک زمان

بنیانگذاری دانشگاه تهران، روز ویژه‌ای در تاریخ ایران است. صدها هزار دانش‌آموخته‌ی دانشگاهی این دانشگاه (و به دنبال آن دیگر دانشگاهها)، در ۹۰ سال گذشته، فرهنگ و سیاست و دانش و هنر و ادب کشور ما را صورت تازه‌ای داده‌اند.

〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰

بنیان نهادن مرکزی را که گردآورنده‌ی همه یا بیشتر مدارس عالیه باشد، نخستین بار ابراهیم سنک یکی از نمایندگان مجلس شورای ملی، در سال ۱۳۰۵ خورشیدی پیشنهاد نمود. ولی گویا کسی به آن خوشامد نگفت. چند سال بعد، رضاشاه، دکتر عیسی صدیق (صدیق اعلم) را مامور نمود تا به آمریکا سفر کرده، پس از مطالعه و بررسی «تاسیسات علمی نوین» آن کشور، طرحی را برای بنیانگذاری دانشگاه در کشور به دولت تقدیم نماید.

پس از بررسیها، در اسفند ۱۳۱۲ طرح تاسیس دانشگاه به مجلس پیشنهاد شد و در هشتم خرداد ۱۳۱۳ به تصویب دوره‌ی نهم مجلس شورای ملی رسید. بر پایه‌ی این قانون، از یکی شدن مدارس عالی آن زمان مانند دارالفنون، دارالمعلمین عالی، مدرسه‌ی حقوق و علوم سیاسی، مدرسه‌ی فلاحت و مدرسه عالی طب، دانشگاه تهران تشکیل و بخشهای گوناگون آن در محل باغ جلالیه (محل کنونی دانشگاه) در یک جا گردآمد. ۱۵ بهمن سال ۱۳۱۳، آیین گشایش با شش دانشکده‌ی طب، فنی، علوم، علوم معقول و منقول، ادبیات و حقوق در تالار تشریح دانشکده طب (نخستین بنای دانشگاه تهران) برگزار و سنگ بنای آن، به دست رضاشاه، در محلی که اکنون پلکان جنوبی دانشکده‌ی پزشکی است، در دل خاک به یادگار نهاده شد. یک ماه و نیم از برگزاری آیین گشایش، در روز ۲۴ اسفند، با ورود دانشجویان، فعالیتهای آموزشی دانشگاه تهران آغاز گردید.

هر چند اندیشه‌ی پایه‌ریزی دانشگاه و مرکزی برای آموزش دانشها و فناوری نوین، نخستین بار از سوی امیرکبیر و با ساخت دارالفنون مطرح شد، ولی جناب علی‌اصغر حکمت، نخستین وزیر معارف ایران، که از نخستین گام برای بنیانگذاری دانشگاه، تا ساخت و راه‌اندازی و گزینش دانشجو، پیگیر این کار بزرگ و ارزشمند ملی بود، به درستی می‌توان بنیانگذار دانشگاه تهران شمرد.

📸 سنگ بنای دانشگاه تهران که در آیین گشایش ( ۱۵ بهمن ۱۳۱۳) در زیر پلکان دانشکده‌ی پزشکی، درون خاک به یادگار نهاده شد.

@ThinkTogether🌱

#دیدگاه
#اقتصاد

📖 تورم و اخلاق
(چکیده‌ی کتاب "پول بی‌پشتوانه در فرانسه" یا Fiat Money in France)
✍ اندرو دیکسون وایت
🎙 محمد فاضلی

💬 این گفتار داستان بلایی است که افزایش نقدینگی، بر سر اقتصاد فرانسه و همچنین بر سر اخلاق و ارزشهای فرهنگی ملت فرانسه آورد.

💥 در هر جای دنیا، ملتها به پدیده‌های یکسان، واکنشهای کمابیش یکسانی نشان می‌دهند.
افزایش نقدینگی، کاهش ارزش پول ملی، فشار درازمدت اقتصادی، کمبود کالا، فساد اداری، رانت‌خواریِ نزدیکان مدیران سیاسی و دیگر نابسامانیهای اقتصادی، پیامدهای ویرانگری بر اخلاق ملتها دارند.

📍 برگرفته از: @dirancast_official

@ThinkTogether🌱

#دانستنی

🌍 Political Geography and Modern World
Week 1⃣: Political Geography as a Discipline
Part 1⃣: Introducing A Few Basic Words
🎙 Dr. Andrea Scriba

📎 اگر ویدیو را بچرخانید، زیرنویس خواناتر خواهد بود.
#ژئوپولتیک

@ThinkTogether🌱
@bonmayeh

#دانستنی

🌍 Political Geography and Modern World
Week 1⃣: Political Geography as a Discipline
Part 2⃣: What Is Political Geography?
🎙 Dr. Andrea Scriba

📎 زیرنویس انگلیسی را در یادداشتهای زیر همین فرسته ببینید.
#ژئوپولتیک

@ThinkTogether🌱
@bonmayeh

#دانستنی

🌍 Political Geography and Modern World
Week 1⃣: Political Geography as a Discipline
Part 3⃣: History of Political Geography
🎙 Dr. Andrea Scriba

📎 زیرنویس انگلیسی را در یادداشتهای زیر همین فرسته ببینید.
#ژئوپولتیک

@ThinkTogether🌱
@bonmayeh

#موسیقی

🎼 اهل ایران
🎤 فرهاد ارزنلو
آهنگساز: مهدی بابازاده

💬 ساخته شده در مدیریت فرهنگی-اجتماعی شهرداری خوی

@ThinkTogether🌱

#ژئوپولتیک
#دیدگاه

🛡 تحلیل چالشهای جدی کشور روسیه و دو راهی شکوفایی یا نابودی که آن کشور با آنها درگیر است.
🎙 ادیب نوروزی

📎 در همین باره ببینید:
https://news.1rj.ru/str/thinktogether/4223
https://news.1rj.ru/str/thinktogether/3588

@ThinkTogether🌱

#دانستنی

🌍 Political Geography and Modern World
Week 1⃣: Political Geography as a Discipline
Part 4⃣: Approaches in Political Geography
🎙 Dr. Andrei Skriba

📎 زیرنویس انگلیسی را در یادداشتهای زیر همین فرسته ببینید.
#ژئوپولتیک

@ThinkTogether🌱
@bonmayeh

#دانستنی

🌍 Political Geography and Modern World
Week 1⃣: Political Geography as a Discipline
Part 5⃣: Geography and Politics of Political Geography
🎙 Dr. Andrei Skriba

📎 زیرنویس انگلیسی را در یادداشتهای زیر همین فرسته ببینید.
#ژئوپولتیک

@ThinkTogether🌱
@bonmayeh

#زیبایی
#نکته

📭 ‏اینجا روستای زنبلان در نزدیکی ‎ارومیه است.
ساکنانش ‎آذری و ‎کرد و ‎آشوری. با دو ‎کلیسا و مسجد کنار هم.
خواستم داخلشان را ببینم، رهگذری گفت: «روبرو، خانه‌ی خانم سالمندیه که نامشان ایران خانمه؛ کلیدها دست ایشونه»

با خود اندیشیدم چه شباهت زیبایی، همچون ‎ایرانشهر، که قرنها است کلیسا و مسجد، آرام و مهربان در کنار هم هستند، چون: ... کلیددار آنها، مادرمان ‎ایران است!

@ThinkTogether🇮🇷🌱