وقف نامه یک دانگ و نیم از سه دانگ یک قریه به همراه یک طالار برای لوازم تعزیه داری و روضه خوانی از 1306ق
از اسناد کتابخانه مرکزی و مرکز اسناد دانشگاه تهران
@UT_Central_Library

عریضه میرزا علی اصفهانی خطاط با اشاره به پیشرفتی که در پیشبرد این خط داشته، به شاه، برای کمک
از اسناد کتابخانه مرکزی و مرکز اسناد دانشگاه تهران
@UT_Central_Library

تصدق حضور مبارکت گردم
پس از تقدیم ارادت محترما
خاطر مبارک را تصدیع می دهم که فدوی سید احمد پسر معین السادات از رشت با اسب پست به قم رفتم. بعد از دعاگویی مریض شدم. به هر نهوی [کذا] بود خودمان را به طهران رسانیدیم و خرجی ما هم تمام شد. گاری دیدیم که کرایه در رشت بگیرد، اما خرجی راه نداریم. تمنا از حضرت مستطاب عالی می نمایم که خرجی داده مرحمت فرموده که خودمان را به رشت برسانیم. شما راضی نشوید در این هوای سرد زمستان دو نفر از سرما و گرسنگی تلف بشویم. فردای قیامت دامان جدم را خواهم گرفت. مثل این که 2 غلام خریدید آزاد کردید.
@UT_Central_Library

نکته لطیف استاد دینانی در باره مرحوم علامه طباطبایی
امروز 4 دی ماه 1404 در فرهنگستان علوم، در دفتر آیت الله دکتر سید مصطفی محقق داماد، خدمت استاد دینانی بودم و این فیلم را گرفتم (جعفریان).

@UT_Central_Library

5 دی ماه 1313 زاد روز استاد دینانی
ولادتشان مبارک 🌹🌹🌹

میلاد عیسی مسیح (ع) بر هموطنان مسیحی مبارک

❥ ‌حکیم رودکی سمرقندی

شاد زی با سیاه چشمان، شاد!
که جهان نیست، جز فسانه و باد
زآمده شادمان بباید بود
وز گذشته نکرد باید یاد!
من و آن جعد موی غالیه بوی
من و آن ماهروی حورنژاد
نیک بخت آن کسی که داد و بخورد
شوربخت آن که او نخورد و نداد!
باد و ابر است این جهان، افسوس!
باده پیش آر، هر چه باداباد
شاد بوده‌ست از این جهان هرگز
هیچ کس تا از او تو باشی شاد؟
داد دیده‌ست از او به هیچ سبب
هیچ فرزانه، تا تو بینی داد؟

#رودکی_سمرقندی
❥ به بهانه ۴ دی‌ماه، روز گرامیداشت پدر شعر فارسی، حکیم رودکی سمرقندی.
💠 خوبان پارسی‌گو

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ

▪️شیدا مراد بایجانف،
نگهبان مجتمع آرامگاه رودکی:
«سال ۱۹۵۸، صدرالدین عینی و گراسیمف، پروفسور روس، محل گور استاد رودکی را دقیق کردند. ما، مردم فارسی‌زبان، افتخار می‌کنیم که همین‌ گونه فرد در دیار ما زاده شده‌است».
فیلم از صفحه محترم دکتر مهدی نوریان

محمد تقی دانش پژوه، ایرج افشار، کتابخانه مرکزی و .... بسیاری از صحنه های به یادماندنی دیگر.
@UT_Central_Library

تحول دیجیتال کتابخانه‌ها در ۲۰۲۵: هوش مصنوعی به‌عنوان ابزار ارائه خدمات و آموزش

در سال ۲۰۲۵، کتابخانه‌ها در سراسر جهان شاهد افزایش قابل‌توجه پذیرش فناوری هوش مصنوعی (AI) هستند، به‌طوری‌که حدود ۶۷٪ از مؤسسات کتابخانه‌ای در حال بررسی یا اجرای ابزارهای AI برای بهبود خدمات خود هستند، رقمی که نسبت به سال قبل رشد داشته است.
گزارش‌ها نشان می‌دهد که بسیاری از این کتابخانه‌ها هنوز در مرحله ارزیابی اولیه قرار دارند، اما تجربه عملی با ابزارها باعث افزایش خوش‌بینی و درک مزایای کاربردی AI شده است.
یکی از رایج‌ترین کاربردهای هوش مصنوعی در کتابخانه‌ها، چت‌بات‌های مبتنی بر پردازش زبان طبیعی است که خدمات راهنمایی، پاسخ به پرسش‌های معمول و دسترسی ۲۴ ساعته به اطلاعات را برای مراجعان فراهم می‌کنند. این چت‌بات‌ها به کاربران اجازه می‌دهند سؤال‌های خود را به زبان طبیعی مطرح کنند و بدون نیاز به دانش تخصصی از خدمات کتابخانه بهره‌مند شوند، که به افزایش دسترسی و رضایت مراجعان کمک می‌کند.
در حوزه فهرست‌نویسی و تولید فراداده (metadata)، هوش مصنوعی نیز به‌کار گرفته شده تا فرآیندهای زمان‌بر سنتی را تسهیل کند، اگرچه هنوز نیاز به بازنگری انسانی برای حفظ دقت و کیفیت وجود دارد. این شیوه‌های مشارکتی نشان می‌دهند AI ابزار کمکی برای کتابداران است و نه جایگزین کامل آن‌ها.
گزارش همچنین بر ضرورت سواد هوش مصنوعی در کارکنان کتابخانه‌ها تأکید دارد و نشان می‌دهد کتابخانه‌هایی که در توسعه مهارت‌های AI سرمایه‌گذاری می‌کنند، در پیاده‌سازی موفق‌تر عمل می‌کنند. علاوه بر این، موانع اجرایی مانند محدودیت‌های بودجه، نگرانی‌های امنیتی و حریم خصوصی به‌عنوان چالش‌های اصلی معرفی شده‌اند که پیشرفت را تحت‌تأثیر قرار می‌دهند.
نتایج نشان می‌دهد که استفاده از AI فراتر از اتوماسیون است و به کتابخانه‌ها کمک می‌کند تا با تمرکز بیشتر بر خدمات انسانی و ارتباط با جامعه، نقش خود را در عصر دیجیتال تقویت کنند.

منبع: LibLime، منتشر شده در ۱۳ نوامبر ۲۰۲۵

https://liblime.com/2025/11/13/digital-transformation-how-libraries-are-implementing-ai-in-2025/

@UT_Central_Library

بهبود شناسایی موضوعات پژوهشی و نشریات مناسب با هوش مصنوعی در وب آو ساینس

شرکت Clarivate اعلام کرده است که ابزار جدید Web of Science Research Assistant با فناوری هوش مصنوعی عامل‌محور (agentic AI) می‌تواند فرآیند کشف موضوعات پژوهشی و انتخاب نشریات مناسب برای انتشار را برای پژوهشگران تسهیل کند.
در این ابزار، راهنمای Topic Explorer به پژوهشگران کمک می‌کند تا صرفاً با وارد کردن یک واژه یا عبارت پژوهشی، تعاریف کلیدی، زیرموضوعات، موضوعات مرتبط، مؤلفان برجسته و روندهای مهم را مشاهده کنند که باعث تسریع در درک حوزه موضوعی می‌شود.
کاربر می‌تواند با انتخاب گزینه‌های تعاملی، موضوعات را به‌صورت عمیق‌تر بررسی کرده و مسیر پژوهشی خود را بر اساس نیاز و کنجکاوی شخصی توسعه دهد، در حالی که هوش مصنوعی بخش ساخت‌وساز پرسش‌ها را به‌عهده می‌گیرد.
راهنمای Find a Journal نیز بخش دیگری از این ابزار است که به بررسی و پیشنهاد نشریات مناسب برای انتشار مقاله کمک می‌کند، به‌ویژه برای پژوهشگرانی که در انتخاب نشریه مناسب تجربه کمی دارند. این بخش می‌تواند براساس عنوان و چکیده مقاله یا صرفاً موضوع پژوهش، نشریاتی را پیشنهاد دهد که با حوزه موضوعی هم‌راستا هستند و از داده‌های «Master Journal List» برای رتبه‌بندی استفاده می‌کند. هر نشریه پیشنهادی با اطلاعات کامل مانند ناشر، کشور، شناسه بین‌المللی و شاخص‌های استنادی نمایش داده می‌شود که به تصمیم‌گیری آگاهانه پژوهشگران کمک می‌کند.
کلاریویت تأکید کرده است که این فناوری AI بر داده‌های معتبر و ارزیابی‌شده از Web of Science Core Collection استوار است تا اطمینان علمی و قابل‌اعتماد بودن نتایج تضمین شود. این ابزار همچنین از نظارت انسانی و اصول علمی بهره می‌برد تا اطمینان حاصل شود که پژوهشگران در تصمیم‌گیری‌های کلیدی پژوهشی کنترل کامل را حفظ می‌کنند.
کاربرد این فناوری برای مبتدیان تا پژوهشگران حرفه‌ای طراحی شده و با کم کردن پیچیدگی فرآیندهای کشف موضوع و انتخاب نشریه، زمان پژوهشی ارزشمند را صرفه‌جویی می‌کند. در مجموع، ادغام هوش مصنوعی قابل‌اعتماد در این ابزار باعث شده است که پژوهش و انتشار علمی سریع‌تر، دقیق‌تر و هدفمندتر انجام شود.

منبع: Clarivate، منتشرشده ۲۸ اکتبر ۲۰۲۵

https://clarivate.com/academia-government/blog/trusted-ai-enhances-topic-and-journal-discovery-in-the-web-of-science-research-assistant/

@UT_Central_Library

نام کتاب: (Scholarly Communication Librarianship and Open Knowledge).
ویراستاران: ماریا بون، جاش بولیک و ویل کراس (Maria Bonn, Josh Bolick, and Will Cross).
سال نشر: ۲۰۲۳.
نام ناشر: انجمن کتابخانه‌های کالج و تحقیقات (Association of College and Research Libraries - ACRL).

این کتاب به بررسی ارتباطات علمی و نقش حیاتی کتابخانه‌های دانشگاهی در دنیای دیجیتال می‌پردازند. متن بر موضوعاتی چون دسترسی آزاد (OA)، مدیریت داده‌های پژوهشی، و حقوق کپی‌رایت تمرکز دارد و چالش‌های اقتصادی ناشی از مدل‌های سنتی نشر را تحلیل می‌کند. نویسندگان بر اهمیت عدالت و شمول در تولید دانش تأکید کرده و راهکارهایی برای ترویج منابع آموزشی باز (OER) و بازتولیدپذیری تحقیقات ارائه می‌دهند. همچنین، این اثر به جنبه‌های فنی و اخلاقی زیرساخت‌های علمی پرداخته و بر ضرورت همکاری میان‌رشته‌ای برای تغییر سیستم‌های ارتقای شغلی اساتید تأکید می‌ورزد. در نهایت، این مجموعه به عنوان راهنمایی برای کتابداران عمل می‌کند تا از طریق آموزش و مشاوره، به دموکراتیک کردن دانش کمک کنند.

: 👇🌹🌹👇👇پادکست های ما را اینجا گوش کنید
@KETABCAST_AI_LIB_UT_AC

سندی در باره فعالیت کانون سپاهیان انقلاب وابسته به حزب ایران نوین در دانشگاه
از اسناد کتابخانه مرکزی و مرکز اسناد دانشگاه تهران
@UT_Central_Library

هو المعزّ
دل جای غم و دیده مکان گهر است
یعنی گهر وصل تو در چشم تر است
در دل غم و در دیده خیال تو در است
زان روی ز دل دیده ام آباد تر است
لکاتبه الضّعیف اقلّ العباد مسعود الطّبیب غفر ذنوبه

( اندازه قطعه : ۳۹ × ۲۷.۵ سانتی متر )
( اندازه خط : ۲۴.۵ × ۱۵.۹ سانتی متر )
( محلّ نگهداری : کتابخانه کنگره آمریکا - واشنگتن دی سی )

#رکن_الدین_مسعود_الطبیب
#نستعلیق_قدما
#نستعلیق
@Calligraphy_Archive

اگر مولانا در ایران بود، مکتبش از بین رفته بود؟ْ!

آقای شهرام ناظری، هنرمند نامور کشورمان که در آثارشان توجه ویژه‌ای به اشعار مولانا جلال‌الدین دارند، سخنی گفته‌اند که عجیب و درخور تأمل است:

«خوشبختانه به نظر من ما باید از ترک‌ها و دولت ترکیه و مردم ترکیه تشکر کنیم که واقعا مولانا را در دل خودشون پرورش دادند و مکتب مولانا رو حداقل نگه داشتند. اگر مولانا ایران بود اینم از بین رفته بود. مطمئن باشید!»

در نگاه نخست با خود گفتم شاید این سخن چون در یکی از دانشگاه‌های ترکیه گفته شده، از باب تعارف و مراعات میزبان بوده باشد. سپس به ذهنم رسید که شاید حاصل خشم و سرخوردگی ایشان از وضعیت امروز ایران باشد.
اما وقتی پای ترکیه در میان است ــ کشوری که در این حوزه بی‌تردید رقیب فرهنگی ایران است و فرهنگ را آگاهانه ابزار سیاست می‌داندــ  دیگر نمی‌توان به‌سادگی از کنار چنین داوری‌ای گذشت.

نمی‌دانم مراد آقای ناظری از «نگه‌داشتن مکتب مولانا» دقیقاً چیست و چه باید کرد تا این مکتب زنده بماند؛ اما می‌دانم با وجود خدمات ارزشمند و  شایستهٔ احترام پژوهشگران ترک به مولاناپژوهی، اگر از استاد نیکلسون بگذریم، درخشان‌ترین و بنیادین‌ترین تحقیقات در این حوزه، به قلم پژوهشگران معاصر ایرانی رقم خورده است.
آیا آقای ناظری با آثار بدیع‌الزمان فروزانفر، جلال همایی، عبدالحسین زرین‌کوب، محمدعلی موحد و محمدرضا شفیعی‌کدکنی آشنا هستند؟ افزون بر این‌، در سال‌های اخیر نیز پژوهش‌های عمیق، دقیق و به‌روز در ایران انجام شده که از نظر روش و محتوا، تکامل‌یافته و معتبر است.

از سوی دیگر، مولانا در ایران، تنها در کتابخانه‌ها زنده نیست؛ او در میان مردم زنده است. موسیقی سنتی و مدرن ایرانی پر است از تأثیرات مولانا؛ نمایش‌های تئاتر و اجراهای صحنه‌ای با الهام از میراث او برگزار می‌شوند؛ کلاس‌های مثنوی‌خوانی در سراسر ایران و فضای مجازی برقرار است و مردم مثنوی می‌خوانند و می‌آموزند. صفحات اجتماعی نیز پر است از بیت‌های مولانا که زبان دل مردم است؛ گزیده‌هایی از آثار مولانا و شمس و شرح‌های مثنوی و برگردان مثنوی به نثر ساده در دسترس همگان قرار دارد؛ حتی برای کودکان و نوجوانان نیز کتابهایی سودمند و بدیع تهیه شده که مدخلی برای آشنایی آنان با جهان مولاناست.
اگر این‌ها نشانهٔ زنده بودن «مکتب مولانا» نیست، پس چه نشانه‌ای می‌تواند باشد؟ تبدیل آرامگاه مولانا به یک جاذبهٔ گردشگری تنها نشانهٔ زنده بودن  مکتب مولانا نیست؛
نشانهٔ واقعی، فهم، پژوهش، آموختن و آموزاندن و حضور ذهن و زبان او در زندگی فرهنگی مردم است.
مولانا به بشریت تعلق دارد اما هم‌زبانان او نیز دست طلب از دامن آن زمزمه نگسلانیده‌اند. آقای ناظری عزیز! نفی حکمت مکن از بهر دل عامی چند...

https://news.1rj.ru/str/n00re30yah