منو رفیقم وقتی پیش هم لش میکنیم:

*اخر خودمون دوتا رفتیم، هشکی نیامد🙂‍↔️

وقتی فردا باید دوتا ارائه بزنی، ددلاین پروژه هات سر رسیده، سه تا امتحان پشت سر هم داری و ساعت 4 صبحه و هنوز نخوابیدی و به هیچکدومم میدونی نمیرسی

امشب صحبتی با رفیقِ شفیقی داشتم(که همیشه مسیر صحبت‌هامون از فضای علوم شناختی شروع میشه و به فلسفه و عرفان می‌رسه!)
امشب جمله‌ای گفت که سرلوحه زندگی خودش بود و به کارکردش ایمان داشت که ذهن من رو خیلی درگیر کرد و ازش اجازه گرفتم این جمله رو داخل چنل بزارم.

آنچه از آنِ توست، تو را خواهد یافت ...

حقیقتش از وقتی تلفن قطع شده تا الان دارم مدام فکر می‌کنم چجوری راجع به این جمله حرف بزنم. ذهنم پر از واژه شده اما هیچ‌کدام به اندازه واژه‌های اصلی کامل نیستند؛ هیچی برای وصف و بسط نیست چون جمله تمام و کمال داره خودش منبرگردانی می‌کنه.
فقط حس کردم این بیت از مولانا، باید کنارش باشه، نه برای توضیح، بلکه فقط برای هم‌نفس شدن :

آب کم جوی، تشنگی آور به دست
تا بجوشد آب از بالا و پست

دنبالش نباش رفیق
تشنه باش
خودش میاد سمتت ...

ارادت
✍ محمدِ عماد

@muhammad_emad

تا چه حد قراره از کار کردن فرار کنی؟
در این حد که رو آیپد لینوکس نصب کنم ولی نشینم کارمو تموم کنم👨‍🦯

انتخاب اهنگای توی تاسیانو دوست دارم

بله من داستان‌های تخیلی کوتاه مینویسم.(to do list مینویسم)

لعنت به تاسیان
از جمعه تا الان میخوام بشینم پای کارام
ولی تاسیان نمیذاره😭

این پروژه هم شکست خورد😔
لعنت به poverty(پول چسکلاسی نداشتن) و اپل 😭

پر از یهویی‌های اجباری.

ازین موانع بی دلیل و مزخرف که فقط بخاطر موقعیت جغرافیایی رومونه خستم...

کاش سیاره زمین از روی نقشه دنیا حذف میشد