امیدوارم چیزی که به صلاحته، غمگینت نکنه.

«غم واقعی؟ اونی که نتونی برای کسی توضیحش بدی.»

حقیقت محض:
دلهایی که شاد میکنی میشه "عجب شانسی آوردم‌های" زندگیت.

سر مراسم تشییع ات، خانواده و دوستات سر وسایل و دارایی هات بحث میکنن.

آدما در مورد غذا و محل برگزاری حرف میزنن.

زندگیت توی دو سه پاراگراف روی سنگ قبر خلاصه میشه.

بعد از چند دقیقه، بحث از تو، به زندگی خودشون میرسه.

دوستات موقع برگشت، به کارهای عقب‌ افتاد‌شون فکر میکنن.

بعضیا نمیتونن بیان، چون یه کاری براشون پیش اومده.

و بیشتر آدمایی که امروز میشناسی، اصلا اونجا نخواهند بود.

تو یه روز میمیری.
و بقیه خیلی زود، توی چند هفته نه چند سال، به روال عادی زندگیشون برمیگردن.

پس جوری که می‌خوای، زندگی کن.

@hamidreza01

تجربه‌شو بردار، باقیشو رها کن.
‏بسپر به دست باد. پاک کن از قلبت.

تا به حال به این حد محتاج بغل نبودم.

«من وانمود می‌کنم ازش رد شدم؛ شب که می‌شه، اون از روم رد می‌شه.»

یادت بمونه وقتی نمی‌درخشیدی،
کی تو رو بازم مثل خورشید می‌دید.

اعصابم و ظاهرم و رفتارم

امروز اصلا حال تکان خوردن ندارم؛ ادامه‌ی زندگی را می‌اندازیم برای فردا.

این دردناکه که حتی یک اِسم
می‌تونه منو دلتنگ کنه.
اما تو دلت تنگ نمی‌شه.

از شروع کردن می‌ترسم، پایان‌ها غمگینم می‌کنه و حال ادامه دادنم ندارم.

توی واگن متروی لندن، شعر گروس عبدلمالکیان :

آخرین پرنده را هم رها کرده‌ام
اما هنوز غمگینم

چیزی
در این قفس خالی هست
که آزاد نمی‌شود

هرگز توی ذهنتون با کسی جلوجلو پیش نرید.