«من وانمود می‌کنم ازش رد شدم؛ شب که می‌شه، اون از روم رد می‌شه.»

یادت بمونه وقتی نمی‌درخشیدی،
کی تو رو بازم مثل خورشید می‌دید.

اعصابم و ظاهرم و رفتارم

امروز اصلا حال تکان خوردن ندارم؛ ادامه‌ی زندگی را می‌اندازیم برای فردا.

این دردناکه که حتی یک اِسم
می‌تونه منو دلتنگ کنه.
اما تو دلت تنگ نمی‌شه.

از شروع کردن می‌ترسم، پایان‌ها غمگینم می‌کنه و حال ادامه دادنم ندارم.

توی واگن متروی لندن، شعر گروس عبدلمالکیان :

آخرین پرنده را هم رها کرده‌ام
اما هنوز غمگینم

چیزی
در این قفس خالی هست
که آزاد نمی‌شود

هرگز توی ذهنتون با کسی جلوجلو پیش نرید.

‏" اینو برای تو گرفتم "، " با این یادِ تو افتادم"، " برای تو درست کردم "، " بخاطر تو اومدم " به مراتب خیلی جلوتر از دوستت دارم هستش:)

یه جایی بلاخره باورت میشه، که تنهایی باید ادامه بدی.

بخش اعظم رنج ما، بخاطر انتظار داشتن از دیگرانه.