پارینه/پالئوگرام – Telegram
پارینه/پالئوگرام
5.23K subscribers
405 photos
218 videos
102 files
628 links
دیرینه‌شناسی، تکامل و تاریخ طبیعی
دیرینه‌نوشته‌های عرفان خسروی
t.me/paleogram
کتابخانه پارینه:
t.me/paleolib
مدرسه پارینه:
t.me/paleouni
حمایت از پارینه:
زرین‌پال zarinp.al/erfankhosravi
حامی‌باش hamibash.com/Pal
Download Telegram
۴ – در حقیقت همان‌طور که دکتر هولتز اشاره کرده، تنها شاهد نویسندگان مقاله جنجالی، چند قطعه پوست حاوی فلس از نمونه‌های مختلف تیرانوسوریدها است؛ درحالی‌که وجود فلس نمی‌تواند نافی وجود پر باشد و برعکس. پیش از این نیز در دایناسورهای مختلفی (Psittacosaurus، Kulindadromeus، و به‌ویژه پرندگان امروزی) پر و فلس به‌صورت همزمان و حتی در مجاورت هم کشف‌شده‌اند.

https://www.instagram.com/p/BVFSXz9DTDF/
https://news.1rj.ru/str/paleogram/379
۵ – وجود پر در سنگواره تیرانوسوروئیدهایی مثل Dilong و Yutyrannus و نیز سنگواره بسیاری از دایناسورهای گروه‌های دور و نزدیک دیگر، نشان می‌دهد نیاکان تیرانوسوریدها (کوچک یا بزرگ)، دایناسورهایی پردار بوده‌اند.

t.me/paleogram/418
نقاط سرخ‌رنگ تنها آثار به‌جا مانده از پوست تیرانوسورِس هستند که همگی فاقد پر و همراه فلس‌اند. شاهد دیگر (پرهای فرضی آبی) مبتنی بر پردار بودن نیاکان تیرانوسورِس است

t.me/paleogram/421
Tyrannosaur Skin Remains.png
2.2 MB
بقایای به‌جا مانده از پوست تیرانوسورها در یک نگاه (با کیفیت بالا)
Tom Parker, 2017

t.me/paleogram/421
بقایای به‌جا مانده از پوست تیرانوسورها در یک نگاه (با کیفیت کم)
Tom Parker, 2017

t.me/paleogram/421
۶ – بررسی محل رشد پوش‌پر در پرندگان امروز و سنگواره دایناسورها نشان می‌دهد پرها برخلاف موهای پستانداران، از تمام سطح پردار نمی‌رویند، بلکه در امتداد خط‌هایی در پشت و پهلوی بدن می‌رویند و قسمت‌هایی از بدن، از جمله شکم، گرچه ظاهرا با پر نواحی مجاور پوشیده شده، ولی تقریبا هیچ‌پری در این نقاط از پوست خارج نمی‌شود. پوست‌های گزارش‌شده در مقاله اخیر، متعلق به جاهایی از پوست بدن هستند (مثل زیر شکم و دم) که حتی در پرندگان و سنگواره‌های کشف‌شده از دایناسورهای پردار نیز فاقد پر هستند.

https://news.1rj.ru/str/paleogram/395
پوش‌پر و شاه‌پر در تمام پوست پرندگان نمی‌روید، بلکه تنها در مناطق یا مسیرهای خاصی از پوست می‌روید. مناطق دیگر ممکن است برهنه باشند یا پوشیده از کرک‌پر ولی با امتداد پرهای مناطق مجاور پوشیده شده باشند
۷ – وجود پرهای انبوه در دایناسور بزرگ‌جثه‌ای مثل Yutyrannus این فرضیه را که پوشش پر برای دایناسورهای بزرگ‌جثه موجب مزاحمت و انباشت گرما در بدن می‌شود، قویا تضعیف می‌کند. بدن فیل‌ها که بزرگ‌ترین پستانداران خشکی‌زی کنونی هستند، کمابیش واجد موست. نسبت سطح به جرم بدن فیل، ۵۵ سانتی‌متر مربع به کیلوگرم است، درحالی‌که در تیرانوسورِس این نسبت حدود ۹۴ سانتی‌متر مربع به کیلوگرم بوده‌است، یعنی مشکلات تخلیه گرمای اضافی در تیرانوسورِس تقریبا نصف فیل‌های امروزی بوده‌است. فرضیاتی جدی نیز وجود دارد که نشان می‌دهد پرها می‌توانند در خنک‌کردن جانوران بزرگ‌جثه دخیل باشند.

http://t.me/paleogram/418
قطعه‌ای از سنگواره یوتیرانوس، تیرانوسور نُه متری که به وضوح آثار پوش‌پر در آن دیده می‌شود

t.me/paleogram/433
۸ – عدم وجود پر در اغلب سنگواره‌های دایناسورها (و پرندگان) به معنی بی‌پر بودن آن‌ها نیست؛ بلکه به این معنی است که پیش از تشکیل سنگواره، شرایط رسوبی موجب از بین رفتن پرها شده‌اند. همان‌طور که سنگواره بی‌پر پرندگان را به معنی بی‌پر بودن صاحب آن تلقی نمی‌کنیم، سنگواره‌های بی‌پر دایناسورهای دیگری که می‌دانیم مثل پرندگان، متعلق به تباری پردار بوده‌اند، نمی‌تواند نشانه فقدان پر در صاحبان آن سنگواره‌ها باشد. پرها و موها حتی پیش از تشکیل سنگواره و تنها پس از چند روز پس از مرگ، از پوست جدا می‌شوند و لاشه حیوان مرده با پوستی برهنه به شکلی طبیعی مومیایی می‌شود. این مومیایی‌ها طبیعی از لاشه حیوانات معمولی، همان‌هایی هستند که در ایران و خیلی جاهای دیگر دنیا به دلیل برهنه‌بودن پوست، به اشتباه از سوی عوام «سنگواره دایناسور» و «هیولای مرموز» شمرده می‌شوند. پرها و موها تنها در رسوبات بسیار نادری که مشهور به «lagerstatten» هستند، حفظ می‌شوند. این نوع رسوبات استثنائی به جز شرق چین (موطن سنگواره‌های دایناسورهای پردار)، در آلمان و برزیل و مناطق معدود دیگری کشف شده‌اند.

t.me/paleogram/395
«هیولای مونتاک» در جولای ۲۰۰۸ در سواحل نیویورک پیداشد. عوام آن را هیولایی تصور کردند و برخی نیز آن را با شیردال سرستون‌های تخت‌جمشید یکی دانستند؛ اما دراصل جسد راکونی موریخته بود.
t.me/paleogram/435
کیمیاگری،_تبدیل_لاشه_سگ_به_دایناسور؛.pdf
1.1 MB
عرفان خسروی
کیمیاگری: تبدیل لاشه سگ به دایناسور!
دانستنیها، اردی‌بهشت ۱۳۹۰، دوره جدید، شماره ۲۹، صصـ ۳۶-۳۷
t.me/paleogram/435
همه سنگواره‌ها لزوما پردار نیستند، از جمله سنگواره این خویشاوند ماکیان به نام Gallinuloides wyomingensis از دوره ائوسن
t.me/paleogram/435
۹ – این ماجرا بیش از هرچیز نشان می‌دهد عملکرد رسانه‌های علمی و روزنامه‌نگاران علم، اگر تنها به خبرنویسی و نقل چکیده‌های علمی بسنده کند، می‌تواند برای مخاطبان آن‌ها بسیار گمراه‌کننده باشد. نگاه ناقدانه یکی از شرایط مهم حرفه روزنامه‌نگاری است و اگر روزنامه‌نگاری تخصص علمی کافی ندارد، دست‌کم باید برای نقل اخبار علمی، به نظر متخصصان منتقد نیز مراجعه کند.

t.me/paleogram/395
یوتیرانوس حمام خاک می‌گیرد
اثر جیمز گرنی James Gurney

t.me/paleogram/434
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
جیمز گرنی درباره نقاشی دایناسورهای پردار مختلف از جمله «حمام خاک یوتیرانوس» (t.me/paleogram/443) توضیح می‌دهد.
Rise of Tyrannosaurs.pdf
2.7 MB
ظهور تیرانوسورها، نوشته استیون بروساته
با تصاویری از جیمز گرنی

Stephen Brusatte
Rise of the Tyrannosaurs
Scientific American, May 2015
Paleoart by James Gurney
t.me/paleogram/418
کانال «دانش همگانی» به کوشش سپنتا نوروزیان، یکی از بهترین کانال‌های این روزهای تلگرام است که به ترویج جنبه‌های مختلف علم می‌پردازد و از جمله دربرگیرنده مطالبی ارزنده درباره دیرینه‌شناسی و تکامل است؛ مثل این ویدیوی اخیر که به چیستی تکامل می‌پردازد:

https://news.1rj.ru/str/daneshhamegani/102