Scientometrics
چرا مجموع دز اول و دوم با تعداد کل دز تزریق شده برابر نیست؟😐 مرکز روابط عمومی وزارت بهداشت امروز اعلام کرده است که در مجموع ۲۸۲۰۵۱۲ دز واکسن تزریق شده است. تعداد کل دز اول و دز دوم نیز به ترتیب ۲۲۹۶۳۰۰ و ۴۲۵۲۱۲ دز اعلام شده است. مجموع دز اول و دوم برابر…
به هر حال بر اساس این آمار بالاخره نیم درصد (۰/۵۰۶) از جمعیت کشور به طور کامل واکسینه شده اند و ۲/۷۳ درصد نیز حداقل یک دز واکسن گرفته اند.
۹۹ هزار دز چه شد؟
خوب ظاهرا متوجه اشتباهشان شدند. بدون توضیح، دز تزریق شده را اصلاح کردند و ۹۹ هزار دز اضافی را کم کردند و حالا مجموع واکسن تزریق شده به ۲۷۲۱۵۱۲ دز رسید.
وقتی یک دادگان و سامانه آنلاین مرتب به روز شونده برای این آمار ها وجود ندارد از این مشکلات هم بوجود میآید.
خوب ظاهرا متوجه اشتباهشان شدند. بدون توضیح، دز تزریق شده را اصلاح کردند و ۹۹ هزار دز اضافی را کم کردند و حالا مجموع واکسن تزریق شده به ۲۷۲۱۵۱۲ دز رسید.
وقتی یک دادگان و سامانه آنلاین مرتب به روز شونده برای این آمار ها وجود ندارد از این مشکلات هم بوجود میآید.
Scientometrics
امارات تزریق دز سوم ساینوفارم را بعد از شش ماه از دز دوم تایید کرده است و فعلا به افراد مسن و دارای بیماری زمینه ای زده می شود.
به علت نگرانی در مورد میزان محافطت طولانی مدت و همچنین عملکرد در مقابل واریانتهای جدید، بحرین هم این سیاست را در پیش گرفته است که شش ماه بعد از دز دوم ساینوفارم، دز سوم آن را تزریق کند. فعلا این کار را برای افراد بالای ۶۰ سال، دارای بیماری مزمن و کادر درمان خط مقدم میکند. بقیه میتوانند یکسال بعد آن را دریافت کنند.
موارد ابتلا به کووید-۱۹ و مرگ ناشی از آن، در بحرین علی رغم استفاده از واکسن ساینوفارم در حال افزایش است. البته بحرین از طیف واکسنهای مختلفی (ساینوفارم، فایزر، استرازنکا، جانسن و اسپوتنیک) استفاده میکند. بیش از ۵۰٪ از جمعیت حداقل یک دز واکسن دریافت کرده اند.
موارد ابتلا به کووید-۱۹ و مرگ ناشی از آن، در بحرین علی رغم استفاده از واکسن ساینوفارم در حال افزایش است. البته بحرین از طیف واکسنهای مختلفی (ساینوفارم، فایزر، استرازنکا، جانسن و اسپوتنیک) استفاده میکند. بیش از ۵۰٪ از جمعیت حداقل یک دز واکسن دریافت کرده اند.
میزان افنیتی برای اتصال قسمت RBD از پروتئین اسپایک ویروس عامل کووید-۱۹ به گیرنده ACE2 در واریانتهای B.1.1.7 و B.1.351 نسبت به ویروس اصلی که در ووهان یافت شده بررسی شده و این افنیتی برای B.1.1.7 به مقدار ۱/۹۸ برابر و برای B.1.351 به مقدار ۴/۶۲ گزارش شده است.
لانگ کووید
مطالعه BMJ، ریسک اضافه تر بروز عوارض بالینی جدید بعد از ابتلا به کووید-۱۹ را نشان میدهد که حتی برخی موارد آن به طور ویژه در دیگر بیماری های ویروسی کمتر دیده میشود.
در بین ۱۹۳۱۱۳ نفر با سن بین ۱۸ تا ۶۵ سال و با تشخیص کووید-۱۹، بعد از فاز حاد این بیماری، ۱۴٪ یعنی ۲۷۰۷۴ نفر حداقل یک تشخیص از عوارض بالینی جدید را داشته اند که به مراقبت پزشکی نیاز داشته و این در مقایسه با گروه کنترل بیشتر بوده است.
در این بین اگر چه افراد مسن، با بیماری زمینه ای و با سابقه ی بستری به علت کووید-۱۹ بیشترین احتمال برای ایجاد این عوارض را داشته اند، اما این افزایش ریسک ایحاد عوارض، در بین افراد جوانتر (کمتر از پنجاه سال) و بدون بیماری زمینه ای و سابقه بستری نیز وجود داشته است.
مطالعه BMJ، ریسک اضافه تر بروز عوارض بالینی جدید بعد از ابتلا به کووید-۱۹ را نشان میدهد که حتی برخی موارد آن به طور ویژه در دیگر بیماری های ویروسی کمتر دیده میشود.
در بین ۱۹۳۱۱۳ نفر با سن بین ۱۸ تا ۶۵ سال و با تشخیص کووید-۱۹، بعد از فاز حاد این بیماری، ۱۴٪ یعنی ۲۷۰۷۴ نفر حداقل یک تشخیص از عوارض بالینی جدید را داشته اند که به مراقبت پزشکی نیاز داشته و این در مقایسه با گروه کنترل بیشتر بوده است.
در این بین اگر چه افراد مسن، با بیماری زمینه ای و با سابقه ی بستری به علت کووید-۱۹ بیشترین احتمال برای ایجاد این عوارض را داشته اند، اما این افزایش ریسک ایحاد عوارض، در بین افراد جوانتر (کمتر از پنجاه سال) و بدون بیماری زمینه ای و سابقه بستری نیز وجود داشته است.
مقایسه ی افراد با (۹۹۵ نفر) و بدون HIV (۱۰۶۲ نفر)، بعد از ابتلا به عفونت کووید-۱۹ از نظر شیوع آنتیبادی IgG، شدت بیماری
و فعالیت آنتیبادیهای خنثی کننده در یک مطالعه مورد شاهدی مچ شده:
شیوع آنتی بادی در افراد با و بدون HIV به ترتیب برابر با ۳/۷٪ و ۷/۴٪ بوده است.
شانس بیماری شدید کووید-۱۹ در بیماران با HIV به مقدار ۵/۵۲ برابر بیشتر بوده است.
همچنین بعد از در نظر گرفتن زمان تست مثبت PCR، میزان آنتی بادی های IgG و خنثی کننده در بیماران با HIV کمتر بوده است.
و فعالیت آنتیبادیهای خنثی کننده در یک مطالعه مورد شاهدی مچ شده:
شیوع آنتی بادی در افراد با و بدون HIV به ترتیب برابر با ۳/۷٪ و ۷/۴٪ بوده است.
شانس بیماری شدید کووید-۱۹ در بیماران با HIV به مقدار ۵/۵۲ برابر بیشتر بوده است.
همچنین بعد از در نظر گرفتن زمان تست مثبت PCR، میزان آنتی بادی های IgG و خنثی کننده در بیماران با HIV کمتر بوده است.
Scientometrics
تعداد موارد TTS یا VITT متعاقب دریافت واکسن در انگلستان تا تاریخ 5 May: از حدود 20 میلیون دز فایزر، و 100 هزار دز مادرنا که به حدود 11.5 میلیون نفر زده شده، هیچ موردی از TTS گزارش نشده است. از حدود 31 میلیون دز استرازنکا که تزریق شده، 262 مورد از TTS (شامل…
تعداد موارد TTS یا VITT متعاقب دریافت واکسن در انگلستان تا تاریخ 12 May:
از حدود 21.6 میلیون دز فایزر، و 200 هزار دز مادرنا که به حدود 11.9 میلیون نفر زده شده، هیچ موردی از TTS گزارش نشده است.
از حدود 32.9 میلیون دز استرازنکا که تزریق شده، 309 مورد از TTS گزارش شده است.
از این 309 مورد، 294 نفر بعد از دز اول ( از 23.9 میلیون دز) و 15 مورد هم بعد از دز دوم (از 9 میلیون) بوده است.
۱۳۸ مرد و ۱۶۹ خانم و ۲ نفر نامشخص بوده اند. و ۵۶ نفر فوت شده اند.
از حدود 21.6 میلیون دز فایزر، و 200 هزار دز مادرنا که به حدود 11.9 میلیون نفر زده شده، هیچ موردی از TTS گزارش نشده است.
از حدود 32.9 میلیون دز استرازنکا که تزریق شده، 309 مورد از TTS گزارش شده است.
از این 309 مورد، 294 نفر بعد از دز اول ( از 23.9 میلیون دز) و 15 مورد هم بعد از دز دوم (از 9 میلیون) بوده است.
۱۳۸ مرد و ۱۶۹ خانم و ۲ نفر نامشخص بوده اند. و ۵۶ نفر فوت شده اند.
مرگ و میر بیماران کووید-۱۹ در بخش های مراقبت ویژه (critically ill COVID19) در آفریقا بیشتر از دیگر مناطق جهان است.
مطالعه ی مجله لنست با نام The African COVID-19 Critical Care Outcomes Study (ACCCOS) به عنوان یک مطالعه ی مشاهده ای آینده نگر در ۶۴ بیمارستان در ده کشور آفریقایی نشان میدهد که مرگ و میر ۳۰ روزه برای بیماران کووید-۱۹ بستری شده در مراقبتهای ویژه در آفریقا برابر با ۴۸/۲ درصد (۴۶/۴ تا ۵۰) و بر اساس متاآنالیز همین مطالعه این مقدار برای دنیا برابر با ۳۱/۵ درصد (۲۷/۵ تا ۳۵/۵) بوده است.
در مقایسه با متوسط جهانی، مرگ و میر اضافه برای آفریقا و با در نظرگرفتن بهترین و بدترین حالت به ترتیب ۱۱ مورد تا ۲۳ مورد در هر ۱۰۰ هزار بیمار بستری بوده است.
مرگ و میر بیشتر، با کمبود امکانات مراقبتهای پزشکی ویژه، سن بیشتر و بیماری های زمینه ای مثل HIV/AIDS، دیابت، بیماری کبدی و کلیوی، مزمن، شدت اختلال عملکرد در ارگانها در زمان بستری در مراقبتهای ویژه و نیاز اولیه بیشتر به حمایت قلبی و تنفسی مرتبط بوده است.
مقدار CFR در آفریقا نیز تقریبا یک دهم درصد بیشتر از اروپا و جهان و تقریبا مشابه آمریکای شمالی بوده که علت شاید شناسایی و گزارش کمتر موارد کووید-۱۹ در آفریقا باشد. تا ۱۱ دسامبر برای آفریقا، ۵۷ مورد کووید-۱۹ در هر ۱۰۰ هزار نفر وجود داشته است و از متوسط جهانی (۱۴۰ مورد در ۱۰۰ هزار جمعیت) کمتر بوده است.
مطالعه ی مجله لنست با نام The African COVID-19 Critical Care Outcomes Study (ACCCOS) به عنوان یک مطالعه ی مشاهده ای آینده نگر در ۶۴ بیمارستان در ده کشور آفریقایی نشان میدهد که مرگ و میر ۳۰ روزه برای بیماران کووید-۱۹ بستری شده در مراقبتهای ویژه در آفریقا برابر با ۴۸/۲ درصد (۴۶/۴ تا ۵۰) و بر اساس متاآنالیز همین مطالعه این مقدار برای دنیا برابر با ۳۱/۵ درصد (۲۷/۵ تا ۳۵/۵) بوده است.
در مقایسه با متوسط جهانی، مرگ و میر اضافه برای آفریقا و با در نظرگرفتن بهترین و بدترین حالت به ترتیب ۱۱ مورد تا ۲۳ مورد در هر ۱۰۰ هزار بیمار بستری بوده است.
مرگ و میر بیشتر، با کمبود امکانات مراقبتهای پزشکی ویژه، سن بیشتر و بیماری های زمینه ای مثل HIV/AIDS، دیابت، بیماری کبدی و کلیوی، مزمن، شدت اختلال عملکرد در ارگانها در زمان بستری در مراقبتهای ویژه و نیاز اولیه بیشتر به حمایت قلبی و تنفسی مرتبط بوده است.
مقدار CFR در آفریقا نیز تقریبا یک دهم درصد بیشتر از اروپا و جهان و تقریبا مشابه آمریکای شمالی بوده که علت شاید شناسایی و گزارش کمتر موارد کووید-۱۹ در آفریقا باشد. تا ۱۱ دسامبر برای آفریقا، ۵۷ مورد کووید-۱۹ در هر ۱۰۰ هزار نفر وجود داشته است و از متوسط جهانی (۱۴۰ مورد در ۱۰۰ هزار جمعیت) کمتر بوده است.
Telegram
Scientometrics
دریافت دز اول واکسن استرازنکا، شانس ایجاد VTE را در طول ۲۸ روز از دریافت واکسن چند برابر میکند؟
مطالعه ی دانمارک (۱۴۸۷۹۲ نفر) و نروژ (۱۳۲۴۷۲ نفر) با میانه سنی تقریبا ۴۵ سال و حدود ۸۰٪ خانم، به بررسی اثر تک دز استرازنکا روی این حوادث پرداخته است. جمعیت عادی این دو کشور هم به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شده اند. در دریافت کنندگان استرازنکا، شانس VTE تقریبا دوبرابر بوده که ۱۱ مورد بیشتر در هر ۱۰۰ هزار نفر جمعیت عادی است. شانس CVST نیز در واکسینه شده ها بیش از ۲۰ برابر شده و مقدار آن نسبت به جمعیت عادی ۲/۵ مورد در هر ۱۰۰ هزار نفر بیشتر شده است. نکته ی مهم این که گروه واکسینه شده مرگ و میرکلی کمتری را (۱۵ مورد) در مقایسه با مرگ مورد انتظار (۴۴ مورد) داشته اند که شاید به علت سوگیری انتخاب افراد با سن کمتر و سالمتر در گروه واکسینه شده نسبت به جمعیت عادی باشد.
البته مقدار مطلق افزایش ریسک VTE خیلی کم بوده و این یافته ها باید با احتیاط کامل و در مقایسه با مزایای واکسن، شرایط هر کشور و محدودیت های تعمیم پذیری نتایج مطالعه تفسیر شود. در دو تصویر یک آنالیز ملی و یک آنالیز زیر گروهی بر اساس سن و جنس هم آورده شده است.
مطالعه ی دانمارک (۱۴۸۷۹۲ نفر) و نروژ (۱۳۲۴۷۲ نفر) با میانه سنی تقریبا ۴۵ سال و حدود ۸۰٪ خانم، به بررسی اثر تک دز استرازنکا روی این حوادث پرداخته است. جمعیت عادی این دو کشور هم به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شده اند. در دریافت کنندگان استرازنکا، شانس VTE تقریبا دوبرابر بوده که ۱۱ مورد بیشتر در هر ۱۰۰ هزار نفر جمعیت عادی است. شانس CVST نیز در واکسینه شده ها بیش از ۲۰ برابر شده و مقدار آن نسبت به جمعیت عادی ۲/۵ مورد در هر ۱۰۰ هزار نفر بیشتر شده است. نکته ی مهم این که گروه واکسینه شده مرگ و میرکلی کمتری را (۱۵ مورد) در مقایسه با مرگ مورد انتظار (۴۴ مورد) داشته اند که شاید به علت سوگیری انتخاب افراد با سن کمتر و سالمتر در گروه واکسینه شده نسبت به جمعیت عادی باشد.
البته مقدار مطلق افزایش ریسک VTE خیلی کم بوده و این یافته ها باید با احتیاط کامل و در مقایسه با مزایای واکسن، شرایط هر کشور و محدودیت های تعمیم پذیری نتایج مطالعه تفسیر شود. در دو تصویر یک آنالیز ملی و یک آنالیز زیر گروهی بر اساس سن و جنس هم آورده شده است.
Telegram
Scientometrics
تقریبا یک میلیون مرگ اضافه ناشی از کووید-۱۹ در ۲۹ کشور پر درآمد در ۲۰۲۰ رخ داده است.
برآروده شده است که ۹۷۹ هزار مرگ اضافه (بین ۹۵۴۰۰۰ تا ۱۰۰۱۰۰۰) با تاثیر مستقیم و غیر مستقیم کووید-۱۹، در ۲۰۲۰ در ۲۹ کشور با درآمد بالا رخ داده است.
به جز نیوزلند، نروژ و دانمارک دیگر کشورها در ۲۰۲۰ مرگ اضافه داشته اند.
پنج کشور با بیشترین مقدار مطلق مرگ اضافه در ۲۰۲۰: آمریکا (۴۵۸ هزار)، ایتالیا (۸۹۱۰۰)، انگلستان و ولز (۸۵ هزار)، اسپانیا (۸۴۱۰۰) و لهستان (۶۰۱۰۰)
کمترین مقدار مرگ و میر مورد انتظار در نیوزلند (۲۵۰۰-) بوده است.
بیشترین مقدار میزان مرگ اضافه در هر ۱۰۰ هزار نفر در مردان در لیتوانی، لهستان، اسپانیا، مجارستان و ایتالیا بوده و بیشترین مقدار در خانمها در لیتوانی، اسپانیا، مجارستان، اسلونی و بلژیک بوده است.
میزان مرگ اضافه استاندارد شده بر اساس سن، در تقریبا همه کشورها در مردان بیشتر بوده است. در خیلی کشورها، مرگ در سنین کمتر از ۱۵ سال، کمتر از مقدار مورد انتظار بوده است.
برآروده شده است که ۹۷۹ هزار مرگ اضافه (بین ۹۵۴۰۰۰ تا ۱۰۰۱۰۰۰) با تاثیر مستقیم و غیر مستقیم کووید-۱۹، در ۲۰۲۰ در ۲۹ کشور با درآمد بالا رخ داده است.
به جز نیوزلند، نروژ و دانمارک دیگر کشورها در ۲۰۲۰ مرگ اضافه داشته اند.
پنج کشور با بیشترین مقدار مطلق مرگ اضافه در ۲۰۲۰: آمریکا (۴۵۸ هزار)، ایتالیا (۸۹۱۰۰)، انگلستان و ولز (۸۵ هزار)، اسپانیا (۸۴۱۰۰) و لهستان (۶۰۱۰۰)
کمترین مقدار مرگ و میر مورد انتظار در نیوزلند (۲۵۰۰-) بوده است.
بیشترین مقدار میزان مرگ اضافه در هر ۱۰۰ هزار نفر در مردان در لیتوانی، لهستان، اسپانیا، مجارستان و ایتالیا بوده و بیشترین مقدار در خانمها در لیتوانی، اسپانیا، مجارستان، اسلونی و بلژیک بوده است.
میزان مرگ اضافه استاندارد شده بر اساس سن، در تقریبا همه کشورها در مردان بیشتر بوده است. در خیلی کشورها، مرگ در سنین کمتر از ۱۵ سال، کمتر از مقدار مورد انتظار بوده است.
کوکتل آنتی بادی ریجنرون به شکل موثری روی کاهش مرگ و بستری بیماران کووید-۱۹ موثر است.
مطالعه فاز سوم که فعلا به صورت پری پرینت در دسترس است:
تعداد بیمار: ۴۰۵۷ بیمار کووید-۱۹ با حداقل یک فاکتور خطر
نوع مطالعه: کارآزمایی بالینی فاز سوم و به شکل adaptive
تخصیص تصادفی دارو یا دارونما: به شکل 1:1:1 و تک دز وریدی دارونما و یا دزهایی از کوکتل آنتی بادی REGEN-COV شامل ۱۲۰۰ و ۲۴۰۰ میلیگرم دز (casirivima and imdevimab)
مدت زمان پیگیری: ۲۸ روز
پیامدهای مورد بررسی: بررسی ایمن بودن و همچنین ریسک بستری و مرگ و مدت زمان بهبودی علائم
هر دو دز درمانی بر روی کاهش بستری و مرگ تاثیر قابل توجی داشته و بستری و مرگ را به ترتیب ۷۱/۳ درصد و ۷۰/۴ درصد کاهش داده اند. میزان عوارض جدی در گروه پلاسبو بیشتر بوده است.
میانه مدت زمان لازم برای بهبود علائم نیز در گروه درمان در هر دو دز ۴ روز و به شکل قابل توجهی کمتر بوده است. سرعت کاهش وایرال لود در گروه درمان بیشتر بوده است.
تاثیرگذاری حتی در گروهی که در ابتدا از نظر آنتی بادی سرم مثبت بوده اند نیز دیده شده است.
مطالعه فاز سوم که فعلا به صورت پری پرینت در دسترس است:
تعداد بیمار: ۴۰۵۷ بیمار کووید-۱۹ با حداقل یک فاکتور خطر
نوع مطالعه: کارآزمایی بالینی فاز سوم و به شکل adaptive
تخصیص تصادفی دارو یا دارونما: به شکل 1:1:1 و تک دز وریدی دارونما و یا دزهایی از کوکتل آنتی بادی REGEN-COV شامل ۱۲۰۰ و ۲۴۰۰ میلیگرم دز (casirivima and imdevimab)
مدت زمان پیگیری: ۲۸ روز
پیامدهای مورد بررسی: بررسی ایمن بودن و همچنین ریسک بستری و مرگ و مدت زمان بهبودی علائم
هر دو دز درمانی بر روی کاهش بستری و مرگ تاثیر قابل توجی داشته و بستری و مرگ را به ترتیب ۷۱/۳ درصد و ۷۰/۴ درصد کاهش داده اند. میزان عوارض جدی در گروه پلاسبو بیشتر بوده است.
میانه مدت زمان لازم برای بهبود علائم نیز در گروه درمان در هر دو دز ۴ روز و به شکل قابل توجهی کمتر بوده است. سرعت کاهش وایرال لود در گروه درمان بیشتر بوده است.
تاثیرگذاری حتی در گروهی که در ابتدا از نظر آنتی بادی سرم مثبت بوده اند نیز دیده شده است.
مطالعه ی کاندید واکسن نوواوکس یا NVX-CoV2373 در انگلستان به صورت پری پرینت در دسترس قرار گرفته است.
نتایجی که قبلا به صورت خبری از ترایال انگلستان منتشر شده بود، ۶۲ مورد علامت دار را نشان داده بود و تاثیرگذاری برای واریانت اصلی و واریانت B.1.1.7 را به ترتیب ۹۵/۶٪ و ۸۵٪ گزارش کرده بود.
حالا در این مطالعه روی ۱۵۱۸۷ نفر (۲۷/۲ درصد حداقل ۶۵ سال، ۴۴/۷ درصد همراه با بیماری زمینه ای، ۴/۲ دصد سرم مثبت از نظر آنتی بادی) تعداد موارد علامت دار یافت شده به ۱۰۶ مورد (۱۰ مورد در گروه واکسن و ۹۶ مورد در گروه پلاسبو و شامل ۲۹ مورد از واریانت اصلی و ۶۶ مورد از B.1.1.7 و ۱۱ مورد نامشخص) رسیده و تاثیرگذاری (هفت روز بعد از دز دوم) علیه واریانت اصلی و واریانت B.1.1.7 به ترتیب ۹۶/۴ درصد (۷۴ تا ۹۹/۵) و ۸۶/۳٪ (۷۱ تا ۹۴) گزارش شده است. همچنین در مجموع تاثیرگذاری ۸۹/۷ درصد گزارش شده است. البته تاثیرگذاری روی ۱۴۰۳۹ نفر بررسی شده است.
پنج مورد بیماری شدید دیده شده که همگی در گروه پلاسبو بوده اند. بستری در گروه واکسن گزارش نشده است.
دو مرگ ناشی از کووید-۱۹ یکی در پلاسبو و یکی در گروه واکسن (قبل از هفت روز بعد از دز دوم) گزارش شده است.
تاثیرگذاری در افراد با سن بالای ۶۵ سال (یک مورد در گروه واکسن و ۹ مورد در گروه پلاسبو) ۸۸/۹ درصد بوده است.و تاثیرگذاری ۱۴ روز بعد از دز اول، ۸۳/۴ درصد گزارش شده است.
این کاندید واکسن در آمریکا و آفریقای جنوبی و انگلستان مطالعه میشود. نتایج مطالعه در آفریقای جنوبی که در نیوانگلند منتشر شد. مطالعه آمریکا نیز با نام PREVENT-19 قرار بوده روی ۳۰ هزار تفر بررسی شود.
نتایجی که قبلا به صورت خبری از ترایال انگلستان منتشر شده بود، ۶۲ مورد علامت دار را نشان داده بود و تاثیرگذاری برای واریانت اصلی و واریانت B.1.1.7 را به ترتیب ۹۵/۶٪ و ۸۵٪ گزارش کرده بود.
حالا در این مطالعه روی ۱۵۱۸۷ نفر (۲۷/۲ درصد حداقل ۶۵ سال، ۴۴/۷ درصد همراه با بیماری زمینه ای، ۴/۲ دصد سرم مثبت از نظر آنتی بادی) تعداد موارد علامت دار یافت شده به ۱۰۶ مورد (۱۰ مورد در گروه واکسن و ۹۶ مورد در گروه پلاسبو و شامل ۲۹ مورد از واریانت اصلی و ۶۶ مورد از B.1.1.7 و ۱۱ مورد نامشخص) رسیده و تاثیرگذاری (هفت روز بعد از دز دوم) علیه واریانت اصلی و واریانت B.1.1.7 به ترتیب ۹۶/۴ درصد (۷۴ تا ۹۹/۵) و ۸۶/۳٪ (۷۱ تا ۹۴) گزارش شده است. همچنین در مجموع تاثیرگذاری ۸۹/۷ درصد گزارش شده است. البته تاثیرگذاری روی ۱۴۰۳۹ نفر بررسی شده است.
پنج مورد بیماری شدید دیده شده که همگی در گروه پلاسبو بوده اند. بستری در گروه واکسن گزارش نشده است.
دو مرگ ناشی از کووید-۱۹ یکی در پلاسبو و یکی در گروه واکسن (قبل از هفت روز بعد از دز دوم) گزارش شده است.
تاثیرگذاری در افراد با سن بالای ۶۵ سال (یک مورد در گروه واکسن و ۹ مورد در گروه پلاسبو) ۸۸/۹ درصد بوده است.و تاثیرگذاری ۱۴ روز بعد از دز اول، ۸۳/۴ درصد گزارش شده است.
این کاندید واکسن در آمریکا و آفریقای جنوبی و انگلستان مطالعه میشود. نتایج مطالعه در آفریقای جنوبی که در نیوانگلند منتشر شد. مطالعه آمریکا نیز با نام PREVENT-19 قرار بوده روی ۳۰ هزار تفر بررسی شود.
Telegram
Scientometrics
در بررسی هفت واکسن مختلف کووید-۱۹ توسط محققین استرالیایی، مشخص شده است که سطح آنتیبادی های خنثی کننده در افراد واکسینه شده، پیش بینی کننده ی میزان محافطت در برابر بیماری کووید-۱۹ میباشد.
به شکلی که سطح ۲۰/۲ درصدی از میانگین سطح آنتی بادی پلاسمای بیماران بهبود یافته از کووید-۱۹ یا convalescent level، محافظت ۵۰ درصدی از بیماری ایجاد میکند و وجود تنها میانگین ۳ درصد، میتواند از بیماری شدید به مقدار ۵۰٪ محافطت کند. در این زمینه واکسنهای mRNA، نوواوکس و اسپوتنیک نتیجه خیلی خوب داشته اند.
در این مطالعه بین سطح آنتی بادی های خنثی کننده و تاثیرگذاری گزارش شده برای واکسنها یک رابطه قوی غیر خطی با ضریب همبستگی اسپیرمن برابر با ۰/۹۰۵ و ارزش احتمال ۰/۰۰۴۶ گزارش شده است. تاثیرگذاری مشاهده شده با واکسنهای مختلف، در تطابق با تاثیرگذاری پیش بینی شده بوسیله سطح آنتیبادی های خنثی کننده بوده است و این میتواند به عنوان یک معیار برای ارزیابی تاثیرگذاری واکسنها خارج از کارآزمایی بالینی قرار بگیرد.
یکی از محدودیتهای مطالعه، ارزیابی سطح آنتی بادی های خنثی کننده در مطالعات مختلف به روش های مختلف بوده که برای رفع این مشکل، سطح آنتی بادی های خنثی کننده بر اساس میانگین سطح آنتی بادی های سرم افراد بهبود یافته در همان مطالعه گزارش شده است.
از طرفی این میتواند توجیه کننده این موضوع باشد که چرا با وجود کاهش فعالیت آنتی بادی های خنثیکننده در برابر برخی واریانتها در برخی مطالعات آزمایشگاهی باز هم تاثیرگذاری قابل توجی از واکسنها در مقابل این واریانتها دیده میشود.برای مثال نشان داده شده است که کاهش پنج برابری تیتر آنتی بادی های خنثی کننده، باعث کاهش تاثیرگذاری واکسن از ۹۵٪ به ۷۷٪ و یا از ۷۰٪ به ۳۲٪ میشود. یعنی کاهش، بیشترین تاثیر را روی واکسن با تاثیرگذاری کمتر دارد.
از طرف دیگر این مطالعه روی قوی تر بودن ایمنی ناشی از واکسن از ایمنی ناشی از ابتلای طبیعی و همچنین نیاز افراد با سابقه ابتلا به زدن واکسن نیز تاکید دارد.اما این نکته را هم باید در نظر گرفت که بر اساس داده های محدود و مقایسه بین سرم افراد بهبود یافته و واکسینه شده با واکسنهای mRNA، نیمه عمر مشابهی برای میزان آنتی بادیهای خنثی کننده (۶۵ روز در مقابل ۵۸ روز) گزارش شده است و این نشان از تشابه در کاهش آنتی بادی های خنثی کننده ناشی از واکسن و یا ایمنی طبیعی دارد.
در مدل بررسی شده (با در نظر گرفتن این محدودیت که اثر دیگر اجزای ایمنی مثل سلول تی در نظر گرفته نشده و همینطور کاهش آنتی بادی خنثی کننده در طول زمان ثابت در نظر گرفته شده)، کاهش قابل توجه سطح آنتی بادی خنثی کننده در ۲۵۰ روز بعد از ایمن سازی مشخص شده است. برای مثال واکسنی با تاثیرگذاری ۹۵٪ و یا ۷۰٪ در ابتدا بعد از ۲۵۰ روز به ترتیب به تاثیرگذاری ۷۷٪ و ۳۳٪ کاهش پیدا میکند. هر چند محافطت در برابر بیماری شدید باید تا حد زیادی حفظ شود. درست است که در کل مدت زمان محافطت ایجاد شده توسط واکسنها مشخص نیست، اما اولا ایمنی برای محافظت در برابر عفونت شدید احتمالا طولانی مدت است و بر اساس این مطالعه میتوان با بررسی سطح آنتیبادی های خنثی کننده، زمان لازم برای زدن دزهای بوستر را نیز مشخص کرد.
به شکلی که سطح ۲۰/۲ درصدی از میانگین سطح آنتی بادی پلاسمای بیماران بهبود یافته از کووید-۱۹ یا convalescent level، محافظت ۵۰ درصدی از بیماری ایجاد میکند و وجود تنها میانگین ۳ درصد، میتواند از بیماری شدید به مقدار ۵۰٪ محافطت کند. در این زمینه واکسنهای mRNA، نوواوکس و اسپوتنیک نتیجه خیلی خوب داشته اند.
در این مطالعه بین سطح آنتی بادی های خنثی کننده و تاثیرگذاری گزارش شده برای واکسنها یک رابطه قوی غیر خطی با ضریب همبستگی اسپیرمن برابر با ۰/۹۰۵ و ارزش احتمال ۰/۰۰۴۶ گزارش شده است. تاثیرگذاری مشاهده شده با واکسنهای مختلف، در تطابق با تاثیرگذاری پیش بینی شده بوسیله سطح آنتیبادی های خنثی کننده بوده است و این میتواند به عنوان یک معیار برای ارزیابی تاثیرگذاری واکسنها خارج از کارآزمایی بالینی قرار بگیرد.
یکی از محدودیتهای مطالعه، ارزیابی سطح آنتی بادی های خنثی کننده در مطالعات مختلف به روش های مختلف بوده که برای رفع این مشکل، سطح آنتی بادی های خنثی کننده بر اساس میانگین سطح آنتی بادی های سرم افراد بهبود یافته در همان مطالعه گزارش شده است.
از طرفی این میتواند توجیه کننده این موضوع باشد که چرا با وجود کاهش فعالیت آنتی بادی های خنثیکننده در برابر برخی واریانتها در برخی مطالعات آزمایشگاهی باز هم تاثیرگذاری قابل توجی از واکسنها در مقابل این واریانتها دیده میشود.برای مثال نشان داده شده است که کاهش پنج برابری تیتر آنتی بادی های خنثی کننده، باعث کاهش تاثیرگذاری واکسن از ۹۵٪ به ۷۷٪ و یا از ۷۰٪ به ۳۲٪ میشود. یعنی کاهش، بیشترین تاثیر را روی واکسن با تاثیرگذاری کمتر دارد.
از طرف دیگر این مطالعه روی قوی تر بودن ایمنی ناشی از واکسن از ایمنی ناشی از ابتلای طبیعی و همچنین نیاز افراد با سابقه ابتلا به زدن واکسن نیز تاکید دارد.اما این نکته را هم باید در نظر گرفت که بر اساس داده های محدود و مقایسه بین سرم افراد بهبود یافته و واکسینه شده با واکسنهای mRNA، نیمه عمر مشابهی برای میزان آنتی بادیهای خنثی کننده (۶۵ روز در مقابل ۵۸ روز) گزارش شده است و این نشان از تشابه در کاهش آنتی بادی های خنثی کننده ناشی از واکسن و یا ایمنی طبیعی دارد.
در مدل بررسی شده (با در نظر گرفتن این محدودیت که اثر دیگر اجزای ایمنی مثل سلول تی در نظر گرفته نشده و همینطور کاهش آنتی بادی خنثی کننده در طول زمان ثابت در نظر گرفته شده)، کاهش قابل توجه سطح آنتی بادی خنثی کننده در ۲۵۰ روز بعد از ایمن سازی مشخص شده است. برای مثال واکسنی با تاثیرگذاری ۹۵٪ و یا ۷۰٪ در ابتدا بعد از ۲۵۰ روز به ترتیب به تاثیرگذاری ۷۷٪ و ۳۳٪ کاهش پیدا میکند. هر چند محافطت در برابر بیماری شدید باید تا حد زیادی حفظ شود. درست است که در کل مدت زمان محافطت ایجاد شده توسط واکسنها مشخص نیست، اما اولا ایمنی برای محافظت در برابر عفونت شدید احتمالا طولانی مدت است و بر اساس این مطالعه میتوان با بررسی سطح آنتیبادی های خنثی کننده، زمان لازم برای زدن دزهای بوستر را نیز مشخص کرد.
Telegram
Scientometrics
ده درصد از جمعیت جهان، حداقل یک دز واکسن کووید-۱۹ را دریافت کرده اند.
خوشبختانه تا فردا تمامی افراد لازم (هر ۲۴ هزار نفر) برای شرکت در مطالعه فاز سوم کاندید واکسن مشترک ایران و کوبا، حداقل یک دز را دریافت کرده و به این ترتیب تعداد شرکت کنندگان لازم برای ورود مطالعه کامل میشود.
کاش سازمان غذا و دارو هم به شکل شفاف، تعداد بیماران (و بیماران شدید) مشخص شده در طول مطالعه و حداقل مدت زمان لازم برای پیگیری را مشخص کرده بود.
کاش سازمان غذا و دارو هم به شکل شفاف، تعداد بیماران (و بیماران شدید) مشخص شده در طول مطالعه و حداقل مدت زمان لازم برای پیگیری را مشخص کرده بود.
توئیت اریک توپول: با وجود دیر تر شروع شدن واکسیناسیون در کانادا، حالا درصد افراد واکسینه شده با حداقل یک دز نسبت به جمعیت در کانادا نسبت به آمریکا بیشتر شده و نسبت افراد بستری شده نیز احتمالا به زودی در کانادا کمتر میشود.
هفت کشور با بیشترین تعداد مرگ ناشی تز کووید-۱۹ به ازای هر یک میلیون نفر جمعیت برای هفت روز گذشته، همگی جزو کشورهای آمریکای لاتین هستند.
مطالعه جدید در قالب test negative case control design توسط نهاد سلامت عمومی انگلستان، تاثیرگذاری واکسنهای فایزر و استرازنکا علیه بیماری کووید-۱۹ ناشی از واریانت B.1.617.2 (گزارش شده برای اولین بار در هند) را برآورد کرده که گفته شده تقریبا مشابه تاثیرگذاری علیه واریانت B.1.1.7 بوده است:
✅بعد از دو دز فایزر و استرازنکا به ترتیب : ۸۸٪ و ۶۰٪
✅سه هفته بعد از دز اول فایز یا استرازنکا: ۳۳٪
حد پایین فاصله اطمینان برای یک دز در هر دو واکسن و برای دو دز برای استرازنکا زیر ۳۰٪ بوده است.
احتمالا تاثیرگذاری علیه موارد بستری و مرگ نیز از این بیشتر است.
✅واکسن فایزر: تاثیرگذاری (دوهفته بعد از دز دوم) علیه موارد علامت دار با واریانت B.1.617.2 برابر با ۸۸٪ و در مقابل واریانت B.1.1.7 برایر با ۹۳٪ گزارش شده است.
✅واکسن استرازنکا: تاثیرگذاری با دو دز علیه موارد علامت دار واریانت B.1.617.2 برابر با ۶۰٪ و در مقابل واریانت B.1.1.7 برابر با ۶۶٪ گزارش شده است.
✅تاثیرگذاری سه هفته بعد از دز اول فایزر یا استرازنکا: برای هر دو واکسن و به صورت تقریبا مشابه علیه واریانت B.1.672.2 برابر با ۳۳٪ و علیه B.1.1.7 حدود ۵۰٪ گزارش شده است.
✅بعد از دو دز فایزر و استرازنکا به ترتیب : ۸۸٪ و ۶۰٪
✅سه هفته بعد از دز اول فایز یا استرازنکا: ۳۳٪
حد پایین فاصله اطمینان برای یک دز در هر دو واکسن و برای دو دز برای استرازنکا زیر ۳۰٪ بوده است.
احتمالا تاثیرگذاری علیه موارد بستری و مرگ نیز از این بیشتر است.
✅واکسن فایزر: تاثیرگذاری (دوهفته بعد از دز دوم) علیه موارد علامت دار با واریانت B.1.617.2 برابر با ۸۸٪ و در مقابل واریانت B.1.1.7 برایر با ۹۳٪ گزارش شده است.
✅واکسن استرازنکا: تاثیرگذاری با دو دز علیه موارد علامت دار واریانت B.1.617.2 برابر با ۶۰٪ و در مقابل واریانت B.1.1.7 برابر با ۶۶٪ گزارش شده است.
✅تاثیرگذاری سه هفته بعد از دز اول فایزر یا استرازنکا: برای هر دو واکسن و به صورت تقریبا مشابه علیه واریانت B.1.672.2 برابر با ۳۳٪ و علیه B.1.1.7 حدود ۵۰٪ گزارش شده است.