دکتر ظفرقندی:

در ارزیابی‌های انجام شده اخیر حدود ۸۰ درصد از دانشجویان پزشکی ما به فکر خروج از کشورند.
بسیاری از اساتید ارزشمند دانشگاه‌ها کشور را ترک میکنند.
امروز رشته‌های مهم مثل جراحی قلب، طب اورژانس، بیهوشی و بسیاری از رشته‌های پزشکی داوطلب ورود ندارند و کرسی‌های دستیاری خالی مانده است. 
درخواست گواهی good standing از نظام پزشکی برای خروج از کشور به چند برابر سنوات قبل رسیده است.
بدلیل شرایط نامطلوب اقتصادی سهم بهداشت و درمان از GDP به عنوان یک شاخص توسعه که در سالهای گذشته به ۹ درصد رسیده بود امروز به ۴.۵ درصد کاهش یافته و این به معنای کاهش کیفیت درمان، سلامت، تجهیزات پزشکی ضروری(حتی برای اعمال جراحی) و کمبود داروهای مورد نیاز مردم می‌باشد.…
استقلال دانشگاهها تحت دستور و شرایط امنیتی به شدت خدشه دار شده است، تا جایی که بعضی از اساتید با سابقه و نامدار بدستور، اخراج یا به اجبار بازنشسته می‌شوند. 

@Scientometric

حتما مقایسه های مختلف را شنیده‌اید که این روزها (یا زمان های دیگر) برای وضعیت فعلی با وضعیت قبل از انقلاب ۱۳۵۷ انجام می‌شود. مثلا مسئولین آمار می‌دهند که تعداد مقالات و یا پزشکان متخصص ما در فلان منطقه محروم در حال حاضر چگونه است و قبل از انقلاب چطور بوده است.

برای مقایسه تعداد مقالات، تعداد پزشک و … در دوران فعلی با رژیم سابق پهلوی چند مورد حتما باید لحاظ شود.

مثلا "اگر رژیم پهلوی ادامه می یافت حالا بعد از بیش از چهل سال، وضعیت چطور بود؟ تعداد مقالات و پزشک‌ و … فعلی ما کمتر از این مقدار بود یا بیشتر؟" و یا "اگر زیر ساخت های علمی-دانشگاهی ایجاد شده در زمان پهلوی نبود، تعداد مقالات و پزشک و… به آمار کنونی می رسید یا خیر؟" و یا "اگر رژیم سابق ادامه می یافت، برای رسیدن به وضعیت حال باید چه مقدار هزینه کمتر با بیشتری صرف می شد؟"

همین طور می‌توان وضعیت کشورهای با وضعیت مشابه ایران از جهت مختلف در آن زمان را با زمان کنونی مقایسه کرد.

اصولا مقایسه ای که این موارد را در نظر نگیرد نادرست و گمراه کننده است و می‌تواند گول زننده باشد.

@Scientometric

رئیس دولت گفته اند که "تعداد مقالات علمی در سال ۵۶ حدود ۵۰۰ مقاله بود و امروز به حدود ۷۸ هزار مقاله رسیده است.… ما قبل از انقلاب مجلات علمی نداشتیم و در حال حاضر ۳۰۰ مجله در این بخش داریم." (لینک)

در مورد این که چرا این سبک از مقایسه ها نادرست است و می تواند گمراه کننده یا گول زننده باشد، شما می توانید به این پست مراجعه کنید. (لینک)

من در این پست دو نمودار قرار داده‌ام (ورق بزنید). نمودار اول، مربوط به مقایسه تعداد مقالات علمی منتشر شده در مجلات نمایه در اسکپوس توسط ایران و ترکیه در فاصله ی سالهای ۱۹۶۹ تا ۱۹۸۰ می باشد.

انقلاب اسلامی در سال ۱۹۷۹ به وقوع پیوست و ایران در چند سال قبل از انقلاب تعداد مقالات خود را به ترکیه رسانده بود و حتی از آن پیشی گرفته بود.

در سال ۱۹۷۸ تعداد مقالات ما به مقدار ۵۱۷ رسید. بعد از آن تا سال ۱۹۹۵ (تقریبا هفت سال بعد از جنگ ایران و عراق) هیچ وقت نتوانستیم به این تعداد برسیم. در ۱۹۹۵ تعداد مقالات ما ۵۳۵ و تعداد مقالات ترکیه ۳۸۳۰ بوده است.

نمودا دوم، مربوط به مقایسه تعداد مقالات علمی منتشر شده در مجلات نمایه در اسکپوس توسط ایران، ترکیه و عربستان در فاصله ی سالهای ۱۹۷۰ تا ۲۰۲۳ می باشد.

در سال ۲۰۱۱ تعداد مقالات ایران از ترکیه پیشی گرفت. (حدود ۴۰ هزار برای ایران و حدود ۴۵ هزار برای ترکیه). به این ترتیب ۳۲ سال طول کشید تا دوباره از این جهت ایران از ترکیه پیشی بگیرد.

بعد از آن همواره تا پایان ۲۰۲۲ تعداد مقالات سالیانه ایران از ترکیه بیشتر بوده است.

تعداد مقالات ایران در سال ۲۰۲۳ کمتر از تعداد مقالات ترکیه در این سال است. البته هنوز برای بررسی کامل تعداد مقالات در ۲۰۲۳ زود است.

رشد تعداد مقالات عربستان قابل توجه است. هر چند که بداخلاقی های پژوهشی برای این کشور مرتبا گزارش می شود (موردی که برای ایران هم داریم)

تعداد مقاله نباید برابر با تولید یا لزوما پیشرفت علمی در نظر گرفته شود و این فقط یکی از شاخص های علم سنجی است که باید در کنار بقیه شاخص ها (کیفی و اخلاقی) دیده و تفسیر شود.

بر اساس اطلاعاتی که اسکپوس در اختیار ما می گذارد، ایران قبل از انقلاب هم مجله علمی داشته است.
پوشش مجله Iranian Journal of Public Health به نوعی از 1973 بوده است.
پوشش مجله Pahlavi Medical Journal نیز از 1973 ذکر شده است. ناشر آن Pahlavi University Publications بوده است. این مجله بعدا با نام Iranian Journal of Medical Sciences منتشر شده و ناشر آن علوم پزشکی شیراز است.

@Scientometric

تعداد استادان اخراجی، تعلیق شده و مستعفی شده دانشگاه‌های کشور در دو سال اخیر (خبرآنلاین)

فهرست اسامی: اینجا و اینجا

@Scientometric

🔴 حسن ابوالقاسمی دبیر کمیسیون تحول سلامت شورای عالی انقلاب فرهنگی: افزایش ظرفیت پزشکی احتمالا به مدت دو سال متوقف می‌شود/ فانا

@behdashtian

مطالعه کارآزمایی بالینی فاز سوم منتشر شده در مجله NEJM، عمکلرد موفقیت آمیز داروی Resmetirom در درمان استئاتوهپاتیت غیر الکلی (NASH) و فیبروز کبدی را نشان می‌دهد. (لینک)

بیشتر از ۳۰ درصد جمعیت دنیا و تقریبا ۷۰ درصد افراد با چاقی یا دیابت نوع دوم، درگیر بیماری کبد چرب غیر الکی می‌باشند. داروی تایید شده ای برای درمان آن وجود ندارد. توصیه اصلی فعلی برای درمان این بیماری (NAFLD یا همان MASLD) کاهش وزن و درمان دیابت است. کبد چرب غیر الکلی می‌تواند به شکل استئوهپاتیت غیر الکلی (NASH یا همان MASH) تبدیل شود. مطالعات بسیاری ارتباط این بیماری را با بیماری های متابولیک دیگر، سرطان کبد و حتی سرطان های خارج کبدی نشان داده اند.

داروی resmetirom در واقع یک آگونیست انتخابی گیرنده بتا هورمون تیروئید می‌باشد. در این مطالعه (در حال اجرا) ۹۶۶ بیمار مبتلا به NASH و فیبروز F1B تا F3 در سه گروه دارونما (۳۲۱ نفر)، resmetirom با دوز ۸۰ میلی‌گرمی (۳۲۲) و دوز ۱۰۰ میلی‌گرمی‌(۳۲۳ نفر) بررسی شده‌اند.

نتایج به این صورت بوده است که

۱- برطرف شدن NASH بدون بدتر شدن فیبروز، در گروه پلاسبو، دوز ۸۰ و ۱۰۰ میلی‌گرمی دارو به ترتیب در ۹/۷ ، ۲۵/۹ و ۲۹/۹ درصد از افراد هر‌ گروه اتفاق افتاده است.

۲- این برای بهبود فیبروز با حداقل یک مرحله و بدون بدتر شدن وضعیت NAFLD، به ترتیب در ۱۴/۲، ۲۴/۲ و ۲۵/۹ درصد از افراد هر گروه اتفاق افتاده است.

۳- میانگین کاهش در میزان LDL از ابتدای مطالعه تا پایان هفته ۲۴، به ترتیب ۰/۱، ۱۳/۶ و ۱۶/۳ درصد بوده است.


برای هر سه مورد بالا، اختلاف بین گروه دارو و دارونما از نظر آماری معنادار بوده است. ( P<0.001)

قبلا مطالعه دیگری (کارآزمایی بالینی فاز 2b) برای داروی Pegozafermin (به عنوان یک آنالوگ فاکتور رشد فیبروبلاست ۲۱) در مجله نیوانگلند برای درمان NASH با نتایج موفقیت‌آمیز منتشر شده بود. (اینجا)

در مورد ترمینولوژی جدید هم برای بیماری کبد چرب غیر الکلی اینجا را بخوانید.

@Scientometric

روایت‌های مربوط به شبه علم معمولا این طور شروع می‌شود که من خودم هم این موضوع را قبول نداشتم، ولی برای خودم هم اتفاق افتاد و هبچ پزشکی هم نتوانست آن را درمان کند، تا زمانی که با مراجعه به طب سنتی (یا انواع دیگر) آن را درمان کردم (غافل از آن که این احتمالا همان درمان پزشکی اولیه بوده که بالاخره جواب داده است)
اما چطور می‌شود بفهمیم با نشان دهیم که این واقعا درمان پزشکی بوده که تاثیر داشته و مربوط به طب سنتی یا … نبوده است؟

اینجاست که روش علمی به ما کمک می‌کند تا احتمال سوگیری های شناختی ما به حداقل برسد. این از هر روش دیگری که فعلا در دسترس ما می‌باشد، بهتر عمل می‌کند.

اینجا هم به نوعی به جمله معروف absence of evidence is not evidence of absence اشاره می‌شود.


این خلاصه ای از بخشی از صحبت‌های جناب دکتر آرامش در پادکست فیل‌کست است که کامل آن و بیشتر را می‌توانید از اینجا گوش کنید.


(روش علمی، با وجود نقصهایی که دارد، شاید بزرگترین دستاورد بشر باشد! دائم خودش را اصلاح می‌کند. بهتر از این روش نداریم. هر چه با این روش سنجیده شود، قابل اعتماد است.)

@Scientometric

پوریا ناظمی، با یکی از هم‌بنیان‌گذارن retraction watch برای مواردی همچون، ایده شکل‌گیری retraction watch، علل افزایش بازپس‌گیری‌ها و ابطال شدن مقالات (به‌خصوص برای کشورهایی مثل ایران)، مشکلات مربوط به داوری همتا یا peer review، احتمال همکاری با retraction watch و همین طور بحث هوش مصنوعی و ChatGPT و تاثیر اینها در افزایش بداخلاقی‌های پژوهشی و یا جلوگیری از آنها صحبت کرده است.

این مصاحبه که با زیرنویس فارسی همراه است از طریق یوتیوب در دسترس می‌باشد.

کانال تلگرامی پوریا ناظمی با نام «در این شب‌ها» را از اینجا می‌توانید دنبال کنید.

@Scientometric

نامه زده‌اند که پزشکان و ماماها زنان دارای سابقه‌ی ⁧ #سقط⁩ مکرر را به «متخصص محترم طب ایرانی» ارجاع دهند! دور نیست روزی که صدور مجوز پروانه‌ی طبابت هر پزشک ایرانی را منوط به امضای تأیید سه متخصص محترم عطاری و سه متخصص محترم طب علفی کنند...!

پست شبکه ایکس از دکتر هادی یزدانی

@Scientometric

▫️ چه شد که ایران بر کرسی آقایی علم منطقه نشست

این تیتر یک گفتگوی تفصیلی خبرگزاری فارس با جناب آقای دکتر پیمان صالحی معاون پژوهشی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری است که دیروز (21 بهمن 1402) منتشر شده است.

در ابتدای مصاحبه، خبرنگار فارس سوالی از ایشان در رابطه با پیشرفت‌های علمی ایران در بعد از انقلاب اسلامی می‌پرسد و دکتر صالحی چنین جواب می‌دهد:

نخستین آماری که از پایگاه اسکوپوس درباره ایران داریم از سال ۱۹۹۶ است چرا که نمایه سازی اسکوپوس ۲۶ سال است که کار خود را آغاز کرده، بر اساس آمار این پایگاه در سال ۱۹۹۶ تولیدات علمی که با آدرس ایران نمایه شده ۸۵۰ عدد بوده است، یعنی کشور ما با جمعیت چند ۱۰ میلیون نفر تنها ۸۵۰ نمایه داشته است و رتبه علمی ما هم در آن سال در سطح جهان ۵۴ بوده است.

دو اشتباه واضح در این جمله وجود دارد:

اسکوپوس به عنوان یک دیتابیس استنادی در اواخر سال 2004 توسط الزویر به وجود آمد. بنابراین از آغاز بکار آن، کمی بیش از 19 سال می‌گذرد نه 26 سال.

در زمانی که اسکوپوس شروع بکار کرد، استنادات منتشر شده از سال 1996 به بعد را نمایه می‌کرد و اتفاقاً یکی از محدودیت‌ها و نقاط ضعف آن نسبت به نمایه نامه‌های استنادی ISI آن موقع (وب آو ساینس متعلق به کلاریویت فعلی) همین پوشش زمانی ضعیف این دیتابیس بود.

اما اسکوپوس بعداً پوشش زمانی را بسیار گسترش داد، بطوری که از رقیبش هم جلوتر رفت. نمایه‌های استنادی علوم و نمایه استنادی علوم اجتماعی از سال 1900 به بعد را پوشش می‌دهند ولی در حال حاضر پوشش زمانی اسکوپوس به اواخر قرن 18 می‌رسد. تاریخ انتشار 25 میلیون و 415 هزار و 180 مدرک، قبل از سال 1996 است و در اسکوپوس قابل جستجو و تحلیل هستند.

بنابراین نه تنها از سال 1996 میلادی (1375 شمسی) رکوردهای متعلق به ایران وجود دارد، بلکه قبل از آن و کل دوره پهلوی و حتی بخشی از دوره قاجار را می‌توان بررسی کرد!

من قبلاً بطور مفصل رتبه علمی ایران را از سال 1354 شمسی تا سال 1401 بررسی کرده بودم که می‌توانید به اینجا مراجعه کنید. در آنجا هم نوشته بوده‌ام که:

بر اساس داده‌های اسکوپوس، ایران در سال 1356 دارای رتبه 39 بوده است (با 517 مدرک) و سال منجر به انقلاب به رتبه 40 می‌رسد. بعد از انقلاب بنا به دلایل زیاد از جمله انقلاب فرهنگی، خالص‌سازی دانشگاه‌ها و جنگ تحمیلی هم از لحاظ تعداد مدارک و هم از لحاظ رتبه بسیار افت پیدا می‌کنیم. بطوری که رتبه ایران در سال 1364 به 70 رسید (با تنها 120 مدرک!)

در سال 1995 میلادی معادل با 1374 شمسی یعنی 17 سال بعد از انقلاب اسلامی، تعداد رکوردهای ثبت شده برای ایران در اسکوپوس برای اولین بار از سال 1356 فراتر می‌رود (545 رکورد).

بعد از آن به تدریج تعداد مدارک زیاد و زیادتر می‌شود، تا اینکه برای اولین بار در سال 2020 رتبه ایران به 15 جهان می‌رسد. این رتبه برای سال‌های 2021 و 2022 هم حفظ می‌شود. برای ایران، بالاترین تعداد مدارک در سال 2022 ثبت شده است (77 هزار و 864 مدرک). اما در سال 2023 ایران یک پله پایین‌تر رفته است و در رتبه 16 قرار گرفته است (ترکیه از ایران پیشی گرفته است.)


افزایش تعداد مقالات و مدارک منتشر شده، اتفاقاً کار خوب و ارزشمندی است. ولی بهتر است چند نکته را در نظر بگیریم:

🔘ایستادن بر شانه‌های غول جمله معروف نیوتن است. علم چنین ماهیتی دارد هیچ دولتی و حتی هیچ حکومتی نمی‌تواند بگوید من به تنهایی باعث رشد و بهبود این رتبه‌ها شدم.

🔘مقایسه رتبه علمی بدون در نظر گرفتن متغیرهایی مثل زمان، اندازه جمعیت، تحولات سیاسی، اقتصادی و ... صحیح نیست.

🔘تعداد مدارک و رتبه یک کشور لزوماً نشان دهنده پیشرفت و توسعه آن کشور نیست. ما نسبت به یک دهه گذشته بطور واضحی از لحاظ تولید مدارک علمی، خوب کار کرده‌ایم (دست پژوهشگران هم درد نکند)، اما وضع اقتصادی، اخلاقی و اعتقادی‌مان در این یک دهه عمیقاً آسیب دیده است.

🔘ما در رتبه چهارم دنیا از لحاظ تعداد مدارک ریترکت شده قرار داریم (بر اساس داده‌های اسکوپوس) که اصلاً اتفاق خوبی نیست.

🔘به اثرگذاری (Impact) پژوهش‌هایمان بیشتر فکر کنیم. Impact را فقط معادل استناد (Citation) نبینیم و بدتر از آن، استناد را معادل کیفیت نبینیم.

🔘در کنار پژوهش‌های کاربردی به علوم پایه هم توجه کنیم. توسعه کشور بدون توجه به علوم پایه، امکان پذیر نخواهد بود.

🔘مسئولین محترم ما باید آمارهای درست ارائه بدهند. تعداد مقاله و رتبه ایران در اسکوپوس یک سنجه کاملاً کمّی است و قابل مشاهده و راستی‌آزمایی برای همگان.

☑️به امید روزی که از تعداد مقاله و رتبه علمی و کمی‌گرایی افراطی اندکی فاصله بگیریم و شناخت دقیقی از ماهیت و روشمندی علمی کسب کنیم و افراد طرفدار شبه علم و ضد علم را به حاشیه بکشانیم. (خوش‌خیالی مزمن دارم!)

🆔 @irevidence

مسئله رشد علم در ایران

اپیزود جدید چیستا را در پادگیر های مختلف بشنوید،اگر از شنیدن  آن راضی هستید به دوستان خود نیز توصیه کنید✨

_ Spotify

_ Apple podcast

_ Google podcast

_ Cast box

_ رادیو فردا

آیا ایران آن طور که مقام‌های سیاسی ادعا می‌کنند در حوزه علم، کشوری پیشرفته در منطقه و جهان  است؟ در قسمت پنجم چیستا به وضعیت علم در ایران پرداختیم و درباره ادعاهای مطرح شده در این باره صحبت کرده‌ایم.

برای اطلاعات بیشتر به لینکهای زیر مراجعه کنید:
- درباره ماهیت علم‌سنجی و چیستی آن

- درباره اینکه چرا روش اتکا به مقالات برای ارزش‌‌‌گذاری رتبه‌بندی علم دچار نقص است

- گزارش خبرآنلاین از تعداد اساتید اخراج شده در دانشگاه‌ها

- سخنان ابراهیم رئیسی درباره وضعیت علم و مقالات علمی در ایران پس از انقلاب

- مصاحبه با دکتر رضا منصوری درباره وضعیت علم در ایران و چشم انداز آینده

- مصاحبه با ایوان اورانسکی درباره مسئله مرجع شدن مقالات

نظرات و پیشنهادهای خود را از طریق روش‌های تماس زیر به ما منتقل کنید.
ایمیل:
 fardapodcasts@rferl.org
پشتیبانی تلگرام:
@fardagram
چیستا، پادکستی درباره علم،فناوری و آینده
اجرا: پوریا ناظمی

گزارش نیچر: چین در حال انجام اولین بررسی ملی و سراسری مقالات سلب اعتبار شده (Retracted) و همین طور بداخلاقی های پژوهشی در بین محققین خود است.
دانشگاه ها موظف شده اند تا تمامی موارد مقالات سلب اعتبار شده خودشان را (در سه سال اخیر) به همراه نتایج بررسی آنها تا 15 فوریه اعلام کنند. این شامل مقالات به زبان انگلیسی و چینی می شود.
بررسی قبلی مجله نیچر نشان داده بود از 2021، بیش از 17 هزار مقاله از محققین چینی سلب اعتبار شده بوده است. هنوز نحوه برخورد نهایی و یا جریمه های احتمالی (کاهش حقوق، حذف پاداش، تنزل رتبه، تعلیق در اجازه درخواست گرنتها، و ...) با متخلفین مشخص نیست اما آنچه در نهایت رخ دهد، جدیت چین در برخورد با بداخلاقی های پژوهشی را نشان خواهد داد.

@Scientometric

در یک مطالعه کارآزمایی بالینی در افراد مسن چینی با فشار خون نرمال، مشخص شده است که در مقایسه با استفاده از نمک معمولی، استفاده از جایگزین نمک (salt substitute)، باعث کاهش بروز پرفشاری خون (HTN) به مقدار ۴۰٪، بدون افزایش دوره های افت فشار خون شده است. این می‌تواند به عنوان یک استراتژی مطلوب برای پیشگیری و کنترل پرفشاری خون و بیماری های قلبی و عروقی در سطح جامعه مورد بررسی بیشتر قرار بگیرد.

مقاله در مجله Journal of American College of Cardiology منتشر شده است.

محتویات جایگزین نمک که در این مطالعه استفاده شده است:

62.5% sodium chloride,
25% potassium chloride,
12.5% dried food ingredient flavorings (mushroom, lemon, seaweed, hawthorn, wild jujube) and traces of amino acids.

اریک توپول (شبکه ایکس)

فایل مقاله: اینجا

@Scientometric

ویدیو از مجله NEJM evidence (لینک) و به زبان انگلیسی می‌باشد که سعی می‌کند به زبانی ساده مفاهیم اولیه مربوط به censoring مثل Left Censored, interval censored و right censored و …. را در آنالیز بقا توضیح بدهد.

@Scientometric

بیش از 30 نفر از ادیتورها و مشاوران مجله Journal of Economic Surveys، به علت نگرانی در مورد سیاست جدید ناشر مجله ( Wiley)، برای تاکید بر چاپ تعداد بیشتر مقاله که می تواند احتمالا کیفیت مجله را تحت تاثیر قرار دهد، از سمت خود استعفا داده اند.
وایلی گفته است که ما افزایش تعداد مقالات به میزان 4% بیشتر از سال قبل را به عنوان یک پیشنهاد و نه الزام عنوان کرده ایم. (2 مقاله بیشتر در سال) و این با روند افزایشی سابمیت ها به مجله و همین طور پدیدار شدن موضوعات جدید در حوزه مربوطه منطبق است.
گزارش رترکشن واچ در این مورد را از اینجا بخوانید.
@Scientometric

پدیده نگران کننده‌ی خرید و فروش پکیج گروهی و یا چندتایی ارجاع یا citation

گروهی از محققین در پیش‌مقاله ای با عنوان «Google Scholar is manipulatable» با بررسی Google Scholar متوجه الگوی عجیبی در دریافت ارجاع برای برخی محققین شده‌اند. برای مثال ۱۰۱۶ محقق را پیدا کرده‌اند که در عرض یکسال، تعداد ارجاعاتشان ۱۰ برابر شده است. یا ۱۱۴ محقق را پیدا کرده‌اند که بیش از ۱۸ ارجاع فقط از یک مقاله دریافت کرده‌اند. در بک مورد، ۹۰ درصد از منابع یک مقاله، مقالات یک محقق را رفرنس داده است. تعدادی از رفرنس‌ها حتی در متن اصلی مقاله استفاده نشده بوده و فقط به سادگی به انتهای لیست رفرنس‌ها اضافه شده بوده است.

بعد از این محققین تصمیم می‌گیرند تا خرید ارجاع را بررسی و آزمایش کنند. آنها ابتدا برای یک محقق فرضی در Google Scholar تعداد ۲۰ مقاله با ChatGPT می‌نویسند و سپس مقالات را در سرورهای پیش مقاله منتشر می‌کنند و Google Scholar هم آنها را به پروفایل محقق فرضی اضافه می‌کند.
محقق فرضی با این مقالات ۳۸۰ ارجاع (self-citation) می‌گیرد. سپس محققین به سراغ خرید دسته جمعی ارجاع برای این محقق فرضی می‌روند. این کار از طریق تماس با یک شرکت از طریق واتس اَپ صورت گرفته است و پکیج پنجاه تایی ارجاع خریده شده است.
در عرض ۴۰ روز، تعداد پنج مقاله منتشر می‌شود. هر کدام حاوی ۱۰ ارجاع به محقق فرضی بوده‌اند. چهار مورد از این مقالات، در یک مجله شیمی منتشر شده بوده است. در حالی که حوزه پژوهش محقق فرضی اصلا شیمی نیوده است.

شیوع این موارد نگران کننده دستکاری در ارجاعات که در اینجا فقط اشکال خاص و عجیب آن بررسی شده، در سال‌های اخیر (۱۰ تا ۱۵ سال) رو به افزایش بوده است. احتمالا این دادگان‌ها مثل Google Scholar و … توانایی شناسایی این موارد و مقابله با آنها را دارند که باید پیگیری شود. در مورد google scholar، حتی بعد از حذف مقاله از سرور‌ پیش مقاله، باز هم ارجاع برای محقق باقی خواهند ماند.
محققین برای بررسی این سبک از الگوهای نادرست دریافت ارجاع، به معرفی یک شاخص جدید به نام citation concentration index (c2-index) هم پرداخته‌اند. برای مثال، در یک نمونه واقعی، یک محقق شاخص C2 برابر با ۴۵ داشته است، این یعنی ۴۵ مقاله وجود دارد که هر کدام حداقل ۴۵ بار به محقق ارجاع داده‌اند.

گزارش مجله ساینس در این مورد: اینجا

لینک پیش مقاله اصلی در این مورد: اینجا

@Scientometric

بررسی بیش از ۲۰۰ مطالعه‌ی کارآزمایی بالینی در مورد تاثیر ورزش بر افسردگی (BMJ) نشان داده است که در مقایسه با گروه کنترل، ورزش کردن (به تنهایی یا همراه دیگر درمان‌ها مثل CBT) می‌تواند باعث کاهش متوسط در افسردگی شود.

پیاده‌روی و یا دویدن آهسته (jogging)، یوگا، تمرینات قدرتی (strength training) و رقص در این بین بیشترین تاثیر را دارند (تاثیر بیشتر با شدت تمرین ورزشی بیشتر). همین طور مشخص شده که یوگا و تمرینات قدرتی در مقایسه با بقیه بیشتر تحمل می‌شوند.

مداخلات می‌تواند در افراد مختلف به اشکال مختلف در نظر گرفته شود. مثلا یوگا برای مردان مسن و تمرینات قدرتی برای زنان جوان‌تر.

به نظر می رسد که ورزش برای افراد با و بدون بیماری‌های زمینه‌ای و با سطوح پایه مختلف از میزان افسردگی به یک اندازه موثر است.

تاثیر ورزش با روان درمانی و داروهای ضد افسردگی (psychotherapy and pharmacotherapy) تفاوتی نداشته است و آن را می توان در کنار روان درمانی و داروهای ضد افسردگی به عنوان درمان اصلی در نظر گرفت.

@Scientometric