در مورد خراب بودن لینک شماره تکمیلی مجله ی AIM به سردبیر و کمک سردبیر مجله ایمیل زدم تا انشاله مشکل حل شود

سی ان ان در گزارشی کوتاه به بررسی وضعیت سلامت ایرانیان تحت تاثیر تحریم های آمریکا پرداخته است.
https://t.co/p5go3sHayn?ssr=true

🔴‌ قسمت هفتم گزارش پروژه #ایران_استنفورد

بررسی علل افزایش کمی مقالات و فساد پژوهشی در ایران

✅ در طول دو دهه ی قبل، تعداد دانشجویان فارغ التحصیل شده ایران ده برابر شده است (تغییرات دموگرافیکی و افزایش ظرفیت دانشگاهها). این موضوع به فراهم آوردن نیروی انسانی ارزان برای پژوهش کمک کرده است و می تواند توجیهی برای افزایش تعداد مقالات ایران باشد. افزایش قارچ گونه ی دانشگاهها مخصوصا دانشگاه آزاد در این زمینه مثال زدنی است. در نقطه ی مقابل جذب هیئت علمی کافی نبوده که منجر به پایین آمدن کیفیت آموزش و پژوهش شده است. نسبت هیئت علمی به دانشجو در ۲۰۰۵ برابر با ۱۸ درصد و در ۲۰۱۸ کمتر از ۸ درصد بوده است. به عبارتی افزایش ظرفیت دانشگاهها فقط به صورت فیزیکی بوده است (بدون ایجاد زیر ساختهای آموزشی پژوهشی)
✅ نسبت تعداد مقاله به هزینه در ایران بسیار بالاست به عبارت دیگر آنالیز های این مقاله نشان می دهد که درصدی از تولید ناخاص ملی که صرف پژوهش می شود خیلی تاثیری روی تعداد مقالات نداشته است (در مقایسه با دیگر کشورها) و در عوض اندازه جمعیت پژوهشی عامل مهمتری در افزایش تعداد مقالات بوده است هر تغییری در آینده پژوهش ایران چه کیفی و چه کمی ناشی از اندازه جمعیت پژوهشی ایران خواهد بود

✅ سیاست دولتی برای منوط کردن ارتقای اساتید و فارغ التحصیل شدن دانشجویان به نشر مقالات در مجلات علمی نیز از دیگر دلایل افزایش تعداد مقالات ایران بوده است. تب بالای مقاله بین دانشجویان و اساتید منجر به ایجاد بازار سیاه مقاله و آژانس های متعدد مقاله نویسی با قیمت ها و سرویس های مختلف شده است. این جو بوجود آمده، ایران را در جایگاه کشورهای با بیشترین میزان رترکشن و پلاژیاریسم قرار داده است. از هر ده هزار مقاله، ۱۳.۳ مقاله از ایران ترکت می شود. در واقع میزان رترکت مقالات ایران چهار برابر از مقدار میانه رترکت جهانی بیشتر است. بر اساس این مقاله احتمال رترکشن در بین محققینی از ایران که در سال بیش از بیست مقاله منتشر می کنند (Hyper-Prolific Author) پنج برابر بیشتر از سایر محققین است. درصد زیادی از این محققینِ با بیش از بیست مقاله، از دانشگاههای ایرانی مدرک پی اچ دی گرفته اند. به طور متوسط ۱۹ درصد از مقالات این محققین در مجلات ایرانی و ۹ درصد از مقالات آنها در مجلات بی اعتبار چاپ شده است. این محققین را می توان در سه گروه قرار داد: گروه اول محققینی هستند سرشناس از دانشگاههای عالی رتبه ی ایران با میزان خود ارجاعی کم و ارجاعات کلی زیاد. گروه دوم افرادی هستند که در حال حاضر مسئولیت مهم سیاسی و یا دولتی دارند و گروه سوم افرادی هستند که داده سازی می کنند و یا مقالات بی کیفیتی را منتشر می کنند.

✅ این روندِ موجود همچنین باعث ایجاد #توهم_پیشرفت یا #فانتزی_دستاورد_علمی با نقش خیلی کوچک در پیشبرد دانش و بهبود کیفیت زندگی مردم شده است. در نگاهی جامعتر، افزایش در تعداد مقالات ایران را می توان #حبابی متناسب با رفتارهای سیاسی اجتماعی دانست که اغلب از آن با نام #مدرنیته_بدون_توسعه یاد می شود. مسئو‌لین د‌ولتی به شکلی نادرست تعداد مقالات را برابر با پیشرفت و توسعه معرفی می کنند ادعاهای بیش از حد در این زمینه نقش کلیدی در تبلیغات عمومی ایفا می کنند تا غرور ملی را تسکین دهند و تصویری مترقی از سیاست ها و عملکرد دولت را نشان دهند. ایران، علاوه بر ایجاد #توهم_پیشرفت با بزرگ کردن حباب مقالات (افزایش نشر مقالات علمی)، مسئول افزایش انواع بداخلاقی های پژوهشی می باشد که همانند #آتش_مهار_نشده گسترش می یابند.
🆔@Scientometric

بالاخره بعد از چندماه لینک شماره تکمیلی نوامبر ۲۰۱۷ مجله ی AIM (حاوی مقالات مورد بررسی از نظر #سالامی) درست شد، هر چند از سوی سردبیر و کمک سردبیر این مجله جوابی به ایمیل من برای پیگیری این موضوع داده نشد😅
http://www.aimjournal.ir/Archive/20/13

بررسی برونداد علمی ایران از نظر کمی، کیفی و اخلاقی در گزارش پروژه ایران 2040 از دانشگاه استنفورد

🔴 نگاهی تحلیلی به گزارش بررسی وضعیت پژوهشی ایران

در تمام مدتی که مشغول مطالعه و تامل بر روی گزارش ایران 2040 دانشگاه استنفورد بودم و با مستندات و بررسی های دقیق ارائه شده در این گزارش مواجه می شدم، دغدغه ای ذهنی لحظه ای آرامم نمی گذاشت. اینکه اکثریت سیاستگذاران و موثرین حوزه علم و دانش در کشور (چه در وزارتین علوم و بهداشت و چه در سایر بخش های مهم نظیر شورای عالی انقلاب فرهنگی، کمیسیون آموزش مجلس شورای اسلامی، معاونت علمی و فناوری ریاست جمهور و غیره) از واقعیات و بدیهیات ارائه شده در این گزارش به احتمال زیاد مطلع هستند. این اطلاع یا از حضور در محیط های علمی و آشنایی با مباحث علم سنجی ناشی می گردد و یا از طریق مطالب ارائه شده توسط افرادی که دلسوزانه چشم به پیشرفت حقیقی ایران دارند.
اما نکته ناگوار اینجاست که این افراد ، در گزارش هایی که به مسئولین ارشد و تصمیم گیر کشور اعلام می کنند، فقط بخشی از وضعیت پیرامون برونداد علمی کشور را اعلام نموده و با ترسیم فضایی غیر واقعی از وضعیت علمی-پژوهشی کشور، ذهن آنها را تحت تاثیر قرار داده و امکان گرفتن تصمیمات سخت و پر هزینه ولی درست و کارآمد جهت اصلاح امور را از آنان سلب می نمایند. کافی است به سخنرانی ها، مصاحبه ها و گزارش های مسئولین ارشد وزارت علوم و بهداشت مراجعه کنید تا صحت و سقم این مطلب را متوجه شوید. این دوستان صرفا بر برخی فاکتورهای مهم علم سنجی تکیه نموده و بدون در نظر گرفتن سایر فاکتورهای علم سنجی از طرفی و همچنین سایر فاکتورهای کلان اجتماعی و اقتصادی از طرف دیگر، ادعای پیشرفت شگرف و بی نظیر کشور را در حوزه های پژوهشی و بالاتر از آن تولید علم می نمایند.
مهمترین دستاویز این موثرین، استناد به رشد کمّی تعداد مقالات ایران در سال های گذشته بوده است. در نظر گرفتن این موضوع و عدم توجه به معیارهای کیفی، اخلاقی و شرایط کلان اجتماعی و اقتصادی کشور و همچنین سیاست های محیر العقول دستگاه های علمی کشور منجر به پدید آمدن شرایطی شده است که به حق در گزارش استنفورد از آن به #توهم_پیشرفت یاد شده است. در قرآن نیز چنین دیدگاه یکجانبه ای به شدت مورد نکوهش قرار گرفته است، «أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتَابِ وَتَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ»...

مسئولین سیاستگذاری علمی-پژوهشی کشور، آیا رشد تعداد مقالات را می بینید و رشد قارچ گونه موسسات مقاله نویسی میدان انقلاب را نمی بینید؟ آیا رشد تعداد مقالات را می بینید، اما اجبار دانشجویان مقاطع مختلف کارشناسی ارشد، دکترای تخصصی، دکترای حرفه ای و ... را جهت چاپ مقالات پایان نامه به عنوان شرط فارغ التحصیلی نمی بینید؟ آیا رشد تعداد مقالات علمی را می بینید، اما افزایش وحشتناک تعداد مقالات رترکت شده را نمی بینید؟ آیا رشد تعداد مقالات علمی را می بینید، اما رشد انفجاری جمعیت کشور و افزایش بی ضابطه دانشگاه های سطح کشور و بیکاری جوانانی که به جز راهیِ دانشگاه شدن به امید رسیدن به شغل چاره ای ندارند را نمی بینید؟ ناچاری اعضای هیات علمی دانشگاهها را که با حقوقی ناچیز مجبور به نگارش مقالات هستند تا با اخذ مبلغی به عنوان تشویقی مقالات بتوانند زندگی خود را اداره کنند نمی بینید؟ وضعیت اسفناک کیفیت مقالات و مجلات چاپ کننده مقالات را نمی بینید؟ آیین نامه های ارتقاء اعضای هیات علمی را که ارتقاء اساتید را صرفا در کانال انتشار مقاله قرار می دهد نمی بینید؟ آیا رشد تعداد مقالات علمی را می بینید، اما ناکارآمدی این مقالات را در بهبود کیفیت زندگی و شاخصه های کلان اقتصادی نمی بینید؟

مسئولین پژوهشی وزارت بهداشت، آیا افت ممتد کیفیت مجلات چاپ کننده ی مقالات علوم پزشکی را می بینید و همچنان در حضور رهبری از پیشرفت های شگرف پژوهشی دم می زنید که اندک مشکلاتی نیز در راه آن وجود دارد؟ با چه وجهه ای در جمع های مختلف، از رشد استنادات به مقالات صحبت می کنید، در حالی که در دانشگاههای علوم پزشکی برای استناد دادن به مقالات آن دانشگاه تشویقی مالی در نظر گرفته شده است؟ آیا از تبعات آیین نامه های ارزشیابی پژوهشی دانشگاه های علوم پزشکی در این دانشگاه ها خبر دارید، که دانشگاه ها را به ورطه #مسابقه_مقاله_نویسی و #خرید_استناد کشانده است؟ چگونه و با چه مکانیسمی مسئولین ارشد وزارت بهداشت که گاها به دلیل کثرت مشاغل حتی امکان دیدار حضوری با آنها برای مسئولین دانشگاه های علوم پزشکی به مانند آرزوی دست نیافتنی است، #هر_چند_روز_یک_مقاله منتشر می کنند؟
در پایان از دوستان عزیزم که در تهیه، تنظیم و تحلیل این گزارش به من یاری رساندند صمیمانه تشکر می کنم و امیدوارم که این گزارش، بدون دخل و تصرف در مطالب آن، ترجمه گردیده و به سمع و نظر رهبری، ریاست محترم جمهور، وزاری علوم و بهداشت و معاون فناوری ریاست جمهوری برسد، تا پیش از اینکه دیر شود تصمیمی عاجل اتخاذ گردد که اگر دیر نشده باشد

وزیر بهداشت در توئیتی از حمایت ۳۷ دانشمند برتر ایرانی حوزه علوم‌پزشکی جهان از بیانه ی گام دوم رهبری خبر داد.

https://t.co/Td4hhS4JTO?ssr=true

متاسفانه و مطابق معمول هیچ اشاره ای به وضعیت کیفی و فساد در پژوهش در ایران در این نامه خطاب به رهبری نشده است. در مورد این سبک از نامه ها می توانید به پست قبل مراجعه کنید و در مورد بخش علمی بیانیه رهبری نیز می توانید به پست زیر مراجعه کنید
t.me/scientometric/898

در ادامه داستان برداشتن و قراردادن های لینک شماره ی تکمیلی نوامبر ۲۰۱۷ مجله ی AIM، این بار این شماره ی تکمیلی از آرشیو مجله حذف شده است. این مقالات را قبلا در کانال از نظر نشر سالامی بررسی کرده بودم. طبق گفته ی دکتر آخوند زاده قرار بود مستندی استانی باشند که استانداران بتوانند در جهت رفع مشکلات استان خود از آن استفاده کنند. اما این بندگان خدا یعنی استانداران هم فکر کنم الان سردرگرم شده اند. الان وقتی لینک شماره تکمیلی را میزنید، به صفحه ی اصلی مجله هدایت می شوید
http://www.aimjournal.ir/Archive/20/13

متاسفانه دکتر ملک زاده (سردبیر مجله) و دکتر آخوند زاده (از کمک سردبیران مجله) هیچ کدام به ایمیلهای من در مورد وضعیت شماره تکمیلی نوامبر ۲۰۱۷ مجله وزین AIM پاسخ نمی دهند. اگر از دوستان و همراهان کانال با ادیتوریال بورد این مجله ارتباطی دارند ممنون می شوم این موضوع را پیگیری کنند و من و بقیه اعضای کانال را نیز مطلع کنند. من نیز سعی می کنم با سایر کمک سردبیران مجله ارتباط برقرار کنم و موضوع را دنبال کنم

طبق بیانیه ی رسمی انتشارات کوثر، با نمایه سازی موفق ۱۱ مجله ی علمی دیگر در فوریه ۲۰۱۹، تعداد مجلات نمایه در اسکپوس این انتشارات به ۲۸ رسید.
توضیحات بیشتر در:
https://news.1rj.ru/str/ir_scinews/399

دانشگاه کالیفرنیا اشتراک خود با بزرگترین ناشر علمی دنیا یعنی ناشر الزویر را خاتمه داد. این کار با هدف تقویت جنبش دسترسی آزاد و دسترس پذیر کردن پژوهش هایی که تأمین مالی دولتی داشته اند ، برای عموم مردم است. این اقدام به قدری مهم است که در مدت کوتاه، کلمه " الزویر"، اولین ترند توییتر شده است.از این لینک بیشتر بخوانید:

https://bit.ly/2II8qf5

#کمیته_روابط_بین_الملل_انجمن_کتابداری_ایران

@inforscience

#Elsevier

🔴 سهم ایران در ارائه ایده های علمیِ نوآورانه در حوزه ی بیومدیکال، کمتر از متوسط جهانی است

✅ میکو پاکالن (Mikko Packalen) در مقاله ی جدیدی که در شماره اخیر (فوریه 2019) نشریه ی ساینتومتریکس چاپ شده است، از « ضریب پیشگامی / edge factor» به عنوان معیاری برای بررسی مرزهای علمی کشورها استفاده کرده است.

✅ از دیدگاه یوجین گارفیلد «ضریب پیشگامی»، معیار درنظرگرفته شده برای «نوآوری / novelty» است، در حالی که «ضریب تأثیر» معیاری برای بررسی «اثرگذاری علمی/Scientific influence» است. «ضریب پیشگامی» بُعدی از نوآوری اثر علمی را بررسی می کند که نشان دهنده تمایل برای ایجاد ایده های جدید «علوم پيشرو/cutting-edge of knowledge» است. ویژگی مشترک بین این دو شاخص، این است که هر دو به جای در نظرگرفتن «تعداد کل مشارکتهای جدید» یا «تعداد کل استنادهای دریافتی»، میانگین را در نظر میگیرند. «ضریب پیشگامی» نیز همانند «ضریب تأثیر» می تواند در سطوح مختلف و واحدهای مختلف مورد بررسی قرار بگیرد. مثلا رویکرد مورد نظر می تواند برای بررسی نوآوری پژوهش در سطح یک «نشریه» ، «محقق»، یا «مؤسسه» مورد استفاده قرار بگیرد. همچنین می توان از «ضریب پیشگامی» با این دیدگاه استفاده کرد که تا چه حد «مؤسسات تأمین مالی/funding agencies» در هدف خود که حمایت از کارهای نوین است، موفق بوده اند. هردو «ضریب پیشگامی» و «ضریب تأثیر» می توانند به عنوان ابزاری مکمل در طراحی و ارزیابی سیاستهای پژوهش، کمک کننده باشند.

✅ «پاکالن»، کشورها را به عنوان واحد تحلیل در پژوهش خود قرار داده است تا بتواند به این پرسش پاسخ دهد که تا چه حد توسعه فناوریهای ارتباطی مدرن، توانسته اند موانع وابسته بر مکان را برای پذیرش ایده های جدید علمی، ریشه کن کند. این پژوهش بر محاسبه ضریب پیشگامی مرزهای علمی برای هر کشور متمرکز است که با تحلیل متن بیش از 20 میلیون متون علمی در حوزه زیست پزشکی از پایگاه «مدلاین/MEDLINE» انجام شده است تا تمایل کشورها در خلق ایده های نسبتا جدید در پژوهشهای زیست پزشکی را اندازه بگیرد. «موقعیت مکانی » در این تحلیل، وابستگی سازمانی نویسنده اول مقالات بررسی شده می باشند.

✅ در شکل سمت راست ، رنگ قرمز دلالت کننده میزان «ضریب پیشگامی» بالاتر از میانگین، رنگ آبی میزان «ضریب پیشگامی» پایین تر از میانگین، و رنگ خاکستری تقریبا برابر با میانگین را نشان می دهد.نتایج پژوهش نشان داد که آمریکا ، کره جنوبی، سنگاپور و تایوان با بالابودن «ضریب پیشگامی» بالاتر از میانگین، بالاترین تمایل را برای علوم جدید دارند. ایران نیز با «ضریب پیشگامی» پایین تر از میانگین در رده های پایین نمودار قرار گرفته و دارای وضعیت مشابهی مانند ترکیه است.

✅ شکل سمت چپ نشان دهنده تغییرات در میزان «ضریب پیشگامی» کشورها از سال 1990 تا کنون است. کره جنوبی، تایوان، و چین از کشورهای پیشرفته جلوزده اند. ولی آمریکا همچنان صدرنشین است.چین در حوزه علوم پایه و ابزارهای پژوهشی رهبر و هدایت کننده است و دلیل آن ارتباطات قوی بین المللی چین با امریکا است، اما از سویی چین در ایده های جدید بالینی هنوز حرکت کندی دارد.

✅ نتایج حاصل از تحلیل میزان «ضریب پیشگامی» به عنوان یک ابزار ارزشمند می تواند برای سیاستگذاران پژوهشی و مدیران دانشگاهی کمک کننده باشد

ممنون از استاد عزیز همراه کانال برای تهیه و ارسال متن گزارش این مقاله

https://news.1rj.ru/str/scientometric/929


🆔@Scientometric

بعد از بیمار برلینی، اکنون بیمار لندنی نیز با دریافت پیوند مغز استخوان از فرد مقاوم به ویروس HIV، این ویروس را از بدن خود پاک کرده است.
https://bit.ly/2SMC2aM

🔴 محققان در مقاله شماره جدید مجله Scientometrics با ارزیابی دو مجله، به بررسیِ تأثیرات فصلی/ Seasonal effects در تصمیمات هیأت تحریریه، برای رد یا پذیرش مقالات ارسال شده به مجلات پرداخته اند

✅ در مورد نشریه ی بین رشته ای Entropy، یک شیب قابل توجه در پذیرش مقاله بین روزهای تابستان (ژوئن سپتامبر 2014-2016) وجود داشته است (شکل سمت راست). از این رو، پیشنهاد می شود که در طول چنین روزهایی از ارسال مقاله به این نشریه خودداری شود تا شانس پذیرش مقاله بالاتر رود. در مورد نشریه تخصصی Journal of the Serbian Chemical Society (شکل سمت چپ) پیشنهاد می شود که نویسندگان، مقالات خود را در ماه ژانویه (بیشترین شانس پذیرش) و یا فوریه و اکتبر (شانس کمتر ولی مثبت) ارسال کنند و در ماه مارس یا دسامبر تعلل به خرج دهند.

✅ نتایج این پژوهش نشان داده است که این تاثیرگذاری فصلی در نشریات تخصصی بیشتر از نشریات میان رشته ای است.

🆔@Scientometric

میزان همکاری های علمی بین المللی در نشر مقالات علمی رو به افزایش است. در سال ۲۰۱۷ حدود ۶۰ درصد از مقالات منتشر شده در مجلات نیچر ایندکس با همکاری بین المللی بوده است.

با این وجود مقاله جدید نیچر ایندکس نشان می دهد که نشر نتایج بدیع و جدید در علوم، بیشتر مربوط به پژوهش هایی است که کمترین میزان مشارکت بین المللی را دارند!

دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج) رتبه اول نسبت رترکشن در ایران می باشد.

#ایران، رتبه اول دنیا از نظر نسبت مقالات #رترکت شده می باشد. در ایران، دانشگاه علوم پزشکی #بقیه_الله (عج) در بین تمام موسسات و دانشگاهها، رتبه اول از این نظر می باشد.

به صورت مشخص، مقالاتی که بعد از نشر، مشکلات علمی و یا اخلاقی آنها مشخص شود، رترکت یا باطل می شوند. شاخص نسبت رترکشن از شاخص های مشخص کننده وضعیت بداخلاقی پژوهشی می باشد.
در آینده اطلاعات بیشتری در مورد میزان رترکشن از دانشگاه بقیه الله (عج) در کانال منتشر خواهم کرد

متاسفانه شفافیت کاملی در روند انتخاب پزشکان پژوهشگر وجود ندارد.
دو نفر متقاضی (محمد رضا آقامیر سلیم و مهرداد روزبه) که قبلا نامشان به عنوان پذیرفته در وبسایت قرار گرفته بود، بدون ذکر هیچ توضیحی با تغییر وضعیت، در مرحله ی در جریان پذیرش قرار گرفتند. این وضعیت نیز بیش از یکماه هست که به همین حالت مانده است.
دوره پزشک پژوهشگر از عالی ترین دوره های آموزشی-پژوهشی وزارت بهداشت می باشد

ابومحمد مرتضوی نماینده آیت الله علی خامنه ای در امور دانشجویان ایرانی خارج از کشور گفته است که دانش‌آموختگان ایرانی تحصیل‌کرده در خارج از کشور بهتر است که به ایران بازنگردند.‏
https://bbc.in/2ERY1Iu
@bbcpersian

گزارش ایسنا از پایان نامه نویسی در میدان انقلاب
https://bit.ly/2SUdY5X

- ایرانی ها ماندگارترین دانشجویان در آمریکا هستند و نود و دو درصد دکتری هایشان بعد از فارغ التحصیلی به ایران بر نمیگردند. از آن هشت درصدی هم که بر میگردند، قاطبه شان (و نه همه شان) کسانی هستند که بدلیل ضعف دانش، ضعف سطح زبان، رزومه و رنکینگ دانشگاهشان، نتوانسته اند استخدام شوند.

- نماینده رهبری در امور دانشجویان ایرانی خارج از کشور گفته است که این دانش آموختگان جهت جلوگیری از سرخوردگی شان از نیافتن شغل مناسب، بهتر است که به کشور بازنگردند و در کشور مقصد راه های کمک به وطن را پیدا کنند.

- بین دانشجوهای ایرانی اینجا شایع است که میگویند: اگر دغدغه مالی ندارید، برای صله رحم، خوش گذرانی و رفیق بازی و تفریح و سفر و البته تا دلتان بخواهد، دعوت برای سخنرانی و تدریس در دانشگاهها، ایران عالیست، می شود رفت و با عشق، تدریس کرد وگرنه برای اشتغال همان هایی را پیشنهاد میدهند که قبل از رفتن هم پیشنهاد میدادند. به عبارتی شغل متناسب با دانشت یا نیست یا تحت هر شرایطی تو برای گرفتنش صالح نیستی. تا زمانی که خارج از ایرانی به شدت مورد اقبالی ولیکن به محض ورود به ایران برای اشتغال، می شوی یکی مثل همانکه قبلا هم بودی حتی محدودتر.