🔴 کدام یک از محققین یک درصد برتر، مقاله باطل شده دارند؟

سه نفر از 50 محققِ یک درصد برتر ESI عضو هیئت علمی وزارت بهداشت (بر اساس سامانه ی علم سنجی و نتایج May 2018) مقاله رترکت شده یا باطل شده دارند. اطلاعات رترکت مقالات از دادگان رترکشن واچ استخراج شده است


1-امیر حسین محوی (464 مقاله و شاخص اچ 44)، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران
یک مقاله رترکت شده از مجله ی PLOS ONE در نقش نویسنده اول و مسئول به علت مشابهت قابل توجه در متن و محتوای علمی. در توضیح این رترکت آمده است که نویسنده دوم مقاله (علی اکبر رودباری) مسئولیت این تشابهات و سابمیتهای متعدد را برعهده گرفته و بقیه از آن بی اطلاع بوده اند.


2- رویا کلیشادی (557 مقاله و شاخص اچ 53)، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
دو مقاله رترکت شده هر دو از مجله ی Int J Prev Med. در هر دو مقاله ایشان تنها، نویسنده ی همکار بوده اند. (نویسنده اول و یا مسئول نبوده اند) علت رترکت مقالات بر اساس دادگان رترکشن واچ نامعلوم است. خانم دکتر کلیشادی به بنده ایمیل زدند و در این مورد توضیح دادند:
"اينها دو مقاله كوتاه بود كه در مجله به سردبيري خودم چاپ شده بود
و چون اساتيد راهنماي يكي از نويسندگان در هلند به او اعتراض كردند كه بايد قبل از تهيه اين مقالات با آنها هماهنگ مي كرد، به درخواست بنده به عنوان سردبير اين دو مقاله رتركت شد"


3- احمد رضا دهپور (630 مقاله و شاخص اچ 38)، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران
ایشان نیز دو مقاله رترکت شده دارند. یک مقاله از مجله ی Diagnostic Pathology می باشد که در این مقاله نویسنده مسئول هستند و مقاله به دلایلی همجون مشابهت متنی، داوری جعلی و مشکلات معیار های نویسندگی رترکت شده است. گفتنی است که قبلا دکتر آخوند زاده ، قائم مقام محترم معاونت پژوهش وزارت بهداشت، در این مورد به من ایمیل زده بودند که دکتر دهپور از این موضوع بی اطلاع بوده اند. در بررسی ای که من بعدا انجام دادم مقاله ای از ایشان را یافتم که به مقاله رترکت شده خودشان ارجاع داده بود. مقاله رترکت شده در سپتامبر 2015 آنلاین شده است و سپس در نوامبر 2016 رترکت شده است. مقاله دیگری از ایشان در نقش نویسنده مسئول وجود دارد که در ژوئن 2016 آنلاین شده و به مقاله رترکت شده ارجاع داده است.

دومین مقاله رترکت شده ایشان از مجله ی Arch Neurosci می باشد که در این مقاله نیز نویسنده ی مسئول هستند. علت رترکت این مقاله نیز Duplication of Article ذکر شده است. در اطلاعیه ی این رترکت نیز آمده است که بر اساس اعلام نویسنده مسئول (Ahmad-Reza Dehpour) سابمیت مجدد توسط یکی از محقین Sattar Ostadhadi انجام شده است.


اطلاعات این بررسی بر اساس سامانه علم سنجی وزارت بهداشت،پابمد، دادگان اسکپوس و رترکشن واچ می باشد. همراهان کانال اگر در این مورد توضیح تکمیلی دارند، ممنون می شوم من را راهنمایی کنند.

ایمیل یکی از همراهان کانال:
در مورد پست اخرتون که از رترکشن واچ برداشتید. به نظر می رسد اشکال در رترکشن واچ هست و به اشتباه مقاله وارد شده است:

http://retractiondatabase.org/RetractionSearch.aspx?AspxAutoDetectCookieSupport=1#?AspxAutoDetectCookieSupport%3d1%26auth%3dJouyban%252c%2bAbolghasem

مقاله دکتر جویبان و همکاران در مجله لومینسانس که 15 بار استناد شده رترکت نشده است:

https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1002/bio.1218

مقاله رترکت شده، مقاله زیر می باشد که هیچ ربطی به دکتر جویبان ندارد و تنها عنوان شبیه است

https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1002/bio.1386

خواهمشند است این اصلاحیه را در کانال منتشر نمایید. دکتر جویبان هیچ مقاله رترکت شده ای ندارند

با احترام

قسمتی از ایمیل استاد محترم خانم دکتر کلیشادی در مورد مقالات رترکت شده به بنده:
سلام
اينها دو مقاله كوتاه بود كه در مجله به سردبيري خودم چاپ شده بود
و چون اساتيد راهنماي يكي از نويسندگان در هلند به او اعتراض كردند كه بايد قبل از تهيه اين مقالات با آنها هماهنگ مي كرد، به درخواست بنده به عنوان سردبير اين دو مقاله رتركت شد

بررسی نقش دموکراسی در بهبود وضعیت سلامت در مقاله جدید مجله وزین لنست

دموکراسی می تواند باعث کاهش بیماری های قلبی و عروقی، افزایش سریعتر امید به زندگی و کاهش مرگ ناشی از تصادفات جاده ای همراه با افزایش در میزان سرانه سلامت شود
نقش دموکراسی در سلامت از نقش میزان تولید ناخالص ملی بیشتر است

🔴رترکت شدن مقاله ی یکی از محققین و پزشکان سرشناس دانشگاه تورنتو (بعد از 20 سال) و لغو مجوز پزشکی ایشان

این محقق Koren, Gideon ، پزشکِ متخصص اطفال و فارماکولوژیستِ اسرائیلی کانادایی می باشد. وی ریاست برنامه پژوهشی و بالینی Motherisk را در بیمارستان SickKids در دانشگاه تورنتو ایالت انتاریو کانادا برعهده داشته است که در سال 2011 نیز وی و همکارانش بواسطه ی این برنامه موفق به کسب برترین رتبه در CIHR/CMAJ competition شدند. ایشان در نشر بیش از 2002 مقاله و مستند علمی همکاری داشته است. بیشترین مقالاتش هم در مجلات Canadian Family Physician با 189 مقاله و Therapeutic Drug Monitoring با 107 مقاله، چاپ شده است. بر اساس اسکپوس نیز شاخص اچ ایشان حداقل 107 می باشد. مدتی نیز سردبیر مجله ی Therapeutic Drug Monitoring بوده اند.

بداخلاقی های پژوهشی در همه جای دنیا ممکن است رخ دهد و برخورد صحیح و قانونی در مقابل با آنها می تواند از شیوع آن ها کم کند. اخیرا مقاله ای از این محقق در مجله ی Therapeutic Drug Monitoring رترکت شده است . این مقاله در مورد داروی deferiprone برای درمان تالاسمی بوده است. بر اساس اطلاعیه ی مجله، نگرانی هایی در مورد بداخلاقی های پژوهشی در این مقاله وجود داشته است به خصوص در مورد بیان اطلاعات در مورد تولید کننده دارو و استفاده بدون اجازه از داده های همکاران و مشکلات Authorship. رترکت مقاله به دلیل بررسی دانشگاه تورنتو و درخواست کتبی این محقق برای رترکت بوده است. در ماه قبل نیز این محقق در حالی که تحت بررسی سو رفتار حرفه ای یا بی کفایتی در زمان مسئولیتش در بیمارستان بوده است با لغو مجوز طبابتش موافقت کرد و تعهد داد که برای گرفتن دوباره ی این مجوز اقدام نکند.
ممنون از استاد همراه کانال برای ارسال این مطلب

در چه سنی شما احساس ۶۵ سالگی را خواهید داشت!؟ به طور متوسط، ایرانی ها در ۶۹ سالگی این حس را خواهند داشت.

بر اساس مقاله ی جدید مجله ی وزین Lancet Public Health،
ژاپنی ها در ۷۶ سالگی و مردم پاپوآ گینه نو در ۴۶ سالگی، مشکلات مربوط به سلامتی که به طور متوسط برای یک فرد ۶۵ ساله اتفاق می افتد را تجربه می کنند. این سن برای آمریکایی ها ۶۸/۵ می باشد و ایرانی ها به طور متوسط در ۶۹ سالگی تجربه ی مشکلات سلامتی مربوط به سن ۶۵ را تجربه می کنند.
بعد از ژاپن، کشورهای سوئیس، فرانسه، سنگاپور، کویت، کره جنوبی و اسپانیا قرار دارند، سن درک مشکلات سلامتی ۶۵ سالگی برای همه این کشورها بالای ۷۵ است.

بر اساس این مطالعه و در سال ۲۰۱۷، بیشترین میزان بار بیماری های وابسته به سن را مردم پاپوآ گینه نو داشته اند و‌ کمترین مقدار آن را سوئیسی ها داشته اند. در بین ۱۹۵ کشور، آمریکا از این نظر رتبه ۵۳ جهان را داشته است. الجزایر و ایران نیز رتبه های ۵۲ و ۵۴ بوده اند.

کمترین میزان بار بیماریهای مربوط به سن نیز به ترتیب برای کشورهای سوئیس، سنگاپور، کره جنوبی، ژاپن، ایتالیا، کویت، اسپانیا، فرانسه، اسراییل و سوئد می باشد
https://bit.ly/2XSpHpr

https://bit.ly/2HyDT1a
اسامی دانشگاههای خارجی مورد تایید وزارت بهداشت در سال تحصیلی ۲۰۱۹-۲۰۲۰

مقاله ی جدید جاما: تخم مرغ برای قلب شما بد است!

مقاله شماره ی جدید مجله ی وزین جاما به بررسی میزان کلسترول رژیم غذایی یا تخم مرغ با حوادث قلبی و عروقی و‌ مرگ و میر ناشی از آن پرداخته و نتیجه گیری کرده است که مصرف بالای تخم مرغ با افزایش حوادث قلبی و عروقی و مرگ و میر ناشی از آن مرتبط است و توصیه کرده است که این موضوع در گایدلاین ها مورد توجه قرار بگیرد
https://bit.ly/2O8ipJF

چند درصد از مقالاتی که برای مجلات ارسال می شود پلاژیاریسم دارند؟

گروهی از محققین در مقاله ای که اخیرا در مجله ی Learned Publishing در ژانویه امسال منتشر شده شیوع این پدیده را بررسی کرده اند. این موضوع در قالب پرسشنامه ای از ادیتورهای مجلات مختلف در سرتاسر دنیا سوال شده است و 372 پاسخ دریافت شده است که 119 مورد از آسیا (4 مورد خاورمیانه)، 112 مورد از اروپا و 57 مورد از آمریکای شمالی بوده است. در متن کامل مقاله اشاره شده است که (احتملا به خاطر سیاستهای ملی مسدود کردن وبسایت ها) دسترسی به پرسشنامه در چند کشور از جمله ایران و چین با مشکلاتی روبرو بوده است

بر اساس نتایج این مطالعه:

1- به طور کلی دو تا پنج درصد از کل مقالات ارسال شده پلاژیاریسم داشته اند. هر چند به عقیده ی ادیتورها، میزان پلاژیاریسم در مقالات سابمیت شده از آنچه آنها تجربه کرده اند بیشتر است
2- ادیتورهای آسیایی بیشترین میزان پلاژیاریسم را مشاهده کرده اند. هر چند مشکل اکثر این موارد که ناچیز بوده حل شده و در نتیجه در گروه fraudulent plagiarism قرار نمی گرفته اند. مشکل اصلی نیز در اکثر موارد مربوط به زبان بوده است

حداقل بیست روز است که مجله ی Archives of Iranian Medicine، مجله ی فرهنگستان علوم پزشکی کشور و نمایه در ISI، یک شماره از مقالات منتشر شده ی خود را به طور کامل از روی وبسایتش حذف کرده است.

این شماره، شماره تکمیلی نوامبر ۲۰۱۷ این مجله بوده و حاوی ۳۲ مقاله بوده است که به بررسی سلامت روان ایرانیان در تک تک استان های ایران می پرداخت.
۳۱ مقاله برای ۳۱ استان و یک مقاله هم حاوی نتایج کلی استان ها و مقایسه با سالهای قبل. این مجله در شماره مارس ۲۰۱۷ خود نیز یک مقاله کلی از سلامت روان ایرانیان چاپ کرده بوده است.
همان طور که احتمالا به یاد دارید من این مقالات را از نظر نشر سالامی (به صورت خلاصه تکه تکه کردن نتایج یک مطالعه کلی به بخش های مختلف) بررسی کرده بودم. جدای از آن مقالات مشابهت متنی فراوانی حتی در قسمت دیسکاشن داشتند. معاونت پژوهش وزارت بهداشت از تامین کننده های اصلی بودجه ی این پروژه بوده است و قائم مقام محترم این معاونت از نویسنده های اصلی این مقالات بوده اند.
در حال حاضر حداقل بیست روز است که تمام آن ۳۲ مقاله از مجله حذف شده ولی خلاصه آنها همچنان از طریق دادگانها قابل دسترس است.
متاسفانه سردبیر مجله (دکتر ملک زاده، معاونت محترم پژوهش و فناوری وزارت بهداشت) و دو کمک سردبیر ایشان (دکتر شاهین آخوندزاده و دکتر فرشاد فرزادفر) در این مورد پاسخگو نبودند و ایمیل های من را بدون جواب گذاشتند😔

لنست، در شماره جدید خود، مقاله ی سال ۲۰۱۴ خود را که در مورد یک کار آزمایی بالینی در استفاده از سلولهای بنیادی قلب در بیماران کاردیومیوپاتی ایسکمیک بود، رترکت کرده است.
لنست قبلا در مورد این مقاله اظهار نگرانی کرده بود و قول داده بود نتایج نهایی بررسی خود را اعلام کند و اکنون با توجه به غیر قابل اعتماد بودن دادهای این مطالعه آن را رترکت کرده است.
موضوع اصلی رترکت نیز به داده های حاصل از کار آزمایشگاهی Piero Anversa و همکارانش در دانشکده پزشکی هاروارد مربوط بوده است
https://bit.ly/2W8CaUn

انتشار مجدد یک اثر بارعایت شرایطی خاص، خود سرقتی نیست!

خودسرقتی (Self-plagiarism) یا انتشار مجدد یک اثر مشابه در محیط آکادمیک به عنوان راهی برای کسب امتیازی ناعادلانه در رقابت publish or perish است.
انتشار تکراری (Duplicate publication) شامل انتشار داده ، تحلیل، بحث، و نتیجه گیری مشابه با اثر اولیه است بدون اینکه به آن اقرار شود یا توجیهی برای آن ذکر گردد. این رفتار، «خودسرقتی / ideoplagiarism یا Self-plagiarism » نامیده می شود. اما اگر خواستید اثری را مجددا نشر دهید حتما نکات زیر را مد نظر قرار دهید:

1- بررسی کنیدکه آیا دلایل شما برای انتشار مجدد آن اثر قابل دفاع است؟

2- توافق کسانی که در اولین انتشار آن اثر سهیم بوده اند را بدست آورید، مانند همکاران نویسنده، سردبیران، و ناشران. توجه کنید که در برخی موارد، ناشران فرم مخصوص تأیید را درخواست می کنند.

3- توافق کسانی که در نشر جدید نیز سهیم هستند را جلب کنید، مانند همکاران نویسنده، سردبیران و ناشران اثر جدید.

4- در نشر اثر جدید به طور واضح تأکید کنید که با استفاده از اثر قبلی، متن جدید را نگاشته اید و این کار را با توافق طرفین انجام داده اید.

5- در شرایطی که ممکن است این کار گمراه کننده باشد از انجام آن خودداری کنید.

ممنون از استاد همراه کانال برای تهیه و ارسال این پست
https://bit.ly/2Tjuot2

چند نکته در باب مقاله نویسی
https://bit.ly/2U0z6MI

ارجاع به مقاله ای که اصلا وجود خارجی روی وبسایت مجله ندارد!

چند روز قبل مجله ی AIM مقاله ای خواندنی در مورد سلامت روان بازماندگان زلزله ی بم منتشر کرده است. در این مقاله که تعدادی از نویسندگان مقالات شماره تکمیلی نوامبر ۲۰۱۷ مجله ی AIM از نویسندگان آن هستند مشخص کرده اند که بیش از نیمی از بازماندگان زلزله ی بم از اختلالات روانپزشکی رنج می برند.

همچنین مقاله استان کرمان شماره تکمیلی نوامبر ۲۰۱۷ مجله، به همراه مقاله حاوی داده های کلی ایران در مورد سلامت روان که در مارس ۲۰۱۷ منتشر شده، در این مقاله مورد استناد قرار گرفته است.

این در حالی است که شماره تکمیلی مجله اصلا وجود خارجی روی وبسایت مجله ندارد.
http://www.aimjournal.ir/Article/aim-1627

در مقاله شماره اخیر نشریه ساینتومتریکس، بررسی شده است که در چه سنی دانشمندان، نوآورانه ترین اثر خود را در حوزه های فیزیک، اقتصاد، شیمی، و پزشکی منتشر می کنند. میانگین سن برندگان نوبل بین
44.1±9.7 بوده است
برندگان حوزه فیزیک جوانتر بوده اند. برندگان نوبل فیزیک در دوره کوتاهتری نسبت به سایر حوزه ها مثلا اقتصاد، آثار خود را منتشر کرده اند.
برای مطالعه بیشتر می توانید خود مقاله را مطالعه فرمایید
تشکر از استاد همراه کانال برای ارسال این پست

استفاده از پروفایل به جای شاخص، رویکرد جدید ISI

«جاناتان آدامز/ Jonathan Adams » مدیر مؤسسه «Clarivate Analytics» و همکارانش در 30 ژانویه 2019 گزارشی را تحت عنوان « Global Research Report » منتشر کردند. آن­ها بر چهار نوع تحلیل رایج که می­توانند بر عملکرد واقعی پژوهش اختلال ایجاد کنند، تمرکز و جایگزین­هایی را پیشنهاد کرده­اند. محور اصلی پیشنهاد آن­ها بر «استفاده از پروفایل­ها به جای شاخص­ها/ Profiles not Metrics » متکی است. از این­رو، آن­ها بر چهار شیوه اشاره می­کنند که به واسطه آن­ها می­توانند اطلاعات غنی و کامل­تری را در تحلیل­های وابسته به این شاخص­ها ارائه کنند و از طریق تحلیل­های عمیق­تر، ارزیابی پژوهش را از سوءتعبیرها رها کنند. از دیدگاه آن­ها، پژوهش یک فرآیند تک بعدی نیست، بلکه یک فرآیند پیچیده­ای است که هرکدام مسیر متفاوتی را طی می­کند، بنابراین باید با دیدگاهی جامع و کلان تمام ابعاد آن­ها را ارزیابی کرد.
در دیدگاه این متخصصین، 4 محوراصلی پژوهشگران، نشریات، مؤسسات، و دانشگاه­ها بیان شده­اند:

* پژوهشگران: پیشنهاد شده است از نمودار beam-plot به جای شاخص رایج H-index استفاده شود. این نمودار نشان می­دهد که چگونه در طول یکسال، تأثیر یک پژوهش تغییر می­کند و با گذشت زمان کامل می­شود.

* نشریات: با توجه به اینکه استفاده از ضریب تأثیر ( JIF ) معمولا برای مدیریت نشریات به کار می­رود نه ارزیابی پژوهش، پیشنهاد شده است تا با ایجاد پروفایلی از فعالیت­های نشریه، تحت عنوان JIF2 و توزیع استناد استفاده شود.

* مؤسسات: استفاده از Impact Profile ، به جای شاخص «تأثیر استنادی نرمال ­شده هر مقوله» پیشنهاد شده است. در واقع، این شاخص که به شاخص «سی.ان.سی. آی./ Category Normalized Citation Impact (CNCI) » معروف است، گمراه­ کننده می­باشد و گسترش داده­ های متنوع در سطح نشریه و افراد را پنهان می­کند و بسیار نامتوازن است.

* دانشگاه­ها: جدول رتبه­ بندی دانشگاهها ، اطلاعات زیادی را از فعالیت­ها ی دانشگاه­ها پنهان می­کند. بنابراین، استفاده از Research Footprint پیشنهاد می­شود. این پروفایل می­تواند عملکرد هر رشته را درست تر آشکار کند و دو مؤسسه و دو کشور را با هم مقایسه نماید. همچنین، می­تواند یک سری از سازمان­­های مخاطب را در یک ارزیابی مناسب با هم مقایسه کند. از نظر انتقادی، واقعا منطقی نیست که دو نظام پژوهشی پیچیده ، تنها با یک عدد در رتبه بندی دانشگاه­ها با هم مقایسه و ارزیابی شوند.

این پست توسط یکی از همراهان کانال تهیه شده و علاقه­ مندان می­توانند با مطالعه فایل پیوست، به اطلاعات کاملتر دسترسی پیدا کنند. نمودارها و توضیحات تکمیلی موجود در فایل پیوست ، مفاهیم مذکور را واضح تر می کنند.

گروهی از محققین ایرانی در یکی از معتبرترین مجلات سرطان دنیا: چای داغ خطر کانسر مری را افزایش می دهد!

امروز، بیستم مارس، مجله ی وزین International journal of cancer
با ضریب نفوذ ۷/۳۶، مقاله ای از گروهی از نویسندگان ایرانی از جمله فرهاد اسلامی، آرش اعتمادی، سیاوش ناصری مقدم، اکرم پورشمس، شاهین مرآت، ... و رضا ملک زاده در مورد بررسی اثر دمای چای مصرفی بر سرطان مری (Squamous Cell Carcinoma) منتشر کرده است.

در این مطالعه ی آینده نگر حدود ۵۰ هزار نفر (۴۰ تا ۷۵ سال) در استان گلستان، از ۲۰۰۴ و ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۷ مورد بررسی گرفته اند. در طول این مدت پیگری (میانه ی ۱۰/۱ سال) تعداد ۳۱۷ مورد کانسر مری ثبت شده است. در این مطالعه مشخص شده است که نوشیدن ۷۰۰ سی سی یا بیشتر چای روزانه با دمای ۶۰ درجه یا بیشتر، حدود ۹۰٪ خطر کانسر مری را افزایش می دهد. این مطالعه شواهد موجود قبلی در ارتباط بین نوشیدنی داغ و کانسر مری را به شکلی اساسی تقویت کرده است. این خبر در رسانه های دنیا نیز بازتاب داشته است
https://bit.ly/2JrhvJt

#فوری
فراخوان دانشمندان در منع استفاده از اهمیت آماری، بازنشسته کردن Statistical Significance و‌ بیان فاصله سازگاری به جای فاصله اطمینان

آخرین باری که در یک کنفرانس علمی، جمله زیر را شنیده اید کی بوده است؟

«بین این دو گروه اختلافی وجود ندارد چرا که تفاوت از نظر آماری معنادار نیست»
مقاله کامنتری امروز در مجله معتبر نیچر با عبارت بالا شروع می شود!

این مقاله که بیش از ۸۰۰ نفر از محققین مطرح دنیا از جمله استاد محمد منصورنیا از دانشگاه تهران آن را امضا کرده اند با عنوان «دانشمندان علیه اختلاف معنادار آماری می ایستند» امروز توسط نیچر منتشر شده است.

“ما هیچ وقت نباید به این شکل نتیجه بگیریم و یا صحبت کنیم که تفاوت یا ارتباطی بین دو گروه و یا دو مطالعه وجود ندارد، چرا که مقدار ارزش احتمال از مقدار عددی خاصی مثلا پنج صدم بالاتر است و یا فاصله اطمینان صفر را در بر میگیرد.”
در این مقاله آمده است که اثر مشاهده شده در چند مقاله ممکن است برآورد نقطه ای یکسانی داشته باشند ولی از جهت معناداری متفاوت باشند و این نباید نشان دهنده تعارض چند مطالعه بایکدیگر باشد!
آنالیز ۷۹۱ مقاله در پنج مجله نشان داده است که حدود نیمی از آنها به اشتباه از عدم وجودارتباط یا اختلاف قابل توجه آماری (non-significance)، برداشت عدم وجود تاثیر (no effect) داشته اند.

البته این مقاله مطلبی علیه استفاده از ارزش احتمال یا همان P value عنوان نمی کند بلکه تلاش می کند تا از استفاده نادرست آن در شرایط مرسوم‌ دو حالته در رد یا قبول یک فرضیه ی علمی جلوگیری شود
نکته مهم در نحوه ی برخورد درست با ارزش احتمال می باشد. با P Value باید همانند یک مقدار گزارش شده از احتمال رفتار شود و تقسیم بندی آن به دو سطح معنی دار و غیر معنی دار نادرست است

در این مقاله پیشنهاد استفاده از فاصله سازگاری (compatibility interval) به جای فاصله اطمینان داده شده است
محققین باید توجه کنند که تمام مقادیر موجود در فاصله اطمینان گزارش شده می توانند با داده های آن ها سازگار باشند
مشخصا فاصله اطمینانی که صفر را دربرمیگیرد می تواند مقادیر غیر صفر را نیز در بر داشته باشد. پس لزوما دربرداشتن صفر به معنای معنادار نبودن اختلاف یا ارتباط نیست
جدای از این باید توجه داشته باشید که مقادیر داخل فاصله اطمینان مقادیری هستند که بیشترین سازگاری با داده های شما را دارند و این به این معنا نیست که مقادیر خارج از فاصله ی اطمینان هیچ سازگاری ای با داده های شما نداشته باشند. در ضمن مقادیر داخل فاصله اطمینان نیز همه به یک اندازه با داده های شما سازگاری ندارند. بلکه برآورد نقطه ای بیشترین سازگاری را دارد و بعد از آن مقادیر نزدیک تر به برآورد نقطه ای دارای سازگاری بیشتر با داده ها شما هستند. اینجاست که توصیه می شود شما در مورد برآورد نقطه ای در مقاله ی خود توضیح دهید حتی اگر ارزش احتمال شما مقدار بالایی باشد و بعد از آن در مورد احتمال و اهمیت آن نیز توضیح دهید و از به کار بردن صرف وجود یا عدم وجود اختلاف یا رابطه پرهیز کنید. باید از اطمینان بالا خود داری کنید و یادبگیرید که احتیاط و عدم اطمینان زیاد را در آغوش بگیرید

از دکتر منصورنیا برای ایمیل سریع این مقاله به بنده سپاسگزارم

https://go.nature.com/2TkvLDN

بر اساس مقاله جدید مجله وزین لنست گوارش و کبد:
مردم ایران در آسیا از رکورد داران کبد چرب غیر الکلی می باشند.

حدود 40% مردم ایران (64 % از افرادچاق و خیلی چاق و همچنین 17% از افراد غیر چاق) مبتلا به این بیماری هستند.
وقوع سالانه سرطان کبد و مرگ و میر کلی در این افراد به ترتیب 1.8 مورد و 5.3 مورد در هر 1000 شخص-سال می باشد.