⭕️ امروز ساعت ۱۲:۳۰ بعد از ظهر به وقت ایران مجمع عمومی سالیانه کاکرین به‌صورت آنلاین برگزار خواهد شد.

🗳 اعضای کاکرین می‌توانند در این مجمع به برنامه‌های آینده کاکرین که در این جلسه مطرح خواهد شد رأی بدهند.

می‌توانید با نام‌نویسی در این لینک جلسه را به‌صورت آنلاین ببینید.

🆔 @CochraneIran

لیست جدید اعضای شورای مرکزی کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه

#شوراي_صنفي_علوم_پزشكي_اروميه

@senfiumsu

Muscular dystrophy: new treatments, new hopes

https://www.thelancet.com/journals/lancet/article/PIIS0140-6736(19)32935-6/fulltext

دستورالعمل اجرايي نحوه امتيازدهي به فعاليتهاي تحقيقاتي دانشجويان پژوهشگر موضوع
بند «ك» ماده 2آييننامه«تسهيلات آموزشي، پژوهشي و رفاهي ويژه استعدادهاي درخشان-مرداد 97

تصمیم بگیر، اجرا کن، یاد بگیر و دوباره ...

داشتم کاغذهای توی جیبم رو میریختم دور، یهو ته برگ بلیط پرواز آخرم رو دیدیم. پشتش نوشته بود:
جرج فرزانه تصمیم بگیر!

یادم افتاد وقتی داشتم تو لانژ فرودگاه یه چیزی میخوردم اینو نوشتم.
اونروز توی فرودگاه تو صف ایستاده بودم تا کارت پروازم رو بگیرم که یه آقای مسن ایتالیایی سر صحبت رو با یک سوال باز کرد. وقتی فهمید ایرانی هستم انگار دنیارو بهش دادن و کلی ذوق کرد! شاید این صف ۱۰ دقیقه طول نکشید ولی من و جرج به اندازه یک عمر باهم حرف زدیم و با اشتیاق داستان های همدیگه رو شنیدیم. جرج سال ۱۹۷۵ با دختری ایرانی بنام فرزانه توی لندن آشنا میشه و اونها عاشق هم میشن. پدر فرزانه یک افسر ارشد ارتش ایران بوده که برای پروژه خرید تانکهای چیفتن از شرکت لیلاند موتورز، مدتی با خانوادش انگلستان زندگی میکرد. وقتی انقلاب میشه اونها دچار مشکلات میشن و دیگه به ایران بر نمیگردن. جورج هم قرارداد کاریش به عنوان یک مهندس جوان راه سازی توی انگلیس تموم میشه و باید برمیگشته به ایتالیا. میگفت یک شب یهو دیدم باید بزرگترین تصمیم زندگیمو بگیرم! با فرزانه ازدواج کنم و انگلیس بمونم یا برگردم به ایتالیا و بیخیال فرزانه بشم! جرج برگشت ایتالیا و گرفتن این تصمیم رو ۶ سال طول داد و زمانی به فرزانه نامه نوشت که اون ازدواج کرده بود و فقط در جوابش نوشته بود: من و همسر و پسرم برات آرزوی خوشبختی میکنیم و امیدوارم یادبگیری به موقع تصمیم بگیری.
جرج الان ۲ دختر و یک پسر داره که یکی از اونها دوسلدورف زندگی میکنه و ۲ تا دیگه امریکا و همسرش هم فوت کرده. وقتی برام درباره فرزانه حرف میزد چشماش پر غم بود. توی لانژ پشت بلیط پروازم اسمشو نوشتم که بعدا دربارش بنویسم. ولی نمیدونم چرا زیر اسم خودش و فرزانه نوشته بودم: تصمیم بگیر!

سالها پیش تو همچین روزهایی از سال یه تعدادی دوست دورهم جمع شدیم و برای انجام کاری تصمیم گرفتیم. چند نفری مردد بودن، تعدادی گفتن ریسک نمیکنن و یکی دو نفر هم که گفتن هستیم، وسط کار کشیدن کنار. ولی من ادامه دادم و موفق شدم. وقتی بر میگردم و به گذشته نگاه میکنم، من هیچ وقت مردد نبودم. همیشه وقتی قرار بوده تصمیمی بگیرم، گرفتم. آره یا نه. شاید و نمیدونم و ببینیم خدا چی میخواد و استخاره کنم و ... نداشتم. خیلی وقتها موفق شدم و خیلی وقتها هم شکست خوردم. با این تفاوت که هرچقدر میگذره دفعات موفقیتم بیشتر از شکستها میشه. به اینکار میگن یادگیری.
اون‌جمع همه الان تحصیلات عالیه دارند و یا کارمند شدن و ایران موندن و یا رفتن کشورهای دیگه و باز هم کارمند شدن. ولی هیچکدومشون یادنگرفتن که چطور باید یاد بگیرند. هنوز هم هرجا میخوان ریسک کنند یا یه کسب و کاری راه بندازن مردد میشن و با اولین موج فرار میکنن. هنوزم وقتی باهم صحبت میکنیم آه میکشن و از اینکه یه زندگی یکنواخت و با درآمد معمولی دارند، به زمین و زمان فحش میدن‌. و البته که باور نمیکنن که مشکل از خودشونه. از نظر اونها من خیلی موجود عجیبی هستم که تو سن ۳۸ سالگی بیخیال میلیاردها تومن طلبم از دولت شدم و دل و زدم به دریا و از اول توی یک مملکت غریب شروع کردم و دارم دوباره یاد میگیرم چطور زندگی کنم. وقتی بهشون میگم دارم یاد میگیرم، چنان با تعجب بهم نگاه میکنن که انگار باورشون شده یادگیری فقط توی دبستان اتفاق می‌افته نه بالاتر.
باید بهتون بگم اگه قرار باشه موفقیت یک رمز داشته باشه اون این چرخه است:
تصمیم بگیر، اجرا کن، یاد بگیر و دوباره ...

سهند بهنام، دسامبر ۲۰۱۹ دوسلدورف

#جشن #دانشجو

تایید نخستین داروی گرفته شده از روغن ماهی برای کاهش خطرات قلبی توسط FDA

سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) روز جمعه استفاده از داروی واسپا (Vascepa) که از روغن ماهی گرفته شده را برای جلوگیری از مشکلات قلبی در بیماران پرخطر تایید کرد.

این بیماران پیش از این از قرص های کاهنده کلسترول استفاده می کردند.
این دارو سالها پیش نیز برای استفاده در افراد با چربی خون بالا ( تری گلیسیرید) تایید شده بود.
بر پایه گزارشات این دارو قادر به کاهش ۲۵% حملات قلبی و ۲۰% مرگ انسانها می باشد.

Reference: NBC News


@src_umsu

📌نگرانی معاون علمی و فناوری رئیس جمهوری از کاهش روند خروج دانشجویان از کشور:

🔸اینکه دانشجویان از کشور خارج نمی شوند باعث نگرانی ماست

🔸اگر بخواهیم علم در کشور پیشرفت کند نیاز به گردش نخبگانی داریم.

🔸ما باید محیطی را فراهم کنیم که این گردش نخبگانی اتفاق افتد.

🔸شرایطی را فراهم کردیم که بیش از 1400 نفر از 100 دانشگاه برتر دنیا به ایران بازگشته اند


#سورناستاری
#نخبگان
#سلام_صبح_بخیر
#رونق_تولید
#فرهنگ‌سازی
#دانش_بنیان
#علمی_فناوری

@istiir

📊پراستنادترین دانشگاه‌ها و پژوهشگران در ۱۰ سال اخیر معرفی شدند
🔸جای خالی ارومیه در ۲۲ دانشگاه برتر علوم پزشکی!
#پژوهش
@urmiamefda

در حالی که ما در این لیست اسامی دانشگاه هایی مانند زاهدان و بهزیستی، کردستان و حتی مراغه را می بینیم،جای سوال هست که دانشگاه علوم پزشکی #ارومیه چه جایگاهی در عرصه ی پژوهش دانشگاه های علوم پزشکی کشور دارد؟!

گزارش آخرین فهرست دانشگاه‌های برتر کشور در میان موثرترین دانشگاه‌های پر استناد برتر دنیا و لیست به روز شده پژوهشگران پر استناد کشور در پایگاه بین المللی کلاریویت آنالتیکس (WoS-ESI) Essential Science Indicators) ) و نیز پژوهشگران پر استناد برتر کشور در رشته‌های مختلف حوزه موضوعی علوم انسانی، علوم اجتماعی و هنر در پایگاه استنادی علوم جهان اسلام (ISC) ارایه شده است.

نشر مقاله نباید به عنوان یک پیش نیاز برای گرفتن مدرک Ph.D در نظر گرفته شود.
این عنوان مقاله ای است که دکتر شریف مرادی، استاد موسسه رویان در مجله ی Nature Human Behaviour به چاپ رسانده اند.
https://go.nature.com/2Pu8W1P
@scientometric

تکنیک پومودورو
چگونه از شر "امروز فرداکردن" خلاص شویم!

قضیه از این قرار است که وقتی مشغول انجام کاری می‌شوید که واقعا نمی‌خواهید انجامش بدهید، آن بخشی از مغز را فعال می‌کنید که به "درد" مربوط است و برای این‌که احساس درد را متوقف کنید، سعی می‌کنید حواس‌تان را به یک چیز دیگر پرت کنید و این می‌شود که نمی‌توانید تمرکز کنید و کم‌کم می‌روید سراغ یک کار دیگر. پژوهشگران کشف کرده‌اند که اگر عزم‌مان را جزم کنیم و شروع به انجام آن کار کنیم، خیلی زود آن حس ناراحت‌کننده‌ی عصبی از بین می‌رود.

تکنیک پومودو (Pomodoro) را آقای فرانچسکو سیریلو اوایل دهه‌ی ۱۹۸۰ اختراع کرد؛ به زبان ایتالیایی یعنی گوجه‌فرنگی و دلیل این نام‌گذاری هم این بود که زمان‌سنجی که او برای این تکنیک استفاده می‌کرد، شبیه گوجه فرنگی بود. برای انجام پومودورو فقط به یک زمان‌سنج نیاز دارید.
یک کار را انتخاب می‌کنید و زمان‌سنج را برای ۲۵ دقیقه تنظیم می‌کنید و دکمه شروعش را می‌زنید. روی کارتان تمرکز محض می‌کنید و نمی‌گذارید هیچ چیز حواس‌تان را پرت کند؛ لابه‌لای کارتان هیچ وقفه‌ای ایجاد نمی‌کنید. بعد از این‌که زمان‌تان تمام شد یک جایزه‌ی کوچک به خودتان می‌دهید؛ یک فنجان قهوه، یک وب‌گردی کوتاه، یک کش‌وقوس ساده یا هر استراحت ۵ تا ۱۰ دقیقه‌ای دیگر. هر ۴-۵ پومودورو (هر پومودو ۲۵ دقیقه) هم یک استراحت طولانی‌تر تا نیم ساعت به خودتان می‌دهید.

خوش‌بختانه نرم‌افزارهای مختلفی برای این تکنیک ساخته شده است و با یک جستجوی ساده در اپ‌استور یا گوگل‌پلیر می‌توانید آن‌ها پیدا کنید. یکی از این نرم‌افزارهایی که کاربردش از پومودورو هم فراتر می‌رود و خیلی‌ها از آن راضی هستند، The Forest است (البته این نرم‌افزار فعلا پولی است). زمان مورد نظر را مشخص می‌کنید و با زدن استارت، درخت خودتان را می‌کارید و کم‌کم رشد می‌کند تا زمان به پایان برسد. خوب، همین‌که در طول این مدت می‌بینید که درخت‌تان دارد کم‌کم بزرگ می‌شود، خودش خیلی انگیزه می‌دهد برای متمرکز ماندن. کم‌کم می‌توانید سکه (جایزه) جمع کنید و درخت‌های متنوع‌تری بخرید و باغ خوشگل‌تری درست کنید. اگر هم وسط زمان مشخص‌شده، نتوانید خودتان را نگه دارید یا به‌هر دلیلی بروید سراغ کار دیگری، یک درخت خشکیده به باغ‌تان اضافه می‌شود.

نرم‌افزار Focus keeper و Flora هم نمونه‌های دیگری برای تکنیک پومودو هستند که رایگان می‌باشند. در نرم‌افزار فلورا، شما از طریق آنلاین می‌توانید به‌شکل تیمی روی کارها تمرکز کنید. البته شما خود می‌توانید به سلیقه‌ی شخصی و امکانات مورد علاقه‌تان از نرم‌افزارهای مختلفی استفاده کنید. باید مراقب باشید گرفتار زواید نشوید و به کارکرد نرم‌افزار توجه بیشتری داشته باشید، مهم استفاده شما و شروع به‌کار شماست.
به‌تدریج و بیش‌تر که با این تکنیک کار کنید، زمان مورد نیاز برای هر کاری دست‌تان می‌آید و موقع برنامه‌ریزی، برای تخمین زمان می‌توانید از واحد پومودورو استفاده کنید. بیشتر ماها یک چالش بزرگی که در برنامه‌ریزی داریم تخمین زمان است و واحد پومودورو واقعا کار را برایتان راحت‌تر خواهد کرد. کاری که شما می‌کنید این است که در برنامه‌ی روزانه‌تان که به‌شکل To Do List می‌نویسید، زمان هرکدام را با پومودورو مشخص می‌کنید و آخر روز چک می‌کنید و جلوی هرکار می‌نویسید که چند پومودورو طول کشید و آیا کم‌تر از زمان پیش‌بینی شده بود یا بیش‌تر.
ایراد دیگری که اغلب ماها داریم این است که فکر می‌کنیم زمان نامحدود است و همیشه وقت برای کاراهایمان هست. فایده‌ای که این تکنیک دارد این است که باعث می‌شود گذر زمان را به‌خوبی حس کنید و الکی کاری را کش ندهید.
در آخر، خودتان را محدود به این چارچوب مشخص شده نکنید. اگر ۲۵ دقیقه برایتان کم یا زیاد است، متناسب با خودتان تغییرش بدهید. زمان استراحت را بالا پایین کنید و ببینید چگونه و با چه فاصله و ترتیبی برایتان بهتر است.
|برداشت آزاد از صفحه فرشته نصیرپور|
❤️🍀 @kama_umsu