Forwarded from Luminous Thoughts
کودکان در مسیر #قصه با محیط پیرامون خود آشنا میشوند.
هر قصه فضایی ایجاد میکند که سبب میشود کودکان هنگام رویارویی با نمونههای واقعی رفتار و واکنش مناسب از خود بروز دهند.
هر قصه فضایی ایجاد میکند که سبب میشود کودکان هنگام رویارویی با نمونههای واقعی رفتار و واکنش مناسب از خود بروز دهند.
#گفتگو
پنجشنبه و جمعه ۱۹ و ۲۰ اسفند ۱۳۹۵ با دعوت یکی از سازمان های مردم نهاد در کاروان «ایران سرزمین برادری» همراه شدم و این دو روز را میهمان مردم دوست داشتنی کردستان بودیم.
طی این دو روز گفتگوهایی با گروه های مختلف علمی و مذهبی و هنری و سیاسی داشتیم و در مراسم های مختلفی هم شرکت کردیم.
هماهنگی جلسات در بعضی موارد بسیار به سختی انجام می شد و افرادی که در جلسات همراه می شدند، نگران حاشیه هایی بودند که ممکن است روزهای بعد برایشان ایجاد شود.
یکی صدای خودش را ضبط می کرد تا بعدها اگر کسی خبر غلطی از او نقل کرد مستند داشته باشد و دیگری شرط صحبتش را رسانه ای نشدن حرفهایش اعلام می کرد و دیگری می گفت که باید جواب همسرم را بدهم که از صحبت من با کسانی که از تهران آمده اند ناراحت است و ...
حتی دوستانی که روزهای قبل برای هماهنگی جلسات رفته بودند، بیشتر هماهنگی ها را در خودرو و خیابان انجام می دادند و کمتر کسی حاضر بود در محل کارش با آنها جلسه ای داشته باشد.
نگاه امنیتی به تمام مسایل و درنتیجه رفتار دور از احترام از سوی نهادهای حکومتی، باعث ایجاد حس تبعیض می شود و خشم و بی اعتمادی را در پی دارد. این نگاه که به گفته مردم در سالهای اخیر کمتر شده، هنوز به طور قابل توجهی وجود دارد و آسیب تولید می کند.
به رغم وجود این مسایل، رفتار مردم بسیار دوستانه و صادقانه بود و در جلسات هم خیلی زود صمیمیت همراه می شد. از دوستانی که در جلسات حاضر بودند چیزهای زیادی آموختم و امیدوارم بتوانیم فرصت های بیشتری برای گفتگو بین گروه های مختلفی که در کشورمان زندگی می کنند، ایجاد کنیم...
https://news.1rj.ru/str/systemsthinking
پنجشنبه و جمعه ۱۹ و ۲۰ اسفند ۱۳۹۵ با دعوت یکی از سازمان های مردم نهاد در کاروان «ایران سرزمین برادری» همراه شدم و این دو روز را میهمان مردم دوست داشتنی کردستان بودیم.
طی این دو روز گفتگوهایی با گروه های مختلف علمی و مذهبی و هنری و سیاسی داشتیم و در مراسم های مختلفی هم شرکت کردیم.
هماهنگی جلسات در بعضی موارد بسیار به سختی انجام می شد و افرادی که در جلسات همراه می شدند، نگران حاشیه هایی بودند که ممکن است روزهای بعد برایشان ایجاد شود.
یکی صدای خودش را ضبط می کرد تا بعدها اگر کسی خبر غلطی از او نقل کرد مستند داشته باشد و دیگری شرط صحبتش را رسانه ای نشدن حرفهایش اعلام می کرد و دیگری می گفت که باید جواب همسرم را بدهم که از صحبت من با کسانی که از تهران آمده اند ناراحت است و ...
حتی دوستانی که روزهای قبل برای هماهنگی جلسات رفته بودند، بیشتر هماهنگی ها را در خودرو و خیابان انجام می دادند و کمتر کسی حاضر بود در محل کارش با آنها جلسه ای داشته باشد.
نگاه امنیتی به تمام مسایل و درنتیجه رفتار دور از احترام از سوی نهادهای حکومتی، باعث ایجاد حس تبعیض می شود و خشم و بی اعتمادی را در پی دارد. این نگاه که به گفته مردم در سالهای اخیر کمتر شده، هنوز به طور قابل توجهی وجود دارد و آسیب تولید می کند.
به رغم وجود این مسایل، رفتار مردم بسیار دوستانه و صادقانه بود و در جلسات هم خیلی زود صمیمیت همراه می شد. از دوستانی که در جلسات حاضر بودند چیزهای زیادی آموختم و امیدوارم بتوانیم فرصت های بیشتری برای گفتگو بین گروه های مختلفی که در کشورمان زندگی می کنند، ایجاد کنیم...
https://news.1rj.ru/str/systemsthinking
#خودکارآمدی
استاد عزیزم آقای دکتر علوی نکات قابل توجهی در مورد مقاله #خودکارآمدی در #مجله_رشد معلم فرمودند که با شما به اشتراک می گذارم:
با سلام و شب به خير.
مطلب خوب شما را درباره خودكارامدي كه در كانال گذاشته ايد را مطالعه كردم.
به زبان كاربردي و قابل انتقالي نوشته شده بود.
تفكيك توانمندي از باور به توانمندي موضوع مهم و كاربردي براي مخاطبان خواهد بود.
يك نكته مهم درباره آن و تكميل احتمالي بحث وجود دارد كه در ادامه عرض مي كنم.
@onauthenticity
از ميان چهار منبعي كه براي شكل گيري و تقويت باور #خودکارآمدی اشاره كرديد، تحقيقات نشان داده است كه منبع اول (تجارب تسلط آفرين) معتبرترين منبع است و پيش بيني كننده قوي تر و قابل اتكاتري براي عملكرد فردي است. زيرا تناسب بيشتري با واقعيات دارد.
منابع ديگر ضمن اينكه تاثير بر باورخودكارامدي دارند، اما استفاده از آنها به تنهایی، ممكن است ريسك هاي خاصي در ايجاد يا تقويت سطح غير واقعي از باور خودكارامدي ايجاد كنند.
از اين رو، از سه منبع ديگر در كنار منبع اول استفاده مي شود و به این ترتیب، با ايجاد تجارب تسلط آفرين و در كنار آن، استفاده از ساير منابع به عنوان تقويت كننده ، مي توان روش بهتري داشت. به عبارتي منبع تركيبي با محوريت منبع «تجارب تسلط آفرين» توصيه اصلي است.
نوشته های ارزشمند آقای دکتر علوی با موضوع «زندگی اصیل» را می توانید در این کانال پیگیری کنید: @onauthenticity
https://news.1rj.ru/str/systemsthinking
استاد عزیزم آقای دکتر علوی نکات قابل توجهی در مورد مقاله #خودکارآمدی در #مجله_رشد معلم فرمودند که با شما به اشتراک می گذارم:
با سلام و شب به خير.
مطلب خوب شما را درباره خودكارامدي كه در كانال گذاشته ايد را مطالعه كردم.
به زبان كاربردي و قابل انتقالي نوشته شده بود.
تفكيك توانمندي از باور به توانمندي موضوع مهم و كاربردي براي مخاطبان خواهد بود.
يك نكته مهم درباره آن و تكميل احتمالي بحث وجود دارد كه در ادامه عرض مي كنم.
@onauthenticity
از ميان چهار منبعي كه براي شكل گيري و تقويت باور #خودکارآمدی اشاره كرديد، تحقيقات نشان داده است كه منبع اول (تجارب تسلط آفرين) معتبرترين منبع است و پيش بيني كننده قوي تر و قابل اتكاتري براي عملكرد فردي است. زيرا تناسب بيشتري با واقعيات دارد.
منابع ديگر ضمن اينكه تاثير بر باورخودكارامدي دارند، اما استفاده از آنها به تنهایی، ممكن است ريسك هاي خاصي در ايجاد يا تقويت سطح غير واقعي از باور خودكارامدي ايجاد كنند.
از اين رو، از سه منبع ديگر در كنار منبع اول استفاده مي شود و به این ترتیب، با ايجاد تجارب تسلط آفرين و در كنار آن، استفاده از ساير منابع به عنوان تقويت كننده ، مي توان روش بهتري داشت. به عبارتي منبع تركيبي با محوريت منبع «تجارب تسلط آفرين» توصيه اصلي است.
نوشته های ارزشمند آقای دکتر علوی با موضوع «زندگی اصیل» را می توانید در این کانال پیگیری کنید: @onauthenticity
https://news.1rj.ru/str/systemsthinking
بیداری و خستگی تو را خسته نکرد
چشمان تو را به خواب وابسته نکرد
ای ماه منیر باز هم می گویم:
«عمریست که خستگی تو را خسته نکرد»
پروانه بهزادی آزاد
@systemsthinking
چشمان تو را به خواب وابسته نکرد
ای ماه منیر باز هم می گویم:
«عمریست که خستگی تو را خسته نکرد»
پروانه بهزادی آزاد
@systemsthinking
به نام خدا
هر وقت که مقدمه گلستان سعدی را می خوانم حالم خوب می شود:
«هر نفسی که فرو می رود ممد حیات است و چون بر می آید مفرح ذات؛ پس در هر نفسی دو نعمت موجود است و بر هر نعمتی شکری واجب.
از دست و زبان که برآید
کز عهده ی شکرش بدرآید
... فراش باد صبا را گفته تا فرش زمردی بگسترد، و دایه ی ابر بهاری را فرموده تا بنات نبات در مهد زمین بپرورد.
درختان را به خلعت نوروزی قبای سبز ورق در بر گرفته، و اطفال شاخ را به قدوم موسم ربیع کلاه شکوفه بر سر نهاده، عصاره ی نالی به قدرت او شهد فایق شده، و تخم خرمایی به تربیتش نخل باسق گشته.
ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند
تا تو نانی به کف آری و به غفلت نخوری
همه از بهر تو سرگشته و فرمانبردار
شرط انصاف نباشد که تو فرمان نبری»
امیدوارم سالی پر تلاش پیش رو داشته باشیم و نتیجه تلاش هایمان زندگی بهتر و معنادارتر باشد.
https://news.1rj.ru/str/systemsthinking
هر وقت که مقدمه گلستان سعدی را می خوانم حالم خوب می شود:
«هر نفسی که فرو می رود ممد حیات است و چون بر می آید مفرح ذات؛ پس در هر نفسی دو نعمت موجود است و بر هر نعمتی شکری واجب.
از دست و زبان که برآید
کز عهده ی شکرش بدرآید
... فراش باد صبا را گفته تا فرش زمردی بگسترد، و دایه ی ابر بهاری را فرموده تا بنات نبات در مهد زمین بپرورد.
درختان را به خلعت نوروزی قبای سبز ورق در بر گرفته، و اطفال شاخ را به قدوم موسم ربیع کلاه شکوفه بر سر نهاده، عصاره ی نالی به قدرت او شهد فایق شده، و تخم خرمایی به تربیتش نخل باسق گشته.
ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند
تا تو نانی به کف آری و به غفلت نخوری
همه از بهر تو سرگشته و فرمانبردار
شرط انصاف نباشد که تو فرمان نبری»
امیدوارم سالی پر تلاش پیش رو داشته باشیم و نتیجه تلاش هایمان زندگی بهتر و معنادارتر باشد.
https://news.1rj.ru/str/systemsthinking
#سال_نو
#حال_نو
#تفکر_درونزا
⭕️با «حول حالنا»ی خالی کار به سامان نمیرسد!
یک بررسی ساده نشان میدهد که وقتی کسی تمایلی به تغییر باورها و رفتارهای خود نداشته باشد، حتی صبورترین و دلسوزترین پیامبران هم قادر به تغییر او نخواهند بود. ما که امسال دعای تحویل سال را خواندهایم، یادمان باشد اگر خودمان «نخواهیم»، خدا هم قرار نیست بهزور وضع ما را بهتر کند.
اگر گفتیم «حول حالنا» و دوباره همان کارهای همیشگی را کردیم، فقط شعار دادهایم. این بار پس از خواندن دعا دست بر زانو بگیریم و برخیزیم. با تغییرات خیلی کوچک ولی دائمی، روز به روز بهتر خواهیم شد. نوروزتان، تازه و بابرکت باد!
از وبلاگ «راه میانبُر»
@systemsthinking
#حال_نو
#تفکر_درونزا
⭕️با «حول حالنا»ی خالی کار به سامان نمیرسد!
یک بررسی ساده نشان میدهد که وقتی کسی تمایلی به تغییر باورها و رفتارهای خود نداشته باشد، حتی صبورترین و دلسوزترین پیامبران هم قادر به تغییر او نخواهند بود. ما که امسال دعای تحویل سال را خواندهایم، یادمان باشد اگر خودمان «نخواهیم»، خدا هم قرار نیست بهزور وضع ما را بهتر کند.
اگر گفتیم «حول حالنا» و دوباره همان کارهای همیشگی را کردیم، فقط شعار دادهایم. این بار پس از خواندن دعا دست بر زانو بگیریم و برخیزیم. با تغییرات خیلی کوچک ولی دائمی، روز به روز بهتر خواهیم شد. نوروزتان، تازه و بابرکت باد!
از وبلاگ «راه میانبُر»
@systemsthinking
مساله #جمعیت
جمعیت در سطح جهانی
جمعیت یک مساله دینامیکی با متغیرهای بسیار زیاد است. استدلال هایی که برای کم یا زیاد کردن یا کنترل جمعیت در سطح موجود می شود، هر کدام با توجه به بخشی از این متغیرها انجام می شوند و نتیجه خود را اعلام می کنند.
من مساله جمعیت را در چهار سطح جهانی، کشوری، منطقه ای و فردی بررسی می کنم.
در نوشته اول یک نکته در مورد مساله جهانی جمعیت ذکر می کنم:
در سطح جهانی، مساله را با فرض اینکه فعلا کره زمین محل زندگی انسانهاست در نظر می گیرم. جمعیت کره زمین در حال حاضر حدود هفت و نیم میلیارد نفر است.
یکی از آزمون های دینامیکی، آزمون نقاط حدی است. در این آزمون نتیجه یک سیاست در شرایط حد بالا و پایین تغییرات متغیرها را در نظر می گیریم.
فرض کنیم در یک مسابقه جمعیتی، تمام مردم جهان بخواهند جمعیت کشورشان را افزایش دهند و نرخ رشد جمعیت به سه و نیم درصد در سال برسد. در این شرایط جمعیت جهان هر ۲۰ سال دو برابر خواهد شد و درنتیجه هر ۲۰۰ سال جمعیت حدود ۱۰۰۰ برابر (دو به توان ۱۰) می شود.
با این حساب پس از ۲۰۰ سال جمعیت زمین ۷۵۰۰ میلیارد نفر و پس از ۴۰۰ سال ۷۵۰۰ هزار میلیارد نفر و بعد از ۱۰۰۰ سال ۷۵۰۰ هزار میلیارد میلیارد نفر می شود.
چنین جمعیتی به معنای ۱۵ میلیارد نفر به ازای هر متر مربع از سطح کره زمین خواهد بود و وزنی معادل ۵۰ برابر کره زمین خواهد داشت.
از طرف دیگر اگر تمام مردم کره زمین تصمیم بگیرند که از امروز به بعد صاحب فرزند نشوند، دویست سال بعد می توان انتظار داشت که تقریبا تمام ساکنان فعلی کره زمین مرده باشند و نسل انسانها منقرض شده باشد.
به نظر می رسد این دو سناریو، سیاست های مورد قبول برای رشد جمعیت نخواهند بود. درنتیجه مساله جمعیت از مسایل «صفر و یک» و «سیاه و سفید» نیست و به مدیریت #نرخ_رشد #جمعیت نیاز داریم.
https://news.1rj.ru/str/systemsthinking
جمعیت در سطح جهانی
جمعیت یک مساله دینامیکی با متغیرهای بسیار زیاد است. استدلال هایی که برای کم یا زیاد کردن یا کنترل جمعیت در سطح موجود می شود، هر کدام با توجه به بخشی از این متغیرها انجام می شوند و نتیجه خود را اعلام می کنند.
من مساله جمعیت را در چهار سطح جهانی، کشوری، منطقه ای و فردی بررسی می کنم.
در نوشته اول یک نکته در مورد مساله جهانی جمعیت ذکر می کنم:
در سطح جهانی، مساله را با فرض اینکه فعلا کره زمین محل زندگی انسانهاست در نظر می گیرم. جمعیت کره زمین در حال حاضر حدود هفت و نیم میلیارد نفر است.
یکی از آزمون های دینامیکی، آزمون نقاط حدی است. در این آزمون نتیجه یک سیاست در شرایط حد بالا و پایین تغییرات متغیرها را در نظر می گیریم.
فرض کنیم در یک مسابقه جمعیتی، تمام مردم جهان بخواهند جمعیت کشورشان را افزایش دهند و نرخ رشد جمعیت به سه و نیم درصد در سال برسد. در این شرایط جمعیت جهان هر ۲۰ سال دو برابر خواهد شد و درنتیجه هر ۲۰۰ سال جمعیت حدود ۱۰۰۰ برابر (دو به توان ۱۰) می شود.
با این حساب پس از ۲۰۰ سال جمعیت زمین ۷۵۰۰ میلیارد نفر و پس از ۴۰۰ سال ۷۵۰۰ هزار میلیارد نفر و بعد از ۱۰۰۰ سال ۷۵۰۰ هزار میلیارد میلیارد نفر می شود.
چنین جمعیتی به معنای ۱۵ میلیارد نفر به ازای هر متر مربع از سطح کره زمین خواهد بود و وزنی معادل ۵۰ برابر کره زمین خواهد داشت.
از طرف دیگر اگر تمام مردم کره زمین تصمیم بگیرند که از امروز به بعد صاحب فرزند نشوند، دویست سال بعد می توان انتظار داشت که تقریبا تمام ساکنان فعلی کره زمین مرده باشند و نسل انسانها منقرض شده باشد.
به نظر می رسد این دو سناریو، سیاست های مورد قبول برای رشد جمعیت نخواهند بود. درنتیجه مساله جمعیت از مسایل «صفر و یک» و «سیاه و سفید» نیست و به مدیریت #نرخ_رشد #جمعیت نیاز داریم.
https://news.1rj.ru/str/systemsthinking
مساله #جمعیت
جمعیت در سطح کشوری
قسمت اول: توجه به نرخ #مهاجرت
در بررسی جمعیت در سطح کشوری، علاوه بر «نرخ زاد و ولد» و «نرخ مرگ و میر»، «نرخ مهاجرت» هم اهمیت پیدا می کند. بعضی کشورها مهاجر پذیر هستند و بعضی کشورها مهاجر می فرستند.
به فهرستی از کشورهای مهاجر پذیر توجه کنید:
امریکا ۴۶ میلیون نفر
آلمان ۱۲ میلیون نفر
روسیه ۱۱ میلیون نفر
عربستان سعودی ۹ میلیون نفر
انگلستان، کانادا، فرانسه و امارات هرکدام حدود ۸ میلیون نفر
استرالیا ۷ میلیون نفر
اسپانیا و ایتالیا هرکدام حدود ۶ میلیون نفر
در فهرست کشورها که نگاه می کنیم، تعداد کشورهایی که بیش از ۲۰ درصد جمعیتشان مهاجر است، کم نیست و حتی کشورهایی هستند که بیش از ۸۰ درصد جمعیتشان مهاجر است.
ایران از کشورهایی است که هم مهاجر پذیر است و هم مهاجر می فرستد. حدود پنج میلیون ایرانی خارج از ایران زندگی می کنند و حدود سه میلیون نفر مهاجر از سایر کشورها در ایران زندگی می کنند. البته کیفیت سطح تحصیلی و کاری این دو گروه متفاوت است. مهاجرهایی که به ایران می آیند متوسط سطح تحصیلات پایینی دارند و مهاجرهایی که ایران را ترک می کنند متوسط سطح تحصیلاتشان بالاست. این فرآیند، متوسط تحصیلات در کشور و کیفیت نیروی انسانی شاغل را کاهش می دهد.
طی سالهایی که به شرکت های بزرگ مهندسی کشور مشاوره داده ام، همیشه «نرخ بالای مهاجرت پرسنل توانمند» از بزرگترین دغدغه های این سازمانها بوده است. طی این فرآیند، افراد با سابقه کم به این سازمان ها می آیند و پس از کسب تجربه و در دورانی که بالاترین عملکرد کاری را دارند، با مهاجرت از کشور خارج می شوند.
https://news.1rj.ru/str/systemsthinking
جمعیت در سطح کشوری
قسمت اول: توجه به نرخ #مهاجرت
در بررسی جمعیت در سطح کشوری، علاوه بر «نرخ زاد و ولد» و «نرخ مرگ و میر»، «نرخ مهاجرت» هم اهمیت پیدا می کند. بعضی کشورها مهاجر پذیر هستند و بعضی کشورها مهاجر می فرستند.
به فهرستی از کشورهای مهاجر پذیر توجه کنید:
امریکا ۴۶ میلیون نفر
آلمان ۱۲ میلیون نفر
روسیه ۱۱ میلیون نفر
عربستان سعودی ۹ میلیون نفر
انگلستان، کانادا، فرانسه و امارات هرکدام حدود ۸ میلیون نفر
استرالیا ۷ میلیون نفر
اسپانیا و ایتالیا هرکدام حدود ۶ میلیون نفر
در فهرست کشورها که نگاه می کنیم، تعداد کشورهایی که بیش از ۲۰ درصد جمعیتشان مهاجر است، کم نیست و حتی کشورهایی هستند که بیش از ۸۰ درصد جمعیتشان مهاجر است.
ایران از کشورهایی است که هم مهاجر پذیر است و هم مهاجر می فرستد. حدود پنج میلیون ایرانی خارج از ایران زندگی می کنند و حدود سه میلیون نفر مهاجر از سایر کشورها در ایران زندگی می کنند. البته کیفیت سطح تحصیلی و کاری این دو گروه متفاوت است. مهاجرهایی که به ایران می آیند متوسط سطح تحصیلات پایینی دارند و مهاجرهایی که ایران را ترک می کنند متوسط سطح تحصیلاتشان بالاست. این فرآیند، متوسط تحصیلات در کشور و کیفیت نیروی انسانی شاغل را کاهش می دهد.
طی سالهایی که به شرکت های بزرگ مهندسی کشور مشاوره داده ام، همیشه «نرخ بالای مهاجرت پرسنل توانمند» از بزرگترین دغدغه های این سازمانها بوده است. طی این فرآیند، افراد با سابقه کم به این سازمان ها می آیند و پس از کسب تجربه و در دورانی که بالاترین عملکرد کاری را دارند، با مهاجرت از کشور خارج می شوند.
https://news.1rj.ru/str/systemsthinking
مساله #جمعیت
جمعیت در سطح کشوری
قسمت دوم: هرم جمعیتی
تصویر بالا هرم جمعیتی ایران را نشان می دهد.
اعداد سمت چپ درصد مردان و اعداد سمت راست درصد زنان در هر گروه سنی، از کل جمعیت کشور را نشان می دهند.
هرم جمعیتی کشور نشان می دهد که جمعیت ۲۵ تا ۲۹ سال و ۳۰ تا ۳۴ سال بیشترین عرض هرم را به خود اختصاص داده اند.
معنی جمله بالا را افرادی که در این گروه های سنی هستند با تمام وجود درک می کنند. این گروه ها کسانی هستند که ظرفیت های کشور برای حضور آنها در دوران دبستان و دبیرستان و دانشگاه و بازارکار آماده نبوده و به نسبت گروه های قبل از خود با مشکلات بیشتری مواجه بوده اند. این گروه ها زمانی به دنیا آمده اند که نرخ رشد جمعیت کشور حدود سه و نیم درصد بوده است.
از طرف دیگر، این دو گروه توسط گروه های بعد از خود یعنی ۲۰ تا ۲۴ و ۱۵ تا ۱۹ و ۱۰ تا ۱۴ سال پشتیبانی نمی شوند. یعنی ظرفیت هایی که طی ده سال در کشور توسعه داده شده است، بدون استفاده خواهند ماند. صندلی های خالی دانشگاه ها و بحران های آینده صندوق های بازنشستگی بخشی از اثرات این تغییرات خواهند بود.
این شکست در هرم جمعیتی و آسیب های مرتبط با آن، ناشی از سیاست کنترل جمعیتی شدیدی است که از سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۹۰ در کشور اجرا شد و موثرترین سیاست کنترل جمعیتی در دنیا لقب گرفت.
گروه ۵ تا ۹ سال و ۰ تا ۴ سال هم رشدی نسبی را نشان می دهد که ناشی از ورود گروه های ۲۵ تا ۲۹ سال و ۳۰ تا ۳۴ سال به سن ازدواج و فرزندآوری است و شکم دیگری به هرم جمعیتی کشور می دهد.
تغییرات هرم جمعیتی، آسیب های بزرگ و درازمدتی برای مردم ایجاد می کند و دوره های ظرفیت سازی و ظرفیت سوزی را در کشور به وجود می آورد.
سیاست جمعیتی مطلوب، سیاستی خواهد بود که منجر به تغییرات سریع در هرم جمعیتی نشود.
https://news.1rj.ru/str/systemsthinking
جمعیت در سطح کشوری
قسمت دوم: هرم جمعیتی
تصویر بالا هرم جمعیتی ایران را نشان می دهد.
اعداد سمت چپ درصد مردان و اعداد سمت راست درصد زنان در هر گروه سنی، از کل جمعیت کشور را نشان می دهند.
هرم جمعیتی کشور نشان می دهد که جمعیت ۲۵ تا ۲۹ سال و ۳۰ تا ۳۴ سال بیشترین عرض هرم را به خود اختصاص داده اند.
معنی جمله بالا را افرادی که در این گروه های سنی هستند با تمام وجود درک می کنند. این گروه ها کسانی هستند که ظرفیت های کشور برای حضور آنها در دوران دبستان و دبیرستان و دانشگاه و بازارکار آماده نبوده و به نسبت گروه های قبل از خود با مشکلات بیشتری مواجه بوده اند. این گروه ها زمانی به دنیا آمده اند که نرخ رشد جمعیت کشور حدود سه و نیم درصد بوده است.
از طرف دیگر، این دو گروه توسط گروه های بعد از خود یعنی ۲۰ تا ۲۴ و ۱۵ تا ۱۹ و ۱۰ تا ۱۴ سال پشتیبانی نمی شوند. یعنی ظرفیت هایی که طی ده سال در کشور توسعه داده شده است، بدون استفاده خواهند ماند. صندلی های خالی دانشگاه ها و بحران های آینده صندوق های بازنشستگی بخشی از اثرات این تغییرات خواهند بود.
این شکست در هرم جمعیتی و آسیب های مرتبط با آن، ناشی از سیاست کنترل جمعیتی شدیدی است که از سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۹۰ در کشور اجرا شد و موثرترین سیاست کنترل جمعیتی در دنیا لقب گرفت.
گروه ۵ تا ۹ سال و ۰ تا ۴ سال هم رشدی نسبی را نشان می دهد که ناشی از ورود گروه های ۲۵ تا ۲۹ سال و ۳۰ تا ۳۴ سال به سن ازدواج و فرزندآوری است و شکم دیگری به هرم جمعیتی کشور می دهد.
تغییرات هرم جمعیتی، آسیب های بزرگ و درازمدتی برای مردم ایجاد می کند و دوره های ظرفیت سازی و ظرفیت سوزی را در کشور به وجود می آورد.
سیاست جمعیتی مطلوب، سیاستی خواهد بود که منجر به تغییرات سریع در هرم جمعیتی نشود.
https://news.1rj.ru/str/systemsthinking
مساله #جمعیت
جمعیت در سطح منطقه ای
به طور معمول رشد جمعیت در مناطقی اتفاق می افتد که شرایط محیطی مناسبی برای زندگی وجود داشته باشند. دسترسی به آب شیرین و دسترسی به آبهای آزاد از مهمترین شرایط محیطی هستند که در طی قرن ها مورد توجه انسان ها بوده اند.
دسترسی به آبهای آزاد، امکان جابجایی ارزان قیمت کالاهای مورد نیاز و محصولات تولید شده در شهرها را به سایر نقاط فراهم می کند و دسترسی به آب، برای مصرف خانگی و برای تولید محصولات صنعتی و کشاورزی حیاتی است.
اغلب مناطق شهری بزرگ دنیا مانند توکیو و شانگهای و نیویورک و جاکارتا و ده ها منطقه شهری بزرگ دیگر، در نزدیکی آبهای آزاد و به خصوص در اطراف دلتای رودهای بزرگ توسعه پیدا کرده اند.
شهرهایی مانند تهران که نه دسترسی مناسب به آب شیرین دارند و نه به آبهای آزاد نزدیک هستند، از نظر اقتصادی کارایی پایینی دارند و نیازمند انتقال پرهزینه آب از حوضه های مجاور هستند.
با این حال تراکم جمعیت، صرفه مقیاس برای فعالیت ها و خدمات متنوعی فراهم می کند که جذب کننده جمعیت بیشتر است و حلقه جذابیت برای رشد شهری را به وجود می آورد.
در چنین شرایطی، اگر محدودیت های اقلیمی در نظر گرفته نشود و اقداماتی مانند انتقال آب بین حوضه ای ادامه پیدا کند، رشد جمعیت بیش از ظرفیت اقلیم ادامه پیدا می کند. در این شرایط هزینه های رفع محدودیت ها و تشدید آسیب های زیست محیطی، هزینه زندگی را افزایش و کیفیت زندگی را کاهش می دهد.
از طرف دیگر، با رشد تکنولوژی و ایجاد زیرساخت هایی مانند قطارهای پرسرعت و افزایش ضریب نفوذ تلفن همراه و دسترسی فراگیر به اینترنت پرسرعت و ارایه خدمات متنوع مبتنی بر اینترنت همراه، امکان دستیابی به صرفه مقیاس و کارایی، بدون تمرکز مکانی ایجاد شده است. در چنین شرایطی در شهرهای کوچک و حتی روستاها هم امکان ارایه خدمات مناسب و ایجاد اشتغال مولد فراهم می شود.
با این مقدمات، به نظر می رسد سیاست مطلوب، توقف اقداماتی مانند انتقال آب بین حوضه ای (برای رفع محدودیت های زیستی کلان شهرها)، و توسعه زیرساخت های لازم برای افزایش کیفیت زندگی در شهرهای کوچک و روستاهاست.
https://news.1rj.ru/str/systemsthinking
جمعیت در سطح منطقه ای
به طور معمول رشد جمعیت در مناطقی اتفاق می افتد که شرایط محیطی مناسبی برای زندگی وجود داشته باشند. دسترسی به آب شیرین و دسترسی به آبهای آزاد از مهمترین شرایط محیطی هستند که در طی قرن ها مورد توجه انسان ها بوده اند.
دسترسی به آبهای آزاد، امکان جابجایی ارزان قیمت کالاهای مورد نیاز و محصولات تولید شده در شهرها را به سایر نقاط فراهم می کند و دسترسی به آب، برای مصرف خانگی و برای تولید محصولات صنعتی و کشاورزی حیاتی است.
اغلب مناطق شهری بزرگ دنیا مانند توکیو و شانگهای و نیویورک و جاکارتا و ده ها منطقه شهری بزرگ دیگر، در نزدیکی آبهای آزاد و به خصوص در اطراف دلتای رودهای بزرگ توسعه پیدا کرده اند.
شهرهایی مانند تهران که نه دسترسی مناسب به آب شیرین دارند و نه به آبهای آزاد نزدیک هستند، از نظر اقتصادی کارایی پایینی دارند و نیازمند انتقال پرهزینه آب از حوضه های مجاور هستند.
با این حال تراکم جمعیت، صرفه مقیاس برای فعالیت ها و خدمات متنوعی فراهم می کند که جذب کننده جمعیت بیشتر است و حلقه جذابیت برای رشد شهری را به وجود می آورد.
در چنین شرایطی، اگر محدودیت های اقلیمی در نظر گرفته نشود و اقداماتی مانند انتقال آب بین حوضه ای ادامه پیدا کند، رشد جمعیت بیش از ظرفیت اقلیم ادامه پیدا می کند. در این شرایط هزینه های رفع محدودیت ها و تشدید آسیب های زیست محیطی، هزینه زندگی را افزایش و کیفیت زندگی را کاهش می دهد.
از طرف دیگر، با رشد تکنولوژی و ایجاد زیرساخت هایی مانند قطارهای پرسرعت و افزایش ضریب نفوذ تلفن همراه و دسترسی فراگیر به اینترنت پرسرعت و ارایه خدمات متنوع مبتنی بر اینترنت همراه، امکان دستیابی به صرفه مقیاس و کارایی، بدون تمرکز مکانی ایجاد شده است. در چنین شرایطی در شهرهای کوچک و حتی روستاها هم امکان ارایه خدمات مناسب و ایجاد اشتغال مولد فراهم می شود.
با این مقدمات، به نظر می رسد سیاست مطلوب، توقف اقداماتی مانند انتقال آب بین حوضه ای (برای رفع محدودیت های زیستی کلان شهرها)، و توسعه زیرساخت های لازم برای افزایش کیفیت زندگی در شهرهای کوچک و روستاهاست.
https://news.1rj.ru/str/systemsthinking
"به یک دوست اجارهای نیازمندیم"
مطلبی قابل تامل از فردین علیخواه به توصیه دوست خوبم علیرضا دورباش:
مقابل عابربانک ایستادهام و در حال برداشت و جابجایی پول هستم. پیرزنی با ساک خرید چرخدار در حالِ عبور است. میپرسد " آقا پولِ نو هم میده؟" میگویم "نه متأسفانه". درحالیکه نیمنگاهی به او دارم از قدیم و دادنِ پولِ نو به بچهها حرف می زند. لبخند میزنم و در تأیید حرفهایش جملههای کوتاهی میگویم. جملههای کوتاه من باعث میشود تا صحبتهایش را ادامه دهد. کارم تمام میشود. چند متری با او همراهی میکنم و سپس خداحافظی.
معمولاً در مقابل کیوسکهای مطبوعات هم با چنین صحنههایی مواجه میشوم. آدمهایی که با خواندن تیتر روزنامهها دوست دارند باکسی درباره آن تیترها حرف بزنند. شاید هم فقط میخواهند باکسی حرف بزنند و تیتر روزنامه تنها یک بهانه است.
در ژاپن شرکتهایی تأسیس شدهاند که خدمات متنوعی ارائه میدهند. مثلاً « خارجیهای اجارهای» برای شرکت در مراسم عروسی تا با حضور آنها عروسی بینالمللی به نظر آید، « شوهر اجارهای» ؛ یعنی کسی که گهگاه سرو کلّهاش پیدا شود و در کوچه و مقابل چشم همسایهها خودی نشان بدهد و برود، « دختر اجارهای» برای فریب دادن و به قول بعضی ها خوشحال کردن والدینی که برای ازدواج به پسران خود فشار میآورند، «خواهر یا مادر شوهر اجارهای» تا در عروسی متقاضی شرکت کنند تا بی کس و کار به نظر نرسد. در این اجارهها، داشتن روابط جنسی و قرض دادن پول ممنوع است. در مجموع خدمات این شرکت ها، کاستن از تنهایی آدم هاست. این شرکتها از متقاضیان ساعتی 30 تا 50 دلار دستمزد طلب میکنند. تاکنون حدود 10 شرکت در این خصوص تأسیس شده است و بزرگترین شرکت در سراسر ژاپن حدود 8 شعبه دارد.
یکی از مؤسسان در این زمینه میگوید که "ما ژاپنیها از بیرون؛ کشور ثروتمندی به نظر میرسیم ولی هماکنون مشکلات روانی عدیدهای داریم". او ادامه میدهد که " گاهی به کسانی برخورد میکنیم که وقتی با آنها دست می دهیم، ناخودآگاه گریه میکنند چون مدت زیادی است که باکسی حرف نزدهاند". زنان و مردان سالمندِ تنها، یکی از مشتریان این شرکتها هستند. گاهی اوقات آنان با پرداخت پول، کسانی را اجاره میکنند که فقط بتوانند ساعاتی با آنها مقابل تلویزیون بنشینند و فیلم ببینند.
نکتۀ قابلتأمل گفتههای یکی از دختران اجارهای است. او می گوید که بخشی از مشتریان آنها کسانی هستند که در دنیای مجازی فالوئرها(طرفداران) و ارتباطات وسیعی دارند. درواقع دوروبر آنها در فضای مجازی بسیار شلوغ است ولی در دنیای واقعی بشدت تنها هستند. این بدان معنا است که ارتباطات مجازی چندان کمکی به برطرف شدن احساس تنهایی نمیکند و تنها سرمان را شلوغ میکند. همچنین بخشی از مشتریان کسانی هستند که در دنیای واقعی دورِ همیها و معاشرتهای وسیعی دارند ولی آنقدر نگران قضاوت دیگران درباره خودشان هستند که نمیخواهند و نمیتوانند سفرۀ دلشان را برای کسی باز کنند. اینان هم به دنبال دوست اجارهای می آیند. دوستی که آنها حرف بزنند، او گوش کند و بعد خداحافظ!
برخی از جامعه شناسان و روان شناسان اجتماعی معتقدند که یکی از مشکلات و مسائل آدمهای امروزی بهویژه در شهرهای بزرگ، تنهایی و به تعبیر برخی؛ اسیر شدن در یک سلول انفرادی بزرگ به وسعت جامعه است. برخی تنها شدن انسانها را پیامد ناخواستۀ روند زندگی مدرن میدانند. کسانی که نگاه منفی به مدرن شدن جوامع دارند باورشان بر آن است که افراط در فردگرائی- که البته از ویژگیهای مثبت جوامع جدید بود - و افراط در ارزش دادن به حریم خصوصی- که آنهم از ویژگیهای مثبت جوامع جدید بود - زمینۀ تنها شدن آدمها را فراهم کرده است. البته تغییرات جمعیتی را نیز باید در این زمینه مؤثر دانست. تغییر خانوادۀ گسترده (زندگی والدین و در مواردی وابستگان والدین به همراه فرزندان مجرد و متأهل در یکخانه) به خانوادۀ هستهای (زندگی والدین و فرزند یا فرزندان مجرد در یکخانه) و درنتیجه کاهش بعد خانواربه شکل اجتنابناپذیری موجب کاهش دایرۀ روابط اجتماعی آدمها شده است. ولی فرض اخیر مخالفان خودش را دارد. برای مثال کم نیستند آدمهایی که در دل یک جمع، در بین اعضای خانواده خودشان و در بین فامیل خودشان هم، احساس تنهایی شدیدی دارند. اینان درواقع مصداق غریبِ آشنا و آشنایانِ غریب هستند.
گویی مسئله آدمهای امروزی نداشتن دوست است. در هر جغرافیایی باشید، در هر جمعی باشید، چه خانواده و چه فامیل، چه محل کار و چه خیابان، مسئله وجود کسی است که "دوست"مان باشد. یافتن دوست در دنیای جدید روز به روز دشوارتر میشود.
سخن پایانی: آیا آنچه گفتیم آیندۀ کشور ما در سال های پیشِ روست؟
منبع: @fardinalikhah
https://news.1rj.ru/str/systemsthinking
مطلبی قابل تامل از فردین علیخواه به توصیه دوست خوبم علیرضا دورباش:
مقابل عابربانک ایستادهام و در حال برداشت و جابجایی پول هستم. پیرزنی با ساک خرید چرخدار در حالِ عبور است. میپرسد " آقا پولِ نو هم میده؟" میگویم "نه متأسفانه". درحالیکه نیمنگاهی به او دارم از قدیم و دادنِ پولِ نو به بچهها حرف می زند. لبخند میزنم و در تأیید حرفهایش جملههای کوتاهی میگویم. جملههای کوتاه من باعث میشود تا صحبتهایش را ادامه دهد. کارم تمام میشود. چند متری با او همراهی میکنم و سپس خداحافظی.
معمولاً در مقابل کیوسکهای مطبوعات هم با چنین صحنههایی مواجه میشوم. آدمهایی که با خواندن تیتر روزنامهها دوست دارند باکسی درباره آن تیترها حرف بزنند. شاید هم فقط میخواهند باکسی حرف بزنند و تیتر روزنامه تنها یک بهانه است.
در ژاپن شرکتهایی تأسیس شدهاند که خدمات متنوعی ارائه میدهند. مثلاً « خارجیهای اجارهای» برای شرکت در مراسم عروسی تا با حضور آنها عروسی بینالمللی به نظر آید، « شوهر اجارهای» ؛ یعنی کسی که گهگاه سرو کلّهاش پیدا شود و در کوچه و مقابل چشم همسایهها خودی نشان بدهد و برود، « دختر اجارهای» برای فریب دادن و به قول بعضی ها خوشحال کردن والدینی که برای ازدواج به پسران خود فشار میآورند، «خواهر یا مادر شوهر اجارهای» تا در عروسی متقاضی شرکت کنند تا بی کس و کار به نظر نرسد. در این اجارهها، داشتن روابط جنسی و قرض دادن پول ممنوع است. در مجموع خدمات این شرکت ها، کاستن از تنهایی آدم هاست. این شرکتها از متقاضیان ساعتی 30 تا 50 دلار دستمزد طلب میکنند. تاکنون حدود 10 شرکت در این خصوص تأسیس شده است و بزرگترین شرکت در سراسر ژاپن حدود 8 شعبه دارد.
یکی از مؤسسان در این زمینه میگوید که "ما ژاپنیها از بیرون؛ کشور ثروتمندی به نظر میرسیم ولی هماکنون مشکلات روانی عدیدهای داریم". او ادامه میدهد که " گاهی به کسانی برخورد میکنیم که وقتی با آنها دست می دهیم، ناخودآگاه گریه میکنند چون مدت زیادی است که باکسی حرف نزدهاند". زنان و مردان سالمندِ تنها، یکی از مشتریان این شرکتها هستند. گاهی اوقات آنان با پرداخت پول، کسانی را اجاره میکنند که فقط بتوانند ساعاتی با آنها مقابل تلویزیون بنشینند و فیلم ببینند.
نکتۀ قابلتأمل گفتههای یکی از دختران اجارهای است. او می گوید که بخشی از مشتریان آنها کسانی هستند که در دنیای مجازی فالوئرها(طرفداران) و ارتباطات وسیعی دارند. درواقع دوروبر آنها در فضای مجازی بسیار شلوغ است ولی در دنیای واقعی بشدت تنها هستند. این بدان معنا است که ارتباطات مجازی چندان کمکی به برطرف شدن احساس تنهایی نمیکند و تنها سرمان را شلوغ میکند. همچنین بخشی از مشتریان کسانی هستند که در دنیای واقعی دورِ همیها و معاشرتهای وسیعی دارند ولی آنقدر نگران قضاوت دیگران درباره خودشان هستند که نمیخواهند و نمیتوانند سفرۀ دلشان را برای کسی باز کنند. اینان هم به دنبال دوست اجارهای می آیند. دوستی که آنها حرف بزنند، او گوش کند و بعد خداحافظ!
برخی از جامعه شناسان و روان شناسان اجتماعی معتقدند که یکی از مشکلات و مسائل آدمهای امروزی بهویژه در شهرهای بزرگ، تنهایی و به تعبیر برخی؛ اسیر شدن در یک سلول انفرادی بزرگ به وسعت جامعه است. برخی تنها شدن انسانها را پیامد ناخواستۀ روند زندگی مدرن میدانند. کسانی که نگاه منفی به مدرن شدن جوامع دارند باورشان بر آن است که افراط در فردگرائی- که البته از ویژگیهای مثبت جوامع جدید بود - و افراط در ارزش دادن به حریم خصوصی- که آنهم از ویژگیهای مثبت جوامع جدید بود - زمینۀ تنها شدن آدمها را فراهم کرده است. البته تغییرات جمعیتی را نیز باید در این زمینه مؤثر دانست. تغییر خانوادۀ گسترده (زندگی والدین و در مواردی وابستگان والدین به همراه فرزندان مجرد و متأهل در یکخانه) به خانوادۀ هستهای (زندگی والدین و فرزند یا فرزندان مجرد در یکخانه) و درنتیجه کاهش بعد خانواربه شکل اجتنابناپذیری موجب کاهش دایرۀ روابط اجتماعی آدمها شده است. ولی فرض اخیر مخالفان خودش را دارد. برای مثال کم نیستند آدمهایی که در دل یک جمع، در بین اعضای خانواده خودشان و در بین فامیل خودشان هم، احساس تنهایی شدیدی دارند. اینان درواقع مصداق غریبِ آشنا و آشنایانِ غریب هستند.
گویی مسئله آدمهای امروزی نداشتن دوست است. در هر جغرافیایی باشید، در هر جمعی باشید، چه خانواده و چه فامیل، چه محل کار و چه خیابان، مسئله وجود کسی است که "دوست"مان باشد. یافتن دوست در دنیای جدید روز به روز دشوارتر میشود.
سخن پایانی: آیا آنچه گفتیم آیندۀ کشور ما در سال های پیشِ روست؟
منبع: @fardinalikhah
https://news.1rj.ru/str/systemsthinking
مساله #جمعیت
جمعیت در سطح خانواده
یک خانواده ایرانی باید چند فرزند داشته باشد؟
واقعیت این است که جواب ساده و یکسانی برای این سوال وجود ندارد. با این حال خطوط راهنمایی وجود دارند.
۱- نرخ جایگزینی:
اگر هر پدر و مادری بخواهند فرزندانی داشته باشند که جایگزین خودشان شوند، باید دو فرزند داشته باشند. با توجه به برخی مرگ و میرهای زودرس، نرخ جایگزینی جمعیت در عمل به طور میانگین حدود ۲.۱ فرزند در خانواده است.
۲- سلامت روانی:
از نگاه روانشناسان، تک فرزندی برای بچه ها آسیب ایجاد می کند. تنهایی، بزرگترین مشکل فرزندان خانواده های تک فرزند است. در صحبت هایی که با مدیران، معلمان و دانش آموزان مدارس منطقه یک و دو تهران داشته ام، «تنهایی» همواره به عنوان بزرگترین مشکل دانش آموزان مطرح شده است. از نظر سلامت روانی ناشی از ارتباطات خانوادگی، فرزند دوم تا حدی این مشکل را تخفیف می دهد اما در واقع ورود فرزند سوم است که این مشکل را رفع می کند.
۳- سبک زندگی:
بچه ها به پدر و مادر نیاز دارند. هرتعداد فرزند که دارید باید برایشان وقت بگذارید. مهدکودک ها و مدارسی که از ساعت ۸ تا ۱۸ بچه ها را نگاه می دارند و کنسول های بازی، نیاز فرزندان شما به پدر و مادر و برادر و خواهر را رفع نمی کنند. شاید لازم باشد برای اینکه وقت بیشتری برای فرزندانتان داشته باشید، سبک زندگیتان را عوض کنید.
با این حال به این نکته کلیدی توجه کنید که هرچه تعداد فرزندان در خانواده کمتر باشد، نیازشان به توجه و وقت گذاشتن پدر و مادر بیشتر می شود نه کمتر!
۴- سن ازدواج و فرزندآوری:
بهترین سن فرزندآوری برای خانم ها ۱۸ تا ۳۵ سالگی است. فاصله مناسب بین فرزندان هم ۳ تا ۵ سال است. سن مناسب خانم ها برای اولین زایمان هم پیش از ۲۰ سالگی است و تاخیر در اولین زایمان آسیب های جسمی به همراه دارد. همچنین توصیه می شود مردان ۴ تا ۶ سال بزرگتر از همسرشان باشند. این اعداد می توانند حدودی برای تصمیم در مورد سن ازدواج و تعداد فرزندان ارایه کنند که اگرچه تفصیل آن در این نوشته مختصر ممکن نیست، با کمی محاسبه می توان به تحلیل های مناسبی رسید.
۵- سبک تربیتی:
کسی که کنترل گر است و می خواهد بر تک تک حرکات و اقدامات فرزندش نظارت دقیق داشته باشد، نمی تواند این رویه را با داشتن فرزندان زیاد عملی کند و عصبی می شود. اگر می خواهید فرزندان زیادی داشته باشید، باید به فرزندانتان بیشتر اعتماد کنید و اجازه دهید در انجام کارها و تصمیم گیری ها مشارکت و آزادی عمل بیشتری داشته باشند.
۶- اخلاق:
اگر شما و همسرتان افراد خوش اخلاقی هستید و در کنار هم اوقات خوبی از زندگی مشترک را خلق می کنید، فرزندانی همراه زندگیتان کنید تا آنها هم فرصت همراهی در این فضای شاد و امن را پیدا کنند و به شادی شما اضافه کنند. در غیر این صورت، پیشنهاد می کنم اول زندگی و اخلاق و رفتار خودتان را اصلاح کنید و بعد فرزندانی را به همراهی دعوت کنید. به این نکته توجه داشته باشید که با روزی کم می شود زندگی شادی ساخت اما بدون اخلاق، پهنه ی زمین بر صاحبان بزرگترین ثروتها هم تنگ می شود.
https://news.1rj.ru/str/systemsthinking
جمعیت در سطح خانواده
یک خانواده ایرانی باید چند فرزند داشته باشد؟
واقعیت این است که جواب ساده و یکسانی برای این سوال وجود ندارد. با این حال خطوط راهنمایی وجود دارند.
۱- نرخ جایگزینی:
اگر هر پدر و مادری بخواهند فرزندانی داشته باشند که جایگزین خودشان شوند، باید دو فرزند داشته باشند. با توجه به برخی مرگ و میرهای زودرس، نرخ جایگزینی جمعیت در عمل به طور میانگین حدود ۲.۱ فرزند در خانواده است.
۲- سلامت روانی:
از نگاه روانشناسان، تک فرزندی برای بچه ها آسیب ایجاد می کند. تنهایی، بزرگترین مشکل فرزندان خانواده های تک فرزند است. در صحبت هایی که با مدیران، معلمان و دانش آموزان مدارس منطقه یک و دو تهران داشته ام، «تنهایی» همواره به عنوان بزرگترین مشکل دانش آموزان مطرح شده است. از نظر سلامت روانی ناشی از ارتباطات خانوادگی، فرزند دوم تا حدی این مشکل را تخفیف می دهد اما در واقع ورود فرزند سوم است که این مشکل را رفع می کند.
۳- سبک زندگی:
بچه ها به پدر و مادر نیاز دارند. هرتعداد فرزند که دارید باید برایشان وقت بگذارید. مهدکودک ها و مدارسی که از ساعت ۸ تا ۱۸ بچه ها را نگاه می دارند و کنسول های بازی، نیاز فرزندان شما به پدر و مادر و برادر و خواهر را رفع نمی کنند. شاید لازم باشد برای اینکه وقت بیشتری برای فرزندانتان داشته باشید، سبک زندگیتان را عوض کنید.
با این حال به این نکته کلیدی توجه کنید که هرچه تعداد فرزندان در خانواده کمتر باشد، نیازشان به توجه و وقت گذاشتن پدر و مادر بیشتر می شود نه کمتر!
۴- سن ازدواج و فرزندآوری:
بهترین سن فرزندآوری برای خانم ها ۱۸ تا ۳۵ سالگی است. فاصله مناسب بین فرزندان هم ۳ تا ۵ سال است. سن مناسب خانم ها برای اولین زایمان هم پیش از ۲۰ سالگی است و تاخیر در اولین زایمان آسیب های جسمی به همراه دارد. همچنین توصیه می شود مردان ۴ تا ۶ سال بزرگتر از همسرشان باشند. این اعداد می توانند حدودی برای تصمیم در مورد سن ازدواج و تعداد فرزندان ارایه کنند که اگرچه تفصیل آن در این نوشته مختصر ممکن نیست، با کمی محاسبه می توان به تحلیل های مناسبی رسید.
۵- سبک تربیتی:
کسی که کنترل گر است و می خواهد بر تک تک حرکات و اقدامات فرزندش نظارت دقیق داشته باشد، نمی تواند این رویه را با داشتن فرزندان زیاد عملی کند و عصبی می شود. اگر می خواهید فرزندان زیادی داشته باشید، باید به فرزندانتان بیشتر اعتماد کنید و اجازه دهید در انجام کارها و تصمیم گیری ها مشارکت و آزادی عمل بیشتری داشته باشند.
۶- اخلاق:
اگر شما و همسرتان افراد خوش اخلاقی هستید و در کنار هم اوقات خوبی از زندگی مشترک را خلق می کنید، فرزندانی همراه زندگیتان کنید تا آنها هم فرصت همراهی در این فضای شاد و امن را پیدا کنند و به شادی شما اضافه کنند. در غیر این صورت، پیشنهاد می کنم اول زندگی و اخلاق و رفتار خودتان را اصلاح کنید و بعد فرزندانی را به همراهی دعوت کنید. به این نکته توجه داشته باشید که با روزی کم می شود زندگی شادی ساخت اما بدون اخلاق، پهنه ی زمین بر صاحبان بزرگترین ثروتها هم تنگ می شود.
https://news.1rj.ru/str/systemsthinking