جنبش هاي رايزوميك، رهبران نامريي
#امير_حسين_نوربخش

حركت هاي اجتماعي امروز ديگر مانند گذشته درختي و از بالا به پايين نيستند، بلكه شبكه اي براي مبارزه در عرض جامعه مي باشند. رخدادهاي سياسي كنوني مانند ريشه هاي درخت رايزوم هستند كه تنها در سطح خاك رشد مي كنند و وسعت توده ها را در مي نوردند. لذا عمقي ندارند و خود جوش هستند. هر شخص يا جرياني كه ادعاي كنترل ان ها را داشته باشد، دروغ گوست. جليقه زرد ها، بهار عربي و حوادث دي ماه ٩٦ همگي از اين جنس جنبش ها مي باشند كه مبنايي پست مدرنيستي دارند. چون انكار هر گونه معنا اند. آن ها نه تنها با خوانش سبك جديد همراهي ندارند، بلكه ساختارهاي كلاسيك متني و ميداني را از ريشه انكار مي كنند. پس داراي مقدمه، متن اصلي و نتيجه گيري نبوده و اصولا هدف روشن و رهبري شفافي نيز ندارند و انگار دولت و جامعه ي مدني را در برابر امري از پيش تعيين شده و رخدادي از قبل اماده گشته قرار مي دهند. به بيان ديگر، ان ها اصلا جنبش نيستند. چنان كه رنه ماگريت در اثر نقاشي جاودانش، "خيانت تصوير" شكل يك پيپ را كشيده اما زيرش كوتاه نگاشته : "اين يك پيپ نيست!" باري، در تحليل اجتماعي راديكال از هنر، خيانت تصاوير در نهضت هاي امروز بسيار اشكار است. به همين دليل دال هاي سياسي-اجتماعي مدام براي خويش به دنبال مدلول مي گردند! لذا رانه هاي هيجان افرين هم عصرمان، پيوسته به دنبال رهبران نداشته ي خويش هستند. در اين ميان چهره هاي نداشته و شخصيت هاي نامرئي يكي پس از ديگري از راه مي رسند. گم ناماني كه از رانت ديده شدن در رسانه هاي دولتي يا غير دولتي و شبه دولتي بهره مند نبودند و اكنون به مدد معجزه ي تكنيك مانند ديو هايي غول اسا از شيشه ها بيرون مي ايند و در دل اربابشان وحشت عجيب مي اندازند! اين پريان در هيات هاي گوناگون ظهور ميابند. دست فروشي عصيان گر، كارگري رنجيده، دختري بي پوشش، كاربري فيلتر شده، دانشجويي بر انگيخته، رقصنده اي رها، تك معترضي عصباني و...حتي گاهي تروريستي متعرض، ناگهان از راه مي رسند و ديگر بازيگران صحنه سياست را با رويدادي نو، تازه و ناب مواجه مي سازند! به راستي در برابرشان چه مي توان كرد؟ چون ديگر مانند قبلي ها بر چسب هاي ليبرال شهروند، متخلف، مجرم و...و يا عناوين اقتدارگرايانه اي چون: ضد جمهوري و بيگانه پرست و ...هم به تنشان به راحتي نمي چسبد! زيرا اصولا موجودات چسبنده و متمركزي نيستند و سركوب انان بسيار پر هزينه است چون شناخت درستي ازشان موجود نيست و سبب معرفي بهترشان به حوزه عمومي و اجتماعي پر شمار از ناراضيان رو به تزايد مي گردد.

#جنبش_هاي_رايزوميك
#مبارزه_در_عرض
#نيروي_سوم
@thirdpower

#عدالت_سبز_و_جمهور_زيستي

#امير_حسين_نوربخش

چنين به نظر مي رسد كه شبكه تشكل هاي محيط زيستي ايران تلاش دارد تا با حفظ استقلال از جناح هاي سياسي فاسد و بدون مداخله در جنگ بيهوده ي قدرت آنان، تنها مطالبات سبز را در راستاي سياست هاي سبز دنبال كند. سياست مداران سبز در كشور ما اصولا وجود ندارند. حتي روشنفكران و نويسندگان و هنرمندان سبز هم (جز معدودي) تا كنون ميان ما ظهور نكرده اند! دليلش هم نزول تفكري در نتيجه فقدان افكار سبز است. سبز هاي اكولوژيست بخش مهمي از نيروي سوم را تشكيل مي دهند. لذا انديشه هاي سبز بايد دانش سياست، سياست ورزي، جامعه سياسي و حقوق سياسي را مجددا باز تعريف كنند. مفاهيمي كه سال ها در اسارت قدرت، باند، فرقه و خانواده جناح هاي ناكارامد دو قطبي داخلي يا اپوزيسيون گسسته خارجي بوده است. به عبارت ديگر سياست گذاري، حكم راني، رگولاتوري و تصويب قوانين نبايد هرگز بدون در نظر گرفتن مباني اكولوژيسم جهان وطني شكل گيرند. شهروند شورشي بدون برقراري ديالوگ هاي سبز با فرمان روايان، صرفا انارشيستي در خدمت ارتجاعات رنگارنگ ديروز و امروز و فردا خواهد بود. دستگاه فكري سبز انديشانه، انترناسيوناليسم و جهان وطني را هم خواه نا خواه در بطن خويش نهفته دارد و حامل پيام هايي براي جهانيست كه از دو قطبي حزبي بسيار خسته است. نيز برپايي عدالت سبز و سوسياليسم زيستي را هم براي غناي هر چه بيشتر يك دموكراسي سيال در پناه مادر زمين، واجب و اساسي قلمداد مي كند. ماشين فكر اكو سوسيال به كيش شخصيت، كاريزماتيسم ، كارناواليزه كردن سياست و "تكرار مي كنم "هاي سياست كم ترين اعتقاد و علاقه اي ندارد، بلكه ان را نوعي مهندسي انتخاباتي با انگيزه ي هدف قرار دادن ناخود آگاه جمعي با تير رها گشته از سلاح سلبريتيسم مي داند و به عنوان يك آلترناتيو مترقي نيروي سومي، به دنبال زنده كردن ناخود آگاه جمعي سبز است تا كنش گري مدني را جايگزين پي روي هاي پوچ كوركورانه ي كاريزماتيك براي تشكيل يك جمهور سبز نمايد. چرا كه چنين هواداري هايي فقط و فقط سبب توليد كالاهاي سياسي دستوري سلسله مراتبي و از بالا به پايين براي مصرف حيوانات سياسي مسخ شده خواهد گرديد كه افسردگي دموكراتيك و ناشادي و خشونت اجتماعي امروز را براي ايران به ارمغان آورده است!

#سياست_هاي_سبز
#احزاب_سبز
#سبز_ها
#نيروي_سوم
@thirdpower

🔴انفعال و ناکارآمدی روحانی صدای استادش را نیز درآورد

🔷️سید حسن امین استاد راهنمای حسن روحانی در دانشگاه گلاسکو:این بیست و چند میلیون جمعیتی که به روحانی رأی داده‌اند و من که در دو دوره به او رأی دادم به این‌خاطر بود که به ما امید دادند مشکلات این کشور با کلیدی که او در دست دارد حل شود و متاسفانه این انتظارات برآورده نشد و ایشان خلف وعده کردند.

🔷️دلیل عمده‌ای که من از ایشان گله‌مند هستم و از رأی دادن به ایشان پشیمان هستم این است که او می‌گوید مشکلاتی وجود دارد، من از او نمی‌پذیرم که بگوید مشکلاتی در کشور وجود دارد

🔷️اگر ایشان می‌گوید که من می‌خواهم مشکلات را حل کنم لابد با آگاهی این کار را می‌کند، به همین دلیل من خودم رأی دادم و برای ایشان هم تبلیغ کردم چون نیت من این نبود روحانی بیاید و رئیس‌جمهور بشود مانند کسی که از هیچ‌جا خبر ندارد، بگوید مشکلات زیاد است و شما خبر ندارید/تسنیم


📢اخبار راه سوم را از اینجا دنبال کنید
📢 @rahsevom

حضور جمعی از فعالان محیط زیست، ورزشکاران و مردم طبیعت دوست در اعتراض به تصرف غیرمجاز 65 هکتار اراضی ویرانی شاندیز توسط نیروی انتظامی.
طبق دستور قضایی این اراضی باید به مردم واگذار شود.
@Bitaarofchanel

وقتي اقتدارگرايان و منفعت طلبان دعوايشان مي شود!
@thirdpower

گويا بزرگان اهل سنت هم به ماهيت حقيقي دو جناح فاسد و نا كار آمد پي برده اند!
@thirdpower

گام به گام با ديدگاه هاي جريان سومي ديگر آشنا شويد...
@thirdpower

گام به گام در راستاي شناخت جريان سوم... آيا جريان جديد فكري در ايران شكل خواهد گرفت؟ برخي جسته و گريخته اصولي را مطرح كرده اند. در خصوص ان ها چه فكر مي كنيد؟ #ائتلاف_مدني
#آگاهي_بخشي
#خط_سوم
@thirdpower

اقدامات موثر و ترقی خواهانه ی یک نیروی سومی به هواداری از پویش صلح ایست فالیا در افغانستان...سید محمود ضیا دشتی سال هاست که برای مبارزه با اعتیاد و تروریسم در افغانستان یک ان جی او ایجاد کرده و موفق به پرداخت هزینه ها و برگزاری مسابقات ورزشی در نقاط محروم این کشور شده است.
@eastpeace

پروژه نيرو سومي جامعه پيش گام در جهت دعوت گروه هاي اجتماعي براي اموزش گفت و گو با هدف ارائه خدمات رايگان داوطلبانه به روش كلينيكي و مشاوره اي در زمينه هاي تخصصي ترميمي-اجتماعي و نيز حل و فصل منازعات با آيين هاي مذاكره و سازش در سراسر كشور نيروي داوطلب مي پذيرد.

#جامعه_پيشگام
#نيروي_جديد
@eastpeace

اعتراف دو نماینده مجلس به فساد نمایندگان مجلس شورای اسلامی. «محمدرضا خباز» نماینده کاشمر در مجلس: یک نماینده گفت همسرم با مدرک لیسانس عضو هیات علمی شود تا امضای استیضاح را پس بگیرم!!

«اشرفی اصفهانی» نماینده مجلس: برخی از نمایندگان مجلس «کارچاق کن» هستند.

«آپارتمان می‌گیرند تا استیضاح نکنند»، «از وزرا خواسته‌اند تا امتیاز معدن به فرزند و دامادشان بدهند»، «باج می‌گیرند تا به ماندن فلان مدیر در سمتش کمک کنند» و ... این‌ جملات گوشه‌ای از اتفاقاتی است که زیر پوست بهارستان در جریان است.

@eastpeace

‏احمد توکلی: نیاز نیست کسی به مردم القا کند، آنها وضعیت را می‌بینند و می‌فهمند که ما صادق نیستیم و انقلاب و اسلام را پله قرار داده‌ایم.

▫️کثیری از مردم الان به این نتیجه رسیده‌اند که مسئولین برای خودشان جیغ و داد می‌کنند و ماها را سپر بلا قرار داده‌اند. /ایران

@thirdpower

کیشِ شخصیت‌ پرستی؛ دروازه ورود به اقتدارگرایی، تمامیت‌خواهی و تقدس‌باوری است.
سلیمان بایزیدی

زمینی کردن اوهامِ مذهب و ساختن خدایی بر روی زمین که هم ناظر است و هم به خاطر جایگاهی که دارد همگان را کنترل می‌کند. حقیقت را تنها آن ذاتِ پاک و منزه، عاری از اشتباه و خطا می‌گوید.

کیشِ شخصیت‌ پرستی و اَبَرمرد‌باوری انجماد اندیشه است و پذیرش اطاعت و بندگی که برای نجات خودش به چیزی جز ناجی نمی‌اندیشد. این افراد بیمارانی هستند که برای تسکین روانِ ناآرام و پریشان خود به نیروی فشار تبدیل می‌شوند. از دشمن‌سازی و جنجال و هیاهو برای رسیدن به اهداف و برنامه‌های خود استفاده می‌کنند. حقارت‌شان را دوست می‌دارند و چنان در وهم دانایی غرق شده‌اند که دنیا را نه از دریچه نگاه خودشان بلکه با چشمانِ اَبَرمرد می‌بینند.

در منطقِ این کیش‌ِ شخصیت پرستانِ مکار همه چیز یا سیاهِ سیاه یا سفیدِ سفید است و به همین خاطر با گفتگو بیگانه‌اند. آنان از حس شنوایی کمترین بهره را برده‌اند برای همین فقط حرف می‌زنند و آنچه که می‌گویند چیزی نیست جز تعریف و تمجید و ستایشِ پر از مبالغه که انسان والای بی‌ عیب و نقص را تا جایی بالا می‌کشد که خود در مقابل آن به زیر زمین فرو می‌روند. به هر میزان این اَبَرمرد بزرگ شود تا به اَبَرانسانِ خداگونه‌'ی قابل پرستش برسد به همان اندازه آن فرد یا افراد پایین می‌آیند.

تراژدی آنجا است که چاپلوسان کیشِ شخصیت پرست، دروغ را به عنوان یک حقیقت مطلق می‌پذیرند و تمام سعی و کوشش آنان به کرسی نشاندن جبر مطلقِ اقتدار کاذب است. فریبکاری، هویت شناخته شده این موجودات است که همواره به تناسب جایگاه و موقعیتی که دارند به شیوه‌های گوناگون از آن استفاده می‌کنند.

آنان نه مبتکری خلاق هستند و نه در تولیدِ اندیشه نقش و جایگاهی دارند، با این وصف در تقلید کردن، مهارت و تبحر خاصی دارند.
مواظب این موجودات خطرناک باشید.
@thirdpower

به نظر من، ارتباطات، پیش از هر چیز به معنی انتقال و گسترش گونه ای اطلاعات است. اما از خود بپرسیم: اطلاعات چیست؟ چندان پیچیده نیست، همه می دانند: اطلاعات مجموعه ای از دستور العمل ها است. وقتی به شما اطلاعی می دهند، در واقع به شما القاء می شود فرض بر آن است که به چه چیزی باید باور داشته باشید. به عبارت دیگر اطلاع رسانی یعنی ارسال دستورالعمل. اطلاعیه های پلیس از این لحاظ گویا هستند زیرا رسما به ما می گویند که به چه چیزی باید باور داشته باشته باشیم. شاید هم بتوانیم بگوییم از ما نمی خواهند باور داشته باشیم، بلکه امر می کنند: چنان رفتار کنیم که گویی باور داریم. اطلاعات و ارتباطات چنین چیزهایی و جدا از این دستورالعمل ها، ارتباطات و اطلاعات دیگری وجود ندارند. این دقیقا یک نظام مراقبت (کنترل) است.
این ها که می گویم مباحثی البته بدیهی است، ولی مباحثی هستند که امروز به شدت درگیرشان هستیم، زیرا در جوامعی زندگی می کنیم که باید به آنها جوامع زیر مراقبت گفت. می دانیم که متفکری مثل فوکو دو گونه از جامعه را تحلیل می کند که هر دو به ما نسبتا نزدیک هستند. نوعی از جامعه که به آن جامعه حاکمیت می گوید و جوامع دیگری که به آنها جوامع انضباطی نام می دهد... این جامعه ، یعنی جامعه انصباطی بنا بر تعریف فوکو، جایی هستند که از خلال سربرآوردن مکان های دربند کردن [انسان ها] تعریف می شوند: زندان ها، مدارس، کارگاه ها، بیمارستان ها. برای جوامع انصباطی این یک ضرورت است. (...)
اما حال از خود بپرسیم چه رابطه ای میان هنر و ارتباطات می تواند وجود داشته باشد؟ به نظر من هیچ رابطه ای.
هیچ ابزار هنری را نمی توان ابزاری ارتباطی دانست. اثر هنری هیچ ربطی به ارتباطات ندارد. اثر هنری ابدا اطلاعی را در خود حمل نمی کند. برعکس، رابطه ای بنیادین میان اثر هنری و کنش مقاومت وجود دارد. بله، درست در اینجا است که می بینیم اگر بخواهیم رابطه ای را میان هنر و ارتباطات فرض کنیم، باید در همین کنش مقاومتی بیابیمش. اما چه رابطه رمزگونه ای میان هنر و مقاومت وجود دارد؟ حال آنکه انسان هایی که مقاومت [سیاسی] می کنند، عموما نه زمان آن را دارند و نه اغلب فرهنگ لازم را برای آنکه کمترین رابطه ای با هنر داشته باشند، نمی دانم، فکر می کنم این طور باشد. [آندره] مالرو سخن بسیار ساده درباره هنر می گوید: تعریف او از هنر این است:«[هنر] تنها پدیده ای به شمار می آید که در برابر مرگ مقاومت می کند». در ابتدای سخنم گفتم کار فلسفه، ابداع مفاهیم است. و فکر می کنم آنچه درباره هنر آمد، یکی از بنیان های زیبای فلسفه را می سازد. کمی بیاندیشیم... چیست که درمقابل مرگ مقاومت می کند؟ تردیدی به خود راه ندهیم، یک مجسمه کوچک گلی پنج هزار ساله را در دست بگیریم تا درک کنیم پاسخ مالرو بی شک درست بوده است. هنر همان چیزی است که بیشترین مقاومت را در مقابل مرگ از خود نشان می دهد(...) و از همینجا می توانیم به رابطه ای برسیم؛ رابطه ای تنگاتنگ میان کنش مقامت و [کنش ] هنر و اثر هنری. ممکن است بپنداریم هر کنشی برای مقاومت، نمی تواند یک اثر هنری باشد، با وجود این، به نوعی، چنین است.


✍ #ژیل_دلوز
بخشی از سخنرانی درباره فلسفه و سینما
@thirdpower