- با توجه به اینکه در فیلمتان به 70سال تاریخچه و روند شکلگیری و گسترش انیمیشن ایرانی از آغاز تا سالهای اخیر پرداختهاید، آیا فیلم جنبه تاریخی و آماری هم دارد یا جنبه گزارش وضعیت انیمیشن؟
از ابتدا قرار نبود برخورد آماری با سیر انیمیشن ایران شود، بلکه بنا بود تصویر مشخص و یکدستی از شرایط و روند شکلگیری و تکامل انیمیشن ایران ارائه شود؛ تصویری با وجود تمام فرود و فرازهایش. تلاش ما این بوده که این فیلم یک گزارش نباشد و درعینحال طوری بسته بشود که مخاطب تحلیل و نقد خود را داشته باشد. بااینحال، مستند «انیمیشن ایرانی» به اعتقاد من میتواند برای پژوهشگرانی که حتی با مقوله گزارشهای تاریخی سروکار دارند، نوعی ملاک باشد. ارائه مقاطع زمانی مختلف از پدیداری، شکلگیری و روند انیمیشن ایران با اینکه در فیلم با ساختار تحلیلی و تاریخی تعریف شده اما در کل میتوان آن را گزارشی تاریخی به شمار آورد ولی نه با آن مکانیزم معمول که مثلا در مستندهای تلویزیونی دیده میشود.
- آیا در فیلم، فقط انیمیشنهای موفق و محبوب را گزینش کردهاید و نمایش میدهید یا مستند شما همه انیمیشنهای تولیدی طی 70سال را در برمیگیرد؟
اینطور نیست. انتخاب، مراجعه و ضرورت نمایش آثار انیمیشن تنها یک دلیل مشخص داشته است. چنانچه پیش از این گفتم، بنا بود تصویر مشخص و یکدستی از شرایط و روند شکلگیری و تکامل انیمیشن ایران ارائه بشود. بنا نداشتیم نمایش آثار و حتی مصاحبهشوندگان ویترین انیمیشن ایران باشند و با این حفظ فاصله سعی شده به فحوای آن پرداخته شود: تصویری مشخص با وجود تمام فرود و فرازهایش. تصویری که مخاطب آن اعم از عام یا خاص تعبیری مشخص از انیمیشن ایران دریافت بکند. تعبیری از یک اتفاق مستمر که طی بیش از هفت دهه همچنان رخ داده، تاثیر گذاشته، تاثیر پذیرفته و همچنان تا امروز ادامه یافته است. طبیعتا فیلم مستند بهدلیل ماهیت ساختاری و تکنیکیاش نمیتواند مانند یک دایرهالمعارف، ریز به جزئیات نگاه کند. پس براساس این قاعده باید فعالان و آثاری مطرح میشدند که هر یک بخشی از انیمیشن ایران را نمایندگی میکردند.
- شیوه روایت فیلم چگونه است؟ در مستند «انیمیشن ایرانی» با مصاحبه طرفیم یا نریشن؟ شخصیتمحور است یا موضوعمحور؟
بخش اصلی روایت مستند را گفتار متن به پیش میبرد. گفتار فیلم تقاطعهایی با تعدادی مصاحبه دارد که در جهت سندیت روایت، یکدیگر را تکمیل میکنند.
- آیا فیلم در پایان، نتیجهگیری مشخصی هم دارد یا با پایان باز روبهروییم؟
نتیجهگیری را به مخاطب سپردهام و به برداشتی که با مشاهده روند انیمیشن ایرانی به آن میرسد.
- فیلمبرداری این مستند از چه زمانی آغاز شد و تا چه تاریخی به طول انجامید؟ آیا در جریان تولید با دوره کرونا هم برخورد کردید؟
خیر. تصویربرداریها از میانه سال96 آغاز شد و حدود یک سال طول کشید.
- بهعنوان یک مستندساز، وضعیت مستندسازی کشور را چگونه ارزیابی میکنید؟ به نظرتان پیشرفتی در این زمینه داشتهایم و میتوانیم با مستندسازی جهان رقابت یا برابری کنیم؟
به نظرم رشد خوبی در مستندسازی داشتهایم. بخش مهمی از این پیشرفت به مدد پیشینه این حرفه در ایران و نگاه و انگیزههای قوی مستندسازان بوده است. بهطورکلی سینمای مستند لحن و گویشی جهانی دارد. اگر این تعریف پذیرفته باشد، میتوان مستندهای ایرانی را هم در سطح جهانی دانست اما همچنان مساله اصلی مستندسازی در ایران، اکران و نمایش آثار است که شکل درست و فراگیری ندارد.
9 شهریور 1400
لینک مطلب:
https://sobhe-no.ir/newspaper/1245/11
https://news.1rj.ru/str/IranianAnimationDoc
https://www.instagram.com/iraniananimationdoc/
#مهردادشیخان
#mehrdadsheikhan
از ابتدا قرار نبود برخورد آماری با سیر انیمیشن ایران شود، بلکه بنا بود تصویر مشخص و یکدستی از شرایط و روند شکلگیری و تکامل انیمیشن ایران ارائه شود؛ تصویری با وجود تمام فرود و فرازهایش. تلاش ما این بوده که این فیلم یک گزارش نباشد و درعینحال طوری بسته بشود که مخاطب تحلیل و نقد خود را داشته باشد. بااینحال، مستند «انیمیشن ایرانی» به اعتقاد من میتواند برای پژوهشگرانی که حتی با مقوله گزارشهای تاریخی سروکار دارند، نوعی ملاک باشد. ارائه مقاطع زمانی مختلف از پدیداری، شکلگیری و روند انیمیشن ایران با اینکه در فیلم با ساختار تحلیلی و تاریخی تعریف شده اما در کل میتوان آن را گزارشی تاریخی به شمار آورد ولی نه با آن مکانیزم معمول که مثلا در مستندهای تلویزیونی دیده میشود.
- آیا در فیلم، فقط انیمیشنهای موفق و محبوب را گزینش کردهاید و نمایش میدهید یا مستند شما همه انیمیشنهای تولیدی طی 70سال را در برمیگیرد؟
اینطور نیست. انتخاب، مراجعه و ضرورت نمایش آثار انیمیشن تنها یک دلیل مشخص داشته است. چنانچه پیش از این گفتم، بنا بود تصویر مشخص و یکدستی از شرایط و روند شکلگیری و تکامل انیمیشن ایران ارائه بشود. بنا نداشتیم نمایش آثار و حتی مصاحبهشوندگان ویترین انیمیشن ایران باشند و با این حفظ فاصله سعی شده به فحوای آن پرداخته شود: تصویری مشخص با وجود تمام فرود و فرازهایش. تصویری که مخاطب آن اعم از عام یا خاص تعبیری مشخص از انیمیشن ایران دریافت بکند. تعبیری از یک اتفاق مستمر که طی بیش از هفت دهه همچنان رخ داده، تاثیر گذاشته، تاثیر پذیرفته و همچنان تا امروز ادامه یافته است. طبیعتا فیلم مستند بهدلیل ماهیت ساختاری و تکنیکیاش نمیتواند مانند یک دایرهالمعارف، ریز به جزئیات نگاه کند. پس براساس این قاعده باید فعالان و آثاری مطرح میشدند که هر یک بخشی از انیمیشن ایران را نمایندگی میکردند.
- شیوه روایت فیلم چگونه است؟ در مستند «انیمیشن ایرانی» با مصاحبه طرفیم یا نریشن؟ شخصیتمحور است یا موضوعمحور؟
بخش اصلی روایت مستند را گفتار متن به پیش میبرد. گفتار فیلم تقاطعهایی با تعدادی مصاحبه دارد که در جهت سندیت روایت، یکدیگر را تکمیل میکنند.
- آیا فیلم در پایان، نتیجهگیری مشخصی هم دارد یا با پایان باز روبهروییم؟
نتیجهگیری را به مخاطب سپردهام و به برداشتی که با مشاهده روند انیمیشن ایرانی به آن میرسد.
- فیلمبرداری این مستند از چه زمانی آغاز شد و تا چه تاریخی به طول انجامید؟ آیا در جریان تولید با دوره کرونا هم برخورد کردید؟
خیر. تصویربرداریها از میانه سال96 آغاز شد و حدود یک سال طول کشید.
- بهعنوان یک مستندساز، وضعیت مستندسازی کشور را چگونه ارزیابی میکنید؟ به نظرتان پیشرفتی در این زمینه داشتهایم و میتوانیم با مستندسازی جهان رقابت یا برابری کنیم؟
به نظرم رشد خوبی در مستندسازی داشتهایم. بخش مهمی از این پیشرفت به مدد پیشینه این حرفه در ایران و نگاه و انگیزههای قوی مستندسازان بوده است. بهطورکلی سینمای مستند لحن و گویشی جهانی دارد. اگر این تعریف پذیرفته باشد، میتوان مستندهای ایرانی را هم در سطح جهانی دانست اما همچنان مساله اصلی مستندسازی در ایران، اکران و نمایش آثار است که شکل درست و فراگیری ندارد.
9 شهریور 1400
لینک مطلب:
https://sobhe-no.ir/newspaper/1245/11
https://news.1rj.ru/str/IranianAnimationDoc
https://www.instagram.com/iraniananimationdoc/
#مهردادشیخان
#mehrdadsheikhan
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
بخشی از مستند "انیمیشن ایرانی": پروین تیموری و فریدون فرشباف، از پیشگامان انیمیشن، از نصرت کریمی و ساخت نخستین انیمیشنهای ایران در اداره کل هنرهای زیبا در دهه 1340 میگویند.
-
تولید مستند " انیمیشن ایرانی" در پایان زمستان 1399 به پایان رسید. این مستند بر اساس پژوهشی جامع با موضوع انیمیشن ملی ایران، به پیدایش و شکل گیری انیمیشن در ایران - طی بیش از هفت دهه - میپردازد. مهمترین حوزهها و جریانهای انیمیشن ایران شامل تولیدات انیمیشن در وزارت فرهنگ و هنر، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، تبلیغات بازرگانی، سریال های تلویزیونی، آثار مستقل و تجربی و همچنین انیمیشنهای سینمایی میباشند که در این مستند به آنها پرداخته شده است.
https://www.instagram.com/iraniananimationdoc
https://news.1rj.ru/str/IranianAnimationDoc
-
تولید مستند " انیمیشن ایرانی" در پایان زمستان 1399 به پایان رسید. این مستند بر اساس پژوهشی جامع با موضوع انیمیشن ملی ایران، به پیدایش و شکل گیری انیمیشن در ایران - طی بیش از هفت دهه - میپردازد. مهمترین حوزهها و جریانهای انیمیشن ایران شامل تولیدات انیمیشن در وزارت فرهنگ و هنر، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، تبلیغات بازرگانی، سریال های تلویزیونی، آثار مستقل و تجربی و همچنین انیمیشنهای سینمایی میباشند که در این مستند به آنها پرداخته شده است.
https://www.instagram.com/iraniananimationdoc
https://news.1rj.ru/str/IranianAnimationDoc
❤1
یادداشت ماهنامه فیلم شماره 580 / بهمن 1399
درباره مستند انیمیشن ایرانی
https://news.1rj.ru/str/IranianAnimationDoc
https://www.instagram.com/iraniananimationdoc/
درباره مستند انیمیشن ایرانی
https://news.1rj.ru/str/IranianAnimationDoc
https://www.instagram.com/iraniananimationdoc/
یادداشت ماهنامه فیلم شماره 580 / بهمن 1399
درباره مستند انیمیشن ایرانی
انیمیشنایرانی
پژوهشگر و کارگردان: مهرداد شیخان، راوی: پدرام ثانی، فیلمبردار: مهرداد دفتری، تدوینگر: آرش زاهدیاصل، طراحی و ترکیب صدا: بهروز شهامت، 88 دقیقه.
این مستند به هفت دهه تاریخچه و روند شکلگیری و گسترش انیمیشن ایران از نخستین سالهای ابتدایی تا سالهای اخیر میپردازد.
یادداشت کارگردان
این فیلم، مستندی تاريخنگار با موضوع تاریخچة انیمیشن ایران است که به حوزهها و دورههای مشخصی از تولید انیمشین میپردازد و با نمایش روند و سير تکامل آن در وزارت فرهنگ و هنر، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، تبلیغات تجاری، تلویزیون و آثار تجربی و سینمایی تلاش دارد تصویری مشخص از روند انیمیشن ایران ارائه دهد. پرداختن به موضوع انیمیشن در سینمای ایران از هر زاویهای بدون دانستن ریشهها، روند شکلگیری و رخدادها، نتیجه موثری به دست نمیدهد. از این بابت این فیلم پاسخ به یک ضرورت بود. این در حالی است که در جامعة انیمیشن ایران، فقدان تعریفی جامع از هويت کاملاً به چشم میخورد و به جرأت میتوان گفت حلقههای ارتباط نسل کنونی با گذشتگان و نیاکان اين هنر گسسته مانده است. انیمیشن ایران توان و استعدادهای بسیار بالایی دارد، بهخصوص که طی دو دهة گذشته به دلیل پیشرفتهای فنی، رشد نیروهای مولد و ظهور استعدادهای تازه، مرحلة متفاوتی را آغاز کرده است؛ اما هنوز و همچنان بین نوع نگاه و شکل عملکرد فعالانش، گره و سردرگمی وجود دارد. در چنين شرايطي، وجود این مستند برای تبیین راهبردها، شناخت ماهیت پديده و آسیبشناسیها نیازی بالقوه بوده است. انیمیشنایرانی کاربردهای آکادمیک برای پژوهشگران، علاقهمندان و دانشجویان رشتههای هنر، علوم اجتماعی و رسانه دارد و همچنین میتواند معرف هنر انیمیشن این سرزمین برای مخاطبان جهانی باشد که انيميشن ايران برايشان همچنان پديدهای ناشناخته باقی مانده است. گذشته از این موارد، این فیلم بهنوعی ثبت تاریخی انیمیشن کشورمان است که بخشی از فرهنگ این مرز و بوم به شمار میرود.
این کار دیوانههاست!*
خلاصة طرح انیمیشن ایرانی و آنچه از مطالعة یادداشت کارگردانش برمیآید، شاید این مستند را مناسب انیمیشندوستان یا طرفداران جدی این حوزه از فیلمسازی نشان دهد، اما اگر کمی هم اهل مطالعه یا کنجکاو تاریخچة کارتون و انیمیشن باشید، فقط کافی است لحظههای ابتدایی این اثر پژوهشی و تاریخنگارانه را تماشا کنید تا ناگهان به خودتان بیایید و ببینید که زمانی حدود نود دقیقه درگیر دیدنش بودهاید! «ملا نصرالدین با زمان پانزده ثانیه، قدیمیترین انیمیشن ایرانی است که تا کنون یافت شده؛ فیلمی که در نیمة دوم سال 1336 در ادارة کل هنرهای زیبا ساخته شد و دو سال بعد، انیمیشن ایرانی پایهگذاری شد... انیمیشن در ایران زمانی آغاز شد که حدود پنجاه سال از پیداش آن در جهان میگذشت.» البته که همه چیز در حد این اطلاعات اولیه برای اغلب تماشاگران جذاب باقی نمیماند و رفتهرفته جزییات تاریخی مختلفی به میان میآیند که خودشان با وجود بار آکادمیک از دو منظر حائز اهمیت و جذابیت برای گروه بزرگیتری از تماشاگران هستند: اول گفتار متن روان و جذابی که همراه تصاویر شده است و دوم، عکسها و فیلمهای آرشیوی متنوعی که مهرداد شیخان جمعآوری کرده و از تنوع و تعددشان هم میشود فهمید کار بس دشواری برای گردآوریشان صورت گرفته است، بهخصوص در این سرزمین که تقریباً در هیچ عرصة هنریای یک بانک اطلاعاتی جامع و کامل وجود ندارد. خود شیخان در این باره به در گفتوگویی با «هنرآنلاین» اشاره کرده که در ابتدای کار پژوهش، چهقدر رسیدن به یک خط روایی مستقیم و گویا دشوار بوده است، از بس که منابع تحقیق پراکنده و دور از دسترس و گاه غیرموثق بودند؛ یا اینکه بعضی از منابع و مصالح اطلاعاتی در گذر زمان فراموش یا مستهلک شده بودند: «اما از جایی به بعد، در پژوهشها و پیگیریها با موارد تازه و دستاولی مواجه شدم. این اتفاق مانند کشف هیجانانگیز بود و خودبهخود مثل موتور محرکه پروسه را پیش میبرد. آرشیوهای فیلمخانة ملی ایران، موزة سینمای ایران، تلویزیون، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، ارتش، افراد و حتی مهاجران، بخشهای زیادی از امکان این جستوجوها را فراهم کردند.» جالب است که او با وجود اینها، باور دارد که انیمیشن ایرانی فقط میتواند آغاز یک سری از پژوهشها دربارة انیمیشن ایرانی باشد و هنوز خیلی چیزها دربارة این هنر مغفول ماندهاند.
درباره مستند انیمیشن ایرانی
انیمیشنایرانی
پژوهشگر و کارگردان: مهرداد شیخان، راوی: پدرام ثانی، فیلمبردار: مهرداد دفتری، تدوینگر: آرش زاهدیاصل، طراحی و ترکیب صدا: بهروز شهامت، 88 دقیقه.
این مستند به هفت دهه تاریخچه و روند شکلگیری و گسترش انیمیشن ایران از نخستین سالهای ابتدایی تا سالهای اخیر میپردازد.
یادداشت کارگردان
این فیلم، مستندی تاريخنگار با موضوع تاریخچة انیمیشن ایران است که به حوزهها و دورههای مشخصی از تولید انیمشین میپردازد و با نمایش روند و سير تکامل آن در وزارت فرهنگ و هنر، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، تبلیغات تجاری، تلویزیون و آثار تجربی و سینمایی تلاش دارد تصویری مشخص از روند انیمیشن ایران ارائه دهد. پرداختن به موضوع انیمیشن در سینمای ایران از هر زاویهای بدون دانستن ریشهها، روند شکلگیری و رخدادها، نتیجه موثری به دست نمیدهد. از این بابت این فیلم پاسخ به یک ضرورت بود. این در حالی است که در جامعة انیمیشن ایران، فقدان تعریفی جامع از هويت کاملاً به چشم میخورد و به جرأت میتوان گفت حلقههای ارتباط نسل کنونی با گذشتگان و نیاکان اين هنر گسسته مانده است. انیمیشن ایران توان و استعدادهای بسیار بالایی دارد، بهخصوص که طی دو دهة گذشته به دلیل پیشرفتهای فنی، رشد نیروهای مولد و ظهور استعدادهای تازه، مرحلة متفاوتی را آغاز کرده است؛ اما هنوز و همچنان بین نوع نگاه و شکل عملکرد فعالانش، گره و سردرگمی وجود دارد. در چنين شرايطي، وجود این مستند برای تبیین راهبردها، شناخت ماهیت پديده و آسیبشناسیها نیازی بالقوه بوده است. انیمیشنایرانی کاربردهای آکادمیک برای پژوهشگران، علاقهمندان و دانشجویان رشتههای هنر، علوم اجتماعی و رسانه دارد و همچنین میتواند معرف هنر انیمیشن این سرزمین برای مخاطبان جهانی باشد که انيميشن ايران برايشان همچنان پديدهای ناشناخته باقی مانده است. گذشته از این موارد، این فیلم بهنوعی ثبت تاریخی انیمیشن کشورمان است که بخشی از فرهنگ این مرز و بوم به شمار میرود.
این کار دیوانههاست!*
خلاصة طرح انیمیشن ایرانی و آنچه از مطالعة یادداشت کارگردانش برمیآید، شاید این مستند را مناسب انیمیشندوستان یا طرفداران جدی این حوزه از فیلمسازی نشان دهد، اما اگر کمی هم اهل مطالعه یا کنجکاو تاریخچة کارتون و انیمیشن باشید، فقط کافی است لحظههای ابتدایی این اثر پژوهشی و تاریخنگارانه را تماشا کنید تا ناگهان به خودتان بیایید و ببینید که زمانی حدود نود دقیقه درگیر دیدنش بودهاید! «ملا نصرالدین با زمان پانزده ثانیه، قدیمیترین انیمیشن ایرانی است که تا کنون یافت شده؛ فیلمی که در نیمة دوم سال 1336 در ادارة کل هنرهای زیبا ساخته شد و دو سال بعد، انیمیشن ایرانی پایهگذاری شد... انیمیشن در ایران زمانی آغاز شد که حدود پنجاه سال از پیداش آن در جهان میگذشت.» البته که همه چیز در حد این اطلاعات اولیه برای اغلب تماشاگران جذاب باقی نمیماند و رفتهرفته جزییات تاریخی مختلفی به میان میآیند که خودشان با وجود بار آکادمیک از دو منظر حائز اهمیت و جذابیت برای گروه بزرگیتری از تماشاگران هستند: اول گفتار متن روان و جذابی که همراه تصاویر شده است و دوم، عکسها و فیلمهای آرشیوی متنوعی که مهرداد شیخان جمعآوری کرده و از تنوع و تعددشان هم میشود فهمید کار بس دشواری برای گردآوریشان صورت گرفته است، بهخصوص در این سرزمین که تقریباً در هیچ عرصة هنریای یک بانک اطلاعاتی جامع و کامل وجود ندارد. خود شیخان در این باره به در گفتوگویی با «هنرآنلاین» اشاره کرده که در ابتدای کار پژوهش، چهقدر رسیدن به یک خط روایی مستقیم و گویا دشوار بوده است، از بس که منابع تحقیق پراکنده و دور از دسترس و گاه غیرموثق بودند؛ یا اینکه بعضی از منابع و مصالح اطلاعاتی در گذر زمان فراموش یا مستهلک شده بودند: «اما از جایی به بعد، در پژوهشها و پیگیریها با موارد تازه و دستاولی مواجه شدم. این اتفاق مانند کشف هیجانانگیز بود و خودبهخود مثل موتور محرکه پروسه را پیش میبرد. آرشیوهای فیلمخانة ملی ایران، موزة سینمای ایران، تلویزیون، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، ارتش، افراد و حتی مهاجران، بخشهای زیادی از امکان این جستوجوها را فراهم کردند.» جالب است که او با وجود اینها، باور دارد که انیمیشن ایرانی فقط میتواند آغاز یک سری از پژوهشها دربارة انیمیشن ایرانی باشد و هنوز خیلی چیزها دربارة این هنر مغفول ماندهاند.
از دیگر اطلاعات جذاب اولیة فیلم که تمامی ندارند میتوان به معرفی پرویز اوصانلو اشاره کرد که نخستین تحصیلکردة انیمیشن ایران بوده و حتی به دانشگاه UCLA رفته و تجربة همکاری با گروه تولید انیمیشن کلاسیک والت دیزنی زیبای خفته را دارد. حالا اگر میخواهید به ناب بودن اطلاعات انیمیشن ایرانی پی ببرید فقط کافی است همین مورد را در منابع فارسیزبان آنلاین جستوجو کنید تا ببینید چه چیزی دستتان را میگیرد. آن وقت حتماً قدر این مستند را بیشتر خواهید دانست و فرصت تماشای آن را در جشنوارة فجر یا اولین فرصت «ایمن» ممکن از دست نخواهید داد.
*جملة یکی از دانشجویان ممیز در اواخر فیلم
@IranianAnimationDoc
https://www.instagram.com/iraniananimationdoc/
*جملة یکی از دانشجویان ممیز در اواخر فیلم
@IranianAnimationDoc
https://www.instagram.com/iraniananimationdoc/
پیشگامان انیمیشن ایران / وزارت فرهنگ و هنر – دهه 30 خورشیدی
اسفندیار احمدیه، کارگردان و انیماتور
-
اسفندیار احمدیه دو سال پیش از راه اندازی قسمت نقاشی متحرک، با همکاری ابوطالب کرمانی، مدیر وقت قسمت عکاسی و اسماعیل ارحام صدر یکی دیگر از کارکنان آن قسمت از دوازده نقاشی که فریمهای پی در پی یک حرکت بودند اسلاید تهیه و به کمک دستگاه اسلایدر آنها را به صورت پیاپی میبیند. این تصاویر صورت اولیه ای از یک متحرک سازی کوتاه بودند. احمدیه پس از مشاهده این نمونه، "ملانصرالدین" را در محل کارش، قسمت سفالگری طراحی و با سیستمی دست ساز که عبارت از یک سه پایه چوبی و یک دوربین کوچک تک فریم بود فیلمبرداری کرد. به این ترتیب "ملانصرالدین" نخستین نمونه انیمیشن با تکنیک سل انیمیشن در اداره کل هنرهای زیبای کشور در نیمه دوم سال 1336 ساخته و ثبت شد.
"بخشی از گفتار متن مستند انیمیشن ایرانی"
https://www.instagram.com/iraniananimationdoc
@IranianAnimationDoc
استفاده از متن و عکس با ذکر منبع آزاد است.
اسفندیار احمدیه، کارگردان و انیماتور
-
اسفندیار احمدیه دو سال پیش از راه اندازی قسمت نقاشی متحرک، با همکاری ابوطالب کرمانی، مدیر وقت قسمت عکاسی و اسماعیل ارحام صدر یکی دیگر از کارکنان آن قسمت از دوازده نقاشی که فریمهای پی در پی یک حرکت بودند اسلاید تهیه و به کمک دستگاه اسلایدر آنها را به صورت پیاپی میبیند. این تصاویر صورت اولیه ای از یک متحرک سازی کوتاه بودند. احمدیه پس از مشاهده این نمونه، "ملانصرالدین" را در محل کارش، قسمت سفالگری طراحی و با سیستمی دست ساز که عبارت از یک سه پایه چوبی و یک دوربین کوچک تک فریم بود فیلمبرداری کرد. به این ترتیب "ملانصرالدین" نخستین نمونه انیمیشن با تکنیک سل انیمیشن در اداره کل هنرهای زیبای کشور در نیمه دوم سال 1336 ساخته و ثبت شد.
"بخشی از گفتار متن مستند انیمیشن ایرانی"
https://www.instagram.com/iraniananimationdoc
@IranianAnimationDoc
استفاده از متن و عکس با ذکر منبع آزاد است.
پیشگامان انیمیشن ایران
وزارت فرهنگ و هنر – دهه 30 خورشیدی
پرویز اصانلو، کارگردان و فیلمبردار
… پرویز اصانلو نخستین تحصیل کرده انیمیشن ایران. او در دورههای فیلمسازی شرکت نمود که دانشگاه سیراکیوز تحت پوشش برنامه اصل ۴ ترومن در اداره کل هنرهای زیبا برپا کرده بود.
پرویز اصانلو: “من چون باصطلاح جزو شاگردهای ممتازشون شدم، عده ای رو انتخاب کردن برای تکمیل تحصیلات، منم برای انیمیشن فرستادن به دانشگاه کالیفرنیا به نام یو.سی.اِل.اِی که در شهر لوس آنجلسه. بعد در استودیوی گرافیک فیلمز که مال آقای لستر نوروس بود، اونجا مستقر شدم، با ایشون کار می کردم. دستیار شدم در دانشگاه یو.اِس.سی فیلمبرداری انیمیشن به شاگردا، دستیار آقای لستر نوروس کارگردان والت دیزنی بودم. پس از مدتی من رو فرستادن به استودیو والت دیزنی و بعد زیبای خفته رو که اونجا میساختن من دستیار یکی از کارگردانا شدم.”
بخشی از گفتار متن مستند انیمیشن ایرانی
https://www.instagram.com/iraniananimationdoc
@IranianAnimationDoc
استفاده از متن و عکس با ذکر منبع آزاد است.
وزارت فرهنگ و هنر – دهه 30 خورشیدی
پرویز اصانلو، کارگردان و فیلمبردار
… پرویز اصانلو نخستین تحصیل کرده انیمیشن ایران. او در دورههای فیلمسازی شرکت نمود که دانشگاه سیراکیوز تحت پوشش برنامه اصل ۴ ترومن در اداره کل هنرهای زیبا برپا کرده بود.
پرویز اصانلو: “من چون باصطلاح جزو شاگردهای ممتازشون شدم، عده ای رو انتخاب کردن برای تکمیل تحصیلات، منم برای انیمیشن فرستادن به دانشگاه کالیفرنیا به نام یو.سی.اِل.اِی که در شهر لوس آنجلسه. بعد در استودیوی گرافیک فیلمز که مال آقای لستر نوروس بود، اونجا مستقر شدم، با ایشون کار می کردم. دستیار شدم در دانشگاه یو.اِس.سی فیلمبرداری انیمیشن به شاگردا، دستیار آقای لستر نوروس کارگردان والت دیزنی بودم. پس از مدتی من رو فرستادن به استودیو والت دیزنی و بعد زیبای خفته رو که اونجا میساختن من دستیار یکی از کارگردانا شدم.”
بخشی از گفتار متن مستند انیمیشن ایرانی
https://www.instagram.com/iraniananimationdoc
@IranianAnimationDoc
استفاده از متن و عکس با ذکر منبع آزاد است.