برنامه بسیار زیبای یادگیری الکترونیکی را در فایل پایین ملاحظه فرمایید. در این برنامه، دکتر فاطمی، شرح دقیقی از تغییراتی که نظام آموزشی الکترونیکی پدید آمده را بدست می دهند.
@UT_Central_Library
@UT_Central_Library
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
یادگیری الکترونیکی، یادگیری آینده
@UT_Central_Library
@UT_Central_Library
کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران
پرتو اشراق
#تقویم_فرهنگی امروز، ۱۵ آذر ۱۳۹۷
۶ سال پیش در چنین روزی در سال ۱۳۹۱، پرتو اشراق ـ محقق و مترجم متون سینمایی و هنری ـ درگذشت. وی برخی از رمانهای معروف مانند مجموعهی «هریپاتر» و چند اثر موسیقی مرجع را به فارسی برگردانده است.
پرتو اشراق در سال ۱۳۲۴ در تهران به دنیا آمد. او فارغالتحصیل دانشکدهی هنرهای دراماتیک با گرایش سینما است. کار ادبی را از اواخر دورهی دبیرستان آغاز کرد و از زمان دانشجویی شروع به ترجمهی کتاب در حوزهی تخصصی خود کرد. مدتی هم به کار فیلمسازی پرداخت، اما دوباره به ترجمه روی آورد و در حوزههای مختلف مانند: سینما، موسیقی و فلسفه فعالیت کرد. او فارغالتحصیل سینما بود و از همان آغاز سینمای ایتالیا را پی گرفت. پایاننامهاش «سینمای فدریکو فلینی» بود و «سینمای کارل تئودور درایر» و «تئوری فیلم آیزنشتاین» را تألیف و ترجمه کرد.
اشراق همچنین مستندهای بسیاری را طی سفرهای مختلفش به آفریقا و دیگر نقاط جهان و ایران ساخت. او شیفتهی ادبیات و موسیقی هم بود و این شیفتگی او را به ترجمهی آثار باشکوهی کشاند. «ژرفای افتخار»، «عصر بیگناهی»، «بر باد رفته»، «سرگذشت پیانو»، «آوانگارد»، «مجموعهی چهار جلدی موسیقی کلاسیک و پاپ»، «ایهام در طبیعت و هنر»، «خاطرات الیا کازان» و «سرگذشت زندان» از ترجمههای مهم پرتو اشراق است.
این مترجم پرکار در کنار عکاسی از طبیعت، در سالهای دههی ۵۰ با «مجلهی سینما» همکاری داشت و بیشتر نوشتههایش مقالات تئوریک در سینما بود. اشراق دههی آخر عمرش را با ترجمهی مجموعهی هفتجلدی «هری پاتر» نوشتهی «رولینگ» آغاز کرد و در دو سال این مجموعه را در ۹ کتاب عرضهی عمومی کرد.
پرتو اشراق در ۱۵ آذر ۱۳۹۱ در ۶۷سالگی بر اثر بیماری قلبی در تهران درگذشت.
@UT_Central_Library
بازنویسی و تنظیم: #آرش_امجدی
۶ سال پیش در چنین روزی در سال ۱۳۹۱، پرتو اشراق ـ محقق و مترجم متون سینمایی و هنری ـ درگذشت. وی برخی از رمانهای معروف مانند مجموعهی «هریپاتر» و چند اثر موسیقی مرجع را به فارسی برگردانده است.
پرتو اشراق در سال ۱۳۲۴ در تهران به دنیا آمد. او فارغالتحصیل دانشکدهی هنرهای دراماتیک با گرایش سینما است. کار ادبی را از اواخر دورهی دبیرستان آغاز کرد و از زمان دانشجویی شروع به ترجمهی کتاب در حوزهی تخصصی خود کرد. مدتی هم به کار فیلمسازی پرداخت، اما دوباره به ترجمه روی آورد و در حوزههای مختلف مانند: سینما، موسیقی و فلسفه فعالیت کرد. او فارغالتحصیل سینما بود و از همان آغاز سینمای ایتالیا را پی گرفت. پایاننامهاش «سینمای فدریکو فلینی» بود و «سینمای کارل تئودور درایر» و «تئوری فیلم آیزنشتاین» را تألیف و ترجمه کرد.
اشراق همچنین مستندهای بسیاری را طی سفرهای مختلفش به آفریقا و دیگر نقاط جهان و ایران ساخت. او شیفتهی ادبیات و موسیقی هم بود و این شیفتگی او را به ترجمهی آثار باشکوهی کشاند. «ژرفای افتخار»، «عصر بیگناهی»، «بر باد رفته»، «سرگذشت پیانو»، «آوانگارد»، «مجموعهی چهار جلدی موسیقی کلاسیک و پاپ»، «ایهام در طبیعت و هنر»، «خاطرات الیا کازان» و «سرگذشت زندان» از ترجمههای مهم پرتو اشراق است.
این مترجم پرکار در کنار عکاسی از طبیعت، در سالهای دههی ۵۰ با «مجلهی سینما» همکاری داشت و بیشتر نوشتههایش مقالات تئوریک در سینما بود. اشراق دههی آخر عمرش را با ترجمهی مجموعهی هفتجلدی «هری پاتر» نوشتهی «رولینگ» آغاز کرد و در دو سال این مجموعه را در ۹ کتاب عرضهی عمومی کرد.
پرتو اشراق در ۱۵ آذر ۱۳۹۱ در ۶۷سالگی بر اثر بیماری قلبی در تهران درگذشت.
@UT_Central_Library
بازنویسی و تنظیم: #آرش_امجدی
کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران
جلیل توحیدی
#تقویم_فرهنگی امروز، ۱۶ آذر ۱۳۹۷
۴۴ سال پیش در چنین روزی در سال ۱۳۵۳، جلیل توحیدی ـ دکتر در زبانشناسی و مؤلف ـ درگذشت.
جلیل توحیدی در سال ۱۳۱۹ در اقلید فارس زاده شد. پس از گذراندن مراحل ابتدایی، متوسطه و دانشگاهیِ تحصیل در شیراز، برای ادامهی تحصیلات در دورهی فوق لیسانس به تهران آمد. با توجه به کسب رتبهی اول در تمام دوره، طبق قانون اعزام دانشجویان رتبهی اول به خارج از کشور، برای ادامهی تحصیل به انگلستان رفت. جلیل توحیدی دورهی دکتری در زبانشناسی را در لندن به پایان برد و برای ادامهی مطالعات در تعلیم و تربیت، مدتی در مراکز علمی و تحقیقاتی آلمان به تدریس و تحقیق پرداخت. «پژوهشی در صوتشناسی فارسی جدید»، رسالهی دکتری او بود که اکنون کتاب درسی در دانشگاههاست. این کتاب توسط لطفالله یارمحمدی و محمدرضا پرهیزگار به فارسی برگردانده شد و در سال ۱۳۸۹ از سوی انتشارات سمت چاپ و منتشر گردید.
دکتر جلیل توحیدی برای خدمت در کشور، در ۱۴ آذر ۱۳۵۳ به ایران بازگشت. درست هنگامی که دکتر توحیدی پای بر خاک میهن گذاشت، سقف یکی از سالنهای فرودگاه مهرآباد تهران ریزش کرد. در اثر آن حادثه حدود ۱۷ نفر جان خود را از دست دادند. کارشناسان گفتند علت ریزش سقف سالن فرودگاه، برف سنگین بوده است. پای دکتر توحیدی در اثر این حادثه دچار شکستگی شد و در بیمارستان بستری گردید، اما دو روز بعد، در ۱۶ آذر ۱۳۵۳، به علت ایجاد لخته در خون، در ۳۴سالگی شمع وجودش خاموش گشت.
علیمحمد حقشناس کتاب آواشناسی (فونتیک) خود را که در سال ۱۳۵۶ منتشر کرد، به دکتر توحیدی تقدیم کرده است: «به یاد جلیل توحیدی زبانشناس پرکوشی که قربانی یک حادثه شد».
@UT_Central_Library
بازنویسی و تنظیم: #آرش_امجدی
۴۴ سال پیش در چنین روزی در سال ۱۳۵۳، جلیل توحیدی ـ دکتر در زبانشناسی و مؤلف ـ درگذشت.
جلیل توحیدی در سال ۱۳۱۹ در اقلید فارس زاده شد. پس از گذراندن مراحل ابتدایی، متوسطه و دانشگاهیِ تحصیل در شیراز، برای ادامهی تحصیلات در دورهی فوق لیسانس به تهران آمد. با توجه به کسب رتبهی اول در تمام دوره، طبق قانون اعزام دانشجویان رتبهی اول به خارج از کشور، برای ادامهی تحصیل به انگلستان رفت. جلیل توحیدی دورهی دکتری در زبانشناسی را در لندن به پایان برد و برای ادامهی مطالعات در تعلیم و تربیت، مدتی در مراکز علمی و تحقیقاتی آلمان به تدریس و تحقیق پرداخت. «پژوهشی در صوتشناسی فارسی جدید»، رسالهی دکتری او بود که اکنون کتاب درسی در دانشگاههاست. این کتاب توسط لطفالله یارمحمدی و محمدرضا پرهیزگار به فارسی برگردانده شد و در سال ۱۳۸۹ از سوی انتشارات سمت چاپ و منتشر گردید.
دکتر جلیل توحیدی برای خدمت در کشور، در ۱۴ آذر ۱۳۵۳ به ایران بازگشت. درست هنگامی که دکتر توحیدی پای بر خاک میهن گذاشت، سقف یکی از سالنهای فرودگاه مهرآباد تهران ریزش کرد. در اثر آن حادثه حدود ۱۷ نفر جان خود را از دست دادند. کارشناسان گفتند علت ریزش سقف سالن فرودگاه، برف سنگین بوده است. پای دکتر توحیدی در اثر این حادثه دچار شکستگی شد و در بیمارستان بستری گردید، اما دو روز بعد، در ۱۶ آذر ۱۳۵۳، به علت ایجاد لخته در خون، در ۳۴سالگی شمع وجودش خاموش گشت.
علیمحمد حقشناس کتاب آواشناسی (فونتیک) خود را که در سال ۱۳۵۶ منتشر کرد، به دکتر توحیدی تقدیم کرده است: «به یاد جلیل توحیدی زبانشناس پرکوشی که قربانی یک حادثه شد».
@UT_Central_Library
بازنویسی و تنظیم: #آرش_امجدی
📝 سلسله یادداشت های دکتر رضا منصوری درباره علم نوین
What is Science?
علم چیست؟
🔸بخش دوم: علم در جامعه های بدون اجتماع علمی
II. Science in the societies without scientific community
🔸یادداشت یازدهم:
رابطه، ضابطه، تشخیص
Relationship, criterion, distinction
پس از انقلاب اسلامي مفهوم ضابطه باب شد تا جایگزین رابطه در استخدام ها بشود. پس از آن متقاضیان، به واسطة رابطه يا بي واسطة رابطه، خود را با ضابطهها، كه همگي مكانيكي بودند، به راحتي تطبيق دادند. در نبود حرفه گرایی، که اجتماع علمی بهترین نمود مدرن آن است، ضابطه نقش تسهیل گری را برای رابطه به عهده گرفت. به این ترتیب، جامعه نتوانست به سمت آگاهي حرفهاي برود، تشخيص حرفهاي نتوانست پا بگيرد، و همان ضابطهها مانع جدي شدند براي توسعة اداري كشور. نوع سوال هایی که در گزینش دانشجو، در استخدام هیئت علمی، و حتی در آموزش های «دانش افزایی» در دانشگاه ها مرسوم است از جنس فروکاهیدن ضابطه به رابطه است. تاثیر دو مفهوم «آگاهی قومی» در مقابل آگاهی حرفه ای و نیز «ثِقَة»، که در یادداشت های قبلی توصیح دادم، در پانگرفتن تشخیص حرفه ای در مدیریت جامعه، و نه تنها در مدیریت علم کشور، چشمگیر بوده است و این نمونه ای است دیگر از نتیجه های نامنظور در حکمرانی ما در جمهوری اسلامی.
مثال برای بی توجهی حکمرانان ما به تشخیص حرفه ای بسیار است. سازمان مديريت و برنامهريزي كشور در یک دوره اين ضابطة قانوني را ابلاغ كرده است كه تنها كسي ميتواند در معاونت پژوهشي وزارت علوم استخدام شود كه فارغالتحصيل كارشناسي در رشتة جامعهشناسي با گرايش پژوهشگري باشد؛ ضابطه ای که به ظاهر به حرفه گرایی توجه دارد و از نوع ضابطه است. غافل از اينكه اگر مديري حرفهگرا تشخيص داد براي سمتي كارشناسي داوطلبی از رشته ای دیگر مناسبتر است اين تشخيص به مراتب براي بهرهوري اداري مناسبتر است تا استخدام كارشناسي كه تصادفاً فارغالتحصيل جامعهشناسي با گرايش پژوهشگري است. مضافا این که راه برای اعمال رابطه باز می شود. هیچ رابطه یا ضابطه ای نمی تواند جای تشخیص اهل حرفه را در اجتماع علمی بگیرد. سیاست های علمی ما در نبود اجتماع علمی، و در بی توجهی به تشخیصِ مبتنی بر روال های اجتماع علمی، بسیار ناکارامد بوده و مانع توسعهء علمی شده است.
🔹 این سلسله یادداشتها هرهفته عصر جمعه در همین صفحه منتشر می شود.
@UT_Central_Library
yon.ir/oYrou
What is Science?
علم چیست؟
🔸بخش دوم: علم در جامعه های بدون اجتماع علمی
II. Science in the societies without scientific community
🔸یادداشت یازدهم:
رابطه، ضابطه، تشخیص
Relationship, criterion, distinction
پس از انقلاب اسلامي مفهوم ضابطه باب شد تا جایگزین رابطه در استخدام ها بشود. پس از آن متقاضیان، به واسطة رابطه يا بي واسطة رابطه، خود را با ضابطهها، كه همگي مكانيكي بودند، به راحتي تطبيق دادند. در نبود حرفه گرایی، که اجتماع علمی بهترین نمود مدرن آن است، ضابطه نقش تسهیل گری را برای رابطه به عهده گرفت. به این ترتیب، جامعه نتوانست به سمت آگاهي حرفهاي برود، تشخيص حرفهاي نتوانست پا بگيرد، و همان ضابطهها مانع جدي شدند براي توسعة اداري كشور. نوع سوال هایی که در گزینش دانشجو، در استخدام هیئت علمی، و حتی در آموزش های «دانش افزایی» در دانشگاه ها مرسوم است از جنس فروکاهیدن ضابطه به رابطه است. تاثیر دو مفهوم «آگاهی قومی» در مقابل آگاهی حرفه ای و نیز «ثِقَة»، که در یادداشت های قبلی توصیح دادم، در پانگرفتن تشخیص حرفه ای در مدیریت جامعه، و نه تنها در مدیریت علم کشور، چشمگیر بوده است و این نمونه ای است دیگر از نتیجه های نامنظور در حکمرانی ما در جمهوری اسلامی.
مثال برای بی توجهی حکمرانان ما به تشخیص حرفه ای بسیار است. سازمان مديريت و برنامهريزي كشور در یک دوره اين ضابطة قانوني را ابلاغ كرده است كه تنها كسي ميتواند در معاونت پژوهشي وزارت علوم استخدام شود كه فارغالتحصيل كارشناسي در رشتة جامعهشناسي با گرايش پژوهشگري باشد؛ ضابطه ای که به ظاهر به حرفه گرایی توجه دارد و از نوع ضابطه است. غافل از اينكه اگر مديري حرفهگرا تشخيص داد براي سمتي كارشناسي داوطلبی از رشته ای دیگر مناسبتر است اين تشخيص به مراتب براي بهرهوري اداري مناسبتر است تا استخدام كارشناسي كه تصادفاً فارغالتحصيل جامعهشناسي با گرايش پژوهشگري است. مضافا این که راه برای اعمال رابطه باز می شود. هیچ رابطه یا ضابطه ای نمی تواند جای تشخیص اهل حرفه را در اجتماع علمی بگیرد. سیاست های علمی ما در نبود اجتماع علمی، و در بی توجهی به تشخیصِ مبتنی بر روال های اجتماع علمی، بسیار ناکارامد بوده و مانع توسعهء علمی شده است.
🔹 این سلسله یادداشتها هرهفته عصر جمعه در همین صفحه منتشر می شود.
@UT_Central_Library
yon.ir/oYrou
یکی از استوارترین و بی نظیر ترین ترجمه های فارسی از قرآن کریم که تا به حال نگاشته شده است، ترجمه ای است اثر "نظام الدین نیشابوری (نظام اعرج)" از دانشمندان قرن هشتم هجری و از شاگردان قطب الدین شیرازی که آثار فراوانی در زمینه های علوم قرآنی و عربی به رشته ی تحریر در آورده است. نظام نیشابوری با تسلط کامل بر دو زبان عربی و فارسی به ویژه بر اثر آشنایی با قواعد صرفی، نحوی و بلاغی مبادرت به ترجمه ی قرآن به زبان فارسی نموده است. در این متن کهن می توان واژه های ناب فارسی، ویژگی های لهجه ای و دستوری کهن را یافت که از سادگی و روانی ویژه ای برخوردارند. این اثر ارزشمند در سال ۱۳۹۷ شمسی به همت محمد دزفولی، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران، در محل موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی در ۷۳۶ صفحه به چاپ رسیده است.
@UT_Central_Library
@UT_Central_Library
توفیق چگونه توفیق شد؟
کتاب "توفیق چگونه توفیق شد؟" با تأکید بر تاریخ فکاهی معاصر ایران و شامل توفیق، مجلس، هیأت حاکمه، علم، هویدا و شاه تألیف عباس توفیق در سال جاری توسط فرهنگ نشر نو و با همکاری نشر آسیم پا به عرصه نشر گذاشت.
این کتاب به مناسبت نود و پنجمین سالروز انتشار اولین شماره توفیق در 566 صفحه، پیش گفتار و 9 بخش منتشر شده است. این بخشها به ترتیب شامل: 1-توفیق و علم- رام کردن صدر اعظم سرکش/2-روزنامه توفیق و باارزشترین دست آورد انقلاب مشروطیت:"مجلس شورای ملی"/3-توفیق و مسئله ایاب و ذهاب مردم/4-توفیق ... و شاه/5-«قربان از همون منفیبافیهای همیشگیشون!»/6-توفیق در اوج محبوبیت و موفقیت/7-مندرجات آخرین شمارههای توفیق/8-چه روزنامهای را توقیف و تعطیل کردند؟/9-با دیگران چه میکنند؟... و با «توفیق» چه کردند است.
قبل از شروع متن کتاب عبارت "من الله التوفیق و علیه التکلان" و این بیت: من الله توفیق یعنی خداست/ که در راه حق یاور و یار ماست درج شده است. روزنامه طنزآمیز "توفیق" یکی از جالب ترین پدیده های اجتماعی ایران بود که در طی نیم قرن در ایران منتشر شد. "توفیق" با وجود همه زندان ها و تبعیدها و سانسورها، زبان شیرین مردم شد
دکتر عباس توفیق لیسانسیه حقوق از دانشکده حقوق و علوم سیاسی و اقتصادی دانشگاه تهران و دکترای جامعه شناسی از دانشگاه سوربن پاریس است. وی در طی پانزده سال در دانشکده های مختلف در رشته های جامعه شناسی، جامعه شناسی مطبوعات، روان شناسی و روان شناسی اجتماعی تدریس کرده است. او در این کتاب به توضیح در خصوص آنچه بر او و بر انتشار روزنامه اش توفیق گذشته است می پردازد چرا که چاپ روزنامه ای در حوزه طنز در آن سالها کار آسانی نبوده و از تیر سانسور، توقیف و تعطیل غیرقانونی نیز در امان نبوده است.
نمونه های بسیاری از کاریکاتورهای روزنامه توفیق به همراه مطالب طنز در این کتاب ارزنده نظر هر خواننده ای را به خود جلب می نماید.
این کتاب در مجموعه کتابهای کتابخانه مرکزی و مرکز اسناد در دسترس علاقه مندان است.
@UT_Central_Library
کتاب "توفیق چگونه توفیق شد؟" با تأکید بر تاریخ فکاهی معاصر ایران و شامل توفیق، مجلس، هیأت حاکمه، علم، هویدا و شاه تألیف عباس توفیق در سال جاری توسط فرهنگ نشر نو و با همکاری نشر آسیم پا به عرصه نشر گذاشت.
این کتاب به مناسبت نود و پنجمین سالروز انتشار اولین شماره توفیق در 566 صفحه، پیش گفتار و 9 بخش منتشر شده است. این بخشها به ترتیب شامل: 1-توفیق و علم- رام کردن صدر اعظم سرکش/2-روزنامه توفیق و باارزشترین دست آورد انقلاب مشروطیت:"مجلس شورای ملی"/3-توفیق و مسئله ایاب و ذهاب مردم/4-توفیق ... و شاه/5-«قربان از همون منفیبافیهای همیشگیشون!»/6-توفیق در اوج محبوبیت و موفقیت/7-مندرجات آخرین شمارههای توفیق/8-چه روزنامهای را توقیف و تعطیل کردند؟/9-با دیگران چه میکنند؟... و با «توفیق» چه کردند است.
قبل از شروع متن کتاب عبارت "من الله التوفیق و علیه التکلان" و این بیت: من الله توفیق یعنی خداست/ که در راه حق یاور و یار ماست درج شده است. روزنامه طنزآمیز "توفیق" یکی از جالب ترین پدیده های اجتماعی ایران بود که در طی نیم قرن در ایران منتشر شد. "توفیق" با وجود همه زندان ها و تبعیدها و سانسورها، زبان شیرین مردم شد
دکتر عباس توفیق لیسانسیه حقوق از دانشکده حقوق و علوم سیاسی و اقتصادی دانشگاه تهران و دکترای جامعه شناسی از دانشگاه سوربن پاریس است. وی در طی پانزده سال در دانشکده های مختلف در رشته های جامعه شناسی، جامعه شناسی مطبوعات، روان شناسی و روان شناسی اجتماعی تدریس کرده است. او در این کتاب به توضیح در خصوص آنچه بر او و بر انتشار روزنامه اش توفیق گذشته است می پردازد چرا که چاپ روزنامه ای در حوزه طنز در آن سالها کار آسانی نبوده و از تیر سانسور، توقیف و تعطیل غیرقانونی نیز در امان نبوده است.
نمونه های بسیاری از کاریکاتورهای روزنامه توفیق به همراه مطالب طنز در این کتاب ارزنده نظر هر خواننده ای را به خود جلب می نماید.
این کتاب در مجموعه کتابهای کتابخانه مرکزی و مرکز اسناد در دسترس علاقه مندان است.
@UT_Central_Library