Վարուժանը մատչելի լեզվով անդրադարձել է հանրահավաքներին։

Ես մի կարևոր դիտարկում ավելացնեմ իր նշած կետերին։

❗️Ակնհայտ է, որ հանրահավաքի մասնակիցների և դրա կազմակերպիչների պատկերացումները նպատակին հասնելու ճանապարհի վերաբերյալ խստիվ տարբեր են՝

1️⃣ հավաքին բեմ բարձրացողները խոսում են անցնցում իշխանափոխությունից, իմփիչմենթից,

2️⃣ մինչդեռ ներքևում կանգնածներն այդ բառերը լսելուն պես միայն փնթփնթում են՝ ասելով, թե իրենք գործողություն են սպասում։

Եթե ցանկանում ես մարդկանց առաջնորդել, նրանց լեզվով պետք է խոսես և քո ու նրանց ընկալումները կարևոր է, որպեսզի համընկնեն։

Հ.Գ. Ժամանակ չլինելու և հավաքների արդյունավետության մասին. մեկ հավաքը հաջողություն չի կարող ապահովել, դա շարունակական պրոցես է, այլ հարց է պրոցեսի արդյունավետ կազմակերպումը, մեթոդոլոգիան, մարտավարությունն ու ռազմավարությունը, իմա՝ դրածոյի անցած ճանապարհով անցնելու փորձերը կանխորոշված են ձախողման։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք

Մի փոքրիկ կանխատեսում ունեմ, որի վերաբերյալ ավելի շատ որպես խնդրանք կցանկանայի ընկալեք միտքս։

Ակներև է, որ շատ մոտ ապագայում տարբեր ուժեր շատ տարբերվող դրդապատճառներով փորձելու են իրենց կողմը քաշել տանը նստել չկարողացող, բայց տարատեսակ շարժումներից, կոմիտեներից հոգնած, «նախկին-ներկայի» հետ չառնչվող առաջնորդ-անհատների փնտրող մարդկանց։ Վստահ եմ, այդպիսի մարդիկ կան նաև ձեր մեջ։

Այդ բոլոր ուժերն անպայմանորեն ելույթ են ունենալու «ազգային գաղափարախոսության» անվան տակ, ինչպես դա անում են, օրինակ, ծռիստները (իմ ալիքում նրանց հետևորդներից կայի՞ն, այս գրառումիցս հետո էլ չեն լինի, փաստորեն):

Թե՛ ծռիստները, թե՛ նշածս ուժերը («պետականամետները», զավենիչները, հակառուսները, ռուբենմեհրաբյանները և այլն) որևէ կապ չունեն ազգայինի հետ։ Եթե ունեն, ապա այնքանով, որքանով ես՝ միկրոկենսաբանությանը։

Շատ մանրազննին և խիստ ֆիլտրերով ընտրողական եղեք նրանց հարցում, ում ետևից կմտածեք գնալու։ Առհասարակ, չմոռանանք՝ «ՓՈՐՁՎԱԾ ԹԱՆԸ ԱՆՓՈՐՁ ՄԱԾՈՒՆԻՑ ԼԱՎ Է»։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք

Գնաս Արցախ՝ սելֆի անես և ասես, թե՝ «Ակնան իմ հայրենիքն է», «Արցախը Հայաստան է և վերջ»։

Հետո վերադառնաս, կիսես «ԼՂ-ն Ադրբեջանի մաս է» ասողի տեսակետը, ու այդքանից հետո ասես, թե ես քո հետ պիտի միասնական լինե՞մ, որովհետև քո հետ հավասարաչափ մեղավոր եմ, որ Արցախը հանձնել ես (դու, ոչ թե ես) թշնամուն՝ հարյուր հազար մարդու դնելով բռնի տեղահանման ճամփին։

Չէ՛։ Ես իմ փայ մեղքի բաժինը երևի ունեմ, բայց իմ մեղքն ու քո մեղքը համեմատելի են այնքան, որքան ավազի հատիկը ժայռաբեկորի կողքին։ Մի՛ փորձեք իմ միջոցով ձեր մեղքը կիսել, փոքրացնել…

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք

Թաքեր Կարլսոնի այս ելույթը ☝️, որում նա կիսվում է Վրանգելի հուշերով, կարծեմ, ձեզ մոտ թարմ հիշողություններ կարթնացնի՝ կինոթատրոն (սրճարան) այցելողներ, կարմիր ժապավենը՝ կրծքին, հեղաշրջմանն աջակցող թագավորական ընտանիք («դուխով» վերնաշապկով հրապարակ իջնող, սելֆի անող ներկայիս ընդդիմադիրներ)…

Այս զուգահեռները տանում եմ, որպեսզի հայերի մասին ծայրահեղացված դրական և բացասական կարծրատիպերով տարված մարդկանց այդ մտքերը հերքեմ այն իմաստով, որ մենք՝ հայերս, ինչպես բոլշևիկ ռուսները, հեղափոխական ֆրանսիացիները, լեհական ծագմամբ հակառուսական ինքնախաբեությամբ ուկրաինացիները նախևառաջ մարդ ենք և բոլորիս է բնորոշ նույն գծերը։ Դրա համար բոլոր երկրներում բառացիորեն նույն տեխնոլոգիաներն ու մեթոդները անշեղորեն աշխատել են։

Առհասարակ, այն ամենը, ինչ այժմ Հայաստանում և աշխարհում կատարվում է, ևս նոր բան չէ։ Այսպիսի պատմական ժամանակաշրջաններում մարդկությունն անցնում է որոշակի պարբերականությամբ։ Նախորդ շրջանների մասին, օրինակ, մենք շումեր-աքքադական լեգենդներից ենք իմանում, որոնք մեզ են փոխանցվել Հին Կտակարանում՝ Ադամի ու Եվայի մեղքը, Նոյյան տապանը, Սոդոմն ու Գոմորը, Բաբելոնյան աշտարակաշինությունը։

Սրա համար է նաև, որ ոչ մի կերպ չեմ ընդունում նվվոցը, լացն ու ողբը, թե սա վերջն է։ Սա վերջը չէ, սա միայն հերթական շրջանի ավարտն է։ Այստեղ միայն կարևոր է ընկալումը՝ որքան շատ մարդ այս շրջափուլում ունակ կլինի ընկալել իրականությունը՝ դուրս գալով ինքնախաբեության և պատրանքի փուչիկից, այնքան ավելի շատ մարդու կհաջողվի այս դժոխքից հետո շարունակել կյանքը։

ՈՉԻՆՉ ԱՎԱՐՏՎԱԾ ՉԷ։ Սրանում վստահ եղե՛ք…

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք

Օրերս Բունդեսթագի խորհրդարանականներից մեկը (հանձնաժողովներից մեկի ղեկավարը) խոսում էր այն մասին, թե ուկրաինացիներին պետք է թույլ տալ, որպեսզի կրակի տակ առնեն նաև ՌԴ տարածքի օբյեկտները։

Մինչև վերջերս հիմնական թիրախը Բելգորոդի շրջանն էր, հազվադեպ՝ Մոսկվայի շրջանը։ Այսօր արդեն Սոչիի ուղղությամբ են ուկրաինացիները ԱԹՍ-ներ ուղարկել։

Ըստ էության, ՌԴ տարածքում ուկրաինական ԱԹՍ-ների թիվը միայն կաճի, զուգահեռ կարող են նաև հրթիռներ էլ արձակել։ Դա նշանակում է, որ ՌԴ հարավային շրջանները բնակության համար կդառնա առնվազն ոչ այդքան անվտանգ։

Մյուս կողմից, լեհերը վերջին շրջանում ուկրաինացիների հետ լարված են։ Թեև Ուկրաինայում իրավիճակի թուլացումը Արևելյան Եվրոպային խաղաղություն չի բերելու։

Ինչպես տեսնում եք, մոտ ապագայում աշխարհում խաղաղություն հաստատվելու մասին զրույցները ժամանակավրեպ են և ինքնախաբկանք։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք

https://news.1rj.ru/str/RossiyaNeEvropa/29832

Ռուսական մեդիայում տոտալ հակահայկական տրամադրությունների ֆոնին (երբ ԴՐԱԾՈ Փաշինյանին նույնականացնում են Հայաստանին)՝ կան առանձին փորձագետներ, հեղինակներ, նույնիսկ՝ պաշտոնյաներ, ովքեր պահպանում են ադեկվատ գնահատելու ունակությունը։

Հայաստանյան իրականության մեջ ի սկզբանե խնդիրը եղել է այս մարդկանց հետ Հայաստանից փոխադարձ կապի ամրացումը։ Այս հարցում խորապես թերացել է նաև ՌԴ-ում հայկական համայնքը։

Մինչ թուրք-ադրբեջանական լոբբինգը, ներառյալ՝ մեծահարուստ թաթերի՝ ադրբեջանական հրեաների, ռեսուրսներով, պարզապես կոռուպցիայի մեջ թաթախում և փաստացի «առնում էր» միջին և բարձր օղակի «չինովնիկությանը», հայերը, ըստ երևույթին, գերազանցապես զբաղված էին պոպուլիզմով՝ ռուսական շահը հայկականից գերադասելով («մենք ռուսի ստրուկ ենք, ի՞նչ կարող ենք անել»… սա, ի դեպ, ինձ 10-12 տարի առաջ ԵՊՀ-ում դասավանդածի՝ գրեթե ուղիղ մեջբերմամբ խոսքերն են. նա նախկինում դիվանագիտական գործունեությամբ զբաղված մարդ էր):

Այնպես որ եթե համարում եք, որ ռացիոնալ եք գնահատում, բայց մեղավորների ցուցակում մի ազգի անունն է միայն՝ ռուս, ապա ցավում եմ, բայց դուք հեռու եք ռացիոնալությունից։

❓Որքա՞ն է վարակողի մեղքը նրանում, որ վարակել է դիմացինին, ում իմունիտետը թույլ էր։

❓Որքանո՞վ է մեղավոր դիմացինին խաբողը, եթե դիմացինը անվերապահ վստահում էր խաբողին։

❓Որքանո՞վ է մեղավոր կեղծ լուր տարածողը, եթե նրա թիրախային լսարանն այդ կեղծ լուրերին հավատում է։

❗️Մի՛ մանիպուլացվեք, նույնիսկ եթե ստացված ինֆորմացիան շատ գայթակղիչ է։ Փորձեք վերլուծել, մեկ ստացած ինֆոյի կողքին 10 ինֆո համադրեք, համեմատեք և ստուգեք։ Հակառակ պարագայում՝ ձեր էմոցիաների վրա խաղալով՝ ձեզ օգտագործելու են այնպես, ինչպես 2018-ին շատերին մանիպուլացրին՝ իշխանությունը զավթելու նպատակով։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք

☑️ Կիլիկիայի Հեթումյանները ծագումով Արցախից էին։

☑️ Միջնադարում հայկական պետականության որոշակի տարրեր մնացել էին մեծիմասամբ Արցախում (և Սյունիքում):

☑️ Երկար դադարից հետո վերականգնված պետականության՝ առաջին հանրապետության, հիմքում կանգնածներից մեկը շուշեցի Արամ Մանուկյանն էր։

☑️ Երրորդ հանրապետության հռչակման հիմքում Արցախյան շարժումն էր։

Սա գրել եմ բոլոր նրանց, հատկապես՝ այն «պետականամետների» համար, ովքեր մինչ օրս չեն հասկացել, թե ինչ արժեք էր Արցախը հենց պետականության կոնտեքստում։ Արցախն ու արցախցուն ատող Նիկոլը չի արժեքը, նրան բերածները չեն, որ հիմա հայրենասեր ու պետականամետ են խաղում, վարչապետի պաշտոնը չի, որն այդքան փայփայում եք, «հեղափոխությունը» չի։ Պետականության արժեքն ու հիմնասյունը Արցախն էր, որի կորուստը ուղիղ հարված է հայկական պետականությանը։ Եթե կույր եք և դեռ դա չեք ընկալում, շուտով կտեսնեք, թեև, ցավոք, ուշ կլինի…

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք

Հայաստանում վերջին երեք տասնամյակում իրար հանդեպ ատելությունը օդից չի ընկել, այլ եղել է հստակ ուղղորդված։ Այդպես էլ շարունակվում է մինչ օրս։ Այսինքն՝ այնպես չէ, որ մարդիկ իրար ի ծնե ատել են։

Ատելությունը, դրա օբյեկտները բոլորն էլ արհեստածին են։ Առաջին հերթին, արևմտյան «դեմոկրատական արժեքների տարածման» անվան տակ մտնող տարատեսակ դրամաշնորհներ ստացողների, առանձին «օբիժնիկ» անհատների, մասնավորապես՝ լրագրողի մասնագիտություն ունեցողների և հկ-ների կողմից, ապա նաև, օրինակ, ռուսական կացնային քարոզչության ջանքերով։

Ըստ այդմ, միասնականության ցանկացած կոչ, հորդոր անիմաստ է, քանի դեռ ատելություն սերմանողներն անխոչընդոտ շարունակում են իրենց քարոզչության համար օգտվել բոլոր տեսակի գործիքներից։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք

Ադրբեջանցիք հայտնել են, թե Արցախի 7 հայ բնակիչ դիմել են Ադրբեջանի քաղաքացիություն ստանալու համար։

Ադրբեջանցիները շոուներ անում են, սա էլ հավանաբար շոուով կանեն՝ մի 7 հայի, ովքեր տեղ չեն ունեցել գնալու կամ չեն էլ ցանկացել, բռնել են և պարտադրել դիմում գրել։ Տեսախցիկի առջև էլ կկանգնեցնեն և տեքստ կարդալ կտան։ Ռուսները՝ կասեն, որ հայեր մնացել են և դա առիթ է, որ խաղաղապահները մնան։ Ադրբեջանցիները ի ցույց աշխարհի կհայտնեն, թե որքան խաղաղասերն ու բարին են նրանք։ ՄԱԿ-ը գոհ կմնա: Ամերիկացիները գոհ կլինեն, թեև մասամբ։ Նիկոլականները էլի կոգևորվեն ու դա կօգտագործեն տեղահանվածների հանդեպ ատելության նոր ալիքի համար։ Եվ այսպես հայերին կտանեն նոր պետականակորուստ իրականության դուռը և կհրավիրեն դուրս։ Մենք էլ գլուխը կախ կգնանք՝ հույսով, որ այդ դռնից նորից ենք մտնելու։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք

Որպեսզի հասկանաք, թե ի՞նչ է տալիս ռուսական ազդեցության գոտիից դուրս մղվելու «հեղափոխությունը», նայեք Վրաստանին, ապա Ուկրաինային՝

Ի՞նչ ստացավ Վրաստանը.
Սաակաշվիլու գլխավորած հեղափոխությունից անցել է երկու տասնամյակ։ Այս ընթացքում Վրաստանը կորցրել է Աբխազիան և Հարավային Օսիան, չի դարձել ԵՄ անդամ, չի դարձել ՆԱՏՕ անդամ, Վրաստանում մեծացել է թուրքական ազդեցությունը։

Ի՞նչ ստացավ Ուկրաինան.
«Մայդանից» հետո Ուկրաինան կիսվեց երկու մասի։ Կորցրեց Ղրիմի թերակղզին։ Ներկա պահին պատերազմի պատճառով 40մլն բնակչության կեսը արտագաղթել է։ Ուկրաինայի տնտեսությունը, մեղմ ասած, սարսափելի վիճակում է։ Ուկրաինային Արևմուտքից շարունակում են զինել, բայց որևէ կերպ չեն ընդունելու ո՛չ ԵՄ, ո՛չ ՆԱՏՕ։

Ի՞նչ է ստանում Հայաստանը.
Հայաստանը կորցրել է Արցախը։ Կանգնած է նոր պատերազմի շեմին, առանց դրան նախապատրաստվելու։ Տնտեսություն չկա, խոշոր ներդրումներ չկան։ Առավելագույնը, ինչ կարող է ստանալ Հայաստանը, թուրքական ընկերությունների կողմից շինարարությունն է, առևտրի կենտրոնները։

Տեսնում եք գլխավոր ընդհանրությունը, չէ՞՝ տարածքային կորուստներ, իմա՝ ինքնիշխանության զիջում։ Եվ սա իբրև թե հանուն «ինքնիշխանության պահպանման»։ Ինքնիշխանություն պահելու մասին զրույցներն այդ կոնտեքստում ոչ այլ ինչ են, քան մանիպուլացիա։

Սա է ճշմարտությունը, ուզում եք եղեք ռուսաֆոբ, թե ռուսամետ։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք

ՌՈՄԱՆՏԻԶՄԻ ԵՎ ԻՐԱՏԵՍՈՒԹՅԱՆ ԱՐԱՆՔՈՒՄ

[Նախապես ներողամտություն եմ հայցում տարբեր զանգվածների մասին որոշակի անկեղծ կարծիքիս բարձրաձայնման համար]:

Ի տարբերություն շատերի՝ իմ տեսլականը մոտ ապագայի շուրջ ամենևին հուսադրող չէ։

Ի տարբերություն շատ-շատերի՝ ես նաև չեմ փորձում ավելորդ հուսադրողականություն ներշնչել իմ մերձակա շրջապատին և այն փոքր լսարանին, որն ինձ կարդում է։

Ինձ համար անկհայտ է հետևյալ իրականությունը։ Այն ամենը, ինչի միջով անցել է վերջին 3 տարում յուրաքանչյուր արցախցի, առնվազն նույն կերպ անցնելու է յուրաքանչյուր հայաստանաբնակ։

Արցախյան շարժումից մեկ սերունդ անց այստեղ ապրողները առնվազն նույն իրողություններում են հայտնվելու այն տարբերությամբ, որ պատերազմը հեռավոր սահմանից ներթափանցելու է ավելի խորք։

Եկեք ինքներս մեզ հարց տանք՝ ինչի՞ համար ենք այս կարճ ժամանակահատվածում կրկնում Եգիպտոսը լքող հրեաների ճակատագիրը՝ նույն մանանայապահանջությունը, նույն դժգոհականությունն ու անշնորհակալ վարքը, նույն շրջապտույտը։

Ինչո՞ւ է Արցախում հաղթած սերունդն իր ուսերից գցում ներկա իրավիճակի պատասխանատվությունը, թե՝ «մենք արյան գնով հաղթեցինք, իսկ դուք այդ հաղթանակը մսխեցիք»։ Չէ ո՞ր դա նույն ցրողական վարքն է, որով երբեմնի որոշում կայացնողները, նրանց բարեկամներն ու աջակիցները մեղքը բարդում են ժողովրդի վրա։

Ի վերջո, եկեք հասկանանք և համակերպվենք հետևյալ իրականությանը։ Մեզ չեն հարցրել և մեզ չեն լսելու այս փակ շրջափուլի մեջ նետելիս։ Մենք չունենք որևէ հնարավորություն նոր աղետը կանխելու։

Մեր խնդիրը ոչ թե աղետի կանխարգելումն է, որի դեմն առնելը նույնն է, ինչ բահը ձեռքիդ կանգնես լեռան վրայից իջնող ձնահյուսի (ով չգիտեր՝ лавина, snow avalanche) դիմաց՝ հուսալով, թե բահով կկանխես այն, այլ վերջապես ընկալելը, թե ի՞նչն է այդ կրկնվող ավերիչ ձնահյուսի պատճառը։

Հենց այս պահին մարդկանց մի ստվար զանգված շարունակում է կառչած մնալ իր կարծրատիպերին ու վերաբերմունքին։

▫️Նիկոլականներին այլևս ոչինչ ու ոչ մեկ չի փրկի։

▫️Նախկին նախագահների աջակիցների զգալի մասի հույսն առ անցյալի վերադարձը՝ պատրանք է, որի մեջ նրանք թաթախվել են՝ ամեն օր նախագահների մասին «հզոր» գրառումներ անելով։

▫️Նախկին նախագահներից մեկի աջակիցների ստվար հատվածն առհասարակ նիկոլականների հետ նույն հերթի մեջ են, թեև կուրորեն դա չեն նկատում։

▫️Բոլորին ատողներն ու «նախկին-ներկա մերժողները» առանձին կաստա են. մարդիկ, ովքեր դեռ չեն ընկալում տեղի ունեցողն ու ապրում են «անցյալից վախով»։

Հ.Գ. Հասկանում եմ, որ, օրինակ, շատերը խորն ատելությամբ են լցված նիկոլական զանգվածի հանդեպ, բայց այդ ատելությունը ոչ միայն նիկոլականներին չի բերելու ադեկվատության դաշտ, այլև խանգարելու է հենց ատողներին։ Ինքս տևական ժամանակ է պարզապես անտարբեր եմ այդ մարդկանց և նրանց ճակատագրի հանդեպ։

Հ.Գ. 2 Այսուհետ յուրաքանչյուրից անհատապես կախված է այն, թե ինչպե՞ս, որքա՞ն և ի՞նչ պայմաններով ենք դուրս գալու մեր վրա Արարատի բարձրությունից ամեն մետրի հետ ահագնացող ձնահյուսի գալ-անցնելուց հետո։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք

«Եթե ռուսները արտաքսվեն
Կովկասյան շղթայի այն կողմը, և մենք մնանք հաղթական Թուրքիայի և մուսավաթական
Ադրբեջանի արանքում՝ ունենալով կողքներիս ազգայնական-մենշևիկյան Վրաստանը, որը,
ռուսների ահից ու իր սեփական գոյությունը ապահովելու համար, պիտի աշխատի ամեն կերպ
հաճո լինի թուրքերին… Ուրիշ խոսքով՝ նորից պիտի հաստատվի այն դրությունը, որ
գոյություն ուներ 1918-20 թվականներին, մի անտանելի դրություն, որի մեջ
խեղդվում էր Հայաստանը և որից նրան փրկեց միմիայն ռուսների վերադարձը:

Ահա հեռանկարները»։

©️ Հովհաննես Քաջազնունի (1924)

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք

https://news.1rj.ru/str/rian_ru/217123

Պա-բա-բա-բա՜մ… 2022թ. փետրվարից սա կարծես թե առաջին այսպիսի փորձարկումն է։

2024-ը խոստանում է ծանրագույն տարի լինել ամբողջ աշխարհի համար։ Բայց ինչպես ասում են՝ прорвёмся…

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք

Ռուսաստանի, ԱՄՆ-ի ու ԵՄ ներկայացուցիչները սեպտեմբերի 17-ին Ստամբուլում հանդիպել էին (աղբյուրը՝ Politico)՝ Արցախի բլոկադայի վերաբերյալ քննարկումների նպատակով։

Ուրեմն, ամերիկացի, շեշտում եմ՝ ամերիկացի անանուն պաշտոնյան նշել է, որ քննարկումներն ընթանում էին այն ընկալմամբ, որ «Կրեմլը դեռ պահպանում է ազդեցությունը տարածաշրջանում»։

Սա կոչվում է ռեալ պոլիտիկ, այսինքն՝ աշխարհաքաղաքական իրողության մասին խոսելիս ոչ թե ելնում ես «հեսա Թուրքիան կփլվի… Ռուսաստանը շատ թույլ ա, բան չմնաց՝ հեսա կմասնատվի» ոճի տաքսիստական-բիսեդկային մտքի թռիչքից, այլ իրական վիճակին ճշգրիտ գնահատական տալով։

«Ռուսը վատն ա, որովհետև խաղաղապահները իրենց գործը չեն արել, Հայաստանին ծախել են, իսկ ամերիկացիները պուպուշ են, տես՝ ի՞նչ լավ բաներ են խոսում Բայդենն ու կոնգրեսականները». նման ձևակերպումները պրիմիտիվ են և մանիպուլյատիվ։ Իսկ ո՞վ է ասել, որ ռուսը պիտի լավը լինի։ Ո՞վ է ասել, որ ամերիկացիներն էլ նույն կերպ չեն վարվելու։ Ռուսաստանը Հայաստանի նկատմամբ մշտապես էլ ունեցել է ճիշտ այնպիսի վերաբերմունք, ինչպիսին կունենար ցանկացած մետրոպոլիա իր դոմինիոնի հանդեպ։ Դա ոչ լավ է, ոչ վատ է՝ օրինաչափ է։ Այդ ո՞ր երկիր է մտել ԱՄՆ-ը զենքով կամ ներսի ուժերով՝ հեղափոխությամբ, որից հետո այդ երկրում սկսել են ապրել մե՛ երջանիկ, մե՛ խաղաղ. Ուկրաինա՞ն, Իրա՞քը, Աֆղանստա՞նը, վրացինե՞րն են անհոգ։

Եթե ցանկանում եք հասկանալ իրականությունը, նախ այն պետք է օբյեկտիվ գնահատել։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք

ՌԴ ԱԳՆ մամլո խոսնակ Զախարովայի այսօրվա հարցուպատասխանի մասին՝ կարճ.

1️⃣ Ռուսները տակտիկա են փոխել։ Հավանաբար կարծում են, եթե այսուհետ տարանջատեն Հայաստանը զավթած իշխանություններին և Հայաստանի ժողովրդին, ապա հակառուսական վերաբերմունքը կարող է փոխվել։ Այն դեպքում, երբ հակառուսականության ալիքն օբյեկտիվորեն տարել է նաև ռուսական գործոնը պաշտպանողներին։

2️⃣ Ամեն կերպ փորձում են իրենք իրենց ու տարածաշրջանի մեծ ու փոքր ակտորներին համոզել, թե իրենց խաղաղապահ առաքելությունը դեռ անելիք ունի Արցախում, քանի որ «մարդիկ կան, ովքեր ցանկություն են հայտնել ետ վերադառնալու»։ Դե հա… 100 հազար մարդ դուրս է եկել առաջին իսկ հնարավորության պահին, որ հենց դուրս գա՝ միանգամից ցանկություն հայտնի դուրս գալու։

Եզրակացնենք. ռուսներն ամեն ինչ անելու են տարածաշրջանում մնալու համար։

Բնական է, որ դրան զուգահեռ հակառակում շահագրգռված ուժերն ամեն ինչ անելու են ռուսական ռազմական ներկայության պայմանները չեզոքացնելու ուղղությամբ։ Իսկ մենք գիտենք, որ «ռուսների ազդեցություն» = «ռազմական ուժ» (փափուկ ուժը ռուսների մասին չէ), այլ կերպ ասած՝ չկա տարածքում ռուսաստանցի զինվոր՝ չկա ռուսական ազդեցություն բացարձակ։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք

Հասարակության ցուցիչ մը.

➡️ Երեկ լուր է տարածվում, թե իբր ադրբեջանցիներն արդեն իսկ նշանակել են Ստեփանակերտի պարետ, ով հայ է և աշխատել է Արցախի կրթության նախարարությունում, եղել է Շուշիում հյուրանոցի տնօրեն։

➡️ Ժամեր անց տարածում են ենթադրյալ պարետի անուն-ազգանունը, իր անունից ինչ-որ մեջբերումներ են սարքում և տարածում։ Սկսվում է համահայկական սռաչն ու տվյալ մարդու հասցեին՝ իր ողջ գերդաստանով, անեծք թափելը, մարդիկ նրա նկարից արդեն հասկանում էին, որ ադրբեջանցու արտաքին ունի, աչքերը դավաճանի հայացքն ունեն և այլն։

❌ Այդքանից հետո էլ լուրը այս անձին պարետ նշանակելու վերաբերյալ հերքվում է։

⚠️ Ես չգիտեմ՝ ինչ տեսակ մարդ է ենթադրյալ պարետը, ի վերջո՝ նա համաձայնե՞լ է այդ «պաշտոնին», թե՞ ոչ։

❓Հնարավոր է, իրապես լավ մարդ չէ, արժեք ու սրբություն չունի, որ համաձայնել է կամ, հնարավոր է, լավ մարդ է, բայց պարտադրանքի տակ հարկադրված համաձայնել է։

❗️Էականն այն է, որ մարդիկ միանգամից էմոցիաների ազդեցության տակ են ընկնում և դեռ չհաստատված լուրի շուրջ վակխանալիա են կազմակերպում։ Մարդուն դատում են, անիծում, «յոթ պորտ թուղթուգիր են անում»՝ հիմնվելով լուրի վրա, առանց հստակեցնելու դրա ճշմարտացիությունը։

‼️Վերահսկե՛նք էլի մեր էմոցիաները։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք

Այս տիկինը Նիդերլանդների պաշտպանության նախարարն է։

Ասում է, որ Ուկրաինայում պատերազմը Ռուսաստանի դեմ իրենց համար «էժան միջոց է»՝ ՌԴ-ին որպես ՆԱՏՕ-ի համար սպառնալիք չեզոքացնելու, քանի որ պատերազմում է ոչ թե Արևմուտքը, այլ Ուկրաինան։

Այլ կերպ ասած՝ Ուկրաինան, Վրաստանը, այսուհետ՝ նաև Հայաստանը մսաղաց են Արևմուտքի համար՝ Ռուսաստանի դեմ իրենց պատերազմում։ Սա այն «մարդասեր, ժողովրդավարական» Արևմուտքն է։

Ամեն դեպքում կրկնեմ. սա չի նշանակում, թե Արևմուտքում չարիքն է, իսկ ՌԴ ներկայիս էլիտան՝ իր թուրքամետ դիրքորոշմամբ, հայերի սրբազնագույն փրկիչը, որը վերևից իջնելու է իր հրեշտակային թևերով ջնջի թշնամուն՝ փրկելով մեզ նեռից։ Այսուհանդերձ, պարբերաբար հիշեցնելու եմ, որ Արևմուտքը վարվելու է առնվազն այնպես, ինչպես Վիլհելմը՝ Օրիին քաղաքավարի մերժելիս, կամ՝ այնպես, ինչպես Ուկրաինայի հետ՝ «հանուն ոչնչի» (ի՜նչ ծանոթ է, չէ՞) զոհաբերելով հարյուր հազարավոր մարդկանց կյանքերը։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք

Արայիկ Հարությունյանի ձերբակալման կադրերը չեմ տեղադրում, սակայն դրանց արձագանքին թեթև անդրադառնամ։

Չգիտեմ՝ նկատե՞լ եք, թե՞ ոչ, բայց մարդիկ, այն մարդիկ, ովքեր Ռուբեն Վարդանյանի կամ Արայիկ Հարությունյանի հանդեպ, մեղմ ասած, խիստ բացասաբար են տրամադրված եղել, մարդասիրաբար են արձագանքում նրանց ձերբակալություններին։

Մյուս կողմից, մենք դադարել ենք շփվել մեր հարազատ եղբոր-քրոջ, մերձավոր բարեկամների և մտերիմ ընկերների հետ, ատելությամբ ենք լցվում նրանց հանդեպ՝ զուտ քաղաքական հայացքների հակադրության համար։

Իհարկե, ինձ արդարացիորեն կարելի է հակադարձել, որ այստեղ առկա է ոչ թե զուտ քաղաքական, այլ էքզիստենցիալ հակադրություն, այսինքն՝ այդ հարազատը և կամ բարեկամը թշնամուն է աջակցում գիտակցաբար թե անգիտակցաբար, դրա համար նորմալ է նրան ատելը։

Այլ կերպ ասած՝ մենք մեր հայրենակցին ատում ենք թշնամու դրածոն դառնալու, հայկական ինքնությանը դավաճանելու, թշնամուն կամա-ակամա ծառայելու համար, բայց նրան մարդկայնաբար խղճով ենք վերաբերում այն պահից, երբ հայտնվում է թշնամու գերության մեջ։

❗️Խոսքս ամենևին այն մասին չէ, թե Արայիկի գլխին պետք էր թագ դնել, Նիկոլին էլ հարգել, սիրել ու մի հատ էլ սիրատոչոր գրկել։

Նաև ոչ այն մասին, թե մոնոէթնիկ համայնքը, հասարակությունը պետք է հայացքներում էլ միատարր լինի։

Մենք պարտվել ենք ոչ թե նրանից, որ թշնամին էր զորեղ (խնդրեմ հարցուփորձ արեք քաջատեղյակ արցախցիներին, թե ինչպես են մեկ օրվա ընթացքում դիմադրել այդ թշնամուն), այլ այն պատճառով, որ մեր ինքնության թշնամին մեր ներսում կարողացել է կերտել ներքին թշնամու այնպիսի կերպար, որից կերտում են արտաքին թշնամունը։ Գործում հաջողելու գլխավոր գործիքն էլ եղել է ատելության սերմանումը։

Երևի արժե վերանայել (չեմ ասում՝ կտրուկ փոխել, այլ, նախ, վերանայել) մեր սկզբունքներն ու արժեքները։ Եվ դա անել հիմիկվանից, ոչ թե վաղը…

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք

Էական չէ, թե ինչ փաստաթուղթ է ստորագրել Փաշինյանը Գրանադայում, քանի դեռ փաստաթղթի տակ չկա Ալիևի ստորագրությունը։

Այլ կերպ ասած՝ Ադրբեջանը չի ճանաչում Հայաստանի տարածքային ամբողջականությունը = չի կարող լինել խաղաղության պայմանագիր։ Չկա պայմանագիր = Ադրբեջանը օգտագործելու է ցանկացած casus belli։

Նույնիսկ եթե այդ առիթը ձեզ թվա շատ ծիծաղելի, դա ոչ միայն ետ չի պահելու Ադրբեջանին նոր էսկալացիայից, այլև որևէ կերպ չի ստիպելու ռեալ արձագանքել անգլոսաքսերին ու ռուսներին։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք