Իսկ իրանական քարոզչական հոլովակներն էլ իրենց սպառազինությունների պես լրիվ նոր մակարդակի վրա են՝ երբ լեզուն չես հասկանում, բայց մեսիջն ընկալելի է ամբողջությամբ։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք

21-րդ դարասկզբի պատերազմները սերունդներին հիշվելու են ոչ միայն սպառազինությունների տեսանկյունից, այլև մարտի դաշտից արվող սելֆիների։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք

2020թ. — Արցախյան երրորդ պատերազմ. փաստացի՝ հայ-ադրբեջանական պատերազմ, որին մասնակցել է Թուրքիան՝ սպառազինությամբ և մարդկային ներուժով, Իսրայելը՝ զենքով։

2022թ. — ռուս-ուկրաինական պատերազմ. իրականում՝ ՌԴ-Արևմուտք պրոքսի պատերազմ։

2023թ. — շարունակվում է ռուս-ուկրաինական պատերազմը։

Սեպտեմբեր. Արցախի հայաթափմամբ հիմք է դրվում նոր հայ-ադրբեջանական պատերազմի իրական սպառնալիքին։

Հոկտեմբեր. իսրայելա-պաղեստինյան պատերազմ, որը փաստացի Իսրայել-Իրան պրոքսի պատերազմ է։

Անպայմա՞ն է, որ Չինաստանը հարձակվի Թայվանի վրա, Հս Կորեան էլ՝ Հրվ Կորեայի, որպեսզի փաստենք, որ մենք 3-րդ համաշխարհային պատերազմի պասիվ փուլում ենք։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք

Այս հղմամբ նկարագրված է իսրայելա-պաղեստինյան պատերազմի պատճառներից ևս մեկը։ Ըստ էության, այսօր օրվա ավարտին կամ վաղը, կախված Իսրայելի գործողություններից և դրան զուգահեռ հիմնական ակտորների արձագանքից, պարզ կլինի հետագա ընթացքը և դրա հետևանքները ամբողջ Մերձավոր Արևելքի, այդ թվում՝ Հայաստանի համար։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք

Նախ, ՌԴ-ում Իսրայելի դեսպանն է բացահայտ մեղադրում Իրանին։

Ապա Իսրայելի ռազմական նախարարն է հայտարարում, թե Իրանը բացահայտ պատերազմ է սկսել Իսրայելի դեմ և այդ երկրին սպասվում է Իսրայելի հուժկու վրեժը։

Սպասենք Իրանի պաշտոնական արձագանքին (եթե այդպիսին լինի):

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք

Իսրայելա-պաղեստինյան հերթական պատերազմի ընթացքի մասին գնահատական տալ շտապողներին հետևելն ուրախալի է։ Ցանկացած պատերազմի ընթացքի մասին կանխատեսումներն ու ընթացքի վերաբերյալ գնահատականները անլուրջ է։

Այսուհանդերձ, ես ինձ թույլ կտամ թեթևակի հերքել ինքս ինձ և փոքր-ինչ կասկածի տակ դնել այն թեզը, թե Իսրայելում պատրաստ չէին այս հարձակմանը։

Իմ կարծիքով՝

1️⃣
Իսրայելի պես ուժեղագույն հետախուզական ծառայություն ունեցող երկրի համար տեղեկացված չլինելն ամեն դեպքում հազիվ թե հնարավոր լինի։ Հնարավոր է, տեղեկացված էին միայն որոշակի օղակներում, բայց առհասարակ տեղյակ չլինելը կասկածելի է ամեն պարագայում։

2️⃣
Հարց է ծագում. այդ դեպքում ինչո՞ւ չկասեցվեց հարձակումը, այլ թողնվեց այսպիսի ներթափանցումը։ Պատճառ մեկ՝ casus belli։

Casus belli #1. Իրանի դեմ նախապատրաստվող պրոքսի պատերազմի նախաշեմին Իսրայելն իր սահմանների մոտ իրանական ազդեցությունը չեզոքացնելու շանս է ստանում՝ փաստացի ունենալով իրավիճակ, երբ հրահրողը պաղեստինցիներն էին, իսկ Իսրայելը՝ պաշտպանվողը։

Casus belli #2. Այստեղ բուն թիրախն Իրանն է, թեև ակնհայտ է, որ այն Իսրայելի, այդ թվում՝ պոպուլիստ վարչապետ Նեթանյահուի համար ուղիղ թիրախ չի կարող հանդիսանալ։

Ամեն դեպքում ներկայիս միջազգային հարաբերությունները խիստ արագ փոփոխական պրոցեսների ամբողջություն է: Անհնար է հստակ կանխատեսել դեպքերի ընթացքը, հնարավոր չէ նաև լիարժեք ճշգրիտ վեր հանել այս կամ այն գործողությանը դրդած իրական պատճառները։

Ինչևէ, Իսրայելում խոստացել են այսօրվա ընթացքում «մաքրել» երկրի տարածքը արաբ զինյալներից, իսկ Նեթանյահուն որպես երրորդ նպատակ նշել է «այլ թատերաբեմերի ամրապնդումը, որպեսզի այլ երկրների մտքով չանցնի խառնվել»։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք

Հավանաբար վարժեցրած ագռավ է։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք

Ժիրինովսկիին կենդանության օրոք վերաբերում էին՝ որպես ծաղրածուի։ Մահվանից հետո նրան հետմահու հռչակել են «մեր օրերի Նոստրադամուս»։

Իրականում նա այնքանով է Նոստրադամուս, որքանով 18 թվականին մարդկանց «Նիկոլ՝ վարչապետ» գոռալուց հետ պահողներին և 20թվի պատերազմի մասին նախազգուշացնող այդ նույն մարդկանց կարելի է գուշակ անվանել։

Այդ ամենը որևէ կերպ ապագան գուշակելը չէ: Դա իրադարձությունների ընթացքի օրինաչափ շղթան տեսնելու ունակությունն է։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք

Դեռևս թղթի վրա գոյություն ունեցող, բայց փաստացի որպես սուբյեկտ ինքնամսխված Հայաստանի Հանրապետությունը՝ այն զավթած դրածոների ձեռամբ, շարունակում է մեկուսանալ բոլոր տեսակի երկկողմ և բազմակողմ ռազմական-քաղաքական ու տնտեսական դաշինքներից։

Սա ասում եմ նրա համար, որ վաղը զուտ տերությունների միջև պրոքսի-պատերազմի ևս մի թատերաբեմի վերածվելու պահին ոչ մեկ չնվվա, թե «մեզ դավաճանել են»։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք

Առավոտը բարի չէր Ալիևի համար

Երեկ իսրայելա-պաղեստինյան պատերազմի շուրջ մեդիաաղմուկի ֆոնին երկու լուր, թեև տարածվեցին, բայց խոշոր հաշվով մնացին միջանցքում։

Նախ, Իրանից հերթական անգամ հայտարարեցին, որ սրանից հետո [Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև] պատերազմի շարունակումը որևէ արդարացում չունի։ Իսկ թե ո՞վ է «պատերազմը չշարունակելու» մասին իրանական մեսիջի հասցեատերը, կարծեմ, դժվար չէ կռահելը։

Մյուս կողմից, հեռախոսազրույց են ունեցել Շառլ Միշելն ու Ալիևը, որի ընթացքում վերջինս ասել է, թե «Հայաստանի վերահսկողության տակ գտնվող [ադրբեջանական] 8 անկլավները» պետք է «ազատագրվեն»։ (Թե ի՞նչ կոնտեքստում է եղել զրույցը կարող եք կարդալ Վարդան Ոսկանյանի ալիքում):

Այս պահին Իսրայելի և Պաղեստինի միջև պատերազմի հետագա գործողություններից է նաև կախված իրադարձությունների բովանդակային ընթացքը մեր տարածաշրջանում։ Երեկ Միշելի և Ալիևի հեռախոսազրույցը փաստացի Ադրբեջանի գործողությունների վերաբերյալ ԵՄ լռության համար էր։

Ադրբեջանն, իհարկե, իր խնդիրներն է լուծում, բայց գլոբալ առումով նոր պատերազմն Իրանի դեմ է՝ Հայաստանի տարածքում։ Միակ խնդիրը, որը փորձում է լուծեթ Ռուսաստանը՝ Հայաստանի տարածքով «միջանցք» լինելու պարագայում այնտեղ ԱԴԾ անցակետերի միջոցով վերահսկողության հարցն է։

Նոր պատերազմում դրված է նաև Հայաստանի՝ որպես սուբյեկտ գոյության սահմանների երկարության հարցը։

Իսկ պատերազմի սկսելը թեև աղետալի է լինելու Հայաստանի համար, սակայն նկատի առնելով, թե ում դեմ է այն ուղղված, պատերազմի հետևանքները, ինչպես սկզբում նշեցի, բարի չեն լինելու Ալիևի համար։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք

Խնդիրը հետևյալն է՝

❌ Էական չէ, թե որքան շատ է ցանկանում Հայաստանում դրածոն (իրականում՝ չի էլ ցանկանում) խաղաղություն կնքել։

❗️Էականն այն է, որ Ալիևը օդից էլ, տիեզերքում գոյություն չունեցող առիթն էլ կգտնի նոր պատերազմ սկսելիս։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք

https://news.1rj.ru/str/madam_secretar/29934

Իսրայելի համար սա միակ շանսն է վերջ դնելու պաղեստինյան սպառնալիքին։ Այսինքն՝ մաքսիմալ դաժան և արագ հարցը լուծել։

❗️Հենց սրա համար էի նաև երեկ նշում, որ խիստ կասկածում եմ, թե աշխարհի ուժեղագույն հետախուզություններից մեկը իրապես այս աստիճան ձախողվել է։ Իրենց լուրջ առիթ էր պետք գործողություններն արդարացնելու համար։ Նրանք այդ առիթը ստացան։

‼️Մյուս կողմից, հարձակման ծավալները, ներխուժման խորությունը և 24 ժամից ավել կանոնավոր բանակի դեմ զինյալների դիմադրությունը խոսում են այն մասին, որ ՀԱՄԱՍ-ը, մոտակա ժամերին կամ մեկ-երկու օրվա ընթացքում, ամենայն հավանականությամբ, նաև ՀԵԶԲՈԼԼԱՀ-ը բավականին լավ նախապատրաստվել էին (ԻԻՀ ջանքերով և աջակցությամբ):

Ուստի միանշանակ է, որ 12 ժամով ոչինչ չի ավարտվելու։

Միանշանակ է նաև, որ իսրայելա-պաղեստինյան պատերազմը նույնքան էքզիստենցիալ բնույթ ունի, որքան հայ-ադրբեջանական կոնֆլիկտը։

Այսինքն՝ թե՛ մի դեպքում, թե՛ երկրորդի պարագայում կոնֆլիկտը չի հաղթահարվելու որևէ զինադադարով և կամ հաշտության պայմանագրով։ Երկուսն էլ էթնիկ կոնֆլիկտներ են, որոնք ընթանալու են այնքան ժամանակ, քանի դեռ հակամարտող երկու կողմերը շարունակելու են բնակվել իրենց արեալում։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք

Իսկ ինձ ոչ միայն ֆեյքերը, այլև իրական մարդիկ վերջին մեկ տարում ասում էին, թե հոռետես եմ, գերադասում են ինձ չկարդալ՝ դե, որովհետև, ըստ իրենց, ես նեգատիվ եմ տարածում։

Անկեղծ, այդպես էլ չեմ կարողացել հասկանալ, թե իրավիճակը սթափ գնահատելու կարողությունը ինչպե՞ս է մարդուն դարձնում նեգատիվ տարածող, եթե այդ իրավիճակը ենթադրում է պատերազմ։

Այսինքն՝ եթե հասկանում ես, որ տեղի ունեցողը վաղ թե ուշ բերելու է աղետի, պետք է նստես և երջանիկ ապուշի դեմքով մարդկանց մեջ պոզիտիվ տարածե՞ս, իմա՝ ինստագրամի բլոգերների պես ծիծաղալու ամերիկյան սկետչերը կրկնօրինակես։

Ընդհանրապես, իրականության մեջ պոզիտիվի փնտրտուքը ինքնախաբեություն է ոչ թե նրա համար, որ աշխարհը նեգատիվի մեջ է և պետք է «նեխած դեմքով» ողբալ, այլ որովհետև երբ թշնամիդ պատրաստվում է քո դեմ գալ պատերազմի, իսկ երկրումդ այդ պատերազմին նախապատրաստվելու փոխարեն՝ մարդիկ զբաղված են «կոմֆորտի բաբլում» տեղավորվելու գործով (Վրանգելի մասին հիշատակումը՝ օրինակ), այդ պատերազմը էլ ավելի աղետալի է լինելու։

Ի վերջո, եթե դուք չեք ցանկանում առերեսվել իրականությանը, մեկուսացնում եք ձեզ ինֆորմացիոն հոսքերից, որովհետև այդ իրականությունից «դեպռեսվում եք», դա դեռ ամենևին չի նշանակում, որ այդ դեպրեսիվ իրականությունը հենց ձեր տան կողքով անցնելու է, ավելին՝ այն ձեզ հենց ձեր տան մեջ էլ գտնելու է։

Իրականությունը փլեյսթեյշընի խաղ չէ, ոչ էլ ինստագրամի՝ ֆիլտրերով մոնտաժած ռիլ։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք

Քանի աշխարհը մոռացել է Ուկրաինայի մասին, մենք էլ՝ մեր խնդիրները, և բոլորը կենտրոնացել են այս պահին ամենաթեժ կետին, կրկին լուսանցքում մնացած մի կարևոր հարց մատնանշեմ։

Ալիևը օրերս մեկ հայտարարեց, թե Ֆրանսիայի կողմից Հայաստանին զենքի մատակարարումը կարող է սրման պատճառ դառնալ, մեկ՝ Ֆրանսիային «մեղավոր հանեց» Գրանադայում հայ-ադրբեջանական հանդիպման չկայացման համար։

Նույն ընթացքում ակտիվացան թուրք-վրաց-ադրբեջանական ռազմաքաղաքական շփումները։ Հիմա էլ Ալիևը գնաց Վրաստան՝ հանդիպելու վարչապետ Ղարիբաշվիլիին։

Բլոկադայի պայմաններում Հայաստանի համար կենսական են Վրաստանի և Իրանի հետ պետական սահմանները։ Եթե երկրորդի դեպքում ճնշումները բացառելի են, ապա Վրաստանի նկատմամբ Թուրքիայի միջոցով ճնշումները հավանական են, ուստի լավ կլիներ իմանալ, թե ի՞նչ կոնկրետ հարցեր են քննարկել Թբիլիսիում։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք

1) https://news.1rj.ru/str/milchronicles/2700 — կարդալու

2) https://news.1rj.ru/str/dimsmirnov175/56095 — լսելու

Տարօրինակ բաների մասին: Կարդացեք և լսեք։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք

☝️☝️Առաջին հղման մեջ նշված կետերն ընթերցելիս անում ենք երկու հետևություն՝

1️⃣ Իսրայելը շատ լավ ամեն ինչ նախապես իմացել է, սակայն թողել է իրավիճակը հասնի այս մակարդակին (սեփական բնակիչների կյանքի հաշվին), որպեսզի իր համար առիթ ստեղծի Պաղեստինի նկատմամբ պատժիչ գործողությունների անվան տակ էթնիկ զտում անելու։ Այսինքն՝ հանել Պաղեստինի հարցն օրակարգից և մյուս արաբական երկրներին հետ պահել Իսրայելի նկատմամբ որևէ նկրտումներից։

կամ՝

2️⃣ Իսրայելի՝ որպես բարձր տեխնոլոգիական, գերզարգացած պետության մասին մեր իմացածը միֆ էր, փուչիկ։

Մի՞ֆ էր որ…


Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք

ԵՄ-ում Հայաստանի դեսպանը բրյուսելյան թերթին հարցազրույց է տվել և հայտարարել, թե Հայաստանը սպասում է Ադրբեջանի հարձակմանը մոտակա շաբաթներին։

Հետաքրքիր է, չէ՞։ Հայաստանը զավթողները ներքին լսարանին ամենօրյա ռեժիմով հանգստացնում են, թե ոչինչ էլ չի լինելու, իրենք բոլոր դաշտերում Ադրբեջանին «հաղթած ունեն»։ Իսկ, օրինակ, ԱԳ նախարարը, ԵՄ դեսպանը անկեղծանում են ՄԱԿ-ում, ԵՄ-ում՝ խոսելով այսպես պարզ։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք

ՌԴ փոխարտգործնախարար Գալուզինը հարցազրույց է տվել, որտեղ անդրադարձել է հայ-ռուսական և ռուս-ադրբեջանական փոխհարաբերություններին՝ Արցախի և տարածաշրջանային անվտանգության կոնտեքստում։

Վստահ եմ, որ ամբողջ հարցազրույցից հայկական մեդիադաշտում կենտրոնանալու են «Մեղրիի երթուղի» արտահայտության վրա։

Փորձեմ հիմա բացատրել մի բան, որի համար հաստատապես էլի «ռուսամետության» պիտակն ինձ կտան։

Հարցը. Ինչո՞ւ են ռուսները աջակցում, այսպես կոչված, «միջանցքի» բացմանը, եթե, մյուս կողմից, պնդում են, թե շարունակում են պահպանել ռուս-հայկական դաշնակցային հարաբերություններն այն դեպքում, երբ, ըստ էության, «միջանցքը» հակասում է Հայաստանի պետական շահերին, այն է՝ դեմ է ՌԴ դաշնակցի շահերին։

Պատասխան. Նախ, պատասխանենք հետևյալ հարցին։ Համընկնու՞մ են արդյոք Հայաստանի պետական և Հայաստանը զավթած դրածոների իշխանության հետապնդած շահերը։ ՄԻԱՆՇԱՆԱԿ՝ Ո՛Չ։
Հաջորդը. ո՞ւմ համար է դեռս մութ մնացել վերոնշյալ դրածոների դիրքորոշումը։ Բոլորին էլ պարզ է, որ նրանք պատրաստակամ են հանձնել և՛ անկլավները, և՛ «միջանցքը»։

Եզրակացնենք. Այսպիսի պայմաններում, երբ կոնֆլիկտի երկու կողմերը գլխավոր հարցերում տարաձայնություններ չունեն, Ռուսաստանին միայն մեկ ելք է մնում՝ ամեն կերպ փորձել պրոցեսը պահել սեփական վերահսկողության ներքո, այդ թվում, օրինակ՝ ԱԴԾ սահմանապահներին «միջանցքում» տեղակայելու կետը բանակցություններում ներառելով։

Հավելում. Այս ամենը չի նշանակում, որ ՌԴ-ն Հայաստանի թշնամին է կամ չէ, ոչ էլ, որ ՌԴ-ն պուպուշ բարեկամ է կամ թշվառ թշնամի։ Սա նշանակում է, որ մենք որպես պետություն ձախողվել ենք։ Ձախողվել ենք ոչ թե երեկ, ոչ թե 5 տարի առաջ, այլ դեռ 1991-ին, երբ պետության հիմքը դնողին «թվաց», թե Պիզայի աշտարակ է կառուցում։ Դրանից հետո ամեն անգամ աշտարակի հիմքը փոխելու փոխարեն նոր հարկեր ավելացնելը միայն ավելի է թեքել աշտարակը։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք

Թուրքիան՝
Վերջին օրերին նորից ակտիվացրել էին Սիրիայի տարածքը հրթիռակոծելը։

Լավրովը՝
Նկատվում է Սիրիայի և Թուրքիայի միջև փոխհարաբերությունների նորմալացում։

https://news.1rj.ru/str/turkeyabout/11454

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք

Մինչև հոկտեմբերի 7-ի առավոտ ամեն ինչ ընթանում էր այնպես, որ պայթելու էր Հարավային Կովկասը, որով նոր ճակատ էր բացվելու Ռուսաստանի և Իրանի դեմ։

Բայց արի ու տես, որ իրանցիները, գերազանց հասկանալով Հայաստանի դեմ Ադրբեջանի կողմից սանձազերծվող պատերազմի հետևանքները, ճակատ են բացում պաղեստինցիների միջոցով Իսրայելի «քթի տակ»։

Սա ոչ մի կերպ չի խոչընդոտելու Հայաստանի դեմ պատերազմի վերսկսմանը։ Սակայն խառնել է պլանները և ամեն ինչ վերահաշվարկելու, նոր իրողությունների առջև կանգնելու հարցեր է առաջ բերել։

Այսուհանդերձ, երկու կարևոր ոչ աշխարհաքաղաքական հետևություն է պետք անել.

1) Իսրայելում ձախողել էին նաև առաջին ժամերին օպերատիվ էվակուացիան։ Եկեք նայենք Հայաստանին. ինքներդ քանի՞ տոկոս կգնահատեիք մեր պատկան մարմինների կարողությունները։ Պարզ է, չէ՞, որ ձախողելու են լրիվությամբ։

2) Պաղեստինցի զինյալները (ոչ կանոնավոր բանակը, որը փաստացի չկա) կարողացել էին մի քանի ժամում վերահսկողության տակ առնել ահռելի տարածքներ։ Մեր թշնամին կանոնավոր և լավ պատրաստված բանակ ունի։ Մեր բանակը ևս կանոնավոր է և ունակ է կռվելու այնպես, ինչպես Արցախում սեպտեմբերի 19-ին դիմադրություն ցույց տրվեց։ Հարց. իսկ ի՞նչ ենք անելու Արցախի դիմադրությանը չաջակցած, տեղական բանակն ամեն կերպ թուլացրած և վաղը վստահաբար կանոնավոր պաշտպանությանը խոչընդոտող դրածոների հետ։ Միավորվելո՞ւ ենք դրանց շուրջ…

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք