شاید یکسری تغییرایی که میدیم، دستخوش تغییرات توی خودمونه...
با گذشتن از چیزها، رد پاهای اون تجربه به مرور پاک شدن و چیزای قابل تشخیصش فقط مونده،
یا چیزی باعث شده مجدد اون رد پاهارو دوباره شکل بدیم و روی اون تمرکزمونو بزاریم

تو یکی ا‌ز این کانال‌های روتین تلگرام نوشته بودن :

من عاشق احترام گذاشتن به کسی‌ام که برام توضیح میده، چون حس می‌کنم که از بدفهمی‌هام می‌ترسه و براش آدم مهمی هستم.

واقعاً حرف قشنگیه؛ اینکه پارتنرت یا دوستت بدونه رو چه چیزهایی حساسی و قبل از اینکه دچار نشخوار فکری بشی، خودش بهت توضیح بده به‌نظرم اوج درک و دوست داشتنه!
همچین کسی رو اگه دارید کنار خودتون، قدرشو بدونید...

@muhammad_emad

BPD Swing be like:

در برهه ای سیر میکنم که مرگ بر برنامه نویسی و سازنده‌ش و درود بر کار های یدی که فکر کردن نمیخواد😭

رفتیم تو پاییز🍂
بلاخره میتونم هودیامو بپوشم فاز هکری وردارم👨‍🦼

راستی لذت تنها بودن را چشیده‌ای؟ قدم زدن تنها، دراز کشیدن توی آفتاب؟ چه لذت بزرگی است برای یک موجودِ عذاب‌کشیده، برای قلب و سر! منظورم را می‌فهمی؟
آیا تا به حال مسافت زیادی را تنها قدم زده‌ای؟ قابلیت لذت بردن از آن، دلالت بر مقدار زیادی فلاکت گذشته و نیز لذت‌های گذشته دارد. وقتی بچه بودم خیلی تنها ماندم، اما آن‌ها بیشتر به زور شرایط بود نه به انتخاب خودم. اما حالا، با شتاب به طرف تنهایی می‌روم، همان‌طور که رودخانه‌ها با شتاب به سوی دریا سرازیر می‌شوند.

‌
-فرانتس‌کافکا

یه 🍑 نشوری هی داره درخواست ورود به اکانتمو میده🗿
عقب مونده شماره ای که داری میزنیو نگا کن خب

یکی بمن توضیح بده
مهندسی نرم‌افزار، چرا باید ریاضی رشته شیمی و فیزیک رشته مکانیک رو بخونه اونم بدون اینکه به هم هیچگونه ربطی داشته باشن؟

فاقد از این اشاره هم کنم بخاطر یه واحد مرتبط با مبحث الکترونیک که اون هم میتونم با توجه به تجربیاتم بگم نهایت 10 درصد ارتباط داشته باشه با رشته مون و دروس، باید 3 تا واحد مختلف فیزیک پاس کنیم!

یادآوری میکنم، رشته مهندسی نرم‌افزار، نه رشته الکترونیک!

غصه خوردن آدابی داره، که اگر رعایت کنیم خیلی بهتر با غصه و اندوه‌مون کنار میایم. در این اپیزود در مورد این موضوع صحبت می‌کنیم که چطور بهتر و موثرتر غصه بخوریم. عجیبه نه؟ بهتر و موثرتر غصه خوردن!

قسمت بعدی پادکست روزمرگی‌های یک روان‌درمانگر:
«غصه خوردن سالم».
لینک کست‌باکس: https://castbox.fm/vb/849900859

بهم یادآوری شد ک چقدر سخت با خودم برخورد میکنم
و خوشحالم که این شانس رو داشتم تا مشاور و دوست خوبی داشته باشم تا بتونم خودمو تخلیه کنم

حرف زدن درست مثل نوشتنه، اون سنگینی و معنایی که توی ذهن خودت بهش میدی، خیلی وقتا که میاد بیرون تغییر میکنه و دستش رو از گلوت بر میداره و میذاره نفس بکشی
و ترکیبش با قدم زدن میذاره تهش نشین بشه افکارت و بتونی دوباره ببینی

سیگار چرا؟
تا وقتی دود 💯 کشنده روغن لحیم صنعتی هست؟

تو محصول شکست‌هات نیستی؛ محصول انتخاب‌های بعد از اونا هستی.

برای خودتون مرز بزارین
آزادی بی حد و مرز در دوران نوجوانی تبدیل میشه به بی هویتی - نه بلوغ

درسته که درد یعنی یه بخشی نیاز به بررسی داره
ولی میگرن جان، شما وقتی مغز منو داری سوراخ میکنی، من چه غلطی میتونم بکنم؟ سوماتریپتان که به یه ورته
تاریکی و آرامشم که برات ذره ای اهمیت نداره
غذا هم که تا خرتناق پره معده، دردت چیه کسگم؟ چی میخوای؟ دهن وا کن این کله مارو ول کن


اخر میخوای مارو زور کنی شیاف بزنیم بر بدن؟ اخه مغز جان شما تو تیم مایی یا کس دیگه😒

عاشق فاز بعد سردردمم
قشنگ انگار عرق خوردم کره کردم
هرچی بزارن جلوم میخورم :))

+ عاشق اینم جفت پا تو پیش فرض ها و ایده‌آل های مردم تر میزنم
امروز بازار موبایل بودم، و گفتم گوگل پیکسل چرت و پرته دوربینش
و طرف سه ساعت داشت فشار میخورد و آیفونشو مقایسه میکرد که کجای این دوربین بده (صرفا اینکه تراکم پیکسلی بیشتری داشت)

و من اینجوری بودم که عزیزم، بله تراکم پیکسلی خوبه، ولی شما داری گوشی میگیری که عکس درست حسابی بگیری باهاش
و درسته آیفون تصویرش رزولوشن کمتری داره(با اشاره به اینکه بعد آیفون 12 کیفیت دوربینای ایفونم افت کرده) اما کاری که آیفون درست انجام داده بخش پردازش تصویره، که رنگ هارو درست و بدون اگزرجه کردن در میاره و نزدیک به چیزیه که با چشم میبینی

و تا وقتی که از مغازه‌ش دور شده بودمم داشت فشار میخورد🌚👨‍🦯