برای مشاهده پیام ها و اخبار روزهای بعد از فوت مریم به لینک زیر بروید.

https://news.1rj.ru/str/infinitymath/1877

@infinitymath

🔶️استخدام در معروف‌ترین شرکت هوش مصنوعی دنیا؛ این ۲ عامل از مدرک دکترا مهم‌تر هستند

🖋مجتبی بوالحسنی

برای ورود به قلب دنیای هوش مصنوعی، به چیزی فراتر از مدرک دانشگاهی نیاز دارید؛ چیزی که از دل کنجکاوی و جسارت زاده می‌شود.
رهبران OpenAI، نیک تورلی و مارک چن، هنگام صحبت درباره‌ی فرایند استخدام در این شرکت سراغ لیست بلندبالایی از مدارک دانشگاهی از آیوی‌لیگ‌ها یا قهرمانی در مسابقات هوش مصنوعی نمی‌روند. بلکه روی ویژگی‌هایی انسانی‌تر و بنیادی‌تر تمرکز دارند: «کنجکاوی» و «ابتکار عمل».

نیک تورلی مدیر تیم ChatGPT در قسمت جدید پادکست رسمی OpenAI توضیح داد که مهم‌ترین ویژگی برای جذب نیرو در این شرکت، توانایی فنی نیست؛ بلکه روحیه‌ی کنجکاوی است. او گفت: «این مهم‌ترین چیزی است که من در افراد جست‌وجو می‌کنم. وقتی دانشجویان از من می‌پرسند در این دنیای متغیر چه باید کرد، پاسخم همین است.»

تورلی با تأکید بر اینکه کار با هوش مصنوعی بیشتر از دانستن پاسخ‌ها، به پرسیدن پرسش‌های درست وابسته است، افزود: «بخش زیادی از این حوزه هنوز ناشناخته است. برای ساختن آینده در این مسیر، باید فروتنی داشت. تنگنای اصلی، ندانستن پاسخ نیست؛ نپرسیدن سؤال‌های درست است.»

به‌نوشته‌ی Dnyuz، مارک چن مدیر ارشد تحقیقات OpenAI نیز همین دیدگاه را دارد. او تأکید کرد که هنگام ورودش به شرکت در سال ۲۰۱۸، آموزش رسمی زیادی در حوزه‌ی هوش مصنوعی نداشت و گفت: «ما روزبه‌روز کمتر به داشتن مدرک دکترای هوش مصنوعی اهمیت می‌دهیم. آنچه اهمیت دارد، داشتن ابتکار عمل است؛ یعنی این‌که مشکل را ببینی، بدانی هیچ‌کس حلش نمی‌کند و خودت دست‌به‌کار شوی.»

روحیه‌ی خودانگیخته میان کارکنان OpenAI چیز تازه‌ای نیست. پیتر دِنگ معاون سابق محصولات مصرفی شرکت که سابقه‌ی رهبری تیم‌های محصول در متا را نیز دارد، اخیراً در پادکست دیگری با صراحت گفت: «اگر بعد از ۶ ماه هنوز لازم باشد به شما بگویم چه‌کار کنید، یعنی شخص اشتباهی را استخدام کرده‌ام.»

انتظار از استقلال و مالکیت بر کار، دقیقاً با فرهنگ سازمانی OpenAI هم‌راستا است. تورلی اشاره کرد که ChatGPT در واقع حاصل تلاش چندروزه شبیه به هکاتون بود؛ تلاشی تیمی که در آن افراد از بخش‌های مختلف مانند زیرساخت و ابررایانه‌ها گرد هم آمدند تا محصول را سریع عرضه کنند. او گفت: «ما در OpenAI پر از آدم‌هایی هستیم که خودشان دست به کار می‌شوند و محصول می‌سازند. این همان چیزی است که ما را متمایز می‌کند و در فرایند استخدام به‌شدت روی آن تمرکز داریم.»

◀️ برگرفته از:
https://www.zoomit.ir/ai-articles/443177-want-work-openai-curiosity-grit-matter-more/

منبع: @kheshtekaj

🔹 مقاله ای با طعم ریاضی و فیزیک و حقوق و هوش مصنوعی

در مقاله‌ای با عنوان «حقوق محاسبه ناپذیر: انقلاب در هوش مصنوعی برای حل مسائل سخت حقوق محاسباتی»، سه پژوهشگر ایرانی از مرکز فلسفه و علوم بنیادی دانشگاه شیراز نظریه‌ای نوآورانه را مطرح می‌کنند که می‌تواند آینده هوش مصنوعی و حقوق را متحول سازد.

این مقاله که در مجله ای بسیار معتبر در انتشارات دانشگاه آکسفورد چاپ شده است با نگاهی بین‌رشته‌ای میان حقوق، فلسفه ذهن، فیزیک کوانتومی و علوم اعصاب، مفهوم «حقوق غیر قابل محاسبه» را پیشنهاد می‌دهد. نویسندگان استدلال می‌کنند که جنبه‌هایی از حقوق—مانند قضاوت انسانی، وجدان، اراده و اخلاق—ماهیتی غیر الگوریتمی و غیر محاسباتی دارند و از چارچوب‌های محاسباتی کنونی فراتر می‌روند.

برخلاف رویکردهای رایج در هوش مصنوعی که به تکرار الگوریتم‌ها و استنتاج آماری محدود می‌شوند، این پژوهش خواستار توسعه نسلی جدید از «هوش مصنوعی آگاه» است که با الهام از نظریه‌های کوانتومی (نظیر نظریه ابن سینا-بوهم یا نظریه پنروز-هَمروف) و سیستم‌های زیستی (مانند مغزهای آزمایشگاهی) بتواند به صورت بنیادین با مفاهیم انسانی در حقوق درگیر شود و بتوان به آن مسئولیت ذاتی نسبت دهد.

این مقاله نه‌تنها محدودیت‌های فلسفی و فنی هوش مصنوعی در حقوق را بعنوان هارد پرابلم های حقوق محاسباتی آشکار می‌سازد، بلکه مسیر انقلابی برای ترکیب تکنولوژی با آگاهی و اخلاق انسانی در فضای حقوقی ارائه می‌کند—مسیر آینده‌ای که در آن ماشین‌ها نه فقط محاسبه‌گر، بلکه آگاه، تفسیرگر و مسئول‌اند.

هستۀ مرکزی نظریۀ مطرح شده در این مقاله توجه به آگاهی بعنوان یک هویت حقیقی، واقعی و بنیادی در عالم است که قابل توضیح با سایر مفاهیم موجود در فیزیک و ریاضیات نبوده و نیازمند تغییری پارادایمیک در نظریه های بنیادی علوم است. این مقاله نمونه ای از نتیجۀ تحقیقات بین رشته ای علوم انسانی و علوم تجربی و ریاضی است با نگرش بومی است که میتواند ادبیات تحقیقات حقوقی را در مرز های علوم مدرن توسعه دهد.

نويسندگان مقاله : دکتر محمد جمالی، جلال الدین یوسفی و ابراهیم دهنوی

لینک مقاله:

https://academic.oup.com/ijlit/article-abstract/doi/10.1093/ijlit/eaaf013/8189333?redirectedFrom=fulltext
.....
...
منبع

🔴 به اطلاع علاقمندان عزیز می‌رساند که خبرنامه انجمن ریاضی ایران شماره 182 بهار ۱۴۰۴ منتشر شد.

https://fa.ims.ir/2025/07/22/newsletter182/

مدل دینامیک غیرخطی برای رابطه و ازدواج

نسخه تعاملی و آنلاین از کتاب
The Elements of Euclid (1847)

c82.net/euclid/

@infinitymath

✅ مهم‌ترین مهارت‌های شغلی ۲۰۲۵

ارزش و اهمیت مهارت‌های مورد نیاز مشاغل جدید زمانی بیشتر است که دانشگاه‌ها ‌و موسسات آموزش عالی در نیازسنجی و طراحی رشته‌های جدید و به‌روزسازی محتوای برنامه درسی دست به اقدام سیاستی می‌زنند. جایی‌که دانشگاههای ما اغلب نسبت به مهارت‌های شغلی و حرفه‌ای نوپدید حساسیت آموزشی کمتری نشان می‌دهند و رشته‌های سنتی و عرفی و کلاسیک همچنان دایرمدار سیاستگذاری‌های آموزش عالی و پذیرش و جذب دانشجو هستند...

◀️ برگرفته از کانال پداگوژی فرودستان


🔰 خشت کج | نقد نظام آموزشی

🆔️ @kheshtekaj

در سال ۱۹۷۷، فضاپیمای کوچکی توسط انسان پرتاب شد که تازه یاد گرفته بود چگونه سیارهٔ خود را ترک کند. نامش ویجر ۱ بود بدون سلاح، بدون سرنشین، تنها مجهز به ابزارهای علمی، خاطراتی از زمین، و صفحه‌ای طلایی که حامل موسیقی، درودها و امیدهای ما بود.

طی ۴۸ سال گذشته، این فضاپیما در سکوت، در میان خلأ عظیم فضا سفر کرد و اکنون بیش از ۲۵ میلیارد کیلومتر از زمین فاصله گرفته است. بدون سوخت. بدون کنترل مسیر. فقط با نیروی حرکت… و هدف.

این فضاپیما در نوامبر ۲۰۲۶، به نقطه‌ای می‌رسد که نور برای رسیدن از زمین به آن، یک روز کامل زمان نیاز دارد.
فقط یک “روز نوری”.

جهان قابل مشاهده بیش از ۹۳ میلیارد سال نوری وسعت دارد و ما حالا داریم یک “روز نوری” را جشن می‌گیریم. بگذار این واقعیت در ذهنت جا بیفتد.
‌
ما به طرز باورنکردنی‌ای کوچکیم و با این حال، جرات می‌کنیم که کشف کنیم، بفهمیم، و صدای‌مان را به دل ناشناخته‌ها بفرستیم. جهان به دور ما نمی‌چرخد اما ما هنوز می‌توانیم جایگاه‌مان را در آن پیدا کنیم.

کنجکاو بمان. فروتن بمان 🤩

منبع کانال بیگ بنگ

🔷 بخش دانشجویی خانه ریاضیات اصفهان برگزار می‌کند:

🔹 #گپ_دانشجویی با موضوع «توپولوژی جبری؛ از شهود تا فرمالیسم»

👤 ارائه‌دهنده: مهدیس امامی
دانشجوی کارشناسی ارشد توپولوژی جبری، دانشگاه تهران

🗓 پنجشنبه ۳۰ مرداد ۱۴۰۴
🕕 ساعت ۱۸:۰۰

🔗 پیوند شرکت در وبینار:
https://www.skyroom.online/ch/mathhouse/students

♾️ حضور در این وبینار برای همگان آزاد است.

@IMHStudents

تیم جهانی المپیاد نجوم ایران امسال هم مثل پارسال با کسب ۵ طلا اول دنیا شدند.
سه نفر اول این المپیاد نیز از ایران هستند.

👆🏼 این راهنمای انتخاب رشتهٔ جاب‌ویژن، به ویژه در شرایط ضعف دانشگاه‌ها و آموزش و پرورش در کمک به انتخاب رشته، منبع ارزشمندی است برای کنکوری‌هایی که انتخاب رشته می‌کنند.

این راهنما با بررسی وضعیت اشتغال ۵۰۰ هزار فارغ‌التحصیل رشته‌ها و دانشگاه‌های مختلف‌آماده شده است و هر دانشگاه‌ و رشته‌ را از منظر وضعیت اشتغال، وضعیت درآمد و نیز رضایت دانش‌آموختگانش رتبه‌بندی کرده است.

برخی یافته‌های گزارش:
- ۶۰٪ فارغ‌التحصیلان از انتخاب تحصیلی خود ناراضی‌اند.
- بازار کار نامناسب، مهم‌ترین دلیل نارضایتی افراد از انتخاب تحصیلی‌شان است.
- سه رشته مهندسی کامپیوتر، مهندسی صنایع و مدیریت مالی راضی‌ترین فارغ‌التحصیلان را دارند.

منبع

معلم‌های مسئله‌حل‌کن!
یک سال پس از فارغ‌التحصیلی‌ام از مدرسه، به همان مدرسه بازگشتم و معلم شدم.

در دوران دانش‌آموزی‌ام همیشه ریاضی را دوست داشتم؛ نه این که یک معلم باعث علاقه‌ام شده باشد، به خاطر خودِ ریاضی، دوستش داشتم و از ریاضی‌ورزی لذت می‌بردم.
البته بعضی از معلم‌های ریاضی‌ام برایم الهام‌بخش بودند و می‌فهمیدم که با بودن آن‌ها فرصت‌هایی پیدا می‌کنم که بدون آن‌ها برایم ممکن نبود.

وقتی در دوران معلمی‌ام از نزدیک‌تر با آن‌ها آشنا شدم، نکته مهمی را کشف کردم؛ آن‌هایی که الهام‌بخشی بیشتری داشتند، صرفاً «معلم ریاضی» نبودند؛ این معلم‌ها خودشان «مسئله‌حل‌کن» بودند.

نوع نگاه این معلم‌ها به ریاضی و حتی به دانش‌آموز متفاوت بود. آن‌ها می‌توانستند شاگردانشان را نیز در مسیر تبدیل شدن به مسئله‌حل‌کن‌های واقعی رشد دهند. همین ویژگی بود که تدریسشان را اثرگذار و الهام‌بخش می‌کرد.

هنوز هم همین ایده را کم وبیش قبول دارم و هنوز هم به همه معلم‌هایی که قرار است به بچه‌ها ریاضی یاد بدهند، توصیه می‌کنم: «مسئله حل کنید!» (اوصیکم و نفسی)؛ چرا که یادگیری عمیق و درک مسیری که دانش‌آموز طی می‌کند و در طی آن پشتیبانی ما را می‌خواهد، دقیقاً از همین جا آغاز می‌شود.

سلام به همگی
این لینک کنفرانس بین‌المللی آموزش و نوآوری هست که بصورت آنلاین برگزار میشه و شرکت کننده ها (شنونده) بدون هزینه میتونند ثبت نام کنند و شرکت کنند.
https://synedrio.eepek.gr/en

مطالب کانال زیر را ببینید و لذت ببرید.
😂😂😂😂😂

https://news.1rj.ru/str/geometrism_121

🔴 دلنوشته یک دوستدار ریاضی

سلام. امروز صبح را با دیدن خبر زیر شروع کردم که بسیار مرا ناراحت کرد:

❇️ با اعلام نتایج #کنکور_سراسری از طرف سازمان سنجش و ارسال آن به دانشگاه، لحظاتی قبل خبر رسید که از ۱۰۰ نفر اول کنکور ریاضی‌ امسال، ۹۷ نفرشان شریف را به عنوان دانشگاه خود انتخاب کردند که تفکیک رشته‌ها هم به این ترتیب است:

⬅️ مهندسی کامپیوتر: ۷۸ نفر
⬅️ مهندسی برق: ۱۵ نفر
⬅️ مهندسی مکانیک: ۲ نفر
⬅️ علوم کامپیوتر ۱ نفر
⬅️ مهندسی صنایع: ۱ نفر اولین چیزی که بذهنم رسید این بود که این سالها و روزها حتی خوبان در دانشگاه صنعتی شریف هم سمت ریاضی نمی روند😔 واقعا چقدر استاد و معلم خوب تاثیر گذار است. دهه هفتاد، دهه طلایی ریاضی ایران بود. دبیران بسیار خوب و استادان خوب دانشگاه ها که با نخبگان دبیرستانی ارتباط داشتند، بچه ها را ترغیب به ریاضی خواندن می کردند. چقدر از المپیادی ها و رتبه های زیر صد، رشته ریاضی آنهم ریاضی محض می خواندند. آخه مغزشون برای ریاضی ساخته شده بود. خوراک مغزشان حل مساله سخت و کشف در ریاضی بود. مگر با پزشکی و صنایع خوندن مغزشان ارضا می شد؟ بدیهی است، نه. یادتان هست که چقدر از دانشجویان برق و مکانیک و حتی پزشکی به ریاضی تغییر رشته می دادند که واقعا الان افراد بسیار موفقی بوده و هستند. الان متاسفانه تقریبا نه از آن استادان و دبیران اثری مانده و نه از آن دانش آموزان و دانشجویان. یکسری مشاور (کم سواد) در دبیرستان ها، به بچه‌ها، بسیار بد مشاوره می دهند. مشاورانی که دنیا را مساوی پول و ثروت می دانند و بس. مشاورانی که حتی از جلوی دانشگاههای درجه یک دنیا و حتی کشورشان رد نشده اند. مشاورانی که آدمها را با ظاهر و پولشان می سنجند. اینان نمی دانند که اصل، فکر و اندیشه آدمی است و نه تجملات و ظاهر «ای برادر تو همه اندیشه ای مابقی تو استخوان و ریشه ای» مسلما مادیات مهم است ویکی از دلایلی است که علوم پایه و بخصوص ریاضی خریداری ندارد و اصلا نمیخواهم وارد این بحث شوم که خارج از حوصله است. اما مگر می شود یک عاشق را از معشوقش بخاطر مسائل مادی جدا کرد، که اگر بشود، مسلما عاشق، عشقش چیز دیگر است. خدا نکند دبیران و معلمان عاشق و کاردرست در جامعه کم شوند که بگمانم کم شده اند. برای حرفم دلیل دارم. اگر دبیر عاشق و کاردرستی در تهران و شهرهای بزرگ می بود، نمی توانست حتی یک نفر را برای ریاضی خواندن در شریف و ... ترغیب کند؟ مگر می‌شود در دبیرستانهای خوب، دانش آموز عاشق به ریاضی و حل مساله و تفکر و اندیشه ریاضی نداشته باشیم؟ اکثر مشاوران که از اوضاع مادی و معنوی ریاضیدانان نامی (بویژه در خارج از کشور) آگاه نیستند، گمان می کنند، اوضاع ریاضی خوانده ها در ایران و در تمام دنیا اسفناک است. بهرحال باید بیش از پیش به فکر علوم پایه و بخصوص ریاضی بود. نمی خواهم همه تقصیرها را به گردن معلمین و دبیران و استادان زحمتکش بیندازم اما با قیاسی ساده می توان سواد و عشق دبیران زمان ما (دهه هفتاد) که همگی دانش آموختگان دانشگاه های برتر بودند و برخی دبیران عزیز و محترم این سالها که حاصل تربیت دانشگاه فرهنگیان هستند را مقایسه کرد. بگمانم بسیار متفاوت بودند (دقت کنید صحبتم کلی است و شامل همه دوستان نمی شود و بدیهی است دبیران عاشق و باسواد هم وجود دارند، اما قبول کنید تعدادشان کم شده است). آن دبیر قدیمی درسهایی مانند جبر 1، 2 و3 و آنالیز 1، 2 و 3 و .... را با استادان بسیار باسواد و جدی و سختگیری می گذراندند که بسیار در معلمی آنها تاثیرگذار بود و اما در این سالها و ماهها، این درسها تقریبا به دست فراموشی سپرده شده اند و یا اگر ارائه می شوند با مدرسینی که چندان تخصص ندارند، ارائه می شود و دانشجو معلم آن درسها را عمیق یاد نمی گیرد. واقعاً چگونه با وجود دبیران و استادانی که هیچ لذتی را از با ریاضی بودن نبرده و نمی برند، انتظار داریم دانش آموز و دانشجو، عاشق ریاضی شود. مسلما این هم به بحث های زیادی نیاز دارد که در این دلنوشته نمی گنجد. اما بعنوان یک معلم و دوستدار کوچک ریاضی، از همه همکاران عزیزم، معلمین، دبیران و استادان ریاضی و دیگر علوم پایه خواهشمندم بیایید دست به دست هم داده و نگذاریم ریاضیات (و دیگر علوم پایه) بیش از این کمرنگ و کم ارزش شود که مسلما تبعات بسیار بدی خواهد داشت.😔
با احترام: سعید علیخانی، دانشگاه یزد

دکتر ناصر بروجردیان عزیز،

خبر رفتنت امروز مثل صاعقه‌ای ناگهانی بر دل من فرود آمد و هنوز باور نمی‌کنم که دیگر صدای مهربان و لبخند دلنشینت را در کنار خود ندارم. حضورت همواره آرامش‌بخش و دلگرم‌کننده بود و حالا جای خالی‌ات، نه فقط در کلاس و دانشگاه، که در دل ما، با هیچ چیز پرشدنی نیست.

بروجردیان عزیز، تو نه تنها استادی برجسته و علمی ژرف‌اندیش بودی، بلکه انسانی فوق‌العاده مهربان، فروتن و دوست‌داشتنی بودی. خوش‌برخوردی و آرامشت، همان لبخند همیشگی و توجهت به دیگران، باعث می‌شد هر جمعی با حضورت روشن و مطمئن شود. همه ما هنوز آن حس دلنشین و صمیمیتت را در ذهن و قلبمان داریم.

تو از آن چهره‌هایی بودی که علم را با انسانیت درآمیختی. در ریاضیات صاحب‌نظر و در فلسفه ژرف‌اندیش بودی. با شور و دقتی کم‌نظیر در بحث‌های علمی شرکت می‌کردی و اندیشه‌هایت همیشه راهگشا و الهام‌بخش بود.



روح بلندت در آرامش و جایگاهت رفیع باد
انکه همیشه به یادت هست
سید منصور واعظ پور