چین تا به حال ۵۲۷ میلیون دز واکسن تزریق کرده است.
۲۰۰ میلیون اول در ۲۵ روز، ۱۰۰ میلیون بعدی در ۱۶ روز، ۱۰۰ میلیون بعدش در ۹ روز و صد میلیون منتهی به ۵۰۰ میلیون هم در ۷ روز تزریق شده است.
چین رکورد تزریق ۱۷/۱ میلیون دز در روز را داشته است.
قرار است تا پایان ماه بعد ۴۰٪ جمعیت (حدود ۵۶۰ میلیون نفر) به طور کامل واکسینه شده باشند.

هند نیز ۱۹۴ میلیون دز واکسن تزریق کرده است.

در آمریکا هم حدود ۲۸۸ میلیون دز واکسن تزریق شده و تقریبا ۵۰٪ مردم حداقل یک دز و تقریبا ۴۰٪ به صورت کامل واکسینه شده اند. این درصد ها برای افراد بالای ۱۸ سال به ترتیب ۶۲ و ۵۰ است.

پایین بودن سطح ویتامین دی (چه کمتر از ۳۰ و چه کمتر از ۲۰ ng/mL) با سرم مثبت شدن از نظر آنتی بادی علیه ویروس عامل کووید-۱۹ مرتبط نیست.

این نتیجه ی یک مطالعه ی کوهورت آینده نگر روی بیش از ۱۸ هزار نفر است و مقاله آن در مجله ی JAMA Netw Open منتشر شده است.

در این پروژه سطح ویتامین دی افراد در دوره ی قبل از پاندمی اندازه گیری شده بوده و بعدا هم SARS-CoV-2 IgG برای آنها تست شده است. هر چند در مدل آنالیز unadjusted univariable ارتباط بین سطح ویتامین دی پایین و سرم مثبت بودن وجود داشته، اما در مدل multivariable و بعد از در نظر گرفتن متغیرهای مخدوشگر مثل سن، جنس، شاخص توده بدنی، وضعیت مصرف سیگار، منطقه جغرافیایی و فشار خون، چنین ارتباطی مشاهده نشده است.

بر اساس آمار امروز و با تزریق ۱۸۴۲۴۷ دز واکسن، رکورد تزریق روزانه واکسن کووید-۱۹ در ایران شکسته شد.

موسسه Clarivate Analytics ایندکس جدیدی را برای ارزیابی مجلات و به خصوص مقایسه بین رشته های مختلف (field-normalized) ارائه کرده است که نام آن JCI و یا همان Journal Citation Indicator است که برای همه مجلات در Core Collection محاسبه می‌شود و نه فقط برای مجلاتی که ضریب نفوذ دارند.

اولا بر خلاف ضریب نفوذ که به مقایسه سایتیشن در یک سال از مقالات دو سال گذشته می پرداخت، اینجا بازه سه ساله برای JCI در نظر گرفته شده است.

نکته ی بعدی این که این شاخص فقط مقالات Articles and Reviews را در نظر می‌گیرد و مثلا نامه به سردبیر و سرمقاله در نظر گرفته نمی‌شود. در محاسبه ی ضریب نفوذ این موارد در مخرج کسر قرار نمی‌گرفت ولی سایتیشن ناشی از آنها در صورت کسر قرار می‌گرفت.

محاسبه این شاخص پیچیده است و در آن از شاخص قبلی دیگری به نام Category Normalized Citation Impact (CNCI) استفاده می‌شود و میانگینی از CNCI برای همه ی مقالات Articles and Reviews در سه سال گذشته (مثلا برای ۲۰۲۰، سه سال ۲۰۱۷، ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹) ارائه می‌شود.

استفاده از آن اما تفسیر ساده ای دارد. مقدار یک نشان از عملکرد متوسط دارد. پس مثلا مقدار ۳/۵، نشان دهنده عملکرد ۳/۵ برابری نسبت به عملکرد متوسط دارد و مقدار ۰/۵ هم حاکی از عملکرد نصف مقدار متوسط است. در این مورد اطلاعات بیشتری مخصوصا در مورد مقایسه بین رشته های مختلف به دست آوردم اینجا خواهم گذاشت.

مقاله ترایال فاز سوم دو واکسن کووید-۱۹ از چین یعنی ساینوفارم پکن (مورد استفاده در ایران) و ووهان که در بحرین و امارات انجام شده، در مجله جاما چاپ شده است:

میزان تاثیرگذاری ۱۴ روز بعد از دز دوم و در حداقل میانه مدت زمان پیگیری ۷۷ روزه، برای واکسن ساینوفارم پکن برابر با ۷۸/۱ درصد (۶۴/۸ تا ۸۶/۳) و برای ساینوفارم ووهان برابر با ۷۲/۸ درصد (۵۸/۱ تا ۸۲/۴) گزارش شده است. تعداد موارد علامت دار مشاهده شده در گرووهای واکسن پکن و ووهان و گروه کنترل به ترتیب برابر با ۲۱ و ۲۶ و ۹۵ نفر بوده است.

تاثیرگذاری بعد از دز اول برای واکسن پکن و ووهان به ترتیب برابر با ۶۵/۵ درصد و ۵۰/۳ درصد بوده است.

فقط دو مورد شدید آنهم در گروه پلاسبو رخ داده است.

تاثیرگذاری علیه موارد علامت دار و بدون علامت برای واکسن پکن و ووهان به ترتیب برابر با ۷۳/۵ و ۶۴ درصد بوده است.

در این مطالعه تعداد ۴۰۳۸۲ نفر حداقل یک دز از واکسن یا پلاسبو را دریافت کرده اند. میانگین سنی ۳۶/۱ سال بوده و ۸۴/۴ درصد افراد نیز مرد بوده اند.

در گروههای واکسن ساینوفارم پکن و ووهان و همچنین گروه کنترل به ترتیب ۱۲۷۲۶ نفر، ۱۲۷۴۳ نفر و ۱۲۷۳۷ نفر حضور داشته اند که تست PCR آنها قبل از ورود به مطالعه منفی بوده و تاثیرگذاری گزارش شده در بین این افراد بوده است. میانیگین سنی در هر گروه از مطالعه حدودا ۳۶ سال بوده و در هر گروه بیش از ۹۸٪ از افراد زیر ۶۰ سال بوده اند و حدود ۸۴٪ نیز در هر گروه مرد بوده اند.

هنوز داده های مربوط به مصر و اردن به طور کامل جمع آوری نشده و این داده ها در آنالیز نهایی قرار می‌گیرند. به هر جهت از این دو‌منطقه فقط ۳۴۶۹ نفر بررسی شده اند.

مطالعه قدرت کافی برای بررسی تاثیرگذاری واکسن در افراد مسن، خانمها، افراد با بیماری زمینه ای مزمن، افراد در دیگر مناطق جغرافیایی به جز خاور میانه و افراد با سابقه قبلی کووید-۱۹ را نداشته است.
با توجه به وجود فقط دو مورد شدید، نتیجه گیری در مورد اثر واکسن روی موارد شدید کامل نیست.

آمار ارائه شده برای تزریق روزانه واکسن کووید-۱۹ در ایران: دیروز ۱۸۴ هزار دز و امروز ۱۶۹ هزار دز.
متوسط تزریق هفت روز گذشته، نزدیک به ۱۰۰ هزار دز است.
۶۲٪ واکسن های وارد شده، تزریق شده است.
۳/۵ درصد حداقل یک دز و ۰/۵۸ درصد هر دو دز را دریافت کرده اند.

‏https://twitter.com/dr_rezaee/status/1397939275224780805?s=21

سخنگوی پروژه کارآزمایی بالینی واکسن کووپارس انستیتو رازی:

مرحله دوم کارآزمایی بالینی واکسن کووپارس از امروز پنجشنبه (۶ خردادماه) با ۵۰۰ داوطلب در ۲ گروه ۲۵۰ نفره آغاز شد؛ یک گروه ۲۵۰ نفره واکسن با دوز ۱۰ میکرولیتر و گروه دیگر با عنوان گروه کنترل در این مرحله شرکت کرده اند و واکسن دریافت می‌کنند.

بر اساس پیش‌ بینی ها، مطالعه فاز دوم به حدود ۲ ماه زمان نیاز دارد، پس از گذشت این مدت، نتایج برای سازمان غذا و دارو ارسال می‌شود تا در صورت رضایت بخش بودن، نتایج فاز سوم مطالعات آغاز شود. فاز سوم اوایل تا اواسط مرداد ماه آغاز می شود و حداقل تعداد نفرات این فاز ۲۰ هزار نفر پیش بینی شده است.

در فاز نخست مطالعه، ۱۳۳ داوطلب در چهار گروه داشتیم که سه گروه واکسن با دوزهای ۵ ، ۱۰ و ۲۰ میکروگرم دریافت کردند؛ بر اساس آنالیز بینابینی، از نظر بی خطر بودن واکسن مشکلی نداشتیم و عوارض معمول که در اکثر واکسن‌ها انتظار داریم، مشاهده شد.

مطالعه ای در نسخه ی پیش از داوری از محققین آلمانی، علتی را برای VITT و یا TTS در واکسن های استرازنکا و جانسن مطرح کرده است.

محققین در این مطالعه نام این را Vaccine-Induced Covid-19 Mimicry (VIC19M) Syndrome گذاشته اند و علت آن را وکتور تولید کننده پروتئین اسپایک دانسته اند. در این مطالعه مطرح شده است که وکتور آدنوویروسی واکسنهای استرازنکا و جانسن می تواند منجر به ایجاد انواعی متفاوت از Spike protein به صورت محلول شود که به سلولهای اندوتلیال دیواره عروق (از طریق گیرنده ی ACE-2 در آنها) متصل شود و منجر به ایجاد عارضه شود. soluble Spike protein در مورد واکسن جانسن کمتر بوده است. اگر این فرضیه درست باشد، با اصلاحات انجام شده می توان از ایجاد این سندروم جلوگیری کرد.

قبلا محقیین گفته بودند که پروتئین های سلول های انسانی (احتمالا از رده سلولهای انسانی که برای رشد ویروس در حین روند تولید واکسن استفاده می شود) همراه با EDTA که می تواند منجر به نشت عروقی (vascular leakage) شود عامل ایجاد VITT می باشند. به این شکل که در اثر نشت عروقی، پروتئین ها و دیگر اجزای واکسن می تواند با فاکتور پلاکتی ۴ (PF4) تشکیل کمپلکس هایی بدهند و بعدا آنتی بادی علیه این کمپلکس ها تشکیل شود و منجر به ایجاد VITT شود.

مجوز مصرف اضطراری FDA برای آنتی بادی مونوکلونال sotrovimab به صورت ۵۰۰ میلی گرمی و تک دز

کاربرد این دارو برای برای بیماران کووید-۱۹ نوع خفیف تا متوسط و با سن حداقل ۱۲ سال است که در ریسک پیشرفت به سمت نوع شدید بیماری هستند. این دارو برای افراد بستری و یا نیازمند اکسیژن توصیه نمی‌شود.

مطالعه پشتیبان برای دریافت این مجوز یک مطالعه فاز ۱/۲/۳ دو سوکور در ۵۸۳ بیمار کووید-۱۹ بوده و دارو منجر به کاهش ۸۵٪ در بستری و‌ مرگ شده است.

فعلا درمانهای ترکیبی مونوکلونال زیر در گایدلاین NIH قرار دارد:
Bamlanivimab 700 mg plus etesevimab 1,400 mg
Casirivimab 1,200 mg plus imdevimab 1,200 mg

خلاصه ای از گایدلاین NIH برای درمان کووید-19

✅ برای بیماران غیر بستری فقط درمان علامتی توصیه شده مگر این که در ریسک پیشرفت بیماری باشند که مونوکلونال آنتی بادی توصیه می شود.

✅ بیماران بستری باید برای VTE و ترومبوز شریانی، پروفیلاکسی ضد انفعاد دریافت کنند. همچنین ترخیص با پروفایلاکسی هم توصیه نمی شود مگر شرایطی مشابه دیگر بیماران کووید-19 باشد.

✅ برای هر بیماری که نیاز به اکسیژن داشته باشد توصیه به استفاده از دگزامتازون شده است.

✅ تقریبا در همه بیماران نیازمند دگزامتازون، (حتی در بیمار تازه اینتوبه شده)، می توان رمدسیویر را نیز به درمان اضافه کرد.
حالا اگر بیمار تحت high-flow oxygen یا NIV همراه با شواهد پیشرفت بالینی بیماری یا افزایش مارکرهای التهابی باشد، یکی از دو داروی باریسیتینیب یا توسیلیزومب نیز می تواند به دگزامتازون ( و رمدسیویر) اضافه شود. بعنی ترکیب توسیلیزومب با دگزامتازون (با یا یدون رمدسیویر و یا ترکیب باریسیتینیب با دگزامتازون (با یا بدون رمدسیویر) توصیه می شود. همین ترکیب را برخی برای بیماران هایپوکسی با نیاز به اکسیژن ساپلمنت که تحت high-flow oxygen یا NIV نیستند نیز پیشنهاد کرده اند به شرطی که شواهد التهاب سیستمیک و نیاز پیشرونده به اکسیژن وجود داشته باشد.

✅ در بیماران تحت MV یا ECMO نیز که در طول ۲۴ ساعت قبل در ICU بستری شده، می توان توسیلیزومب را به درمان اضافه کرد. اما هنوز برای استفاده از باریسیتینیب در MV داده کافی وجود ندارد.

✅ جایی که نتوان از کورتون استفاده کرد (به جز بیماران اینتوبه) ترکیب رمدسیویر و باریسیتینیب پیشنهاد می شود.

✅ گفته شده است که اگر بیمار بستری و نیاز به اکسیژنش هم کم باشد رمدسیویر می تواند به تنهایی هم استفاده شود. در بیماران کووید-19 بستری بدون نیاز به اکسیژن ساپلمنت که بیمار در ریسک بدتر شدن بیماری باشد هم گفته شده که استفاده از رمدسیویر شاید مناسب باشد.

✅ توصیه به استفاده از موارد زیر نمی شود:

استفاده از هر دارو برای پیشگیری قبل و یا بعد از مواجهه
هیدروکسی کلروکین، کلروکین و کلترا در هر مرحله ای از بیماری
پلاسمای غنی از آنتی بادی و کلشیسین در بیماران بستری
اینترفرون آلفا و یا بتا در بیماران شدید و کریتیکال

✅ برای داروهای زیر داده ی کافی برای توصیه به استفاده یا عدم استفاده وجود ندارد:

ویتامین سی و دی، زینک، فلووکسامین، آیورمکتین، پلاسمای غنی از آنتی بادی برای بیماران بستری با impaired immunity و یا بیماران غیر بستری، کلشیسین در بیماران غیر بستری و اینترفرون بتا در اوایل بیماری کووید-19 با شدت خفیف تا متوسط (کمتر از هفت روز از شروع علائم)

✅ نکات استفاده از رمدسیویر:

۲۰۰ میلی گرم روز اول، سپس ۱۰۰ میلی گرم روزانه برای 4 روز یا تا زمان ترخیص (مگر این که مراقبت ها بتواند در سیستمی مشابه بیمار بستری در بیمارستان به بیمار برسد) و اگر بهبود بالینی در روز ۵ رخ ندهد طول درمان می تواند تا ۵ روز دیگر ادامه پیدا کند. اگر بیمار دریافت کننده رمدسیبویر نیاز به اکسیژنش پیشرفت کند (مثل ECMO یا Mv)، باید دوره درمان کامل را بگیرد.

✅ نکات استفاده از دگزامتازون:

شش میلی گرم وریدی یا خوراکی، روزانه برای ده روز یا تا زمان ترخیص. اگر دگزامتازون در دسترس نبود، دزهای معادل از دیگر کورتون ها مثل (پردنیزولون، هیدروکورتیوزن و ...) استفاده شود.
اگر نتوان از کورتون استفاده کرد، ترکیب داروهای رمدسیور و باریسیتینیب (۴ میلی گرم روزانه به شکل خوارکی و برای ۱۴ روز یا تا زمان ترخیص) توصیه می شود.

✅ نکات استفاده از توسیلیزومب:

به صورت تک دز و ۸ میلی گرم به ازای هر کیلیوگرم وزن بیمار و تا بیشینه دز ۸۰۰ میلی گرم باید استفاده شود.

مطالعه واکسن فایزر روی کودکان ۱۲ تا ۱۵ سال در نیوانگلند منتشر شد. از ۲۲۶۰ نفر، ۱۱۳۱ نفر واکسن و ۱۱۲۹ نفر نیز پلاسبو دریافت کرده اند. بعد از هفت روز از دز دوم، هیچ بیماری کووید-۱۹ در گروه واکسن مشاهده نشده و تاثیرگذاری واکسن (در بین افراد بدون سابقه قبلی کو‌ید-۱۹) از این نظر ۱۰۰٪ (۷۵/۳ تا ۱۰۰)بوده است. ۱۶ مورد کووید-۱۹ در گروه پلاسبو گزارش شده است. عوارض جدی مرتبط با واکسن گزارش نشده است.
فایزر قبلا مجوز اضطراری برای واکسیناسیون در این سن را گرفته بود. مادرنا نیز نتایج مطالعه اش روی گروه سنی ۱۲ تا ۱۷ سال را با تاثیرگذاری ۱۰۰٪ گزارش کرده است.

در مورد درمان های آنتی بادی مونوکلونال و تاثیرشان روی واریانتها

مطالعات آزمایشگاهی نشان داده اند که sotrovimab علیه همه واریانتهای موجود که در انگلستان، آفریقای جنوبی، برزیل، کالیفرنیا، نیویورک و هند گزارش شده موثر می باشد.

در مورد ترکیب bamlanivimab plus etesevimab و casirivimab plus imdevimab، مطالعات آزمایشگاهی موثر بودن علیه واریانت گزارش شده در انگلستان (B.1.1.7) را نشان داده اند.

کاهش فعالیت درمان bamlanivimab plus etesevimab علیه واریانت های B.1.351 و P.1 و B.1.526 نشان داده شده اما ترکیب casirivimab and imdevimab توانسته تا فعالیت خود علیه این واریانتها را حفظ کند.

تعداد موارد TTS یا VITT متعاقب دریافت واکسن در انگلستان تا تاریخ 19 May:

از حدود 23.2 میلیون دز فایزر، و 300 هزار دز مادرنا که به حدود 13 میلیون نفر زده شده، هیچ موردی از TTS گزارش نشده است.

از حدود 34.9 میلیون دز استرازنکا که تزریق شده، 332 مورد از TTS گزارش شده است.

از این 332 مورد، 315 نفر بعد از دز اول ( از 24.2 میلیون دز) و 17 مورد هم بعد از دز دوم (از 10.7 میلیون) بوده است.
151 مرد و 180 خانم و 1 نفر نامشخص بوده اند. و 58 نفر فوت (17%) شده اند.

خلاصه ای از گایدلاین NIH برای درمان کووید-19

✅ برای بیماران غیر بستری فقط درمان علامتی توصیه شده مگر این که در ریسک پیشرفت بیماری باشند که مونوکلونال آنتی بادی توصیه می شود.

✅ بیماران بستری باید برای VTE و ترومبوز شریانی، پروفیلاکسی ضد انفعاد دریافت کنند. همچنین ترخیص با پروفایلاکسی هم توصیه نمی شود مگر شرایطی مشابه دیگر بیماران کووید-19 باشد.

✅ برای هر بیماری که نیاز به اکسیژن داشته باشد توصیه به استفاده از دگزامتازون شده است.

✅ تقریبا در همه بیماران نیازمند دگزامتازون، (حتی در بیمار تازه اینتوبه شده)، می توان رمدسیویر را نیز به درمان اضافه کرد.
حالا اگر بیمار تحت high-flow oxygen یا NIV همراه با شواهد پیشرفت بالینی بیماری یا افزایش مارکرهای التهابی باشد، یکی از دو داروی باریسیتینیب یا توسیلیزومب نیز می تواند به دگزامتازون ( و رمدسیویر) اضافه شود. بعنی ترکیب توسیلیزومب با دگزامتازون (با یا یدون رمدسیویر و یا ترکیب باریسیتینیب با دگزامتازون (با یا بدون رمدسیویر) توصیه می شود. همین ترکیب را برخی برای بیماران هایپوکسی با نیاز به اکسیژن ساپلمنت که تحت high-flow oxygen یا NIV نیستند نیز پیشنهاد کرده اند به شرطی که شواهد التهاب سیستمیک و نیاز پیشرونده به اکسیژن وجود داشته باشد.

✅ در بیماران تحت MV یا ECMO نیز که در طول ۲۴ ساعت قبل در ICU بستری شده، می توان توسیلیزومب را به درمان اضافه کرد. اما هنوز برای استفاده از باریسیتینیب در MV داده کافی وجود ندارد.

✅ جایی که نتوان از کورتون استفاده کرد (به جز بیماران اینتوبه) ترکیب رمدسیویر و باریسیتینیب پیشنهاد می شود.

✅ گفته شده است که اگر بیمار بستری و نیاز به اکسیژنش هم کم باشد رمدسیویر می تواند به تنهایی هم استفاده شود. در بیماران کووید-19 بستری بدون نیاز به اکسیژن ساپلمنت که بیمار در ریسک بدتر شدن بیماری باشد هم گفته شده که استفاده از رمدسیویر شاید مناسب باشد.

✅ توصیه به استفاده از موارد زیر نمی شود:

استفاده از هر دارو برای پیشگیری قبل و یا بعد از مواجهه
هیدروکسی کلروکین، کلروکین و کلترا در هر مرحله ای از بیماری
پلاسمای غنی از آنتی بادی و کلشیسین در بیماران بستری
اینترفرون آلفا و یا بتا در بیماران شدید و کریتیکال

✅ برای داروهای زیر داده ی کافی برای توصیه به استفاده یا عدم استفاده وجود ندارد:

ویتامین سی و دی، زینک، فلووکسامین، آیورمکتین، پلاسمای غنی از آنتی بادی برای بیماران بستری با impaired immunity و یا بیماران غیر بستری، کلشیسین در بیماران غیر بستری و اینترفرون بتا در اوایل بیماری کووید-19 با شدت خفیف تا متوسط (کمتر از هفت روز از شروع علائم)

✅ نکات استفاده از رمدسیویر:

۲۰۰ میلی گرم روز اول، سپس ۱۰۰ میلی گرم روزانه برای 4 روز یا تا زمان ترخیص (مگر این که مراقبت ها بتواند در سیستمی مشابه بیمار بستری در بیمارستان به بیمار برسد) و اگر بهبود بالینی در روز ۵ رخ ندهد طول درمان می تواند تا ۵ روز دیگر ادامه پیدا کند. اگر بیمار دریافت کننده رمدسیبویر نیاز به اکسیژنش پیشرفت کند (مثل ECMO یا Mv)، باید دوره درمان کامل را بگیرد.

✅ نکات استفاده از دگزامتازون:

شش میلی گرم وریدی یا خوراکی، روزانه برای ده روز یا تا زمان ترخیص. اگر دگزامتازون در دسترس نبود، دزهای معادل از دیگر کورتون ها مثل (پردنیزولون، هیدروکورتیوزن و ...) استفاده شود.
اگر نتوان از کورتون استفاده کرد، ترکیب داروهای رمدسیور و باریسیتینیب (۴ میلی گرم روزانه به شکل خوارکی و برای ۱۴ روز یا تا زمان ترخیص) توصیه می شود.

✅ نکات استفاده از توسیلیزومب:

به صورت تک دز و ۸ میلی گرم به ازای هر کیلیوگرم وزن بیمار و تا بیشینه دز ۸۰۰ میلی گرم باید استفاده شود.

واکسن جانسن در انگلستان مجوز گرفت.

دکتر جهانپور قبلا گفته بودند که شرکت اکتوور اولین سری واکسن اسپوتنیک را تا پایان بهار تولید می‌کند.
ممنون می‌شوم اگر از همراهان در این زمینه اطلاعی دارند به من هم متذکر شوند.

موارد ابتلای جدید در انگلستان نسبت به هفته ی قبل ۴۸٪ افرایش داشته که این افرایش به واریانت B1.617.2 نسبت داده شده و آخرین آمار ابتلای روزانه گزارش شده ۴۱۸۲ مورد بوده که نسبت به روز قبل ۶۴۰ مورد افزایش داشته است. در انگلستان ۵۸٪ حداقل یک دز و ۳۶٪ هر دو دز را دریافت کرده اند.

آمار امروز، تزریق ۲۰۹۱۴۷ دز واکسن کووید-۱۹ را در ایران نشان می‌دهد که رکورد جدیدی است. رکورد قبلی ۱۸۴ هزار دز بود.

اثر بخشی واکسن کووید-۱۹ از فایزر (دز اول و دوم) در مقابل عفونت/بیماری/بیماری شدید و مرگ ناشی از واریانتهای B.1.1.7 و B.1.351 از ویروس عامل کووید-۱۹ در مطالعه ی قطر

دکتر حامد حسینی در مورد مطالعات کاندید واکسن کووید-۱۹ از برکت گفته اند:

مطالعه ی فاز یک روی ۳۲ نفر ۵۰ تا ۷۵ سال و مطالعه ی فاز دو روی ۲۸۰ نفر ۱۸ تا ۷۵ سال تمام شده و نتایجش به وزارت بهداشت ارائه شده است.

همچنین در مطالعه ی فاز سوم (۲۰ هزار نفر ۱۸ تا ۷۵ سال)، تعداد ۱۰۵۰۰ نفر در تهران و کرج دز اول را دریافت کرده اند و بقیه حجم نمونه از ۲۰ خرداد و طی ده روز از مشهد، اصفهان، بوشهر و شیراز کامل می‌شود.

قبلا یک مطالعه فاز یک روی جمعیت ۵۶ نفره ی ۱۸ تا ۵۰ سال نیز انجام شده بوده است.

تا جایی که من اطلاع دارم، نه شرکتهای واکسن ساز و نه غذا و داوری ایران به طور شفاف و رسمی اعلام نکرده اند که مثلا کدام هدف اولیه برای حداقل درصد تاثیرگذاری بر روی عفونت و بیماری خفیف و‌متوسط و شدید و چه مدت پیگیری بعد از دز دوم برای ارزیابی تاثیرگذاری و ایمنی مورد نظر است.