معاون پژوهشی دانشگاه تهران از بدهی ۶۰ میلیاردی دانشگاه تهران به پایگاه های علمی بین المللی و قطع دسترسی دانشجویان ارشد و دکتری به این سایت ها خبر داد.

مهدی فکور: با توجه به افزایش نرخ ارز در ماه های اخیر، مجموع بدهی های دانشگاه تهران از سال ۹۷ تاکنون به ۶۰ میلیارد تومان رسیده است. به صورت محدود یک سری از سایت های اطلاعاتی بین المللی در این حوزه باز شده و اقدام به پرداخت مبالغ بدهی های آنها کرده ایم. اما پرداخت بدهی به بانک های اطلاعاتی در سایر حوزه ها مثل الزیور که یکی از بزرگترین ناشرین مطبوعات پزشکی و علمی جهان بوده و همچنین اشپرینگر ناشر کتاب‌های الکترونیکی و مجلات مروری علمی و فنی و پزشکی از عهده دانشگاه ها به صورت مستقل و فردی خارج است. وزارت علوم خوشبختانه پیش قدم شده تا بتواند بدهی ها را پرداخت کند، امیدواریم طی ۳ ماهه ابتدایی سال ۱۴۰۲ تسویه حساب ها صورت گیرد و پژوهشگران ما بتوانند مجددا به پایگاه های اطلاعاتی متصل شوند. (انتخاب)

@Scientometric

مجوز کارگروه وزارتی اخلاق در پژوهش، برای مطالعه فاز سوم واکسن ایرانی HPV (شرکت بیوسان فارمد) صادر شد. محقق اصلی طرح، دکتر مینو محرز می‌باشند.

عنوان کامل مطالعه:

مطالعه بالینی ایمنی زایی و بی ضرری واکسن پاپیلوما ویروس انسانی (چهار ظرفیتی تولید شرکت بیوسان فارمد) در مقایسه با واکسن گارداسیل (Gardasil چهار ظرفیتی، محصول مرجع، شرکت Merck ) در جمعیت سالم 15 تا 35 سال: کارآزمایی بالینی نان اینفریوریتی فاز 3 تصادفی شده، دو بازوی موازی، دو سوکور با کنترل فعال

@Scientometric

زنگ هشدار افزایش تعداد مقالات تقلبی در حوزه نوروساینس و پزشکی

بر اساس نتایج یک پیش مقاله، که مجله ساینس نیز به آن پرداخته، برآورد شده که تا 34% از مقالات در زمینه نوروساینس و 24% در زمینه پزشکی، که در 2020 منتشر شده اند، احتمالا از مقالات جعلی (Fake) بوده و ساخته یا کپی شده از کاری های دیگرند (Plagiarism).

این کار با اسکرین حدودا 5 هزار مقاله در سال 2020 انجام شده است. این درصدها برای نوروساینس و پزشکی، از مقدار برآورد شده توسط همین محققین در 2010 بسیار بالاتر بوده است. البته این برآورد فقط برای هشدار در مورد احتمال مقاله ناسالم است (red flag) و نه تایید صد درصد جعلی بودن و مشکل دار بودن یک مقاله.

کشورهای با بیشترین درصد مقالات جعلی احتمالی هم روسیه، ترکیه، چین، مصر و هند بوده اند (39 تا 48 درصد). این برای ایران تقریبا 18% بوده است. ایران در دسته کشورهای متوسط از نظر تعداد مقالات مشکوک به جعلی بودن قرار گرفته است. ( medium numbers of red-flagged fake publications). در این بین، 55.8 درصد از کل این مقالات احتمالا جعلی مربوط به چین بوده است. این برای ایران حدود 1.7 درصد بوده است.

نویسنده اول مقاله (Bernhard Sabel)، نوروسایکولوژیست و سردبیر مجله Restorative Neurology and Neuroscience می باشد. به عقیده او این آمار باورش در ابتدا سخت است و مثل این می ماند که بگوییم 30% از غذایی که شما می خورید، سمی است.

در این روش البته از شاخص هایی مثل نداشتن ایمیل آکادمیک و استفاده از افلیشین بیمارستانی استفاده شده که میزان مثبت کاذب را بالا می برد. اما به هر حال قدمی رو به جلو برای مقابه با پدیده paper millsاست. در یک نمونه آزمایشی مورد بررسی با روش این محققین (فقط همین دو معیارِ ذکر شده)، تقریبا 90% از مقالات تقلبی یا رترکت شده مشخص شده (حساسیت) ولی با این حال 44% از مقالات سالم را هم به عنوان مقالات مشکل دار در نظر گرفته است (مثبت کاذب). در واقع با این روش ساده، می توان مقالات مشکوک را پیدا کرد (red-flagged fake publications) که درصد آنها از 16% در 2010 به 28% در 2020 رسیده است.


تولید و فروش مقالات جعلی و تقلبی "paper mills" معمولا با هدف تقویت رزومه توسط برخی دانشگاهیان استفاده می‌شود. مقاله هایی همراه با پلاژیاریسم، فروش جایگاه نویسنده و .. و این یک مشکل رو به رشد در جامعه علمی است که می تواند منجر به ارائه نتایج نادرست و گمراه کننده شود و همین طور اعتماد عمومی را تضعیف کند. ناشر Hindawi به تازگی، چهار مجله خود را که به خاطر مسئله Paper mills شدیدا آسیب دیده بودند را تعطیل کرده است. افراد درگیر در فروش این مقاله ها، ثروت زیادی کسب کرده اند.

در ادامه تلاش ها برای مبارزه با paper mills، انجمن بین المللی ناشران (International Association of Scientific, Technical, and Medical Publishers) در تلاش است تا با ایجاد یک Integrity Hub از شاخص های دیگری هم استفاده کند که البته روش تشخیصی اش را کامل عنوان نمی کند چون ممکن است افراد مربوط به paper mills خود را با آن روش ها وفق دهند. اما ارجاع به تعداد زیادی مقاله رترکت شده و یا استفاده از ایمیل های جعلی آکادمیک ( تصور شود ایمیل ها آکادمیک هستند) احتمالا از این شاخص ها خواهند بود. ناشران بزرگی همچون الزویر، اشپرینگر نیچر، وایلی و ... به توسعه ابزارهای مربوط به Integrity Hub کمک می کنند.

ممکن است به صورت پایلوت ابزار جداگانه ای هم برای تشخیص مقالاتی که همزمان برای چند مجله ارسال می شوند نیز امسال در دسترس قرار بگیرد.

البته اینجا یک تضاد منافع هم برای مجلات open access با paper mills وجود دارد. این مجلات هر چه بیشتر چاپ کنند، پول بیشتری از نویسنده ها می گیرند. در نتیجه اینجا این موضوع مطرح می شود که شاید این مجلات اقدامات جدی برای مقابه با paper mills نکنند.

نکته دیگر هم فشار بر روی محققین برای نشر مقاله برای ارتقا می باشد. اینجا شاید محققین مجبور شوند از روش های میانبر مثل همین paper mills استفاده کنند. این فشارها مخصوصا می تواند پزشکان بدون تجربه پژوهشی را به سوی استفاده از این روشهای میان بر ببرد و اینجاست که گاهی افلیشن بیمارستانی می تواند به عنوان یک شاخص در نظر بگیرد.

یکی دیگر از روش ها و شاخص های مورد استفاده در برخورد با paper milss، بررسی مجلاتی است که بیشتر توسط این افراد برای چاپ مقاله مورد هدف قرار می‌گیرد.

به هر حال این روند تشخیصی نمی تواند حتما یک روند کاملا اتوماتیک هم باشد. درست مثل پوشه اسپم ‌ایمیل شما که مجبورید خودتان هم مثلا هفتگی آن را بررسی کنید.

@Scientometric

از گزارش نیچر: بعضی از دانشگاههای عربستان با پرداخت پول و دیگر مزایا به دانشمندان برتر جهان، از آنها می‌خواهند تا افلیشین اصلی خودشان را تغییر دهند تا در نتیجه بتوانند جایگاه خود را در رتبه بندی دانشگاهها بهبود ببخشند.


بر اساس گزارشی که در ۴ ماه May توسط موسسه مشاوره ای به نام SIRIS Academic در بارسلونای اسپانیا منتشر شد، آنها متوجه الگویی شده اند که در آن محققان مشهور به طور ناگهانی افلیشین اولیه از دانشگاهی در عربستان پیدا می کنند. این نشان می دهد که برخی از موسسات در عربستان از شیوه های فریبنده برای ارتقای رتبه خود در بین دانشگاه های دنیا استفاده می کنند. این اقدامات می‌تواند منجر به شک و تردید نسبت به پژوهش های علمی شود.

تاکید بیش از حد بر رتبه بندی می تواند منجر به اقدامات غیراخلاقی و دستکاری داده ها شود.

تعداد محققین در لیست highly cited researcher برای عربستان از ۲۷ نفر در ۲۰۱۴ به ۱۰۹ نفر در ۲۰۲۲ رسیده است. در حالی که این محققین، افلیشن اولیه عربستان دارند اما بسیاری افلیشن ثانویه از اسپانیا، چین، بریتانیا، آلمان و هند دارند. درواقع ۰/۴۴ درصد از محققین عربستان از لیست HCR هستند این برای آمریکا و آلمان به ترتیب ۰/۱۹ و ۰/۰۸ درصد است.

اخیراً گزارش هایی در روزنامه اسپانیایی El País منتشر شده است که این موضوع را بیشتر روشن می کند. گزارش شده است که شیمیدانی به نام Raphael Luque پس از تغییر افلیشن اولیه خود به دانشگاه KSU در عربستان از سمت تمام وقت خود در دانشگاه کوردوبا در اسپانیا تعلیق شده است. اعتقاد بر این است که این حرکت منجر به کاهش بیش از 140 رتبه در رتبه بندی شانگهای برای دانشگاه کوردوبا شده است. در حالی که Raphael Luque دریافت هرگونه پرداخت مستقیم از موسسات سعودی را به غیر از بودجه برای تحقیقات و هزینه های سفر خود رد کرده، برخی دیگر از محققان اسپانیایی دریافت پول را گزارش کرده اند. دانشگاه‌های اسپانیایی‌ از برخی خواسته‌اند از سمت‌های خود در عربستان صرف‌نظر کنند. برخی دیگر به دلیل تغییر افلیشین در ازای سود مالی تحت بررسی هستند.

از سال ۲۰۱۴، در رتبه بندی شانگهای تصمیم گرفته شد تا دیگر فقط افلیشین اولیه در نظر گرفته شود. به این صورت افلیشین ثانویه افراد دیگر در نظر گرفته نمی شد. بعد از آن اما عربستان تصمیم گرفت روی افریشین اولیه سرمایه گذاری کند. و تعداد افراد با افلیشن ثانویه اش کمتر شد.

در سال ۲۰۱۹، یک شیمیدان به نام میرا پتروویچ از اسپانیا، مدت کوتاهی پس از اینکه در فهرست HCR در سال 2018 قرار گرفت، از سوی دانشگاه ملک سعود (KSU) در عربستان سعودی ایمیلی دریافت کرد که فکر می‌کرد برای دعوت به همکاری است. اما بلافاصله پس از آن، یک ایمیل صریح دریافت کرد که از او می خواست در ازای دریافت 70000 بورو، افلیشین اصلی خود را به KSU تغییر دهد. پتروویچ رد کرد، زیرا این پیشنهاد فاقد محتوای آکادمیک بود.

سه چهارم افراد حاضر در لیست HCR از عربستان، افلیشن ثانویه از کشورهای دیگر دارند. این برای آمریکا و اسپانیا به ترتیب ۲ و ۱۳ درصد است.

بسیاری در جامعه علمی پژوهشی، اتکا بر سیستمهای رتبه بندی را مورد نقد قرار داده اند. چرا که باور دارند این روشها اولویتهای دانشگاهها را تغییر می‌دهند و از طرفی هم نمی‌توانند ارزش واقعی دانشگاهها را مشخص کنند.

استفاده از شاخص‌های کمی مبتنی بر علم سنجی می‌تواند مشکل‌ساز باشد، زیرا می‌توان آن‌ها را به راحتی دستکاری کرد. بنابراین توصیه می شود از این شاخص ها فقط به عنوان یکی از معیارها و نه به عنوان معیار قطعی و نهایی اندازه گیری استفاده شود. باید محدودیتهای این شاخص ها را دانست و در استفاده از آنها دقت کافی داشت

@Scientometric

خوشبختانه فعلا دسترسی به پابمد در ایران برقرار شده و امیدوارم پایدار بماند. در این مدت حدودا دو هفته، هیچ مسئولی از وزارت بهداشت و ارتباطات در این مورد صحبتی نکردند و حتی به روی خود هم نیاوردند.
@Scientometric

یک مقاله نامه به سردبیر، در مجله ی Journal of Medical Virology منتشر‌ شده و محقق ضمن نقد کردن مقاله مربوط به مطالعه فاز یک واکسن کووید-۱۹ از نورا، از این که این مقاله با چنین ایراداتی اصلا چاپ شده متعجب شده و اشاره کرده رترکشنِ (ابطال و باز پسگیری) آن احتمالا لازم است.

حتی عنوان شده بسیاری از رفرنسهای استفاده شده نامرتبط و ناصحیح است.

جدای از ایرادات مطرح شده، اشاره شده که درمورد تاثیرگذاری بالینی واکسن هم نگرانی وجود دارد. مثلا از بین ۱۵ نفری که دز ۸۰ میکروگرمی را دریافت کرده‌اند، ۹ نفر تیتر آنتی بادی خنثی کننده کمتر از ۱/۱۶ مقدار مشاهده شده برای نمونه سرم اکثر افراد بهبود یافته از کووید-۱۹ داشته‌اند. این با واکسن نووکس مقایسه شده که میانگین تیتر آنتی بادی خنثی کننده آن بیشتر از ۴ برابر بوده است.

نورا ساخت علوم پزشکی بقیه الله بوده و در این مقاله از تضاد منافع هم صحبت شده است.

@Scientometric

برنامه ChatGPT برای گوشی آیفون

کاربران IOS (و بزودی آندروید) حالا می‌توانند از برنامه ChatGPT (به جای وبسایت) روی گوشی خود استفاده کنند. قبل از نصب برنامه، باید نسخه IOS خود را به روز رسانی کرده باشید.

لینک دانلود از اپ استور

@Scientometric

راهنمای مراقبت و استفاده از حیوانات آزمایشگاهی در امور علمی در ایران

نسخه فارسی:
https://ethics.research.ac.ir/docs/pages/Guideline-Res.pdf

نسخه انگلیسی:
https://ethics.research.ac.ir/docs/pages/Guideline-En.pdf

مقاله گایدلاین در مجله Lab Animal

https://www.nature.com/articles/s41684-021-00871-3
https://rdcu.be/cy5SP



کانال تلگرامی @Scientometric

موفقیت برنامه ChatGPT در آزمونی به سبک آزمون بورد رادیولوژی!


برنامه ChatGPT نسخه ۴، بدون آموزش قبلی خاصی در زمینه رادیولوژی، توانسته تا در یک امتحان به سبک امتحان بورد رادیولوژی به ۸۱٪ از سوالات (۱۲۱ مورد از ۱۵۰ سال) پاسخ درست دهد. این برای نسخه ۳/۵ از ChatGPT برابر با ۶۹٪ (۱۰۴ از ۱۵۰) بوده است و نسخه ۳/۵ هم توانسته تا نمره نزدیک به نمره قبولی در این آزمون را که پاسخگویی به ۷۰٪ سوالات بوده، کسب کند.

در این مطالعات (برای نسخه ۴ و برای نسخه ۳/۵) که در مجله رادیولوژی منتشر شده، ۱۵۰ سوال چندگزینه ای (بدون تصویر و Imaging)، مطابق با سبک، محتوا و دشواری امتحانات بورد رادیولوژی آمریکا و رویال کالج کانادا طراحی شده بوده است.

@Scientometric

خلاصه از سرمقاله امروز مجله لنست و طبق گزارشهای سازمان عفو بین الملل و سازمان ملل متحد:

اگر چین را در نظر نگیریم، بیشترین تعداد اعدام در ۲۰۲۲ در ایران بوده و ۹۳% از کل اعدام های دنیا هم در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا بوده است. از ۳۲۵ اعدام مرتبط با مواد مخدر در ۲۰۲۲، ۲۵۵ مورد در ایران و ۵۷ مورد در عربستان بوده است. دفتر کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد گزارش داده است که در هفته‌های اخیر حداقل ۴۵ نفر از اقلیت های قومی در ایران اعدام شده‌اند.

به گزارش سازمان عفو بین الملل، تعداد اعدام های ثبت شده در سال ۲۰۲۲، نسبت به سال قبلش، ۵۳% افزایش داشته است.در ۲۰۲۲، کشورهای با بیشترین اعدام به ترتیب چین (هزاران)، ایران (۵۷۶)، عربستان (۱۹۶)، مصر (۵۶) و آمریکا (۱۸) بوده اند.


مجازات اعدام هم بی اثر و هم غیر اخلاقی است. واقعیت این است که این نوع مجازات قادر به بازدارندگی افراد از ارتکاب جرم نمی‌باشد و به عنوان یک روش خشونت‌آمیز و وحشیانه شناخته می‌شود. درگیری پزشکان در اعدام خلاف مسئولیتهای اخلاقی و ارزشهای حرفه ای آنان است.

در سال ۱۹۹۶، یک توافقنامه جهانی به نام میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی منعقد شد. یکی از قوانین این توافقنامه به نام ماده ۶ می گوید که مجازات اعدام فقط برای جدی ترین جرایم باید اعمال شود. با این حال، در برخی مناطق با حکومت‌های دیکتاتوری، اغلب از مجازات اعدام به عنوان راهی برای ساکت کردن مردمی که علیهشان اعتراض کرده اند، استفاده می‌کنند. این دولت ها همچنین از مجازات اعدام برای اعمال باورهای خود در مواردی مانند مصرف مواد مخدر و حقوق افراد LGBTQ+ استفاده می کنند.

۱۱ کشور در جهان وجود دارند که در آنها عضویت در جامعه LGBTQ+ می تواند منجر به مجازات اعدام شود.

در سطح جهانی، کسانی که از نظر وضعیت اقتصادی و اجتماعی در شرایط نامساعدی قرار دارند، بیشتر با این مجازات شدید روبرو می شوند.

در برخی از کشورها، پزشکان در اعدام نقش دارند. آنها وضعیت ذهنی فرد و علائم حیاتی را زیر نظر می گیرند و مرگ را تایید می کنند. با این حال، بسیاری از سازمان های حرفه ای و حقوق بشری با مشارکت آنها مخالف هستند. آنها معتقدند که دخالت پزشکان در هر بخشی از روند اعدام غیراخلاقی است. انجمن پزشکی جهانی و انجمن پزشکی آمریکا دستورالعمل‌هایی دارند که از دخالت پزشکان در اعدام جلوگیری می‌کند. با وجود این، برخی از پزشکان هنوز در اعدام ها کمک می کنند. برخی استدلال می کنند که این برای کاهش رنج اعدامیان است، در حالی که برخی دیگر ممکن است به این کار مجبور شوند.

انجمن های پزشکی در بسیاری از کشورهایی که مجازات اعدام وجود دارد (مثل چین و ایران و عربستان) ، به موارد اخلاقی حضور پزشکان در اعدامها نمی پردازند. موضع سازمان جهانی بهداشت هم نامشخص است.

مجازات اعدام غیرانسانی و نقض حق اساسی زندگی است. دخالت پزشک این نقض مستمر از حقوق بشر را ممکن می‌سازد و چهار ستون اخلاق پزشکی (سودمندی، عدم سوء استفاده، اتونومی و عدالت) را تضعیف می‌کند.

محکومیت جهانی مجازات اعدام توسط پزشکان و انجمن های پزشکی یک گام اساسی در مسیر لغو آن است.

@Scientometric

مقاله ای با عنوان سرکوب و ایجاد محدودیت برای دانشگاهیان و آموزش مدارس در ایران در جریان انقلاب زن، زندگی، آزادی" در مجله‌ی Biochemistry and Cell Biology منتشر شده است. من اینجا قسمتهایی از متن اصلی را (از ترجمه ارائه شده) قرار می‌دهم. محققین سعی کرده اند تا ادعاهای خود در مورد احکام مختلفی که اساتید و دانشجویان دریافت کرده اند ‌و همین طور آمار مسمومیتهای دانش آموزی را مخصوصا به کمک نمودارهای متعدد روایت کنند.

در مقاله، نویسندگان این طور گفته اند که “مرگ غم انگیز مهسا امینی، برای اتهام ناچیز نداشتن حجاب کامل، در گشت ارشاد موجب گسترش آشوب مدنی در تمامی شهرها در ایران علیه حکومت ظالم با هدایت زنان تحت شعار “زن، زندگی، آزادی” گردید. در طول ناآرامی ها تا به امروز، نیروهای امنیتی رژیم بیش از ۶۰۰ نفر را کشته و بیش از ۳۰۰۰۰ نفر از جمله دانشجویان را بازداشت کرده است. به دنبال دادگاه های کذایی، معترضان با احکام غیر انسانی از جمله اعدام روبرو شده اند.”

محققین ادعا کرده اند که “طبق آخرین گزارشات فعالین حقوق بشر و اتحادیه انجمن دانشجویان ایران تا روز ۲۳فوریه ۲۰۲۳، حداقل ۲۱ استاد به علت همراهی و حمایت حقوق دانشجویان، تعلیق، اخراج یا ممنوع از تسهیلات آموزشی و تحقیقاتی شده اند. بعد از آن، براساس گزارشی در اول مارچ، ۴ استاد دیگر اخراج، ۳ استاد تعلیق، ۱ استاد اخطار کتبی و ۱ استاد خانم به مدت ۳ هفته ربوده و سپس با وثیقه آزاد شده است.”

نویسندگان گفته اند که “در گزارشات منتشر شده در ۲۴ فوریه ۲۰۲۳ بیش از ۶۸۰ دانشجو در طول تظاهرات ضد رژیم دستگیر شده اند که تقریبا نیمی دختر بوده‌اند. از آن هنگام براساس گزارش روز ۱۶ مارچ، بیش از۴۶ دانشجو هم دستگیر شده اند. آمار دقیق اساتید و دانشجویان دستگیر شده هنوز در دسترس نیست و باید مشخص بشود.”

محققین در ادامه این طور ادعا کرده اند که “رژیم ج.ا در جهت هراس افکنی هماهنگ بین دختران دانش آموز و خانواده هایشان آن ها را به صورت تعمدی هدف آماج این حملات قرار داده است. در ۳ماه گذشته، بیش از ۱۳۰۰۰ دانش آموز دبستانی و دبیرستانی -اکثرا دانش آموزان دختر- به علت موجی از حملات شیمیایی بیمار شده اند. طبق آخرین گزارشات فعالین حقوق بشر، بیش از ۲۸۰مدرسه در حداقل ۳۰ استان مورد آماج این حملات گسترده در کشور بوده اند.”

در پایان محققین خواسته خود را به این شکل عنوان کرده اند که “ما گروهی از اساتید و محققین بین المللی دانشگاهی مصرانه خواستار توقف کیفر خواست های ناعادلانه اساتید و دانشجویان و مجازات هایی نظیر زندان، اخراج و اعدام به دلیل شرکت در تظاهرات مسالمت آمیز هستیم. ما مصرانه خواستار این هستیم که دانشگاه ها در سرتاسر دنیا صدای مخالفان باشند و راهکارهایی را برای کاستن این اثرات منفی رژیم ارائه بدهند. همچنین دولت های دنیا و سازمان های مردم نهاد باید اقدامات متناسب انجام
دهند.”

این مقاله سه نویسنده از کانادا دارد و به سرپرستی دکتر سعید قوامی نوشته شده است. در نهایت از ۹۳ نفر (با ۹۳ افلیشین از دانشگاههای مختلف)، که در تهیه این مقاله کمک کرده اند، تشکر شده است.

فایل پی دی اف مقاله (شامل متن انگلیسی و فارسی) در انتهای پست قرار دارد.

@Scientometric

همان طور که قبلا هم مشخص کرده بودم، پرکارترین محقق ایرانی از نظر تعداد مقاله و همین طور شاخص اچ، دکتر امیر حسین صاحبکار از علوم پزشکی مشهد می باشند. ایشان تا به حال 1700 مقاله در مجلات نمایه در اسکپوس منتشر کرده اند و از طرفی شاخص اچ ایشان هم 124 می باشد. بعد از ایشان، بیشترین شاخص اچ متعلق به دکتر رضا ملک زاده می باشد (122).

در حالی که تابه حال، دکتر امیر حسین صاحبکار، مقاله رترکت شده نداشتند، به تازگی یکی از مقالات ایشان که در مجله BMC Medicine در دسامبر 2019 منتشر شده بود، حالا به علت اصلی Manipulation of Images رترکت شده است.

دکتر صاحبکار در سالهای 2021 و 2022 به ترتیب در نشر 342 و 252 مقاله همکاری داشته اند. این تعداد برای 2023 و تا این لحظه برابر با 82 می باشد.
@Scientoemtric

هزینه انسانی تحریم‌های اقتصادی و روشها و راهبردهای ایجاد تاب‌آوری در نظام سلامت: مروری بر مطالعات در ایران

این عنوان مقاله ای مروری است که به سرپرستی دکتر رضا مجد زاده در مجله‌ی The International Journal of Health Planning and Management منتشر شده است.

در این مقاله این طور عنوان شده است که:

هیچ تحریم هوشمندی وجود ندارد. حتی اگر داروها و لوازم ضروری از رژیم تحریم مستثنی شوند، تحریم های اقتصادی به طور اجتناب ناپذیری بر سلامت جامعه تأثیر می‌گذارد.

اعتقاد بر این است که تحریم‌های اقتصادی اثرات نامطلوبی بر سلامت ایرانیان داشته و مشکلات مالی قابل توجهی در دسترسی به خدمات بهداشتی و درمانی ایجاد می‌کند.این مشکلات بیشتر بر گروه های حاشیه نشین و آسیب پذیر تأثیر می گذارد.

تحریم‌های اقتصادی با تأثیر منفی بر دسترسی به خدمات بهداشتی، به نظام سلامت ایران آسیب می‌رساند. علاوه بر آن، تحریم ها می‌توانند بر تحقیقات و آموزش سلامت نیز تأثیر منفی بگذارد.

اندازه گیری کمی اثرات تحریم‌های اقتصادی بر سلامت و پیامدهای آن دشوار است. یک روش تحقیق دقیق برای بررسی اثرات خاص تحریم‌های اقتصادی بر پیامدهای مختلف سلامت مورد نیاز است.


کمبود شواهد متقن در خصوص اقدامات موثر و عملی برای مقاوم‌سازی نظام سلامت در برابر تحریم‌های اقتصادی وجود دارد. اثربخشی و میزان این اقدامات باید مورد ارزیابی قرار گیرد. بیشتر اقداماتی که در منابع علمی پیدا می‌شود بر تقویت حاکمیت نظام سلامت (health system governance) متمرکز است.

@Scientometric

پایان نامه فروشی (کار علمی و فرهنگی)
از سریال فوق لیسانسه‌ها
@Scientometric

تقریبا 10% از پایان نامه های PhD و ارشد کشور توسط #پایان_نامه فروشها تهیه می شود.
طنز پایان نامه نویسی توسط #دکتر_ببعی (قدیمی اما تاثیرگذار)
ببعی غدد هریسون را مسلط است و برای هر فصل ، 3 کاهو میگیرد!

با تصمیم شورای انضباطی مرکزی وزارت بهداشت، هشت دانشجوی علوم پزشکی تبریز به محرومیت از تحصیل و تبعید محکوم شدند.

هشت دانشجوی علوم پزشکی تبریز با احکام ۱ الی ۲ ساله محرومیت از تحصیل و تبعید به شهرهای اهواز، سمنان، کاشان، ارومیه و اردبیل رو به رو شدند.  این حکم‌ها به علت شرکت این دانشجویان در تجمع ۱۶ اسفند ۱۴۰۱ که در اعتراض به مسمومیت گسترده مدارس بود، صادر شده است. 


میرمهدی موسویان دانشجوی رشته پزشکی ورودی مهر ۱۳۹۹ به چهار ترم محرومیت از تحصیل و تبعید تحصیلی به شهر سمنان

محمدامین سلطان زاده دانشجوی رشته پزشکی ورودی مهر ۱۳۹۹ به سه ترم محرومیت از تحصیل و تبعید تحصیلی به شهر کاشان

سهیلا سپیده دم دانشجوی رشته داروسازی ورودی ۱۳۹۴ به چهار ترم محرومیت از تحصیل و تبعید تحصیلی به شهر اهواز


علی پروین دانشجوی داروسازی ورودی ۱۳۹۸ به سه ترم محرومیت از تحصیل و تبعید تحصیلی به شهر اردبیل

الهه اشرف پور دانشجوی رشته پرستاری ورودی ۱۴۰۰ به دو ترم محرومیت از تحصیل و تبعید تحصیلی به شهر ارومیه

رضا انصاریان دانشجوی رشته پزشکی ورودی ۱۳۹۷ به سه ترم محرومیت از تحصیل و تبعید تحصیلی به شهر ارومیه

بر أساس اخبار منتشر شده در کانال خبری دانشجوی علوم پزشکی تبریز، علاوه بر این ۶ نفر، دو دانشجوی دیگر هم به تعلیق از تحصیل و تبعید محکوم شده‌اند. 

این حکم‌ها در حالی صادر شده‌اند که در چند وقت گذشته و با احتمال صدور چنین حکم‌هایی برای این دانشجویان، دانشجویان علوم پزشکی تبریز و دانش‌آموختگان این دانشگاه اقدام به امضای طومارهایی جداگانه در اعتراض به این حکم‌های احتمالی کرده بودند. همچنین اساتید این دانشگاه تلاش‌هایی برای لغو حکم این دانشجویان انجام داده‌اند که بی‌نتیجه بوده و در نهایت شورای انضباطی وزارت بهداشت چنین احکامی را برای این دانشجویان صادر کرده است.
 

لینک گزارش از روزنامه شرق


چند روز قبل مقاله ای در مورد ایجاد محدودیت ها برای دانشگاهیان در ایران قرار داده بودم که از لینک زیر می‌توانید آن را بخوانید:

https://news.1rj.ru/str/scientometric/6312

هفتمین مقاله رترکت شده از برنده جایزه نوبل پزشکی در 2019

این محقق، Gregg Semenza از هاپکینز، با شاخص اچ 196 و بیش از 190 هزار سایتیشن می باشد و قبلا چند مقاله از این محقق از مجله ی PNAS هم رترکت شده بود و حالا مقاله دیگری از مجله انکوژن نیز از وی رترکت شده است. از علل رترکت مقالات استفاده از تصاویر تکراری و مشابه بوده است.
@Scientometric

«علم‌ در ایران، قربانی آشفتگی سیاسی»، عنوان مقاله کارسپاندنس در مجله لنست می‌باشد که دیروز منتشر شده است.

مقاله با اشاره به تاریخ غنی و درخشان ایران از نظر دستاوردهای علمی شروع می‌شود و سپس در ادامه، مشکلاتی که در چند دهه گذشته مانع پیشرفت ایران در بسیاری از زمینه ها و به‌ویژه آموزش عالی شده را بر می‌شمارد.

از جمله به یکی از اولین چالش‌ها در انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ با اثرات منفی بر آموزش عالی اشاره می‌شود: تعطیلی سه ساله دانشگاهها، پاکسازی اساتید و دانشجویان، اسلامی سازی برنامه های درسی، سیاستهای تفکیک جنسیتی و فرار مغزها.

همین طور درگیری با کشورهای غربی مخصوصا بر سر برنامه هسته ای که منجر به تحریمهای گسترده شد و به این ترتیب دسترسی دانشمندان ایرانی به آخرین فناوری ها دشوار و امکان همکاری بین المللی کمتر شد.

در ادامه به برخی سیاستهای دولت اشاره شده که گاهی در تضاد با پیشرفت علمی در ایران بوده است. به عنوان مثال برخی دانشمندان در ایران به دلیل تحقیقات یا دیدگاههای سیاسی خود با آزار و اذیت و یا زندان مواجه شده اند.

در مقاله در مورد خروج‌ آمریکا از برجا‌م هم گفته شده و از آن به عنوان ضربه سختی به امیدها برای پیشرفت ایران یاد شده است.گرچه مقامات ایران تلاش داشته اند تاثیر خروج آمریکا را کم اهمیت جلوه بدهند.

در مقاله این طور گفته شده که پس از مرگ مهسا امینی در بازداشت گشت ارشاد، اوضاع بدتر از قبل و غیر قابل کنترل شده است. دانشگاهها به کانون اعتراضات تبدیل شده اند و سرکوب در دانشگاه رخ داده و دانشگاهیان با افزایش فشار و خطر از جمله دستگیریهای خودسرانه، ارعاب و حتی خشونت مواجه شده اند.

نویسنده در ادامه این طور گفته که فضای سیاسی کنونی، تحریم‌های اقتصادی و کمبود فرصت‌های پژوهشی، ادامه‌ی کار و پیشرفت را برای دانشمندان در ایران به طور فزاینده‌ای دشوار کرده و‌ فرار مغزها ممکن است بدتر شود. اگر این روند ادامه پیدا کند، می تواند پیامدهای جدی برای پیشرفت و توسعه علمی ایران و همین طور پیامدهای گسترده‌تری برای حقوق بشر و ارزش های دموکراتیک کشور داشته باشد.
شناخت وضعیت اسفبار دانشمندان ایرانی و برداشتن گام‌هایی برای حمایت از آنها برای ارتقای دانش و کمک به جامعه، چه در ایران و چه در سطح جهانی، ضروری است.

با وجود چالش های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی، مردم ایران همچنان قدرت و استقامت قابل توجهی از خود نشان می دهند. آنها تعهد خود را به دموکراسی و حقوق بشر و عزم خود را برای غلبه بر موانعی که با آن روبرو هستند نشان داده اند.
در نهایت نویسنده ابراز امیدواری برای آینده کرده و گفته با شناخت تاریخ و یادگیری از درس های آن، می توانیم در جهت آینده ای بهتر برای همه تلاش کنیم. و برای کشوری مانند ایران، با میراث فرهنگی غنی و سابقه غلبه بر ناملایمات، در سال های پیش رو می توان بسیار امیدوار بود.

@Scientometric

نورالینک و تراشه‌های مغزی
بخشی از نوشته پوریا ناظمی

ایلان ماسک، با بازنشر توییتی اعلام کرد که یکی از شرکت‌های زیرمجموعه وی، نورالینک موفق شده است مجوز سازمان نظارت بر دارو و غذای ایالات‌متحده برای آغاز کارآزمایی بالینی تراشه‌های مغزی این شرکت را دریافت کند.

این شرکت چند ماه پیش با نشان دادن آزمایشی بر روی یک میمون که به کمک این تراشه می‌توانست بدون استفاده از دست با صفحه تصویر تعامل برقرار کند به صدر خبرها آمده بود و حالا به نظر می‌رسد آزمایش بخش انسانی آن به‌زودی آغاز شود.


این طرح دربردارنده دو مؤلفه خواهد بود. مؤلفه اول عمل جراحی رباتیکی است که تراشه را در مغز قرار خواهد داد و بخش دوم خود تراشه است که باهدف ایجاد ارتباط واسطه میان مغز و ماشین طراحی شده است.

بر اساس فراخوان شرکت نورالینک به نظر می‌رسد در گام اول این تراشه برای افرادی که دارای ناتوانی‌های فیزیکی مانند مشکلات حرکتی یا بینایی هستند مورد آزمون قرار خواهد گرفت.


تا همین‌الان شرکت‌های تجاری دیگری ازجمله نروتک و سینکرو، مجوزهای آزمون بالینی انسانی را در اختیار دارند و حداقل بر روی ۴۲ نفر این تراشه‌های آزمایشی نصب‌شده است که در برخی از موارد با موفقیت جدی و چشمگیری همراه بوده است.

تفاوت عمده نورالینک با نمونه‌های قبلی و بر اساس ادعای مهندسان آن این است که این شرکت قصد دارد تراشه‌ها را به روشی تهاجمی‌تر و همین‌طور با استفاده از توان پهنای باند بیشتری ایجاد کند که کاربرد آن فراتر از روش‌های درمانی شامل فرآیندهای افزایش توانایی افراد نیز بشود.

فراتر از نورالینک:
روز گذشته نیویورک تایمز گزارشی از پژوهشی منتشر کرد که نتایج آن روز چهارشنبه  در مجله نیچر منتشرشده بود و نمونه درخشانی از کاربردهای چنین تراشه‌هایی بود.


این تحقیق در مورد شخصی به نام گرت-جان اوسکام صورت گرفته بود. او در سال ۲۰۱۱ و زمانی که در چین بود در بک حادثه موتورسواری آسیب دید و از ناحیه کمر به پایین فلج شد.


تیمی تحقیقاتی در سوئیس با نصب ایمپلنت یا تراشه‌ای درون مغز وی موفق شدند میان مغز وی و اعصاب ستون فقرات وی پل بزنند و اکنون این فرد می‌تواند با کمک عصا و پس از ۱۲ سال راه برود.

در حال حاضر این تراشه‌ها به‌صورت عمومی و رایج در بازار عرضه نشده‌اند و اگرچه امیدهای زیادی وجود دارد که با تحقیق فاز بالینی برخی از آن‌ها برای درمان‌های وسیع عمومی ساخته و در اختیار مردم قرار گیرند اما اکنون چنین درمان‌هایی برای همگان در دست نیست.


@Scientometric