NEW BOT Телеграм, страница

به نام خدا

#فواید_نردبان_استنتاج
#خطاهای_شناختی_وادراکی
#مدل_ذهنی
#الگوهای_ذهنی
#ارتباط
#پیامد_رفتار
#طرحواره
#اعتمادبنفس

بخش اول

گزارش زیر ادامه طرح درس یادگیری نردبان استنتاج است. این گزارش برای دو جلسه است که بین آنها یک هفته فاصله دارد.

وارد کلاس شدم و با بچه ها به صورت دایره نشستیم. خودم هم بین آنها نشستم و پرسیدم از نردبان استنتاج چه خبر؟

«نردبان باعث می شود که بفهمیم نحوه فکر کردن ما چقدر روی کارهای ما تأثیر می گذارد»

سپس از بچه ها پرسیدم اطلاعات دنیای واقعی چه ویژگی هایی دارند؟
«ما تمام آن را نمی دانیم و از آن خبر نداریم»

پرسیدم، دانستن این موضوع چه کمکی به ما می کند؟
«باعث می شود که بدانیم به همه چیز دسترسی نداریم و حداقل قضاوت های مان را کم کنیم»
«باعث می شود همدیگر را بهتر درک کنیم. مثلا من دیروز یک رفتاری کرده بودم و مادرم فکر کرده بود که من بی ادبی کرده ام اما وقتی با نردبان استنتاج به او توضیح دادم که چطور فکر کرده ام، مادرم متوجه شد که من خیلی ناراحت بودم و اصلا بی ادبی نکرده ام»

بعد از آنها پرسیدم حالا اینکه بدانیم ذهن ما از کل اطلاعاتی که به آنها دسترسی ندارد، یک بخشی را انتخاب می کند، چه کمکی به ما می کند؟
«باعث می شود که حواس مان باشد که ممکن است یک چیزهایی را دوست نداشته باشیم یا مورد علاقه ما نباشد و هیچ وقت هم به آنها توجه نکنیم»
«باعث می شود بفهیمم به بعضی از چیزها توجه نداریم و تمرین کنیم به آنها هم توجه کنیم»
«باعث می شود حسادت مان کم شود» از او پرسیدم چگونه؟ گفت: «وقتی بدانم که ممکن است اطلاعات اشتباهی را انتخاب کرده باشم و یا اطلاعات دیگری باشد که من نمی دانم حسودی نمی کنم»
«باعث می شود بفهمیم در خیلی از تصمیم های مان اطلاعات را اشتباه انتخاب کردیم و روی اطلاعات غلط فرضیه ساختیم و نتیجه گرفتیم و اقدام کردیم و بعد همه چیز را خراب کرده ایم. مثلا چند سال پیش تولدم بود و یکی از اقوام هم به رحمت خدا رفته بود. در خانه مان خبری از تولد نبود و من فکرکردم که دیگر برای من تولد نمی گیرند و کلی بدرفتاری کردم. شب به خانه مادربزرگم رفتیم و وقتی وارد شدیم برایم تولد گرفته بودند و من کلی شرمنده شدم»

سپس یک نفر از بچه ها پرسید: من یک سوال جدی برایم ایجاد شده است، چرا با وجود اینکه بعضی وقت ها می دانیم اطلاعاتی که داریم انتخاب می کنیم اشتباه است، اما باز هم همان را انتخاب می کنیم و به همان صورت فرضیه می سازیم؟
زمان کلاس مان داشت تمام می شد، به او گفتم این سوال خیلی مهمی است و اگر اجازه دهی الان درباره اش با هم صحبت نکنیم و کمی روی آن فکر کنیم.

پای تخته رفتم و روی آن نوشتم: خطاهای ادارکی و خطاهای شناختی و به بچه گفتم همانطور که خودتان گفتید ذهن ما نه تنها بعضی از اطلاعات را انتخاب می کند، ممکن است همان هایی را که انتخاب کرده است با خطا انتخاب کند. به این خطاها، خطاهای ادارکی و خطاهای شناختی می گویند.

بعد از بچه ها پرسیدم چه کسانی به اینترنت دسترسی دارند و راحت می توانند از آن استفاده کنند؟ همه دست های خود را بلند کردند. گفتم می خواهم گشت و گذاری در اینترنت بزنید و راجع به این خطاها اطلاعاتی به کلاس بیاورید و هر کدام تان برای ارائه حداقل سه تا از آنها آمادگی داشته باشد.
برای ارائه از شیوه های خلاقانه استفاده کنید، نمایش بسازید یا داستان بنویسید و یا تصویر مرتبط بیاورید. یک سایت هم به آنها معرفی کردم.
کلاس به پایان رسید.

در جلسه بعدی همه بچه ها با دست پر آمده بودند.

نفر اول برای خودش یک یار انتخاب کرده بود و یک نمایش برای خطای دید اجرا کردند. موضوع نمایش ندیدن درست سوال ها سر امتحان و پیدا کردن جواب های غلط بود.

نفر دوم اقدام عجیب و جالبی انجام داده بود. با خودش برگه هایی از اختلال رفتاری اضطراب، وسواس و اختلال توهم و افسردگی آورده بود و شروع به توضیح کرد. کمی که از توضیحش گذشت به او گفتم: فکر کنم یک خطایی پیش آمده، برخی از مطالبی که داری توضیح می دهی خطاهای ادراکی یا شناختی به حساب نمی آیند. گفت: من فکر می کنم خطا هستند، کسی که وسواس دارد مدام فکر می کند که دستش کثیف است و باید دستش را بشوید در حالیکه واقعا دستش کثیف نیست. به حرف های او فکر کردم، به نظرم درست می گفت و ارائه او پاسخ به آخرین سوال جلسه قبل بود؛ اینکه چرا بعضی وقت ها با وجود اینکه می دانیم داریم اشتباه انتخاب می کنیم اما باز هم همان را تکرار می کنیم.

سرم را به علامت تایید حرفش تکان دادم و گفتم قبوله، تو درست می گویی، متشکرم که انقدر خوب به خطاها فکر کردی، لطفا توضیحاتت را تکمیل کن.

توضیحاتش را که تکمیل کرد و تعدادی از دانش آموزان هم مثال هایی درباره وسواس هایی که داشته اند تعریف کردند.

ادامه دارد ...
@SocialSystemsThinking

87 views17:48