مساله #جمعیت
جمعیت در سطح کشوری
قسمت اول: توجه به نرخ #مهاجرت
در بررسی جمعیت در سطح کشوری، علاوه بر «نرخ زاد و ولد» و «نرخ مرگ و میر»، «نرخ مهاجرت» هم اهمیت پیدا می کند. بعضی کشورها مهاجر پذیر هستند و بعضی کشورها مهاجر می فرستند.
به فهرستی از کشورهای مهاجر پذیر توجه کنید:
امریکا ۴۶ میلیون نفر
آلمان ۱۲ میلیون نفر
روسیه ۱۱ میلیون نفر
عربستان سعودی ۹ میلیون نفر
انگلستان، کانادا، فرانسه و امارات هرکدام حدود ۸ میلیون نفر
استرالیا ۷ میلیون نفر
اسپانیا و ایتالیا هرکدام حدود ۶ میلیون نفر
در فهرست کشورها که نگاه می کنیم، تعداد کشورهایی که بیش از ۲۰ درصد جمعیتشان مهاجر است، کم نیست و حتی کشورهایی هستند که بیش از ۸۰ درصد جمعیتشان مهاجر است.
ایران از کشورهایی است که هم مهاجر پذیر است و هم مهاجر می فرستد. حدود پنج میلیون ایرانی خارج از ایران زندگی می کنند و حدود سه میلیون نفر مهاجر از سایر کشورها در ایران زندگی می کنند. البته کیفیت سطح تحصیلی و کاری این دو گروه متفاوت است. مهاجرهایی که به ایران می آیند متوسط سطح تحصیلات پایینی دارند و مهاجرهایی که ایران را ترک می کنند متوسط سطح تحصیلاتشان بالاست. این فرآیند، متوسط تحصیلات در کشور و کیفیت نیروی انسانی شاغل را کاهش می دهد.
طی سالهایی که به شرکت های بزرگ مهندسی کشور مشاوره داده ام، همیشه «نرخ بالای مهاجرت پرسنل توانمند» از بزرگترین دغدغه های این سازمانها بوده است. طی این فرآیند، افراد با سابقه کم به این سازمان ها می آیند و پس از کسب تجربه و در دورانی که بالاترین عملکرد کاری را دارند، با مهاجرت از کشور خارج می شوند.
https://news.1rj.ru/str/systemsthinking
جمعیت در سطح کشوری
قسمت اول: توجه به نرخ #مهاجرت
در بررسی جمعیت در سطح کشوری، علاوه بر «نرخ زاد و ولد» و «نرخ مرگ و میر»، «نرخ مهاجرت» هم اهمیت پیدا می کند. بعضی کشورها مهاجر پذیر هستند و بعضی کشورها مهاجر می فرستند.
به فهرستی از کشورهای مهاجر پذیر توجه کنید:
امریکا ۴۶ میلیون نفر
آلمان ۱۲ میلیون نفر
روسیه ۱۱ میلیون نفر
عربستان سعودی ۹ میلیون نفر
انگلستان، کانادا، فرانسه و امارات هرکدام حدود ۸ میلیون نفر
استرالیا ۷ میلیون نفر
اسپانیا و ایتالیا هرکدام حدود ۶ میلیون نفر
در فهرست کشورها که نگاه می کنیم، تعداد کشورهایی که بیش از ۲۰ درصد جمعیتشان مهاجر است، کم نیست و حتی کشورهایی هستند که بیش از ۸۰ درصد جمعیتشان مهاجر است.
ایران از کشورهایی است که هم مهاجر پذیر است و هم مهاجر می فرستد. حدود پنج میلیون ایرانی خارج از ایران زندگی می کنند و حدود سه میلیون نفر مهاجر از سایر کشورها در ایران زندگی می کنند. البته کیفیت سطح تحصیلی و کاری این دو گروه متفاوت است. مهاجرهایی که به ایران می آیند متوسط سطح تحصیلات پایینی دارند و مهاجرهایی که ایران را ترک می کنند متوسط سطح تحصیلاتشان بالاست. این فرآیند، متوسط تحصیلات در کشور و کیفیت نیروی انسانی شاغل را کاهش می دهد.
طی سالهایی که به شرکت های بزرگ مهندسی کشور مشاوره داده ام، همیشه «نرخ بالای مهاجرت پرسنل توانمند» از بزرگترین دغدغه های این سازمانها بوده است. طی این فرآیند، افراد با سابقه کم به این سازمان ها می آیند و پس از کسب تجربه و در دورانی که بالاترین عملکرد کاری را دارند، با مهاجرت از کشور خارج می شوند.
https://news.1rj.ru/str/systemsthinking
مساله #جمعیت
جمعیت در سطح کشوری
قسمت دوم: هرم جمعیتی
تصویر بالا هرم جمعیتی ایران را نشان می دهد.
اعداد سمت چپ درصد مردان و اعداد سمت راست درصد زنان در هر گروه سنی، از کل جمعیت کشور را نشان می دهند.
هرم جمعیتی کشور نشان می دهد که جمعیت ۲۵ تا ۲۹ سال و ۳۰ تا ۳۴ سال بیشترین عرض هرم را به خود اختصاص داده اند.
معنی جمله بالا را افرادی که در این گروه های سنی هستند با تمام وجود درک می کنند. این گروه ها کسانی هستند که ظرفیت های کشور برای حضور آنها در دوران دبستان و دبیرستان و دانشگاه و بازارکار آماده نبوده و به نسبت گروه های قبل از خود با مشکلات بیشتری مواجه بوده اند. این گروه ها زمانی به دنیا آمده اند که نرخ رشد جمعیت کشور حدود سه و نیم درصد بوده است.
از طرف دیگر، این دو گروه توسط گروه های بعد از خود یعنی ۲۰ تا ۲۴ و ۱۵ تا ۱۹ و ۱۰ تا ۱۴ سال پشتیبانی نمی شوند. یعنی ظرفیت هایی که طی ده سال در کشور توسعه داده شده است، بدون استفاده خواهند ماند. صندلی های خالی دانشگاه ها و بحران های آینده صندوق های بازنشستگی بخشی از اثرات این تغییرات خواهند بود.
این شکست در هرم جمعیتی و آسیب های مرتبط با آن، ناشی از سیاست کنترل جمعیتی شدیدی است که از سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۹۰ در کشور اجرا شد و موثرترین سیاست کنترل جمعیتی در دنیا لقب گرفت.
گروه ۵ تا ۹ سال و ۰ تا ۴ سال هم رشدی نسبی را نشان می دهد که ناشی از ورود گروه های ۲۵ تا ۲۹ سال و ۳۰ تا ۳۴ سال به سن ازدواج و فرزندآوری است و شکم دیگری به هرم جمعیتی کشور می دهد.
تغییرات هرم جمعیتی، آسیب های بزرگ و درازمدتی برای مردم ایجاد می کند و دوره های ظرفیت سازی و ظرفیت سوزی را در کشور به وجود می آورد.
سیاست جمعیتی مطلوب، سیاستی خواهد بود که منجر به تغییرات سریع در هرم جمعیتی نشود.
https://news.1rj.ru/str/systemsthinking
جمعیت در سطح کشوری
قسمت دوم: هرم جمعیتی
تصویر بالا هرم جمعیتی ایران را نشان می دهد.
اعداد سمت چپ درصد مردان و اعداد سمت راست درصد زنان در هر گروه سنی، از کل جمعیت کشور را نشان می دهند.
هرم جمعیتی کشور نشان می دهد که جمعیت ۲۵ تا ۲۹ سال و ۳۰ تا ۳۴ سال بیشترین عرض هرم را به خود اختصاص داده اند.
معنی جمله بالا را افرادی که در این گروه های سنی هستند با تمام وجود درک می کنند. این گروه ها کسانی هستند که ظرفیت های کشور برای حضور آنها در دوران دبستان و دبیرستان و دانشگاه و بازارکار آماده نبوده و به نسبت گروه های قبل از خود با مشکلات بیشتری مواجه بوده اند. این گروه ها زمانی به دنیا آمده اند که نرخ رشد جمعیت کشور حدود سه و نیم درصد بوده است.
از طرف دیگر، این دو گروه توسط گروه های بعد از خود یعنی ۲۰ تا ۲۴ و ۱۵ تا ۱۹ و ۱۰ تا ۱۴ سال پشتیبانی نمی شوند. یعنی ظرفیت هایی که طی ده سال در کشور توسعه داده شده است، بدون استفاده خواهند ماند. صندلی های خالی دانشگاه ها و بحران های آینده صندوق های بازنشستگی بخشی از اثرات این تغییرات خواهند بود.
این شکست در هرم جمعیتی و آسیب های مرتبط با آن، ناشی از سیاست کنترل جمعیتی شدیدی است که از سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۹۰ در کشور اجرا شد و موثرترین سیاست کنترل جمعیتی در دنیا لقب گرفت.
گروه ۵ تا ۹ سال و ۰ تا ۴ سال هم رشدی نسبی را نشان می دهد که ناشی از ورود گروه های ۲۵ تا ۲۹ سال و ۳۰ تا ۳۴ سال به سن ازدواج و فرزندآوری است و شکم دیگری به هرم جمعیتی کشور می دهد.
تغییرات هرم جمعیتی، آسیب های بزرگ و درازمدتی برای مردم ایجاد می کند و دوره های ظرفیت سازی و ظرفیت سوزی را در کشور به وجود می آورد.
سیاست جمعیتی مطلوب، سیاستی خواهد بود که منجر به تغییرات سریع در هرم جمعیتی نشود.
https://news.1rj.ru/str/systemsthinking
مساله #جمعیت
جمعیت در سطح منطقه ای
به طور معمول رشد جمعیت در مناطقی اتفاق می افتد که شرایط محیطی مناسبی برای زندگی وجود داشته باشند. دسترسی به آب شیرین و دسترسی به آبهای آزاد از مهمترین شرایط محیطی هستند که در طی قرن ها مورد توجه انسان ها بوده اند.
دسترسی به آبهای آزاد، امکان جابجایی ارزان قیمت کالاهای مورد نیاز و محصولات تولید شده در شهرها را به سایر نقاط فراهم می کند و دسترسی به آب، برای مصرف خانگی و برای تولید محصولات صنعتی و کشاورزی حیاتی است.
اغلب مناطق شهری بزرگ دنیا مانند توکیو و شانگهای و نیویورک و جاکارتا و ده ها منطقه شهری بزرگ دیگر، در نزدیکی آبهای آزاد و به خصوص در اطراف دلتای رودهای بزرگ توسعه پیدا کرده اند.
شهرهایی مانند تهران که نه دسترسی مناسب به آب شیرین دارند و نه به آبهای آزاد نزدیک هستند، از نظر اقتصادی کارایی پایینی دارند و نیازمند انتقال پرهزینه آب از حوضه های مجاور هستند.
با این حال تراکم جمعیت، صرفه مقیاس برای فعالیت ها و خدمات متنوعی فراهم می کند که جذب کننده جمعیت بیشتر است و حلقه جذابیت برای رشد شهری را به وجود می آورد.
در چنین شرایطی، اگر محدودیت های اقلیمی در نظر گرفته نشود و اقداماتی مانند انتقال آب بین حوضه ای ادامه پیدا کند، رشد جمعیت بیش از ظرفیت اقلیم ادامه پیدا می کند. در این شرایط هزینه های رفع محدودیت ها و تشدید آسیب های زیست محیطی، هزینه زندگی را افزایش و کیفیت زندگی را کاهش می دهد.
از طرف دیگر، با رشد تکنولوژی و ایجاد زیرساخت هایی مانند قطارهای پرسرعت و افزایش ضریب نفوذ تلفن همراه و دسترسی فراگیر به اینترنت پرسرعت و ارایه خدمات متنوع مبتنی بر اینترنت همراه، امکان دستیابی به صرفه مقیاس و کارایی، بدون تمرکز مکانی ایجاد شده است. در چنین شرایطی در شهرهای کوچک و حتی روستاها هم امکان ارایه خدمات مناسب و ایجاد اشتغال مولد فراهم می شود.
با این مقدمات، به نظر می رسد سیاست مطلوب، توقف اقداماتی مانند انتقال آب بین حوضه ای (برای رفع محدودیت های زیستی کلان شهرها)، و توسعه زیرساخت های لازم برای افزایش کیفیت زندگی در شهرهای کوچک و روستاهاست.
https://news.1rj.ru/str/systemsthinking
جمعیت در سطح منطقه ای
به طور معمول رشد جمعیت در مناطقی اتفاق می افتد که شرایط محیطی مناسبی برای زندگی وجود داشته باشند. دسترسی به آب شیرین و دسترسی به آبهای آزاد از مهمترین شرایط محیطی هستند که در طی قرن ها مورد توجه انسان ها بوده اند.
دسترسی به آبهای آزاد، امکان جابجایی ارزان قیمت کالاهای مورد نیاز و محصولات تولید شده در شهرها را به سایر نقاط فراهم می کند و دسترسی به آب، برای مصرف خانگی و برای تولید محصولات صنعتی و کشاورزی حیاتی است.
اغلب مناطق شهری بزرگ دنیا مانند توکیو و شانگهای و نیویورک و جاکارتا و ده ها منطقه شهری بزرگ دیگر، در نزدیکی آبهای آزاد و به خصوص در اطراف دلتای رودهای بزرگ توسعه پیدا کرده اند.
شهرهایی مانند تهران که نه دسترسی مناسب به آب شیرین دارند و نه به آبهای آزاد نزدیک هستند، از نظر اقتصادی کارایی پایینی دارند و نیازمند انتقال پرهزینه آب از حوضه های مجاور هستند.
با این حال تراکم جمعیت، صرفه مقیاس برای فعالیت ها و خدمات متنوعی فراهم می کند که جذب کننده جمعیت بیشتر است و حلقه جذابیت برای رشد شهری را به وجود می آورد.
در چنین شرایطی، اگر محدودیت های اقلیمی در نظر گرفته نشود و اقداماتی مانند انتقال آب بین حوضه ای ادامه پیدا کند، رشد جمعیت بیش از ظرفیت اقلیم ادامه پیدا می کند. در این شرایط هزینه های رفع محدودیت ها و تشدید آسیب های زیست محیطی، هزینه زندگی را افزایش و کیفیت زندگی را کاهش می دهد.
از طرف دیگر، با رشد تکنولوژی و ایجاد زیرساخت هایی مانند قطارهای پرسرعت و افزایش ضریب نفوذ تلفن همراه و دسترسی فراگیر به اینترنت پرسرعت و ارایه خدمات متنوع مبتنی بر اینترنت همراه، امکان دستیابی به صرفه مقیاس و کارایی، بدون تمرکز مکانی ایجاد شده است. در چنین شرایطی در شهرهای کوچک و حتی روستاها هم امکان ارایه خدمات مناسب و ایجاد اشتغال مولد فراهم می شود.
با این مقدمات، به نظر می رسد سیاست مطلوب، توقف اقداماتی مانند انتقال آب بین حوضه ای (برای رفع محدودیت های زیستی کلان شهرها)، و توسعه زیرساخت های لازم برای افزایش کیفیت زندگی در شهرهای کوچک و روستاهاست.
https://news.1rj.ru/str/systemsthinking
"به یک دوست اجارهای نیازمندیم"
مطلبی قابل تامل از فردین علیخواه به توصیه دوست خوبم علیرضا دورباش:
مقابل عابربانک ایستادهام و در حال برداشت و جابجایی پول هستم. پیرزنی با ساک خرید چرخدار در حالِ عبور است. میپرسد " آقا پولِ نو هم میده؟" میگویم "نه متأسفانه". درحالیکه نیمنگاهی به او دارم از قدیم و دادنِ پولِ نو به بچهها حرف می زند. لبخند میزنم و در تأیید حرفهایش جملههای کوتاهی میگویم. جملههای کوتاه من باعث میشود تا صحبتهایش را ادامه دهد. کارم تمام میشود. چند متری با او همراهی میکنم و سپس خداحافظی.
معمولاً در مقابل کیوسکهای مطبوعات هم با چنین صحنههایی مواجه میشوم. آدمهایی که با خواندن تیتر روزنامهها دوست دارند باکسی درباره آن تیترها حرف بزنند. شاید هم فقط میخواهند باکسی حرف بزنند و تیتر روزنامه تنها یک بهانه است.
در ژاپن شرکتهایی تأسیس شدهاند که خدمات متنوعی ارائه میدهند. مثلاً « خارجیهای اجارهای» برای شرکت در مراسم عروسی تا با حضور آنها عروسی بینالمللی به نظر آید، « شوهر اجارهای» ؛ یعنی کسی که گهگاه سرو کلّهاش پیدا شود و در کوچه و مقابل چشم همسایهها خودی نشان بدهد و برود، « دختر اجارهای» برای فریب دادن و به قول بعضی ها خوشحال کردن والدینی که برای ازدواج به پسران خود فشار میآورند، «خواهر یا مادر شوهر اجارهای» تا در عروسی متقاضی شرکت کنند تا بی کس و کار به نظر نرسد. در این اجارهها، داشتن روابط جنسی و قرض دادن پول ممنوع است. در مجموع خدمات این شرکت ها، کاستن از تنهایی آدم هاست. این شرکتها از متقاضیان ساعتی 30 تا 50 دلار دستمزد طلب میکنند. تاکنون حدود 10 شرکت در این خصوص تأسیس شده است و بزرگترین شرکت در سراسر ژاپن حدود 8 شعبه دارد.
یکی از مؤسسان در این زمینه میگوید که "ما ژاپنیها از بیرون؛ کشور ثروتمندی به نظر میرسیم ولی هماکنون مشکلات روانی عدیدهای داریم". او ادامه میدهد که " گاهی به کسانی برخورد میکنیم که وقتی با آنها دست می دهیم، ناخودآگاه گریه میکنند چون مدت زیادی است که باکسی حرف نزدهاند". زنان و مردان سالمندِ تنها، یکی از مشتریان این شرکتها هستند. گاهی اوقات آنان با پرداخت پول، کسانی را اجاره میکنند که فقط بتوانند ساعاتی با آنها مقابل تلویزیون بنشینند و فیلم ببینند.
نکتۀ قابلتأمل گفتههای یکی از دختران اجارهای است. او می گوید که بخشی از مشتریان آنها کسانی هستند که در دنیای مجازی فالوئرها(طرفداران) و ارتباطات وسیعی دارند. درواقع دوروبر آنها در فضای مجازی بسیار شلوغ است ولی در دنیای واقعی بشدت تنها هستند. این بدان معنا است که ارتباطات مجازی چندان کمکی به برطرف شدن احساس تنهایی نمیکند و تنها سرمان را شلوغ میکند. همچنین بخشی از مشتریان کسانی هستند که در دنیای واقعی دورِ همیها و معاشرتهای وسیعی دارند ولی آنقدر نگران قضاوت دیگران درباره خودشان هستند که نمیخواهند و نمیتوانند سفرۀ دلشان را برای کسی باز کنند. اینان هم به دنبال دوست اجارهای می آیند. دوستی که آنها حرف بزنند، او گوش کند و بعد خداحافظ!
برخی از جامعه شناسان و روان شناسان اجتماعی معتقدند که یکی از مشکلات و مسائل آدمهای امروزی بهویژه در شهرهای بزرگ، تنهایی و به تعبیر برخی؛ اسیر شدن در یک سلول انفرادی بزرگ به وسعت جامعه است. برخی تنها شدن انسانها را پیامد ناخواستۀ روند زندگی مدرن میدانند. کسانی که نگاه منفی به مدرن شدن جوامع دارند باورشان بر آن است که افراط در فردگرائی- که البته از ویژگیهای مثبت جوامع جدید بود - و افراط در ارزش دادن به حریم خصوصی- که آنهم از ویژگیهای مثبت جوامع جدید بود - زمینۀ تنها شدن آدمها را فراهم کرده است. البته تغییرات جمعیتی را نیز باید در این زمینه مؤثر دانست. تغییر خانوادۀ گسترده (زندگی والدین و در مواردی وابستگان والدین به همراه فرزندان مجرد و متأهل در یکخانه) به خانوادۀ هستهای (زندگی والدین و فرزند یا فرزندان مجرد در یکخانه) و درنتیجه کاهش بعد خانواربه شکل اجتنابناپذیری موجب کاهش دایرۀ روابط اجتماعی آدمها شده است. ولی فرض اخیر مخالفان خودش را دارد. برای مثال کم نیستند آدمهایی که در دل یک جمع، در بین اعضای خانواده خودشان و در بین فامیل خودشان هم، احساس تنهایی شدیدی دارند. اینان درواقع مصداق غریبِ آشنا و آشنایانِ غریب هستند.
گویی مسئله آدمهای امروزی نداشتن دوست است. در هر جغرافیایی باشید، در هر جمعی باشید، چه خانواده و چه فامیل، چه محل کار و چه خیابان، مسئله وجود کسی است که "دوست"مان باشد. یافتن دوست در دنیای جدید روز به روز دشوارتر میشود.
سخن پایانی: آیا آنچه گفتیم آیندۀ کشور ما در سال های پیشِ روست؟
منبع: @fardinalikhah
https://news.1rj.ru/str/systemsthinking
مطلبی قابل تامل از فردین علیخواه به توصیه دوست خوبم علیرضا دورباش:
مقابل عابربانک ایستادهام و در حال برداشت و جابجایی پول هستم. پیرزنی با ساک خرید چرخدار در حالِ عبور است. میپرسد " آقا پولِ نو هم میده؟" میگویم "نه متأسفانه". درحالیکه نیمنگاهی به او دارم از قدیم و دادنِ پولِ نو به بچهها حرف می زند. لبخند میزنم و در تأیید حرفهایش جملههای کوتاهی میگویم. جملههای کوتاه من باعث میشود تا صحبتهایش را ادامه دهد. کارم تمام میشود. چند متری با او همراهی میکنم و سپس خداحافظی.
معمولاً در مقابل کیوسکهای مطبوعات هم با چنین صحنههایی مواجه میشوم. آدمهایی که با خواندن تیتر روزنامهها دوست دارند باکسی درباره آن تیترها حرف بزنند. شاید هم فقط میخواهند باکسی حرف بزنند و تیتر روزنامه تنها یک بهانه است.
در ژاپن شرکتهایی تأسیس شدهاند که خدمات متنوعی ارائه میدهند. مثلاً « خارجیهای اجارهای» برای شرکت در مراسم عروسی تا با حضور آنها عروسی بینالمللی به نظر آید، « شوهر اجارهای» ؛ یعنی کسی که گهگاه سرو کلّهاش پیدا شود و در کوچه و مقابل چشم همسایهها خودی نشان بدهد و برود، « دختر اجارهای» برای فریب دادن و به قول بعضی ها خوشحال کردن والدینی که برای ازدواج به پسران خود فشار میآورند، «خواهر یا مادر شوهر اجارهای» تا در عروسی متقاضی شرکت کنند تا بی کس و کار به نظر نرسد. در این اجارهها، داشتن روابط جنسی و قرض دادن پول ممنوع است. در مجموع خدمات این شرکت ها، کاستن از تنهایی آدم هاست. این شرکتها از متقاضیان ساعتی 30 تا 50 دلار دستمزد طلب میکنند. تاکنون حدود 10 شرکت در این خصوص تأسیس شده است و بزرگترین شرکت در سراسر ژاپن حدود 8 شعبه دارد.
یکی از مؤسسان در این زمینه میگوید که "ما ژاپنیها از بیرون؛ کشور ثروتمندی به نظر میرسیم ولی هماکنون مشکلات روانی عدیدهای داریم". او ادامه میدهد که " گاهی به کسانی برخورد میکنیم که وقتی با آنها دست می دهیم، ناخودآگاه گریه میکنند چون مدت زیادی است که باکسی حرف نزدهاند". زنان و مردان سالمندِ تنها، یکی از مشتریان این شرکتها هستند. گاهی اوقات آنان با پرداخت پول، کسانی را اجاره میکنند که فقط بتوانند ساعاتی با آنها مقابل تلویزیون بنشینند و فیلم ببینند.
نکتۀ قابلتأمل گفتههای یکی از دختران اجارهای است. او می گوید که بخشی از مشتریان آنها کسانی هستند که در دنیای مجازی فالوئرها(طرفداران) و ارتباطات وسیعی دارند. درواقع دوروبر آنها در فضای مجازی بسیار شلوغ است ولی در دنیای واقعی بشدت تنها هستند. این بدان معنا است که ارتباطات مجازی چندان کمکی به برطرف شدن احساس تنهایی نمیکند و تنها سرمان را شلوغ میکند. همچنین بخشی از مشتریان کسانی هستند که در دنیای واقعی دورِ همیها و معاشرتهای وسیعی دارند ولی آنقدر نگران قضاوت دیگران درباره خودشان هستند که نمیخواهند و نمیتوانند سفرۀ دلشان را برای کسی باز کنند. اینان هم به دنبال دوست اجارهای می آیند. دوستی که آنها حرف بزنند، او گوش کند و بعد خداحافظ!
برخی از جامعه شناسان و روان شناسان اجتماعی معتقدند که یکی از مشکلات و مسائل آدمهای امروزی بهویژه در شهرهای بزرگ، تنهایی و به تعبیر برخی؛ اسیر شدن در یک سلول انفرادی بزرگ به وسعت جامعه است. برخی تنها شدن انسانها را پیامد ناخواستۀ روند زندگی مدرن میدانند. کسانی که نگاه منفی به مدرن شدن جوامع دارند باورشان بر آن است که افراط در فردگرائی- که البته از ویژگیهای مثبت جوامع جدید بود - و افراط در ارزش دادن به حریم خصوصی- که آنهم از ویژگیهای مثبت جوامع جدید بود - زمینۀ تنها شدن آدمها را فراهم کرده است. البته تغییرات جمعیتی را نیز باید در این زمینه مؤثر دانست. تغییر خانوادۀ گسترده (زندگی والدین و در مواردی وابستگان والدین به همراه فرزندان مجرد و متأهل در یکخانه) به خانوادۀ هستهای (زندگی والدین و فرزند یا فرزندان مجرد در یکخانه) و درنتیجه کاهش بعد خانواربه شکل اجتنابناپذیری موجب کاهش دایرۀ روابط اجتماعی آدمها شده است. ولی فرض اخیر مخالفان خودش را دارد. برای مثال کم نیستند آدمهایی که در دل یک جمع، در بین اعضای خانواده خودشان و در بین فامیل خودشان هم، احساس تنهایی شدیدی دارند. اینان درواقع مصداق غریبِ آشنا و آشنایانِ غریب هستند.
گویی مسئله آدمهای امروزی نداشتن دوست است. در هر جغرافیایی باشید، در هر جمعی باشید، چه خانواده و چه فامیل، چه محل کار و چه خیابان، مسئله وجود کسی است که "دوست"مان باشد. یافتن دوست در دنیای جدید روز به روز دشوارتر میشود.
سخن پایانی: آیا آنچه گفتیم آیندۀ کشور ما در سال های پیشِ روست؟
منبع: @fardinalikhah
https://news.1rj.ru/str/systemsthinking
مساله #جمعیت
جمعیت در سطح خانواده
یک خانواده ایرانی باید چند فرزند داشته باشد؟
واقعیت این است که جواب ساده و یکسانی برای این سوال وجود ندارد. با این حال خطوط راهنمایی وجود دارند.
۱- نرخ جایگزینی:
اگر هر پدر و مادری بخواهند فرزندانی داشته باشند که جایگزین خودشان شوند، باید دو فرزند داشته باشند. با توجه به برخی مرگ و میرهای زودرس، نرخ جایگزینی جمعیت در عمل به طور میانگین حدود ۲.۱ فرزند در خانواده است.
۲- سلامت روانی:
از نگاه روانشناسان، تک فرزندی برای بچه ها آسیب ایجاد می کند. تنهایی، بزرگترین مشکل فرزندان خانواده های تک فرزند است. در صحبت هایی که با مدیران، معلمان و دانش آموزان مدارس منطقه یک و دو تهران داشته ام، «تنهایی» همواره به عنوان بزرگترین مشکل دانش آموزان مطرح شده است. از نظر سلامت روانی ناشی از ارتباطات خانوادگی، فرزند دوم تا حدی این مشکل را تخفیف می دهد اما در واقع ورود فرزند سوم است که این مشکل را رفع می کند.
۳- سبک زندگی:
بچه ها به پدر و مادر نیاز دارند. هرتعداد فرزند که دارید باید برایشان وقت بگذارید. مهدکودک ها و مدارسی که از ساعت ۸ تا ۱۸ بچه ها را نگاه می دارند و کنسول های بازی، نیاز فرزندان شما به پدر و مادر و برادر و خواهر را رفع نمی کنند. شاید لازم باشد برای اینکه وقت بیشتری برای فرزندانتان داشته باشید، سبک زندگیتان را عوض کنید.
با این حال به این نکته کلیدی توجه کنید که هرچه تعداد فرزندان در خانواده کمتر باشد، نیازشان به توجه و وقت گذاشتن پدر و مادر بیشتر می شود نه کمتر!
۴- سن ازدواج و فرزندآوری:
بهترین سن فرزندآوری برای خانم ها ۱۸ تا ۳۵ سالگی است. فاصله مناسب بین فرزندان هم ۳ تا ۵ سال است. سن مناسب خانم ها برای اولین زایمان هم پیش از ۲۰ سالگی است و تاخیر در اولین زایمان آسیب های جسمی به همراه دارد. همچنین توصیه می شود مردان ۴ تا ۶ سال بزرگتر از همسرشان باشند. این اعداد می توانند حدودی برای تصمیم در مورد سن ازدواج و تعداد فرزندان ارایه کنند که اگرچه تفصیل آن در این نوشته مختصر ممکن نیست، با کمی محاسبه می توان به تحلیل های مناسبی رسید.
۵- سبک تربیتی:
کسی که کنترل گر است و می خواهد بر تک تک حرکات و اقدامات فرزندش نظارت دقیق داشته باشد، نمی تواند این رویه را با داشتن فرزندان زیاد عملی کند و عصبی می شود. اگر می خواهید فرزندان زیادی داشته باشید، باید به فرزندانتان بیشتر اعتماد کنید و اجازه دهید در انجام کارها و تصمیم گیری ها مشارکت و آزادی عمل بیشتری داشته باشند.
۶- اخلاق:
اگر شما و همسرتان افراد خوش اخلاقی هستید و در کنار هم اوقات خوبی از زندگی مشترک را خلق می کنید، فرزندانی همراه زندگیتان کنید تا آنها هم فرصت همراهی در این فضای شاد و امن را پیدا کنند و به شادی شما اضافه کنند. در غیر این صورت، پیشنهاد می کنم اول زندگی و اخلاق و رفتار خودتان را اصلاح کنید و بعد فرزندانی را به همراهی دعوت کنید. به این نکته توجه داشته باشید که با روزی کم می شود زندگی شادی ساخت اما بدون اخلاق، پهنه ی زمین بر صاحبان بزرگترین ثروتها هم تنگ می شود.
https://news.1rj.ru/str/systemsthinking
جمعیت در سطح خانواده
یک خانواده ایرانی باید چند فرزند داشته باشد؟
واقعیت این است که جواب ساده و یکسانی برای این سوال وجود ندارد. با این حال خطوط راهنمایی وجود دارند.
۱- نرخ جایگزینی:
اگر هر پدر و مادری بخواهند فرزندانی داشته باشند که جایگزین خودشان شوند، باید دو فرزند داشته باشند. با توجه به برخی مرگ و میرهای زودرس، نرخ جایگزینی جمعیت در عمل به طور میانگین حدود ۲.۱ فرزند در خانواده است.
۲- سلامت روانی:
از نگاه روانشناسان، تک فرزندی برای بچه ها آسیب ایجاد می کند. تنهایی، بزرگترین مشکل فرزندان خانواده های تک فرزند است. در صحبت هایی که با مدیران، معلمان و دانش آموزان مدارس منطقه یک و دو تهران داشته ام، «تنهایی» همواره به عنوان بزرگترین مشکل دانش آموزان مطرح شده است. از نظر سلامت روانی ناشی از ارتباطات خانوادگی، فرزند دوم تا حدی این مشکل را تخفیف می دهد اما در واقع ورود فرزند سوم است که این مشکل را رفع می کند.
۳- سبک زندگی:
بچه ها به پدر و مادر نیاز دارند. هرتعداد فرزند که دارید باید برایشان وقت بگذارید. مهدکودک ها و مدارسی که از ساعت ۸ تا ۱۸ بچه ها را نگاه می دارند و کنسول های بازی، نیاز فرزندان شما به پدر و مادر و برادر و خواهر را رفع نمی کنند. شاید لازم باشد برای اینکه وقت بیشتری برای فرزندانتان داشته باشید، سبک زندگیتان را عوض کنید.
با این حال به این نکته کلیدی توجه کنید که هرچه تعداد فرزندان در خانواده کمتر باشد، نیازشان به توجه و وقت گذاشتن پدر و مادر بیشتر می شود نه کمتر!
۴- سن ازدواج و فرزندآوری:
بهترین سن فرزندآوری برای خانم ها ۱۸ تا ۳۵ سالگی است. فاصله مناسب بین فرزندان هم ۳ تا ۵ سال است. سن مناسب خانم ها برای اولین زایمان هم پیش از ۲۰ سالگی است و تاخیر در اولین زایمان آسیب های جسمی به همراه دارد. همچنین توصیه می شود مردان ۴ تا ۶ سال بزرگتر از همسرشان باشند. این اعداد می توانند حدودی برای تصمیم در مورد سن ازدواج و تعداد فرزندان ارایه کنند که اگرچه تفصیل آن در این نوشته مختصر ممکن نیست، با کمی محاسبه می توان به تحلیل های مناسبی رسید.
۵- سبک تربیتی:
کسی که کنترل گر است و می خواهد بر تک تک حرکات و اقدامات فرزندش نظارت دقیق داشته باشد، نمی تواند این رویه را با داشتن فرزندان زیاد عملی کند و عصبی می شود. اگر می خواهید فرزندان زیادی داشته باشید، باید به فرزندانتان بیشتر اعتماد کنید و اجازه دهید در انجام کارها و تصمیم گیری ها مشارکت و آزادی عمل بیشتری داشته باشند.
۶- اخلاق:
اگر شما و همسرتان افراد خوش اخلاقی هستید و در کنار هم اوقات خوبی از زندگی مشترک را خلق می کنید، فرزندانی همراه زندگیتان کنید تا آنها هم فرصت همراهی در این فضای شاد و امن را پیدا کنند و به شادی شما اضافه کنند. در غیر این صورت، پیشنهاد می کنم اول زندگی و اخلاق و رفتار خودتان را اصلاح کنید و بعد فرزندانی را به همراهی دعوت کنید. به این نکته توجه داشته باشید که با روزی کم می شود زندگی شادی ساخت اما بدون اخلاق، پهنه ی زمین بر صاحبان بزرگترین ثروتها هم تنگ می شود.
https://news.1rj.ru/str/systemsthinking
کارگاه یادگیری و تفکر سیستمی در مدیریت مدرسه
با همراهی مدیران مدارس شهرستان رفسنجان
۱۶و ۱۷ فروردین ۱۳۹۶
@systemsthinking
با همراهی مدیران مدارس شهرستان رفسنجان
۱۶و ۱۷ فروردین ۱۳۹۶
@systemsthinking
#گفتگو
#اینجا_ایران_است
...
بگذارید تصور کنم که:
" من فکر می کنم با گفتگو، کیفیت زندگی من بهتر می شود "
و فکر می کنم گفتگو درباره گفتگو، موجب می شود که ما ایرانی ها فکر کنیم با گفتگو، کیفیت زندگی ما بهتر می شود.
...
بگذارید تصور کنم که:
ما در جامعه ای زندگی می کنیم که مساله های ملی اش هر چهار سال یکبار جدی و بحرانی نمی شود
بلکه " هر روز " در جهت اقدام کردن برای حل مساله های ملی، عمل می کنیم.
...
بگذارید تصور کنم که:
برای اینکه در زندگی روزانه مان حال خوبی داشته باشیم، ترویج و توسعه امید داشتن و امیدوار بودن مهم است
چون "من" مهم هستم و مسوولیت من در امیدوار بودن بر عهده من است.
...
بگذارید تصور کنم که:
روزی را زندگی خواهم کرد که در گفتگوهایش، فرد مقابل من به من می گوید: اینجا ایران است
و عبارت " اینجا ایران است " بیانگر این مدل ذهنی جمعی است که مساله های ملی و اجتماعی ما، حل شدنی اند
چون که " ما ایرانی ها فکر می کنیم با گفتگو، کیفیت زندگی ما بهتر می شود. "
--------------
@systemsthinking
#اینجا_ایران_است
...
بگذارید تصور کنم که:
" من فکر می کنم با گفتگو، کیفیت زندگی من بهتر می شود "
و فکر می کنم گفتگو درباره گفتگو، موجب می شود که ما ایرانی ها فکر کنیم با گفتگو، کیفیت زندگی ما بهتر می شود.
...
بگذارید تصور کنم که:
ما در جامعه ای زندگی می کنیم که مساله های ملی اش هر چهار سال یکبار جدی و بحرانی نمی شود
بلکه " هر روز " در جهت اقدام کردن برای حل مساله های ملی، عمل می کنیم.
...
بگذارید تصور کنم که:
برای اینکه در زندگی روزانه مان حال خوبی داشته باشیم، ترویج و توسعه امید داشتن و امیدوار بودن مهم است
چون "من" مهم هستم و مسوولیت من در امیدوار بودن بر عهده من است.
...
بگذارید تصور کنم که:
روزی را زندگی خواهم کرد که در گفتگوهایش، فرد مقابل من به من می گوید: اینجا ایران است
و عبارت " اینجا ایران است " بیانگر این مدل ذهنی جمعی است که مساله های ملی و اجتماعی ما، حل شدنی اند
چون که " ما ایرانی ها فکر می کنیم با گفتگو، کیفیت زندگی ما بهتر می شود. "
--------------
@systemsthinking
Forwarded from مُستشار
۳۰۰ میلیون نفر در دنیا افسرده هستند.
امسال تمرکز WHO بر افسردگی است.
ترسِ از برچسبخوردن، سبب میشود افسردهها برای ترمیم حال خود دست به کاری نزنند.
#بیایید_با_هم_حرف_بزنیم.
۷ آوریل، روز جهانی سلامت
امسال تمرکز WHO بر افسردگی است.
ترسِ از برچسبخوردن، سبب میشود افسردهها برای ترمیم حال خود دست به کاری نزنند.
#بیایید_با_هم_حرف_بزنیم.
۷ آوریل، روز جهانی سلامت
انسانها فکر میکنند اگر بار دیگر متولد شوند، جور دیگری زندگی میکنند. شاد، خوشبخت و کم اشتباه خواهند بود.
گمان میکنند میتوانند همه چیز را از نو بسازند! محکم و بی نقص!
اما حقیقت ندارد.
اگر ما جسارت طور دیگری زندگیکردن را داشتیم، اگر قدرت تغییر کردن را داشتیم، اگر آدمِ ساختن بودیم،
از همین جای زندگیمان به بعد را مىساختيم...
📖 #آنتوان_دوسنت_اگزوپری
بازنشر از کانال:
@Sparkling_Thoughts
https://news.1rj.ru/str/systemsthinking
گمان میکنند میتوانند همه چیز را از نو بسازند! محکم و بی نقص!
اما حقیقت ندارد.
اگر ما جسارت طور دیگری زندگیکردن را داشتیم، اگر قدرت تغییر کردن را داشتیم، اگر آدمِ ساختن بودیم،
از همین جای زندگیمان به بعد را مىساختيم...
📖 #آنتوان_دوسنت_اگزوپری
بازنشر از کانال:
@Sparkling_Thoughts
https://news.1rj.ru/str/systemsthinking
#امید
#اصالت در هدف گذاری
بهترین رویای زندگی ات باش
سال چهارم دبیرستان بودم
بعد از مدتها تلاش و تست و کنکور، نتایج کنکور آمده بود.
محسن در رشته ای کمتر از انتظارش قبول شده بود و من در هیچ کدام از انتخاب هایم قبول نشده بودم.
در همان حالت تاسف و افسرده حالی، محسن گفت: زندگیمان خراب شد. از خودم ناراحتم. امیدوارم اگر صاحب فرزندانی شدم بتوانم آنها را بهتر از خودم رشدشان بدهم.
حرف های محسن برایم سنگین بود. به خودم نگاه کردم. ۱۷ سال داشتم. برای ناامیدی خیلی زود بود.
گفتم: چرا برای بچه هایمان آرزو کنیم؟ خودمان بهترین آنچه آرزو می کنیم می شویم. تلاشمان را باید بیشتر کنیم.
سال بعد دوباره کنکور دادم و در رشته مهندسی صنایع دانشگاه علم و صنعت که مورد علاقه ام بود قبول شدم و بعد هم ارشد MBA دانشگاه صنعتی شریف و دکترای مدیریت شهید بهشتی.
محسن هم بعد از فارغ التحصیلی از کارشناسی، کنکور ارشد داد و در یکی از دانشگاه های خوب که مورد علاقه اش بود کارشناسی ارشد خواند و در رشته خودش موفق است.
رویاهایمان را برای فرزندانمان نگذاشتیم.
خودمان بهترین رویای زندگیمان شدیم...
https://news.1rj.ru/str/systemsthinking
#اصالت در هدف گذاری
بهترین رویای زندگی ات باش
سال چهارم دبیرستان بودم
بعد از مدتها تلاش و تست و کنکور، نتایج کنکور آمده بود.
محسن در رشته ای کمتر از انتظارش قبول شده بود و من در هیچ کدام از انتخاب هایم قبول نشده بودم.
در همان حالت تاسف و افسرده حالی، محسن گفت: زندگیمان خراب شد. از خودم ناراحتم. امیدوارم اگر صاحب فرزندانی شدم بتوانم آنها را بهتر از خودم رشدشان بدهم.
حرف های محسن برایم سنگین بود. به خودم نگاه کردم. ۱۷ سال داشتم. برای ناامیدی خیلی زود بود.
گفتم: چرا برای بچه هایمان آرزو کنیم؟ خودمان بهترین آنچه آرزو می کنیم می شویم. تلاشمان را باید بیشتر کنیم.
سال بعد دوباره کنکور دادم و در رشته مهندسی صنایع دانشگاه علم و صنعت که مورد علاقه ام بود قبول شدم و بعد هم ارشد MBA دانشگاه صنعتی شریف و دکترای مدیریت شهید بهشتی.
محسن هم بعد از فارغ التحصیلی از کارشناسی، کنکور ارشد داد و در یکی از دانشگاه های خوب که مورد علاقه اش بود کارشناسی ارشد خواند و در رشته خودش موفق است.
رویاهایمان را برای فرزندانمان نگذاشتیم.
خودمان بهترین رویای زندگیمان شدیم...
https://news.1rj.ru/str/systemsthinking
#امید
#اصالت در هدف گذاری
به هر جایی که بخواهم برسم، خودم می رسم، آرزوهایم را برای فرزندانم باقی نمی گذارم!
سال ۱۳۷۵ که در دانشگاه علم و صنعت به دیدنم آمد، گفتم پیشنهاد می کنم تو هم در زمینه ای که علاقمند هستی ادامه تحصیل بدهی، هنوز دیر نشده. گفت از من دیگه گذشته...
سال ۱۳۸۴ پسرم علی ۴ سال داشت و مهدی تازه به دنیا آمده بود. کنکور داده بودم و ارشد MBA در دانشگاه صنعتی شریف قبول شده بودم. شش سالی بود که تجارت فولاد را شروع کرده بودم و تجربیاتی هم در تولید داشتم.
گفت: دیگه از تو گذشته؛ هرچی درس خوندی کافیه؛ به فکر زندگیت باش؛ حالا دیگه باید به فکر علی و مهدی باشی؛ دیگه نوبت اونهاست که درس بخوانند.
گفتم: دنبال مدرک گرفتن نیستم. برای اینکه تاجر و تولیدکننده بهتری بشوم به یادگرفتن مدیریت نیاز دارم. به امید خدا تلاش بیشتری می کنم و به خانواده هم می رسم. به هرجایی که بخواهم برسم خودم می رسم. آرزوهایم را برای علی و مهدی نمی گذارم. تو هم هنوز برایت دیر نشده؛ هیچ وقت برای یادگرفتن دیر نیست...
https://news.1rj.ru/str/systemsthinking
#اصالت در هدف گذاری
به هر جایی که بخواهم برسم، خودم می رسم، آرزوهایم را برای فرزندانم باقی نمی گذارم!
سال ۱۳۷۵ که در دانشگاه علم و صنعت به دیدنم آمد، گفتم پیشنهاد می کنم تو هم در زمینه ای که علاقمند هستی ادامه تحصیل بدهی، هنوز دیر نشده. گفت از من دیگه گذشته...
سال ۱۳۸۴ پسرم علی ۴ سال داشت و مهدی تازه به دنیا آمده بود. کنکور داده بودم و ارشد MBA در دانشگاه صنعتی شریف قبول شده بودم. شش سالی بود که تجارت فولاد را شروع کرده بودم و تجربیاتی هم در تولید داشتم.
گفت: دیگه از تو گذشته؛ هرچی درس خوندی کافیه؛ به فکر زندگیت باش؛ حالا دیگه باید به فکر علی و مهدی باشی؛ دیگه نوبت اونهاست که درس بخوانند.
گفتم: دنبال مدرک گرفتن نیستم. برای اینکه تاجر و تولیدکننده بهتری بشوم به یادگرفتن مدیریت نیاز دارم. به امید خدا تلاش بیشتری می کنم و به خانواده هم می رسم. به هرجایی که بخواهم برسم خودم می رسم. آرزوهایم را برای علی و مهدی نمی گذارم. تو هم هنوز برایت دیر نشده؛ هیچ وقت برای یادگرفتن دیر نیست...
https://news.1rj.ru/str/systemsthinking
Forwarded from Systems Thinking
#یادگیری_و_تفکرسیستمی_در_مدرسه
ویژه معلمان، مدیران و کارشناسان آموزشی
سطح یک و دو
بهار و تابستان 96
محل برگزاري: دانشگاه صنعتی شريف
لینک ثبت نام:
https://goo.gl/TxuSq4
ویژه معلمان، مدیران و کارشناسان آموزشی
سطح یک و دو
بهار و تابستان 96
محل برگزاري: دانشگاه صنعتی شريف
لینک ثبت نام:
https://goo.gl/TxuSq4
ای کاش که باد با شتابت ببرد
تا خانه بدون اضطرابت ببرد
در اوج ترافیک از این می ترسم
من دیر بیایم و تو خوابت ببرد
پروانه بهزادی آزاد
@systemsthinking
تا خانه بدون اضطرابت ببرد
در اوج ترافیک از این می ترسم
من دیر بیایم و تو خوابت ببرد
پروانه بهزادی آزاد
@systemsthinking
#امید
#معلم
این پیام رو یک #معلم برام فرستاده:
امروز، آخرین جلسه کلاس فیزیک نور و بینایی رو با بچههام داشتم و ... کلافهام ...
کلاسامون همیشه ۲ ساعته بود و اینبار سه ساعت و نیم طول کشید، چون بچهها نمیخواستن تموم شه و من هم نمیخواستم ...
شوق طراحی آزمایش، شوق پیدا کردن مشکلات آزمایش کردن، شوق درگیر شدن تو آزمایشها، شوق ایدهپردازی که «چرا اینجوری شد؟؟؟»، شوق بحث کردن و بحث شنیدن، شوق «آهان! فهمیدم»ها ...
چقدر دلم تنگه از الان برای کلاسمون ...
چرا بغض دارم؟
چه فکری ته کلهم هست که چشمامو پر میکنه از اشک و بهشون میگه ببارن؟ ...
میترسیدم بچههام بهم وابسته بشن. اما حتی یه درصد هم فکر نمیکردم اینقدر تموم شدن کلاسم برام سخت باشه ...
-----------
خوشحالم که در جمع چنین #معلم هایی کار و زندگی می کنم.
این #معلم ها #امید به بهتر شدن آینده کشورمان را در من صد چندان می کنند.
🌸🌸🌸
https://news.1rj.ru/str/systemsthinking
#معلم
این پیام رو یک #معلم برام فرستاده:
امروز، آخرین جلسه کلاس فیزیک نور و بینایی رو با بچههام داشتم و ... کلافهام ...
کلاسامون همیشه ۲ ساعته بود و اینبار سه ساعت و نیم طول کشید، چون بچهها نمیخواستن تموم شه و من هم نمیخواستم ...
شوق طراحی آزمایش، شوق پیدا کردن مشکلات آزمایش کردن، شوق درگیر شدن تو آزمایشها، شوق ایدهپردازی که «چرا اینجوری شد؟؟؟»، شوق بحث کردن و بحث شنیدن، شوق «آهان! فهمیدم»ها ...
چقدر دلم تنگه از الان برای کلاسمون ...
چرا بغض دارم؟
چه فکری ته کلهم هست که چشمامو پر میکنه از اشک و بهشون میگه ببارن؟ ...
میترسیدم بچههام بهم وابسته بشن. اما حتی یه درصد هم فکر نمیکردم اینقدر تموم شدن کلاسم برام سخت باشه ...
-----------
خوشحالم که در جمع چنین #معلم هایی کار و زندگی می کنم.
این #معلم ها #امید به بهتر شدن آینده کشورمان را در من صد چندان می کنند.
🌸🌸🌸
https://news.1rj.ru/str/systemsthinking
#گفتگو
#مدل_ذهنی
برشی از یک درس هفتگی درباره گفتگو و کار تیمی:
مثلا در حوزه فروش
من فکر می کنم فروش به روش الف شیوه بهتری هست.
همکارم فکر میکنه فروش به روش ب شیوه بهتری هست.
اگر بستر گفتگو شکل بگیره:
من باید دلایل خودم رو بیان کنم و به همکارم بگم که چی شده که من اینطوری فکر می کنم.
همکارم باید به صحبت های من خوب گوش کنه.
در ادامه، همکارم دلایل خودش رو بیان میکنه و به من میگه که چی شده که اینطوری فکر میکنه.
من باید به صحبت های همکارم خوب گوش کنم.
وقتی این مسیر درست پیش بره، احتمالا اینطور فکر نمی کنیم که همکارم از من بدش میاد که با روش من مخالفت میکنه بلکه درباره تفاوت دیدگاه هامون و پیش فرض های ذهنی مون گفتگو می کنیم.
گفتگوی اثربخش موجب میشه ما اعتماد بیشتری به هم داشته باشیم.
با بیشتر شدن اعتماد ما به هم، نتایج بهتری در کار تیمی حاصل میشه.
درباره همکاری بین واحدهای مختلف
و همکاری با مشتریان
و همکاری با شرکا و هر ذینفع دیگه ای
این گفتگوها تاثیر به سزایی داره.
یادمون باشه که گفتگو کردن رو باید خوب یاد بگیریم
و هر روز تمرین کنیم.
--------------
@systemsthinking
#مدل_ذهنی
برشی از یک درس هفتگی درباره گفتگو و کار تیمی:
مثلا در حوزه فروش
من فکر می کنم فروش به روش الف شیوه بهتری هست.
همکارم فکر میکنه فروش به روش ب شیوه بهتری هست.
اگر بستر گفتگو شکل بگیره:
من باید دلایل خودم رو بیان کنم و به همکارم بگم که چی شده که من اینطوری فکر می کنم.
همکارم باید به صحبت های من خوب گوش کنه.
در ادامه، همکارم دلایل خودش رو بیان میکنه و به من میگه که چی شده که اینطوری فکر میکنه.
من باید به صحبت های همکارم خوب گوش کنم.
وقتی این مسیر درست پیش بره، احتمالا اینطور فکر نمی کنیم که همکارم از من بدش میاد که با روش من مخالفت میکنه بلکه درباره تفاوت دیدگاه هامون و پیش فرض های ذهنی مون گفتگو می کنیم.
گفتگوی اثربخش موجب میشه ما اعتماد بیشتری به هم داشته باشیم.
با بیشتر شدن اعتماد ما به هم، نتایج بهتری در کار تیمی حاصل میشه.
درباره همکاری بین واحدهای مختلف
و همکاری با مشتریان
و همکاری با شرکا و هر ذینفع دیگه ای
این گفتگوها تاثیر به سزایی داره.
یادمون باشه که گفتگو کردن رو باید خوب یاد بگیریم
و هر روز تمرین کنیم.
--------------
@systemsthinking
چند روزی است که دستم به نوشتن نمی رود.
من نویسنده زندگی هستم، اما این روزها این مرگ است که سایه گسترده است. سیل و انفجار و بمب و موشک از همه طرف به انسان ها تاخته اند و جان انسان ها را به بازی گرفته اند.
خواستم با طبیعت بگویم که با انسان ها مهربان باشد،
گفت: ندیده ای انسان ها چه خونها از هم ریخته اند،
گفتم: حال که انسان ها به هم رحم نمی کنند و خون هم را می ریزند، تو با آنها مهربانی کن
گفت: من با شما مهربانم، این ستم از شماست. ندیدی چه بلاها به سرم آوردید و چه زخم ها به من زدید؟ این سیل خون، از زخم های تن من جاریست.
گفتم: خدایا تو رحم کن!
گفت: این آسیب ها نتیجه اعمال خود شماست. غلط رفته اید. بازخورد بگیرید و روش زندگیتان را عوض کنید.
به یاد حیدربابای شهریار افتادم:
حیدر بابا شیطان بیزی آزدیریپ
محبتی اورکلردن قازدیریپ
قره گونون سرنوشتین یازدیریپ
سالب خلقی بیر بیرینون جانینا
بارشیغی بلشدیروب قانینا
گؤز یاشینا باخان اولسا قان آخماز
انسان اولان خنجر بئلینه تاخماز
امّا حیف کور توتدوغون بوراخماز
بهشتیمیز جهنّم اولماقدادیر
ذیحجّه میز محرّم اولماقدادیر
به افرادی که این روزها عزیزانشان را از دست داده اند تسلیت می گویم و امیدوارم بتوانیم روش زندگیمان را عوض کنیم و به خودمان و دیگران آسیب وارد نکنیم.
https://news.1rj.ru/str/systemsthinking
پی نوشت:
۱- برای دسترسی به ترجمه ای از شعرهای فوق می توانید به این سایت مراجعه کنید:
goo.gl/pm4ZSt
۲- مطلب ذکر شده از قول خداوند، به مفهوم آیه ۴۱ سوره روم اشاره دارد.
من نویسنده زندگی هستم، اما این روزها این مرگ است که سایه گسترده است. سیل و انفجار و بمب و موشک از همه طرف به انسان ها تاخته اند و جان انسان ها را به بازی گرفته اند.
خواستم با طبیعت بگویم که با انسان ها مهربان باشد،
گفت: ندیده ای انسان ها چه خونها از هم ریخته اند،
گفتم: حال که انسان ها به هم رحم نمی کنند و خون هم را می ریزند، تو با آنها مهربانی کن
گفت: من با شما مهربانم، این ستم از شماست. ندیدی چه بلاها به سرم آوردید و چه زخم ها به من زدید؟ این سیل خون، از زخم های تن من جاریست.
گفتم: خدایا تو رحم کن!
گفت: این آسیب ها نتیجه اعمال خود شماست. غلط رفته اید. بازخورد بگیرید و روش زندگیتان را عوض کنید.
به یاد حیدربابای شهریار افتادم:
حیدر بابا شیطان بیزی آزدیریپ
محبتی اورکلردن قازدیریپ
قره گونون سرنوشتین یازدیریپ
سالب خلقی بیر بیرینون جانینا
بارشیغی بلشدیروب قانینا
گؤز یاشینا باخان اولسا قان آخماز
انسان اولان خنجر بئلینه تاخماز
امّا حیف کور توتدوغون بوراخماز
بهشتیمیز جهنّم اولماقدادیر
ذیحجّه میز محرّم اولماقدادیر
به افرادی که این روزها عزیزانشان را از دست داده اند تسلیت می گویم و امیدوارم بتوانیم روش زندگیمان را عوض کنیم و به خودمان و دیگران آسیب وارد نکنیم.
https://news.1rj.ru/str/systemsthinking
پی نوشت:
۱- برای دسترسی به ترجمه ای از شعرهای فوق می توانید به این سایت مراجعه کنید:
goo.gl/pm4ZSt
۲- مطلب ذکر شده از قول خداوند، به مفهوم آیه ۴۱ سوره روم اشاره دارد.
با اطلاعاتی که تاکنون داریم، زمین تنها جای قابل سکونت برای انسان ها در جهان است.
اما زمین همیشه قابل سکونت نبوده است. چند میلیارد سال طول کشیده است که طی فرآیندهایی، زمین قابل سکونت شود.
@systemsthinking
طی دویست سال گذشته که انسان با کمک انرژی حاصل از سوخت های فسیلی قدرت زیادی پیدا کرد، فرآیندهای معکوسی را فعال کرده که به زودی زمین را غیر قابل سکونت خواهند کرد.
فیلم «خانه» در مورد این فرآیندها و روند شکل گیری حیات در زمین و فعالیت های مخرب انسانهاست.
https://archive.org/details/Home2009
@systemsthinking
اما زمین همیشه قابل سکونت نبوده است. چند میلیارد سال طول کشیده است که طی فرآیندهایی، زمین قابل سکونت شود.
@systemsthinking
طی دویست سال گذشته که انسان با کمک انرژی حاصل از سوخت های فسیلی قدرت زیادی پیدا کرد، فرآیندهای معکوسی را فعال کرده که به زودی زمین را غیر قابل سکونت خواهند کرد.
فیلم «خانه» در مورد این فرآیندها و روند شکل گیری حیات در زمین و فعالیت های مخرب انسانهاست.
https://archive.org/details/Home2009
@systemsthinking
Internet Archive
Home : Luc Besson, Denis Carot : Free Download, Borrow, and Streaming : Internet Archive
A movie released under creative commons to promote environmental awareness. IMDB Link Several cuts/audio versions of this film were released, if you would...
تعدد #جلسات
#اجرا
دعوت شدیم به جلسه
دستور جلسه اول: تعیین زمانی برای جلسات هفتگی
من: 😳
هر هفته بیایبم در چه موردی تصمیم بگیریم؟
دبیر جلسه: موضوع ۱
من: موضوع ۱ به ما ربطی نداره.
مجری باید بر حسب شرایط خودش تصمیم بگیره
دبیر جلسه: موضوع ۲
من: موضوع ۲ به شما ربطی نداره
تامین کننده خودش باید در این مورد تصمیم بگیره
دبیر جلسه: موضوع ۳
من: ما جمع شده ایم که در همین سطح صحبت کنیم.
برای این موضوع ماهی یک جلسه کافیست و نیازی به جلسات هفتگی نداریم.
تعدد جلسات کیفیت کار را بهتر نمی کند.
انجام کار را کند می کند.
https://news.1rj.ru/str/systemsthinking
#اجرا
دعوت شدیم به جلسه
دستور جلسه اول: تعیین زمانی برای جلسات هفتگی
من: 😳
هر هفته بیایبم در چه موردی تصمیم بگیریم؟
دبیر جلسه: موضوع ۱
من: موضوع ۱ به ما ربطی نداره.
مجری باید بر حسب شرایط خودش تصمیم بگیره
دبیر جلسه: موضوع ۲
من: موضوع ۲ به شما ربطی نداره
تامین کننده خودش باید در این مورد تصمیم بگیره
دبیر جلسه: موضوع ۳
من: ما جمع شده ایم که در همین سطح صحبت کنیم.
برای این موضوع ماهی یک جلسه کافیست و نیازی به جلسات هفتگی نداریم.
تعدد جلسات کیفیت کار را بهتر نمی کند.
انجام کار را کند می کند.
https://news.1rj.ru/str/systemsthinking
#درس هایی از #تفکر_سیستمی
درس اول:
#مخزن ها و #نرخ ها در زندگی ما
مخزن ها و نرخ هایی که این مخزن ها را تغییر می دهند از مهمترین مفاهیم تفکر سیستمی هستند که می توانند به شناخت بهتر از اینکه «دنیا چگونه کار می کند» کمک کنند.
وقتی بر روی رودخانه یک سد می سازیم، مخزنی پشت این سد شکل می گیرد که در آن آب جا می گیرد.
آبی که از بالادست رودخانه به سمت سد می آید، در طی زمان در این مخزن انباشته می شود.
وقتی هم که دریچه های سد را باز می کنیم، به مرور زمان آب موجود در این مخزن به سمت پایین دست رودخانه جاری می شود.
وقتی یک حساب پس انداز افتتاح می کنیم، مخزنی شکل می گیرد که می توانیم درآمدمان را در آن ذخیره کنیم. اگر هم برای پرداخت هزینه ای، از این حساب پول برداشت کنیم، نرخ خروجی این مخزن فعال می شود و بخشی از پس اندازمان را از دست می دهیم.
هر انسانی هر روزه در حال پر و خالی کردن مخزن های متفاوتی است.
مخزن دانش با مطالعه و تجربه پر می شود.
مخزن دوستی با محبت به دوستان و پیدا کردن دوستان جدید پر می شود.
مخزن استرس با مساله های موجود حل می شود و با حل مساله ها کاهش پیدا می کند.
مخزن عمر انسان با گذشتن لحظات زندگی کاهش پیدا می کند.
در هر زمانی که به خودمان و اطرافمان نگاه کنیم، تعداد بیشماری از این مخزن ها احاطه مان کرده اند که پر یا خالی هستند.
از پر بودن بعضی از این مخزن ها خوشحال هستیم و بعضی دیگر را ترجیح می دهیم تا همیشه خالی بمانند.
تمرین درس اول:
فهرستی از مهمترین مخزن هایی که در زندگیتان دارید تهیه کنید.
به طور مشخص بنویسید که هریک از این مخزن ها تا چه اندازه پر یا خالی هستند.
مشخص کنید که هدف شما طی ۱۰ سال آینده این است که موجودی این مخزن ها را به چه مقداری برسانید.
از اعضای خانواده تان بخواهید این تمرین را انجام دهند و در مورد نوشته هایتان با هم صحبت کنید.
اگر مناسب می دانید بخشی از نوشته هایتان و تجربه ای که از اجرای این تمرین در خانواده دارید را برای ادمین کانال به نام کاربری @systemsthinker ارسال کنید.
https://news.1rj.ru/str/systemsthinking
درس اول:
#مخزن ها و #نرخ ها در زندگی ما
مخزن ها و نرخ هایی که این مخزن ها را تغییر می دهند از مهمترین مفاهیم تفکر سیستمی هستند که می توانند به شناخت بهتر از اینکه «دنیا چگونه کار می کند» کمک کنند.
وقتی بر روی رودخانه یک سد می سازیم، مخزنی پشت این سد شکل می گیرد که در آن آب جا می گیرد.
آبی که از بالادست رودخانه به سمت سد می آید، در طی زمان در این مخزن انباشته می شود.
وقتی هم که دریچه های سد را باز می کنیم، به مرور زمان آب موجود در این مخزن به سمت پایین دست رودخانه جاری می شود.
وقتی یک حساب پس انداز افتتاح می کنیم، مخزنی شکل می گیرد که می توانیم درآمدمان را در آن ذخیره کنیم. اگر هم برای پرداخت هزینه ای، از این حساب پول برداشت کنیم، نرخ خروجی این مخزن فعال می شود و بخشی از پس اندازمان را از دست می دهیم.
هر انسانی هر روزه در حال پر و خالی کردن مخزن های متفاوتی است.
مخزن دانش با مطالعه و تجربه پر می شود.
مخزن دوستی با محبت به دوستان و پیدا کردن دوستان جدید پر می شود.
مخزن استرس با مساله های موجود حل می شود و با حل مساله ها کاهش پیدا می کند.
مخزن عمر انسان با گذشتن لحظات زندگی کاهش پیدا می کند.
در هر زمانی که به خودمان و اطرافمان نگاه کنیم، تعداد بیشماری از این مخزن ها احاطه مان کرده اند که پر یا خالی هستند.
از پر بودن بعضی از این مخزن ها خوشحال هستیم و بعضی دیگر را ترجیح می دهیم تا همیشه خالی بمانند.
تمرین درس اول:
فهرستی از مهمترین مخزن هایی که در زندگیتان دارید تهیه کنید.
به طور مشخص بنویسید که هریک از این مخزن ها تا چه اندازه پر یا خالی هستند.
مشخص کنید که هدف شما طی ۱۰ سال آینده این است که موجودی این مخزن ها را به چه مقداری برسانید.
از اعضای خانواده تان بخواهید این تمرین را انجام دهند و در مورد نوشته هایتان با هم صحبت کنید.
اگر مناسب می دانید بخشی از نوشته هایتان و تجربه ای که از اجرای این تمرین در خانواده دارید را برای ادمین کانال به نام کاربری @systemsthinker ارسال کنید.
https://news.1rj.ru/str/systemsthinking