🔴 #فایل_صوتی سخنرانی آقای #روزبه_آقاجری درباره‌ی "نئولیبرالیسم؛ آزادی در حصار سرمایه"
🏛 @SBUpolitics
🏛 انجمن علمی علوم‌سیاسی دانشگاه شهید‌ بهشتی

بحران اقلیمی، توافق سبز و سرمایه‌داری

✍🏼 مصاحبه با جان بلامی‌فاستر، مصاحبه‌کننده: وائوس ترین‌تافیلو / ترجمۀ روزبه آقاجری

...سرمایه‌داری صرفا یک نظام نیست بلکه نظامی از روابط اجتماعی و فرایند‌های اجتماعی‌سوخت‌وسازانه است و ما باید بسیاری از این روابط و فرایندها را که به ‌شکلی ریشه‌ای از آن برآمده و مشخصا به اضطرار اکولوژیک کنونی مربوط‌ هستند. در یک بازه‌ زمانی‌ طولانی، ما بدون شک به یک انقلاب اجتماعی و اکولوژیکی تمام‌عیار و فراروی از روابط سرمایه‌دارانه تولید کنونی نیاز داریم. اما در وضع فعلی، در شرایط اضطراری قرار داریم و اولویت، خلاص ‌شدن از شر سوخت‌های فسیلی است که دربردارنده ویرانی آن‌ چیزی است که «سرمایه فسیلی» خوانده می‌شود. هدف اجتناب از آن چیزی است که دانشمندان سامانه زمین آن را «زمین گرمخانه» می‌خوانند؛ لحظه‌ای که در آن، تغییرات اقلیمی فاجعه‌بار ممکن است برای دهه‌‌ها تثبیت و برگشت‌ناپذیر شوند.

ما تحت تاثیر برخی جنبه‌ها از طرح نماینده کورتز یعنی نیودیل سبز قرار گرفتم. او برای بسیجی عمومی فراخوان می‌دهد که به‌شدت ضروری است و به اشکال نوآورانه همه را به تامین مالی فرامی‌خواند، مانند شبکه‌ای از بانک‌های عمومی که مستقیما در آن سرمایه‌گذاری کنند، درست مانند همان کاری که در زمان «نیودیل روزولت» انجام شد و مالیات‌های سنگین‌تری از ثروتمندان و شرکت‌ها دریافت شود چنانکه پیش‌تر در ایالات متحده انجام شده بود. عواید این کار باید برای تامین مالی طراحی چرخشی بزرگ به سمت نیروگاه‌های خورشیدی و بادی استفاده شود. او اینها را به مسائل اجتماعی نیز پیوند می‌دهد...


برای خواندن متن کامل به آدرس زیر بروید:
http://problematicaa.com/a-green-new-deal-is-the-first-step-toward-an-eco-revolution/
آدرس عضویت در تلگرام پروبلماتیکا:
https://news.1rj.ru/str/problematica

امپراتوری دروغ

محمدرضا کلاهی

▫️بعد از سه روز انکار، نیروی مسلح ایران امروز اعلام کرد هواپیما با موشک پدافند خودی سرنگون شده است. همه می‌پرسند آیا اگر پای نیروهای خارجی در میان نبود، ممکن بود هیچ‌گاه این اعتراف صورت گیرد؟

▫️آیاچیزی هول‌ناک‌تر از جان ۱۸۰ نفر بی‌گناه هست؟ بله، دروغ و پنهان‌کاری؛ و هول‌ناک‌تر از آن دروغ و پنهان‌کاری سیستماتیک. دروغِ فردی و پنهان‌کاری شخصی گناهی بزرگ است. اما فاجعه آن‌جا است که مجموعه‌ای از سازوکارها
تدوین و طراحی شده باشند که به طور نظام‌مند دروغ بگویند و پنهانکاری کنند.

▫️حتماً مجازاتی برای عامل اشتباه انسانی در سرنگونی هواپیما درنظر گرفته می‌شود. اما عامل‌های پنهان‌کاری و دروغ در این سه روزچه؟ زجرآور آن‌جا است که کسی که عامل اشتباه انسانی را تنبیه خواهد کرد، همان سازمان دروغ است.

▫️البته ایرادی ندارد. انسان خطاکار است. می‌توان به آینده امیداور بود. حتماً در سال‌های آینده سازوکارهای مهندسی تشخیص هدف، دقیق‌تر می‌شوند. حتماً سیستم‌های آفند و پدافند کارآمدتری خواهیم داشت که اهداف را درست‌تر تشخیص می‌دهند و آدم‌های بیشتری را با دقت بالاتری، به درستی، نه به اشتباه، خواهند کشت.
اما فاجعه‌ی بزرگ‌تر آن‌جا است که به موازات همه‌ی این‌ها، سیستم پنهانکاری و دروغ هم بهبود خواهد یافت. در آینده دستگاه‌ها با دقت و ظرافت بیش‌تری هم دروغ خواهند گفت و با دقت بیش‌تری حقیقت را پنهان خواهند کرد. حتماً در آینده حقایق بیش‌تری را می‌توان پنهان کرد. در سال‌های آینده، اگر کشتار مشابهی، به درست یا به اشتباه، رخ دهد، به نحوی کارآمدتر می‌توان حقیقت را پوشاند و واقعیت را واژگون نشان داد. امپراتوری دروغ، قلمرو خود را گسترش خواهد داد.

▫️در پرتو این اتفاق، حوادث تاریخی، با سماجت دربرابر چشمان من رژه می‌روند تا دوباره دیده شوند و دوباره خوانده شوند: در همه‌ی رخدادهایی که در سالیان گذشته من را و جامعه‌ی من را متأثر کرده است کدام‌ها واقعی و کدام‌ها غیرواقعی بوده‌اند؟ کدام وقایعی که امروز در اطراف من می‌گذرد واقعی است؟ آرمان‌های من، عشق‌هام، هدف‌هام، «خودم»... چه چیزی واقعیت دارد؟ خود «من» آیا واقعیت دارم یا توهمی بیش نیستم؟

▫️آینده، رو به سوی دروغ بیشتر دارد و به حقیقتِ اکنون وگذشته اعتمادی نیست. با این دروغ نظام‌مند، آینده و اکنون و گذشته پوچ شد و به هوا رفت. در امپراتوری دروغ، چیزی از جامعه، از اخلاق و از انسان باقی نخواهد ماند.

@mohammadrezakolahi

عقلانیت علم؛ از تجربه‌گرایی تا فازی‌محوری
نقد و بررسی کتاب عقلانیت دانش علمی؛ روش‌شناسی انتقادی نوشته علی ساعی

✍🏼روزبه آقاجری

نوشتن درباره‌ی یک کتاب ـ آن هم کتابی که داعیه بررسی مفهومی بنیادی را در گستره‌ای قابل توجه دارد ـ دربردارنده‌ی این مخاطره است که غرق‌شدن در شرح‌وتوضیح آن به وانهادن موضع نقادانه نسبت به آن بینجامد یا مجال اندک بررسی آن، نتواند حق مطلب را نسبت به آن ادا کند. این، وضعیتی بود که در برخورد با کتاب عقلانیت دانش علمی؛ روش‌شناسی انتقادی نوشته علی ساعی با آن مواجه شدم؛ کتابی که از یک سو، سویه‌ی آموزشی و گام‌به‌گام آن، از آن اثری مشخصاً درسی ساخته و از سوی دیگر، همین ویژگی باعث شده است که نویسنده در برخی نقاط به فشرده‌نویسی یا حتا فروکاهی برخی مباحث رو بیاورد، هر چند فروکاهی مورد نظر به‌شیوه‌ای آگاهانه صورت گرفته باشد.

مواجهه نظری با کتاب ساعی این دوگانگی را پیش می‌آورد که آیا یک شرح ساده از آن کفایت می‌کند یا می‌توان در جاهایی وارد مجادله نظری با نویسنده شد و سمت‌وسویی انتقادی به کار داد. انتخاب اولی، نتیجه‌ی نهایی را بدل به بازگویی صرف مباحث کتاب می‌کند و تنها تحشیه‌ای بر آن به حساب می‌آید و انتخاب دومی، ممکن است به شرح دل‌به‌خواهانه و گزینشی مباحث کتاب به نفع نقد برخی مباحث آن بینجامد. اولی، خطر تکرار را در بر دارد و دومی خطر تقلیل را. در این نوشته تلاش کردم به هیچ یک از این دو راه محدود نشوم. کوشیده‌ام که نقد این کتاب هم دربردارنده‌ی شرحی منصفانه از مباحث آن و هم انتقاد‌هایی روشن و جدی درباره‌ی آن باشد. به‌هر‌روی تنها خواننده این متن و خود کتاب می‌تواند داوری‌ای درست درباره‌ی روایت و نقد من داشته باشد.

برای خواندن متن کامل به آدرس زیر بروید:
http://problematicaa.com/the-rationality-of-scientific-knowledge/
آدرس عضویت در تلگرام پروبلماتیکا:
https://news.1rj.ru/str/problematica

به مناسبت زادروز داروین و روز جهانی که به نام او نامگذاری شده، بد نیست دوباره این قطعه موسیقی زیبا را که نقیضه‌ای بر آوازهای کلیسایی است، بشنویم و حظ ببریم و کمی لبخند بزنیم.

۷ اسفند، زادروز استاد #بهمن_رجبی نوازنده و معلم بزرگ تنبک خجسته باد.

@honariadabiparnian