📃 «ارزش چیزها» (ترجمه صدایی شنیده ‌نشده از امیل دورکیم)
برگردان: شیما کاشی, آرمان ذاکری

اخیرا در تاریخ یازدهم نوامبر 2020، رادیو فرهنگ فرانسه، فایلی حدودا سه دقیقه‌ای از صدای دورکیم را منتشر ساخته است که در 1913، حدود سه سال قبل از مرگ دورکیم ضبط شده و متعلق به آخرین دوره فکر دورکیم است. دورکیم در این فایل به نقد تقلیل «ارزش» به «ارزش اقتصادی» پرداخته و به «هنر»، «اخلاق»، «تاملات نظری» و از همه مهمتر «زندگی» به دیده عرصه‌ای برای «عمل کردن بی‌حساب و کتاب» نگاه می‌کند. بسط ایده «عمل کردن بی‌حساب و کتاب» را می‌توان بعدها در تفسیر مفهوم «قدسی» در آرای اصحاب «کالج جامعه‌شناسی» مشاهده کرد؛ خصوصاً در استفاده ژرژ باتای از مفاهیمی مانند «فعالیت غیرتولیدی» و «تخطی ». همانطور که اشاره دورکیم به جنون‌آمیز بودن برخی فضائل، خواننده را به یاد مفهوم «غلیان جمعی» دورکیم می‌‌اندازد که بعدتر برای توضیح لحظات تغییرات جمعی بزرگ نظیر انقلاب‌ها و آفرینش امر نو در جامعه به کار گرفته شده است.

از نگاه دورکیم با فراروی از منطق عقلانی اقتصاد و نقض قواعد عقلانیت اقتصادی است که ارزش‌های والای انسانی مانند اخلاق، هنر، تامل نظری و خود زندگی معنا و تداوم می‌یابند. اشاره دورکیم به فرارویِ منطقِ اخلاق از منطق اقتصاد، دارای پیوندی است با درک او از سوسیالیسم فرانسوی که برابری اجتماعی را با کنش اخلاقی پیوند می‌زند. سوسیالیسمی که دورکیم در نامه‌ای کمتر شناخته شده به خاویر لئون در سال 1915، به احیاء آن چنین امید بسته است: «...رهایی ما در گرو سوسیالیسمی است که شعارهای تاریخ مصرف‌گذشته را رها کند. سوسیالیسمی نوین که چنان به خود شکل دهد که سنت فرانسوی را از سر گیرد. به روشنی می‌دانم که چنین سوسیالیسمی چه می‌تواند باشد.»....

متن کامل را در لینک زیر بخوانید:
https://barkhatbook.com/ln/w6dv

@culturalstudies_usc
@iransociology

🗓 اتحادیه انجمن‌های علمی-دانشجویی علوم اجتماعی ایران به مناسبت فرا رسیدن روز علوم اجتماعی برگزار می‌کند:
🔆 نشست علمی بازاندیشی انتقادی وضعیت علوم اجتماعی آکادمیک در ایران

مهمانان:
روزبه آقاجری (پژوهشگر علوم اجتماعی)
مسعود زمانی‌مقدم (پژوهشگر مسائل اجتماعی)

📅 چهارشنبه، 12 آذرماه 99
⏱ ساعت 7 عصر
📌 صفحه اینستاگرام اتحادیه

🔻🔻🔻🔻
@socialunion

خرده‌کارفرمایان موتورسوار
«درباره‌ی اعتصاب رانندگان پیک موتوری اسنپ‌فود»
✍🏼روزبه آقاجری

از متن:
اعتصاب پیک‌موتوری‌های شبکه‌ی اسنپ را می‌شود اولین اعتصاب در بخش اقتصاد برخط در ایران قلمداد کرد. اهمیت این پراتیک «نیروی کار برخط» در این است که نشان از بالاگرفتن تنش‌ها در این بخش اقتصادی و فروافتادن پرده‌های خوش‌نقش‌ونگار کار انعطاف‌پذیر و آزادانه دارد که اقتصاددان‌های بازار آزاد و کارفرمایان وعده‌اش را می‌دادند. خود نیروی کار، خود کارگران این بخش، اولین کسانی هستند که با سازوکارهای بهره‌کشانه‌ی کسب‌وکارهای سرمایه‌دارانه مواجه می‌شوند و به آن واکنش نشان می‌دهند. هر چند پیش از این و متأثر از بالاگرفتن بحث‌ها حول این لایه‌ی اقتصادی بازار سرمایه‌داری در اروپا پژوهش‌هایی در ایران درباره‌ی این موضوع انجام شده است اما این پراتیک تازه کل فضای موجود را دگرگون خواهد کرد و آرام‌آرام گروه‌های ذی‌نفع‌تر را در این بخش اقتصادی به جنبش در خواهد آورد.

در این نوشته می‌خواهم کمی از ابعاد این بخش اقتصادی نوپدید ـ از ۲۰۰۸ تا امروز در شمال اقتصاد جهانی و از دهه‌ی ۹۰ شمسی در ایران ـ را واکاوی کنم.




برای خواندن متن به آدرس زیر بروید:
https://problematicaa.com/snapp-food/
عضویت در تلگرام پروبلماتیکا:
https://news.1rj.ru/str/problematica

ایران پرسه|

بازتعریف رابطه‌ اجتماعی در دوران پساکرونا
نوزایی مجازی مهر

✅یادداشت| روزبه آقاجری| پژوهشگر اجتماعی

🔹در اینجا می‌خواهم به این بپردازم که چگونه یلدای امسال نه تنها نوزایی خورشید، که نوید نوزایی شکل‌های متفاوتی در زندگی اجتماعی ماست. در چند ماه نخست همه‌گیری یکی از مسائل عجیب دیدوبازدیدهای خانوادگی بود. بسیار از کارشناسان نمی‌فهمیدند چرا، به‌رغم هشدارها درباره «در خانه ماندن»، رفت‌وآمد به خانه نزدیکان، بویژه پدرومادر، قطع نمی‌شود؛ موضوعی که برخی جامعه‌شناسان جوابی جالب برای آن داشتند: خانه برای بسیاری ایرانی‌ها به واحد آپارتمانی‌شان محدود نمی‌شود و معنایی گسترده‌تر دارد. «خانه» بسیاری از ایرانی‌ها تا «خانه پدرومادر»شان هم امتداد می‌یابد. اما اکنون، بعد از این‌که با وحشت «مرگ بی‌رحمانه‌ حتی نزدیک‌ترین عزیزان به‌دلیل کرونا» روبه‌رو شده‌ایم، این پندار فرو ریخته است.

🔹تا پیش از کرونا، بی‌رمق‌ترین و دم دستی‌ترین شکل ارتباط ، ارتباط مجازی و از طریق پیام‌رسان‌ها بود، اما در دوران پساکرونا چت تصویری و پیام‌رسان‌های اینترنتی به دورهمی و آغوش و مکان گپ‌وگفت‌ها تبدیل شده اند. حالا دیگر حتی پدرومادرها هم که پیش از این به‌سختی می‌توانستیم به آنها بقبولانیم که «ارتباط مجازی» هم شکلی از «ارتباط» است، حالا خودشان به مجازی‌کاران قهاری تبدیل شده‌اند که گاه باید نکاتی را از آنها بیاموزیم.

🔹این جهان تازه‌ای است که در یلدای امسال با آن روبه‌روییم. دیگر نه والدین و نه فرزندان نمی‌گویند «کاش امشب را پیش خانواده بودیم» چرا که الزامی حیاتی، آنچه به معنای دقیق کلمه «بقا» نام دارد، وا می‌داردمان که عزیزان مجازی‌مان را به همان صورتی دوست بداریم که اگر قرار بود شب چله را در کنارشان باشیم، دوست می‌داشتیم.
این نوع ارتباط بدون شک «چیزی» کم دارد چرا که ما انسان‌ها موجوداتی نه به شکل مجازی اجتماعی که در مناسباتی تنانی و فیزیکال اجتماعی هستیم، اما اکنون این بهترین چیزی است که می‌توانیم از عزیزان‌مان بگیریم و به آنها بدهیم.

🔸http://www.irannewspaper.ir/?nid=7519&pid=13&type=1
👉 @irannewspaper

یا سوسیالیسم یا توحش
(تاریخ نگاری به مدد نشریات چپ افغانستان)
عتیق اروند
ناشر: انتشارات امیری- کابل
تاریخ چاپ:۱۳۹۷
https://news.1rj.ru/str/samizdat_book

دختر / زن / «مادر تنها»ی خیابان انقلاب
یادداشتی برای واکاوی جنبه‌ای از کنش ویدا موحد
✍روزبه آقاجری


دیروز «روز دختران خیابان انقلاب» بود؛ ششم دی هزار و سیصد و نود و شش که ویدا موحد در تقاطع خیابان انقلاب و وصال روی پست برق رفت و روسری‌اش را بر سر چوب گذاشت و تکان‌اش داد. این کنشِ خیابانی ابعاد گوناگونی داشت و دارد و نه فقط توانست سخنی تازه را درباره‌ی «حجاب اجباری» بسازد بلکه در پرتو خودش لایه‌های دیگری را نیز آشکار کند.
هنوز مانده است که اهمیت تاریخی این کنش و پیامدهای گوناگون‌اش به‌درستی واکاوی شوند و دقیقاً نشان داده شود که چگونه چنین کنشی ممکن شد.
در این یادداشت کوتاه می‌خواهم نشان دهم که چگونه چنین کنشی ممکن شد، چیزی که ممکن است پیش‌پاافتاده به نظر برسد اما چنان گستره و ژرفای چندلایه‌ای دارد که هنوز هم فکرکردن به آن شگفت‌زده‌‌ام می‌کند.
درست یک روز قبل از رویدادهایی که بعدها به اسم رویدادهای دی ۹۶ شناخته شدند، در خیابان انقلاب که تاریخاً مرکز و صحنه‌ی دگرگونی‌های اجتماعی‌سیاسی در هفتاد سال اخیر بوده، «زن»ی/«مادر»ی به شکلی عجیب به حجاب اجباری اعتراض کرد: او روسری سفیدش را روی چوب بست و آن را در هوا تکان داد.
ویدا موحد چه کرد و این کنش او چگونه ممکن شد؟

#دختران_خیابان_انقلاب
#ویدا_موحد
#روزبه_آقاجری

برای خواندن متن به آدرس زیر بروید:
http://problematicaa.com/dokhtarane-enghelab/

تلگرام پروبلماتیکا:
https://news.1rj.ru/str/problematica

▫️ در نقد بخوانید:
کتابِ «جامعه‌ی بدیل» - جلد یکم

📚 با آثاری از:
دیوید اَدِم، مهمت اوفوک توتان، برتل اولمن، پل بِرکِت، کوستاس پاپی‌آنو، لئو پانیچ، نوربِرت ترِنکلِه، تنر چم، کمال خسروی، درن روسو، دِرِک سایر، کارل کُرش، مصطفی کایااوغلو، ال کمپل، نورمن گراس، مارک مالهالند، دیوید میلر، مایکل هاینریش، پیتر هیودیس


📚 مترجمان:
تارا بهروزیان، کاووس بهزادی، کمال خسروی، بهرام صفایی، دلشاد عبادی، حسن مرتضوی، منصور موسوی، سهراب نیکزاد

👇🏽
http://naghd.info/Alternative-Society-Vol.1-NAGHD.pdf

#کتاب_نقد
#جامعه‌ی_بدیل
🖋@naghd_com