NEW BOT Телеграм, страница

تکنیک‌های روان‌شناختی برای برخورد با کودک در شرایط جنگی

1. پرهیز از دروغ، ولی فیلترکردن حقیقت

کودک باید حس کنه که «اطلاع داره»، ولی نباید با جزئیات وحشتناک روبه‌رو بشه.

✅ بگو: «بله، بیرون سر و صداست. چند نفر ناراحتن، ولی ما اینجاییم و با هم ایمنیم.»
❌ نگو: «هیچی نشده!» یا «برو بازی کن!» (این حس بی‌اعتمادی ایجاد می‌کنه.)

2. ساختن “حباب روانی امن” در خانه

ایجاد یک فضا (حتی خیالی) مثل چادر، پتو، پناهگاه با اسم‌های کودکانه (مثل: پناه‌گاه قهرمان‌ها)
این مکان رو محل گفت‌وگو، بازی یا پناه‌بردن در زمان ترس کن.

3. بازی‌درمانی در خانه (Play Therapy)

با استفاده از عروسک‌ها، لگو، نقاشی یا شن بازی، اجازه بده کودک احساساتش رو *نمادین* ابراز کنه.
مثلاً بپرس:
«اگه این عروسک امروز می‌ترسید، بهش چی می‌گفتی؟»

ضمناً یکی از بهترین راه‌ها برای جلوگیری از شنیدن صدای پدافند، گذاشتن انیمیشن با هدفون برای کودکه(در صورتی که کودک خودش راغب باشه)

4. تکنیک “نام‌گذاری احساس” (Name it to Tame it)

کمک کن کودک احساساتش رو شناسایی و نام‌گذاری کنه:

> «تو ناراحتی؟ ترسیدی؟ یا گیج شدی؟»
وقتی بتونه احساس رو بگه، مغزش آروم‌تر می‌شه.

5. محدود کردن مواجهه با اخبار و گفت‌وگوهای بزرگسالان

تلویزیون یا اخبار در حضور کودک ممنوع یا بسیار کنترل‌شده باشه.
کودکان حتی از چهره‌ها و لحن بزرگ‌ترها، *وحشت شدید* دریافت می‌کنن.

6. حفظ روتین (برنامه روزانه) حتی در دل جنگ

صبحانه، خواب، نقاشی، قصه شب... همه باید سر جای خودشون باشن.
ثبات رفتاری اطرافیان باعث کاهش اضطراب می‌شه.
در کل اول سعی کنید حالت عادی خودتون رو حفظ کنید به جای اینکه کودک رو مجبور کنید به حالت عادی برگرده.
ضمناً وقتی کودک همراه شما هست از نور پدافند و شلیک هوایی و غیره فیلم نگیرید.
کودک ذاتا کنجکاوه و حافظه تصویری قوی‌تری داره، این صحنه‌ها باهاش میمونه!

7. تمرین‌های آرام‌سازی ساده (تنفس عمیق، قصه‌درمانی، مدیتیشن کودکانه)

بازی «بادکنک»: بگو نفس بکش و تصور کن یه بادکنک رو باد می‌کنی. بعد با دم و بازدم آرام، باهاش بازی کن.
قصه‌هایی مثل: «درختی که ترسش رو با خورشید دوست کرد…»

8. پیوستگی عاطفی بالا – لمس، تماس چشمی، آغوش

تماس جسمی (لمس شانه، دست، در آغوش گرفتن) *یکی از قوی‌ترین آرام‌بخش‌های عصبی طبیعیه.*

9. ابزار نوشتاری و نقاشی برای کودکان بزرگ‌تر

دفترچه احساسات درست کن. هر روز بنویسه یا بکشه که چه احساسی داشته.
بهش اسم بده: «دفترچه دل کوچولو»

10. آموزش مهارت‌های کنترل ترس به زبان کودکانه

مثل: «وقتی ترسیدی، سه تا نفس عمیق بکش، بعد اسم سه چیز اطرافت رو بگو: یه رنگ، یه شکل، یه صدا...»

🚨 نکته بسیار مهم:

> کودکان ترس خودشون رو همیشه مستقیم بروز نمی‌دن.
> گاهی به شکل:

* پرخاشگری
* شب‌ادراری
* سکوت مطلق
* وابستگی بیش از حد
* ترس از جدا شدن از والدین
نشان می‌دن. اینا رو اشتباه تفسیر نکن و با محبت و همدلی واکنش بده.

جمله طلایی برای کودک در بحران :

> «هرچی بیرون اتفاق بیفته، ما با هم هستیم. کارِ من اینه که ازت مراقبت کنم. تو امنی.»

و باز هم تاکید می‌کنم، برای کودک دروغ نبافید خواهشاً...

@muhammad_emad

48 views22:17