جمهورى سوم – Telegram
جمهورى سوم
3.1K subscribers
251 photos
44 videos
90 files
402 links
پژوهشى در بازسازی تفکر، عمل و سوژه انقلاب ۵۷


ارتباط از طريق
@atzenooar
Download Telegram
🔴تشابهات جوکر ایرانی و جوکر خارجی

(از احسان علیخانی تا موری فرانکلین)


از منظری جامعه شناختی، جوکر را می توان شروعی بر پایان استثمار و تخدیر همزمان سرمایه داری مدرن بر پیکره نحیف طبقه پرولتاریا دانست که نشانگان این استثمار به خوبی در استخوانهای بیرون زده از بدن عریان جوکر نمایان بود.

جوکر نماینده طبقه فرودستی بود که دیگر #استحمار رسانه ای همراه با هیجانات نازل نمی تواند او را پس از یکروز اشتغال به کارهای ناخوشایند خشنود کند و لذت هایی جبران کننده بجای اعطای حقوق ابتداییش به او بخشد.

کشته شدن موری فرانکلین مجری سرشناس بدست جوکر بعنوان نماینده طبقه فرودست زنگ خطریست برای سرمایه داران سیاستمدار که صنعت سرگرمی با بازی عاطفی با مخاطبان، دیگر امکان کامیابی فوری و بدون رضایت خاطر حقیقی را برای آنان فراهم نمی کند.

بطور کلی جوکر نشان داد صنعت فرهنگ در حال از دست دادن کارکرد خویش است و دیگر توانایی خوشحال نگهداشتن توده های کارگر _ فرودست و جلوگیری از شکلگیری اعتراضات به اوضاع نامطلوب توسط آن ها را ندارد.

آری تیر خلاص جوکر نه بر سر موری فرانکلین که در حقیقت بر پیشانی نظام رسانه ای نوین بعنوان ابزار آرام ساز و توده ساز جهان سرمایه داری مدرن نشست.

جوکر نماینده ای از طبقات فرودست جامعه بود که در دنیای مصرف زده امروز بنا بر محرومیتهای ناشی از چپاول نظام سرمایه داری با پوسته سوسیالیسم و یا لیبرالیسم در جمع هم قطاران خویش پذیرفته نشد و به ناحق بعنوان شهروندی معیوب از جامعه ای در حقیقت معیوب طرد گردید و به راستی این ساختار اجتماعی بود که جوکر را به دامان خشم و آنتاگونیست شدن کشاند.

جوکر تنها جرقه ای بود بر وجود فرسایشهای اجتماعی عمیق که ماحصل شکاف طبقاتی و خشم های فرو خورده طبقات محروم بود و سرانجامش ختم شد بر جوکریسم و افروخته شدن زبانه های آتش فرودستان.

جوکر را باید شروعی دانست بر شکلگیری پاد فرهنگ جوکریسم که نشانگان آن هم اکنون در سرتاسر جهان و ایران به وفور قابل مشاهده است!


جوکر آنطور که دوستی در یادداشتش گفته بود فرزند شهر و سیاست نبود بلکه فرزند نامشروع سیاست و رسانه بود که رسانه نقش مادری و پذیرنده گی را داشت و سیاست نقش متجاوز و پس زننده گی.

هپی ها (که چه بسا هدف کارگردان تداعی معنای جنبش اعتراضی هیپی ها نیز می تواند باشد)بمعنای خوشحالهای افراطی، همانهایی که علت خنده های مرضیشان را نمی دانند:

🔴شبها پای لالایی رسانه آرام می گیرند و این پرستاری سلبریتی های خوش ذوق و کاربلدی همچون موری فرانکلین است که آن ها را به خوابی عمیق تا سرحد زندگی در عیش و مردن در خوشی فرو میبرد که جوکر نشان داد گویا دیگر قرار است هپی ها بیدار شوند و در برابر لالایی های مادر دروغینشان دست به قیام زده و بدنبال پدر بزن در روی خویش یعنی سیاستمداران باشند.

⛔️جوکر پس از بیداری نشان داد که طبقه فرودست در این مسیر مصمم به گرفتن انتقام از باعث و بانی تمام کاستی ها، فریبها و آرزوهای دست نیافته خویش در زندگی گذشته است که توسط پدری به نام سیاست برای او رقم خورده است!!

⛔️جوکر برای پدید آورنده گان دنیای قشنگ نو هاکسلی و برادر بزرگ ۱۹۸۴ جورج اورول یعنی سرمایه داران سیاستمدار و یا خود میان برتر بینان (اگوئیستها)یک پیام واضح داشت و آن این بود:

بازی دیگر تمام است...

⛔️دلار ۳۰هزار تومانی با هر دلیلی و گذشته ای ، تورم سالیانه ۴۵ درصدی، بورس به تاراج رفته،مسئله آب و وضعیت اسفناک ما در داخل جای خنده نمی گذارد!!

خندیدن با خندوانه و این رل و شهر گربه ها و گشت ارشاد۳ و جوکر ایرانی، یعنی غفلت...

بنظر خیلی وقت است رسانه در بعد گیشه و مخاطب کاملا هوشمند و مبتنی بر تحلیل امنیتی محصول تولید می کند.


درود بر روان پاک فلسفی و عقلانی جناب علامه که این کانتکست را برای همگان شفاف نمود:

آیت الله جوادی آملی: جامعه گرسنه با برنامه طنز شاداب نمی‌شود!/

با وجود این همه منابع، مردم را کمیته امدادی اداره کردن ننگ است /

مردم را با عمل، امیدوار کنید نه با حرف.


@seyyedhashemfirouzi
🔺معرفی یک کتاب برای ۱۶ آذر

🔴کتاب «به سوی جامعه‌ای عقلانی؛ اعتراضات دانشجویی، علم و سیاست» یورگن هابرماس به همت ابراهیم اسکافی و نشر شیرازه امسال منتشر شده است. این کتاب در همدلی با جنبش‌های دانشجویی ۱۹۶۸ اروپا و امریکا در نقد تمام‌عیار دانشگاهی نوشته شده که خود را بعنوان خادم تکنولوژی تعریف می‌کند که تقریبا اصلیترین خوانش از دانشگاه در تاریخ جهان سومی ماست. این کتاب برای بازاندیشی در ذهنیت ایرانی ما که در دوران جنگ سرد باقی مانده ‌و تنها دو گونه رابطه میان سیاست ‌و تکنولوژی می‌شناسد می‌تواند مقدمه‌ای مناسب محسوب شود: اول رابطه عمودی و طولی ایدئولوژی-تکنولوژی (میراث حزب کمونیست شوروی برای اصولگرایان) و دوم رابطه افقی و گسسته فرهنگ-ایدئولوژی (میراث تکنوکراسی امریکایی برای اصلاح‌طلبان)
شاید وقت آن رسیده باشد که تشکل‌های دانشجویی هم به جای اتخاذ یکی از دو‌ موضع ایدئولوژیک یا فوق برنامه در نسبت با آخرین نسخه دانشگاه تکنوکرات یعنی دانشگاه کارآفرین، به موضع انتقادی سومی بیندیشند.
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
تنها امید
چرا نیروهای مستقل پس زده می‌شوند؟

گفتگوی:
صادق پیوسته
مجتبی عرب
محمدحسین بادامچی

به زودی در سیمافکر...
🔺بسیج دانشجویی دانشگاه شریف در بیانیه‌ای از تیم امنیتی-رسانه‌ای رییس جمهور بخاطر جلوگیری از انعکاس زنده مراسم جلوگیری کرده. اینرا مقایسه کنید با شانزده آذر سال ۹۶ که بسیج دانشجویی شریف با دعوت از محسنی اژه‌ای یکی از عالی‌ترین جلوه‌های جنبش دانشجویی دهه نود را آفرید. سوت بلبلی محسنی اژه‌ای در آن مراسم اگرچه از سر استیصال بود اما آشکارا ارزش آن از این تشریفات نمایشی و ترس از رودررویی بی‌پرده با دانشجویان بیشتر بود. علاوه بر این بیانیه بالغانه و پیشروی بسیج دانشجویی، سخنرانی شجاعانه دبیر انجمن اسلامی دانشگاه شریف تنها آبروی این مراسم بود.
samar_239.pdf
1007.4 KB
🔺ویژه‌نامه ۱۶ آذر ۱۴۰۰ نشریه سمر بسیج دانشجویی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران با یادداشتی از محمدحسین بادامچی با عنوان «چالشی به نام شانزده آذر؛ راه‌حلی به نام دانشگاه کارآفرین»

بخشی از یادداشت:
📝به اعتقاد نگارنده شیفت دانشگاه از نهاد علمی-فرهنگی دهه هفتاد و هشتاد به نهاد اقتصادی دهه نود قماری خطرناک در سطوح عالیه سیاستگذاری کشور بود که نه تنها به جای جبران ناکارآمدیها و آفات مدل قبلی تمام فواید آنرا نابود کرد، بلکه تردیدهای جدی در دستیابی به اهداف اقتصادی و تحقق رؤیاهای تکنوکراتهای ریش‌دار منادی آن روزافزون است. در شرایطی که دانشگاه ایرانی در اثر این موج تجاری شدن و بطور مضاعف در رقابت با فضای مجازی، فضاهای صنعتی و بنگاه‌های کسب و کار بیرون دانشگاهی و ضربه اخیر کرونایی به شدت تضعیف شده و در حال از دست دادن موضوعیت سابق خود در جامعه ایران است، جنبش دانشجویی و ۱۶ آذر چه سرنوشتی می‌تواند پیدا کند؟
برنامه-همایش-روش-2.pdf
145.6 KB
🔺برنامه دومین همایش مطالعات روش تحقیق در ایران/ شنبه ۲۰ آذر ۱۴۰۰/ موسسه مطالعات فرهنگی و اجتماعی/ لینک برگزاری: https://b2n.ir/iscs

در پنل دوم این همایش ساعت ۱۴ مقاله‌‌ای با این عنوان از محمدحسین بادامچی ارائه خواهد شد:

📍درباره شنیده نشدن صدای چرخش عملی دهه ۱۹۶۰ میلادی در روش‌شناسی ایرانی؛ تأملی از منظر جامعه‌شناسی روش تحقیق در ایران
تنها اُمید
چرا نیروهای مستقل پس زده می‌شوند؟

درک مسئله ساده است. به راحتی میتوانیم از نزدیک آن را حس کنیم و مصادیق بسیار آن را در ذهن مرور کنیم. همواره جمهوری اسلامی با نیروهای مستقل چالش داشته است. نیروهایی که میخواهند روی پای خودشان بایستند؛ حرفی از خود دارند؛ محتوایی دارند؛ به دنبال تاثیرگذاری هستند؛ منزوی نیستند و به دنبال فشار آوردن به نقطه رسمی بدون وارد شدن به آن هستند. اما این نیروها به راحتی پس زده میشوند.
مسئله اصلی دوره جدید پنل ایران همین نیروهای مستقل است. تلاشی برای ایجاد گفتگو پیرامون این نیروها؛ گفتگوهایی که از پس آن گفتار نیروهای مستقل و مولد همچون یک گفتار سیاسی قدرتمند قابلیت طرح در صحنه امروز ایران باشد.
محمدحسین بادامچی از ماشینی در درون دولت میگوید که بنحو کاملی سعی بر سرکوب این نیروها دارد و این را خاصیت صدساله جامعه ما میداند که نمیتواند هیچ گونه سوژگی‌ای را تحمل کند اما مجتبی عرب معتقد است نباید وجود دیگریِ بزرگی به نام غرب را نادیده گرفت که اساسا تقابل با این دیگری فرصتی به نیروهای متکثر در درون نمیدهد. صادق پیوسته نیز به دنبال ریشه‌های الهیاتی این چالش است انجایی که میگوید اساسا این دستگاه قداست را تماما از آن خود کرده و هر چیزی جز خود را نفی میکند.
اما آیا میتوان افقی برا برون رفت از این وضعیت متصور بود؟ عرب نقطه رهبری جامعه و تکمیل نشدن چرخه‌ی کوتوله پروری را روشن میبیند اما بادامچی این چرخه معیوب را قدرتمندتر از ان چیزی میداند که میشود تصور کرد پیوسته نیز به نیروهای جوانی که دیگر خود را تمام حقیقت نمیدانند امید دارد.

🔸لینک مشاهده فیلم کامل:
simafekr.com/video/26776

🔗 سیمافکر را دنبال کنید:
سایت | اینستاگرام| توییتر

💡هر فیلم آغاز یک گفتگوست...
@simafekr_com
Practical Turn in methodology.pdf
973.4 KB
🔺فایل پاورپوینت ارائه مقاله‌

درباره شنیده نشدن صدای چرخش عملی دهه ۱۹۶۰ میلادی در روش‌شناسی ایرانی؛ تأملی از منظر جامعه‌شناسی روش تحقیق در ایران/ جهت ارائه در دومین همایش مطالعات روش تحقیق در ایران
ارائه چرخش عملی
🔺فایل صوتی ارائه مقاله‌

درباره شنیده نشدن صدای چرخش عملی دهه ۱۹۶۰ میلادی در روش‌شناسی ایرانی؛ تأملی از منظر جامعه‌شناسی روش تحقیق در ایران/ جهت ارائه در دومین همایش مطالعات روش تحقیق در ایران/ فایل پاورپوینت در اینجا/ فایل صوتی پرسش و پاسخ بعد ارائه در اینجا
🔺سومین نشست گفتگو پیرامون آخرین آثار مطالعات فناوری در ایران به دبیری محمدحسین بادامچی/ معرفی و نقد کتاب «رهایی یا انقیاد؛ فلسفه سیاسی تکنولوژی اطلاعات در قرن بیستم» با حضور نویسنده کتاب آقای روح الله اسلامی. چهارشنبه ۲۴ آذرماه ۱۴۰۰ از ساعت ۱۳ تا ۱۵ در فضای اسکای روم مؤسسه به آدرس b2n.ir/iscs و همچنین در اینستاگرام مؤسسه
🔺در این گفتگو که به بهانه فراخوان تحول در شورای عالی انقلاب فرهنگی و با مساله «نقش و جایگاه مردم در شورای عالی انقلاب فرهنگی» برگزار شد به نقد مدیریت ‌و سیاستگذاری پدرسالارانه فرهنگ پرداختم که اساسا بر پایه صغارت مردم و مهندسی فرهنگی استوار است. فیلم کامل این گفتگو در صفحه مرکز بررسی فرهنگی هاتف در دسترس است
Audio
🔺صوت نشست معرفی و گفتگو درباره کتاب فلسفه سیاسی تکنولوژی اطلاعات با حضور مؤلف کتاب دکتر روح‌الله اسلامی/۲۴ آذر ۱۴۰۰/ موسسه مطالعات فرهنگی و اجتماعی
🔺 چهارمین نشست معرفی و گفتگو درباره آثار جدید مطالعات فناوری به دبیری محمدحسین بادامچی/ با حضور عطا حشمتی دانشجوی دکتری دانشگاه تورنتو کانادا درباره رساله کارشناسی ارشد وی در دانشگاه بریتیش کلمبیا با عنوان «تکنوساینس اسلامی و انقلاب فرهنگی (۱۳۵۹-۱۳۶۲)»/ چهارشنبه ۸ دی ماه ۱۴۰۰ از ساعت ۱۳ تا ۱۵ در فضای اسکای‌روم مؤسسه مطالعات فرهنگی و اجتماعی به آدرس b2n.ir/iscs
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🔺بخشی از مناظره صدای مردم درباره اهمیت اعتراض در گفتمان انقلاب اسلامی و استحاله جمهوری اسلامی به دولت اسلامی در الگوی مدیریت و حکمرانی پدرسالارانه پارادایم ضدانقلابی غالب

فیلم کامل مناظره در اینجا منتشر شد
فروپاشی_کلاس_درس_سنتی_در_آموزش_آنلاین.pdf
607.7 KB
🔺مقاله «فروپاشی کلاس درس سنتی در فرآیند مجازی شدن و پیشنهاد یک آلترناتیو»/ منتشر شده در شماره جدید دوفصلنامه دانشگاه امروز سال ۱۴۰۰ ویژه‌نامه ساحت سایبر و فرصتها ‌و چالشهای سیاستگذاری فرهنگی در فضای مناسبات علمی و اجتماعی دانشگاهیان/ لینک فایل کامل مجله

📍در این مقاله کوتاه بر پایه نقدی دریفوسی از آموزش آنلاین استدلال کرده‌ام که کلاس درس ایرانی دستگاهی پدرسالار است که امکان بقا در شرایط آنلاین ندارد
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🔺بخشی از گفتگوی محمدحسین بادامچی و میثم مهدیار به دبیری فاطمه رایگانی و میزبانی مرکز فرهنگی هاتف درباره نقش مردم در شورای عالی انقلاب فرهنگی و ضرورت تحول در آن

📍در این گفتگو کوشیدم توضیح دهم که بنیاد شکل‌گیری سازمانهای فرهنگی و دستگاه حکمرانی فرهنگ در ایران در تداوم میراث رژیم پهلوی بر دوگانه «طبقه مدیران پدرسالار رستگارشده-مردم صغیر فاقد سوژگی فرهنگی و محتاج قیم» استوار است و به همین دلیل مدیریت فرهنگی اساسا با ایده مشارکت مردم در تضاد قرار می‌گیرد.

فیلم کامل مناظره در اینجا
Audio
🔺صوت چهارمین نشست مطالعات فناوری موسسه مطالعات فرهنگی و اجتماعی به دبیری محمدحسین بادامچی با حضور عطا حشمتی با موضوع رساله کارشناسی ارشد او در دانشگاه بریتیش کلمبیا با موضوع «انقلاب فرهنگی و تکنوساینس اسلامی» ، هشت دی ۱۴۰۰
🔺اندیشکده؛ نهال نوپایی که مصادره شد

📍طبق آمار سالنامه ۱۴۰۰ جامعه اندیشکده‌ها، اندیشکده مهاجر با کمتر از ده پژوهشگر در دوره دوساله مدیریت من با ۱۲ پروژه در رتبه ششم از نظر تعداد پژوهشهای معتبر در میان ۶۳ اندیشکده کشور دست یافته است که سه تا از این پروژه‌ها به مرحله نیمه نهایی اولین جایزه ملّی سیاستگذاری نیز راه یافت.
این مسأله وقتی روشن‌تر می‌شود که نگاهی به اسامی دیگر اندیشکده‌های قبل و بعد از مهاجر در لیست فوق بیندازیم که یا مثل «مرکز پژوهشهای مجلس و مرکز تحقیقات استراتژیک ریاست جمهوری و پژوهشکده مطالعات فناوری و …» یک نهاد رسمی حکومتی با میلیاردها تومن بودجه و ده‌ها کارمند حقوق‌بگیر رسمی هستند، یا مانند «موسسه تامین اجتماعی و بیمه ‌و اندیشکده تعاون و انرژی و…» مراکز رسمی مستقیما وابسته به سازمانهای دولتی هستند و یا همچون «اندیشکده آرا و مدرسه حکمرانی شهید بهشتی و حکمت و برهان و امثالهم» اندیشکده‌های ایجادشده توسط نهادهای نظامی.
نگاهی به فهرست اسامی فوق و بحران مالی و حقوقی و سیاسی بقای اندیشکده‌های مستقل، تنها نشان از شکست نهاد اندیشکده در موج قلع و قمع حکومتی و به ابتذال کشیده شدن این نهاد نوپا دارد
🔺مستقل از جنجالهای ایدئولوژیک، این تصویر از حیث جامعه‌شناختی و اقتصاد سیاسی اهمیت بسیاری دارد. مساله اساسی به مشکل مفهوم «طبقه» در جامعه‌شناسی و رتوریک ایرانی مربوط است. سالها ذهنیت نخبگانی و آکادمیک در ایران متأثر از ادبیات چپ خام حزب توده‌ای اسلامیسم را ایدئولوژی سنتی طبقات پایین و توده‌ها در برابر مدرنیسم طبقات بالا تلقی می‌کرد. در دستگاه فاهمه دهه شصتی انقلابیون نشسته بر کرسی قدرت خود را طبقه‌ای الوهی فوق طبقات زمینی تصور می‌کردند که پشت فرمان ماشین دولت با کوفتن طبقه سرمایه‌دار و نخبگان رژیم سابق «بی‌طبقه‌سازی» جامعه را دنبال می‌کردند. چند دهه بعد طرح بحث «اشرافیت چهاردرصدی» سردار قالیباف در مناظره‌های تلویزیونی همچنان بر همان دیدگاه مبتنی بود و چپهای بی‌خطری مثل مجید حسینی نیز در ادامه راه وحید جلیلی و شهریار زرشناس سالها همین تصویر را تبلیغ کرد. در واقع آنچه بقای این تلقی انحرافی از ساخت طبقاتی ایران را موجب می‌شد تداوم «کارگزاران» در قدرت بود که امسال به پایان رسید. اکنون با این عکس ذهنیت معیوب ایرانی درباره نحوه رابطه میان آیفون پرومکس سیزده، چادر و چفیه پس از ۴۳ سال به جای درست خود بازگشته است.
🔺 پنجمین نشست تخصصی معرفی آثار اخیر مطالعات فناوری در ایران به دبیری محمدحسین بادامچی با حضور آقای دکتر رضا صمیم و گفتگو درباره کتاب «مطالعات اجتماعی فناوری؛ تأملاتی نظری و میان‌رشته‌ای». چهارشنبه ۲۹ دیماه ۱۴۰۰ از ساعت ۱۳ تا ۱۵ در فضای اسکای‌روم مؤسسه به آدرس b2n.ir/iscs