#تاریخ
#دیدگاه

🌀 تاریخ‌نگار بی‌سرزمین: یرواند آبراهامیان
🎙 اشکان زارع

💬 چرا لایه‌ای از ایرانیان مانند یرواند آبراهامیان، دلبستگی به هیچ سرزمینی ندارند؟ چرا شناخت و آگاهی از تاریخ ایران (چه تاریخ کهن و چه حتا تاریخ نزدیک) در بیشتر روشنفکران[!] و دانش‌آموختگان ایرانی دیده نمی‌شود؟ چرا یک تاریخ‌نگار همچون آبراهامیان، تاریخ نزدیک ایران را این اندازه سوگیرانه نمایش می‌دهد؟
اینها پرسشهایی است که آقای اشکان زارع در گفتگو با رسانه‌ی پارسی بدانها می‌پردازد.

📍 برگرفته از کانال یوتیوبی رسانه‌ی پارسی

@ThinkTogether🌱

«زندگی در ایران ۲۵۰۰ سال پیش»

ایران امروز به عنوان آخرین قطعه شناور بجا مانده از ایران بزرگ در یکی از سرنوشت ساز ترین دوره های تاریخی خود در اقیانوس حوادث شناور است.
نبرد تمدنی به تمام معنا در تمامی جبهه ها در جریان است و هر کس تصور کند این صرفاً یک تخاصم ایدئولوژیک است سخت در اشتباه است.
@Anglo_Saxon_Expansion

در میان ادبای بزرگ تاریخ ایران، فقط حکیم فردوسی بزرگ آگاهانه نقش تاریخی خود را در راستای به خدمت گرفتن هنر و نبوغ برای زنده نگه داشتن هویت میهنی ایفا کرد. فردوسی در آخرین سال‌های رواج نسبی تفکّر فلسفی در ایران‌زمین فعالیت می‌کرد اما ادبای گران‌سنگ بعدی مانند سعدی، مولوی و حافظ در محیطی غرق عرفان عمل نمودند و در نتیجه، خدمت عظیم آنان به حفظ و اعتلای هویت ایرانی، عموماً ناآگاهانه بود.
عرفان، بی‌مکانی و دنیاگریزی و بی‌وطنی است و مجذوب در آن نمی‌تواند وطن‌پرست باشد زیرا وطن عرفانی همان‌طور که مولوی می‌گفت: شهری‌ست کان را نام نیست
در حالی‌که کشورهای دریایی دارای واضح‌ترین و پُررنگ‌ترین مرزهای ممکن، یعنی دریاهای بی‌کرانی که آنان را از بقیه‌ی جهان جدا کرده، هستند و در نتیجه می‌توانند بدون مخدوش‌ساختن هویت ویژه‌ی خود به بی‌مکانی و جهان‌گرایی روی بیاورند، برای کشورهای قارّه ای مانند ایران و روسیه و چین و آلمان، دست‌کشیدن از مکان‌مندی و فلسفه و ایدئولوژی به مثابه شکل سیاسی فلسفه، به منزله‌ی خدشه‌دار کردن مرزهای هویتی و مساوی با گشودن در به روی خیانت و خودکشی ملّی خواهد بود.

وحید داروگری، ۱۴۰۳/۹/۸

@Geopolitika2020

#سرباز_وطن

این صحنه‌ای واقعی از جنگ ایران و عراق است که فیلمبردار ارتش آن را برای نگهداری در تاریخ به یادگار برداشته است.
دقت کنید که تانک دشمن تا روی خاکریز آمده‌است ولی هیچکدام از سربازان ایرانی خاکریز را رها نمی‌کنند.

❤️ اینان سربازانی هستند که یک ملت می‌تواند به دلاوری و میهن‌پرستی و غیرت آنها، امید ببندد و آسوده زندگی کند.

📎 به بهانه‌ی گریختن ارتش سوریه از برابر تروریستهای وابسته به ترکیه.

@ThinkTogether🌱

#دیدگاه

👁‍🗨 واشکافی کتاب "نقشه‌ی صهیونیستی برای خاورمیانه نوین / The Zionist Plan for the Middle East" نوشته ی اودد یینون تئوریسین نام‌آور صهیونیست
✍ علی پیروز

💬 این نوشتار درباره‌ی کتابی است که در آن راهبردها و همچنین برنامه‌های پیاده‌سازی رویای سرزمین موعود یهود را در قالب خاورمیانه‌ی نوین بررسی می‌کند. نویسنده می‌کوشد در این طرح و برنامه، مراحل دستیابی به اسراییل بزرگ را ترسیم نماید.
کتاب نشان می‌دهد که چگونه با ابزارهای قومگرایی، کشمکشهای مذهبی، کوچاندن باشندگان بومی از یک سرزمین و تصرف آن، می‌توان کشورهای غرب آسیا و شمال آفریقا را تجزیه نمود و فرایند رویارویی و کشمکش را تا جایی پیش برد که اسراییل را از ماهیت نوپدید و ناپایدار کنونی، به ماهیتی بومی‌تر و یکپارچه‌ و پایدار و بااصالت تر از دیگر نقاط منطقه بدل سازد.

🔻تحلیل نویسنده بر این باور استوار است که کشورهای کنونی منطقه، با خط‌کشی انگلستان و فرانسه پدید آمده‌اند و پیدایش آنها بر پایه‌ی ماهیت قومی و مذهبی (مانند خود اسراییل) نبوده‌‌است. پس چون ماهیتی همانند اسراییل ندارند، ناگزیر نابود خواهند شد و به سوی بخش‌بندیهای قومی-مذهبی خواهند رفت. نویسنده این را فرصتی می‌خواند که اسراییل باید از آن بهره‌برداری کند تا هم عمق راهبردی خود را گسترش دهد و هم رویای سرزمین موعود را واقعیت بخشد.

🔻او در این جستار می‌کوشد وضعیت قومی و دینی کشورهای منطقه را واشکافی نماید و راهبردی به دست دهد که با آن بشود این کشورها را (که اکنون خطری بنیادی برای بودن اسراییل هستند) به وضعیتی بکشاند که پیوسته به بخشهایی کوچکتر خرد شوند و پیوستگی در میان آنان برای همیشه نشدنی گردد. از اینرو بجای دشمنی با اسراییل، ناگزیر خود را زیر سایه‌ی اسراییل بازشناسی کنند و برای پایداری و امنیت خود در برابر دیگران، از اسراییل یاری بجویند.

🔻این سیاست، سازگار با آپوکالیپتوی توراتی و وعده‌های آن کتاب مقدس است. آپوکالیپتیک(آخرالزمان)ی که بهشت قوم اسراییلی را بر ویرانه‌ها و کشته‌های ملتهای دیگر نقش می‌کند.

🔻از آنجایی که دولت صهیونیستی این طرح را در پنجاه سال گذشته پیگیری نموده و همچنان پیگیری می‌کند، نیاز است که هموطنانمان (و ملتهای منطقه) بدانند که این طرح با چه ابزاری مردمان منطقه را در راستای هدفهای خود می‌راند و مدیریت می‌کند. و چگونه با دمیدن بر قوم‌سازی و ساخت هویتهای تازه، می‌کوشد منطقه را ویران و ت‌ج‌ز‌ی‌ه نموده، از سوی دیگر خود به دریای رویاهایش برسد.

در پوشه‌ی زیر میتوانید تحلیل مفصل کتاب را بخوانید.

@ThinkTogether🌱

تفاوت ما میهن‌پرستان با باستان‌گرایان و غرب‌گرایان این است که اگر مصالح ایران اقتضا کند حتی اگر بی‌دین باشیم حاضریم با هر دیندار و خشکه‌مقدّس و متحجّری همکاری کنیم.

تفاوت ما میهن‌پرستان با بنیادگرایان و امّت‌گرایان این است که اگر مصالح ایران اقتضا کند حتی اگر دین‌دار باشیم حاضریم با هر بی‌دین و یهود و هندویی همکاری کنیم.

#دینداری_و_میهن_پرستی_جدایی_ناپذیرند

#فرهنگ
#دیدگاه

🟩🟩🟩🟩🟩🟩🟩🟩🟩🟩🟩
⬜️⬜️⬜️⬜️⬜️⬜️⬜️⬜️⬜️⬜️⬜️
🟥🟥🟥🟥🟥🟥🟥🟥🟥🟥🟥

♡ میهن‌دوستان ایرانی چگونه می‌اندیشند؟

1⃣ برای آگاهی ژرف از ویژگیها و نیازهای میهن، باید جغرافیا، تاریخ و فرهنگ ایرانزمین را شناخت و هر روز آگاهیهای خود را از ایران و جهان افزونتر ساخت (این آگاهی مشترک، پراکندگی و آشفتگیِ فکری و زبانی و نگرشی را بهبود خواهد بخشید، که بسیار مهم است)

2⃣ کشورها برای دستیابی به هدفهای خود (تمدنی/سرزمینی/فرهنگی/سیاسی/تاریخی/...) از منطقی بهره می‌جویند که موضوع دانش #ژئوپولتیک است. بر همه‌ی میهن‌دوستان بایسته است که به آموختن این دانش پرداخته و آن را در میان ملت گسترده نمایند (یک برنامه‌ی خودآموزی یک-دو ساله). از این راه:
۱. چرایی کنشهای دشمنان و دوستان فهمیده خواهد شد.
۲. آسیب‌پذیری و تحریک‌پذیری ملت از عملیات روانی-رسانه‌ای به کمترین خواهد رسید.
۳. خواسته‌های ملی و گفتمان چیره بر رسانه‌ها، همسو شده و انرژی ملت هم‌افزایی خواهد یافت.

3⃣ پس از دلبستگی به میهن و دانستن ارزش آن (که با شناخت تاریخ و میراث فرهنگی-تمدنی میهن به دست می‌آید) باید به گونه‌ای آگاهانه و به دور از هیاهوی سیاسی و پرهیز از رفتارهای نابخردانه، همه‌ی گفتار و کردار خود را برای توانمندی میهن و همبستگی ملی با عشقِ استوار به سرزمین نیاکانی به کارگرفت.

4⃣ هر ایرانی میهن‌دوستی باید به یگانگی، همصدایی و همزیستی همه فرزندان ایران زمین، دلبسته باشد و از هرگونه بیگانه‌گرایی، واگرایی و خودستیزی پرهیز کند.

5⃣ چشم دوختن به آنچه که رسانه‌های ایران‌ستیز می‌گویند و می‌نویسند، و نیز هرگونه الهام‌گیری و سخن‌شنوی از دشمنان این مرز و بوم و بازتاب آن در میان مردم، به هیچ شکل و بهانه‌ای پذیرفته نیست. نباید دانسته یا ندانسته ابزار سمپاشی خبری دشمنان و فرسودگی روان ملت ایران شد. به همین‌ گونه، در درون کشور نیز نباید چشم و گوش بسته، دل به هر سخنی سپرد، آنگونه که به حقیقت‌جویی نپرداخت.

6⃣ ملت ایران با پیشینه‌ای از چند هزار سال زیست در فلات ایران، با زبانها و مذهبهای گوناگون، دارای گذشته‌ای باشکوه و پرافتخار همراه با پیوستگی فرهنگی و تمدن‌سازی بوده است. از این رو ترویج هرگونه قومگرایی و مذهبی، خیانت به میهن و خدمت به دشمنان #وطن خواهد بود.

7⃣ با گرانمایگی و به دور از کینه‌ورزی، خودنگری و خودستایی بیهوده، باید با همه‌ی اندیشه‌ورزان به گفتگو نشست؛ ولی از هم‌آوایی با دشمنان آشکار و نهان یکپارچگی مردم ایران، خود را به کنار کشید و در برابر آنان ایستادگی کرد.

8⃣ ناتوانی، برخاسته از چند دستگی و خودستاییهای بیهوده‌ی شماری از گروههای اختلاف‌افکن درونی و بیرونی است. باید هشیار بود و در دام دشمن فرونیفتاد.

9⃣ دشمنان سرافرازی و نیرومندی ایران و ایرانیان چه در درون و چه بیرون از مرز، با در اختیارگرفتن رسانه‌ها و ابزار گوناگون خبررسانی و بابهره‌گیری از ناخشنودی مردم از کار و زندگی امروز در ایران، می‌کوشند با سیاه‌نماییهای گسترده و پخش خبرهای نادرست، به میهن‌گریزی و بیگانه‌ستایی و نیز خمودگی و افسردگی ایرانیان دامن بزنند.
باید آگاهانه و بخردانه و با بازتاب خبرهای درست و تحلیل سنجیده‌ی رویدادها، دشمنان بی‌آبروی این مرز و بوم را بیش از پیش رسوا کرد و امید و ایمان به آینده‌ای درخشان را نزد نوجوانان و جوانان میهن، پر رنگ و نیرومند ساخت.

🔟 سخن آخر اینکه هیچ نیروی بیگانه‌ای، دلسوز و غمخوار ما نیست.
ما باید خود در اندیشه‌ی آسودگی، بزرگی، زندگی شرافتمندانه و همچنین توانمندی اقتصادی / اجتماعی / فرهنگی / نظامی خودمان باشیم.

@ThinkTogether🌱

#دیدگاه
#تلنگر

⏸ رخدادهای جاری

🔻 دالان تورانی، روی کار آمدن طالبان، نسل‌کشی در غزه، یورش به لبنان و زمینگیر کردن حزب‌الله، شورشها و آشوبهایی که تلاش می‌کنند در آینده‌ی نزدیک (چند ماه آینده) در کشورمان به راه بیاندازند، دالان ترانس‌کاسپین، راه لاجورد، بازی درآوردنهای دولت عراق در برابر ایران، جاده‌ی توسعه، ژاژخوایی اعراب درباره‌ی سه جزیره‌ی ایرانی، پیمان ابراهیم و دالان عرب‌مد، همگی بخشهای گوناگون یک پروژه‌ی کلان هستند.

🔻 و آن همان پروژه‌ی the new middle east و ت‌ج‌ز‌ی‌ه غرب آسیا به کشورهای کوچک است. تمدن دریایی° این پروژه را بیست سال پیش به جریان انداخت و یک بار در پی ایستادگی نیروهای جبهه‌ی مقاومت به فرماندهی سردار سلیمانی، ناکام شد. اکنون به گمان خود، آن کسان و نیروهایی را که بار اول سبب شکستشان شدند را از سر راه برداشته‌ و با یک صحنه‌آرایی تازه، می‌خواهد دوباره بخت خود را بیازماید.

🔻 ایران، ستون جغرافیایی، فرهنگی و امنیتی منطقه‌ (میان چین تا مدیترانه) است. تا ایران بر پا است دیگر کشورهای منطقه هم بر پا خواهند بود. جلوگیری از گذر دالانها از ایران (با همراهی و کوتاهی نیروهای درون کشور)، زمینه‌سازی برای زمین زدن ما بود.

🔻 دشمنان ایران (نه جمهوری اسلامی، بلکه ایران) در آینده برای برداشتن گام پایانی، به آشوب در کشور ما نیاز دارند. هرکس باید در اندیشه‌ی انجام کاری برای پدافند از میهن باشد، حتا اگر به اندازه‌ی آگاه کردن خانواده و نزدیکان باشد.
#ژئوپولتیک
〰〰〰〰〰〰〰〰〰
° تمدن دریایی یا Thalassocracy
یعنی چه؟
تمدن خشکی یا Tellurocracy
یعنی چه؟

@ThinkTogether🌱

‌
❇️ رویکردی با صدمات جبران‌ناپذیر؛

اصرار بر تقلیلِ ایران به قبایلِ جدا از هم

برخی تصور می‌کنند گره کوری در ایران وجود دارد به نام "مسئلۀ اقوام" و به همین دلیل، هر مشکلی را به حساسیت‌های این موضوع پیوند می‌زنند، اما این همه اصرار برای قرائتِ نادرست از تاریخِ ایران چه هدفی را دنبال می‌کند؟

این روایت‌ها که طی سال‌های اخیر القا شده مبنی بر اینکه «ایران متشکل از اقوامِ پراکندۀ نامرتبط به هم است و باید کاری کنیم وحدتِ قومی به‌وجود آید» از اساس گزاره‌ای غلط و دور از تصویرِ حقیقی ایران است.

ایران سرزمینی متشکل از اقوامِ پراکنده نیست، یعنی قومیت‌های مختلف با ائتلاف، سرزمینی به نام ایران را خلق نکرده‌اند، بلکه ایران، جایگاه خانواده یگانه‌ای است که هر فرزندش در گوشه‌ای از این سرزمین بالیده و این خانوادۀ بزرگ و بزرگ‌تر شده است.

درست به عکس ترکیه یا عراق که هرقومی می‌تواند ادعا کند، گذشته، نژاد، فرهنگ و ملیتی غیر از دیگری دارد، در ایران یگانگی صرفاً محصول درهم‌تنیدگی تاریخی و همزیستی مشترک و طولانی نیست، اینجا اقوام همسایۀ یکدیگر نبوده‌اند که بعد‌ها باهم یکی شده باشند، بلکه از ابتدا یکی بوده‌اند. نخستین ایراد چنین رویکردی در فهم مسئله و صورت‌بندی منطقی آن بر اساس واقعیت‌های تاریخی است و دومین ایراد تلاش برای ترمیم و حل مسئله‌ای که از اساس وجود ندارد.

برجسته‌سازی قومیت برای مردمی که تعریف قوم در معنای تحت‌اللفظی وارداتی بر آنان اطلاق نمی‌شود، جفایی آشکار است؛ زیرا این مردم، در هر بخشی از جغرافیای ایران، مشابه یکدیگرند و تنها تفاوت‌شان در گویش، زبان و لهجه‌ای است که مثل رنگ‌های متفاوت یک فرش، زیبایی نهایی را شکل می‌دهند؛ فرشی که تار و پودش یکی است. اصرار بر قوم‌سازی مردم ایران و عقب‌نشینی از مفهوم ملت و ملیت، تلاش برای اتمیزه‌کردن تمدنِ ایرانی است، یعنی روی دیگر سکه‌ای که خارج از مرز‌ها برای نابودی سرزمینی به نام ایران ضرب می‌شود. کسانی که در مصرف لفظ «اقوام» ولخرجی می‌کنند، باید پاسخ دهند که چرا این مردم را به اقوامی جدا از یکدیگر تقلیل می‌دهند. آیا بازی‌های سیاسی و پناه گرفتن پشت این گسل‌های مصنوعی نقطه پایانی دارد؟ خیر.

ما با همین دست‌فرمان در ثبت میراثِ ناملموس هم حساسیت درست می‌کنیم؛ چالشی که نتیجه نبود روایتی منسجم و صحیح از امرِ ملی است. برخی متولیان با نگاهی قوم‌گرایانه و تولید روایت‌های من‌درآوردی از ایران، جز اینکه آب در آسیاب دشمن می‌ریزند، چه کار دیگری می‌کنند؟ مناقشه اخیر میان قشقایی و لر بر سر ثبت پوشاک و تلاش برای خلق یک هویت قومی مستقل برای قشقایی‌ها نمونه‌ای از این خطاست، در حالی که اتحادیه قشقایی درست مثل اتحادیه شاهسون هرگز یک هویتِ قومی نبوده است.

این ساختار، مجموعه‌ای از ایلات مختلف را در خود جای داده است، بنابراین تقلیل قشقایی به یک هویت قومی، تحریفی آشکار است. چرا اصرار بر اتمیزه‌کردن جامعۀ ایرانی و تعریف هر ذره با فهم غربی از مسئله داریم، آیا نمی‌شود مثلاً میراث ناملموس یک منطقه تحت عناوین عمومی‌تر و ملی‌تری مثل «فرهنگ ایلات جنوب ایران» ثبت شود؟ حتماً باید در شعاع چند کیلومتری چند خط غلیظ برای جدایی بکشیم و بعد هم بگوییم قضیه خیلی حساس است؟ نمی‌شد «پوشاک ایلات استان فارس» را ثبت کرد؟ سیری کلی در اتفاقات اخیر پس از آغاز به کار دولت، خیلی واضح این موضوع را به ما گوشزد می‌کند که برخی دولتمردان در فهم و روایت هویت قومی و ملی مشکل دارند و ادامۀ چنین رویکردی می‌تواند صدماتی جبران‌ناپذیر به ایران وارد کند. اتمیزه‌کردن فرهنگِ مدنی ایران به قوم و قبیله، هم جفا در حقِّ قبیله است هم جفا در حق ایران. / عطنا

🆔️ @Ir_Azariha

#دیدگاه

روزگار، روزگارِ پاک شدن شماری از عبارات جغرافیایی مبهم (vague geographic expression) از روی نقشه است.
کشورهای ساختگی منطقه در نوبت بازگشت به هیچستان.
#ژئوپولتیک

@ThinkTogether🌱

#چکامه

این است پند من
که ز خوب و بد جهان

نه غَره شو، نه رنجه
که هر چیز بگذرد...

👤 ملک الشعرا بهار، سده‌ی چهاردهم

@ThinkTogether🌱

#دیدگاه
#ژئوپولتیک

🇦🇫 بررسی رویدادهای افغانستان
🎙 محمدعلی جنت‌خواه

💬 در این شنیدار، گوینده از دیدگاه خود به وضعیت جغرافیایی افغانستان / رویکرد چین به رخدادهای افغانستان / نفوذ تاریخی ایران از فرات تا جیحون / هدفهای آمریکا از رها کردن ناگهانی افغانستان / افغانستان همانند کارت برنده‌ای در گفتگوهای ایران-آمریکا / دسترسی نداشتن افغانستان به دریا و وابستگی آن به ایران / تله‌ای به نام طالبان برای ایران، روسیه و چین / راه آرامش و شکوفایی در افغانستان و آسیای میانه / و هوشمندانه‌ترین رویکردی که ما ایرانیان می‌توانیم در پیش گیریم، به ریز پرداخته است.

📍برگرفته از: محمدعلی جنت‌خواه

@ThinkTogether🌱

این تحلیل سه سال پیش آقای جنت‌خواه است. البته همانگونه که شنونده درخواهد یافت، چرایی تحلیل ایشان در جاهایی ناروشن و همانند یک تحلیل شهودی است. نادرستی بخشی از نیز آن اکنون روشن شده است. ولی با نگر به آنچه این روزها رخ می‌دهد، نکته‌هایی در آن هست که ارزش شنیدن دوباره را دارد. (پس از دقیقه‌ی ۵۰~)

در رخدادهای یک سال گذشته می‌توان نشانه‌هایی دید از اینکه نظام به دنبال رویکرد نوینی همانند با پیشنهادهایی است که در این گفتار در میان می‌آید.
البته روشن نیست که اکنون آمریکاییها چنان گرایش و آمادگی که اینجا گفته می‌شود را داشته باشند. (حتا اگر آن زمان داشتند)

یک بار دیگر باید چشمها را بشوییم و در چیدمان تازه‌ی منطقه و برهم خوردن سامان پیشین، دوباره راه تازه‌ای برای امنیت و شکوفایی میهنمان بجوییم.

#دیدگاه
#یادداشت

🔱 پایان تجدیدنظرطلبی؟!

🔻آنچه از یک سال پیش در منطقه‌ی غرب آسیا می‌بینیم، نشانگان پذیرش همان برجام منطقه‌ای است که سالها آمریکا خواسته بود و جمهوری اسلامی نپذیرفته بود. روشن نیست که پذیرش و انجام آن خواسته، در این زمان آیا به کار ما خواهد آمد یا خیر؟
در نبود راهی برای رسیدن به لبنان، حماسه و افسانه‌ی حزب‌الله لبنان را نیز باید پایان یافته شمرد. دیر یا زود حزب‌الله جامه‌ی رزم را از تن بیرون خواهد آورد و تنها جامه‌ی یک حزب سیاسی را خواهد پوشید. حزب‌الله می‌تواند در درون لبنان کنشگری داشته باشد ولی آنچه تا کنون بوده، دیگر نخواهد بود.

🔻واقعیت آن است که دیگر هم‌پیمانان منطقه‌ای ایران بیش از آنکه به ایران وفادار باشند، حزب‌الله را الگوی کنشگری خود گرفته بودند و به حزب‌الله وفادار بودند. اکنون رفتاری که با حزب‌الله و حتا سرداران سپاه در سوریه شد را می‌بینند و معنای آن را درمی‌یابند که ایران از سیاستهای پیشین خود در منطقه دست کشیده است. زین پس امید بستن به همراهی سراسری نیروهای عراقی و یمنی و ... ، همچون تکیه کردن به عصای شکسته خواهد بود.

🔻اکنون که اوضاع هماهنگ با خواست آن دوستانی شده است که گمان داشتند راه رستگاری ما، در چرخش به سوی آمریکا و پذیرفتن پیشنیازهای آن (هسته‌ای و منطقه‌ای) است، بفرمایند که در چارچوب نوین و هماهنگی با آمریکا، نقشه‌ی راه تازه‌ی کشورمان چیست؟

🔻نظام جمهوری اسلامی هم خوب است اکنون که به سوی آمریکا چرخیده، درست و کامل بچرخد و مانند دیگر کارهایش، نیمه و ناتمام نباشد.
ما دریافته‌ایم و با سختی می‌پذیریم که سیاست تجدیدنظرطلبی (که از آبان‌ماه ۱۳۵۸ آغاز شد، یا شاید هم از دی‌ماه ۱۳۵۲) را دیگر نمی‌توان پی‌گرفت و باید رها شود. خوب است که ج.ا. هم دستکم در رویکرد تازه‌ی خود، یکدل و بی‌تناقض باشد. همزمان با کرنش در برابر آمریکا، کارهایی نکند که این کرنش را بی‌دستاورد نمایند.

🔻پاسخگویی برای چرایی ۴۵ سال تجدیدنظرطلبی و خون صدها هزار شهید و تندرستی صدها هزار جانباز و تباهی زندگی چند نسل از ایرانیان و از دست رفتن فرصتهای بزرگ تاریخی و شکستن کمر کشورمان، بماند برای جایی دیگر و شاید دنیایی دیگر.

🔻به همه‌ی میهن‌پرستان نیز پیشنهاد می‌کنیم، در دوره‌ی نوینی که در آغاز آن هستیم، همدلانه و مسوولانه وضعیت تازه را بپذیرند و با نگاه به خطرهایی که کشور عزیزتر از جان ما را دوره کرده‌اند، از دمیدن بر ناخرسندیها و ترمز بودن برای مسوولان کشور بپرهیزند. باشد که رستگار شویم.
#وطن

@ThinkTogether🌱

#سرباز_وطن

میرزا حسن رشدیه (زاده‌ی ۱۴ تیرماه ۱۲۳۰ تبریز - درگذشته‌ی ۱۸ آذر ۱۳۲۳ قم) بنیانگذار آموزش و پرورش نوین ایران.

۱۷۱ سال پیش، در روز چهاردهم ماه تیر، در خانواده‌ای روحانی در تبریز کودکی زاده شد که سالها بعد، آموزش فرزندان ایران را دگرگون ساخت. پدر او از مجتهدان سرشناس تبریز بود و فرزندش را خود در رشته‌های دینی و زبان و ادبیات فارسی و عربی آموزش داد.

میرزا حسن نخست به راه پدر رفت تا آخوند شود. ۲۲ ساله بود که برای آموختن فقه، راهی نجف شد‌.
گفته‌اند که سر راهش، چند روزی در استانبول مانده، در روزنامه‌ای خوانده بود که "در اروپا از هر هزار نفر ده تن بیسوادند و در کشور ما از همین تعداد تنها ده تن سواد دارند".
این سخن چنان بر دل او سنگین آمد، که به جای نجف به بیروت و قاهره رفت و به جای آموختن فقه، دو سال و نیم در دانشسراهای آن شهرها، علوم تربیتی دبستانی خواند و یک سال در استانبول آموخته‌هایش را به کار بست و تجربه اندوخت. سپس ۲۵ ساله بود که به ایروان رفت و نخستین دبستان ایرانی را برای هم‌میهنانش گشود و چون در استانبول به مدرسه‌های نوین "رشدیه" می‌گفتند، همان نام را بر دبستانش نهاد؛ نامی که پس از آن نام خانوادگی خودش هم شد.

ایشان در ۲۷ سالگی به ایران بازگشت و در تبریز نخستین دبستان نوین "رشدیه" را گشود، ولی خشک‌اندیشان دبستان او را ویران و حتا او را بیرون از دین شمردند! می‌گفتند "چوب و فلک را از مجلس درس برداشته و شاگردان را در برابر معلم جسور کرده است!". او سپس به مشهد رفت تا کار خود را پی بگیرد. ولی در مشهد نیز همچون تبریز، واپسگرایان جلوی کار او را گرفتند.

میرزا حسن در ۳۷ سالگی به دعوت صدراعظم -امین‌الدوله- به پایتخت رفت و مدرسه‌ی رشدیه را در تهران گشود. آنجا بود که توانست برای نخستین بار از میز و نیمکت و تخته سیاه که از سوی خشک‌اندیشان "آلات تبلیغ کفر" قلمداد می‌شد، بهره بگیرد.

این مرد بزرگ و میهن‌پرست، تنها به بنیانگذاری دبستانها و آموزشگاههای نوین -که خود کاری سترگ بود- بسنده نکرد و افزون بر آن ۱۶ کتاب آموزش دبستانی هم برای آموختن به شاگردان نوشت. برای نمونه "بدایة التعلیم"، "کفایت التعلیم" و "نهایت التعلیم" کتابهای آموزشی کلاسهای اول تا سوم دبستان هستند.

میرزا حسن رشدیه، بنیانگذار آموزش و پرورش نوین کشورمان، پس از عمری تلاش پربار در راه آموزش فرزندان ایران، در ۹۳ سالگی درگذشت و در گورستان نو شهر قم به خاک سپرده شد. یادش گرامی، یادگارش را سپاس و راهش در خدمت به وطن پررهرو باد. آمین🙏💕🇮🇷

📸 گروه دانش آموزان در یکی از دبستانهای رشدیه

@ThinkTogether🌱

#بخشی_از_یک کتاب
#تلنگر

پس از اینکه من در پی رای نادرست به جنگ با عراق [و دیدن مرگ، آوارگی، آشوب و ناامنی برای مردم]، سالها از افسردگی رنج بردم، بر آن شدم تا این کتاب را بنویسم.
من در جایگاه یک واقعگرا (realist)، در آزمون [تصمیم‌سازی درباره‌ی] بزرگترین چالش روزگار شکست خوردم. زان پس این سخن ابوحامد غزالی، فیلسوف ایرانی، آویزه‌ی گوش من گردیده است که

"یک سال هرج و مرج، بدتر است از یکصد سال استبداد"

The clinical depression I suffered for years afterward because of my mistake about the Iraq War led me to write this book. I had failed my test as a realist—on the greatest issue of our time, no less! What would henceforth ring in my ears was the observation of the medieval Persian philosopher Abu Hamid al-Ghazali, that
"one year of anarchy is worse than a hundred years of tyranny"

📖 The Tragic Mind
Fear, Fate, and the Burden of Power
✍ Robert D. Kaplan
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
📎 رابرت کاپلان عضو defence policy board در وزارت دفاع آمریکا و یکی از پشتیبانان یورش آمریکا به عراق در سال ۱۳۸۲ بود.

@ThinkTogether🌱

#نکته
#تاریخ

❓چرا فرقه‌ی دمکرات را در آذربایجان ساختند و نه در بخش دیگری از ایران؟
🎙 سخنرانی شادروان دکتر رحیم نیکبخت در دانشگاه خوارزمی / آذر ۱۳۹۷

💥 آذربایجان همیشه‌ی تاریخ، کانون استوار میهن‌پرستی بوده‌است...

@ThinkTogether🌱

#نکته
#ژئوپولتیک

💮 دریافتها و آموزه‌های ژئوپولتیکی از پیدایش فرقه‌ی دمکرات
🎙 سخنرانی دکتر عطاالله عبدی در دانشگاه خوارزمی / آذر ۱۳۹۷

💥 با نگر به ژئوپولتیک ویژه‌ی میهنمان، ما نمی‌توانیم در رخدادهای جهان تنها تماشاگر باشیم. قدرتمندی و کنشگری از جایگاه قدرت سرنوشت گریزناپذیر ما است.

💥 هر گاه حکومت در ایران ناتوان شده‌است، کفتارها برای تجزیه‌ی بر سر ایران ریخته‌اند. نمونه‌های آن سالهای پایانی قاجار، پس از جنگ دوم جهانی و پس از انقلاب سال ۵۷ هستند.
گشایش و دمکراسی از راه انقلاب و سرنگونی حکومت، دام و فریبی بیش نیست.
برای ایران، حکومت -چه خوب و چه بد- باید نیرومند بماند.

@ThinkTogether🌱

#موسیقی
#وطن

🎉 به یادکرد سالروز رهایی استان آذربایجان از دست مزدوران شوروی

🎼 سرود "ای آذرآبادگان"
🎤 گروه سرود ارتش ایران

〰〰〰〰〰〰〰〰

ای مهد دلیران و آزادگان
خاکِ خرمِ آذرآبادگان
ایران را تو چون پربها گوهری
تابان اختری پرفروغ آذری
بدگهر همیشه در برابرت به خاک
روشن از تو چشم میهن، ای زمین پاک
سرفراز و خرمی همیشه چون بهار
کوته از تو دست بدگهر به روزگار
ای خطه‌ی آذرآبادگان آذرآبادگان
ای خاک تو مهدِ آزادگان مهدِ آزادگان
دور از تو اندیشه‌ی بدکنشت
خرم بمان همچو خرم بهشت

@ThinkTogether🌱

#زیبایی

ایران فردا را ایرانیانی خواهند ساخت که تنها به تماشای رخدادها و داوری کردن و غر زدن بسنده نکنند، بلکه با دست و زبان و قلم و قدم به کنشگری برای پیشرفت و بزرگی ایران بپردازند.

در سالهای گذشته، همواره جای خالی موسیقی در کمک به گسترش خودآگاهی تاریخی و دریافت درست از رخدادهای ایران و جهان حس شده‌است. جناب آقای حسام ایرانلو، یکی از هنرمندان آگاه و باهمت هم‌میهنمان، با بهره گرفتن از هوشواره (هوش مصنوعی) و با همراهی یک گروه موسیقی فنلاندی، به جبران این کاستی همت ورزیده‌اند و با ساختن ترانه‌هایی در سبک رپ و راک، آموزه‌هایی از تاریخ و ژئوپولتیک را با شنونده درمیان می‌گذارند.

هموطن نازنین، شما نیز اگر دستی در هنر دارید، گامی فراپیش نهید و در این کوشش همراهی کنید.

آقای حسام ایرانلو را در کانال یوتیوبی حسام ایرانلو دنبال کنید:

https://youtube.com/playlist?list=PLqeL9R-rpPdkz9KxAB4LiwdMFvXeugYVL&si=EGZJz8-L9l-Om6eH

#یادداشت
#نکته

🚩 روز جهانی زبان مادری از کجا آمده است؟

🔸در سده‌ی نوزدهم میلادی، بریتانیا در جستجوی منابع طبیعی، نیروی کار و نیز ساختن پایگاهی برای پاسداری از منافعش در آسیا، به هندوستان دست‌اندازی کرد. کشورهایی که امروز هند، بنگلادش، پاکستان، میانمار، نپال، بوتان و سریلانکا نامیده می‌شوند، روی هم قلمروی نایب‌السلطنه هند را پدید آوردند. برای بیش از صد سال، بریتانیا با خشونت و سرکوفت و تفرقه‌افکنی، از همبستگی مردم شبه‌قاره جلوگیری و بر آنان چیره شد.

🔸تا پیش از ورود استعمارگران، در هند و پاکستان و بنگلادش امروزی، زبان پارسی، زبان رسمی شبه‌قاره بود.
انگلیسیها همانند روسها، چندان که جای پایی یافتند زبان پارسی را از رسمیت انداخته، همراه با رسمی کردن زبان انگلیسی، به پر و بال دادن به زبان اردو پرداختند (تا پارسی فراموش شود). با این حال تا زمان استقلال هندوستان در سال ۱۹۴۷م، هنوز زبان حقوقی و مذهبی، پارسی بود (دادگاهها به زبان پارسی برگزار می‎شدند).

🔹هنگامی که انگستان دست از هند کشید و آن کشور به استقلال رسید، در بستری که انگلستان آماده کرده بود، میان مسلمانان و هندوها تنش رویید. جنگ داخلی در سال ۱۹۴۷م اوج این تنشها بود. به دنبال این جنگ، مسلمانان هند که خود را پاک و دیگران را نجس می‌خواندند، از هندوها جدا شده و کشور پاکستان را بنیان نهادند (و همه‌ی اینها دسیسه‌های گوناگون انگلیس برای قطعه‌قطعه کردن شبه‌قاره بود).

🔹رهبران استقلال پاکستان، زبان کشور تازه را که یک بخش شرقی و یک بخش غربی داشت، زبان اردو برگزیدند. بخش بزرگتر غربی همین پاکستان امروزی است و بخش شرقی بعدها بنگلادش نام گرفت.

🔹به زودی میان دو پاکستان شرقی و غربی نیز ناهمسویی پدیدار شد!! یکی از کشمکشهای اصلی آنها، موضوع زبان بود. زبان پارسی که برای قرنها پیوند میان فرهنگها و دینهای گوناگون را در گستره‌ی شبه‌قاره بر پا کرده بود، دیگر فراموش و گویشورانِ دو زبان اردو و بنگالی بر سر اینکه کدام زبان در پاکستان، زبان رسمی باشد با هم درگیر شدند. سرانجام این درگیری در سال ١٩٧١م با یک جنگ داخلی دیگر میان پاکستان شرقی و پاکستان غربی پایان یافت و پاکستان شرقی با پشتیبانی هند به سادگی از پاکستان‌ غربی جدا شد و کشور بنگلادش با زبان رسمی بنگالی پدید آمد.

🔹از زمان استقلال بنگلادش، در آن کشور روز ۲۱ فوریه به یادبود راهپیمایی دانشجویان بنگلادشی در ۲۱ فوریه ۱۹۵۲م، روز ملی زبان مادری نامیده شد.
تا اینکه یونسکو در نوامبر ۱۹۹۹م، روز ۲۱ فوریه را روز جهانی زبان مادری نامگذاری کرد!! (چرا؟!)

🔹 عبارت "زبان مادری" در همه‌ی کشورهای دنیا کاربرد ندارد. چنین روزی در کشورهای پیشرفته‌ی دنیا که گوناگونی زبانی هم دارند، ناشناخته است. گویی چنین تاکیدی بر پنداره‌های "قوم" و "زبان مادری" تنها برای کشورهایی که در چارچوب نظریه‌ی ریملند باید ناپایدار و شاید تجزیه شوند (به ویژه کشورهای هدف دکترین لوییس) ساخته شده است.

💥 با آگاهی از اینکه روند مثبت دگرگونیهای ژئوپولتیکی در منطقه و جهان به سود ایران است (و همچنان نیز در جریان می‌باشد) و به دنبال کارِ کارستان سربازان وطن که با جانفشانی و خردمندی و نبوغ خود، همه‌ی خطرهای بیرونی را از میهنمان دور نموده‌اند (واژه‌ای برای بیان بزرگی و ارزش آنچه سربازانمان کرده‌اند نداریم❤️)، از اینرو پنداره‌سازی برای تفرقه‌افکنی (مانند زبان مادری و قومگرایی)، واپسین امید بدخواهان ایران برای به زیر کشیدن ایران و ما ایرانیان است، که آن نیز با هشیاری روزافزون ملتمان در چهارگوشه‌ی میهن، نقش بر آب خواهد گردید و نشانه‌های آن آشکار است.

@ThinkTogether🌱